κουβέντες με φόντο τις εκλογές - part 2
ή,
μην τονε φοβάσαι τον εκσυγχρονισμό. έχει αποθέματα....
-πως το είδες το αποτέλεσμα των εκλογών;
-ξαπλωμένη… δούλευα όλη μέρα...
-πολιτικά εννοώ....
-α, καλά.... ας πούμε οτι για την ώρα τακτοποιήθηκαν τα
πράγματα, δεν υπάρχει αταξία, όλα όσα ζήσαμε και γίνανε στην Ελλάδα
δημιούργησαν μια νέα τάξη πραγμάτων... την οποία προφανώς, ήθελε ο κόσμος....
-κέρδισε ο Αντώνης ε;...
-κέρδισε ο Αντώνης, καθώς και όλα όσα έλεγε το κόμμα του,
και προφανώς ήθελε και ο κόσμος. οπότε δεν απομένει παρά να του ευχηθούμε ...good luck, μεγάλη υπόθεση να έχεις
τύχη στην Ελλάδα....
-πως τον βλέπεις;
-μια χαρά. ήμερο, ήρεμο, ψύχραιμο, μην ξεχνάμε οτι έκατσε
και δέκα χρόνια σπίτι του ξεχασμένος απο τον κόσμο όλο. βρήκε την ησυχία του,
βρήκε τον εαυτό του -μεγάλο πράμα στην πολιτική να τα έχεις καλά με τον εαυτό
σου...- ενω γλίτωσε και μπόλικες κακοτοπιές.... ελπίζω αυτό το διάστημα να τον
έχει εφοδιάσει με τις απαιτούμενες δόσεις ψυχραιμίας, υπομονής και αποστάσεων
που πρέπει να κρατά κανείς με την ... πραγματικότητα....
-λές να τα καταφέρει;
-εδω τα κατάφερε που τον έλεγαν προδότη, δεν θα τα
καταφέρει τώρα που τον έχουν για "σωτήρα".... απο την άλλη, κρίμα θα
είναι να πάμε μια φορά σε αυτην την χώρα να κάνουμε μια σοβαρή κυβέρνηση
συνασπισμού και να .. μείνουμε στο δρόμο...
μεγάλη ευκαιρία, άμα πάνε δεξιοί, πασόκοι, κι οι αριστεροί του Κουβέλη
παρέα, δημιουργείται μια αξιόλογη κυβέρνηση με εκπροσώπηση των περισσοτέρων
πολιτικών δυνάμεων στην χώρα....
-έχει ξαναγίνει αυτό;
-σε πολλές χώρες... και σοβαρεύτηκε και η πολιτική και ο
κόσμος και η οικονομίες τους πήγανε μια χαρά, άμα δεν τα καταφέρει μια
κυβέρνηση με 180 βουλευτές, τα 2/3 δηλαδή της βουλής, ε, τότε θα είμαστε για να
μας πέρνουνε με τις λεμονόκουπες....
-με την μία το πήρε χαμπάρι το χρηματιστήριο
-α, ναι.. καλές μέρες για αγορές... με δεδομένο οτι θα
συνεχίσει να παίρνει τα πάνω του....
-κι ο Αλέξης;
-μια χαρά. αυτό που λένε καλύτερα δε γίνεται.... θα έχουμε
μια ισχυρή κυβέρνηση και μια εξίσου ισχυρή αντιπολίτευση.... ενα σοβαρό
αντίλογο και αντίβαρο πολιτικό....
-ο Ευάγγελος;
-ας κοιτάξει να ηρεμίσει, ούτως ή άλλως την είχε πάρει την
"κρυάδα" .. απο την άλλη, αυτός ο άνθρωπος φαίνεται οτι έχει το
κοκαλάκι της νυχτερίδας! μεγάλη τύχη..
δεν προλαβαίνει να πεί μια κουβέντα και ... γίνεται πραγματικότητα! ...δεν
πρόλαβε να πεί οτι το κόμμα του ήταν σάπιο και του το ξεσκαρτάρισε ο κόσμος,
δεν προλαβαίνει να ζητήσει "κυβέρνηση συνασπισμού" και γίνεται
πραγματικότητα....
-ε, τότε να μας κάνει κουμπαριά...
-ας το καλύτερα...! ας τονε να κοιτάξει το κόμμα του, ο
κόσμος του έκανε την μισή δουλειά, την "βρώμικη δουλειά" αν το θές,
ε, ας κάνει κι αυτός την υπόλοιπη
-δηλαδή;
-να φτιάξει το κόμμα του. τι το ήθελε δηλαδή, έτοιμο; ..
αυτά δε γίνονται ούτε στα παραμύθια που λέμε στα παιδάκια....
-και πως θα πούνε την νέα κυβέρνηση;
-ας την πούνε όπως θέλουνε. το "συνασπισμού"
μοιάζει ωραίο...
-γιατί;
-μου θυμίζει τον Κωσταντόπουλο (!)... αστειεύομαι
φυσικά... το συνασπισμού πάντως είναι μια χαρά, έχει κάτι το αριστερίστικο, ξυπνά
δηλαδή κάποιες μνήμες, απο την άλλη έχει κι έναν διεθνή χαρακτήρα....
-θα μπορούσανε να την πούνε και ΣΑΒΕΚΟΥ... απο τα αρχικά
τους...
-καλά κυβέρνηση είναι δεν είναι.. σκύλος.. να του δώσουμε
μισό μισό απο τα ονόματά μας .. εάν ήταν στο χέρι μου θα την έλεγα κυβέρνηση
"3 σε 1", στα τρία κόμματα, το
ένα, δώρο ... ζούμε που ζούμε σε εποχές discount....
-σοφός τελικά ο κόσμος....
-πάντοτε….
-κι εμείς, τι θα κάνουμε τώρα;
-οτι κάναμε πάντα.... θα δουλεύουμε.... πιο ήρεμοι πια...
τα δύσκολα, τα περάσαμε...
-λές ε; .... βαρετό μετά απο τόσες αδρεναλίνες....
-θα βρούμε άλλες..... θα κάνουμε όμορφα πράγματα, τέρμα ο
πόλεμος ο ψυχολογικός.....
-τελικά, ποιός τα έλεγε αυτά τα περί αναπτύξεως που μου
έλεγες προχθές;
-να το πάρει το ποτάμι δηλαδή;
-και δεν το παίρνει...
-ο Χριστοδουλάκης, ο παλιός με την οικονομία...... αλλά,
μην τρελαίνεσαι κιόλας, όλοι τα ίδια λέμε….
-που τον θυμήθηκες τώρα...
-όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας .... !
-σοβαρολογείς;
-μια χαρά άνθρωπος είναι, μας λέει και δυό οικονομικά και
πάει και τελείωσε, δεν μας ζορίζει με ιδεολογικά σούρτα - φέρτα (!)
-δεν έχεις κι άδικο...
-λές να τους κερδίσουμε τους Γερμανούς την Παρασκευή;
-μακάρι! αυτό θα το πανηγύριζα..
-κι εγω....
-πάμε για βουτιά;
-φύγαμε...
Δευτέρα, 18 Ιουνίου 2012
..........................................................................................................
κουβέντες με φόντο τις εκλογές....
Οι διάλογοι ξεκίνησαν να γράφονται τις ώρες
("δραματικές" τις έλεγαν κάποιοι...) των συναντήσεων των πολιτικών
αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο με στόχο την συγκρότηση κυβέρνησης και
ολοκληρώθηκαν με την έναρξη της εκλογικής διαδικασίας. Κατα συνέπεια, ουδεμία
πρόθεση έχουν να "επηρεάσουν" κανέναν και τίποτε....
Σε οτι αφορά το είδος του λόγου, ένας διάλογος,
αποτελείται απο λόγια της "στιγμής" ή και της παρέας, δεν είναι δηλαδή
κάτι στατικό.
Κι αποτελεί πολύ περισσότερο "δημοσκόπηση" παρά
"μανιφέστο". Αυριο -με την ευρεία έννοια του όρου- δηλαδή, μπορεί να
έχουμε ή να παρίσταται και ανάγκη, να μην λέμε τίποτα, ή να λέμε άλλα....
-πάλι με διαλόγους θα την βγάλουμε;
-απο τον Νοέμβριο σε .. προετοιμάζω....!
-πες το ψέμα...
-ας τα ψέματα, πάνε πια αυτά, τώρα μιλάνε όλοι
αλλιώς....θυμάσαι που έλεγες, πρίν απο λίγο καιρό, "πως μιλάς έτσι;
"αριστερή" είσαι;..." τώρα, οι περισσότεροι μιλάνε έτσι. κι όχι
οτι ανήκουν στον συγκεκριμένο χώρο, δεν είναι θέμα ιδεολογίας, αλλά μάλλον
σύγχρονης πολιτικής αντίληψης... έτσι όπως διαμορφώθηκε στις σημερινές συνθήκες
δηλαδή, ύστερα απο όλα όσα έχουμε ζήσει....
-εννοείς, ξεκάθαρα και "οικονομικά";
-κάπως έτσι.... χωρίς πολλούς - πολλούς "συμβολισμούς" ....
-τελικά, κάνανε "προβοκάτσια" στον Καμμένο;
-για την Προεδρία της Δημοκρατίας και το "χαρτί"
λες;
-ναι....
-άμα κάνει τόσο σοβαρά λάθη η Προεδρία της Δημοκρατίας,
μάλλον θα πρέπει να φοβόμαστε.....
-τι;...
-μην γίνει πόλεμος...
-γιατί, τώρα τι έχουμε;
-πόλεμο.... και σκληρό οικονομικό θα έλεγα.... υπάρχουν
όμως και πολλές ευκαιρίες..... αρκεί να μην πολυκολλάς στο παρελθόν..... να
μπορείς να κάνεις adjustment....
στο εχω πεί πολλές φορές. είναι σαν να λέμε οτι "η ζωή -διαρκώς- αλλάζει
δίχως να κοιτάζει την δικιά σου μελαγχολία..."
-όλα αλλάζουν....
-φυσικά όλα αλλάζουν, και, σε οτι αφορά την Ελλάδα, οτι
έγινε, έγινε, απότομα, κακότροπα και βίαια.... αυτό πια, το λέει όλος ο κόσμος,
κι οι ομογενείς το παραδέχονται "αφού στέκουν στα καλά τους ακόμη οι
έλληνες, πάλι καλά...." δεν μας "έτυχαν" και λίγα μέσα σε 2-3
χρόνια....
-σοβάρεψε και το πασόκ....
-και φχαριστήθηκες τώρα εσύ ε;....
-όχι οτι φχαριστήθηκα, αλλά όπως και να το κάνουμε είμαι
άνθρωπος, αντιδρώ, φωνάζω, κλαίω, γελάω, δεν εχω φτάσει ακόμη σε "βαθιές
ωριμότητες"....
-και προφανώς δεν αισθάνεσαι οτι "ανήκεις κάπου"....
-μάλλον ναι.... πως είναι αμα ανήκεις κάπου;
-πολύ άσχημα καμμιά φορά... μετά όμως, είναι πάλι απο υποφερτά εως καλά... γενικώς "το παλευεις"...
-έχεις δίκιο...
-έχει γίνει κι ο Βενιζέλος "ευέξαπτος"... πάει
το στύλ "τα σοκολατάκια σας κ. πρέσβη μου....." παρεμπιπτόντως, τι
τους ήθελε τους πρέσβεις μία μέρα πριν απο τις εκλογές;
-να τους .. αποχαιρετίσει.. ή, να δεί σε ... ποιά χώρα θα
πάει..(!) ... άμα δεν το χεις έμφυτο, απο "μέσα σου" που λένε, την
ευγένεια, σε φάσεις αποσύνθεσης, αποσυντίθεται κι αυτή..... απο την άλλη, ξέρω τι σκέφτεσαι. "ας τρέξει" κι ο
Βενιζέλος λίγο κλπ...." . εντάξει. το καταλαβαίνω. αποστασιοποιείσαι, και
.. καλά κάνεις στο φινάλε...
-πως τα είδες τα κόμματα στις εκλογές;
-τις προηγούμενες;
-τις προηγούμενες....
-όπως τα είδε όλος ο κόσμος.... αλλάξανε τα πρόσωπα, κι ενδεχομένως
τα κόμματα όπως τα ξέραμε....
-απλά που το λες....
-δεν ήταν απλό, εγω, τώρα διαπιστώσεις εκφράζω, το πώς
έγινε και τι έγινε είναι μια μεγάλη ιστορία.....
-έστειλε ο "Γιώργης" το κόμμα του στην αριστερά! για να τους .. συμμορφώσει!
-πλάκα έχει όπως το σκέφτεσαι.. έχει μεγάλη δόση
φαντασίας...!
-μόνο ο Παπανδρέου δεν έχει πάει στον Σύριζα....!
-ε, αυτό θα ήτανε τελείως .. τρελό, αφού σε άλλο κόμμα
ήτανε ο πατέρας του, σε εκείνο σταδιοδρόμησε κι εκείνος, τώρα να
"αλλάξει" μαγαζί ή χώρο θα ήταν τελείως "κουφό"....και, καλό είναι την τρέλα μας να την ελέγχουμε ώρες ώρες....
-κι άμα του ζητήσουνε να συνδράμει κάπου, στα πλαίσια μιας
συνεργασίας;
-ε, τότε μπορεί και να "κολλήσει"...!
-πως είναι να αισθάνεσαι "κάπου", και τα πράγματα να είναι χάλια;
-χάλια...
-βλέπεις "ανάκαμψη";
-δεν ξέρω αν είναι σωστό να μιλάμε με αυτήν την λέξη.
πρώτα απο όλα θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι θέλουμε. και προφανώς μιλώντας για
ανάκαμψη, δεν εννοούμε το να ξανανοίξουν τα καταστήματα λιανικής της όποιας
"Πατησίων". ένα κομμάτι και κάποιες τεχνικές του εμπορίου ξεπερνιούνται
απο την εποχή, όπως κάθε επόμενη εποχή ξεπερνά θορυβωδώς την προηγούμενή της,
κι αυτό συμβαίνει με αυτήν την ένταση, ανα κάποιες δεκαετίες.... πάντως με τον
όρο "ανάκαμψη" δεν μπορούμε να περιμένουμε να λειτουργήσουμε όπως
λειτουργούσαμε σε οτι αφορά το εμπόριο και την παραγωγή. σε οτι αφορά το
κράτος, τις υπηρεσίες του και κυρίως παιδεία - υγεία, εκεί, όχι περιμένουμε,
αλλά κανονικά θα πρέπει να απαιτούμε να δουλέψει σωστά άμεσα...... η παραγωγή
θα πρέπει να ενισχυθεί... να μας βοηθήσουνε εκεί, να μην μας
"τρελαίνει" το κράτος, να βλέπουνε άνθρωπο να παράγει έργο και να τον
στηρίζουνε...
-όλα θα πάνε καλά, αρκεί να είμαστε αισιόδοξοι και να
κατανοήσουμε οτι και η οικονομία, θέλει τις αποστάσεις της..... πως λες να
ψηφίσει ο κόσμος;
-σε αυτήν τη φάση νομίζω πιο "άνετα", χωρίς
"εξαναγκασμούς" πλέον επιλέγει ο κόσμος τι του ακούγεται καλύτερο,
πέρα απο πρόσωπα και κόμματα....
-πολύ προχωρημένο.....
-το θέμα είναι να οδηγηθούμε σε καλύτερα αποτελέσματα....
..........
-ανακεφαλαιοποίηση τι σημαίνει;
-καινούργιο, φρέσκο χρήμα.... είναι σαν να είσαι μπροστά
στην... ρουλέτα και να τα έχεις χάσει όλα εκτός απο κάτι ψιλά, και να πρέπει να
ρεφάρεις. τότε, αναγκαστικά, βάζεις τα λίγα που έχεις και .. ζητάς κι απο αυτόν
που είναι παραδίπλα να σου τσοντάρει κανα φράγκο, διότι, το να περιμένεις οτι
θα ρεφάρεις με φραγκοδίφραγκα είναι σαν να περιμένεις να κερδίσεις το λαχείο....
-ώρες ώρες μου φαίνεται λες και 10 εκατομμύρια άνθρωποι
έχουν ο καθένας την δική του γνώμη και σκοπιμότητα.... άλλος θέλει ευρώ, άλλος
δραχμή, άλλος να πέσουν κι άλλο οι τιμές, άλλος όχι... καθείς και το
"συμφέρον" του και πέντε δέκα που σκέπτονται με γνώμονα το κοινό
συμφέρον, το πώς θα καταφέρει να επιβιώσει όσο το δυνατό καλύτερα η χώρα, και
προσπαθούν να λειτουργήσουν ήρεμα, ήμερα και μεθοδικά ......
-κάπως ετσι....
-περίεργες εκλογές.... όλο για λεφτά μιλάμε.... μιλάνε
όλοι δηλαδή.... κυνικό δεν είναι;
-πολύ... στο .. κλίμα της εποχής.....
-έχει αλλάξει η πολιτική και οι πολιτικοί όπως τους
ξέραμε....
-αφού αλλάξανε όλα, καλώς ή κακώς.... οι όροι και οι
συνθήκες....
- εξερευνούμε τα όρια του εφικτού στην πολιτική στην
Ελλάδα αυτήν την εποχή...
-ετσι ή κάπως ετσι....
-λες να μας διώξουνε απο το ευρώ;
-κανένας δεν μας διώχνει τόσο απλά....δεν είναι τόσο απλά
τα πράγματα... μην κοιτάς που ο καθένας έπρεπε να υποστηρίξει τα δικά του με έναν
πολύ "επιθετικό" τρόπο αυτην την εποχή...
-πως τα αντιμετωπίζεις ολ 'αυτά;
-σε επίπεδο καθημερινότητας, σαν να αλλάζουμε τα ράφια σε
σούπερ μάρκετ... σε πολιτικό, με "συγκρατημένη αισιοδοξία" .....
-κι όλη αυτή η εικόνα "διάλυσης" που
εμφανίζεται;
-με τον ίδιο τρόπο και με μια δόση αισιοδοξίας
παραπάνω.... στα σίγουρα πάντως, με σοβαρές και .. απόλυτες αποστάσεις ως προς
την εικόνα και τα επίθετα με τα οποία μας χαρακτήριζαν .. έξωθεν κυρίως...
-σκοπιμότητες;
-προφανώς... ή, και για να το δούμε πιο απλά, για να μας
διορθώσουνε....
-κι αυτά οτι κάποιοι θέλουνε να "καταλάβουνε"
την χώρα;
-εως γραφικά.... ούτε τα λαμβάνω υπόψη..... νομίζω οτι το
"κακό" πουλάει περισσότερο παρά ποτέ αυτην την εποχή.... κι αυτό με
τα οικονομικά όλην την ώρα, νομίζω οτι βάλανε τον κόσμο σε ενα παιχνίδι στο
οποίο είμασταν εντελώς αμάθητοι.... δεν είχε ο κόσμος δουλειά να ασχολείται με
αυτά....
-κι αυτά που λένε οι Γερμανοί για εμάς και για τον
"Τσίπρα";
-ποιοί είναι πάλι αυτοί; δεν κοιτάνε την δουλειά τους
καλύτερα; ή, μήπως δεν (θέλουν να) βλέπουν οτι όσο πιο πολύ τον
"χτυπάνε" τόσο πιο πολύ διχάζουν τον κόσμο στην Ελλάδα;.... ούτε να
τους "πλήρωνε" γι αυτές τους τις υπηρεσίες.... περίεργες
συστάσεις.... που δεν βοηθάνε κανέναν και μπλέκουν τα πράγματα.....on the top of all, δείχνουν και μια μεγάλη αλαζονεία
που δημιουργεί αντιπάθειες.... θυμάσαι λίγες μέρες μετά τις προηγούμενες
εκλογές το τηλεγράφημα, για το οποίο άλλοι έλεγαν οτι όντως εστάλει κι άλλοι όχι,
της Μέρκελ στον Έλληνα Πρόεδρο της Δημοκρατίας που του πρότεινε μαζί με τις
εκλογές να κάνουμε δημοψήφισμα; κι ύστερα έλεγαν οτι δεν το έστειλαν... λες και
.. παίζουν με την Ελλάδα, κι αυτό μου φαίνεται πολύ κακόγουστο....
-πολύ επίθεση όμως δέχεται ο Συριζα....
-λογικό...
-κι αν το πασόκ πάει χειρότερα στις σημερινές εκλογές;
-ελπίζω μετά να μην του φταίνε οι πάντες και τα πάντα και
να λειτουργήσει εναντίων τους....ελπίζω να αποδεχτεί την ενδεχόμενη ήττα
ώριμα... να μην λειτουργήσει με διχαστικές νοοτροπίες....κι ύστερα να κοιτάξει τον εαυτό του.... δεν του τύχανε και λίγα..... δεν το πάλεψε και λίγο 2-3 χρόνια τώρα....
-πως σου φάνηκε ο Βενιζέλος που έλεγε οτι θέλει τους νέους
κι οτι ενδεχομένως ένας νέος πρόεδρος του κινήματος καλό θα είναι να είναι γύρω
στα 30;.....
-μπερδεμένος....
σου λέει, εγω, καλά διαπραγματεύτηκα, πως την πάτησα ετσι;.....
-επικρατεί λαϊκισμός αυτην την εποχή;
-μεγάλος.. δεν χειριζόμαστε πάντοτε για καλό τις
ελευθερίες μας και ξεσπά ο καθένας όπου βρίσκει....λες στον άλλον για τα καλά της Ε.Ε. και σου απαντά στην καλύτερη περίπτωση αδιάφορα....
-τότε, πρόσεχε που και γιατί μιλάς...
-ναι...
-είναι ο Συριζα το σημερινό Πασόκ;
-αυτά είναι λίγο μπερδεμένα πράματα και συνειρμοί, παντού μπορείς να βρείς ομοιότητες και διαφορές…
-που την βρήκανε τόση ευφράδεια οι “Συριζαίοι”;
-την “ψωνίσανε” από τον ιδιωτικό τομέα.... πάντα έτσι
ήτανε. ας πούμε οτι πρόκειται για ενα χαρακτηριστικό το οποίο αναδείχθηκε
επειδή τους ανέδειξε εκλογικά ο κόσμος.... το τι λέει ο καθένας έχει σημασία...
-γιατί την πάτησε ετσι το πασοκ;
-ίσως γιατί αναγκάστηκε να πολεμίσει έξωθεν και απογοήτευσε τον κόσμο του... δεν είχε και τον χρόνο να στρώσουνε τα πράγματα....
-θα διορθωθεί αυτό;
-έχει ευθύνη να το κάνει. να εμψυχώσει αν μη τι άλλο τον
κόσμο του. τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, που λένε, έτυχε αυτό στον Βενιζέλο.... να
το ξαναστήσει απο την αρχή....
-θα τα καταφέρει να διαχειριστεί τα "δύσκολα
χρόνια";
-θα πρέπει......ας βρεί καινούργιους και καθαρούς να το στηρίξουνε, γιατί οι περισσότεροι απο αυτούς που είχε, λουφαγμένοι ήτανε, σαν να μην βρίσκανε τι να λένε και πέφτανε σε μεγάλες αντιφάσεις, άλλοι δε λέγανε τίποτα, κι άλλοι πέφτανε στην λούμπα του "κακού τους εαυτού"...
-τι θα κάνει ο Σύριζα με τόσο κόσμο; πως θα τον
διαχειριστεί;
-δεν "διαχειρίζονται" πλέον τα κόμματα τον κόσμο
με την έννοια που το λες... αυτός ο κόσμος που ψήφισε σήμερα Σύριζα, αυριο
είναι πιθανό να ψηφίσει κάτι άλλο....
-φεύγουν οι νέοι απο την Ελλάδα..., λένε πολλοί και
λυπούνται γι αυτό....
-κακώς.... καλό είναι οι νέοι να ταξιδεύουν, να δουλεύουν
στο εξωτερικό και να αποκτούν εμπειρίες κι όταν γυρίσουν να έχουν μάθει να
λειτουργούν διαφορετικά.... γενικά, νομίζω οτι πολλά απο τα όσα λέγονται
δημόσια και στο πλαίσιο της δημιουργίας επιχειρημάτων, δεν έχουν καμία σχέση με
την πραγματικότητα....
-τον "φάγαμε" τον δικομματισμό;
-σε αυτήν την χώρα το χουμε χούι φαίνεται να τρωγόμαστε
και μετά να πανηγυρίζουμε κιόλας..... ακόμη πιο μετά βέβαια, καταλαβαίνουμε τι
κάναμε....
-δεν θα πανηγυρίσουν δηλαδή απόψε οι αριστεροί;
-ας πανηγυρίζει ο καθένας όσο θέλει, καλό πράμα είναι να
εκφράζεται κανείς, αυτό που εμένα δεν μου αρέσει είναι οι συμπεριφορές του
τύπου "ερχόμαστε εμείς, φεύγουν εκείνοι κλπ". είναι πράγματα δηλαδή
που ακυρώνουν οτι καλό υπάρχει και μπορεί να υπάρξει.....
-ο Βενιζέλος είπε οτι το πασοκ ήταν σάπιο...
-και τι ήθελες να σου πεί;
-...
-του δίνεται όμως η σπάνια ευκαιρία να το καθαρίσει....για
τον Σαμαρά δεν έχεις να μου πείς τίποτε;
-... ήρθανε τα μνημόνια και τα ομόλογα και ... μας
μπερδέψανε..! έχασε ο καθένας τα .."παραδοσιακά" του ερείσματα και
"πατήματα". τις πολιτικές του μανιέρες.....
-καλό ή κακό;
-και καλό και κακό.... όλα έχουν κόστος....
-εκτός κι αν;
-κοιτάει κανείς την δουλειά του, και .. απλά πάει όποτε
καλείτε να ψηφίσει!
-έχεις τίποτε με ... "προοπτική" να μου πείς;
-φυσικά!
-για πες το...
-οτι "......μια διέξοδος θα είναι να καταστρωθεί ένα
σχέδιο απαγκίστρωσης από το Μνημόνιο με βάση ένα πρόγραμμα άμεσης ανάπτυξης,
επανεξέτασης των μέτρων και υλοποίησης πραγματικών μεταρρυθμίσεων που θα
βελτιώνουν την οικονομία και θα ανοίγουν νέες θέσεις απασχόλησης. η ανάπτυξη
δεν μπορεί να γίνει με εσωτερικά κεφάλαια γιατί πολλά έχουν διαφύγει στο
εξωτερικό και όσα έχουν μείνει φοβούνται και δεν επενδύουν. άρα η ανάπτυξη
μπορεί να ξεκινήσει μόνο με πρωτοβουλίες της ΕΕ, ανοίγοντας τα ταμεία,
εκδίδοντας "ευρωομόλογα έργων" για τη χρηματοδότηση μεγάλων
επενδύσεων,
ανακεφαλαιοποιόντας τις τράπεζες ως κανάλι μεταφοράς
ρευστότητας στις επιχειρήσεις κ.α.... έχοντας ανακτήσει την πρωτοβουλία των
κινήσεων, θα μπορούσε η Ελλάδα ως το τέλος του χρόνου να απαιτήσει την απόσυρση
του Μνημονίου και να διαπραγματευτεί μια συμφωνία με την ΕΕ, χωρίς το ΔΝΤ και
τις υφεσιακές θεωρίες του....θα ήταν ιστορική ατυχία για την Ελλάδα να μην
προσπαθήσει να πετύχει μια τέτοια έκβαση τη στιγμή ακριβώς που η Ευρώπη αρχίζει
να συνειδητοποιεί τα αδιέξοδα της προηγούμενης πολιτικής της και αντιλαμβάνεται
ότι κάτι πρέπει να γίνει για να τα αλλάξει...."
-ποιός το είπε;
-γιατί, τι σημασία έχει;
-είναι εν ενεργεία πολιτικός ή τεχνοκράτης;
-τι σε νοιάζει ποιός το είπε; το βρίσκεις ή όχι σωστό;
-απο τι αρχίζει το όνομά του;
-την κολοκυθιά θα παίξουμε; δεν έχουν σημασία τα ονόματα.
οι απόψεις έχουν....
-κι αυτοί που τις εκφράζουν
-δεν μου αρέσει να κολλάμε στα ονόματα... σημασία έχει τι
κάνει κάποιος όποιος και να ήταν ή είναι...
-μου άρεσε το έργο και θέλω να ξέρω τον σεναριογράφο....
-σε λίγο τα καλύτερα έργα θα είναι ανυπόγραφα. το ίντερνετ
λειτουργεί ετσι....
-......
-τα "επώνυμα" μας μπερδεύουν καμιά φορά.... λες
αυτός δεν μου αρέσει, δεν τον ακούω. ή πάλι λες αυτός μου αρέσει και τον ακούω,
και τελικά καταλαβαίνεις οτι δεν είπε και τίποτε σπουδαίο.... γενικώς, στην
παρούσα φάση, το τι λέμε εξαρτάται απο το σε ποιούς το λέμε και σε ποιά χρονική
συγκυρία... όπως με τις εκλογές, άλλα πρίν, άλλα μετά κ.ο.κ.
-εντάξει "παίζει" κι έτσι.... και η
"αναγνώριση";
-είναι κι αυτό ενα θέμα, το οποίο είναι κακό να το γυρεύεις...
σ όποιον τυχαίνει εχει καλώς και μέχρις εκεί....
-αριστερή είσαι;
-όχι....!
-ας πρόσεχες!
-ευχαριστώ!
-βλέπεις όμως αριστερή ή κεντροαριστερή κυβέρνηση σήμερα;
λόγο συγκυριών ή και "ανάγκης";
-γιατί όχι....
-το λέει και ο Κρούγκμαν....
-ποιός είναι πάλι αυτός;
-οικονομολόγος. αμερικανός και νομπελίστας....
-και τι μας λέει;
-οτι "....οι Ευρωπαίοι εξεγείρονται". κι οτι
"καιρός ήταν". αναφερόμενος στην Ελλάδα και τη Γαλλία, λέει οτι
"δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο το πόσο γρήγορα οι ψήφοι θα οδηγήσουν σε
πραγματικές αλλαγές στην πολιτική, αλλά είναι βέβαιο ότι ο χρόνος της
"στρατηγικής της ανάκαμψης μέσω λιτότητας" τελειώνει - και αυτό είναι
καλό.." επισημαίνει δε παράλληλα οτι, "οι περικοπές σε μια οικονομία
σε ύφεση απλά βαθαίνουν περισσότερο την ύφεση" και οτι "παρά τις
θυσίες το αντάλλαγμα είναι πολύ μικρό ή και ανύπαρκτο..."
-δίκιο έχει ο Κρούγκμαν..... να τον ψηφίσουμε
-δεν είναι υποψήφιος...
-δεν πειράζει, τουλάχιστο μας καταλαβαίνει.....
-ως προς αυτό ναι.....!
.....
-όλο συζητάμε και συζητάμε...
-και τι θέλεις να κάνουμε; να παίζουμε καρπαζιές; ....
-τόσο πολύ που στο τέλος θα ....επαναδιαπραγματευθούμε!
-ε, και δεν επαναδιαπραγματευόμαστε; όλος ο κόσμος επαναδιαπραγματεύεται,
άλλοι πάλι ξαναπαντρεύονται…
-τους ίδιους;..
-καμμιά φορά ναι...!
-να το πάμε ετσι δηλαδή;
-και δεν το πάμε; ....
-πάμε διακοπές; τώρα που ψηφίσαμε κιόλας....
-πάμε....
-δεν είναι ακριβά;
-μην επηρεάζεσαι και πολύ από αυτά που ..
διαλέγεις να ακούς…. στην παρούσα φάση, είναι πιο οικονομικά και ποιοτικά…
καλύτερες υπηρεσίες σε λογικότατες τιμές….
-που να πάμε;
-όπου θέλεις....
-όπου θέλω;
-ναι, εσύ το πρότεινες, οτι σε ευχαριστεί...
-κι εσύ δηλαδή ακολουθείς;
-φυσικά, αφού θα αρέσει σε σένα.... εχω κι εγω προορισμούς
που μου αρέσουνε, αλλά προτιμώ να ακολουθήσω....
-ωραία τότε....
αλήθεια, τι αγαπάς πιο πολύ; τι σε σώζει;
-η ρουτίνα μου. την όμορφη καθημερινότητά μου. και οι
προοπτικές που ανοίγονται καθημερινά...
-βλέπεις προοπτικές;
-αλίμονο..!
-να βρώ εισιτήρια;
-να βρείς..
Κυριακή, 17 Ιουνίου 2012
..............................................................................................
Μια Κυριακή μετά, a
very hard poker…
-Να δείξουμε ωριμότητα, ίσως και "ανωτερότητα" και
να στηρίξουμε τα τέως "μεγάλα κόμματα" ή να την δούμε Σύριζα;
-Δεν τίθεται θέμα ωριμότητας, ούτε ανωτερότητας, ούτε
στήριξης ή όχι μιας "κομματικής γραμμής". Ας κρίνει ο κόσμος αυτό που
νομίζει οτι υπερασπίζεται καλύτερα τα
συμφέροντά του κι οτι είναι προς όφελος της Ελλάδας...
-"Εγω οτι είχα για να πώ το είπα " δηλαδή;
-Όχι. Απλά, σε αυτήν την φάση, νομίζω οτι, πέρα απο το
πολιτικό παιχνίδι, είναι μια ενδιαφέρουσα στάση, πόσο μάλλον για τον χώρο του
Τύπου, να μπορεί κανείς να σέβεται όλες τις απόψεις, χωρίς φοβικά σύνδρομα.
-Μνημόνιο ίσον ευρώ και ευρώ ίσον μνημόνιο;
-Δεν θα έλεγα οτι είναι τόσο απλά τα πράγματα....
-Αυτές οι εκλογές θα είναι σαν δημοψήφισμα;
-Ετσι φαίνεται...
-Εντός ή εκτός μνημονίου, ευρωζώνης και ευρώ;
-Καλά, δεν πάνε κι όλα "πακέτο"...
-Ετσι λένε..
-Όλοι κάτι λένε, δεν νομίζεις;....γενικώς, βάλλεται η
Ευρώπη, κι αυτό κατα την γνώμη μου, θα διαρκέσει πολύ...
-Δύο οι βασικοί πόλοι στις ερχόμενες εκλογές στην Ελλάδα;
-Δύο, και βλέπουμε. Ας αποφασίσει ο κόσμος τι θέλει. Ξέρουμε
τι λέει και τι δρόμο θέλει να τραβήξει το κάθε κόμμα, ας αποφασίσει λοιπόν ο
κόσμος με την ψήφο του, τώρα που ξεδιαλύνει αρκετά το πολιτικό σκηνικό...
-Ναι ή οχι ο ...βασιλιάς;
-Κάπως έτσι..! αλλά, χωρίς την ..νοθεία....
-Ήθελες (σ.σ. σου αρέσουν οι) εκλογές;
-Νομίζω οτι όλοι θέλανε, και προφανώς θα πρέπει πια να
γίνουν, με δεδομένο οτι έχουν μεσολαβήσει δυσανάλογα πολλά πράγματα μέσα σε μια
μόλις "πολιτική εβδομάδα". Αν στις προηγούμενες εκλογές
"γνωρίσαμε" τα νέα κόμματα και έστειλε ο κόσμος το μήνυμά του, κυρίως
και σε οτι αφορά, αυτά τα ίδια αλλά και την δυσφορία του για τα οικονομικά
μέτρα που υφίσταται, σε αυτές θα κληθεί να διαλέξει ανάμεσα σε κάτι, θεωρητικά,
πιο απλό, ή, πιο ξεκάθαρο. Στο ναι ή όχι στο μνημόνιο. Στην συγκεκριμένη δηλαδή
δανειακή σύμβαση.
-Κι αν πούμε όχι θα μας διώξουνε απο το ευρώ;
-Δεν το νομίζω. Κατα την γνώμη μου, δεν θα αλλάξουν και
πολλά πράγματα, γενικώς στο πολιτικό σκηνικό, εκτός απο το οτι θα καταλάβουν οι
δανειστές οτι οι έλληνες δεν αντέχουν άλλα επώδυνα μέτρα και θα
ελαστικοποιήσουν το πρόγραμμά τους και τις απαιτήσεις τους...
-Άμα δούνε το … 50 – 50….ναι και όχι δηλαδή…;
-Κάπως έτσι…..
-Θα μας το παρατείνουνε για πιο πολλά χρόνια δηλαδή;
-Αυτό μας μάρανε τώρα....
-Δηλαδή, αντί για δύο κόμματα, όπως τα ξέραμε παλιά,
-πασόκοι - νεοδημοκράτες και ποιός θα .. δώσει πιο πολλά- θα έχουμε δύο τάσεις;
το υπέρ ή κατα του μνημονίου;
-Προφανώς, όχι τίποτε άλλο, αλλά να μην
"κατηγορούν" και τον Σύριζα που δεν τους «έκατσε» για συνεργασία...
-Μα αφού τους το λέει καθαρά. "δεν μου αρέσει το
μνημόνιο. δεν το δέχομαι. λέω άλλα.." Πως να συνεργαστεί; Τι τον
κατηγορούν για αλαζονεία; Δεν καταλαβαίνουνε τι τους λέει; Και, να πώ, στο κάτω
κάτω, ότι δεν τους…. εξυπηρετεί κιόλας…..
-Καταλαβαίνουνε αλλά προσπαθούν να τον ..
"σώσουνε" απο τον κακό δρόμο, καθώς και την χώρα επίσης....
-Δηλαδή, και χωρίς περιστροφές "δημοψήφισμα";
-Ναι, ας αποφασίσει ο λαός, με ότι ρίσκο αυτό ενέχει… Το μήνυμα
που θα σταλεί θα είναι καλό, πόσο μάλλον εάν υποδείξει, μνημόνιο προς ώρας αλλά
με ισχυρότατες αμφιβολίες και ενστάσεις….
-Ότι έλεγε δηλαδή ο Γιώργης πριν απο 6 μήνες;
-Δεν θα το συνέκρινα, οτι έγινε, έγινε, κι ας θεωρήσουμε οτι
έπρεπε να γίνει... Τα νέα κόμματα, όλες αυτές οι αλλαγές… Να μάθει ο κόσμος να
ψηφίζει κατά την γνώμη του, κι όχι με κομματικά χαρακτηριστικά...
-Κοίτα να δείς τρόπο που βρήκε να «γκρεμιστεί» ο ..
δικομματισμός…! Ο οποίος, παρεμπιπτόντως,
κι επειδή χρεοκοπήσαμε, δαιμονοποιείται στην Ελλάδα, λές κι όλες οι χώρες του
κόσμου δεν έχουνε δύο κόμματα, μονο σε μας φταίνε το Πασοκ και η ΝΔ…. Πώς την
πατήσαμε έτσι;
-Αυτά παθαίνουν οι λαοί καμιά φορά…. Επιπλέον, και σε ότι
αφορά το «δημοψήφισμα» του Νοεμβρίου, κάτι τέτοιο θα ήταν άκυρο εντελώς. Σήμερα
μιλάμε για εκλογές με χαρακτήρα δημοψηφίσματος, ενώ, εκείνο το δημοψήφισμα δεν
θα βοηθούσε και πολύ, τότε, αλλά μάλλον θα μπέρδευε ακόμη πιο πολύ τα πράγματα.
Ο κόσμος ήταν μουδιασμένος, δεν είχε αποκρυσταλλώσει άποψη σχετικά με το
μνημόνιο..... πράγμα, που θα γίνει το αμέσως επόμενο διάστημα, και θα δούμε εν
τέλει, τι λέει σήμερα ο κόσμος για όλ αυτά.
-Θα τσακώνονται δηλαδή για το εάν μνημόνιο σημαίνει ευρώ ή
δραχμή, εάν μας κάνει καλό ή κακό η ευρωζώνη, και μήπως να βγούμε έξω, ή να
πειθαρχήσουμε κλπ....
-Ακριβώς. και νομίζω οτι, εδω που φτάσαμε, ας κριθεί κι
αυτό. Τι σόι χώρα θέλουν οι έλληνες. Καλά μας "πήγαν" οι πολιτικοί μέχρι
σήμερα, εάν το θες. Τώρα, ας μας πεί και ο λαός τι σόι πορεία θέλει... ας τα
βάλουμε όλα κάτω να τα αναλύσουμε. Εδω που φτάσαμε, είναι μάλλον αναπόφευκτο. Να
δούμε τι θέλουμε. Να μην έχουν και τα "κόμματα" ευθύνες περι της
"τύχης" μας. Να δύνανται να μας πούν αύριο μεθαύριο, "εμείς, οτι
είχαμε να σας πούμε, σας το είπαμε. διαλέξατε κύριοι..., τώρα, εμείς, απλά,
κυβερνάμε.., ή, αντιπολιτευόμαστε....σύμφωνα με την δική σας ετυμηγορία…."
-Σου "αρέσει" αυτό το δίπολο;
-Και μη χειρότερα, αφού δεν μπορεί απ ότι φαίνεται να
συγκροτηθεί κυβέρνηση, θα πρέπει να δούμε με αισιοδοξία όλα τα σενάρια… .... Νομίζω
πάντως ότι θα ηρεμίσουμε μετά από αυτό. Δηλαδή, θα έχουμε 2 μηνύματα. Και την
γνώμη του κόσμου σχετικά με τις πολυσυλλεκτικές κυβερνήσεις και σχετικά με το
μνημόνιο. Και τότε, εάν το θες, θα μπορέσει να τοποθετηθεί καλύτερα και ο
Συριζα και όλα τα κόμματα και κυρίως σε ότι αφορά τα “μεγάλα”. Εξαρτάται από το τι θα του πεί και τι θα τους
πεί ο κόσμος….
-Κι όλες αυτές οι θεωρίες για το οτι «κρίμα» που δεν έγινε «αριστεροβαρής»
κυβέρνηση, για την αλαζονεία του Τσίπρα, για την... εμμονή! του Βενιζέλου να
τον έχει μαζί του, για το οτι ο Συριζα μας πάει σε «επικίνδυνο δρόμο», για το
Πασόκ που πέφτει ακόμα πιο πολύ....; αλήθεια, φοβάται ο Βενιζέλος τον Τσίπρα;
-Ε, όχι δα.. ο Βενιζέλος είναι ένας πολύ ικανός και έξυπνος
πολιτικός που μας προειδοποιεί για τα εκτός ευρώ δεινά καθώς για τον επικίνδυνο
δρόμο που μας επιφυλάσσει αυτη η πορεία, όπως υποστηρίζει άλλωστε και το κόμμα
του.
-Είναι δηλαδή "κόμμα του"; υποτιμητικά το λές;
-Όχι, ίσα ίσα. Κάθε κόμμα έχει και οφείλει να έχει τα
χαρακτηριστικά του αρχηγού του....Σε κάποιον, σε κάθε περίπτωση, όλοι πρέπει να
πειθαρχούν, να σέβονται, να υπακούν ακόμη κι όταν δεν τους αρέσουν όλα εκατό
τοις εκατό. Αλλιώς, δεν θα μιλούσαμε για κόμματα αλλά για....
-Πασόκ!
-Αστειεύεσαι.... και για να το ολοκληρώσουμε, ο Βενιζέλος
όπως και ο Σαμαράς, βρίσκονται σε μια χαρά θέση, όπως και όλοι οι ... καλοί
παίκτες αυτού του πόκερ άλλωστε. Διότι, σου λένε, "... εγω οτι είχα να σας
πώ (λέμε τώρα, μιας και βρισκόμαστε απ ότι φαίνεται σε προεκλογική περίοδο...)
το είπα. Τώρα, κανονίστε την πορεία σας. Και κυβέρνηση προσπάθησα να κάμω, και
τον Τσίπρα να φέρω κοντά με το καλό και με το κακό, και την ιστορία με τα
ομόλογα να λύσω (μεταξύ μας, δεν είναι πιο έξυπνοι απο τους άλλους, το 3%, όσοι
νόμιζαν οτι θα γλίτωναν το "κούρεμα", ούτε πρέπει να αντιμετωπιστούν
έτσι....) και -αν το δείτε καθαρά- εσωτερική υποτίμηση μέσω της ιστορίας των
ομολόγων πέτυχα, και ευνοϊκούς όρους δανεισμού, και σοβαρή εκπροσώπηση έκανα
στις οικονομικές συζητήσεις, ενώ αντιστοίχως και ο Αντώνης Σαμαράς ανετότατα
μπορεί να υπεραμυνθεί της στάσης του, υποστηρίζοντας ότι “….εγώ, μέχρι και
πλάτη στο μνημόνιο έβαλα κι ας μην μου άρεσε με την προοπτική να περάσουμε τα
δύσκολα, να πληρώσουμε τα ομόλογα και σταθεροποιηθούμε οικονομικά, κι ύστερα
βλέπουμε…, κι ας έχασα εκλογικό ποσοστό καθώς και κάμποσους βουλευτές….. ”
-Επώδυνη πειθαρχία ή με βάρκα την ελπίδα, λοιπόν;.....
-Ας πούμε, επι της παρούσης, οτι αυτό θα το κρίνεις εσύ. Εδω
είμαστε εκτός "παιχνιδιού". Συζητάμε τώρα....
-Και συν τοις άλλοις, θα πιέζουνε και οι ξένοι, οι
"εταίροι", και τα δημοσιεύματα θα λένε οτι θα μας βγάλουν έξω κι οτι
θα φταίει η Ελλάδα για το "ξήλωμα" της ευρωζώνης.....
-Δεν νομίζω οτι είμαστε τόσο "δυνατοί", εκτός κι
αν γυρεύουν κάποιον να πληρώσει τα σπασμένα, γενικώς....Δεν νομίζω να πάρουν τα
πράγματα τόσο άσχημη τροπή.....
-Νομίζεις οτι θα τα καταφέρει η Ελλάδα;
-Αυτό δεν είναι ερώτηση, είναι... ψυχολογικό τεστ! Αυτός
είναι ο στόχος....
-Ξεδιαλύνει ή περιπλέκεται το σκηνικό;
-Θα ... διαλέξω το πρώτο, και θα πώ κιόλας οτι όλα είναι μια
χαρά...
-Ανοιξιάτικες εκλογές;
-Θα δείξει!
Δευτέρα, 14 Μαΐου 2012
ή,
βρε,
πως την "πατήσαμε", όλοι, έτσι;....
Ιδού
λοιπόν οι εκλογές ιδού και το αποτέλεσμα που κατα τα φαινόμενα θα μας οδηγήσει
σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, ελαφρώς διαφορετική όμως απο αυτές που γνωρίσαμε
ως "οικουμενικές" -τι υπερβολή κι αυτή!- στην αρχή περίπου της τρίτης
δεκαετίας μετά την μεταπολίτευση. Με τις δηλώσεις των πολιτικών μας, ετούτες
τις ώρες τις μετεκλογικές (σ.σ. που καμία σχέση δεν έχουν με τις
προεκλογικές...) να αποκαλύπτουν μεγάλο μέρος των προθέσεών τους και των
σχεδιασμών τους ,και με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα, ως προς το πως θα
συγκροτηθεί ετούτη η νέου τύπου και πολιτικών χαρακτηριστικών "κυβέρνηση
συνεργασίας". Η οποία, πέρα απο τα μέλη και τα χαρακτηριστικά της, θα
κληθεί να κάνει μια πάρα πολύ σημαντική δουλειά σε πολλά επίπεδα, μα κυρίως να
δικαιώσει τους έλληνες -οτι κι αν επέλεξαν να ψηφίσουν- να αποκαταστήσει την
αξιοπιστία της πολιτικής, καθώς και να αποκαταστήσει τους... κατακακόμοιρους
τους έλληνες, που και τι δεν ακούσαμε και δεν μας .. έψαλαν τα τελευταία
χρόνια.
Στοιχήματα
δύσκολα, για γερούς λύτες και με... εκατομμύρια αποδέκτες. Απο το πώς θα
αρχίσει να μειώνεται η ανεργία και να αυξάνει η ανάπτυξη -πράγμα
εφικτότατο εάν σκεφτεί κανείς πολλές χώρες που "κρίθηκαν" και πέρασαν
απο αντίστοιχες συμπληγάδες και συμπλέγματα πολιτικά και μη- μέχρι το πως θα
ξαναβρούμε το θάρρος μας ως λαός και θα ξαναβγούμε στο φώς, καθώς και στις
αγορές....
Τα
κάνουν αυτά οι "συγκυβερνήσεις"; Εδω που τα λέμε, εάν αυτά δεν τα
κάνουν οι συγκυβερνήσεις και το μήνυμα που στέλνουν και η σημειολογία που
κουβαλούν, τότε ποιός τα κάνει; Και ποιοί άλλωστε θα μπορούσαν -και θα
δικαιούνταν- να αναλάβουν τέτοιες προκλήσεις εάν όχι μια κυβέρνηση ως προϊόν
συμφωνίας και συνεργασίας κάποιων πολιτικών δυνάμεων, που εκείνη θα βρεί απο
που θα προκύψει, και το ποιοί και απο ποιό πόστο θα μας κυβερνούν...
Το
"μήνυμα"; Στεναχώρια καμμιά. Οι "αυτοδυναμίες" των κομμάτων
μοιάζουν αδύναμες να "σταθούν" στο σημερινό, όπως έχει διαμορφωθεί,
πολιτικό σκηνικό, οπότε η Ελλάδα, ενδεχομένως και υπο τις πιέσεις των εταίρων
της που καινοφανώς αποκαλούνται -δυστυχώς υποτιμητικά ως προς την χώρα μας-
"δανειστές", θα κυβερνιέται απ οτι φαίνεται για το αρκετό επόμενο
διάστημα απο τους... "άριστους"(;) του κάθε πολιτικού χώρου που θα
συμβάλει σε αυτην την κυβερνητική συμφωνία.
Αυτό,
θα μπορούσε να αποτελέσει μια ωραιότατη πολιτική θεωρία. "Συμφωνούν"
δηλαδή δύο ή τρία "κόμματα" και συμβάλει το κάθε ένα με τους
καλύτερούς του στα διάφορα διαθέσιμα πόστα. Σε κάθε περίπτωση αυτό είναι μια
εύηχη θεωρία, έχει δηλαδή μια σοβαρότατη απόσταση απο το να αποτελεί
πραγματικότητα, πλήν όμως, που ξέρουμε; μπορεί και να μας συμβεί....
"Πολιτικός πολιτισμός" που "διαφήμιζε" κάτι χρονάκια
παλαιότερα κι ενα απο τα "μεγάλα" κόμματα, πλήν όμως, εμείς, δεν τον
είδαμε και προφανώς δεν έχει την ψευδαίσθηση, οτι τον είδε και το κόμμα που τον
διαφήμιζε, όσο κι αν προσπάθησε ή δεν προσπάθησε.... Μπορεί δε, να μην είχαν
ωριμάσει οι συνθήκες και να μην είχε βρεθεί ο κάθε κατεργάρης σε τούτην την
χώρα στον πάγκο του ή στον πάγκο γενικώς, και να ήταν γενικότερα αδύνατο στην
εποχή του σκληρού και αυξανόμενου καπιταλισμού καθώς και του κρατισμού στα όρια
του "δεν πάει άλλο", να το "γυρίσουμε" στον "πολιτικό
πολιτισμό". Ενω τώρα, που κοντεύουμε να πιάσουμε πάτο, ή για να το πούμε
πιο κομψά, "να μηδενίσουμε το κοντέρ" και να φτάσουμε στο σημείο να
πούμε "οτι έγινε , έγινε" μοιάζει πιο ευκολο, κι ίσως μονόδρομος να
"εκπολιτιστούμε πολιτικώς"....
Απο
την άλλη δε, μπορεί να ισχύει και το πιο αιμοβόρικο, οτι αυτήν την κρίση,
χρειαζόταν να την περάσουμε, για να δούμε που βρισκόμαστε, να κοιτάξουμε για τα
καλά πίσω, να φιλοσοφήσουμε τα πράματα, να εκτιμήσουμε οτι έχουμε και δεν
έχουμε, να δούμε ποιό είναι το ωφέλιμο φορτίο του καθενός και ποιά τα
"βαρίδια", να επαναξιολογήσουμε τις αξίες και τις προτεραιότητές μας,
και εν τέλει να κάνουμε και το σταυρό μας και να λέμε που και πού κανα
"δόξα το θεό" και να το εννοούμε.
Κατα
τα άλλα, και ως προς το οτι "έπεσε κρίση" και ως προς το τι ζήσαμε τα
τελευταία χρόνια, αυτό μάλλον θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως το σύγχρονο
πολιτικοκοινωνικό θρίλερ της Ελλάδας και των κατοίκων της, με σενάριο και
πρωταγωνιστές που διαρκώς εναλλάσσονταν.
Προεκλογικά
τώρα, τα πράγματα κινήθηκαν σε μάλλον αναμενόμενα "διλλήματα", πόσο
μάλλον ως προς αυτά που έχουμε ζήσει!, και δεν ήθελε και μεγάλη φαντασία για να
καταλάβει κανείς οτι οι τάσεις που δημιουργήθηκαν ήταν σε γενικές γραμμές οι
"περί του ευρώ και .. άλλων δαιμονίων" εξής, "εντός ή εκτός του
ευρώ και του μνημονίου;", "εντός ή εκτός του ευρωπαϊκού μηχανισμού
και .. τρένου;", καθώς και .. τι θα κάνουμε με τους μετανάστες οι οποίοι
έχουν "αβγατίσει" επικίνδυνα τα τελευταία χρόνια κι έχουν γίνει επιπλέον κι
επικίνδυνοι οι ίδιοι... Ενω, σε μια προσέγγιση με μεγαλύτερη εμβάθυνση, θα
μπορούσε να διακρίνει κανείς δεκάδες μικρά διλληματάκια, που συμπυκνώνονται
όμως στο τι σόι χωρά είμαστε και τι σοί χώρα θα είμαστε τα επόμενα χρόνια, και
κυρίως με την περεταίρω εφαρμογή του μοντέλου του ιδιωτικού τομέα, που με δυό
λόγια κι απ οτι εγω εχω καταλάβει, προκειμένου να μικρύνει και να γίνει
ανταγωνιστικός και ευέλικτος ο μεγάλος δημόσιος τομέας και οι φορείς και
παραφορείς του στην χώρα μου, την πληρώσαμε όλοι μαζί....
Εν πάσει περιπτώσει και απ ότι φαίνεται, κι όχι βέβαια μονον στην Ελλάδα η οποία μάλλον τα κατάφερνε να αποτελεί εξαίρεση, αυτην την εποχή εντονότερα παρά ποτέ, ο ιδιωτικός τομέας παίρνει κεφάλι έναντι του δημόσιου ενω γίνεται σαφές πως οτι πρόκειται να διατηρήσει δημόσιο χαρακτήρα θα πρέπει να μάθει να στέκει απο μονο του στα πόδια του, να καλύπτει ανάγκες κι όχι να υπάρχει για να υπάρχει, καθώς και να ξέρει να κουμαντάρει τα οικονομικά του, με απώτερο στόχο, να δουλεύει σωστά. Ένα κράτος δηλαδή, "λίγο και καλό", απ οτι εχω καταλάβει, κι αυτές οι αλλαγές ή ανατροπές δεν γίνονται ούτε απο την μια μέρα, ούτε απο την μια χρονιά στην άλλη, γιατί στο κάτω κάτω, ο κάθε άνθρωπος κι ο κάθε λαός, όπως τον μάθεις κι όπως βλέπει συμπεριφέρεται και λειτουργεί. So, it's rather hard to learn new tricks to an old dog....
Εν πάσει περιπτώσει και απ ότι φαίνεται, κι όχι βέβαια μονον στην Ελλάδα η οποία μάλλον τα κατάφερνε να αποτελεί εξαίρεση, αυτην την εποχή εντονότερα παρά ποτέ, ο ιδιωτικός τομέας παίρνει κεφάλι έναντι του δημόσιου ενω γίνεται σαφές πως οτι πρόκειται να διατηρήσει δημόσιο χαρακτήρα θα πρέπει να μάθει να στέκει απο μονο του στα πόδια του, να καλύπτει ανάγκες κι όχι να υπάρχει για να υπάρχει, καθώς και να ξέρει να κουμαντάρει τα οικονομικά του, με απώτερο στόχο, να δουλεύει σωστά. Ένα κράτος δηλαδή, "λίγο και καλό", απ οτι εχω καταλάβει, κι αυτές οι αλλαγές ή ανατροπές δεν γίνονται ούτε απο την μια μέρα, ούτε απο την μια χρονιά στην άλλη, γιατί στο κάτω κάτω, ο κάθε άνθρωπος κι ο κάθε λαός, όπως τον μάθεις κι όπως βλέπει συμπεριφέρεται και λειτουργεί. So, it's rather hard to learn new tricks to an old dog....
Ως
προς το προεκλογικό σκηνικό πάντως, δεν θα πρέπει να έχουμε παράπονο, μιας και
ακούστηκαν σχεδόν οι πάντες και τα πάντα. Απο τις πιο ψύχραιμες και αισιόδοξες
απόψεις μέχρι τις πιο ακραίες και δραματικές. Είχε δηλαδή και αν μη τι άλλο ο
κόσμος πληθώρα επιλογών, οι οποίες κιόλας έβρισκαν αξιοσημείωτη απήχηση, διότι
ο .. πνιγμένος απο τα μαλλιά του (του άλλου;) πιάνεται.....
Τα
δυό μεγάλα -θα δείξει πόσο- κόμματα σε μια προσπάθεια να "αβγατίσουν"
τις ψήφους του το καθένα, την τελευταία εβδομάδα ανέβασαν, όπως συνηθίζεται και
για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας, τους τόνους, υποστηρίζοντας, και τα δυό, οτι θα
πρέπει να μείνουμε στο ευρώ, στην ευρωζώνη, στην ευρώπη και να λειτουργούμε
γενικώς σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες ακόμη και στα δύσκολα όπως τώρα,
μέχρι να δούμε άσπρη μέρα, με την βοήθεια της καλής Ευρώπης, βεβαίως βεβαίως.
Στάση η οποία χαρακτηρίστηκε ως "υποτέλεια" των δύο αυτών κομμάτων ως
προς αυτούς που μας δώσανε κάποια χρήματα να ξελασπώσουμε προσωρινώς, απο τα περισσότερα
υπόλοιπα κόμματα τα οποία προσανατολίστηκαν σε μια ρητορική εναντίων των
"συμφωνιών" ή "σχεδόν εναντίων", δανικά δηλαδή αλλά με
διαφορετικούς όρους..... Ρητορική, η οποία έβρισκε όλο και περισσότερους
αποδέκτες ως αποτέλεσμα των όσων -φοβικών- ακούγαμε απο τα Μέσα ενημέρωσης σε συνδυασμό
με την... ελεύθερη πτώση στην οποία βρισκόταν ενα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής
πραγματικότητας.... Κι η αλήθεια είναι οτι τα "μικρά" ή όλα τα
υπόλοιπα κόμματα πέρα απο τα δύο "μεγάλα" μπόρεσαν να αυξήσουν την
δυναμική τους επειδή ο κόσμος ζούσε μια άσχημη, δύσκολη αλλά και επικίνδυνη
πραγματικότητα ενω άκουγε διαρκώς για όλο και χειρότερα πράγματα για το
μέλλον.... (και μια σημείωση ως προς το "επικίνδυνη". οι μετανάστες
δεν έγιναν ξαφνικά "πολλοί", αλλά μάλλον εκδηλώθηκε ή εκφράστηκε η
τάση του "τα πάνω - κάτω" απο πλευράς των "καταπιεσμένων"
μεταναστών οι οποίοι ακούγοντας για τα κακά οικονομικά της χώρας μας καθώς και
στα πλαίσια του γενικότερου κλίματος που είχε δημιουργηθεί, την "είχαν
δεί" "ζήτω η επανάσταση...")
Εν
πάσει περιπτώσει τα μνημόνια ταλαιπώρησαν πολύ την ταλαίπωρη ζωή των πολιτών
της χώρας, ενω ταλαιπώρησαν και άπαντες τους βουλευτές οι οποίοι σε πολλές
περιπτώσεις κι επειδή τα νεράντζια πήγαιναν σύννεφο, είχαν κλειστεί στα
γραφεία και τα σπίτια τους και περίμεναν να τελειώσει η αναμπουμπούλα, ή να
προκηρυχθούν εκλογές να το ρίξουμε στην "άγρα" και να αφήσουμε τα
εσπεριδοειδή στην ησυχία τους...
Σχετικά
τώρα με τα μνημόνια, τους βουλευτές, τα κόμματα, τις ψηφοφορίες κλπ, δημιουργήθηκε ενα εντυπωσιακό σκηνικό, κι επειδή σε πολλούς εξ υμών, πολύ
τους κακοφάνηκαν, δεν τα ψήφισαν ή τα ψήφισαν και δεν τα ψήφισαν, στο τέλος
πάντως τα κόμματά τους, τους αψήφησαν, και πορεύτηκαν παρέα, προκειμένου μια υπάρξει μια κυβέρνηση και να πορεύεται η χώρα. Οι δε "αψηφήσαντες"
βουλευτές πολύ γρήγορα βρήκαν νέες πολιτικές στέγες να φιλοξενήσουν τις "αντιμνημονιακές" τους θέσεις ενω εντυπωσιακά γρήγορα σχηματίστηκαν
ολοκαίνουργιες κοινοβουλευτικές ομάδες καθώς και ολοκαίνουργια κόμματα,
αποτελούμενα όμως απο "ανακυκλωμένα" υλικά...
Όσοι
δε δεν ήταν βουλευτές εκείνο το διάστημα, δεν φοβόντουσαν μην χάσουνε την έδρα
τους, αλλά ...το σπίτι τους, όπως άλλωστε τους ενημέρωνε και ο Τύπος μετ'
αξιοσημείωτης "βεβαιότητας" σε πολλές περιπτώσεις....
Κάπως
έτσι και μέσα σε αυτό το πολύ ιδιαίτερο ή new age, σκηνικό φτάσαμε στην σημερινή μέρα των εκλογών, τις οποίες
άπαντες ήθελαν (θέλουμε εκλογές, θέλουμε εκλογές...κλπ) ιδού λοιπόν οι εκλογές,
να "ξεσπαθώσει" ο ελληνικός λαός, να εκφράσει τα απωθημένα του (μιας
και, σε ενα μεγάλο ποσοστό συμβαίνει ετσι...) και να δούμε πως θα πάμε
παρακάτω.
Ως
προς τον τίτλο του κειμένου σχετικά με το "πως την πατήσαμε ετσι"
αναφέρεται στο τι ακριβώς (ή, στο περίπου..) "πάθαμε" κι έπαθαν
αρκετοί απο τους πρωταγωνιστές του σύγχρονου πολιτικού μας θρίλερ με αποτέλεσμα
το 2012 να χρειάζεται κανείς "πολιτικό χάρτη" για να καταλάβει ποιός
ανήκει που με το "γιατί" να είναι μια πολύ μπερδεμένη ιστορία.... Το
θέμα αυτό θα αποτελέσει την συνέχεια, to part 2, αυτού του κειμένου, που θα γραφτεί μια απο τις επόμενες
ημέρες....
Υ.Γ.
"Ωραία" η google Greece
σήμερα με το όμορφο doodle της...
Greece
the last one before the elections...
Ολα, σχεδόν, έχουν αλλάξει και τίποτα δεν φαίνεται να είναι όπως πριν.
Οι λειτουργίες και οι πρακτικές της πολιτικής και των πολιτικών, διαχρονικά, βουτηγμένες στην αδιαφάνεια, τη διαφθορά και το λαϊκισμό, ξεσκεπάστηκαν κι είναι, πλέον, στο στόχαστρο της λαϊκής κριτικής και κρίσης.
Η πολιτική και οι πολιτικοί της εθνικοφροσύνης και του λαϊκισμού ξεγυμνώθηκαν, μετά την εξώθησή τους σε αποκαλυπτικές τούμπες, ενώ οι διαχρονικοί παραμυθάδες, κομπογιαννίτες της προόδου και της επανάστασης, μπήκαν, επιτέλους, στους μεριδιούχους της ευθύνης, για την πορεία της χώρας προς τη χρεοκοπία.
Ακόμα και όσοι βρέθηκαν να μεταχειρίζονται το Πασοκ, ως μέσον για την προώθηση ιδιοτελειών ή ξένων προς το πραγματικό συμφέρον της χώρας και του λαού, πολιτικών, χρησιμοποιώντας τα ίδια εργαλεία και τι ίδιες πρακτικές, της αδιαφάνειας, της διαφθοράς και του λαϊκισμού, εντοπίστηκαν, καταγράφηκαν και είτε δέχτηκαν τον καταλογισμό, είτε είναι υπό εξουδετέρωση.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, στο σύντομο πέρασμά του από την προεδρία της εγχώριας σοσιαλιστικής παράταξης και την πρωθυπουργία, τα σάρωσε όλα. Ο ρόλος του, πιο κοντά από τον καθένα, σ' ενός είδους καταλύτη, δημιούργησε σωρεία ανατροπών και εξελίξεων.
Η πορεία της Ελλάδας δεν μπορεί να υπάρξει, παρά μόνο από το σωστό και σταθερό δρόμο, οι παρακάμψεις και τα μυστικά μονοπάτια, αποκλείστηκαν. Η οικονομία θα κινηθεί, υποχρεωτικά, με όρους ανταγωνιστικότητας, παραγωγικότητας και αποτελεσματικότητας. Οι αλχημείες και τα δανεικά, τελείωσαν.
Το κράτος, είτε ως καταφύγιο, αφ’ ενός άνομων παρασιτικών συμφερόντων και αφ’ ετέρου άμοιρων υποχείριων ρουσφετολογικών πρακτικών, είτε ως δυνάστης του απλού λαού, μας τελείωσε. Ούτε οι "εξουσιαστές" θα μπορούν να το χρησιμοποιούν, ως φέουδο, ούτε οι "επαναστάτες", ως επίκεντρο της δράσης τους.
Τα πολιτικά κόμματα, όσα δεν θα διαλυθούν, στο αμέσως προσεχές διάστημα, θα σταματήσουν την ξεσάλωτη και εν πολλοίς παρασιτική λειτουργία τους και θα υποχρεωθούν να συμμορφωθούν, με τη λαϊκή απαίτηση, για διαφάνεια και καθαρότητα.
Οι πρωθυπουργοί, που θ’ ακολουθήσουν, δεν θα μπορούν πια, ούτε να λαϊκίζουν ασύστολα, ούτε να τεμπελιάζουν, ούτε να κλείνονται στα γραφεία τους, ενώ το πάση θυσία γάντζωμα στην πρωθυπουργική καρέκλα, αποτελεί παρελθούσα συμπεριφορά, μετά το 2011.
Οι βουλευτές, όσοι ελάχιστοι απομείνουν από τους παλιούς κι όσοι καινούργιοι προκύψουν, δύσκολα θα συνεχίσουν στους ίδιους δρόμους, της αλλοτριωμένης πολιτικής λειτουργίας και συμπεριφοράς και ακόμα πιο δύσκολα θα επαναλάβουν τους ξεφωνημένους ρόλους του ιδιοτελή μεσολαβητή ανάμεσα στο διεφθαρμένο κράτος και τον απελπισμένο ψηφοφόρο, καθώς και του άβουλου διεκπεραιωτή της όποιας κομματικής γραμμής.
Οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, λογής - λογής εκδότες και δημοσιογράφοι, δημοσιολόγοι κάθε είδους και φυράματος, όσοι δεν χρεοκόπησαν ήδη κι όσοι δεν θα ξεκουμπωθούν στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, μαζί με τους όποιους νέους επιλέξουν να μπουν στο χώρο, θ’ αναγκαστούν να βάλουν άλλες προτεραιότητες κι άλλες στοχεύσεις στη δράση και τις λειτουργίες τους.
Τέλος, ο ίδιος ο λαός, αυτός, που, και συμμετείχε στο διαχρονικό αλισβερίσι, αλλά και πλήρωσε και πληρώνει ακριβά και σκληρά το "μάρμαρο", καλείται, τώρα πια, ενημερωμένος και απόλυτα υποψιασμένος, ν’ αλλάξει ρότα και να πορευτεί με νέα κριτήρια και νέα ιδανικά, υγιή, αυτόνομα και βιώσιμα.
Όλ' αυτά κι άλλα πολλά, που δεν αναφέρονται εδώ, είναι τα ζητήματα, που προέκυψαν και άνοιξαν, στο διάστημα της Προεδρίας και της διακυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, οι οποίες, διακόπηκαν, πρόσκαιρα, λόγω ειδικών, εθνικών, συνθηκών και απαραίτητων, λεπτών, χειρισμών.
Η συνέχισή τους είναι βέβαιο, πως θα υπάρξει, είτε ως διαδικασία αναγνώρισης και δικαίωσης, είτε, όμως και ως αναγκαιότητα ...
Το παραπάνω κείμενο, δεν είναι δικό μου, και αποτελεί σχόλιο ανώνυμου αναγνώστη ειδησεογραφικής σελίδας, πλήν όμως και με βάση το περιεχόμενό του, αποφάσισα απο "απλό" σχόλιο, αυθόρμητα και γρήγορα γραμμένο -αλλά οχι και τόσο πρόχειρα- να το αναγάγω σε ανάρτηση και μάλιστα προεκλογική.
Το μεγάλο ενδιαφέρον και οι εκπλήξεις άλλωστε αυτών των εκλογών, θα είναι μετεκλογικές.
Τότε, θα έχουμε περισσότερα να πούμε καθώς και να σχολιάσουμε με βάση τα δεδομένα που θα έχουν δημιουργηθεί.
Πέμπτη, 26.4.2012
.......................................................................
Κυριακή γιορτή και σχόλη, θα ναι η βδομάδα όλη..... (αφού δεν θα έχουμε δουλειά, θα καθόμαστε δηλαδή...)
ή, έχω φίλο Γερμανό,
να τον φέρω -κι εγω...- να μας «ρίξει» καμιάν ιδέα;
-σήμερα που είναι "Κυριακή του Λαζάρου" είναι που
ο Χριστός ανέστησε τον Λάζαρο;
-ναι γιατί;
-σκέπτομαι ποιός μπορεί -και αν- σήμερα, να αναστήσει κι
εμάς..
Σήμερα το πρωί κοίταζα τα σύννεφα να τρέχουν στον
ουρανό....Ήταν τόσο ρομαντικό....(πόσο μάλλον εαν δεν σκεπτόμασταν οτι θα μαζεύουμε την επομένη τις σκόνες...). Πλήν όμως έκανα διάφορες σκέψεις που δεν ήταν
και τόσο ρομαντικές. Όπως για παράδειγμα το τι σόι χώρα μπάχαλο έχουμε γίνει,
κι εκεί που ξέραμε οτι πολλά πράγματα αναιρούν το ένα το άλλο και μπορούν να
χαρακτηριστούν εως και τραγελαφικά, τώρα φτάνουμε στο σημείο να αναιρεί κάθε
προηγούμενο το επόμενο και ακόμη χειρότερα (απο εκεί που υπήρχαν πέντε δέκα
"χρυσές τομές") να τα βάζουμε ο ένας με τον άλλον. Την ίδια ώρα που
οι έλληνες πολιτικοί έχοντας παραδεχτεί στην συντριπτική τους πλειονότητα οτι
πολλά πράγματα συνέβαιναν κακώς στην ελληνική πραγματικότητα, οι μισοί παλεύουν
να υπακούσουν τις εντολές των ξένων συμβούλων - δανειστών μας και οι άλλοι
μισοί (που εκ των πραγμάτων οφείλουν να είναι "απέναντι") να έχουν
σηκώσει αντάρτικο με εθνικιστικά χαρακτηριστικά υποστηρίζοντας οτι μπορούμε να τα βγάλουμε
πέρα μόνοι μας χωρίς τους συμβούλους - δανειστές και τις οδηγίες τους. Δηλαδή,
μια κατάσταση ... ανακατωμένος ο ερχόμενος και δίχως προηγούμενο... που έχει
όμως τον "θεό" της, που δεν είναι άλλος απο το χρήμα.... Κι όλ αυτά,
στο τσάκ πρωτού γίνουν εκλογές και πρωτού ο κόσμος, απ οτι φαίνεται,
δημιουργήσει ενα κοινοβούλιο με λίγο απ όλα, και μια κυβέρνηση που απο ανάγκη
θα συνεχίσει να κάνει οτι και η προηγούμενη, μιας κι εδω που έχουμε μπλέξει δεν
φαίνεται να έχουμε και πολλά πολλά περιθώρια επιλογών (εκτός απο ακραία
σενάρια, σαν κι αυτά που ακούτε καμιά φορά στην τηλεόραση...)
Παραλλήλως δε, και κοιτάζοντας τα σύννεφα να πετούν,
σκεπτόμουν σε πόσο βαθιά σύγχυση θα πρέπει να βρίσκονται οι πολιτικοί μας ώστε
πολλοί απο αυτούς να κουβαλάνε εσχάτως στην χώρα διάφορους λογής λογής και
εθνικότητας "επενδυτές" (που εμένα πιο πολύ για σπεκουλαδόρους μου
φέρνουν..!) οι οποίοι, λέει, με τα χρήματά τους -καθώς και τις ιδέες τους, λες κι εμείς δεν έχουμε μπόλικες απο δαυτες!- θα κάνουν επενδύσεις και θα ...
σώσουν την χώρα. Ζήτω η σύγχρονη ελληνική "ούντρα" δηλαδή και άλλα
τέτοια γραφικά, διότι πρώτη φορά τυχαίνει να ακούω σοβαρές χώρες να σώνονται απο
ξενόφερτους επιχειρηματίες και όχι απο την καλύτερη (κι απο την αρχή, αν είναι
ανάγκη..) οργάνωση του δυναμικού τους καθώς και των οικονομικών τους (το πάρε
δώσε του κράτους δηλαδή). Σε απλά ελληνικά, άμα δεν σέβεται το κράτος τον πολίτη
του για να το σεβαστεί στην συνέχεια κι αυτός, και να πληρώσει, να απαιτήσει,
να κάνει επιχείρηση και να αποδώσει τον φόρο του κ.οκ. κανένας ξένος
"επενδυτής" δεν θα έρθει να βάλει τα ωραία λεφτουδάκια του σε μια
χώρα - επένδυση με δεκάδες δικά της προβλήματα. Αυτό στα οικονομικά λέγεται
good money on bad money και σε απλά ελληνικά σημαίνει οτι η χώρα που οι
κάτοικοί της δουλεύουν για ξένους (κι ενω νωρίτερα έχουνε υποτιμηθεί τα πάντα,
και μαζί με αυτά, οι τέχνες, τα γράμματα, ο πολιτισμός κλπ κλπ...) δεν είναι μια χώρα
που στέκεται στα πόδια της.
Αυτό δηλαδή με τους πολιτικούς που κουβαλάνε ξένους
επενδυτές και τους παρουσιάζουν ως σωτήρες μου θυμίζει τις αρχικές εκκλήσεις
της κυβέρνησης, πρό μνημονίου, που είχε βγεί με το "πανέρι" (άλλοι
πάλι το λένε "δίσκο") ζητώντας -εθελοντικά κιόλας!- τον οβολό των
ελλήνων και των ομογενών προκειμένου να σωθεί! Δώστε και σώστε δηλαδή, κι απ οτι φάνηκε δεν έδωσε κανένας μία -εκτός απο κάτι τύπους που το έκαναν για τα μάτια
του κόσμου κι ανάθεμα κι αν έδωσαν φράγκο, που κι αν έδωσαν το έχουν
"πάρει" προ πολλού εκατονταπλάσιο απο ...την πηγή...(!)
Προφανώς, ως συνέπεια της εποχής - καζίνο που ζήσαμε στην
Ελλάδα, κάπου μπερδεύτηκαν, κάπου χάσανε την μπάλα κι αυτοί οι άνθρωποι.... με
αποτέλεσμα οτι κι αν κάνουν να τους.. γυρίζει πίσω.... Μας
..."εξαγγέλλουν"(!), δηλαδή, οτι "θα ενισχύσουμε εξαγωγές"
όταν αυτές μπλοκάρουν εξ αιτίας της νομοθεσίας και της φορολογίας,
μας λένε οτι θα ενισχύσουμε τον τουρισμό την ίδια ώρα που εξ αιτίας της ίδια
της νομοθεσίας σταματάνε τα βαπόρια καθώς και άλλα μέσα μεταφοράς, μας υπόσχονται "ανάπτυξη" την
ίδια ώρα που γυερεύουν "ξένους επενδυτές" κ.ο.κ.
Καταστάσεις... "ανακατωμένες" δηλαδή, σχετικά με
τις οποίες δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς οτι αυτοί οι άνθρωποι τα είχαν
μπερδέψει τόσο πολύ τα πράγματα τα προηγούμενα χρόνια, που δυσκολεύονται σήμερα
να βρουν την άκρη, την ίδια ώρα που αυτά βλέπουν οι ξένοι, "τρίβουν τα
χέρια τους" και.. καιροφυλακτούν. Ως προς τους "μπερδεύοντες και
μπερδεμένους" σήμερα έλληνες πολιτικούς, δεν νομίζω οτι θα χρειαστεί...
ψυχίατρος(!) να τους λύσει τα προβλήματα και να τους ξεμπερδέψει, μιας και όσοι γνώριζαν και ξέρουν ποιοί
είναι, τι έκαναν, τι κάνουν, ποιούς εκπροσωπούν κ.ο.κ. αυτοί προφανώς θα συνεχίσουν
να κάνουν αυτό που έκαναν χωρίς σοβαρά συνειδησιακά συμπλέγματα. Οι δε
υπόλοιποι, αυτοί που αισθάνονται "τύψεις" για οτι έκαναν ή
ενδεχομένως δεν έκαναν, μοιάζει να μπερδεύονται περισσότερο με αποτέλεσμα να
κάνουν και τα σοβαρότερα λάθη. Το "εντός ή εκτός παιχνιδιού" πάντως
δεν μοιάζει να αποτελεί σοβαρό κριτήριο για το ποιόν του κάθε πολιτικού, μιας
και μάλλον αποτελεί μια προσωπική και ώριμη απόφαση ως προς το "έκανα οτι
έκανα, ας έρθει τώρα και κανας άλλος...", παρά, "παραδοχή ήττας" ή λαθών.
Όσο για τον "κοσμάκη" ο οποίος για μια ακόμη φορά
ενοχοποιείται ως ο "φταίχτης" της όλης κατάστασης και σχετικής
οικονομικής παρακμής της χώρας, μάλλον είχε πάρει χαμπάρι τι γινόταν στα ρετιρέ
της εθνικής μας πολυκατοικίας και κοίταζε κι αυτός να...γλιτώσει κανα
"ψιλό" απο τα κοινόχρηστα ή να διπλοχρεώσει κανα .. απορρυπαντικό.
Δεν νομίζω πάντως οτι είναι δυνατό να φταίνε εκατό "θυρωροί"
περισσότερο απο τον έναν του ρετιρέ, ως προς το μέγεθος των απωλειών...
Κι όλ αυτά, με φόντο μιαν απίστευτη συναισθηματική σπέκουλα(!), κατα κανόνα, των ισχυρότερων
προς τους πιο αδύναμους υπο την "λογική" του "ξέρω, ξέρεις, ας
επωφεληθεί λοιπόν ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του.."
Κι αφού όλα λοιπόν κρίνονται εν 'όψει την "ανάστασης της
ελληνικής οικονομίας", κρίση θα υπάρχει
μέχρι να μάθει το κράτος να σέβεται τους πολίτες του και να τους αντιμετωπίζει δίκαια, και να μην κάνει διαγωνισμούς "τύπου 1980" (αυτούς δηλαδή που δημιούργησαν την κρίση..) απο τους οποίους κερδίζουν ελάχιστοι, κι εκτός απο το οτι χάνουν οι πολλοί απογοητεύονται και "σκοτώνεται μέσα τους" οτι υγειές έχουν να προσφέρουν στον τόπο τους, καθώς και μέχρι να μάθει το κράτος να λειτουργεί σαν επιχείρηση σεβόμενο τα λεφτά που του δίνει ο κοσμάκης.
μέχρι να μάθει το κράτος να σέβεται τους πολίτες του και να τους αντιμετωπίζει δίκαια, και να μην κάνει διαγωνισμούς "τύπου 1980" (αυτούς δηλαδή που δημιούργησαν την κρίση..) απο τους οποίους κερδίζουν ελάχιστοι, κι εκτός απο το οτι χάνουν οι πολλοί απογοητεύονται και "σκοτώνεται μέσα τους" οτι υγειές έχουν να προσφέρουν στον τόπο τους, καθώς και μέχρι να μάθει το κράτος να λειτουργεί σαν επιχείρηση σεβόμενο τα λεφτά που του δίνει ο κοσμάκης.
Τέλος, σκεφτόμουν οτι μάλλον κάποιο θαύμα σαν το σημερινό θα
πρέπει να περιμένουμε μπας και αναστηθούμε ως χώρα, ως λαός και ως οικονομική
μονάδα ο καθένας απο μας (κι αναφέρομαι βέβαια στους περισσότερους) διαφορετικά
θα είναι αρκετά τα χρόνια -και πολύ περισσότερα απο την αρχική πρόβλεψη
περί επταετίας, γιατί, και η οικονομία έχει συγκεκριμένους κύκλους...- στα
οποία θα πρέπει να μάθουμε και να συνηθίσουμε να ζούμε, όχι με λίγα, αλλά με
διαρκώς και λιγότερα....
Οπότε, η ευχή, με πιο ευρύ πνεύμα, για μια "καλή
Ανάσταση" φέτος μοιάζει να αποκτά πολύ ιδιαίτερα και.. ρεαλιστικά χαρακτηριστικά,
την ίδια ώρα που ο κοσμάκης ολοένα και με μεγαλύτερη σιγουριά καταλαβαίνει οτι
μετά τις Μαγιάτικες "προεκλογικές δεσμεύσεις" των ελλήνων πολιτικών
θα ακολουθήσουν οι άλλες δεσμεύσεις, αυτές έναντι των "ξένων
δανειστών" μας...
Σε κάθε περίπτωση πάντως και σε οτι αφορά τις ερχόμενες
εκλογές, είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα που πηγαίνουμε σ' αυτές με λίγα χρήματα
και ακόμη λιγότερα "ψεματάκια", κάτι, που μπορεί να το δεί κανείς,
μακριά και πέρα απο "δυσάρεστες θεωρίες" ως μέγα βήμα
"προόδου"....
Sun. Apr. 8th, 2012
.......................................................................................
ένας Γιώργος κι ένας Αντώνης..
ή, μια φανταστική κουβέντα μεταξύ 2. ενός απερχόμενου προέδρου
κι ενός υποψήφιου πρωθυπουργού….
ή, για να δούμε τι "ψάρια" πιάνουν οι πασόκοι, καθώς και οι αντίπαλοί τους... (however, that with the fish, has already been said, once..)
ή, για να δούμε τι "ψάρια" πιάνουν οι πασόκοι, καθώς και οι αντίπαλοί τους... (however, that with the fish, has already been said, once..)
-γεια σου Αντώνη.
-γεια σου πρόεδρε.
-ναι, αλλά, όχι για πολύ...
-λές;
-θα δείξει....
-αφού δεν συμμετέχεις..
-ποτέ δεν ξέρεις...
-μπλοφάρεις;
-ποτέ δεν ξέρεις πως θα εξελιχθούν τα πράγματα....
-λές να είμαστε πάλι μαζί;
-θα είναι άκομψο, δεν θα το δεχόταν ο ελληνικός λαός...
μάλλον, θα μπεις εσύ μπροστά...
-θα γίνω πρωθυπουργός;!
-μάλλον Αντώνη...κι όλη αυτη η ιστορία με την συγκυβέρνηση
σου έκανε καλό, εκπαιδεύτηκες λίγο, εγκλιματίστηκες, ώστε να μην αντιπολιτεύεσαι
και πολύ, κι όταν έρθει η ώρα να κυβερνήσεις, να κυβερνήσεις με το ..μαλακό και
καθώς πάνε τα πράγματα....
-κι εσύ τι θα κάνεις;
-λές να μείνω άνεργος;
-όχι, αλλά, τι θα κάνεις;
-υπάρχουν κι αλλού εξίσου ενδιαφέρουσες εργασίες να κάνει
κανείς για την χώρα του....για φαντάσου για παράδειγμα το μήνυμα που θα περάσει
στον κόσμο εάν κληθώ να υπηρετήσω ως υπουργός.. μετά το αρχικό ξάφνιασμα,
γιατί, έτσι είναι οι έλληνες, οι περισσότεροι θα καταλάβουν οτι ο καθένας παλεύει
απ όπου μπορεί και του δίνεται η ευκαιρία χωρίς προσωπικές πικρίες, μαγαζάκια,
πολιτικά κέρδη και ζημιές....
-έπρεπε να εξηγήσεις στον λαό οτι "λεφτά δεν
υπάρχουν" κι έπρεπε να κόψεις μισθούς απο αυτούς που παίρνουν τα πολλά
λεφτά, και ξέρεις για ποιούς μιλάω και που βρίσκονται, κι όχι να πάς όλον τον
κοσμάκη στο "χιλιάρικο".....
-εσύ θα το έκανες;
-ναι
-ας μην κρυβόμαστε, δεν γινότανε... τότε ήταν που θα
γινότανε επανάσταση....
-ας επαναστατούσαν λοιπόν οι πλούσιοι των
"διοικήσεων" με τους μεγάλους μισθούς κι όχι ο κοσμάκης... εκεί θα
φαινόσουνα "μάγκας" αν το θες....
-ίσως, να μπορούσε να γίνει κι ετσι. ανάποδα δηλαδή.. απο
πάνω προς τα κάτω...
-έχεις εμμονές και τις πληρώνει όλος ο κόσμος.....
-κι εσύ, τα ίδια θα έκανες, κι ίσως χειρότερα...
-φοβάσαι;
-τι;
-να μην σε.... φάνε ζωντανό, εσύ θα κληθείς να "την
πληρώσεις". θα πρέπει να βρεθεί κάποιος να του φορτωθεί η ζημιά...
-δύο χρόνια ζητιάνευα. υπερασπίστηκα την χώρα μου, κι ύστερα
εμφανίστηκαν οι δανειστές και μιλήσαμε για μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν την
ελλάδα να στέκει στα πόδια της και να αμβλυνθεί η διαφθορά και όλα τα κακώς
κείμενα στα οποία αναφερόμασταν όλοι μας τόσα χρόνια....
-"άμα δεν έχει ο άλλος να φάει, δεν θα έχει και να
διαφθείρει.." αυτό σκέφτηκες;
-σαφώς και δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. θα πρέπει στην
ελλάδα να μάθουμε να σκεφτόμαστε ως πολίτες και όχι ως ... παράγοντες.
-το οτι ζητιάνεψες δεν σε δικαιώνει....
-ποιός σου είπε οτι γυρεύω να δικαιωθώ; την δικαίωση γύρεψέ
την εσύ, κι αμα την βρείς, γράψε μου......
-Γιώργο, ξεφύγαμε.....
-νομίζεις οτι εγω θέλω, ή εχω μάθει να μιλάω ετσι;
......
-Αντώνη, είναι σαν να μην αναγνωρίζουμε οτι υπήρχε πρόβλημα
κι οτι το μαχαίρι έπρεπε να φτάσει στο κόκαλο.... σαν να μην ξέραμε, σαν να
ξεχάσαμε ξαφνικά τι γινόταν... κι αυτά που λές με τους μισθούς των
"διοικητικών" κι ενα σωρό άλλων που δεν φαίνονται, νομίζεις οτι θα
διατηρηθούν; αλλά, απο κάπου έπρεπε να γίνει η αρχή, και συνήθως γίνεται απο
την βάση, απο τον κόσμο, ή, έχοντας τον κόσμο μαζί σου, αν το θες....
-κι αν κόβαμε μονον απο τους "μεγάλους" κι αφήναμε
τις συντάξεις του κοσμάκη στην θέση τους;....
-τώρα που θα κυβερνήσεις, θα αντιληφθείς την πραγματικότητα.
κι εγω στην θέση σου, τα ίδια θα έλεγα. επιμένεις να πιστεύεις δηλαδή οτι θα
σωζόμασταν καταργώντας τα "ρετιρέ"; αυτά, Αντώνη, είναι μια εντελώς
αντιπολιτευτική θεώρηση.... δες τι γίνεται στις αγορές, μας την είχανε
"στημένη" απο παντού, ακόμα και για την μη "εναρμόνιση της
νομοθεσίας μας" φωνάζουνε, και το ξέρεις οτι τόσα χρόνια γλιτώναμε τα
πρόστιμα, κι εσύ μου λές οτι θα την γλιτώναμε με 5 - 10 περικοπές
"μεγαλοστελεχών".... φοβάσαι να κυβερνήσεις, αυτό φταίει.
-με προσβάλεις...
- εν πάσει περιπτώσει, πολύ γρήγορα θα στρώσουν τα πράγματα.
θα μπουν όλα στην θέση τους. δες τι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις έχουν υποστεί
άλλες χώρες, και μετά το ξανασυζητάμε....
-προσπαθώ να σε καταλάβω...
-καλό θα σου κάνει....
-κουβαλάμε χίλια πράγματα πίσω μας...τι θα πούμε στον κόσμο;
-την αλήθεια. όσο γι αυτά που λές οτι "κουβαλάς",
ας πρόσεχες. είναι σαν να έχεις ενα προσωπικό που δεν "τραβάει" και
να μην μπορείς κιόλας να απαγκιστρώσεις την επιχείρησή σου απο αυτό... κι όχι
πως θα είσαι σκάρτο κι άκαρδο αφεντικό, θα τους το λές, παιδιά δεν γίνεται
αλλιώς, θα πρέπει να δουλέψουμε με νέους όρους, τίποτε αυτοί, στα δικά τους...
ε, τότε, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά.... σε παίρνει κι εσένα και το μαγαζί
απο κάτω....
-για πολιτικό μαγαζί μιλάς;
-για κάθε είδους μαγαζί... για κάθε είδους επιχείρηση που
πρέπει να τραβήξει μπροστά και να λειτουργήσει σε ανταγωνιστικό κι όχι
επιδοτούμενο ή ασφαλές περιβάλλον....
-έχεις έναν τρόπο...
-κι εσύ θα έπρεπε να τον έχεις, έκατσες τόσα χρόνια σπίτι
σου, χωρίς να φθείρεσαι με την καθημερινότητα και να προσθέτεις πίσω σου
πράγματα που θα σε τραβάνε προς τα κάτω. είχες πολύ χρόνο να σκεφτείς. πιστεύω
οτι τον ίδιο τρόπο έχεις κι εσύ, αλλά δεν έχεις εκφραστεί ακόμα...
-εσύ μιλάς απο μόνος σου, εγω εχω ενα ολόκληρο κόμμα απο
πίσω!
-αυτό είναι το πρόβλημά σου....
-με θυμώνεις!
-αυτό, είναι ενα άλλο σου πρόβλημα....
-λές να σε φάνε οι πασόκοι και μετά να μιλάω με τον Βαγγέλη;
-θα δείξει…
-φοβάμαι λιγάκι, γιατί εμείς έχουμε γνωριστεί πια, μιλάμε
την ίδια γλώσσα
-δεν θα το έλεγα... όπως και να έχει, θα την βρείς εσύ την
άκρη....
-σε ζορίζουν οι πασόκοι;
-γιατί οι δικοί σου τι κάνουνε;...
-όλο Αντώνη κάνε ετούτο και Αντώνη κάνε εκείνο και Αντώνη έτσι,
Αντώνη αλλιώς, με ξέρεις κιόλας οτι είμαι και λίγο νευρικός, έτσι μου έρχεται
να τα βροντήξω όλα κάτω....
-ωραία λύση.... ψυχραιμία χρειάζεται...
-ναι, αλλά που να την βρείς....
-απο εμπειρία...
-λένε οτι ο Βαγγέλης είναι πιο λαϊκός τύπος σε σχέση με
σένα....
-ο καθένας είναι όπως είναι και αυτές οι αναλύσεις δεν
ωφελούν σε τίποτε...
-λένε, οτι μας "έκαψες" κι οτι εσύ φταις....
-εσύ το πιστεύεις;
-εν μέρει...
-δεν πήγαινε άλλο όπως ήτανε η χώρα.... αγοράζαμε πολλά και
παράγαμε λίγα... χρειάζονται γενναίες μεταρρυθμίσεις και ο χρόνος θα δείξει οτι
ήταν απαραίτητες. υπήρχαν πολλά κλειστά κλαμπ και πολύς κόσμος
διαμαρτυρόταν....
-δεν στεναχωριέσαι που θα χάσεις την καρέκλα;
-δεν τίθεται κανένα τέτοιο θέμα για μένα... αν το θες,
πρόθεσή μου θα ήταν μια ακόμη μεγαλύτερη αποπολιτικοποίηση με αρκετούς νέους
ανθρώπους που θα έρχονταν κοντά στα κόμματα χωρίς να έχουν περάσει απο
"κομματικές διαδικασίες". θα έρχονταν όπως είναι υποστηρίζοντας οτι
εκείνοι προσφέρουν σε αυτές τις οργανώσεις τον χρόνο και τις ιδέες τους κι όχι
οτι "χρωστάνε"
-αυτό συμβαίνει, εσύ δεν το βλέπεις γιατί είσαι αλαζόνας κι
έχεις εμμονές.... πάντα έτσι συνέβαινε, ο καθένας κάνει την δουλειά του κι άμα
τύχει αποφασίζει να γίνει υποψήφιος ή οτι άλλο, Γιώργη, είσαι
"χτυπημένος" άνθρωπος κι έχεις εμμονές....
-μπορεί... επιμένω πάντως οτι πολλά πράγματα έπρεπε να
αλλάξουν και μάλιστα γρήγορα, ενω, μπορώ να δεχτώ και το γεγονός οτι δεν το
προκάλεσα, αλλά μου έτυχε. ξέρεις κανέναν που να θέλει να βρίσκεται στην θέση
που βρέθηκα;
-η αλήθεια είναι πως όχι......
-έκανα οτι είχα και μπόρεσα να κάνω και τώρα άλλα, δεν νιώθω
και χαμένος πάντως.... μπορεί κι εσύ να βρεθείς στην δική μου θέση, οπότε,
φρόντισε να έχεις άλλες επιλογές.... μην τα βλέπεις όλα "κομματικά"
... δες τα σαν θέσεις και θητείες απο τις οποίες περνούν κάποια πρόσωπα....
-διέλυσες το κόμμα τους, λένε....
-κι εσένα σου φύγανε οι μισοί.....
-θα κάνουνε "νέο κόμμα"....
-ποιοί; οι δικοί σου ή οι δικοί μου; για ποιούς μιλάς;
-σωστά... είναι και οι δικοί μου οι ... φευγάτοι...
-όσο για τους δικούς μου, τους απελευθέρωσα, i dismissed
them.... δες πχ τον Καστανίδη, ξανάνιωσε, θυμήθηκε τα νιάτα του.... απο τότε θα είχε να νιώσει έτσι, τέτοια
όρεξη, τέτοιο ενθουσιασμό για το καινούργιο, τέτοια επαναστατικότητα, κοίτα τι
ωραίες ευκαιρίες τους δίνω.... να κάνει ο καθένας οτι θέλει..... κι ύστερα λές
οτι εχω εμμονές.... τίποτα δεν εχω, απλά παρατηρώ... και τελευταία παρατηρώ οτι
η ιστορία, τελικώς, επαναλαμβάνεται ως φάρσα, κι οτι αυτοί που έχτισαν "το
μαγαζί", είναι κι αυτοί που το γκρεμίζουν.... απο μια πλευρά, έχει γούστο....
-δεν "παίζεσαι" που λένε..... θα τους ακολουθήσει
ο κόσμος;
-τους δικούς μου ή τους δικούς σου;
-και τους δυό..
-όσοι θέλουν ας ακολουθήσουν. δημοκρατία έχουμε... εγω, αν
θες, τον έπαιξα τον ρόλο μου.... κοίτα Αντώνη, το θέμα δεν είμαι εγω, αλλά η
χώρα. το ποιοί λειτουργούν "για την πάρτη τους" ή για να επιβεβαιώνουν
"το εγω, τα συμπλέγματα, και τις ιδέες τους" είναι γνωστό. το θέμα
στο εξής θα είναι οι πράξεις και οι επιλογές. απο λόγια και "χαρισματικούς
ηγέτες" είναι χορτασμένος ο κόσμος στην ελλάδα, Αντώνη. τυπικοί
διαχειριστές μας λείπανε.... και τώρα, λένε, οτι η μισή ελλάδα είναι
"πολιτικά ορφανή"... -παρεμπιπτόντως, νομίζεις οτι δεν ξέρω αυτούς
τους όρους επειδή δεν μου αρέσει να τους χρησιμοποιώ;- γι αυτην την "ορφάνια" όμως, δεν
φταίω εγω, ούτε και για τα πολιτικά συμπλέγματα του καθενός φταίω εγω...
να πας να πάρεις φτηνές πατάτες Αντώνη... αυτό, θα μου άρεσε να το "πάρω επάνω
μου".... να με ρωτήσουν δηλαδή μια μέρα, "εσύ, ως πρωθυπουργός τι
έκανες;" κι εγω να πώ "φτήνυνα τις πατάτες"....πως οι άλλοι
καμαρώνανε που αυξάνανε τους μισθούς...
εγω θα καμαρώνω για τις φτηνές πατάτες....
-μεταφορικά μιλάς; για τους μεσάζοντες μιλάς; που μπήκαν
στην άκρη; είσαι καλά; ....
-δες το και πες το όπως θες....
-νομίζω οτι θα προχωρήσουν αρκετά έργα και πράγματα στην Ελλάδα, σαν αυτά που δεν προχωράγανε τόσα χρόνια...
-νομίζω οτι θα προχωρήσουν αρκετά έργα και πράγματα στην Ελλάδα, σαν αυτά που δεν προχωράγανε τόσα χρόνια...
-ναι, το πιστεύω κι εγω...
-να μάθει ο καθένας απο που πληρώνεται και γιατί...
-έρχεσαι στα λόγια μου, αλλά, πρόσεχε γιατί, είσαι ...
πολιτικός..!
-Γιώργο, άργησες να εφαρμόσεις το πρώτο μνημόνιο και τώρα ..
τραβιόμαστε....
-ναι η αλήθεια είναι οτι δεν είχα το μαγικό ραβδάκι ... να
αλλάξω την ελλάδα σε δέκα ημέρες ....τα πιστεύεις αυτά που λες; αλλιώς να μην
συζητάμε και να πάμε σπίτια μας...
-.....
-εσείς, κι εσύ, δεν εντόπιζες ενα σωρό προβλήματα; και τι
κάνατε; εσείς μέχρι πρότινος αγοράζατε ελληνικά ομόλογα...και καλά κάνατε απο
μια πλευρά...
-λές να "διαλυθεί" η ευρώπη;
-λές να φταίω και γι αυτό εγω;! ... κοίτα, εδω θα κινδυνέψω
να κατηγορηθώ οτι μιλάω σαν "Αμερικανάκι", πλήν όμως υπάρχουν πολλές
ισχυρές χώρες με μεγάλη παραγωγή που λειτουργούν στον διεθνή ανταγωνισμό κι
εμάς μας βλέπουν σαν "βαρίδια" ή στην καλύτερη περίπτωση, σαν χώρες
πελάτες των δικών τους προιόντων.... εκείνες παράγουν, εμείς καταναλώνουμε....
και για πες μου ρε Αντώνη, τόσα χρόνια που παίρναμε λεφτά, τι κάναμε; σε ποιόν
τομέα καινοτομήσαμε με το κρατικοδιαιτισμό που κουβαλάγαμε; γι αυτό λοιπόν, ας
δούμε που βρισκόμαστε με ειλικρίνεια κι ας πάμε παρακάτω... τώρα πια η
ειλικρίνεια θα είναι πιο εύκολη...
-ναι.. και μετά;
-μετά, κάπου θα ... συναντηθούμε πάλι.....!
-πολύ το χάρηκα, τόσα χρόνια μετά....
-κι εγω, ωραία ήταν, κατάλαβε κι ο κόσμος οτι δεν υπάρχει
λόγος να φαίνεται οτι είμαστε "στα μαχαίρια". θα μπορούσαμε άλλωστε
να κάνουμε μια ωραιότατη κυβέρνηση τεχνοκρατών...
-μια άλλη φορά, που ξέρεις;!
-ποτέ δεν ξέρεις!
-ποτέ...
-ποτέ..
Sunday March 11th 2012
..........................................................................
απο την ευφορία στην εφορία....
ενα σύγχρονο πολιτικό δράμα βασισμένο στην πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας, σε μία πράξη..
ή, "στα ρεζιλίκια μας τοκίζοντας κανείς ποτέ δεν χάνει... " (but, that's already been said...)
-θέλω να κάνω την τρόικα!
-(πάλι καλά, τουλάχιστο δεν κάνεις κάτι πιο επικύνδινο…) γιατί δεν κάνεις κάτι πιο δημιουργικό;
-θέλω να κάνω την τρόικα, να λέω ποιος είσαι εσύ, show me the numbers, who are you? what is this? i don't recognise anything, no meaning of existence και τέτοια…
-αυτά είναι κακίες, κι εσύ δεν είσαι κακός άνθρωπος…
-προβληματισμένος είμαι…ε, και καμιά φορά στεναχωρημένος...
-διοχέτευσέ το αλλού.., υπάρχουν τόσα ευχάριστα πράγματα να κάνεις ..
-θα προσπαθήσω….
-όλοι προσπαθούμε…
-ναι, με την διαφορά οτι κάποιοι αμείβονται πολύ καλά για τις προσπάθειές τους...
-τους έτυχε, το κυνήγησαν και λίγο..., σε κάποιους είναι συγχωρητέο, σε άλλους όχι, άλλοι πάλι δεν φαίνονται....
-μπάχαλο είναι τα πράγματα...και λίγο "παγωμένα", ενα "περίμενε" μια στασιμότητα παντού..., ποιός θα μας "σηκώσει";
-θα σηκωθούμε απο μόνοι μας, ήρεμα και σιγά σιγά...
-πως θα μπορέσουμε; δεν είναι μονον οι αριθμοί, είναι η ψυχολογία του κόσμου, χρειάζονται κίνητρα, στόχοι συγκεκριμένοι για την ανάπτυξη, όχι μονον αριθμητικοί στόχοι...δεν μας προστατεύουνε αρκετά... πρέπει να αντιδράσουμε....λες και ανοίξαμε την πόρτα στο χάος είναι...
-έτσι μοιάζει.. και τι θα βγάλουνε οι αντιδράσεις;
-θα εκφράσει ο κόσμος οτι πιέζεται πολύ οικονομικά..
-και καλά θα κάνει, και πρέπει να εκφράζεται..το θέμα είναι τι βγαίνει με όλ' αυτά, κι όχι για την πολιτικούρα, αλλά με σκοπό την ανάπτυξη...
-αναπτύσσονται οι ασφαλιστικές και οι .. τζαμάδες...
-πες το ψέμα...
-να το δεχτούμε δηλαδή; αυτό με την "υπομονή"; θα χρειαστεί πολύ ψυχραιμία για να γίνουν ανακατατάξεις σε τόσα πράγματα, σε όλα σχεδόν, σε μια χώρα που όλοι ξέραμε οτι γίνονται σπατάλες..
-αυτό κάπως έπρεπε να αλλάξει, δεν πήγαινε άλλο. είχαμε φτάσει όλοι στα όριά μας, δεν μπορούσανε οι έλληνες πολιτικοί να βάλουνε μια τάξη, είχε χαθεί ο έλεγχος, και τελικά το φρένο ήρθε απ έξω, με άγριο τρόπο κι άκομψα αν το θες...
-κι αφού τα έβλεπαν γιατί δεν τα έλεγαν;
-τα έλεγαν, καθαρά, αλλά κανένας δεν τους άκουγε.... ποιός θα καταλάβαινε και θα ήταν διατεθειμένος να αλλάξει ζωή εάν δεν φτάναμε στο αμήν;..
-το υπερασπίζεσαι;
-όχι βέβαια. απλά, προσπαθώ να βρώ εφικτούς τρόπους να επιβιώσουμε, ετσι όπως είναι τα πράγματα...
-έχουν αλλάξει όλα. δεν ξέρουμε που πατάμε και που βρισκόμαστε. και περισσότερο απ όλα βλέπουμε ή μπαίνουμε στην ψυχολογία οτι είμαστε εξαρτημένοι απο το εξωτερικό, σε κάθε επίπεδο...
-μη σε παίρνει απο κάτω, δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα, απλά, έπρεπε να μπει ενα φρένο....
-και οι φόροι, ο τουρισμός, τα στεγαστικά; τι θα γίνει με όλ αυτά; αυτά δε λύνονται με θεωρίες....
-λύνονται όμως με αποφάσεις, που θα έρθουν στην συνέχεια και θα ρυθμίσουν προς το καλύτερο τα πράγματα....
-μεγάλη αισιοδοξία διακρίνω....και τι θα γίνει εάν όλα πέσουν έξω; δεν διαβάζεις οικονομικές αναλύσεις; γιατί δεν τρέχουνε οι αποκρατικοποιήσεις να ελαφρύνουν λίγο τα βάρη του κοσμάκη;
-δεν θα έτρεχαν διαφορετικά.... πάλι κάπου θα κολλάγανε τα πράγματα..... διαβάζω, αλλά έχω την τρελή πεποίθηση ότι στο τέλος θα διαψευσθούν όλα τα κακά σενάρια, απλά και μόνο επειδή είμαστε με το μαχαίρι στο λαιμό και δεν μας παίρνει να λειτουργήσουμε διαφορετικά...
-κι αυτό το πολιτικό ανακάτεμα, με τους μισούς βουλευτές εκτός και την συναίνεση πως τα βλέπεις;....
-μια χαρά. άνετα θα έλεγα. ας κρίνει κι ας κάνει ο καθένας τους ότι νομίζει. δεν είναι πολύ δημοκρατικό; επιτέλους θα έλεγα νέα πολιτικά ήθη... στο πλαίσιο των "όλων" που θέλαμε να αλλάξουν....
-τόσο απλά;
-τόσο απλά...
-εγω, μονο με την ψυχολογία του μετανάστη αισθάνομαι καλά πιά, ή, την ψυχολογία της νέας γενιάς, αν το θες, δηλαδή, δεν ευθύνομαι για τίποτε κι οτι κάνω πρέπει να το κάνω απο μόνη μου, ...με τις "κληρονομιές" να τις αισθάνομαι σαν βάρος...λένε οτι η νέα γενιά θα τα βγάλει δύσκολα πέρα, εγω όμως καταφέρνω να βλέπω φως, μετά απο κάποιο διάστημα, σαν να τιμωρούμαστε για κάτι, μέχρι να βρούμε τα "συγκαλά" μας και να ηρεμίσουμε..., έστω και με κουτσουρεμένους αριθμούς...., στην περίπτωση που "βγουν" φυσικά και διαψευσθούν οι "κακές οι γλώσσες"...
-μπορείς να το βλέπεις κι ετσι, δεν είναι κι άσχημο...
-εν τω μεταξύ, τόσο πολύ εχω σιχαθεί τα πράγματα που κοντεύει να μου αρέσει το γεγονός οτι οι ξένοι προσβάλουνε τους εγχώριους πολιτικούς...τόσα χρόνια μας κάνανε τους έξυπνους και τους μάγκες και τώρα... για δες τους... είναι στο .. "παρακαλετό"...
-αυτό δεν είναι ωραίο, εξάλλου κι αυτοί μας τάιζαν τόσα χρόνια...
-ψέματα...
-και ψέματα....
-και νομίζω κιόλας οτι αυτοί που "στεναχωριούνται" πιο πολύ είναι αυτοί που χάνουν μεγάλα πράματα...
-δεν είναι έτσι, οι μικροί ζορίζονται πάντα πιο πολύ, όταν δυσκολεύεται η χώρα δυσκολεύονται όλοι....
-προσπαθώ να βλέπω αισιόδοξα, αλλιώς δεν μπορούμε να πάμε μπροστά... κι είναι κι οτι, οι ίδιοι που σήμερα εκπλήσσονται είναι όσοι έκαναν λόγο τόσα χρόνια κι έγραφαν για την διαφθορά, για τις αγκυλώσεις της ελληνικής οικονομίας, για το παρακράτος, για πλιατσικολογικές ... λογικές, για πολυθεσίτες κλπ, κλπ.... γιατί τώρα όλοι αυτοί εκπλήσσονται; δεν είναι ειρωνικό; δεν θα έπρεπε, υποτίθεται όλοι αυτοί να στηρίζουν τις αλλαγές; ή, έστω κάποιες αλλαγές;
-σε ενα πόλεμο οι περισσότεροι βγαίνουνε χαμένοι και τότε δεν χωράνε θεωρίες. εξάλλου, η ελλάδα καλείται να κάνει σε ενα χρόνο οτι θα έπρεπε να κάνει σε δέκα.. τεράστιο σοκ.... θα σταθούμε όμως και πάλι στα πόδια μας και τότε, που θα έχουν όλα κριθεί, οι σχέσεις μας θα είναι πιο σίγουρες. όλα μοιάζει να κρίνονται αυτην την εποχή....
-έχεις δίκιο.. αλλάξανε κι αυτά που έλεγαν οι πολιτικοί. τώρα δεν μπορείς να πεις σε κανέναν "τι έλεγες ,και τι έκανες, τότε..." τότε ήταν αλλιώς και σήμερα .. αλλιώτικα....λες και μηδενίσαμε το κοντέρ σε όλα και το μόνο που μετράει είναι τι λέει και τι κάνει κανείς σήμερα. λες και δεν έχουμε παρελθόν, ή, ότι όποιος μένει κολλημένος στο παρελθόν και στο παρελθόν του, χάνει...
-έτσι μοιάζει...
-τι τρόπος είναι αυτός που μας φέρονται; .. άσχημος...
-πολύ..
-του .. "άσωτου υιού" έψαλε σήμερα η εκκλησία... σύμπτωση ε; λές τελικά, κι ελπίζω σύντομα, να μας σφάξουνε κι εμάς το καλό αρνάκι; κι απο το ανυπάκουο και .. φευγάτο παιδί της Ευρώπης να γίνουμε το χαρισματικό παιδί; το καλό παιδί που μεταμέλησε και γύρισε πίσω;
-πιστεύω οτι ναι, αυτό όμως θα απαιτήσει θυσίες και κυρίως αυτοαξιολόγηση του καθενός....
-ελπίζω η ψυχανάλυση να μην πάρει καιρό...
-μακάρι.... να προσέξουνε όμως τον κόσμο...
-θα πρέπει....
-λες και μπλέξαμε με τα τσακάλια είναι... λες και μας την είχανε στημένη κι εμείς δεν το βλέπαμε, όσοι δεν το βλέπαμε δηλαδή....
-καλές και οι ευαισθησίες κι όλοι έχουμε αλλά τώρα πρέπει να σκεφτούμε λογικά....
-μπας και το έχουμε ρίξει στην μοιρολατρία και δεν κάνουμε τίποτε πιο "λεβέντικο";
-είναι μερικές φορές που πρέπει να κάνεις υπομονή, κι εκεί μετράει η λεβεντιά....
-να σου πώ την αλήθεια μου, νομίζω οτι σε λίγο καιρό όλοι θα μιλούν για το ελληνικό θαύμα... για το οτι μια χώρα κι ένας λαός άντεξε απίστευτες δυσκολίες κι ενα απίστευτα αρνητικό κλίμα, κι ελπίζω σε αυτό, μονο μην χρειαστεί να φτάσουμε στο αμήν... ενα σωρό κόσμος δεν μπορεί να δεί και να κρίνει ψύχραιμα, δεν έχει αυτην την πολυτέλεια, πιέζεται αφόρητα, με άλλα νούμερα πήρε δάνεια, επένδυσε, αναπτύχθηκε, στεγάστηκε, και τώρα καλείται να λειτουργήσει με άλλα εντελώς νούμερα, το βρίσκεις αυτό λογικό; βιώσιμο; αντέχει; πως θα λειτουργήσει έτσι η οικονομία; κι αν έκανε σπατάλες το δημόσιο, πώς και γιατί να τις πληρώσει ο ιδιωτικός τομέας; και τι φταίει ο κόσμος να πληρώσει τα σπασμένα; ας διορθώνανε μονο τα λάθη... έπρεπε να .. μηδενίσει το κοντέρ;
-πιστεύεις οτι αυτό θα γινότανε; έτσι απο την μια μέρα στην άλλη;
-μάλλον όχι.. έπρεπε προφανώς αρχής γενομένης απο τους πολιτικούς να γίνουνε "μαθητούδια" και να κριθούνε κι αυτοί, όλοι ανεξαιρέτως και απο την αρχή... δες τους, τι σοβαρά που μιλάνε όλοι σήμερα, ξεπερνάνε και τα κόμματα και τα παρακόμματα και το έχουμε ρίξει στην δουλειά...
-να κάνουνε οτι δεν κάνανε τόσα χρόνια....
-να κάνουνε οτι δεν κάνανε τόσα χρόνια, ασχολούμενοι όλην την ώρα με τα κόμματά τους....δεν την είδανε σωστά την Ελλάδα, ελάχιστοι μας προειδοποιούσαν, κι αυτοί, καταντούσαν γραφικοί και .. κόντρα στον καιρό
-την βλέπανε όπως την βλέπανε, άντεξε όσο άντεξε το σύστημα αυτό, και πάει, τελείωσε....
-θα γίνει κι ο Βενιζέλος "ήρωας" αλλά σε άλλο πεδίο απο αυτό που είχε φανταστεί, να κουμαντάρει ενα κόμμα δηλαδή, τώρα καλείται να κουμαντάρει μία χώρα, έγινε πρωθυπουργός δηλαδή, και μάλλον μοιάζει να το έχει πια καταλάβει... τονε "βόλεψε" ο Γιώργης...
-γούστο έχει όπως το βλέπεις...
-πως να το δω διαφορετικά; έτσι μοιάζει... έχουνε έρθει τα πάνω κάτω... έχω όμως μια απορία, γιατί σώνει και καλά πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη όλα τα αρνητικά σενάρια και σχέδια που κυκλοφορούν εντός κι εκτός για την Ελλάδα; λες να είναι αυτή η φύση του ανθρώπου; πόσο μάλλον του πιεσμένου και φοβισμένου ανθρώπου; του ανθρώπου που δυσκολεύεται να δει φως αυτήν την εποχή; μήπως όσοι διακινούν ή πιστεύουν αρνητικά σενάρια εμφανίζονται ως πιο έξυπνοι; δηλαδή, μήπως δοκιμάζουν τις γνώσεις τους περί των σύγχρονων οικονομικών εγχώριοι και ξένοι οικονομολόγοι κάνοντας ασκήσεις και πειράματα επί χάρτου με την Ελλάδα;
-μπορεί δεν είναι και απίθανη ιδέα. τόσα πράματα έχουν
μάθει τόσα χρόνια στα Πανεπιστήμια, κάπου πρέπει να τα εξασκήσουν….
-και είναι αυτό σωστό; είναι σοβαρό;
-μπορεί και να μην είναι, αλλά όλα είναι πιθανά. και στο
κάτω κάτω, αλλά έτσι είναι τα πράγματα…. δεν μπορεί να πεί κανείς μην λέτε ή
μην σχεδιάζετε, ή μην φαντάζεστε…, εσένα σου έχει απαγορέψει κανείς να
φαντάζεσαι;
-όχι. ειδικά εγώ… μες την φαντασία κινούμαι..
-άρα, ας πεί ο καθένας κι ας κάνει τα δικά του….
-σαν με τους ολυμπιακούς αγώνες μου φαίνεται αυτή η
ιστορία… και να μην ήταν ίδιος και ο .. πρωταγωνιστής, να μην έκανα αυτούς τους
συνειρμούς… όπως τότε, που έλεγαν «έτοιμα τα στάδια Βαγγέλη; να έρθουνε οι
αθλητές μας να τρέχουνε και να πηδάνε… θα σας τους πάρουμε τους αγώνες Βαγγέλη
και θα γίνετε ρεζίλι των ανθρώπων και των σκυλιών…, πήρατε; αγοράσατε τους
εξοπλισμούς που σας υποδείξαμε Βαγγέλη για να πηδούνε ασφαλώς οι αθλητές μας;
δεν είναι ασφαλής χώρα η Ελλάδα, Βαγγέλη, πάρτε τώρα μια κόκκινη κάρτα να
συνέλθετε και να συμμορφωθείτε και να μάθετε να τρέχετε πιο γρήγορα…» Κι έτρεχε
μετά ο Βαγγέλης και κυνηγούσε τους εργολάβους, αναθεμάτιζε κι αυτούς που τονε
μπλέξανε με τους ξένους και τα πηδήματά τους, τρέχανε κι εργολάβοι, οι άλλοι
μπαίνανε στα αεροπλάνα κι οι δικοί μας μπογιατίζανε και φυτεύανε πικροδάφνες …στο
τέλος όμως, είδες, «άντεξε» ο Βαγγέλης μας, ετοιμαστήκανε τα γήπεδα και τα
κωπηλατοδρόμια και τα τραμπολίνα, πηδήξανε οι ξένοι, ασφαλώς, κανείς δεν μας
«μπουμπούνισε» (για όνομα του θεού….) και μας είπαν και στο τέλος τα καλύτερα
λόγια. ότι διοργανώσαμε τους καλύτερους Ολυμπιακούς, κι ότι μπράβο μας για μια
τόσο μικρή χώρα να τα καταφέρουμε όλα τόσο καλά σε κάθε επίπεδο….κι όλοι μας
θυμούνται γι αυτό το «θαύμα». θαύμα στο παρά πέντε…
-δεν έχεις κι άδικο… θα το χει φαίνεται η μοίρα του
Βαγγέλη να τρέχει…
-να ..μπαλώνει καταστάσεις…
-είναι τυχερός όμως…
-τύχη το λες αυτό; αυτό είναι .. κατάρα!
-ότι στο τέλος τα καταφέρνει…
-έτσι ναι….
-χρεωθήκαμε όμως…
-όπως και σήμερα…
-πες το ψέμα….
-ας τα ψέματα πια…
-λόγου χάρη…
-χάρη λόγου!
-κάπως έτσι... κι οι βουλευτές κρίνονται κι αυτοί, ο καθένας ανάλογα με το πως βλέπει τα πράγματα, απο τι επηρεάζεται και τι πιστεύει...
-αυτοί που είπανε όχι θα μείνουνε εκτός; δεν θα ξαναδούνε δηλαδή
βουλή;
-από την τηλεόραση…, καθώς φαίνεται…αλλά μπορεί να γίνει και νέο κόμμα, ή κόμματα, είναι πολύ πιθανό..
-ξεσκαρτάρισε δηλαδή στο σύστημα… εκ των έσω! και θα έχουν τύχει τα νέα κόμματα;
-γιατί όχι; το "σύστημα" πια φαίνεται ώριμο να δεχτεί τα πάντα...
-"θυσία" ο Γιώργης;-μάλλον του έτυχε να .. ατυχήσει...
-οι δημόσιοι υπάλληλοι είχανε γίνει δημόσια αφεντικά....
-μερικοί ναι...
-εγω άμα χάσω την δουλειά μου, για τον οποιοδήποτε λόγο, δεν θα κάτσω να κάνω συνδικαλισμό ή ίντριγκες, θα ψάξω να βρώ μια άλλη, αν βρώ.
μεταναστάκι αισθάνομαι, δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά και συγνώμη αν ενοχλεί ή χαλάει την συνταγή, αλλά, μάλλον έτσι κινείται όλος ο κόσμος.. εμείς είχαμε μάθει λίγο διαφορετικά... αλλά δεν μπορούμε να κατηγορούμε όλην την ώρα τους εαυτούς μας, έχουμε κάνει υπέροχα πράγματα, σπουδαία, σε κάθε επίπεδο, λοιπόν, ξέρεις τι σκέφτομαι; οτι αυτη η ιστορία μπορεί να εξελιχθεί σαν τους Ολυμπιακούς αγώνες.....
-ναι, αλλά χωρίς τα λεφτά...
-χωρίς τα λεφτά, αλλά με τον ίδιο τρόπο, θα μας τρέχουνε με τις κόκκινες κάρτες κι όλο θα σας τους πάρουμε κλπ, αλλά τελικά έστω και στο τσάκ, διοργανώσαμε τους καλύτερους και μας είπαν και το μπράβο..
-λες να "τσίγκλησαν" λίγο τα αντανακλαστικά όλων μας να σοβαρέψουμε;
-αμέ.. αξίζει να το δούμε ετσι....
-νομίζω οτι μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι.. αλλά θα περάσουμε μεγάλο ζόρι...
-βλέπεις την οικονομία να στρώνει; να έρχεται ανάπτυξη;
-αυτό δεν μπορεί να το ξέρει κανένας. να ελπίζουμε μπορούμε και να προσπαθήσουμε, απ όποια θέση βρίσκεται ο καθένας. οτι ξέραμε κατέρρευσε...
όλοι μιλάνε πια ειλικρινά, σοβαρέψανε... καιρός δεν ήτανε να γίνει; κι οσο για τον "εμφύλιο" πιστεύω οτι ήδη υπάρχει. μεταξύ όσων τα "φάγανε" και όσων ήτανε στην απέξω... εμένα πολλοί φίλοι μου αισθάνονται ανόητοι που ήταν έντιμοι, κι είναι έτοιμοι να ..ξεφύγουν, κι εγω προσπαθώ να τους μαζέψω, και να τους ημερέψω και να τους πείσω οτι δεν είναι ούτε ήταν ανόητοι, αλλά, έντιμοι, όπως πρέπει δηλαδή να είναι ο καθένας... και δεν μπορούν οι άνθρωποι να το ξεπεράσουν, μου λένε "εγω πλήρωνα, έκανα την δουλειά μου έντιμα και σωστά, γιατί να την πληρώσω, που έφταιξα;" κι είναι πολύ πικραμένοι και αυτό που μοιάζει να τους ημερεύει είναι οτι τα πράματα θα στρώσουν.. κι οτι οι σωστοί θα υπερισχύσουν... κι οτι τουλάχιστο αυτοί μπορούν να κυκλοφορούν με το κεφάλι ψηλά.... ξέρεις, αυτην την εποχή είναι λες και επιβεβαιώνονται με τον χειρότερο τρόπο όσα "στραβά" βλέπαμε και λέγαμε χρόνια τώρα....
-αυτά τα νούμερα βγαίνουνε;
-ποιός μπορεί να πεί οτι το γνωρίζει;.. σενάρια... επάνω σε μια κακή οικονομία...
-μας παίζουνε άσχημα, λες και μας την είχανε στημένη κι εμείς κυνηγιόμαστε να σώσουμε ή να διορθώσουμε οτι μπορούμε..
-σαν παιδί σε δύσκολη εφηβεία...
-όλα πρέπει να αλλάξουνε...
-μας κοροϊδεύουν άσκημα οι ξένοι...
-άστους τους, μη δίνεις σημασία, είναι περίεργες οι εποχές... εδω, χθές λέγανε για μια εταιρία στο εξωτερικό οτι και καλά ζητάει "φτηνούς -έλληνες για να δουλέψουν" κι εκείνη, η εταιρία δεν ήξερε τίποτε.... ας πούμε οτι μας ζορίζουνε να βάλουμε μυαλό...
-"σάλεψε" ο βούρκος δηλαδή;
-ε, όχι και τόσο άσχημα....
-τώρα που είμαστε στην σέντρα πρέπει να δείξουμε χαρακτήρα, δεν νομίζω οτι οι "κακοί ξένοι" έχουνε κακό σκοπό...
-τρόικα μοίρα;
-προς το παρόν
-και μετά;
-καλύτερα..
-καλύτερα;
-ας κάνουμε την προσπάθεια, και βλέπουμε
-και η αστυνομία να αναλάβει τις ευθύνες της; για οτι
κάνει και δεν κάνει και τόσα χρόνια και δεν πιάνει 100 αντάρτες;
-γιατί, η αστυνομία είναι υπεράνω κρίσης;
-οχι βέβαια..
-συλλήψεις δηλαδή;
-γιατί οχι....πόσα χρόνια θα είναι γνωστοί άγνωστοι αυτοί;
ποιούς κυνηγάει η αστυνομία; καιρός είναι να τους πιάσουνε...
-μήπως τα κάψανε οι "κακοί γείτονες Τούρκοι;"
(...!)
-μπα, οχι, αυτοί "καίνε τα δάση", το κέντρο της
Αθήνας το καίμε μόνοι μας. οι Έλληνες...
-σωστά...
-ωραία τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα... φτιάχνουνε και
μολότοφ....
-τα Αμερικάνικα είναι καλύτερα;
-με δουλεύεις; φυσικά είναι καλύτερα. μήπως έχεις σύνδρομα
εθνικιστικά; και τα πανεπιστήμια να περάσουν κρίση...
-το ξέρω.... για τα κόμματα και για τις ανταρσίες τα
είχανε και τα έχουνε. στέλνεις το παιδί σου να μάθει δυό γράμματα και φοβάσαι,
μη στο "μαζέψουνε" τα κόμματα και οι αναρχικοί...πρέπει να τα πάρουνε
απο το κέντρο...
-τα παιδιά;
-οχι. τα κτήρια...να πάνε σε ευχάριστα περιβάλλοντα. και
τα κτήρια και τα παιδιά... σε πανεπιστημιουπόλεις, οχι μες το κέντρο....μόνο
στην Ελλάδα είμαστε έτσι....όλος ο κόσμος το λέει πια, δεν υπάρχει θέμα
"πολιτικού κόστους".. μερικά πράματα πρέπει να γίνουνε…
-οι πρώην βουλευτές του λαος θα πάνε στο πασόκ;
-ποιο πολύ του ταιριάζουνε....
-αυτοί φύγανε απο τον λαος και σοβαρέψανε, λες να τους
επηρέαζε ο πρώην πρόεδρός τους;
-έτσι φαίνεται, κυβερνήσανε λίγο και είδανε τι εστί βερίκοκο...
τώρα που θα πάνε σε μεγαλύτερα κόμματα θα στρώσουνε ακόμη πιο πολύ....
-θα καταργηθούνε οι αντιδήμαρχοι;
-πλήγμα για την δημοκρατία.... αυτό μας μάρανε τώρα….
-πάντως εμένα δεν με ενοχλεί ο …Γιώργος Παπανδρέου…
-που σου ήρθε τώρα αυτό;
-έτσι, για να δώσω ένα παράδειγμα… μιας και θέλω να πω ότι
με ενοχλεί και με ακουμπάει στο κάτω κάτω, πιο πολύ η μικροδοαφθορά παρά η
μεγαλοδιαφθορά…
-καθένας στα κυβικά του…
-κι άντε να την «παλέψεις»…
-δεν την παλεύεις, κοιτάς να την αποφύγεις… κι εδώ δεν
μπορεί να σε βοηθήσει κανένας. ο καθένας την παλεύει από μόνος του…
-εντελώς..
-κι άμα μπορείς να βοηθήσεις και καναν άνθρωπο, έχει
καλώς, αλλιώς κοιτάς να την αποφεύγεις εσύ…
-τον έχουνε βρει καλό και τον εκμεταλλεύονται τον
Βαγγέλη... μια ο Σημίτης με τους ολυμπιακούς και τα γήπεδα, μια ο Γιώργης με τα
"πιεσάι" τον έχουνε στρώσει στην δουλειά... μάλλον αυτός δουλεύει με
κίνητρο να γίνει πρόεδρος στο πασόκ…!
-τι να σου πω, μπορεί.. μπορεί καμιά φορά να κάνεις μεγάλα
πράματα, έχοντας για κίνητρο κάτι πολύ μικρότερο.... εξαρτάται, τι
"κόλλημα" έχει ο καθένας...
-διαλύεται το κοινωνικό κράτος;
-νομίζω ότι αλλάζει ότι ξέραμε, αλλά δε νομίζω ότι όλα θα
είναι σώνει και καλά χειρότερα… ας μάθουμε να κοιτάζουμε μικρότερα πράματα…
-κι οι «οργανισμοί» που κλείνουν και δεν θα έχουν «άκρες»
και βοηθήματα οι επιχειρηματίες;
-όπως;
-όπως αυτός που έκανε «discount» στους συνταξιούχους για να κάνουνε διακοπές…
-competition darling,
μπαίνουμε όλοι στο competition,
αυτό που λένε «ανταγωνιστικότητα στην ελεύθερη αγορά…»
-κι είναι καλό πράμα αυτό;
-καλό κακό, έτσι είναι κι έπρεπε να γίνει για να
αναπτυχθεί η επιχειρηματικότητα, να λειτουργήσει στην πράξη ο ανταγωνισμός…
-χάνει η … τους νταβατζήδες της δηλαδή…
-πρώτα απ όλα μη μιλάς έτσι, ας πούμε… σιγά τον
πολυέλαιο..
-σιγά τα λάχανα…
-σιγά σιγά…
-σιγά σιγά… να μην βάλουμε κανα ρέκβιεμ δηλαδή;!
-ε, όχι δα…!
-με 5 δουλειές στο δημόσιο, ή μία και καλή και … μιλάνε
κιόλας…
-τελειώσανε αυτά, ούτως ή άλλως αυτοί δεν μιλάνε …, δεν
κοιτάς καλύτερα τον κοσμάκη; δεν είναι μόνο αυτοί…κι αυτοί, μπλεγμένοι είναι…
-νομίζω δε ότι όσο περισσότερο σκαλίζουμε τα πράματα, τόσο
πιο πολύ προς τα κάτω τα τραβάμε…κι όλην την ώρα μιζεριάζουμε… πολύ
ψυχροπολεμικό κλίμα έχει δημιουργηθεί.. εγώ πάλι λέω, πάλι καλά που έχουμε ένα σπίτι
να μένουμε, κι ότι είναι να’ρθεί θε να ρθεί….
-κάπως έτσι πάει…
-λοιπόν, ξέρεις τι έχω καταλάβει; οτι όλη την ώρα με αυτές
τις.. ας τις πούμε ιστορίες ασχολιόμαστε και χάνουμε άλλα ενδιαφέροντα και
σημαντικά πράματα…κι εμένα, μέχρι ενός σημείου είναι και δουλειά μου, να βλέπω,
να γράφω και ούτω καθ εξής… … αλλά όχι να τα κουβεντιάζουμε κι όλην την ώρα…
-εσύ με παρέσυρες, εγώ κάνω άλλη δουλειά, τι δουλειά έχω εγώ
με αυτά τα πράματα…είναι που μας έπιασε η κρίση, όλους μας, με τον έναν ή με
τον άλλον τρόπο, κι όσο πιο «χωμένος» ήταν κανείς τόσο πιο πολύ τον έπιασε η κρίση…
-γεμάτα τα μαγαζιά τη νύχτα…
-πάλι καλά, βγαίνει ο κόσμος να διασκεδάσει, αυτό δεν πάει
να πεί ότι ξοδεύουν πολλά χρήματα…
-όχι βέβαια, όλος ο νέος κόσμος είναι έξω, δεν πάει να πει
ότι χαλάνε πολλά λεφτά, κινητικότητα υπάρχει σε κάθε επίπεδο και μάλιστα, πιο
άνετα νομίζω… ο κόσμος έχει πολλές επιλογές και επιλέγει..
-έχω μια καλή ιδέα για απόψε, πάμε;
-φύγαμε…
part 3
-θα προσγειωθούμε σε λίγο...
-να δεθούμε καλά....
-ομολογώ οτι δεν καταλαβαίνω την αρνητικότητά σου μερικές φορές...
-δεν είναι αυτό,.... εν πάσει περιπτώσει... απόλαυσα πάντως την κουβέντα
-ωραία ήταν...
-πολύ ενθουσιάστηκες βλέπω...
-αλήθεια, μου άρεσε...
-συγκινήθηκα με τον κ. Καρατζαφέρη που θα δώσει 1000 ευρώ για την σωτηρία της χώρας μας….
-δεν κατάλαβες καλά, δεν τα "δίνει" πουθενά. τα κατέθεσε σε λογαριασμό του για να μας δείξει οτι η χώρα δεν κινδυνεύει να βγεί απο το ευρώ.....
-νοίκια ήταν;
-μάλλον....
-very moving.... να γράψει ο Τύπος κάτι συγκινητικό.... να μιλήσει για "ευγενική χειρονομία.."
-δεν θα παραλείψει....
-χίλιες φορές ο Μπερλουσκόνι. πιο ειλικρινής... ωραία είστε κυρία μου, κομψότατη και γοητευτικότατη. θέλετε να σας κάμω υπουργό, γιατί, κι αυτοί που έχω δεν είναι καλύτεροι... πιο πειναλέοι είναι και με έλλειψη χιούμορ...κι οχι τόσο γοητευτικοί όσο εσείς...
-ως προς την ειλικρίνεια έχεις δίκιο, εκείνοι είναι άλλος λαός, πιο προχωρημένος.... και λιγότερο "τραυματισμένοι" απο τους έλληνες, με λιγότερα κόμπλεξ και ... βαριά βιομηχανία που φαίνεται να αντέχει, η Ιταλία την έχει περάσει την κρίση της χρόνια τώρα μέχρι να προσανατολιστεί σε μια εξωστρεφή οικονομία....
-γι’ αυτό εμείς πάμε απο το κακό στο χειρότερο....
-όπως το δεις...
-με το να λέμε στους έλληνες "αγοράστε ελληνικά να σωθούμε" δεν κερδίζουμε τίποτε, πολύ .."Τσαουσέσκου μοντέλο" μοιάζει, θα γίνουμε φοβικοί, θα δημιουργηθεί ένας "κουφός", ένας αόρατος αλλά υπαρκτός (οχι σοσιαλισμός..!) εμφύλιος και τελικά δεν θα κερδίσουμε τίποτα και θα .. τρωγόμαστε μεταξύ μας... προς τα έξω πρέπει να κοιτάμε. αλλιώς τι θα κάνουμε; θα "πυροβολούμε" όσους τρώνε Γερμανικά κοτόπουλα; αλίμονό μας έτσι και πέσουμε σε τέτοιες λούμπες.... ένας φίλος μου έλεγε πρόσφατα οτι πιο άνετα πουλάω στο εξωτερικό παρά στην Ελλάδα. λοιπόν αυτός δεν "βάζει το στοίχημα" να πουλήσει στην Ελλάδα, απλά κοιτάζει να είναι σωστός στις παραγγελίες του εξωτερικού....
-for sure,.. greeks have to take care about what they think and say. sometimes it's better to say nothing...
-συγκινήθηκα και με την απορία του προέδρου της δημοκρατίας ως προς το «ποιος είναι ο κ. Σόιμπλε, ποιοι είναι οι Ολλανδοί, ποιοι είναι οι Φιλανδοί; που θα ασχοληθούνε με τα δικά μας».....
-τι σε προβλημάτισε;
-που δεν ξέρει ποιοι είναι. αλήθεια, το ανέκδοτο που λέει "σκεπάστε τον κύριο μην μας κρυώσει.." το ξέρεις;
-δεν είναι ετσι... άλλο τα νούμερα, άλλο τα κουμάντα...
-μην ανησυχείς, δεν χάνουνε οι έλληνες πολιτικοί το φανατικό κοινό τους.....
-δεν είναι αυτό, είναι θέμα σοβαρότητας μιας χώρας....
-εγώ πάντως ξέρω ποιοι είναι αυτοί οι κύριοι. είναι αυτοί που καλώς ή κακώς, δίκαια ή άδικα, μας δανείζουνε και ως εκ τούτου έχουνε, ή πέρνουνε απο μόνοι τους, το δικαίωμα να λένε και μια κουβέντα παραπάνω...
-για να στρώσετε σας την λένε για "να γίνεται άνθρωποι".. μην τα πέρνεις όλα στραβά...
-ας προσέχαμε... τόσα χρόνια ήμασταν "πελατάκια", τώρα θα κάνουμε υπομονή...
-ο Τσίπρας δεν σε «συγκίνησε»;
-όχι, αυτός έχει πάψει να με συγκινεί….
-άστατη η νεολαία...
-για μένα το λές;
-για όλη την νεολαία....
-με κολακεύει, σε .. οτι με αφορά..! είναι σωστό που λένε οι Αμερικάνοι τεχνοκράτες ότι η οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα είναι «good money on bad money….»;
-λένε κι αυτοί.... αυτοί έχουνε την ιδεοληψία οτι θα .. "καταστρέψουνε το ευρώ". έτσι την έχουνε δει. είναι και ευκολοπαρασυρόμενος λαός. δεν είναι δύσκολο να τους βρεις ενα νέο "στόχο" και να τρέχουνε....
-θα γυρίσουμε στη δραχμή;
-σε πολύ λίγο θα ξέρουμε τι σκέψεις αλλά και προοπτικές υπάρχουν για την χώρα.... γνώμη μου, οτι το μοντέλο, "οικονομικές υπηρεσίες - εξαγωγικά προϊόντα", δεν είναι οτι το καλύτερο....
-τα πάνω κάτω.... καζίνο η Ελλάς..
-αμα ήτανε αυτό που λες, θα είχε κλείσε σε ενα μήνα, αυτοί δουλευουνε με cash, δεν κάνουνε πίστωση...εισπράτουνε ζεστό χρήμα και δίνουνε δωράκια... εδω, δεν εισπράτουνε, αλλά, δωράκια δίνουνε...
-γούστο έχει όπως το λες....! κι οι πολυεθνικές, εδώ βρίσκουν και κάνουν το παιχνίδι τους...κι όσο βρίσκουν το κράτος αδύναμο, τόσο πιο πολύ κάνουν οτι θέλουν, αλαζονικά κιόλας... περίεργο ε, το κράτος ήταν μεγάλο και ανίσχυρο και τώρα πρέπει να μικρύνει και να δυναμώσει....
-got a good point of view....
-η Λούκα;
-δεν μπορείς να πείς οτι δεν ξέρει απο νούμερα, ή οτι δεν λαμβάνει υπόψη της τα χειρότερα σενάρια του ΔΝΤ….
-"τζογαδόρισα";
-μην το παίρνεις και τόσο σοβαρά, όλοι κάτι πρέπει να λένε...
-ζορίζεται κι ο "παραδοσιακός"... ο Τύπος εννοώ, αλλά, αφού την έβγαζε με την κρατική διαφήμιση, ήταν αναμενόμενο τώρα που τελειώσανε ή παγώσανε τα λεφτά....
-κι αυτούς το κράτος τους πλήρωνε...;
-ναι, αλλά δεν ήταν δημόσιοι υπάλληλοι...!
-κι αυτοί στην εφεδρεία είναι πάντως....
-αυτό δεν έπρεπε να το λένε ΔΝΤ αλλά ΤΝΤ…
-κάπως έτσι…!
-θα δούμε και χειρότερα μου φαίνεται....ώρες ώρες νομίζω οτι έχει διαλυθεί το σύμπαν στην ελλάδα...χρειαζόμαστε ψύχραιμους ανθρώπους να μας καθησυχάζουν και να τους εμπιστευόμαστε... ο καθένας κρατιέται απ όπου μπορεί... απο τους φίλους, τους διπλανούς μας... θα δοκιμαστούν και οι σχέσεις μας...
-δοκιμάζονται ήδη...
-εξαρτημένοι κι αυτοί τόσα χρόνια απο το κράτος... τους βλέπεις οτι προσπαθούν να κρατήσουν αποστάσεις, να απευθυνθούν στον κόσμο και να μην χαριεντίζονται μεταξύ τους, να βρουν νέα "πατήματα", νέα σχήματα, νέα έσοδα, υγιή... εχω την εντύπωση πως ποτέ ταινία δεν ταίριαξε τόσο πολύ με την σημερινή ελληνική πραγματικότητα όσο το "artist" που μιλά κι αυτό για την αλλαγή μιας ολόκληρης "σχολής" , τέχνης, εν προκειμένω, ενω στην περίπτωσή μας μιλάμε για την αναγκαστική αλλαγή μιας ολόκληρης νοοτροπίας.....
-μας κακομάθανε ή μας προστάτευαν; ..
-υπάρχουν άλλες ταινίες που ασχολούνται με αυτό. κυρίως απο χώρες που πέρασαν την μετάβαση απο τον "υπαρκτό" στα... μακ ντόναλντς...
-και χορτάσανε κι αυτές....
-τονε θυμάσαι τον "Πολωνό υδραυλικό";
-κάτι λίγα, που πήγες και το θυμήθηκες...!
-λόγο δουλειάς, έχουμε μάθει να συγκρατούμε τις "χαρακτηριστικές" ειδήσεις ή πληροφορίες....ο "Πολωνός υδραυλικός" λοιπόν ήταν η καμπάνια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να υποστηρίξει το άνοιγμα των επαγγελμάτων και το γεγονός οτι ο "φτωχός" πλήν όμως όμορφος υδραυλικός θα μπορούσε πλέον να δουλέψει όπου ήθελε στην Ευρώπη...και σε χώρες με καλύτερα οικονομικά δεδομένα και μεροκάματα δηλαδή...
-και χόρτασε κι αυτός;
-μην είσαι εριστικός, μια δουλειά κυνηγάνε όλοι, τώρα, το τι ανάγκες δημιουργεί ο καθένας είναι άλλο θέμα... όσο για τον Πολωνό, δεν ξέρω αν χόρτασε, ο όμορφος άντρας πάντως της διαφήμισης, όπως αποδείχτηκε, ήταν ενα καλοπληρωμένο φωτομοντέλο....αυτός μάλλον χόρτασε, για τους άλλους δεν ξέρουμε.. πως τους καλοδεχτήκανε στις οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες...
-αντί να "διορθώσουνε" τους έλληνες τους ταπεινώσανε... όπως υποστηρίζουν τους "διόρθωναν" πολλά χρόνια και τώρα ήρθε η ώρα τους κρίνουν...
-εμένα πάντως δεν μου το βγάζεις απο το μυαλό οτι με την ελλάδα έγινε "κόλπο γκρόσο". μας επιβάλλανε μια καλύτερη και ακριβότερη ζωή με πολλές "πλασματικές" ανάκες την οποία δεν μπορούσες στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων να αποφύγεις, και τώρα ξημέρωσε και ήρθε η ώρα του ταμείου... σαν ενα βράδυ στα μπουζούκια" ήταν η ζωή μας. κάντε οτι θέλετε, καταναλώστε οτι γουστάρετε και μετά περάστε απο το ταμείο. εκεί έχουν πάθει πολλοί την "πλάκα" της ζωής τους. μονο που σε μας δεν το είπανε...πως για οτι κάναμε θα ερχόταν η ώρα του ταμείου...
-τώρα, εαν σου πώ οτι θα έπρεπε να το φανταστείς, εσύ με την ιχυρή φαντασία, θα είμαι κακός;
-οχι. .. γιατί τονε δοκιμάζουνε τόσο πολύ αυτόν τον λαό;
-"γιατί ήταν ελεύθερος"... αυτό θέλεις να σου πω; αν σου πώ οτι ήταν άπληστος θα ενοχληθείς;
-οχι. εχω μάθει πια να δέχομαι κάθε κρίση.. λές;
-σε πολλές περιπτώσεις ναι.
-ναι, αλλά κι οι ξένοι κλέβουνε, χρηματίζουνε κλπ, γιατί "κυνηγάνε" εμάς;
-ναι, μπορεί όμως να προσέχανε παραπάνω μην τους τελειώσει το ρευστό και μείνουνε στον άσσο, ποιόν άσσο; εμείς είμαστε στο μείον, στο πολύ μείον όπως ακούω.. κι εκεί μπορεί να κλέβουνε, αλλά προφανώς οχι ετσι. εν πάσει περιπτώσει, εμάς ή εσάς ή όπως θέλεις πέστο εξετάζουνε τώρα. οι άλλοι ασθενείς έπονται. τώρα, εαν εσένα σε βολεύει να μιλάς για "πειραματόζωα" και να συμφωνείς με γνωστούς σου, κάνε το, αλλά εγω δεν μπορώ να συμφωνήσω. είχανε γίνει λάθη, φτάσαμε στο αμήν, κι ήρθε η ώρα της κρίσεως. see it as simple as that and go on.
-εμφύλιος δεν είναι όταν βάζουν και θα βάλουν τους έλληνες, την ελληνική κυβέρνηση, να κυνηγάει μετα μανίας τους έλληνες...
-χωρίς περιστροφές, ναι.
-θα πέσει χρήμα στις ερχόμενες εκλογές;
-ούτε φράγκο...
-δεν θα δώσουν οι υποψήφιοι;
-οι παλιοί απαλλάσσονται απο τις "υποχρεώσεις" και οι καινούργιοι θα δίνουνε το τηλέφωνο και το μέιλ τους για πληροφορίες...καινούργια πράματα..έτσι την βλέπω εγω την δουλειά, μπορεί και να "πέσει"...
-καινούργια πράματα στην Ελλάδα γίνονται μονον με το ζόρι..
-κι άλλο "ζόρι" θες;....
-εννοώ με το "επιβάλλεται"....θα στεναχωρηθούνε όσοι βγάζανε....
-και θα ανακουφιστούν όσοι δίνανε....
-πάντα, κάπως έτσι πάει....για δε μας λένε να ψηφίσουμε μέσω ίντερνετ να ξεμπερδεύουμε;...μισή μερίδα χώρα και κάθε φορά που γίνονται εκλογές διαλύεται το σύστημα.... για ποιά παραγωγική βάση να μιλήσουμε μετά; εδω πηγαίνανε οι άνθρωποι στα χωριά τους να ψηφίσουνε και .. ξεχνιόντουσαν, κάνανε διακοπές, ψήνανε αρνιά..και που να κερδίζανε και οι δικοί τους...!
-καλά ήτανε κι αυτά.. όλα χρειάζονται...
-εσύ, μια είσαι καλός, μια κακός. όταν είμαι καλή είσαι κακός κι όταν είμαι κακή είσαι καλός. δεν το καταλαβαίνω.... !
-δεν είναι τίποτε.. συμβαίνει στους περισσότερους! για να κρατιέται η ισορροπία, αυτό είναι αν το θες το "μυστικό"....όλα χρειάζονται, αλλά, νομίζω οτι εμείς λειτουργούσαμε λιγάκι παραπάνω κουτοπόνηρα... κι αυτό, δε βγαίνει, κατα κανόνα, σε καλό....
-θα στρώσουν τα πράματα...
-μου αρέσει όταν μιλάς ετσι..! νομίζεις οτι αμα ψηφίσουμε μέσω ίντερνετ θα είναι καλύτερα;
-ναι, γιατί οχι...
-ναι και στα στοιχήματα; για το ποιός θα κερίσει κλπ;
-ναι γιατί οχι....
-και δεν νομίζεις οτι θα "χαλαστεί" το "προφίλ της πολιτικής";
-οχι....το "τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε" ζούμε, λες να την πειράξει αυτό;....
-εντάξει...
-το πολύ πολύ να κερδίσουμε το στοίχημα και να πάμε τζάμπα διακοπές με σπόνσορα εταιρίες και οχι κόμματα...
-καλή σε βρίσκω...!
-μπορεί να γλιτώσουμε και το γεγονός οτι απο την ώρα που προκηρύσσονταν εκλογές μπαίναμε όλοι στον ρυθμό του .. καρναβαλιού και το σύστημα δεν δούλευε...
-εκτός απο τους έξυπνους που πέρνανε χαμπάρι την δουλειά να λειτουργούσανε στο "οτι βγάλουμε.." ειλικρινά τώρα, δεν σου άρεσε καθόλου όλο αυτό, με τις εκλογές εννοώ;
-αυτό ήξερα, αυτό ζούσα, αυτό έκρινα. άλλοτε με εντός κι άλλοτε με εκτός παιχνιδιού όρους. απο την στιγμή που τα παιχνίδια δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε, κοιτάμε να τα παίζουμε με τους καλύτερους για μας όρους... δηλαδή ο καθένας κοιτάει την δουλειά του και πως μπορεί να την κάνει καλύτερα. αμα σε ρωτάνε δηλαδή αμα θες να παρουσιάσεις εκλογές, λες ναι, ευχαρίστως και κοιτάς να το κάνεις καλά, δεν κάθεσαι να κρίνεις το εαν οι εκλογές είναι καλό ή κακό πράμα. εκφράζεις και μέρος της άποψής σου φυσικά, όπως και άπαντες οι συμμετέχοντες που παραδέχονται το ίδιο πράμα, οτι το σύστημα δεν είναι καλό, αλλά τι να κάνουμε, αυτοί είναι οι όροι με αυτούς παίζουμε, and that's it... κι αμα αλλάξουνε ποτέ τα πράματα αλλάξανε. αλλά, το να μένεις στον "πάγκο", επειδή "το πρωτάθλημα είναι στημένο", είναι βλακεία... μην κοιτάς αυτό που κάνουμε τώρα, που τα κοιτάμε απο "ψηλά" και σχολιάζουμε....
-και μετά τις εκλογές, τι;
-α, εκεί κι αν ξεκινούσε η μεγάλη «παραγωγική διαδικασία»..... έπαιρνε κανα χρόνο μέχρι να πάρει μπρός η μηχανή....
-σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή....!
-άλλη κουβέντα η δουλειά... ένας άνοιγε μια δουλειά κι άλλοι 15 περιμένανε το... μερτικό τους. το ικα, η εφορία, τα υγειονομικά, νοίκια, ρεύματα, τηλέφωνα, έκτακτοι φόροι, περαιώσεις, εγκαταστάσεις, εξοπλισμοί, λογιστές, πρόστιμα, ΦΠΑ, άδειες για το κράτος, χαρτόσημα, γρηγορόσημα, "προστασίες", καμιά μιζούλα για να κάνεις την δουλειά σου, λογαριασμοί και ξανα πάλι λογαριασμοί.... που να βγούνε όλ αυτά;
-τις καλές εποχές βγαίνανε...έχεις τουλάχιστο καλές αναμνήσεις;
-ναι, δεν εχω παράπονο....
-ωραία..
-να στηρίξουμε τη Σαντορίνη;
-να τη στηρίξουμε, όσο μπορούμε...
-άκουσες την Μέρκελ;
-τι είπε πάλι;
-"να πάνε οι Έλληνες και σε άλλες χώρες να δουλέψουνε"
-γιατί στην χώρα τους τι είναι;
-μετανάστες...
-το πιστεύεις;
-το βλέπω..
-θα την κάνεις κι εσύ;
-εδω δεν έγινα πολιτική, οικονομική θα να γίνω;
-δηλαδή;
-είναι αυτό που άμα δεν σου αρέσει κάτι φεύγεις...
-εκτός κι αν τρως ενα κομματάκι ή κομμάτι ψωμί, οπότε μένεις....
-σωστά....
-την γλίτωσες δηλαδή;
-δεν έτυχε, μπορεί να μην ήμουν και τόσο δυνατή, για την ώρα εδω....
-και θα σε ενοχλούν λιγότερα νομίζεις;
-όχι, αλλά στα σίγουρα αλλιώτικα....
-σωστά...
-σε λίγο τους βλέπω να λένε, «βγάλανε» οι πατεράδες σας, τώρα θα δουλέψετε έξτρα εσείς...
-ε, οχι κι ετσι..!
-υπερασπίζεσαι κάτι παλιό;
-όχι, εγω μπροστά κοιτάω....
-πανελλήνιο "σουρεαλιστικό";
-στον κόσμο τους και μη χειρότερα....
-γούστο έκανα τον Γιώργη που είπε για τον Εκδότη, "ποιός είναι ο κύριος, εκδότης;" πολύ φοβάμαι οτι θα σκεφτότανε να πεί "εφημεριδοπώλης.."! καμμιά φορά λέει πράματα που δεν μπορούνε να πούνε οι άλλοι...
-και φχαριστήθηκες τώρα εσύ;...
-σε σχέση με κάποιους άλλους που κάνανε επανάσταση απο τα σουβλατζίδικα, είναι όσο να το πείς, πιο εντυπωσιακό....ο Γιώργης είναι σαν την Καλομοίρα της πολιτικής, εγω δεν είμαι απο δω, who is this and what is that....i don't understand and recognise anything....
-μετά όμως πήγε σπίτι της....δεν την σήκωσε το κλίμα...
-καλά, μια κουβέντα είπαμε...
-χρειάζεται ψυχραιμία...
-αργία μήτηρ πάσης κακίας....
-ναι.
-όλοι λένε, θέλουνε να σε πάνε απο δω κι απο κεί.... και κυρίως, όσοι δεν έχουν άλλη δουλειά....
-τότε μακριά...
-τρελαμένος είναι ο κόσμος... δεν ξέρει που να πάει....παλεύουμε με τα spam... ο Λοβέρδος για παράδειγμα την είδε περεστρόικα ..!
-τι να πεί ο ανθρωπάκος.. τα χεί παίξει με αυτά που βλέπει...άλλος πάλι την βλέπει Ναπολέοντας και ούτω καθ εξής....
-σε λίγο θα δεί και τους Ρομανώφ....βασιλείς, αυτοκράτορες και τέτοια...η κόρη μου πάντως που βλέπει την "Αναστασία" μου λέει "έρχονται οι κακοί..." εννοώντας τους "επαναστάτες"....
-σωστή....!
-καλά τα είπε ο Πάγκαλος και πέσανε όλοι να τονε φάνε...
-άδικο είχε; ....
-κι αυτοί που φωνάζουνε;
-οι καλύτεροι απ όλους......
-πεταχτήκανε πολλά λεφτά στον αέρα...
-κι αυτοί που τα εισέπρατταν όμως τα έδιναν σε πολλούς...money rolls ...
-όλοι τα φάγαμε;
-σήμερα όλοι ζορισμένοι θα έλεγα...
-η "χρεοκοπία" άνοιξε την πόρτα στους ξένους...
-και τα στόματα των εγχώριων.....
-κάτι θα γράψει ο Πρετεντέρης γι αυτό.. κάτι που θα δημιουργήσει αντιδράσεις....!
-ποιός είναι αυτός;
-ένας που σχολιάζει τα νέα σε ενα κανάλι...
-απο σχόλια, άλλο τίποτε....
-τέτοιο παιχνίδι σαν αυτό που κάνουνε οι ξένες εταιρίες στην Ελλάδα δεν έχει ξαναγίνει... και μετά κυνηγάνε εμάς για το ΦΠΑ....
-ωριμάζεις..
-άσχετο, αλλά φαντάζομαι οτι εάν ήμουν σκύλος, θα άλλαζα τροφή. θα έπαιρνα αυτήν για τους ενήλικες...
-always funny....
-at least...
-2 χρόνια τρόικα…
-τι εννοείς; 2 χρόνια τρόικα, εδώ;
- δύο χρόνια τρόικα, εγώ…
-δηλαδή;
-δηλαδή, άλλοι αισθάνθηκαν το «χρέος» να απευθυνθούν στους "προέδρους" και να τους προειδοποιήσουν για τον ερχομό άλλοι πάλι την είδαν να εκφραστούν έτσι ώστε να προειδοποιήσουν τον κόσμο….
-για τα πάνω κάτω;
-για τα πάνω κάτω….
-ενέχει ρίσκο και μπορεί να χαρακτηριστεί γενναίο…
-μάλλον τυχαίο θα το έλεγα εγω....
-άνοιξε το Ακρωτήρι;
-όχι ακόμη. θα φωνάξουμε τον Γκλέτσο να σηκώσει τις μπάρες…
-και μετά;
-μετά θα μπούμε μέσα να κάνουμε τους εθελοντές…
-γούστο έχεις…
-γούστο θα είχε…. ο Απόστολος Γκλέτσος λέει οτι τώρα "πρέπει να είμαστε όλοι έλληνες.." καθώς και οτι δεν κάνει σεξ....
-ας πρόσεχε, πάντως καλά μοιάζει να περνάει....
-ζήτω ο Απόστολος...
-ζήτω.....
-το "μπράντιγκ" μας μάρανε
-όλα χρειάζονται....
-ναι αλλά να γίνονται σωστά..
-....ξέρω τι θα πείς. το άκουσα πρόσφατα. οτι "δίνουμε υποσχέσεις τις οποίες δεν μπορούμε να τηρήσουμε, οτι δημιουργούμε προσδοκίες που δεν μπορούν να ικανοποιηθούν.." και τα λοιπά...
-αυτό ήθελα να πώ..
-ναι, αλλά είναι καλύτερο απο το τίποτα....
-.... με προβληματίζεις
-καλύτερο απο το τίποτα. τουλάχιστο... ξέρουμε, ή προσδιορίζουμε τους στόχους. ξέρουμε που πάμε, κι ας μην έχουμε φτάσει ακόμη. ακούς για υποδομές και υπηρεσίες κλπ κι απο την άλλη βλέπεις το κέντρο της πόλης καμμένο και τις χωματερές. σε καταλαβαίνω. αλλά, αυτό δε σημαίνει οτι θα καθόμαστε να τα κοιτάμε και δεν θα θα διορθώνονται τα πράγματα.....
-θα την διώξουνε την ελλάδα απο το ευρώ;
-άμεσα όχι, αν όμως δεν κάνει οτι της λένε, ή έστω να δείχνει οτι κάνει οτι της λένε, θα την απειλούν....
-και τα νούμερα;
-και τα νούμερα διορθώνονται...
-εκτός κι αν θέλουνε να μας κάνουνε φτηνή χώρα σε κάθε επίπεδο...
-δεν σκέφτομαι ετσι. είναι καλύτερο να σκέπτεσαι θετικά....μην μπαίνεις στο τριπάκι οτι "μας την έχουνε στημένη.."
-θα πέσει ο "ήλιος" να μας πλακώσει....
-τα σχέδια λες;
-ναι.., αυτά, εμείς θα τα πληρώσουμε;
-μάλλον, με ξένα λεφτά....
-κι άμα γίνουνε ποτέ ουρανοξύστες εμένα να μου γράψεις....δεν μας φτάνουνε τα ξενοδοχεία που έχουμε;
-προφανώς θα θέλουνε καινούργια....
-αυτό με την κλοπή στο μουσείο της Ολυμπίας πως σου φάνηκε;
-άσχημο…
-έλληνες ή ξένοι;
-έχει σημασία; ....
-λέω να ψηφίσω τον κ. Καμμένο, στις ερχόμενες εκλογές, αλήθεια, αυτός σε ποιο κόμμα ανήκει; επειδή είναι δαιμόνιος και πολύ αποκαλυπτικός πολιτικός…
-όρεξη έχεις….
-σε σχέση με άλλους που την ώρα που ψηφίζανε τα μέτρα διαφημίζανε τα βιβλία τους...."τηλεπωλήσεις η βουλή δηλαδή". αυτό ούτε ο Μπερλουσκόνι θα το σκεφτόταν..!
-καθένας στον κόσμο του....
-αυτοκτονεί κόσμος…
-είναι ερωτευμένοι;…
-δεν σοβαρολογείς φυσικά… χρεωμένοι είναι…
-κι αυτό είναι λύση;….
-όχι βέβαια....
-να αρχίσουνε να μας λένε και καλά πράματα....
-θα γίνει κι αυτό....πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι..., δεν μπορεί δηλαδή πρώτα να μας εξαντλούν και μετά να παλεύουν να μας αναστήσουνε...φτάνει που τα έχουν βάλει οι μισοί έλληνες με τους άλλους μισούς....
-τα αισιόδοξα να κοιτάς...
-πιστεύεις οτι οι έλληνες μπορούν, είναι διατεθειμένοι να κάνουν μια πιο, πρόχειρη, ας την πούμε, δουλειά για να επιβιώσουν, εαν χάσουν αυτήν που έχουν;
-μερικοί ναι, μερικοί όχι....
-πολλοί άλλο σπούδασαν, άλλο κάνουν, άλλοι απο ανάγκη, άλλοι επειδή τους αρέσει κάτι άλλο....
-δεν είναι ευκολο να κάνεις κάτι άλλο, ειδικά όσοι έχουν μια πορεία, διαδρομές, σε μια δουλειά, δεν είναι καθόλου ευκολο να πούν "ωραία, θα βρώ μια άλλη...". έχουνε μια συνέχεια οι ζωές μας, δεν είναι παίξε γέλασε... εαν όμως χρειαστεί, ναι, οτι να ναι μπορεί να κάνει ενας άνθρωπος... κανονικά δηλαδή, έτσι πρέπει, δεν μπορείς να λές "εγω ήμουν αυτό .." την ώρα που οι λογαρισμοί σου τρέχουν... εξαρτάται σε κάθε περίπτωση απο το πώς το βλέπει ο καθένας...
-και μετά ήρθαν οι μέλισσες, που λένε....
-προσγειωνόμαστε...
-ισχύει η ιδέα γι' απόψε;
-φυσικά και ισχύει, σου μοιάζω για τζογαδόρος; ..
-κι αυτοί έχουνε την μπέσα τους..., άρα, ούτε χάνεις ούτε κερδίζεις!
-ισχύει πάντως.., τουλάχιστο, οχι απότομα!
-ωραία….
η "τριλογία" "απο την ευφορία στην εφορία" ολοκλήρώνεται εδω, θα είμαστε σύντομα κοντά σας με κάτι καινούργιο.
Sunday 12th - Tuesday 14th and Wednesdy 21st of February 2012
...........................................................................................
or, (we
should have had..) mind the gap.....
ή, και καλά τα ..νεράντζια, που να αρχίσει να πέφτει το
μαύρο... (σ.σ. κατά το σύνθημα με τον γνωστό κινηματογραφικό ήρωα Μαυρογιαλούρο...)
It is
quite impressive the fact that in Greece
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός οτι στην Ελλάδα όλο και
λιγότερο οι πολίτες εμπιστεύονται τα κόμματα και το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Ενώ,
δεν είναι και λίγοι όσοι κάνουν λόγο για κρίση εμπιστοσύνης ως συνέπεια της
οικονομικής...
Και μάλλον έτσι είναι, αν κρίνει κανείς απο τα
αποτελέσματα της πρόσφατης δημοσκόπησης σχετικά με την πρόθεση ψήφου και την
δημοφιλία των κομμάτων, καθώς επίσης και απο την απουσία οποιουδήποτε είδους
κοινωνικού "σοκ" απο την ανακοίνωσή τους.
Δηλαδή, ο κόσμος, οχι μόνο ατομικά, σε μεγάλο ποσοστό,
εκφράζει την άρνησή του να συνεχίσει να στηρίζει κάτι που δεν τον εκφράζει και
δεν του αρέσει, αλλά ακόμη περισσότερο κι ενα βήμα παραπέρα, δεν δείχνει να επηρεάζεται
η ηρεμία του απο τις "μεγάλες πολιτικές αλλαγές" που ζούμε στην
Ελλάδα. Σε ακόμη πιο απλά ελληνικά, μάλλον αδιάφορος εμφανίζεται πολύς κόσμος για
το τι ποσοστά θα "πιάσει" το κάθε κόμμα στις ερχόμενες εκλογές.
Πράγμα, που δεν σημαίνει οτι ο κόσμος αδιαφορεί για την πολιτική, αλλά μάλλον
για το ποιοι και πως αυτοί που την διαχειρίζονται μπορούν να την εκφράσουν
σήμερα. Άλλοι πάλι λένε οτι γινόμαστε .. ακόμη πιο αμερικάνοι. Λίγοι ψηφίζουν,
σχεδόν οι μισοί, και εκ των πραγμάτων, κάποιοι βγαίνουν. Χωρίς όμως ο κοσμάκης
να φέρεται να τρέφει και τις φοβερές προσδοκίες. Επικίνδυνο; Επικίνδυνο. Μιας
κι αν χάσουμε και τις ελπίδες μας οτι κάποιοι κάπως μπορούν να βοηθήσουν, τότε
τα πράγματα θα είναι όντως άσχημα...
Σε κάποιους θα πρέπει αν οχι να ελπίσουμε, τουλάχιστο να
τους εμπιστευτούμε κάπως παραπάνω απο κάποιους άλλους. Γίνεται διαφορετικά; Δεν
γίνεται....
Ένα πάντως μοιάζει σίγουρο. Η ελληνική κοινωνία έχει
αλλάξει, αναγκάστηκε, έχει ωριμάσει, δεν τρέφει τις φοβερές προσδοκίες και δεν
"χαλιέται" για κανέναν και καθώς φαίνεται θα ψηφίσει πιο άνετα απο
κάθε άλλη φορά. Σαν κάποια πράγματα που κάποιοι έλεγαν στο παρελθόν, αλλά,
τότε, ακούγονταν εκτός τόπου και χρόνου.
Μπορεί και να ήταν...Μπορεί και να "έπρεπε" να ζήσουμε οτι ζήσαμε και
ζούμε για να γίνουμε όπως είμαστε σήμερα.
Το ποτάμι πάντως δεν γυρίζει πίσω, κι ειλικρινώς έκπληξη
μου προκαλεί η... έκπληξη πολλών πασόκων εν προκειμένω να μην αντιλαμβάνονται
τις αλλαγές και να .."πέφτουν απο τα σύννεφα" με την ανακοίνωση της
4ης ή 5ης ή οτι άλλο θέσης του κόμματός τους σε οτι αφορά την πρόθεση ψήφου των
Ελλήνων. Κι όσο για το εάν κάποιοι σκέπτονται οτι με αυτά του
"νούμερα" θα δρομολογηθούν εξελίξεις, προφανώς αυτές που επιδιώκουν
εκείνοι, αυτό είναι που μου μοιάζει πλέον εντελώς "ιδρυματικής"
νοοτροπίας.
Διότι, όσο υπήρχαν χρήματα, ήτανε καλά, κάνανε οι
πολιτικοί την δουλειά τους κάναμε κι εμείς την δικιά μας (δώσε και σε μένα
μπάρμπα και ούτω καθ εξής...) τώρα όμως που έχουν στερέψει κι ο
"μπάρμπας" δεν έχει να δώσει (ανέκαθεν οι νέοι είναι πιο
παραγωγικοί...) τι να τόνε κάνεις;
Εμένα τουλάχιστο, τα πράγματα μου φαίνονται πιο απλά.
Πολύς κόσμος και μαζικά φαίνεται οτι έκοψε τους δεσμούς του με τα κόμματα (πολλοί
δε κοιτούν να κρατούν τις περισσότερες δυνατές αποστάσεις προκειμένου να σωθούν
και να μην τους πάρει η μπάλα) οπότε και η ψήφος ξεκινά απο .. μηδενική βάση.
Κι έκπληξη, καμμιά....
Ούτως ή άλλως, κι ο νόμος το ίδιο μας λέει, χρόνια τώρα. Εγώ
σας δίνω την δυνατότητα κάθε 4 χρόνια (το πολύ) να τους αλλάζετε αυτούς που σας
κυβερνάνε για να αισθάνεστε οτι κυβερνιόσαστε καλύτερα, τώρα, το τι κάνετε
εσείς, και γιατί τους βγάζατε και τους ξαναβγάζατε, είναι δικό σας θέμα και
πρόβλημα, μας λέει ο Νόμος και ουδεμία ευθύνη φέρει...
Τέλος, και προς αποφυγήν περαιτέρω "εκπλήξεων"
(κάποιοι δε, από αυτούς που βρίσκονται στα κόμματα, έτσι όπως τους βλέπω έχουν
αγριέψει και μου θυμίζουν ... βαμπίρ!) δεν υπάρχει λόγος να τις αντιλαμβάνεται
κανείς και πολύ προσωπικά αυτές τις εξελίξεις. Κι αναφέρομαι κυρίως στους
μετέχοντες περί των σοσιαλιστικών θεωρήσεων. Γιατί μπορεί μεν τα πράγματα να
μην είναι τόσο απλά όσο ενα ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα όπου εάν μια ομάδα δεν
παίξει καλά μπορεί πολύ εύκολα απο την μια χρονιά στην άλλη να βρεθεί στις
τελευταίες θέσεις της κατάταξης, πλήν όμως μια καλή ματιά στην εποχή και στο τι
συμβαίνει γενικότερα στον κόσμο μπορεί πολύ εύκολα να αποδείξει οτι ο κόσμος εξελίσσεται,
αλλάζει, θέλει καινούργια πράγματα ,μα, πάνω απ όλα είναι έτοιμος και ώριμος ολ’
αυτά να τα εκφράσει και να τα υποστηρίξει.
επίλογος.
mind the bubles...
ή, εσείς φάγατε την φούσκα σας; ...
Ωραία η χθεσινοβραδινή εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη
σχετικά με την "φούσκα" των καλεσμένων του, πότε την έζησαν, πως, τι
έχασαν και τι κέρδισαν, και πως την αντιλαμβάνονταν τότε αλλά και σήμερα. Κι
ωραίες, πολύ ενδιαφέρουσες, προσγειωμένες γάρ, στο κλίμα της εποχής,
απαντήσεις.
january 30th 2012
..............................................................................................................................
το τέλος μιας σχέσης ...ή, τα απομεινάρια μιας .. τριακονταετίας....
ή, μια σχέση που ξεκίνησε με Σαββόπουλο (σ.σ. τα τραγούδια της μεταπολίτευσης κ.ο.κ.) και ολοκληρώνεται με ... Καρατζαφέρη (σκληρό.. καρσιλαμά δηλαδή..) με την "αισθητική" διαφορά να γίνεται εντόνως αισθητή...
ή, απο τα "τραπεζάκια έξω" στις τραπεζικές συγχωνεύσεις...
ή, "κομμένα πια τα -ι-δανεικά.."
ή -και τέλος- "μην περιμένετε αστειάκια και σάτιρες, γνωστοί μου ξένοι" , τουλάχιστο, οχι, κι όλην την ώρα....
αλήθεια, μετά το "κούρεμα", θα βγούμε επαναστάτες; (βαθιά ειρωνικό...)
Ένα κείμενο, που καμιά όρεξη δεν έχει να "το ρίξει" στην λογοτεχνία (και με το τραλαλά, μια χαρά είναι..) πλήν όμως, καλό είναι να δημιουργούμε και μια κάποια αισθητική...
Κατα καιρούς τα έχουμε πεί. Η πολιτική και οι πολιτικοί στην ελλάδα, αυτήν την εποχή, παλεύουν με τον εαυτό τους. Με αυτά που δημιούργησαν κι αυτά που τους διαμόρφωσαν κι είναι όπως είναι σήμερα (ας μην το αναλύσουμε μπας και αποφύγουμε να φανούμε -και καλά- υπεράνω, σνόμπ, ελιτίστες, ή και.. ζηλόφθονοι-!-)
Η πολιτική και οι πολιτικοί στην ελλάδα παλεύουν με τον εαυτό τους και με τους γύρω τους αυτήν την εποχή. Ενω γενικότερα το "παιχνίδι" εστιάζεται στο ποιοί έφταιξαν περισσότερο και ποιοί λιγότερο, καθώς στο πώς θα λειτουργήσουμε ως χώρα και ως έθνος τα επόμενα χρόνια.
Και, δεν γνωρίζω εαν τα επόμενα χρόνια θα είναι "δύσκολα", αυτό είναι μάλλον απλό κι απλοϊκό να το πεί κανείς, αυτό που νομίζω πάντως είναι οτι θα είναι διαφορετικά. Η ελληνική κοινωνία, όπως και τόσες άλλες στον κόσμο κατα καιρούς, περνάει μια ιδιαίτερη φάση και "κρίνεται" σε διάφορα επίπεδα. Κι εδω που έχουμε φτάσει δεν ακούγεται "τραβηγμένο" ή .. "φαντασιόπληκτο" να σκεφτεί κανείς οτι η χώρα περνάει όλες τις φάσεις ενός -σύγχρονου- πολέμου. Με τον "βομβαρδισμό" και τις επιθέσεις στην καρδιά της οικονομίας της, την ανάλογη -και αναμενόμενη- διεθνή προπαγάνδα εναντίον της, με τον οικονομικό αποκλεισμό (εγγυήσεις ξένων τραπεζών ζητούν πολλοί προμηθευτές απο το εξωτερικό απο ελληνικές επιχειρήσεις!) με την καθίζηση του εμπορίου, με την υποτίμηση της ακίνητης περιουσίας, με την υποτίμηση της αξίας της προσφερόμενης εργασίας (κάτι για το οποίο είμαι σίγουρη οτι θα εξελιχθεί σε μπούμερανγκ, διότι, ως γνωστό οτι πληρώνεις παίρνεις) καταστάσεις που έχουν ως αποτέλεσμα, την περιρρέουσα απαισιοδοξία και μια γενικότερη ύφεση την οποία προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε, όπως μπορεί ο καθένας.
Κι όλ αυτά την ώρα που γίνονται υπερπροσπάθειες (τόσο βίαιες και άτσαλες..) να περιοριστεί η σπατάλη του ελληνικού δημοσίου καθώς και οι δημόσιοι λειτουργοί του, με τέτοιον τρόπο που μοιάζει λες και οι average χαμηλόμισθοι δημόσιοι υπάλληλοι φταίνε για όλα τα προβλήματα του ελληνικού δημοσίου, κι όχι .. πέντε δέκα υπερκοστολογημένα "στελέχη" κι άλλα τόσα απίθανα τιμολόγια που καλύπτουν τα ... έξοδα λειτουργίας 1000 -average πάλι- δημοσίων υπαλλήλων για έναν χρόνο. Αυτές τις αδικίες θα πληρώσει η σημερινή κυβέρνηση. Κι οχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί είναι άδικο να έχει αποβιομηχανοποιηθεί ολόκληρη η χώρα, το εμπόριο να κοντεύει να κηρύξει στάση, οι άνθρωποι να χάνουν με γεωμετρική πρόοδο τις δουλειές τους κι η κυβέρνηση αντί να προσπαθεί να ελέγξει αυτη την κατάσταση και να πάρει πρωτοβουλίες για να ανοίξουν δουλειές να έχει κολλήσει στην μονομανία πως οτι κάνει ο κάνει για να "σώσει την χώρα".
Κι εντάξει, να καταλάβουμε οτι το ελληνικό δημόσιο έχει παραπάνω κόσμο απ όσον πραγματικά χρειάζεται με τα νέα δεδομένα και τις τεχνολογίες που έχουν απλοποιήσει τα πράγματα. Γιατί όμως η κυβέρνηση βιάζεται τόσο πολύ να διώξει απο τις δουλειές τους χιλιάδες ανθρώπους που πληρώνονται με μέτριους μισθούς και δεν βάζει έναν ορίζοντα πχ 5ετίας για να πετύχει τους στόχους της; με ενα πιο "λάου - λάου" χρονοδιάγραμμα και κυρίως έτσι ώστε να μην υποτιμά και απαξιώνει την εργασία τόσον ανθρώπων όπως συστηματικά κάνει τους τελευταίους μήνες;
Άσε δε που έχω αρχίσει να σκέφτομαι πως άλλα λένε οι "τεχνοκράτες Γερμανοί", αλλιώς τα καταλαβαίνουν και μεταφράζουν, άτσαλα εντελώς, οι δικοί μας... Μπερδεμένοι στην μετάφραση δηλαδή... Οι Γερμανοί, μπορεί να διαπιστώνουν οτι στην ελλάδα οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι πολλοί. Δυσανάλογα πολλοί με αυτούς που υπάρχουν στην Γερμανία και να το λένε. Το ακούνε οι δικοί μας, φοβούνται και λίγο, σου λέει "ωχ μας πιάσανε", κι αρχίζουνε τα .. σπασμωδικά.. Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να φανεί οτι κάνουνε το καθήκον τους στους δανειστές μας...
Σχετικά με την τρόικα, δεν την βλέπω να μένει για πολύ. Αυτοί θα κάνουνε οτι είναι να κάνουνε, θα μας πούν και στο τέλος "ευχαριστούμε που μας ακούσατε" και θα την "κάνουν" αφήνοντάς μας μόνους να φαγωθούμε μεταξύ μας. Όσο υπάρχει η τρόικα δηλαδή, είναι καλά. Το σταυρό τους κάνουνε οι δικοί μας να μείνουνε όσο πιο πολύ γίνεται "οι ξένοι" να νομίζουμε κι εμείς οι από κάτω οτι αυτοί είναι οι κακοί της παρέας, κι οτι εκείνοι προσπαθούν να μας σώσουν και να μας προστατέψουν. Μετά τους ξένους θα αρχίσουνε τα ζόρια μια κατάσταση δηλαδή, ... περιμένοντας τους "Βαρβάρους". Όπου όσο υπάρχουν "αυτοί" να πηγαινοέρχονται, κάποιους έχουμε τουλάχιστο να φοβόμαστε ή και να ελπίζουμε. Το ύστερα, το μεταξύ μας μοιάζει να είναι το δύσκολο... (*)
Στην αρχή, είπαμε, εντάξει, να τα "αλλάξουμε όλα". Κι αν όχι όλα, απο κάπου, εν πάσει περιπτώσει, να ξεκινήσουμε, μπας και διορθωθούν τα κακώς κείμενα στην χώρα μας, μπας και η χώρα λειτουργήσει καλύτερα, αποδοτικότερα, μπας και σταθεί ακόμη πιο καλά στα πόδια της, μπας και γίνει εν τέλει ακόμη πιο "ευρωπαϊκή". Κι επειδή αυτά τα πράματα δύσκολα αποτελούν επιλογές των πολιτικών τους οποίους βαρύνει το πολιτικό κόστος (καθώς και οι εκλογές που κάνανε τον αρμόδιο υπουργό να "μαζευτεί" στο θέμα της εφεδρείας, λέγοντάς μας να μην το πάρουμε και τοις μετρητής, εμείς, ενα μήνυμα θέλαμε να στείλουμε...) βάλαμε στο σπίτι μας τους "ξένους" να μας δώσουν καμιά ιδέα και να κάνουν και την "βρώμικη δουλειά". Μονο που αυτοί, οι ξένοι, το παρακάνανε, πήρανε πολύ αέρα, και το χειρότερο; πείσανε μέχρι .. κεραίας και τους δικούς μας. Οτι όλα πρέπει να αλλάξουν για το καλό μας και την σωτηρία μας... Μόνο που τελευταία εχω αρχίσει να σκέπτομαι περίεργα πράματα έτσι όπως τις βλέπω να εξελίσσονται οι συνταγές...
Στην αρχή είπαμε, εντάξει, να τους "ντοπάρουμε" λίγο τους πολιτικούς μας, να τους φτιάξουμε το κέφι, τόσα χρόνια μας "δίνανε" ας τους πετάξουμε κι εμείς .. μισό κιλό φαντασία, μπας και ανεβάσουν στροφές κι αλλάξουν κάποιες απο τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις της ελληνικής κοινωνίας και νομοθεσίας χωρίς πολλά πολλά και χωρίς τις γνωστές καθυστερήσεις. Κι αυτό, για να δείξει για μια ακόμη φορά η ελληνική κοινωνία, η επιχειρηματικότητα και το εμπόριο οτι βρίσκονται μπροστά απο την πολιτική και τις επιλογές της. Το κάναμε δηλαδή για να πάμε όμορφα παραπέρα κι όχι για να πάμε τρέχοντας στον .. γκρεμό. Τώρα, το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα είναι άλλο θέμα....
Μοιάζει δύσκολο να πάνε "καλά" τα μεγάλα κόμματα στις ερχόμενες εκλογές (εκτός κι αν θέλετε να συνεχίσουμε να σας ντοπάρουμε με αστειάκια...) μιας κι ο κόσμος πια δεν είναι "αγανακτισμένος", ούτε έχει όρεξη να παίζει πόκερ-παιχνιδάκια με "ψήφο αγανάκτησης", ή "αρνητική ψήφο" κι ύστερα να γυρνάει στα γνωστά. Ο κοσμάκης έχει κουραστεί κι απ ότι φαίνεται δεν έχει καν την όρεξη να "τιμωρήσει το πολιτικό σύστημα", ούτε να παίξει με τα γνωστά διλλήματα του παρά πέντε, αλλά μάλλον συνειδητά να απέχει απο την διαδικασία σε ενα μάλλον Αμερικάνικο κοινωνικό μοντέλο, που κι αυτό, κάπου εξυπηρετεί. Θέλω να πώ, οτι δεν τους βλέπω να πολυσκοτίζονται κι οι Αμερικάνοι πολιτικοί. "Ας βγούμε" σου λένε, τι με περισσότερες τι με λιγότερες ψήφους..
Σε κάθε περίπτωση, ο καιρός είναι που θα δείξει, κι εμείς, αν μη τι άλλο, περιμένουμε να δούμε εάν θα μπορέσουν και θα βρουν τα απαραίτητα αντανακλαστικά τα μεγάλα κόμματα και η σημερινή κυβέρνηση να μας πείσουν πως οτι γίνεται, γίνεται για το καλό μας. Εμείς, καλόπιστοι και καλοπροαίρετοι άνθρωποι είμαστε, περιμένουνε να τα δούμε τα ωφελήματα των θυσιών μας....
Η σχέση πάντως πολλών ανθρώπων σε αυτην την χώρα με τα κόμματα φαίνεται πως έχει διαρραγεί. Και στο κάτω κάτω, δεν θα πάθουμε και τίποτε σοβαρό. Μπορεί δηλαδή να το δεί κανείς αυτό κι ως επιτυχία. Γιατί, τι ήταν κι η σχέση μας με τα κόμματα; Μια σχέση γεμάτη υποσχέσεις και ψευδαισθήσεις. Μια σχέση βασισμένη στα ψέματα σε μια λογική κρατικού ιδρύματος.. Ε, δεν χάνει κι η Βενετιά το βελόνι δηλαδή...
Υστερόγραφα...
Όντως έντονη η αλλαγή των πολιτικών ηθών.... Τέλειωσε πιά και η αποκαλούμενη και ως "ξύλινη γλώσσα" και περάσαμε στην εποχή όπου ακόμη και οι υπουργοί μιλούν δημοσίως μεταξύ τους με τα μικρά τους ονόματα (μικρή χώρα είμαστε....απλοποίηση στην απλοποίηση το πάμε..)
Οι δε δημοσιογράφοι εσχάτως ανακαλύπτουν οτι "σε απόσταση 10 χιλιομέτρων υπάρχουν 5 κέντρα υγείας με ισάριθμους διευθυντές χωρίς όμως γιατρούς και προσωπικό.." Με αυτά προφανώς προσπαθούν να νομιμοποιήσουν τις προθέσεις της κυβέρνησης. Το θέμα, σε κάθε περίπτωση, είναι ποιός πείθεται...
Που φτάσαμε... απο κεί που κάναμε ρεπορτάζ και καμαρώναμε για τους μαθητές των ακριτικών περιοχών που φοιτούν σε σχολεία και τάξεις των 5 πχ μαθητών , να υπολογίζουμε σήμερα για το πόσο μας ... στοιχίζουν... Λίγο εμπειρία δηλαδή να έχεις στην δουλειά, δεν το αντέχεις, παραφέρεσαι..
Το λέει πάντως η καρδούλα του αντιπροέδρου... αντί να κρύβεται, συμμετέχει σε εκδηλώσεις, εντός κι εκτός της χώρας, στις οποίες γνωρίζει οτι θα του την "πούν". Είναι κι αυτό, όπως και να το κάνεις ηρω(ν)ικό...Βαράτε με κι ας κλαίω δηλαδή...
ΥΓ. Αν το οποιοδήποτε κομμάτι της σελίδας ήταν κόπυ - πέιστ, ο κόσμος θα μας είχε "πάρει χαμπάρι".
Τα κείμενα της σελίδας είναι πρωτότυπα, εκτός εάν κάποιοι άλλοι μας αντιγράφουν (!) -ο Καβάφης πχ..- κι εκτός επίσης απο τα λίνκ, τα οποία ως γνωστό οδηγούν σε άλλες σελίδες.
Αλλοίμονο, τόσες εμπειρίες για να στείλουμε όλα στην .. εφεδρεία με ενα κόπυ – πέιστ..
(*) σχετικά με τους "βαρβάρους"...
Το ποίημα "Περιμένοντας του βαρβάρους" γράφτηκε το Δεκέμβριο του 1898 και δημοσιεύτηκε το 1904. Με αυτό το ποίημα ο Καβάφης επιχειρεί την πρώτη του έξοδο από τα προσωπικά του θέματα προς το κοινωνικό επίπεδο. Πρόκειται για ένα ψευδοϊστορικό ποίημα, το οποίο αναφέρεται στη Ρώμη την εποχή της παρακμής της, γύρω στον 5ο αιώνα μ.Χ. Η άλλοτε μεγάλη και τρανή ρωμαϊκή αυτοκρατορία βρίσκεται τώρα στο έλεος των επιθέσεων των βαρβάρων.
Ωστόσο, με αυτό το ποίημα ο Καβάφης ουσιαστικά θέλει να απευθυνθεί στους πολιτικούς της σύγχρονης εποχής, δηλαδή της εποχής του, και να τους αποδώσει ευθύνες για την πολιτική, κοινωνική και πνευματική παρακμή του σύγχρονου ελληνισμού.
Το ποίημα είναι αφηγηματικό, αλλά είναι γραμμένο με τη μορφή διαλόγου (ερώτηση και απάντηση). `Ετσι το ποίημα παρουσιάζει ένα θεατρικό τρόπο ανάπτυξης. Τέλος, πρέπει να αναφέρουμε ότι το ποίημα ανήκει στην τεχνοτροπία του συμβολισμού.
Το ποίημα αρχίζει με μια σκηνή στην αγορά της πόλης. `Ολοι οι κάτοικοι βρίσκονται συγκεντρωμένοι εκεί και περιμένουν με μεγάλη ανυπομονησία και αδημονία τον ερχομό των βαρβάρων, οι οποίοι θα σώσουν την ετοιμοθάνατη πόλη τους. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική και ξεχωριστή μέρα, γι' αυτό και υπάρχει μια γενικότερη αναστάτωση και αγωνία. Η Σύγκλητος είναι σε απραξία και δε νομοθετεί, ενώ ο αυτοκράτορας με την επίσημη ενδυμασία του προετοιμάζει μια τιμητική και μεγαλοπρεπή υποδοχή στους βαρβάρους. Επίσης, οι ανώτατοι άρχοντες, οι ύπατοι και οι πραίτορες, έχουν φορέσει τις κόκκινες τόγες και τα πολύτιμα και αστραφτερά τους κοσμήματα, για να εντυπωσιάσουν και να θαμπώσουν τους βαρβάρους. Τέλος, οι ρήτορες δε βγάζουν λόγους στην αγορά όπως έκαναν άλλες φορές, αφού θα έρθουν οι βάρβαροι και αυτοί βαριούνται τις δημόσιες αγορεύσεις. Το αίσθημα της αδράνειας και της απραξίας είναι διάχυτο στη σκηνή αυτή, ενώ όλα τα στοιχεία μάς οδηγούν στο να καταλάβουμε ότι πρόκειται για μια πόλη παρακμασμένη, διαβρωμένη και έτοιμη να καταρρεύσει. Γι' αυτό και οι κάτοικοι της περιμένουν με λαχτάρα τον ερχομό των βαρβάρων σαν τη μοναδική λύση για τη σωτηρία τους.
Sunday, Dec.18th, 2011
.....................................................................................................
στρώστε τραπέζι....
ή, new game in town. the "Pasok Hold' em" ....
Ένα νέο παιχνίδι στην (ιδεολογική;) πλατφόρμα του "pasok party poker" (ή p.p.p.) φαίνεται οτι ανοίγει τις τελευταίες ημέρες με τους βασικούς παίκτες να μελετούν τις θέσεις τους και να προετοιμάζονται για το θεαματικό tournament.Έτσι για παράδειγμα, οι έμπειροι παίκτες προτιμούν τα τραπέζια no limit ενω οι καινούργιοι τα τραπέζια σταθερού ορίου.
Το παιχνίδι ονομάζεται "Pasok Hold'em (back)" και πρόκειται για παραλλαγή του γνωστού και δημοφιλούς Texas Hold'em, με την ομοιότητα οτι και στις δύο περιπτώσει πρόκειται να γίνει "Τέξας" (της κακομοίρας δηλαδή) με την διαφορά στην οτι περίπτωση του "Pasok Hold' em (back)" μπορούν να παίζουν όσοι θέλουν, χωρίς όρια, σε περιορισμένο όμως χρόνο.
Σύμφωνα με τα προγνωστικά και τα στατιστικά του παιχνιδιού, ο έμπειρος και συνετός παίκτης Γιώργος απο το Saint Paul, Minnesota, πρόκειται να βάλει τους συμπαίκτες του σε ενα ξέφρενο παιχνίδι χωρίς όρια, στο οποίο καλούνται όλοι οι ενδιαφερόμενοι παίκτες να ποντάρουν και να ρισκάρουν τα πάντα, ανάλογα με το φύλλο και το στύλ του παιχνιδιού που σκοπεύουν να κρατήσουν.
Σε οτι αφορά τον συγκεκριμένο παίκτη, ως έμπειρος, λαμβάνει υπόψη του πολλούς παράγοντες πριν καθίσει σε ενα τραπέζι. Αυτό συμβαίνει διότι γνωρίζει οτι εάν επιλέξει το σωστό, οι πιθανότητές του να (ξε)φύγει με κέρδη είναι μεγάλες. Βασικό του γνώρισμα είναι οτι ξέρει πολύ καλά τους κανόνες του παιχνιδιού, έχει το φυσικό ταλέντο (υπομονή -μουλαρίσια..- και αυτοκυριαρχία), απέκτησε την εμπειρία, γνωρίζει τα ποσοστά, ενώ είχε για χρόνια την υπομονή και πειθαρχία να μελετήσει τον τρόπο που παίζουν οι συμπαίκτες του και να αναγνωρίζει τις αδυναμίες τους. Παράλληλα, έχει το κουράγιο να τα επεξεργάζεται ολ’ αυτά ταυτόχρονα και να αναμειγνύει το παιχνίδι του. Ως καλός και έμπειρος παίκτης παίζει συγκρατημένα και επιθετικά. "Ντούκου" δηλαδή τα αρχικά φύλλα αλλά στην συνέχεια πολύ επιθετικά.
Έτσι, ο Γιώργος απο την Minnesota παρά το γεγονός οτι μπορεί να βρεθεί σε ενα τραπέζι no limit με πολλούς και καλούς παίκτες που κάνουν συνεχώς ρελάνς ελπίζοντας σε καλύτερο φύλλο, εκείνος, "τα βλέπει" κρατά την ψυχραιμία του, αναγνωρίζοντας οτι πολλοί απο αυτούς μπλοφάρουν, και ακολουθώντας την σωστή στρατηγική κάνει το τελικό του ποντάρισμα και raise. Πρόκειται για μια λεπτή κατάσταση που απαιτεί να επιλέγονται σωστά οι κινήσεις με τον ίδιο να γνωρίζει πως να χειρίζεται αυτά τα διλλήματα ("ντούκου" ή το χάος..!) με τους αρχάριους να δειλιάζουν και να επιλέγουν "πάσο" κάτι το οποίο μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο λάθος...(αφήστε δε που δεν θα τους θυμάται και κανείς..)
Έτσι για παράδειγμα ο έμπειρος και συνετός Γιώργος απο την Minnesota κάθεται στο τραπέζι με τρεις άσσους -καλό χαρτί, αλλά όχι αήττητο. Την νίκη στο προηγούμενο tournament, την επιτυχία του .. τραπεζιού "εθνικής ενότητας" καθώς και την επιτυχία της σύναψης "δανείου σταθερού ορίου" με χαμηλό επιτόκιο απο αυτούς που δανείζουν χρήματα σε.. όσους ξεμένουν. Έχει λοιπόν τρεις άσσους και κάνει ρελάνς. Όλοι οι αντίπαλοί του πάνε πάσο εκτός απο τον Μιχάλη απο τα Κάτω Πατήσια ο οποίος παίζει ρελάνς στην ρελάνς. Ο συνετός Γιώργος απο την Minnesota απαντά "τα βλέπω" οπότε τώρα έχει στο πότ οτι είχε ποντάρει ο ίδιος συν του Μιχάλη απο τα Κάτω Πατήσια (ο οποίος παρότι ήταν σίγουρος για το φύλλο του, τώρα πάει για τα ..ρέστα...).
Στον επόμενο γύρο, ο συνετός Γιώργος απο την Minnesota, ποντάρει τα διπλά και η δράση στο τραπέζι εκτυλίσσεται σε φρενήρεις ρυθμούς που ευνοούν τους έμπειρους καθώς και ψύχραιμους παίκτες ενώ για τους άπειρους αποτελούν ναρκοπέδιο. Όσων αφορά τους υπόλοιπους παίκτες, βασικές κατηγορίες είναι οι "χαλαροί" και οι "μανιακοί" ή "φυλλο-μπλοφαδόροι", με τους μεν πρώτους να χρησιμοποιούνται ως ανυποψίαστοι συνεργάτες για να βγάλουν γρήγορα απο το παιχνίδι τους δεύτερους, και τους δεύτερους να επιμένουν να ποντάρουν διαρκώς με μικρά κυρίως φύλλα.
Τελικώς ο συνετός (καθώς και παραπλανητικός..) Γιώργος απο την Minnesota κατορθώνει να πάρει και αυτόν τον γύρω με ρελάνς στην ρελάνς και cap, βγάζοντας απο το παιχνίδι τους βασικούς του αντιπάλους που δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στους γρήγορους ρυθμούς του παιχνιδιού.
Γενικώς, οι καλοί παίκτες, χρησιμοποιώντας την σωστή στρατηγική και παίζοντας σύμφωνα με τα ποσοστά, έχουν το πλεονέκτημα έναντι των συμπαικτών τους κατορθώνοντας να αυξήσουν την υπεροχή τους ακόμη περισσότερο. Επιπλέον, μπορούν να αναγνωρίζουν τα διαφορετικά στύλ παιξίματος που υιοθετούν οι άλλοι παίκτες, τα περισσότερα εκ των οποίων καταλήγουν σε διαρκείς απώλειες. Μόλις ο καλός παίκτης καταλάβει γιατί χάνουν οι υπόλοιποι, τότε έχει φτάσει στο σημείο να κατανοεί τον τρόπο με τον οποίο σκέπτονται, οπότε μπορεί να προβλέπει τις αντιδράσεις τους. Εάν για παράδειγμα αντίπαλοι που συνήθως πάνε "ντούκου" και "τα βλέπω" αρχίσουν να κάνουν ρελάνς και ρελάνς στη ρελάνς, αυτό θα σημαίνει είτε οτι τα .. έχουν χαμένα, είτε οτι τους έτυχε κάπως καλύτερο φύλλο....
Ο συνετός παίκτης Γιώργος έχοντας μελετήσει την ψυχολογία των υπολοίπων συμπαικτών του, επιλέγει πλεονεκτική θέση στο τραπέζι έναντι των αντιπάλων του. Έτσι, στα δεξιά του βρίσκονται οι αρκούντος καλοί παίκτες οι χαλαροί και επιθετικοί, στα αριστερά του οι συγκρατημένοι επιθετικοί, και απέναντί του οι συγκρατημένοι παθητικοί που δεν παίρνουν ποτέ ρίσκα, πάνε συνεχώς πάσο και παίζουν μόνο με τα κορυφαία φύλλα, άμα και όποτε τα έχουν..
Μεταξύ των βασικότερων παικτών ο Μιχάλης απο τα Κάτω Πατήσια που προετοιμάζεται σε επιθετικό στύλ προσπαθώντας να βρει να κάνει "ζευγάρι" παίρνοντας θέση απέναντι απο τον Γιώργο απο την Minnesota , ο Μιχάλης (Νο2) απο τα Άνω Πατήσια που καθίσει στα δεξιά του Γιώργου απο την Minnesota και θα παίξει σε στύλ άμυνας αν και συνήθως δεν παίζει καλά τα χαρτιά του, ο Χάρης απο την Κυψέλη ο οποίος θα καθίσει αριστερά του Γιώργου μιας και πρόκειται για παίκτη που ύστερα απο ενα σερί κακοτυχίας επιλέγει να φλερτάρει με την τύχη του σε ενα τραπέζι no limit και για λίγους....
Ο έμπειρος και συνετός παίκτης "Γιώργος απο την Minnesota" διευκρίνισε οτι η "γκανιότα" (σ.σ. προμήθεια επί των κερδών, με αυτόν τον τρόπο κερδίζει το τραπέζι χρήματα -βλ. "pasok party poker"- και χάνετε εσείς τα δικά σας..) καθορίζεται στο 10% (ακριβός ο άτιμος..) του πότ.
Τα έσοδα του tournament θα διατεθούν σε όσους δεν έχουν να πληρώσουν την έκτακτη εισφορά για τα ακίνητα.
Επίσης, στους παίκτες προσφέρετε και μπόνους εγγραφής που καθορίστηκε στα 4000$.
Το tournament θα προβάλλεται σε ζωντανή μετάδοση απο το pasok web TV σε σκηνοθεσία του Ιάπωνα Nico Athana-saki.
Όπως διευκρίνισε η τσόχα θα είναι πράσινη, παρά τις απόψεις κάποιον που την ήθελαν πορτοκαλί.
Υστερόγραφο. b4n (bye for now), lol...
Υστερόγραφο Νο2. Stay with us, soon you will know how to play the game in a level only few people can do...
Tuesday, Dec. 6th, 2011
...................................................................................................
"ο έρωτας -και η γιατρειά του...- στα χρόνια της κρίσης"
μην ανησυχείς Φλορεντίνο, 1/2 (μισός) αιώνας είναι, θα περάσει...
η Φερμίνα σου.
Ξαφνιάζομαι καμιά φορά (ή πλέον..) απο τις απόψεις, τα σχόλια, ακόμη και τα "κατασταλαγμένα κείμενα" που υπογράφουν μερικοί απο τους ψυχραιμότερους και έμπειρους δημοσιογράφους, όχι σχετικά με τα αίτια, αλλά τα αποτελέσματα της «οικονομικής κρίσης που ζούμε»...
Ξαφνιάζομαι γιατί -καταλαβαίνω βέβαια το μεγάλο για όλους σοκ- τα βλέπουν όλα μαύρα. Λες και δεν υπάρχει, δεν βρίσκουν, ούτε ενα θετικό στοιχείο στις ζωές μας.
Κι εμείς πια, που τις είχαμε στηρίξει αυτές τις ζωές μας κι ήρθε η κρίση και μας τις "ρήμαξε", και μόνο όσοι ζούσαν μετρημένα και συντηρητικά μοιάζει να μην εκπλήσσονται;
Εν πάσει περιπτώσει, τα πράγματα δεν είναι σαφώς τόσο απλά, η εποχή σίγουρα δοκιμάζει σκληρά πολλούς ανθρώπους που ουδεμία ευθύνη έχουν για την οικονομική κρίση κι αυτό είναι γεγονός άσχημο και οδυνηρό, παράλληλα όμως αποκαλύπτει και το μέγεθος της μεταξύ μας κοροϊδίας που ίσχυε σε πολλές περιπτώσεις.... Εγω δε, δεν μπορώ να λειτουργήσω διαφορετικά, πείτε το άμυνα (;) αλλά προσπαθώ να βλέπω τα θετικά, όσο και όπου υπάρχουν, στο πλαίσιο της ιστορίας, και της κρίσης.., που ζούμε…
Παράδειγμα Νο1
Πρίν απο λίγες ημέρες χρειάστηκε να χειρουργηθεί και να νοσηλευτεί στενός μου συγγενής σε νοσοκομείο και για πρώτη φορά δεν αισθάνθηκε κανένας απο την οικογένεια άσχημα ή άβολα επειδή επέλεξε να βρεθεί σε δημόσιο νοσοκομείο. Πολύ φυσιολογικά δηλαδή σκεφτήκαμε όλοι οτι απο την στιγμή που είναι ασφαλισμένος και πλήρωνε τόσα χρόνια τις εισφορές του, έχει κάθε δικαίωμα να κάνει χρήση των δικαιωμάτων του από το να επιλέξει να ξαναπληρώσει -στον ιδιωτικό τομέα- για την υγεία του. Ευτυχώς δε, κι αυτό αξίζει να το λέμε, πόσο μάλλον αυτήν την εποχή που οι έλληνες επιστήμονες καλούνται να πληρώνονται με φραγκοδίφραγκα, μείναμε πολύ ικανοποιημένοι απο τις υπηρεσίες του δημόσιου τομέα και δεν είχαμε κανένα παράπονο.
Επιπλέον, κανείς δεν μας ζήτησε “έξτρα” χρήματα, αυτό που στην Ελλάδα λένε "φακελάκι" γεγονός που μου έκανε καλή εντύπωση και που με έκανε να καταλάβω τους έλληνες επιστήμονες και το βοηθητικό προσωπικό, οι οποίοι εξαργυρώνουν τα πολλά χρόνια των σπουδών τους παρέχοντας υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στους ασθενείς, παλεύοντας παράλληλα να κρατηθούν και οι ίδιοι στην οικονομική ζωή, υπαμειβόμενοι αυτήν την εποχή..
Ρωτώντας μάλιστα κι άλλους ασθενείς όλοι μου απάντησαν το ίδιο. Οτι κανείς δεν τους είχε ζητήσει χρήματα. Το “καλό” δηλαδή, ήταν γενικό…
Εκείνες τις ημέρες μάλιστα τηλεφώνησα σε αρκετούς ηλικιωμένους συγγενείς μου. Είστε καλά; Σε κανα γιατρό ή δημόσιο νοσοκομείο έχετε πάει τελευταία; (με την καλή την έννοια...) Φακελάκι δώσατε; Σας ζήτησε κανείς; "Όχι" ήταν η απάντηση που μου έδωσαν όλοι όσοι ρώτησα συμπληρώνοντας οτι και σε εκείνους έκανε εντύπωση το γεγονός, το οποίο αποδίδουν μάλλον στην κρίση.... Το συμπέρασμα; Η κρίση δεν μας έφερε μόνο τα αρνητικά της.. αλλά, καθώς φαίνεται, μας απενοχοποίησε κιόλας , απενοχοποίησε το "δεν έχω" ή ακόμη περισσότερο στην δική μου γενιά, το "δεν πληρώνω" για να "δειχτώ" (σε ποιούς άραγε;..) για να “κάνω εντύπωση” ή να καμωθώ οτι εχω περισσότερα χρήματα και ανήκω σε ανώτερη "κοινωνική τάξη". Κι εντάξει, η όντως ανώτερη κοινωνική τάξη, καλά κάνει και διανέμει τα χρήματά της όπου και όπως θέλει, αυτό όμως που αδυνατούσα να καταλάβω ήταν το πώς μια ολόκληρη χώρα ζούσε ως ανώτερη κοινωνική τάξη, ακόμη και με ...δανεικά. Οπότε, πρωτού αρχίσουμε να φωνάζουμε για την "κακιά και άδικη κρίση" καλό θα είναι να ρίξουμε μια ματιά και στους εαυτούς μας να δούμε τα λάθη μας κι άμα μπορούμε, ευκαιρία είναι να τα διορθώσουμε...
Παράδειγμα Νο2
- is this a neighborhood? Look at that, it is, it looks like a ghetto…
- no, don’t consider it that way, it looks like a funny place, many people, many cultures, lots of colour, cheaper prices you can benefit from..
- is this a good situation?
- It is the situation. Sometimes, we can’t do much to change it, rather than change our own reality…
- The old days are gone. So the "press" said...
- Why do you think the old days were better for you? Did you have the money you don't have now?
- No..
- But you were pretending to have..
- Sometimes
- This is an irony.. you didn't have but you pretended...
- It was better..
- You think so?
- Sometimes, when i don't recognise the current reality, i believe i was better
- But you have to know, to ask deeply yourself, if it was..
Παράδειγμα Νο3
ή, βαρέθηκα την... παλιο-ζωή (!)
Με πήρε τις προάλλες ένας φίλος μου τηλέφωνο (απο αυτούς που είχα και με είχανε "κόψει" για τους ίδιους σχεδόν λόγους η κάθε πλευρά, εγω δεν ήθελα -με τίποτε- να ακούω τα δικά του, κι εκείνος τα -καινοφανή περίεργα- δικά μου...) κι εκεί που λέγαμε καινούργια, σημερινά δηλαδή, πράγματα που μας απασχολούσαν "έπεσε" το .. "θυμάσαι;". Κι άρχισε να θυμίζετε κάποια περίεργα περιστατικά που του είχαν συμβεί σε προσωπικό, επαγγελματικό και οικονομικό επίπεδο στο παρελθόν σε σχέση με τα .. κόμματα, τα οποία ως γνωστό διόριζαν τους δικούς τους και καθόλου δεν συμπαθούσαν και δεν είχαν όρεξη να "νταραβερίζονται" όσους δεν ήταν δικοί τους. Θυμήθηκε λοιπόν ο άνθρωπος το γεγονός οτι ενα σωρό χρόνια πρίν δεν μπορούσε να "πιάσει" μια δουλειά της οποίας πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις, επειδή είχε πρόσφατα, τότε, μετακινηθεί απο έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο σε κάποιον άλλον παραπλήσιο, απο αυτούς που κατα κανόνα πάει κανείς απο αντίδραση όταν δεν τον εξυπηρετούν και δεν τον "βολεύουν" οι (πρώην) δικοί του.
Μάλιστα είχε και την όρεξη να διηγηθεί το συμβάν με λεπτομέρειες, αν δεν τον "έκοβα" με την σαφή εξήγηση πως "άκου να δείς, εγω δεν έκανα ενα σωρό χρόνια σκληρή "αποτοξίνωση" απο κάθε τι που θυμίζει παλιές νοοτροπίες και καταστάσεις, καθώς και παρέα με αλλοδαπούς και μετανάστες, για να βγάλω απο μέσα μου κάθε παλιά ιδέα και πράξη, για να 'ρθεις εσύ να μου χαλάσεις όλη την θεραπεία και να με .. εξαγριώσεις...". Με την επίσης σαφή σημείωση οτι "σέβομαι, ιδιαιτέρως, τους πολιτικοποιημένους πλήν έξυπνους ανθρώπους που γνωρίζουν τι εξυπηρετούν με την στάση που κρατούν, καθώς και όλους όσους έχουν περάσει ,κάποια στιγμή, απο διαδικασίες και κόμματα στην ελλάδα, μιας κι αυτη η δραστηριοποίηση αποτελεί μεγάλο σχολείο κι εμπειρία ζωής .." Πλήν όμως δεν μπορώ να σκέφτομαι πλέον έτσι, ούτε δαιμονοποιώ τίποτε, ούτε μετανιώνω για κάτι, αλλά αυτά τα πράγματα ανήκουν σε μιαν άλλην εποχή... Που πέρασε, ολοκληρώθηκε κι έκλεισε τον όμορφο κύκλο της.. Συμπληρώνοντας πως "και στο κάτω κάτω, εσείς, τι χάσατε; την ισχύ ή την επιρροή σας; τι σας στεναχωρεί απο αυτά που έγιναν στο παρελθόν; για μια δουλειά ζοριστήκατε, αλλά την κάνατε..."
Ο άνθρωπος αρχικώς τα 'χασε, πλήν όμως και τελικώς, συμφώνησε. Οτι μερικά πράγματα ανήκουν στο παρελθόν (και μπορούμε να τα "βλέπουμε" και να γελάμε, πλέον..) καθώς και οτι οι εποχές αλλάζουν κι όποιος μπορεί, ακολουθεί.... Το συμπέρασμα; Απλό. Τίποτε δεν είναι αιώνιο, ούτε στατικό. Όλα πάνε μπροστά. Ακόμη και η ελλάδα.. Σε "πείσμα" όσων την ήθελαν κάπως αλλιώς..
η 6η δόση και το σύγχρονο "πολιτικό μας θρίλερ"..
Γεγονός είναι πάντως οτι ο μήνας που πέρασε μας ωρίμασε (προσπάθησε τουλάχιστο..) κοινωνικοπολιτικά. Κατά πρώτων καταλάβαμε οτι η κρίση ήρθε να μας ταλαιπωρήσει για τα καλά, μιας και δεν είναι κάτι σαν την γρίπη που περνάει και φεύγει, ενω κατα δεύτερον έγιναν προσπάθειες να εξημερωθούμε κάτι τοις πολιτικά και να καταφέρνουμε να συμφωνούμε, έστω σε μερικά πράγματα. Τώρα το εαν τα καταφέραμε, οι πολιτικοί δηλαδή, να συμφωνούν σε κάποια πράματα μεταξύ τους, είναι άλλο θέμα.. Άλλοι σου λένε μας "επιβάλλεται" η τρόικα και μας δείχνει την δύναμή της, άλλοι πάλι πιο ευρωπαϊστές, υποστηρίζουν οτι η Ευρώπη μαζί με τα πολλά καλά που μας έχει κάνει ίσα με σήμερα, αποφάσισε να μας εκπαιδεύσει και να μας προχωρήσει λίγο πολιτικά.. Περί ορέξεως δηλαδή, οτι θέλει καθένας.
αμαρτίες γονέων,
ή, η κατάρα των "κληρονόμων"....
Σε οτι αφορά πάντως το παλιό πρωθυπουργάκι μας, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εαν κάποια στιγμή στο άμεσο ή μακροπρόθεσμο μέλλον δικαιωθεί, (που ξέρετε; μπορεί η ευρώπη να ξανα-αναδιαρθρώσει τις οφειλές μας..) για άνθρωπος πάντως που ζητιάνεψε 2 χρόνια, δεν τα πάει κι άσχημα...
Με αφορμή δε την διετία, κάποιοι λένε οτι "άργησε και μας κούρασε" άλλοι πάλι λένε "το πάλεψε ο άνθρωπος, μέχρι τέλους μπας και τα καταφέρουμε και μόνοι μας, αλλά δεν τα καταφέραμε και προστρέξαμε στα δανεικά..." Για άνθρωπος πάντως που "ζητιάνεψε" τόσο πολύ τα καταφέρνει.. Διότι, η ζητιανιά, σου αλλάζει όσο να ναι την ψυχολογία. Δεν γίνεται δηλαδή απο κεί που υπολογίζεις οτι "χρήματα υπάρχουν" (ή, όλο και κάπου θα βρεθούν, -στην σπηλιά του Αλί Μπαμπά ίσως;...-) να βγαίνεις την επόμενη μέρα στην "γύρα" κι όταν ακούς τα επιτόκια να μένεις "κόκαλο"..
"Γάτα" ο Παπανδρέου, λένε κάποιοι, και την κυβέρνηση έδωσε όπου ήθελε για να κατανοήσουν οι έλληνες οτι υπάρχουν κι άλλοι "κακοί" στην παρέα, και "χαρακτήρα" έδειξε μιας κι απέδειξε οτι δεν είναι οξυγονοκολλημένος με την καρέκλα του, και τον Βενιζέλο "κάθισε στην θέση του" (όχι του πρωθυπουργού και καθώς ούτε του .. προέδρου, καθώς φαίνεται...) plus, κρατάει και το κόμμα του και καθώς φαίνεται θα συνεχίσει να το κρατάει και στο προσεχές μέλλον.. Επιπλέον, έβαλε κι άπαντες τους βουλευτές να ξεσπαθώσουν επι 2 (twice δηλαδή..) στην βουλή, να πεί ο καθένας τα δικά του, να εκφράσει την θλίψη και τα παράπονά του γι αυτά που καθόλου δεν του αρέσουν (και τον βρίζει ο κόσμος κι αισθάνεται τόσο άσχημα και κλείνεται στο καβούκι του..) εξουθενώνοντάς τους -κατα κάποιον τρόπο- με αποτέλεσμα να ..μην έχουν τίποτε πια να λένε, ούτε να κλαίνε... Παραλλήλως, και τον Σαμαρά "έβγαλε" λίγο μιας κι εμφανίστηκε σαν ένας ηγέτης follower όσων προηγούνται στις κινήσεις (μιας κι ο Αντώνης την βλέπει .. σκακιστικά..!) ενω καθώς φαίνεται καλά τα καταφέρνει και με τους ευρωπαίους ηγέτες οι οποίοι -πιο "γάτες"- καταλαβαίνουν πολύ καλύτερα τις κινήσεις τακτικής του (ως νέας "κοπής" κι αυτοί..) απο τους δικούς του οι οποίοι "εκπλήσσονται" και το χουν ρίξει στα ρέκβιεμ... (σιγά παιδιά, μην κλαίτε πολύ, διαβάστε καλύτερα ευρωπαϊκή και όχι μονο ιστορία..)
Τέλος, ο κ. Παπανδρέου κατάφερε και κάτι ακόμη. Να απομυθοποιήσει (καλά, εκτός απο τον Βενιζέλο..) και τους ... κληρονόμους! Μιας και σύμφωνα με την μέχρι σήμερα κοινή και διακομματική ψυχολογία (όλος ο κόσμος δηλαδή) πίστευε οτι ο Γιώργης "κληρονόμησε κόμμα". Πλήν όμως αυτός ξεπερνώντας την .. κατάρα των κληρονόμων απέδειξε οτι ξέρει να κάνει κουμάντο την .. περιουσία του ενω έκλεισε και το μάτι σε όσους αναρωτιόνταν εάν 500 κροκόδειλοι (!) -κι άλλα τόσα .. πιράνχας!- αποτελούν κληρονομιά...
Actually, these were a very good job for somebody considered as an inheritor..
"Γάτα" όμως και ο Σαμαράς ο οποίος το "ξεπέταξε" στα γρήγορα το θέμα της 6ης δόσης διαψεύδοντας τις προσδοκίες όσων θα τον ήθελαν να μας παιδεύει ενα δεκαήμερο (σιγά τον Βοκάκιο..) μέχρι να μας ανακοινώσει την απόφασή του... Ο "Αντώνης", καθώς φαίνεται, την πήρε γρήγορα χαμπάρι την δουλειά, οτι θα τον κατηγορούσαν οτι χασομεράει κι εμείς "χάνουμε τα λεφτά μας" και δεν .. πληρωνόμαστε τις συντάξεις μας και (τους) την έδωσε στα γρήγορα την υπογραφή του. Σου λέει, εδω που μπλέξαμε, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε, είναι τουλάχιστο να ξεμπερδεύουμε γρήγορα, μην την πατήσουμε κι απο αυτούς που άλλην (καλύτερη προφανώς...) δουλειά δεν έχουνε να κάνουνε απο το να με κατηγορούν και να με διαβάλλουν. Και ζήτησε μια κόλλα χαρτί και υπέγραψε και ουδεμία ευθύνη φέρει για πράματα που άλλοι γράψανε και υπογράψανε νωρίτερα απο εκείνον... Σαν την βουλή δηλαδή, όταν καλή ώρα βγαίνουνε οι ερωτήσεις στην γύρα για την συλλογή υπογραφών "έχω μια ερώτηση για την επέλαση του δάκου στο κερατοχώρι Μεσσηνίας, θα υπογράψει κανείς;..." Ο δε Αντώνης βρίσκεται σε φάση πολιτικής ωρίμανσης (ειδικά άμα μας χαμογελάει μας πιάνει μια γλικατζούρα, τόσο πολύ που τον συμμεριζόμαστε κιόλας, αυτόν και τον πόνο του...) μιας και ξεπέρασε την πρώτη διετία μέχρι δηλαδή να τους συνηθίσει και να τον συνηθίσουν στο κόμμα του, οπότε, απο δω και μπρός αναμένονται τα σπουδαία... Μάλιστα, εχει δε ωριμάσει τόσο πολύ που έχει πάψει να τα παίρνει όλα προσωπικά (επίτηδες, για μένα το κάνουνε!) συνειδητοποιώντας πως όπως κι ο Γιώργης (κι όλος ο κόσμος δηλαδή..) περνάει κρίση, έτσι πέρασε κι αυτός την δική του...
Actually, this was a good job for somebody considered as "new boy in town"..
Sunday, Nov. 27th, 2011
.................................................................................................
απο το ρολόι στο i-pod (the distance is long, οπότε, πάλι στα ίδια καταλήγουμε.. mind the gap..)
Τουλάχιστο σε μερικά πράματα συμφωνούμε, οπότε καλό είναι να ξεκινήσουμε με αυτά.
Οτι όσα ζήσαμε ,ως έθνος, -κυριολεκτικά ως έθνος και χωρίς καμία δόση "high humor" μιας και καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις έπαιξε η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου- σε 10 μέρες μας ωρίμασαν κατα δέκα χρόνια. Καλά, δεν είναι απαραίτητο να τα προσμετρήσουμε στην πραγματική μας ηλικία και να ... γεράσουμε απο την μια μέρα στην άλλη, ας πούμε οτι μας ωρίμασαν πνευματικώς και μας έκαναν να βλέπουμε με διαφορετικό τρόπο την ελλάδα και όσους την κυβερνούν , τους "πολιτικούς της προϊσταμένους" δηλαδή, για να μην ξεχνάμε κιόλας οτι απο κάτω υπάρχει ενα σωρό κόσμος και κοσμάκης που -ευτυχώς- γνωρίζει πολύ καλά πως να λειτουργεί και τι να κάνει για να μην περάσει η χώρα στην "ακυβερνησία". Λέξη που άκουγα τις τελευταίες μέρες και χαμογελούσα.. σκεφτόμουν "σοβαρά;" θα κλείσουν δηλαδή τα σχολεία και να νοσοκομεία; (δημόσια και ιδιωτικά..) δεν θα γίνονται μαθήματα και χειρουργεία; δεν θα αποπλέουν τα βαπόρια, δεν θα πετούν τα αεροπλάνα; θα κλείσουν τα night club; θα είναι σε εργασιακή εφεδρεία ο Ανδρέας Λοβέρδος; Άκου "ακυβερνησία", δε σοβαρευόμαστε λίγο λέω γώ....
Ευτυχώς πάντως που δεν εξαρτώνται όλα απο "τους υπουργούς και τους πολιτικούς" γενικότερα, διαφορετικά όντως η κατάσταση θα ήταν κρίσιμη...
Εμένα πάλι έτσι όπως τους είδα προχθές στην ορκωμοσία πιο πολύ μου φάνηκε πως καμάρωναν που τους έτυχε να βρεθούν "εντός κυβέρνησης" παρά να εκφράζουν μιαν αγωνία για την δύσκολη κατάσταση της χώρας που καλούνται να διαχειριστούν. Καθένας όμως, όπως έχουμε πολλάκις πεί, βλέπει, φαντάζεται κι εκφράζει τα δικά του...
Συνάδελφοί μου πάλι, με τους οποίους δεν έχουμε ακόμη κάνει (αναγκαστική;) "συγκυβέρνηση" ή έστω "συναίνεση", κατα συνέπεια ο καθένας .. βλέπει τα δικά του, δηλώνουν με απορία "δεν μπορούμε να καταλάβουμε τον (πρώην πλέον) πρωθυπουργό!". Εμένα πάλι η κατανόησή του μου μοιάζει μάλλον εύκολη. Πόσο μάλλον αν σκεφτεί κανείς οτι (απο!) ανέκαθεν έλεγε κι έκανε (όσα τέλος πάντων έκανε...) πράγματα που έμοιαζαν απο .. άλλον πλανήτη, απο άλλην πολιτική εποχή, απο άλλη πολιτική σχολή και κουλτούρα... Ήταν δηλαδή κομμάτι... allousystem... Η υπόθεση μοιάζει σαν να έχεις ενα ζευγάρι που χωρίζει ύστερα απο αρκετά χρόνια κοινής συμβίωσης με τους (πρώην πλέον) συμβίους να δηλώνουν "ποτέ δεν τον κατάλαβα αυτόν τον άνθρωπο..." Είναι δυνατό; Μάλλον ναι, απ'ότι φαίνεται... Ο δε Γιώργος Παπανδρέου -κοντεύω να είμαι σίγουρη για μερικά πράγματα!- θα τα βλέπει αυτά απο το σπίτι του και θα σκέφτεται εάν αντιστοίχως στις αλλαγές διοικήσεων και στελεχών στις εταιρίες συμβαίνουν τα ίδια πράγματα και ακολουθούν οι ίδιες .. σημειολογικού τύπου αναλύσεις... Πως το είπε ο κ. Κακλαμάνης; αυτό για τα "...μαγαζιά σας, παιδιά..." ε, κάπως ετσι...
Εν πάσει περιπτώσει, όλα αυτά που ζήσαμε είναι η αλήθεια έδωσαν έδαφος και δημιούργησαν κλίμα για να εκφράσει ο καθένας τα δικά του. Κι εδω που τα λέμε, την ώρα της "βράσης του σίδερου" δεν είναι εύκολες ούτε και "πολυκολάνε" οι θεωρητικές -κι ενδεχομένως ψύχραιμες- προσεγγίσεις. Παρατηρούσα δηλαδή οτι αρκετοί είχαν "πέσει να φάνε" τον Γιώργο plus τους συμβούλους του, παραβλέποντας οτι καλό έγινε κι όποια πρόοδος σημειώθηκε σε ζητήματα και τομείς για τους οποίους μέχρι πρότινος όλοι ή σχεδόν όλοι συμφωνούσαν μετ’ επιτάσεως οτι πρόκειται για "κακώς κείμενα" του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Αυτή πάλι, τι σόι ψυχολογία είναι; Αυτή είναι που μάλλον με προβληματίζει περισσότερο και χρίζει αναλύσεως..
Τέλος πάντων, πάμε σε πιο ρηχά και πρακτικά θέματα. Αυτό που ενδεχομένως καταλογιστεί ως αρνητικό στον πρώην πρωθυπουργό είναι οι μεγάλες του ιδέες. Με την τελευταία να θέλει, ή να τον θέλει, δημιουργό μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας στην Ελλάδα, πέρα και πάνω απο πολιτικά κόστη και κοστολόγια. Τώρα θα μου πείτε "κυβέρνηση εθνικής ενότητας" το λένε όταν απο τα πέντε κόμματα συμφωνούν τα τρία και η νέα κυβέρνηση αποτελείται απο αυτούς που αποτελούνταν και πρίν, σύν δέκα επιπλέον θέσεις που άνοιξαν (αλήθεια, τι ειρωνεία την ώρα που καταργούνται οι μισές οργανικές στον δημόσιο τομέα!) για να καλύψουν τις ανάγκες των νεοπροσληφθέντων; Προφανώς, με το σκεπτικό αυτών που την δημιούργησαν, αυτό θα σημαίνει "κυβέρνηση εθνικής ενότητας"... Ή πάλι μπορεί να σου απαντήσουν οτι "ούτε σε μας αρέσει, αλλά δεν γινόταν διαφορετικά, πίεζε και ο χρόνος...". Ποιός χρόνος αλήθεια; Αν ήταν να πηγαίναμε ένα βήμα παραπέρα και να πλησιάζαμε ως έθνος τις έννοιες της εθνικής συνεννόησης και της κατάρριψης του σχίσματος (των .."εκκλησιών"..!) ας πέρναγε και παραπάνω χρόνος. Ευτυχώς πάντως που δεν εξαρτώνται όλα απο τους υπουργούς....
Λειτουργεί και μόνη της η "μηχανή", αναγκάστηκε δηλαδή... Εν πάσει περιπτώσει, ο πρώην πρωθυπουργός δεν έχει μάλλον λόγο να είναι δυσαρεστημένος, σύμφωνα πάντοτε με τις μεγάλες του ιδέες. Εγω σου λέει, την έκανα την προσπάθειά μου, προσπάθησα στον χρόνο που είχα και στο υφιστάμενο κλίμα, να κάνω την υπέρβαση, να φέρω κοντά τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, να δημιουργήσω τις συνθήκες, ή βρέθηκα μέσα σε αυτές, και το πάλεψα, τώρα εσείς τι καταλάβατε, τι κάνατε, και που καταλήξατε, είναι άλλο θέμα.. Σωστό κι αυτό, στο πλαίσιο των "μεγάλων ιδεών". Οι οποίες είναι μια χαρά, αρκεί να μην τρώνε αυτούς που τις διακατέχουν.
Χαρακτηριστικός πάντως του κλίματος -και μικροκλίματος!- που επικρατεί στην Ελλάδα είναι ο εξής, πραγματικός στις αλήθειες του, διάλογος μεταξύ των δύο πολιτικών αρχηγών.
Καρατζαφέρης: (με περιπαικτική διάθεση..) τι ναι αυτό; κινέζικο;
Γιώργης: No sir, American. είναι ενα παλιό αμερικάνικο i-pod, και περνάω λίγο την ώρα μου..
Καρατζαφέρης: ε;
Sun.Nov.13th, 2011
............................................................................................................
-που κρύφτηκε το τελευταίο κατσικάκι;
-στο ρολόι μαμά! (γι'αυτό και δεν το έφαγε ο λύκος..)
για όλα φταίει το ρολόι
ή, ώρα ελλάδος, GAP...
ή, δεν του δινε καλύτερα ένα κομπολόι..
Σύμφωνα με όλες τις συγκλίνουσες πληροφορίες, για το σύνολο των πρόσφατων πολιτικών εξελίξεων ευθύνεται ένα ρολόι. Αλλά όχι όποιο κι όποιο ρολόι. Πρόκειται για το ρολόι του πρωθυπουργού.
Ρολόι το οποίο έχει μαγικές, ή έστω μεταφυσικές ιδιότητες. Σαν το δαχτυλίδι του Χάρι Πόττερ. Αυτό το ρολόι έχει την ικανότητα να καλμάρει τα νεύρα, να ρίχνει την πίεση, να αυξάνει την λίμπιντο, να ελέγχει την χοληστερίνη, -να λέει παρεμπιπτόντως την ώρα-, να φτιάχνει την διάθεση, να σπάει τον πάγο, να διορθώνει ορμονολογικά προβλήματα καθώς και να ... δημιουργεί κυβερνήσεις εθνικής ενότητας (ή, «σωτηρίας» όπως τις λένε άλλοι..) Αλλιώς, δεν εξηγείται...Και δεν είναι άλλο φυσικά, απο το ρολόι του πρωθυπουργού! Αυτό που του έδωσε ο παππούς του, που προφανώς καμιά σχέση δεν έχει με τα χρωματιστά πλαστικά ρολόγια που κυκλοφορούν στο εμπόριο με σκοπό να μας κάνουν πιο ευδιάθετους και ισορροπημένους ανθρώπους….
Αυτό το ρολόι, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, ευθύνεται για την επιτυχή έκβαση της συνάντησης του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου με τον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά με στόχο την μεταξύ τους καθώς και μεταξύ των κομμάτων τους συνεργασία.
Σύμφωνα με τον διάλογο που έγινε μεταξύ του πρωθυπουργού και του προέδρου της αντιπολίτευσης,
Γιώργος: Γειά σου Αντώνη.
Αντώνης: Γειά σου Γιώργο.
Π.τ.Δ. Καθίστε παιδιά..
Γιώργος: Χαίρετε πρόεδρε και σας ευχαριστούμε που μας δέχεστε
Αντώνης: Χαίρετε πρόεδρε και σας ευχαριστούμε. που μας δέχεστε...
Π.τ.Δ.: Θέλει να ξεκινήσει κάποιος, νομίζω οτι το θέμα είναι λίγο εως πολύ γνωστό, κατα πόσο μπορείτε να φύγετε απο δω μέσα σύμφωνοι, σε κάποια βασικά έστω σημεία των πολιτικών σας. Γεγονός, που θα ήταν οτι πιο ευχάριστο αυτην την στιγμή για τον τόπο και το εύχομαι να πραγματοποιηθεί ολόψυχα...
Γιώργος: Εγω είμαι έτοιμος και συμφωνώ μαζί σας πρόεδρε.
Αντώνης: Κι εγω.
Γιώργος: Ας μην το καθυστερούμε άλλο, εγω είμαι έτοιμος να μπώ στο θέμα μου. Μπορώ στον ενικό; Όχι για άλλον λόγο, μα γιατί ταιριάζει περισσότερο με αυτά που εχω να πώ. Κι όταν θα φύγουμε θα χαιρετηθούμε σαν κύριοι. Με τα επώνυμά μας.
Αντώνης: Παρακαλώ.
Γιώργος: Αντώνη, νομίζω οι είναι η ώρα να συμφωνήσουμε σε κάποια πράγματα. Είναι ιστορική ευκαιρία....
Αντώνης: Δε γίνεται Γιώργο, θα με κρεμάσουνε ανάποδα οι δικοί μου και είναι κρίμα..
Γιώργος: Εμένα με περιμένουν χειρότερα. Κι όχι για μένα, όχι επειδή θα με "γδάρουν ζωντανό" αλλά για την χώρα Αντώνη...
Π.τ.Δ.: Παιδιά, βρείτε τα γιατί κι εμένα τα ίδια θα μου κάνουνε και θα λένε κιόλας ότι δεν σας βοήθησα να συμφωνήσετε..
Αντώνης: Θέλεις δηλαδή να χαλάσουμε το όλο οικοδόμημα που με τόσον κόπο έφτιαξαν οι δικοί μας;
Γιώργος: Για πιο "οικοδόμημα" μιλάς; Αυτό που τσακωνόμαστε κάθε τρείς και λίγο κι αντί ο κόσμος να δουλεύει, ασχολείτε μαζί μας;
Αντώνης: Γιώργο....
Γιώργος: Αντώνη.... Εγω, αυτά τα τυπολατρικά τα έχω ξεπερασμένα από καιρό, απογαλακτίστηκα που λένε απο μικρός. Μπορεί και να αναγκάστηκα ίσως. Έχουμε χρέος να κοιτάξουμε μπροστά, να κάνουμε καινούργια πράγματα, χωρίς περιθώρια επιλογής δυστυχώς. Μπορεί και να μην είχαμε την σωφροσύνη ή την ωριμότητα να τα κάνουμε σε ευνοϊκότερο χρόνο... Μπορεί και να μην γινόταν. Εγω όμως σε παρακαλώ, σήμερα Αντώνη, σκέψου το καλά. Έχω κουραστεί να ζητιανεύω χρήματα και να με κατηγορούν κι απο πάνω... Έχουν γίνει λάθη, δεν γινόταν αλλιώς, διατίθεμαι όμως να τα πάρω επάνω μου... Αρκεί να συμφωνήσουμε...
Αντώνης: Πάντα ήσουν ο εαυτός σου Γιώργο..
Γιώργος: You mean, «instead of being popular»?
Αντώνης: Ναι..
Γιώργος: Δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, είναι και ανάγκη και προσωπικό στοίχημα, αλλά η ανάγκη είναι που ενδιαφέρει... Ή τώρα ή ποτέ...
Αντώνης: Νομίζω οτι έχεις δίκιο....
Γιώργος: Αντώνη, think of our past, think of our days in States, think of what we were talking about….(εκείνην την ώρα, ο Γιώργος, σήκωσε λίγο το μανίκι του, και κοίταξε «το ρολόι του παππού», σ.σ. το μαγικό ρολόι με τις μεταφυσικές ιδιότητες στο οποίο είχε ορκιστεί ότι πάντοτε θα εργάζεται για το καλό της χώρας…)
Αντώνη, σύνελθε, do you hear me? respond.., please..
Αντώνης: Yes..
Γιώργος: Yes what?
Αντώνης: What are we gonna do then? Tell them things that separated us are gone?
Γιώργος: Tell who? There's a new era for Greece. Let's create the future. We all need to go on. Actually there is no choice.
Αντώνης: You think it’s the right time?
Γιώργος: Have to tell you twice... There is no choice. I'm giving you my hand, I’m trying to save you, don't you see? I 'm trying to find a solution. I can't do it alone.
Αντώνης: Really?
Γιώργος: For sure. These are my beliefs.
Αντώνης: Σ' αγαπάει ο κόσμος Γιώργο, σε λέει "το πρωθυπουργάκι" μας, τους είσαι συμπαθής, ειδικά η νεολαία...εμένα άραγε με αγαπάει κανείς;
Γιώργος: Και βέβαια σε αγαπάνε, τι είναι αυτά που λές.. θα δικαιωθούμε Αντώνη. Πίστεψέ με...
Αντώνης: Πάντοτε σε συμπαθούσα...Δεν σκεφτόμουν ποτέ οτι θα μπορούσα να σου προκαλέσω κακό....
Γιώργος: Μα κι εγω σε συμπαθώ, κάναμε καλή παρέα, αλλά τώρα είναι η ευκαιρία δες την...
Αντώνης: Θυμάσαι τι ωραία που περνάγαμε όταν σπουδάζαμε;
Γιώργος: Ωραίες εποχές... before coming to this country starting our "careers"...
Αντώνης: Σωστά..
Γιώργος: Αντώνη, ας αποφύγουμε τις συναισθηματικές ακρότητες, Απόψε καλούμαστε να γράψουμε ιστορία. Ή να αλλάξουμε την ιστορία.
Αντώνης: Έχεις δίκιο. Αν και πάντοτε ήθελα να σου πώ οτι καταλαβαίνω τι έχεις περάσει, κι απόψε ήταν μια καλή ευκαιρία.
Γιώργος: Περασμένα ξεχασμένα. Είναι αλήθεια πάντως πως όλοι νόμιζαν οτι "κληρονόμησα κόμμα" κι "εξουσία" αλλά δεν ξέρουνε τι αγώνα εχω δώσει για να φτάσω μέχρι εδω... Γενικώς, στην ιστορία μου ταιριάζει το "κι όλοι μου οι φίλοι απορούν τι κάνει ετούτος ο μαλάκας" όπως μουρμουρίζει κι αυτός ο αρκουδομούρης ο ψηλός που με κυνηγάει απο πίσω, αλλά είναι καλός άνθρωπος, με βοηθάει, με προσέχει και με υπολήπτεται. Kι’ όλα αυτά, για να φτάσουμε εδω που είμαστε σήμερα Αντώνη, για να σου ζητάω να πάμε την Ελλάδα παραπέρα, να κάνουμε την υπέρβαση να αλλάξουμε νοοτροπίες και συμπεριφορές...
Αντώνης: Κι εγω πρόεδρε, έκατσα 10 χρόνια σπίτι μου και με λέγανε προδότη.
Γιώργος: Περασμένα ξεχασμένα. Ξεκουράστηκες τουλάχιστο;
Αντώνης: Είχα αρχίσει να πλήττω πολύ...
Γιώργος: Ότι έγινε έγινε, τώρα φαίνεσαι καλά. Εντάξει Αντώνη, συμφωνήσαμε;
Αντώνης: Και πως θα σχηματίσουμε κυβέρνηση; Πως κάνουμε εκλογές; Ποιός θα κάνει αντιπολίτευση;
Γιώργος: Ένα ένα Αντώνη, όλα στην ώρα τους. Δεν θα έχουμε πρόβλημα στα ονόματα. Θα τους βάλουμε όλους κάτω, και θα συζητάμε ονόματα. Θα τα βρούμε. Η Ευρώπη κουράστηκε μαζί μας, θέλουνε να τελειώνουνε με το ελληνικό ζήτημα, πρέπει να πάμε παρακάτω...
Αντώνης: Πως θα κάνουμε εκλογές; Θα πουν "να ο Αντώνης ακολουθεί την πολιτική της κυβέρνησης.." Έχω μεγάλα διλλήματα...
Γιώργος: Αυτό είναι δείγμα ευφυΐας, αλλά εδω θα έπρεπε να έχεις έρθει αποφασισμένος....
Αντώνης: Συμφωνήσαμε Γιώργο, αλλά δε σου κρύβω οτι φοβάμαι...
Γιώργος: Τώρα δεν μπορούμε να φοβόμαστε, τα χειρότερα έχουν περάσει..
Αντώνης: Τι έπαθε αυτός;
Γιώργος: Ας τον να πάρει έναν υπνάκο, έχασε και τον μεσημεριανό του, τον έχουμε κι απο χθές στο πόδι με τα δικά μας...
Αντώνης: Θα παραιτηθείς απο πρωθυπουργός, ετσι;
Γιώργος: Ποιός σου είπε οτι θέλω να μείνω; Ρε Αντώνη, πας καλά; Δεν έχεις καταλάβει ακόμη τι κάνω;
Αντώνης: Τι κάνεις πρόεδρε;
Γιώργος: Δεν είμαι πρόεδρός σου, μην μπερδεύεσαι... Προσπαθώ να κάνω μια κυβέρνηση ενότητας, συνεργασίας, να δουν οι έλληνες πράγματα που δεν έχουν ξαναδεί γιατί το αξίζουν. Τόσον καιρό στο λέω, αλλά ή δεν καταλαβαίνεις ή δεν μπορείς, κι εγω αναγκάζομαι να κάνω ενα σωρό hight risky things, για δημιουργήσω την απόλυτη ανάγκη συνεννόησης....
Αντώνης: Είσαι έξυπνος Γιώργο... πάντα καλός μαθητής.
Γιώργος: Προτιμώ το καλός μαθητής..
Αντώνης: Είπες οτι το αξίζουν..
Γιώργος: Το αξίζουν.
Αντώνης: Το θέλουν;
Γιώργος: Ναι, θα βγεί σε καλό..
Αντώνης: You think so?
Γιώργος: Yes. Πρέπει να συμφωνήσουμε. Αλλιώς την πατήσαμε κι οι δυό. Εγω ρισκάρω τα πάντα εδω μέσα.
Αντώνης: Kι εγω πρόεδρε.
Γιώργος: Εγώ ρισκάρω χώρα, εσύ κόμμα. «Δικαίωμα» που λένε....
Αντώνης: Ο Νίκος; Ο Αντρίκος; Η Σοφία;
Γιώργος: Πας καλά; Αυτά θα λέμε τώρα; ...Νομίζω οτι τελειώσαμε. Συμφωνούμε είπαμε, έτσι;
Αντώνης: Συμφωνούμε.
Γιώργος: Σε κυβέρνηση συνεργασίας.
Αντώνης: Σε κυβέρνηση συνεργασίας.
Γιώργος: Ωραία. Μας περιμένουν να βγούμε έξω να το ανακοινώσουμε. Ξύπνα τον αυτόν..
Αντώνης: Πρόεδρε, κύριε πρόεδρε, ξυπνήστε πρόεδρε, τελειώσαμε..
Π.τ.Δ.: Τι έγινε παιδιά, συγνώμη, με πήρε για λίγο..., τι έγινε, τι είπατε; τι αποφασίσατε;
Αντώνης: Εντάξει πρόεδρε, τα βρήκαμε
Π.τ.Δ. Α, Μπράβο παιδιά μου, έτσι έπρεπε να γίνει, ετσι ήταν σωστό, μια σταλιά χώρα είμαστε, κι όμορφη χώρα, είναι κρίμα να τρωγόμαστε μεταξύ μας..
Αντώνης: Ναι πρόεδρε...
Π.τ.Δ.: Εσύ δε λές τίποτα;
Γιώργος: Εγω οτι ήταν να πώ το είπα.. Να μας δώσετε ενα χαρτί, να φύγουμε.
Αντώνης: Ναι, πρόεδρε, ενα χαρτί...
Π.τ.Δ.: Θα σας το δώσω παιδιά μου να πάτε στην ευχή του θεού και με τις ευλογίες μου....
Γιώργος: Ευχαριστούμε
Αντώνης: Ευχαριστούμε.
Γιώργος: hey, i care about you, don't ever doubt....
Αντώνης: me too, i won't..
Η συνέχεια του κειμένου σχετικά με τις μαγικές ιδιότητες του ρολογιού του πρωθυπουργού που «ενεργοποιήθηκαν» τις τελευταίες ημέρες θα αναρτηθεί αυριο.
Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011
.........................................................................................................
η ώρα του πρωθυπουργού συνέχεια,
δηλαδή, λέμε χθές αλλά εννοούμε .. αύριο…
Εν τω μεταξύ, το ίδιο ρολόι, με τις μαγικές και μεταφυσικές ιδιότητες, με την ενεργοποίησή του τις τελευταίες ημέρες κατάφερε να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης απο την κυβέρνηση ώστε να προχωρήσει στην επόμενη φάση του σχεδίου "πάμε παρέα", ευρύτερα γνωστού ως "σχεδίου εθνικής συναίνεσης", να εκθέσει τον κ. Βενιζέλο και τις προθέσεις του εμφανίζοντάς τον σαν τον "κακό" της παρέας που περιμένει πως και πως να καθίσει στην καρέκλα του πρωθυπουργού(!) καθώς και να κάνει παραλλήλως να καταλάβουν τον ίδιο και τον το drem - team του (άλλοι πάλι τους λένε κασκαντέρ - καμικάζι..) οτι οι κυβερνήσεις και κατ' επέκταση τα κόμματα δεν χαρίζονται έτσι εύκολα (αέρα - πατέρα που λέει κι ο λαός..) πόσο μάλλον όταν έχει δουλέψει πολύ κανείς για σταδιοδρομήσει στην ιεραρχία τους...
Το ίδιο ρολόι, με τις ίδιες μεταφυσικές ιδιότητες, έχει καταφέρει να φέρει τα πάνω κάτω στην πολιτική σκηνή της χώρας, να φέρει στα όρια της .. αποδιοργάνωσης τους εκπροσώπους του έθνους στο εθνικό μας κοινοβούλιο, μιας και σε πολλές περιπτώσεις δείχνουν να έχουν χάσει την αίσθηση του χρόνου και … όχι μόνο, μιας και ψάχνουν να βρούν «τι έχουν κερδίσει» και δεν βρίσκουν τίποτε.. ενώ, τέλος, σε δικό του χρόνο πάντοτε, αποφασίζει για το πότε θα γίνονται υπουργικά συμβούλια και πότε θα ανακοινώνονται οι νέοι υπουργοί…
Το ρολόι σε κάθε περίπτωση λειτουργεί στον δικό του χρόνο, ζητάει δηλαδή όποτε θέλει ψήφο εμπιστοσύνης, κάνει επαναλαμβανόμενα υπουργικά συμβούλια, προτείνει, στον χρόνο του πάντοτε υποψήφιους πρωθυπουργούς, τους ανακοινώνει σε δικό του χρόνο, μη συμμεριζόμενο τα ρολόγια των υπολοίπων που άλλοι βιάζονται, άλλοι του λένε ότι χάνει χρόνο και πάει πίσω, ενώ άλλοι πάλι τα .. έχουν χάσει τελείως και δεν μπορούν να το ακολουθήσουν… Το ρολόι επιμένει να μετρά με τον δικό του ρυθμό τον πολιτικό χρόνο…
ασυγχρονίες
Τι τους έχει πιάσει όλους και γυρεύουνε τον "διανοούμενο, γλωσσομαθή και ευρωπαϊκού στυλ πρωθυπουργό" (σ.σ.είναι αυτό που λένε για "προσωπικότητα κύρους"...) ..για δημόσιες σχέσεις τον θέλουν; ή πρόκειται για διαγωνισμό "ομορφιάς;"
ή μήπως θα έπρεπε να ψάχνουν κάποιον που για να γνωρίζει καλά την εγχώρια πραγματικότητα, να έχει ζήσει, λειτουργήσει και επιβιώσει μέσα σε αυτήν, να γνωρίζει την ελληνική "πιάτσα" και "ράτσα" και να μην τον "γελάει" κανείς εύκολα, να έχει τα αντανακλαστικά και τις "άκρες" να μαθαίνει και να αναγνωρίζει την αλήθεια, και να αναλάβει τον ρόλο του σοβαρά, κάνοντας ουσιαστικές παρεμβάσεις και υπερβαίνοντας σε κάποιες περιπτώσεις τον άχαρο ρόλο και τα όρια του "υπηρεσιακού" του "προσωρινού πρωθυπουργού".... Κι όλ' αυτά, με ουσιαστικό σκοπό την μεγαλύτερη ανάγκη αυτήν την στιγμή της κοινωνίας. Να ηρεμίσει και να πειστεί οτι τα πράγματα στην ελλάδα μπορούν και θα γίνουν σύντομα καλύτερα.
Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011
...........................................................................................................
Ψυχολογία προέδρων – μεταναστών. Δηλαδή, survivors….
-μπορείς να την πεις και «ψυχρολουσία» προέδρου, αλλά αυτό είναι άλλο topic…-
επί ευρωπαϊκού καθώς και .. ελληνικού εδάφους..
Η αλήθεια είναι ότι ο « Γιώργης» μας, και μέχρι στιγμής τουλάχιστο, διότι δεν ξέρουμε και δεν μπορούμε με ασφάλεια να μαντέψουμε τι θα γίνει στο προσεχές μέλλον, τα έχει καταφέρει να επιβιώνει στα δύσκολα, και να ανταπεξέρχεται ακόμη και στις πιο περίπλοκες και πολυεπίπεδες καταστάσεις, και να σώζεται με την τελευταία κίνηση που του απομένει πρίν από το «ματ», με μερικές μόνον, κι αυτές γιατρέψιμες, αμυχές, με τους κυνηγούς και διώκτες του να μετρούν περισσότερες πληγές και απώλειες, τις οποίες σε κάποιες περιπτώσεις αργούν να αντιληφθούν..
Τώρα, το πώς θα εξελιχθεί η νέα μάχη κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσο μάλλον από την στιγμή που δεν γνωρίζουμε, κι όλο πιο δύσκολα μπορούμε να μαντέψουμε, το τι τελικώς θα γίνει αλλά και πότε. Ποια μάχη θα δοθεί και σε ποιο πεδίο.
Θα δημοψηφίσουμε ή θα ψηφίσουμε κατά τον τρόπο, ή σχεδόν τρόπο, με τον οποίο ξέραμε; Ο καιρός και οι καταστάσεις θα υποδείξουν.. Σε όλους μας.
Οι πρόσφατες μονομαχίες πάντως των δυό πολιτικών αρχηγών, με την φρασεολογία που έχει χρησιμοποιηθεί, και κυρίως από πλευράς του κ. Σαμαρά, μου θυμίζουν όλο και περισσότερο στιγμιότυπα από το παρελθόν. Κονταρομαχίες του παρελθόντος.
Κι εδώ που τα λέμε, ο συνειρμός δεν είναι δύσκολος και δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία.
Ο ένας είναι Παπανδρέου, ο άλλος Σαμαράς. Και μπορεί το «Σαμαράς» να μην κουβαλάει την ιστορία και να μην προκαλεί τους συνειρμούς που θα προκαλούσε το «Μπακογιάννη», (το δε «άντρας – γυναίκα» θα ήταν μια όντως ενδιαφέρουσα πρωτοτυπία..) πλήν όμως η αντιπαράθεση όλο και παίρνει τα χαρακτηριστικά μιας μάχης μεταξύ των δύο. Μεταξύ «δύο» άλλωστε λύσεων έχουμε να επιλέξουμε, σε περίπτωση που βεβαίως βεβαίως πραγματοποιηθεί το δημοψήφισμα. Της επιλογής του ναι ή του όχι δηλαδή, σε αντίθεση με τις εκλογές όπου σε κάθε περίπτωση καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα σε μια πλειάδα φερέλπιδων σωτήρων αλλά και διασωστριών από πολλές και διάφορες πολιτικές παρατάξεις..
Σχετικά δε με τον «μικρό Παπανδρέου», κρίνουμε ότι διακατέχεται -και ουδόλως κατατρέχεται-απο την ψυχολογία του μετανάστη, με την καλή την έννοια, καθώς και αυτήν που έχει διαμορφωθεί από τις εμπειρίες του.
Δηλαδή, κι από ότι «ψυχολογούμε», ο πρόεδρος, πολύ περισσότερο φαίνεται να σκέπτεται τους φίλους του, εν ζωή αλλά και μακαρίτες, πολιτικούς που έχει συναντήσει και θαυμάσει, παρά τους «δικούς του» και τις αγωνίες τους. Πολύ περισσότερο δηλαδή μοιάζει να έρχονται στο μυαλό του, λέω τώρα εγώ με την φαντασία μου, ο Πάλμε ή ο Τζέμ, καθώς και άλλοι, εν ζωή, παρά η εφήμερη δυσαρέσκεια πεντέξι βουλευτών του καθώς και της Μέρκελ και του -για μια ακόμη φορά μπαμπάς- Σαρκοζί. Ο οποίος, κι αυτός μετανάστης είναι και μάλιστα με ρίζες απο την "δικιά μας" συμπρωτευουσα..
Παρεμπιπτόντως, κι εμένα δεν μου αρέσει η Μπρούνι, ούτε και στο μισό του γαλλικού πληθυσμού άλλωστε που «ξένη» την ανεβάζει «ξένη» την κατεβάζει, πλήν όμως του προέδρου, του Γάλλου προέδρου, του άρεσε και την παντρεύτηκε με παπά και με κουμπάρους. Κι έγινε για μια ακόμη φορά μπαμπάς γιατί έτσι του άρεσε και του έκανε κέφι.. Του δικού μας, μπορεί να μην του αρέσει καθόλου αυτό, ούτε της Μέρκελ, ούτε και άλλων πολλών, αλλά από τακτ, μάλλον θα του είπανε να χαίρεται το μπεμπέ του και του χρόνου…Ως προς τα κέφια των προέδρων, κολοκυθόπιτα, που λέει κι ο ελληνικός λαός..
Στην περίπτωση του δικού μας πρωθυπουργού μπορούμε να πούμε -και με βάση την «έκπληξη» των βουλευτών του- ότι τα ‘χουνε αυτά οι Παπανδρέου. Άμα τους λες -άμα μπορείς δηλαδή..- «πρόεδρε, θα μας κάψεις, δεν θα έχουμε μούτρα να βγούμε στα χωριά και στις γειτονιές να μαζέψουμε ψήφους να σώσουμε τις καρέκλες μας, θα μας παίρνουνε στο ψιλό, πρόεδρε, και θα μας δουλεύουνε ψιλό γαζί μ’ αυτά που κάνετε…», οι Παπανδρέου δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Κάνουνε αυτό που έχουν στο κεφάλι τους, κι ενδεχομένως, και στην καρδιά τους. Μπορείς δηλαδή να πείς ότι το λέει η «περδικούλα» τους. Για την ακρίβεια, και απ’ ότι θυμάμαι, του παλαιού Παπανδρέου δεν του το λέγανε ακριβώς, δεν το πολυτολμούσαν δηλαδή, αλλά τα λέγανε μεταξύ τους. Και φοβόντουσαν και απορούσανε, κι ο λαός από κάτω το ίδιο, «τι κάνεις πρόεδρε, που μας πάς…κλπ» πλήν όμως ο πρόεδρος έκανε τα δικά του και τελικώς το στοίχημα του βγήκε και δικαιώθηκε και το πήρε και το κορίτσι που ήτο εκτεθειμένο, τις πήρε και τις εκλογές και ζήσαμε εμείς καλά, κι αυτοί καλύτερα…
Οι φόβοι και οι επιλογές βέβαια δεν περιορίζονταν μόνο σε προσωπικό επίπεδο αλλά σε σειρά πολιτικών και οικονομικών επιλογών. Με την διαφορά ότι κάποτε οι επιλογές γίνονταν σε περιβάλλον ευμάρειας, σε αντίθεση με το σήμερα που γίνονται για το πώς μπορούμε να επιβιώσουμε οικονομικώς με τις λιγότερες απώλειες…Σε κάθε περίπτωση το προσεχές μέλλον θα δείξει…
Συμπληρωματικό, 17.40
Σύμφωνα δε και με τις τελευταίες εξελίξεις καθώς και το πώς αντιμετωπίζουν αυτην τη στιγμή τα διθνή ΜΜΕ την συνάντηση της G20 στις Κάννες, το πρόβλημα του ευρώ, καθώς και τις επιλογές του έλληνα πρωθυπουργού, αρχίζει να φαίνεται οτι ο έλληνας πρωθυπουργός διαλέγοντας τον δύσκολο δρόμο, επέλεξε να εξωτερικεύσει και να διεθνοποιήσει τα προβλήματα εφαρμογής των οικονομικών όρων που αντιμετωπίζει στην χώρα του, κάνοντας μια κίνηση "υψηλού ρίσκου" σύμφωνα με τις οικονομικού τύπου προσεγγίσεις, αλλά και "υψηλής διπλωματίας" απο την άλλη, επιδιώκοντας να καταδείξει οτι η κατάσταση στην οποία βρέθηκε η ελλάδα δεν ήταν αποτέλεσμα αποκλειστικά δικών της λαθών -και σαφώς σε οτι αφορά την ελληνική κοινωνία, δικών της κακών επιλογών του παρελθόντος- αλλά της γενικευμένης αστάθειας και κρίσης του ευρώ καθώς και των -ενδεχομένως..- κακών ή καθυστερημένων επιλογών απο πλευράς ηγεσίας της Ε.Ε.
Σε απλά ελληνικά, είναι πολύ πιθανό να αποδειχθεί οτι ο Γιώργος Παπανδρέου ασκεί υψηλού επιπέδου διπλωματία, αποσκοπώντας ακόμη και σε αυστηρή κριτική και συστάσεις στους ομολόγους του, παρά το γεγονός οτι το τελευταίο διάστημα ήταν αναγκασμένος να παίζει τον ρόλο του αιτούμενου οικονομική ελεειμοσύνη και επιείκεια, πράγμα μάλλον απίθανο να το επιδιώκει ενας πρωθυπουργός, θέση ως προς την οποία όλοι συμφωνούν "ε΄ναι να μην βρίσκεται άνθρωπος.." Κι όλ' αυτά την ώρα που αμφισβητείται έντονα στο εσωτερικό της κυβέρνησής του..
Σε ακόμη πιο απλά ελληνικά, οι επόμενες ημέρες θα δείξουν εαν οι κινήσεις του Γιώργου Παπανδρέου αποτελούν μέρος ενός καλομελετημένου σχεδίου σταδιακής και γρήγορης απόκτησης ισχύος και αξιοπιστίας της χώρα μας ή μια ατυχούς επιλογής με αδιευκρίνιστα κίνητρα.
Η δε περίπτωση κατά την οποία δεν ενημέρωσε τους ευρωπαίους ομολόγους του ως προς το πως σκοπευει να "περάσει" τα μέτρα στην χώρα του, δεν με ανησυχεί και θα τολμούσα να πώ οτι με ικανοποιεί κιόλας στον βαθμό που εκφράζει θεσμικά την ελεύθερη βούληση ενός εκλεγμένου πρωθυπουργού να διαχειρίζετε ο ίδιος χωρίς εξωτερικές νουθεσίες τα εσωτερικά της χώρας του.
Μιας και σύμφωνα με τα όσα ανακοινώνονται, χρήματα ζητήσαμε και οχι "κουμάντα".
Σε κάθε περίπτωση η κατάσταση μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας είναι αυτην στην οποία φαίνεται οτι βρίσκεται ο έλληνας πρωθυπουργός, ενω πέρα και πάνω απο κάθε κομματικό ή προσωπικό έρεισμα έχει ο καθένας, είναι μάλλον η στιγμή να ευχηθούμε στην Ελλάδα να τα πάει καλά.
(σ.σ. με την έννοια της "αφθαρσίας" εννοούμε την δικαίωση των επιλογών του, με την δε φθορά την αποτυχία τους)
Τετάρτη, 2 Νοεμβρίου 2011.
.............................................................................................
ενα κείμενο για τα όσα διαδραματίστηκαν, ανήμερα της επετείου
the day after
ή, yesterday is yesterday, today is today.
Με αφορμή την χθεσινή επέτειο αλλά πολύ περισσότερο τα όσα διαδραματίστηκαν σε ολόκληρη τη χώρα, με τις ματαιώσεις των παρελάσεων ή και την τόσο προβληματική διεξαγωγή τους, όπου κατάφεραν να γίνουν, διάφορες σκέψεις μου πέρασαν απο το μυαλό..
Καμμιά πάντως δεν με οδήγησε στο φοβικό και νομίζω με περίεργες σκοπιμότητες "συμπέρασμα" οτι "ήρθαν" ή "έρχονται οι ξένοι να την καταλάβουν και να την προσβάλουν ή να καταπατήσουν τις εθνικές μας αξίες και τα κεκτημένα". Πολλώ δε μάλλον, κι έχοντας απόλυτη συνείδηση της "πολυπολιτισμικότητας" της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια, -και με ποιών ευθύνη άραγε;- οι οικονομικοί μετανάστες, που μας εξυπηρετούσαν μέχρις ενός σημείου, έχουν φτάσει πλέον να αριθμούν το μισό του πληθυσμού. Αυτό άραγε δεν αποτελεί "καταπάτηση" για τους σημερινούς διαμαρτυρόμενους; Ή μήπως όσο εξυπηρετούσαν και στήριζαν οικονομικά τα ταμεία ήταν καλά και σήμερα οχι;
Η διόγκωση πάντως του αριθμού των οικονομικών μεταναστών στην χώρα τείνει να ξεπερνά κάθε λογική θεωρία, και να ακυρώνει στην πράξη τις αλήθειες των αριθμών...
Νομίζω, πάντως οτι το χω αυτό το "κακό" ελλάτωμα, να θεωρώ πως για οτι δυσάρεστο μπορεί να μας συμβαίνει, φταίμε κι εμείς οι ίδιοι και οι κακοί μας εαυτοί, ως ενα βαθμό. Σαφώς, δεν είναι και η καλύτερη ώρα να μπαίνει κανείς σε τέτοιες αναλύσεις και αναζητήσεις την ώρα που το εύκολο και το δημοφιλές είναι να "συμπαραστέκεται στην αγανάκτηση του λαού.." Είναι όμως ακριβώς ετσι; Δικαιώνει τελικώς μια τέτοια στάση; Και που μπορεί να φτάσει και να οδηγήσει η "λογική" ,μέχρι ενός σημείου, αγανάκτηση; και τι γίνεται όταν τείνουν να ξεπεραστούν τα όρια;.. που θα βρεθούμε και τι θα κάνουμε μετά;
Οι δε αιμοβόροι και οργισμένοι των ημερών μου θυμίζουν σε κάποια σημεία όσους υπερασπίζονταν με επιχειρήματα μεταξύ "πλακίτσας" και "καφενείου" την "επιστροφή στην δραχμή". Πιθανότατα, έτσι τους είπαν των ανθρώπων, κι εκείνοι μες την άγνοια και την απελπισία τους -όχι, δεν είναι απαραίτητο να είναι όλοι μελετημένοι, στοχαστικοί και υπεύθυνοι οικονομολόγοι- είπαν "ναι, γιατί οχι, καλά μας τα λέτε.." Είναι όμως έτσι, ή όλ' αυτά είναι παιχνίδια επικίνδυνα με την φωτιά;
Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να πιστέψω -και να παγιδευτώ- σε διάφορες συναισθηματικού τύπου και επιρροής φοβικές θεωρίες περί "ξεπουλήματος", παρακάμπτοντας κάθε σοβαρή και υπεύθυνη οικονομική προσέγγιση με στόχο να την βγάλουμε "καθαρή" σε αυτήν την δύσκολη συγκυρία και να καταφέρουμε να σταθούμε στα πόδια μας και να επιβιώσουμε.
Λυπάμαι, αλλά ούτε με τα "κρίσιμα σταυροδρόμια των κοινοβουλευτικών μας ψηφοφοριών", "ψαρώνω". Μάλλον εχω καταλήξει σε πιο υπεύθυνες προσεγγίσεις, και, συγνώμη εάν κάποιοι δυσαρεστούνται ή πληγώνονται..
Λυπάμαι δε, που μου έρχονται στο μυαλό και τα διάφορα "καλά" που έχουμε ζήσει και πρόκειται να ζήσουμε, και σε προσωπικό επίπεδο ο καθένας, με αφορμή το τέλος μιας ξέφρενης πορείας και την έναρξη μιας περιόδου που είναι πολύ πιθανό ο ένας να νοιάζεται ειλικρινώς για τον άλλον περισσότερο.
Μπορεί να ευθύνεται και το γεγονός οτι ζω σε έναν τόπο που ζεί απο τους ξένους -και παρέα με τους ξένους- προσφέροντας χωρίς συμπλεγματικές συμπεριφορές, πολύ άνετα, το προϊόν και την ομορφιά του στους "ξένους" επισκέπτες του. Και ζεί απο αυτό. Ζούμε όλοι, ήρεμα και ήμερα μακριά και πέρα απο ιδεολογίες περί "κοσμοπολίτικων περιοχών ή και .. ελιτίστικου τρόπου ζωής". Έτσι μάθαμε, έτσι κάνουμε, έτσι επιβιώνουμε. Χρόνια τώρα..
Σε πολιτικό επίπεδο καθώς και.. ανθρώπινο..
Τα χουμε πεί χίλιες φορές. Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες. Κι αυτά που θερίζει σήμερα η κυβέρνηση είναι σε μεγάλο βαθμό, δική της σπορά...
Απο την άλλη φαίνεται οτι είναι στην φύση του ανθρώπου πάντοτε κάποιος να του φταίει. Στα αφεντικά φταίνε οι υπάλληλοι, στους υπαλλήλους τα αφεντικά και οι CEO, στους δημόσιους υπαλλήλους οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι και ενίοτε ανυπόμονος .. λαός, στην πλειοψηφία των ελλήνων σήμερα, η κυβέρνηση και οι κυβερνόντες. Ε, ας κάνουνε λοιπόν κι αυτοί την δουλειά τους με δεδομένο οτι αυτην την περίοδο θα αποτελούν το αντικείμενο του .. πάθους και του θυμού των ψηφοφόρων τους.
Υπάρχει κι αυτη η πλευρά..
Κάποιοι (ε, εντάξει, ελαφρώς κυνικοί και μάλλον ρεαλιστές..) πάλι λένε ε, ας διαμαρτυρηθεί και λιγάκι ο έλληνας, δεν χάλασε κι ο κόσμος. Το πολύ πολύ να αναδειχθούν νέας μορφής κινήματα πολιτών, μακριά απο κόμματα και συμφέροντα και να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες και καλύτερο μέλλον για τις οικογένειες και τα παιδιά τους. Καιρός ήταν. Να βρουν το χαμένο νόημά τους και οι γιορτές για τους εργαζόμενους, γιατί τόσα χρόνια τις πρωτομαγιές την έβγαζαν στις εξοχές ψήνοντας μπριζολάκια... Κι ας τους λέγαμε "σήκω βρέ να διαμαρτυρηθείς" τίποτε αυτοί, κοιτάζανε τους χάρτες και σε ποιές εξοχές θα πάνε. Εποχή .. ρεαλισμού λοιπόν και ας την απολαύσουμε..
Ζήτω οι .. διαμαρτυρίες (!)
Άλλοι πάλι φίλοι, όταν τους πετυχαίνεις σε κέφια και στα καλά τους, σου λένε φοβερές ατάκες ικανές θα δημιουργήσουν κείμενα και κείμενα και απόψεις και απόψεις...
Μια απο αυτές λέει οτι πάλι καλά (..) φέτος που είχαμε τα .. γιαούρτια (σ.σ. εμείς πάντως τις αποστάσεις μας τις πήραμε, σαφώς..) διαφορετικά θα εξαντλούμασταν ή θα μας εξαντλούσανε στο εάν και γιατί σήκωσε Αλβανός το εθνικό μας σύμβολο καθώς και στο μίνι μήκος της φούστας των παρελαυνουσών μαθητριών...σε αντίθεση με το σήμερα που έχουμε περάσει σε πιο ουσιαστικές κριτικές...
Τελούμε σε καθεστώς υποτέλειας ή όχι; Είμαστε όμηροι της οικονομικής μας πραγματικότητας ή όχι; θα συνεχίσουν τα "σούρτα - φέρτα" οι εκπρόσωποι της τρόικας ή θα εγκατασταθούν στην ελλάδα μόνιμα; θα συνεχιστεί η ύφεση και για πόσο ακόμη; θα μας παίξουν ξανά οι αγορές και πώς; θα πάρουν τα πάνω τους τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και πότε; θα ηρεμίσει ο ελληνικός λαός; (και πότε..) θα ξεκαβαλήσουν το καλάμι ορισμένοι έλληνες πολιτικοί; (και πότε..) θα έχουμε εκλογές; (και πότε..!) θα γίνουμε οι "ουραγοί της Ευρώπης" (ειλικρίνεια που την είχε ο έτερος ψηλός πρωθυπουργός μας..) ή όχι;, θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης ο πρωθυπουργός μας (και πότε..) θα πάει καλά φέτος ο Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα (άσχετο, αλλά, απορία το χουν μερικοί φίλοι..) θα τελειώνουμε επιτέλους με την κρίση ώστε να περάσουμε σε φάση ανάπτυξης (πως, αλλά, και πότε..) κ.κ.α. (σ.σ. καθώς και άλλα ερωτήματα) πέρασαν απο το μυαλό μας φέτος, κατα την διάρκεια της ημέρας της εθνικής επετείου που, όπως και να ο κάνει κανείς, καλώς ή κακώς, ξυπνάνε μέσα μας -και έξω μας- διάφορες εθνοσωτήριες σκέψεις.
Κι εδω που τα λέμε, αυτά είναι όντως σοβαρά ερωτήματα με περίπλοκες απαντήσεις (πως λέμε, μπερδεμένοι στην μετάφραση..)
Σκέψεων συνέχεια..
Στην ελλάδα, είναι η αλήθεια, το χουμε χούι να δίνουμε στους δρόμους ονόματα ηρώων, ευεργετών και διαφόρων άλλων καλών ανθρώπων που βοήθησαν ή προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στο έθνος μας. Στην περίπτωση όμως του κ. Λώ τα πράγματα ελαφρώς περιπλέκονται. Ήταν ή δεν ήταν καλός άνθρωπος; Ήρθε με αγαθές προθέσεις (..) να μας σώσει ή ήρθε κατ εντολή των τότε πιστωτών μας να τσεκάρει αν τους αποδίδουμε σωστά τα δανεικά; Εν πάσει περιπτώσει, έκατσε κι αυτός ο άνθρωπος στην ελλάδα τα χρονάκια του και απέκτησε κι αυτός τον δικό του δρόμο. Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά είμεθα έθνος που δεν κρύβουμε τις πληγές μας, σου λέει ο άλλος, πέρασες; ε, τότε πάρε κι εσύ έναν δρόμο να χουν οι μαμάδες με τα παιδιά να περνάνε να μαθαίνουν ιστορία...
Σε κάποιους λοιπόν -μπορεί και με αφορμή την μικρή οδό- έρχεται στο μυαλό ο συγχωρεμένος ο Εδουάρδος Λώ που βρέθηκε το 1893 στην ελλάδα στον ρόλο του επικεφαλής απεσταλμένου επιτηρητή περί των οικονομικών της χώρας, προκειμένου να την απαλλάξει απο τους "δαίμονές της" και ταυτοχρόνως όμως να .. παρακολουθεί και την συνεπή αποπληρωμή των δανεικών της ώστε να αποδίδονται στο ακέραιο στους τότε πιστωτές του έθνους μας...
Ο συγχωρεμένος Λώ φαίνεται οτι την έκανε καλά την εργασία του, τα δανεικά σε μεγάλο μέρος επιστράφηκαν και η χώρα συνέχισε την "ανεξάρτητη" πορεία της στον χώρο και στον χρόνο...
Εμένα πάλι, και απο την θέση στην οποία βρίσκομαι και παρακολουθώ τα διαδραματιζόμενα, μου έρχεται στο μυαλό ο "Γκρενούιγ". Ο σκοτεινός ήρωας του βιβλίου "το άρωμα" του Πάτρικ Ζίσκιντ, η πορεία του οποίου στο βασίλειο των οσμών θα τον οδηγήσει από το εργαστήριο του αρωματοποιού στην θέση του ημίθεου που παρασύρει τα πλήθη με μοναδικό όπλο το συγκλονιστικότερο άρωμα που υπάρχει, αυτό της ανθρώπινης ύπαρξης, κι απο εκεί, στην θέση του θύματος του ίδιου του εαυτού και των δημιουργημάτων του..
Βλέποντας τα όσα έγιναν φέτος, ανήμερα της εθνικής γιορτής της Ελλάδας, σκέφτηκα τις εξής, παρακάτω γραμμές.
"Για πολλούς το γεγονός αυτό ήταν τόσο αποτρόπαιο, τόσο ανεξήγητο και ακατανόητο, τόσο αντίθετο με τις ιδέες τους για την ηθική, ώστε το έσβησαν απο την μνήμη τους κυριολεκτικά την στιγμή που συνέβη κι αργότερα δεν μπορούσαν να θυμηθούν απολύτως τίποτα. Άλλοι πάλι που δεν μπορούσαν να ξεχάσουν, προσπαθούσαν να το παραβλέψουν, να το παρακάμψουν, να μην το σκέφτονται - πράγμα που δεν ήταν και τόσο ευκολο, γιατί η ντροπή ήταν ολοφάνερη κι όλοι τη γνώριζαν. Όποιος είχε βρεί τους δικούς του και τα πράγματά του, έφευγε όσο μπορούσε πιο γρήγορα, προσπαθώντας να περάσει απαρατήρητος. Το μεσημέρι η πλατεία είχε αδειάσει.
Οι άνθρωποι δεν ξαναβγήκαν απο τα σπίτια τους, παρά το βράδυ και μονο αν ήταν τελείως απαραίτητο. Χαιρετούσαν περνώντας ο ένας τον άλλον βιαστικά και δε μιλούσαν παρά μονο γι ασήμαντα πράγματα. Για τα συμβάντα της προηγούμενης μέρας και νύχτας δεν ειπώθηκε κουβέντα. Όσο ασυγκράτητα κι ορμητικά είχαν πάρει μέρος χθές στις γιορτές, τόσο ντρέπονταν σήμερα. Κι ένιωθαν όλοι το ίδιο γιατί όλοι ήταν ένοχοι. Ποτέ η ζωή ανάμεσα στους κατοίκους ης Γκρας δεν ήταν τόσο αρμονική, όσο εκείνη την εποχή. Όλοι συμφωνούσαν μεταξύ τους. Mερικοί βέβαια, εξαιτίας της θέσης τους, ήταν υποχρεωμένοι ν ασχοληθούν πιο άμεσα με τα όσα έγιναν. Η ζωή συνεχιζόταν, η τάξη είχε επανέλθει, έπρεπε να παρθούν μέτρα και μάλιστα γρήγορα. Το ίδιο κιόλας απόγευμα συνεδρίασε το δημοτικό συμβούλιο. Οι κύριοι αγκαλιάστηκαν σιωπηλοί, σαν να θελαν μ αυτήν τη συμβολική κίνηση ν'απαλλαχτούν απο το παρελθόν και να συστήσουν μια νέα επιτροπή. Ύστερα αποφάσισαν ομόφωνα, χωρίς να αναφερθούν ούτε μια φορά στα συμβάντα, "να ταχτοποιήσουν τα πάντα όπως ήταν πρίν". (..)
Γρήγορα η ζωή πήρε ξανά τον κανονικό ρυθμό της. Οι άνθρωποι γύρισαν στις δουλειές τους, ξαναβρήκαν τον ύπνο τους, κοίταζαν τα συμφέροντά τους, το σωστό και το δίκαιο."
Sunday, Oct. 30th, 2011
...............................................................................
απο λούμπα σε λούμπα (λαικίστικη...)
Είπαμε να το παίξουμε το παιχνίδι των "τιμών", να επαναπροσδιορίσουμε πράγματα, να επανεκτιμήσουμε κάποια άλλα, να αποκαθηλώσουμε και να ενθρονίσουμε πρόσωπα και καταστάσεις, κι' όλ αυτά λόγο της οικονομικής κρίσης που έχει κάτσει σαν σύννεφο (τοξικό!) πάνω απο τα κεφάλια μας, αλλά, υπο την προϋπόθεση να μην χάνουμε το μέτρο και πέφτουμε σε "λούμπες" απο τις οποίες είναι πολύ δύσκολο να βγει κανείς, ή να γυρίσει πίσω.
Αυτό το κείμενο ξεκίνησε απο ενα απλό περιστατικό. Παρακολουθώντας τις συζητήσεις που γίνονται για τις αμοιβές των βουλευτών. Ωραία, θα σκεφτεί κανείς, "πολλά πέρνουνε, η χώρα χρεοκόπησε, ας τους δίνουνε λοιπόν λιγότερα να ανακουφιστεί κι ο κόσμος που λέει εμάς μας κουρέψανε ας κόψουνε και σ'αυτούς κάτι...." Μήπως όμως βλέπουμε ίσα μ' εκεί που φτάνει η μύτη μας; Γιατί, καλή κι η "νέμεσις" αλλά δεν είναι λίγο ειρωνικό να μιλάμε για τις αμοιβές των βουλευτών την ίδια ώρα που τους παρακαλάμε να μας κάνουν έργα εκατομμυρίων στα χωριά μας και να μας εξασφαλίσουν καλά αμειβόμενες εργασίες; Και "αναλογικά" δηλαδή να το δεί κανείς, αν ήταν εταιρίες, θα είχαν βγάλει πολύ περισσότερα χρήματα απο το νόμιμο ποσοστό που κανονικά αποδίδεται στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα...
-απο τους δικούς μας καλύτερα να μας κυβερνάνε οι ξένοι..
-μην το λές.. (αυτή είναι κουβέντα της μεγάλης απελπισίας, αλλά αδικαιολόγητη..)
Εν πάσει περιπτώσει, κρίνω οτι όλη αυτη κουβέντα κρύβει κάτι σοβαρότερο. Την περεταίρω υποβάθμιση της ελληνικής πολιτικής σκηνής και των εκπροσώπων της, πράγμα που πιστεύω βαθιά οτι θα αποτελέσει πολύ ισχυρό πλήγμα για την ελληνική κοινωνία. Μιας και πέρα απο τα φαινόμενα σκανδάλων, κακοδιαχείρισης, κουτοπονηριάς κ.α. η πολιτική αποτελεί, σε όλον τον κόσμο, ενα σοβαρό οχυρό.
Τι κι αν αποδεικνύεται οτι πολλοί απο όσους κάνουν ή πέρασαν απο αυτήν την δουλειά στην ελλάδα δεν μπόρεσαν, δεν ήξεραν, ή περιορίστηκαν αποκλειστικά στο πώς θα πλουτίσουν; Η πολιτική, κι'όσοι ασχολούνται μαζί της, καλό θα είναι, αν μη τι άλλο, να κρατούν τουλάχιστο μερικά απο τα προσχήματα, που όλο και πιο απαραίτητα θα πρέπει να μας γίνονται τούτην την εποχή της μεγάλης αστάθειας.... Κι οχι για να "ταΐζουν τους αφελείς" όπως λένε άνθρωποι απο τους οποίους, ευγενώς πάντοτε, κοιτώ να κρατώ σοβαρές αποστάσεις, αλλά για να σώσουν την "ετοιμόρροπη τιμή" και την θεσμική υπόσταση της πολιτικής. Γιατί, φοβάμαι, οτι όσο πιο χαμηλά πέφτουν οι θεσμοί στην ελλάδα, τόσο πιο πολύ τρίβουν τα χέρια τους όσοι έχουν να κερδίζουν απο αυτήν την ιστορία. Οι υπόλοιποι, κι όσοι δεν έχουν κέρδος, διότι μπροστά στο κέρδος οφείλει κανείς να κατανοεί και τις πιο αλλόκοτες συμπεριφορές, καλό θα είναι να μην παρασύρονται απο ευκαιριακές φωνές.
Κατα τα άλλα, μια απο τις πιο αστείες φράσεις -κι εντελώς ξεχασμένης μιας κι είχα να την "απαντήσω" χρόνια- που μου έτυχε να ακούσω αυτήν την εποχή ήταν τα "λαϊκά ερείσματα" (!) μιας κι αυτά ήταν που μας φάγανε, νομίζω.. "Μην χάσουμε τα λαϊκά μας ερείσματα...." μη και σοβαρευτούμε δηλαδή και κοιτάξουμε τον χαρακτήρα και πόσο καλύτερα μπορούμε να κάνουμε τις δουλειές μας, αλλά το πώς μπορεί να αποκτήσει ο καθένας τον δικόν του, μικρό ή μεγάλο, αριθμό απο ..followers! Unfortunatelly, that was Greece...
Τώρα, σχετικά με τον "λαϊκισμό", κρίνω οτι είναι μια ιδιαίτερη ψυχολογική κατάσταση (κατάπτωση την λένε άλλοι..) ιδιαιτέρως ανεπτυγμένης στην ελλάδα, για την οποία δεν ευθύνονται οι έλληνες μιας και δεν αποδίδεται στην κληρονομικότητα ή σε γονιδιακό υπόβαθρο αλλά στο ... σύστημα.
Σε αυτό στο οποίο λειτουργούμε οι περισσότεροι και τελικά μας διαστρέφει. Αγοράζεις ή παίρνεις δάνειο για να αγοράσεις πχ ενα σπίτι και μέσα σε έναν χρόνο ανακαλύπτεις οτι δεν κοστίζει ούτε τα μισά, καθώς και οτι θα πρέπει να το χρυσοπληρώσεις φορολογικώς. Γίνεσαι λίγο λαϊκιστής ή δεν γίνεσαι; κι ας μην είχες καμία πρόθεση να τα βάλεις με την κυβέρνηση, ούτε με καμμιά κυβέρνηση..
Εγω πάλι σκέπτομαι οτι στην ελλάδα, για καιρό, "ψωνίζαμε λάθος νούμερα.."
Sun, Oct.16th, 2011
................................................................................
Δηλαδή, εάν, ο μη γένετο, το ελληνικό δημόσιο εκδηλώσει αδυναμία να πληρώσει, θα αποζημιώνει με... καλντέρα;
Πρώτα θα μας τα πάρουνε , μετά θα μας τα δώσουνε πίσω, σε δουλειά να βρισκόμαστε, δηλαδή; ….
Ένα φανταστικό κείμενο, γραμμένο επάνω σε ένα υπαρκτό σενάριο….
Δούλεψες λέμε τώρα για την απογραφή; σου χρωστάω 3 μηνιάτικα, 5 συντάξεις κ.ο.κ.
Ωραία (θα λέει το κράτος) θα σας πληρώσω με οικόπεδα!
Εσείς κυρία μου που μένετε; Στην Σαντορίνη; -τι λέτε κυρία μου;! και τολμάτε και ζητάτε λεφτά;!- να μένατε σε καμμιά πιο φτωχή, πιο ταπεινή, περιοχή να το καταλάβω, αλλά να μένετε στο Ημεροβίγλι (5.000 το τ.μ.) και να μου κλαίγεστε κιόλας, ε, αυτό θεωρείται υπερβολή!
Μα τι λέτε κύριε;! Πρόκειται για τα λεφτά μου…
Καλά καλά θα σας δώσουμε ενα κομμάτι -μικρό όμως- στην καλντέρα. Στην Μεσαριά που χουμε έτοιμο "κομμένο" σας κάνει;
Ναι, αλλά να μην είναι κοντά στην χωματερή...
Εντάξει, εντάξει θα το δούμε... να το γράψω;
Γράφτε το να πάει στο καλό...
Εσείς κύριε, πόσες συντάξεις σας χρωστάμε; 3; Ωραία. θέλετε τρεις βράχους -μικρούς όμως- στην Κόκκινη Παραλία;
Δεν θα τους προτιμούσα…. γιατί αυτή πέφτει σιγά σιγά και μπορεί να τους χάσω ...
(α, είστε και πονηρούλης...) Στους "τράφους" στον Φάρο, τους θέλετε;
Πρέπει να πάρω οποσδήποτε Ακρωτήρι;
Όχι, έχετε κάποια προτίμηση;
Εγώ απο την Καλαμάτα είμαι...
(κανονικά έπρεπε να πάτε στον Σαμαρά....) Στο Ασπρόχωμα σας κάνει;
Τίποτε πιο κοντά στην πόλη δεν έχετε;
(έχουμε, το γραφείο του Βουδούρη, αλλά ποιός του το λέει τώρα...) Έχουμε το ένα τρίτο απο ενα περίπτερο στην παραλία, προς το λιμάνι, σας κάνει;
Με τα χρωστούμενα απο τις επόμενες συντάξεις μπορώ να παίρνω -τμηματικά- και τα υπόλοιπα μέρη; Εμένα, ξέρετε, με τον σεισμό ο κ. Μπένος...
Λοιπόν, αφήστε τα αυτά κύριε, γιατί τώρα έχουμε τον Μπένι κι έχουν αλλάξει τα πράγματα... Ούτως ή άλλως, αύριο, δεν ξέρουμε εάν θα έχουμε ακίνητα. Την επόμενη φορά μπορεί να στέλνουμε νοσοκόμες για κατοίκων περίθαλψη στα σπίτια αυτών που τους χρωστάμε.
Μα δεν είμαι άρρωστος...
Εμείς όμως νοσοκόμες θα έχουμε. Τι να σας πω κύριέ μου, την υγειά σας να έχετε, εμείς πάντως νοσοκόμες θα έχουμε σε διαθεσιμότητα τους επόμενους μήνες...
Thursday, Sept. 29th, 2011
.........................................................................................................
Φταίω εγω, φταίς εσύ φταίει κι ο Χατζηπετρής....
ή, (σ)τα πάνω μας και τα κάτω μας, με μια αίσθηση τέλους των διακοπών..
ή απο την πόλη έρχομαι και στην κορφή καλντέρα....
ή -ξέρω εναν μάνατζερ Γερμανό, να του ζητήσω βοήθεια;
-άμα δουλέψει για την ελλάδα...
Τώρα, πως, απο εκεί που "συναγωνιζόμασταν" -σε τούτην την μικρή χώρα πάντοτε....- για το "ποιός ξέρει ποιόν", "ποιός είμαι εγω" κλπ..,
έχουμε φτάσει σε τέτοια σημεία ωριμότητας και συνειδητοποίησης, του οτι ο καθένας σώσετε κατα πως «έχει στρώσει» προφανώς, ευθύνεται η κρίση και η ... τρόικα. Διαφορετικά, ο έλληνας ακόμα θα έψαχνε να βρεί τρόπο να αποτελέσει την "εξαίρεση". Τώρα όμως τα πράγματα είναι πιο ... απλά στην .. συνθετότητά τους. Διότι, σου λέει κι ο γνωστός (ρίχνοντας δέκα σκάλες τον εαυτό του αλλά δε βαριέσαι προκειμένου να την γλιτώσει πια...) "τι να σου κάνω κι εγω.. όλα βλέπεις εξαρτώνται απο τους Γερμανούς..." και αποσύρεται ύστερα ο έλληνας στο -όμορφο θα έλεγα- καβούκι του.....
Πως γύρισε πάντως τόσο πολύ... κι απο κεί που μας χρωστάγανε, όπως λέει κι η παροιμία, μας πέρνουν και το βόδι, είναι εντυπωσιακό...
Μονο οι νέοι δεν εκπλήσσονται και είναι δημιουργικοί και κούλ. Διότι είναι σαν τον έλληνα πρωθυπουργό πρίν απο 20 χρόνια στην ελλάδα. Δεν καταλαβαίνω τι γίνεται και γιατί κάνουν έτσι τούτοι εδω (λέμε τώρα...) αλλά εγω εχω τις δικές μου ιδέες και τα πλάνα και τα σχέδιά μου για την ζωή, τον εαυτό μου, την δουλειά και την οικογένειά μου. μακάρι και οι τρυγύρω να κάνουν το ίδιο....
Άσχετο, αλλά, στο εξωτερικό οικογένεια είναι ο μπαμπάς, η μαμά και τα παιδιά τους, ή εστω, ενα ζευγάρι με τα παιδιά τους. Στην ελλάδα, καλώς ή κακώς, οικογένεια είναι όλοι οι παραπάνω, συν τους συν τους πρωτοβάθμιους και δευτεροβάθμιους συγγενείς τους -και τις γνώμες τους- ο καθένας...
Sun, Sept. 18th 2011
Τρίτη και 13. Τυχαίο δεν νομίζω....
ή, η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, σε απλά ελληνικά…
Μερικά πράγματα δεν χρειάζονται και μεγάλη φαντασία. Όπως για παράδειγμα για να καταλάβει κανείς ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Στην οποία την έχουν τοποθετήσει οι μεγάλες, οικονομικά ισχυρές, χώρες.
Οι οποίες παίζουν το δικό τους σκληρό παιχνίδι οικονομικής πάντοτε επιβίωσης και επικράτησης και ως γνωστό, σε αυτά τα παιχνίδια την πληρώνουν οι μικρές χώρες που οδηγούνται στην οικονομική αστάθεια.
Και, τα παραπάνω, φαίνονται, σήμερα, περισσότερο σαφή και ξεκάθαρα παρά ποτέ.
«Αμερικάνοι και Κινέζοι» μοιάζει σαν να έχουν βαλθεί να παίξουν λίγο με το ευρώ, ή να "τρίξουν λίγο τα δόντια" της Ευρώπης της οποίας την πληρώνουν οι αδύναμες οικονομίες.
Διότι σου λέει κι η Ευρώπη, τώρα ζορίζουν τα πράματα, έχουμε πόλεμο, δεν μπορούμε πια να δείχνουμε την γενναιοδωρία μας στους μικρούς και αδύναμους. Πρέπει να αναλάβουν κι αυτοί τις ευθύνες τους. Ή, στην χειρότερη περίπτωση -και για να την βγάλουμε εμείς (σ.σ. οι Ευρωπαίοι) καθαρή- να πληρώσουν τα … σπασμένα. Να βρεθούν δηλ. στην θέση του «θύματος» -σαν την ωραία και αθώα Ιφιγένεια του δικού μας μύθου- και να πούμε όλοι «να ποιοι φταίνε για την κατάστασή μας».
Είναι κι αυτό ένα σενάριο...
Με τους «άτυχους» εν προκειμένω να είναι οι έλληνες, και κυρίως οι νέοι έλληνες που βρίσκονται στην παραγωγική διαδικασία, και καλούνται να πληρώσουν την κρίση, την «ελληνική κρίση» και τα σπασμένα του διεθνούς παιχνιδιού…
Εμείς (κάποιοι δηλαδή...) απο την άλλη, πόσο μάλλον ενα μεγάλο ποσοστό κόσμου που δεν έχει εκπαιδευτεί περί των σημερινών οικονομικών καταστάσεων, φαντάζεται οτι φταίνε οι «δικοί μας». Αυτοί που μας κυβερνάνε δηλαδή. Οι εγχώριοι. Πλήν όμως, είναι έτσι;
Μια ματιά στον ξένο οικονομικό Τύπο και στις ειδήσεις για την Ελλάδα αποδεικνύει ότι τα σχόλια είναι εξαιρετικά δυσμενή σε μια (ενδεχομένως;) προσπάθεια να εμφανιστεί η Ελλάδα ως υπεύθυνη… ολόκληρου του ευρωπαϊκού ντόμινο των οικονομικών δυσκολιών. (!) (βλέπε λίνκ στο "αμερικάνοι και κινέζοι")
Επιπλέον, (για να μας αποτελειώσουνε δηλαδή....) μπαράζ δημοσιευμάτων του ξένου Τύπου κάνουν λόγο τελευταία για την "ανάγκη" και το "σωστό" που είναι να πληρώσει η Ελλάδα τα πρόστιμά της έναντι της Ε.Ε. κι οχι να κάνει αυτό που έκανε -όπως υποστηρίζουν- τα τελευταία χρόνια, να την γλιτώνει δηλαδή επιεικώς στο παραπέντε. Σύμφωνα με τον ξένο Τύπο, "βροχή" θα αρχίσουν να πέφτουν το επόμενο διάστημα τα πρόστιμα στην Ελλάδα για αθέτηση των υποχρεώσεών της σε διάφορούς τομείς όπως είναι το adjustment με την ευρωπαϊκή νομοθεσία σε σειρά θεμάτων, από το περιβάλλον μέχρι την .. εκπαίδευση.
Σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα ένας από τους στόχους των μηχανισμών των επιτηρητών θα είναι και η τοπική Αυτοδιοίκηση.
Τρίτη, Σεπτέβριος 13, 2011
Ένα -Σαββατιάτικο- κείμενο "επετειακό" που ουσιαστικά γράφτηκε ως απάντηση...
ή,
(συμπλ. 9.9.2011)
πλείστα προεδρικά "πι".. ή «πολυέλαιοι Πινόκιο...»
Πως πάνε πολιτικώς παραπέρα; (πρόεδρε)
Παπανδρέου προεδρεύοντως;
ή,
Παρακαλώ περιμένετε;
πάντως, προσοχή, περισσεύουν πολλοί....
Εγω πάλι, την βλέπω αλλιώς την ιστορία..
ή, where is my American boy?
ή, το παιδί της διασποράς και η ιστορία του...
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ενα παιδί που είχε κόμπλεξ με τον πατέρα του, που σ.σ. δημιούργησε την σύγχρονη ελλάδα (και οι -καταπιεσμένες- γυναίκες τονε περνάγανε για ωραίο άντρα, και οι γιαγιάδες πέρνανε συντάξεις και του δίνανε ψήφους, και οι μιζαδόροι είχανε βρεί το είδωλό τους, και οι σκεπτόμενοι σοσιαλιστικά -εμ τόση θεωρία κάπου έπρεπε να εφαρμοστεί..- το ίνδαλμά τους..)
Αυτό το παιδί, (the American boy) τα έβλεπε ολ' αυτά στα πιο κρίσιμα εφηβικά του χρόνια και σιφιλιαζότανε. "Τον άτιμο", σκεφτότανε "τι πάει και κάνει, και καλά που μας έκανε το σπίτι μας κουλουβάχατα (most of all the family dady, and mom, these -you're doing- are not serious things, especially when going public, dad..) και γελάει μαζί μας ολόκληρη μια μικρή Βαλκανική χώρα (ρε δε θα κυβερνήσω κι εγώ μια μέρα, θα τους αλλάξω τα φώτα...) αλλά αυτός -σ.σ. ο πατέρας- έτσι όπως το πάει θα την διαλύσει πρώτος, που τους βάζει όλους να δουλεύουνε για προβληματικές κρατικές επιχειρήσεις κι όλο τους δίνει λεφτά, μέχρι να μας πάρουνε χαμπάρι οι ξένοι και να μας τα τελειώσουνε.."
Αυτά σκεφτότανε το μικρό αγόρι την ώρα που καθόντανε στις αυλές και τα παρτέρια του Μπέρκλει και δεν έκλαιγε, αλλά υποσχότανε στον εαυτό του οτι one day, αυτούς τους μασκαράδες που κοροιδεύουνε την μάνα του (σκεπτόμενος παραλλήλως οτι εν μέρη είχε δίκιο ο πατέρας του που τους δούλευε όλους...) και τους είχανε ρεζιλέψει οικογενειακώς, one day, θα τους π...ούλαγε. Όλους μαζί και την χώρα τους και τα καλά της.
Αυτά σκεφτότανε το μικρό αγόρι που το έλεγαν Georgy τα απομεσήμερα την ώρα που έτρωγε χάμπουργκερ για χορτοφάγους με ενα δολάριο (οχι σαν εδω που τα πουλάνε 10 το ένα!..)
Έτσι λοιπόν, ο Georgy που δεν είχε και σε μεγάλη εκτίμηση την ελλάδα (δεν μου π....ουλιόσαστε, ξέρουμε τι παλιόμουτρα είστε...) σχεδίαζε το μοιραίο του σχέδιο να την κυβερνήσει και να της αλλάξει τα πετρέλαια... (δεν θα παίρνουμε πια απο τον Καντάφι!..)
Σαν παιδί όμως δεν μπορείς και να τον αδικήσεις, διότι, μεγάλωσε σε ενα τουλάχιστο αντιφατικό περιβάλλον.
Απο την μια έβλεπε τον πατέρα του να βγαίνει να φωνάζει "έξω, κάτω -τι έλεγε;- οι -Αμερικάνικες- βάσεις" (τα στρατιωτικά, οχι αυτές που μπαίνουνε στα πανεπιστήμια..) κι απο την άλλη να κάνει ντίλ με τους Αμερικάνους και κρυφά μέσα του να λατρεύει αυτήν την -όμορφη- χώρα....
Μπαμπά, γιατί τα λέτε αυτά; Δεν είναι όμορφη η χώρα που γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και ζήσαμε; η χώρα της μαμάς;
Αυτά, παιδί μου, τα λέω σε αυτούς εδω "χάμω" που τέτοια θέλουνε να ακούνε να φχαριστιόνται και να ενθουσιάζονται.
Δεν είναι δηλαδή κακές;
Ποιές παιδί μου;
Οι .."βάσεις" ;
Γιατί, εσένα τι σε πειράζουνε; την δουλειά τους κάνουνε κι εμείς την δική μας, μην ασχολείσαι με αυτά, εσύ να διαβάζεις τα μαθήματά σου, κι άμα κάποτε θελήσεις να κυβερνήσεις αυτήν τη χώρα, θα σε βοηθήσω, αν και σου συνιστώ να κάνεις άλλα, πιο ενδιαφέροντα, πράγματα...(σ.σ. απ το να μπλέξεις με αυτούς τους αλλόκοτους τύπους..)"
Ο μικρός Georgy όμως δεν άκουσε .....ή άκουσε και δεν άκουσε, εν πάσει περιπτώσει, η ιδέα του καρφώθηκε στο μυαλό, αλλά (λόγο παιδείας και κουλτούρας..) του καρφώθηκε να την κυβερνήσει με τον δικόν του τρόπο για να την κάνει αυθεντικά πιο Αμερικάνικη κι οχι Αμερικανομπαρόκ όπως την είχε κάνει ο πατέρας του. Έτσι, ο μικρός Γιώργος, έκτοτε, δούλευε αυτήν την ιδέα και περίμενε... Μάλιστα, το σκεπτικό του δεν ήταν κακό, δεν ήθελε δηλαδή ακριβώς να την εκδικηθεί, αλλά να την σώσει, απο το παρελθόν και τις εμμονές της και να την κάνει όπως την δικιά του. Κι οχι για την δόξα, αλλά για το δικό του, πολύ προσωπικό στοίχημα...
Έτσι, ο μικρός Γιώργος, έφτιαξε μια παρέα με νέους κυρίως της ηλικίας του, κι αποφάσισε να κάνει his own business με το κόμμα του πατέρα του, cause he was a clever boy και ήθελα να πάρει τα έτοιμα και να κάνει deal με αυτούς που είχε κι ο πατέρας του.
Έτσι σιγά σιγά με δουλειά και υπομονή τα κατάφερε, παρά τις τρικλοποδιές πολλών κλικαδόρων περί του περιπτέρου οτι "κοίτα το ζαβό που θέλει να μας κάνει και κουμάντο!", να αναλάβει το μαγαζί και να τους κάνει και το αφεντικό. (θεωρητικά, πολιτικά δηλαδή, μιλάμε πάντα, γιατί ως γνωστό, οι κλίκες είναι κλίκες κι είναι αθάνατες ή έστω μερικώς απο αυτό..)
Κι ενω το φαν κλάμπ του πατέρα του τον ανεβοκατέβαζε "Γιωργάκη" (υποτιμιτικά και για να τον "κοντύνει"..) γρήγορα συνειδητοποίησε οτι χωρίς αυτόν το μαγαζί δε βλέπει χαΐρι, κι ούτε κι εκείνοι τα μεγαλεία που γνωρίζανε (περιοδείες εις την περιφέρεια, ενθουσιώδες ακροατήριο, "δόξες" και στην πρωτευουσα κλπ...)
Κι έτσι, ψιλοηρεμίσανε, κι ο Γιώργος κυβέρνησε (και τους κόντυνε όλους μαζί, γιατί έτσι συμβαίνει με τα συμπλεγματικά και υποτιμημένα παιδιά. Τρώνε πρώτα όλη την καρπαζιά και την αμφισβήτηση και μετά, όταν έρθουνε στα πράγματα, τους πέρνει όλους μαζί η μπόρα...)
Αυτά, στο μέχρι εδω της ιστορίας, διότι όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν ο μόνος που του είχε καρφωθεί η ιδέα να κυβερνήσει αυτήν την χώρα... Μιας και λίγες ημέρες αφότου ανέλαβε να την κυβερνήσει, εμφανίστηκαν κι άλλοι ενδιαφερόμενοι. Οι οποίοι, έκτοτε, παλεύουνε κι εκείνοι να την κάνουνε κουμάντο, να την κυβερνήσουνε δηλαδή, ή, να την σώσουνε όπως υποστηρίζουν κάποιοι άλλοι- με το αζημίωτο φυσικά.
Από την άλλη, υπάρχουν και άλλα ζητήματα. Οι μισοί βουλευτές π.χ. κάνουνε το σταυρό τους, που επιτέλους μας κυβερνάνε “οι Γερμανοί” γιατί τόσα χρόνια τους είχανε αλλάξει τον αδόξαστο οι.. αδόξαστοι ζητώντας τους χάρες κι οτι μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου (πόσο μάλλον του ψηφοφόρου..) Tουλάχιστο τώρα, βάζουνε τους ξένους μπροστά και ξεμπερδεύουνε...
Ενω δεν είναι και λίγοι όσοι περιμένουν με το καλό να αλλάξει και ο εκλογικός νόμος, να εκλέγονται (πάλι οι ίδιοι θα ναι..) αλλιώτικα, γιατί το να τρέχουνε γύρω γύρω όλην την χώρα και να παρακαλάνε για ψήφους εκτός απο πολυδάπανη διαδικασία είναι και πολύ τριτοκοσμική αισθητικά...
Κάπως έτσι την βλέπω εγω την ιστορία, όσο δε, περί των σημερινών πασοκικών επετείων και άλλων δαιμονίων, νομίζω οτι πολύ τους αρέσανε αυτά των πασόκων. Ξετρελαινόντουσαν για φιέστες και πανηγύρια. Και στο κάτω κάτω, καλά κάνανε. Σου λέει, κάθε μέρα τους δίνουμε (ο λαός κυβερνούσε άλλωστε..) δεν έχομε το δικαίωμα κι εμείς σαν άνθρωποι να μαζευτούμε μια φορά τον χρόνο να κάνουμε το πανηγύρι μας; Το έχομαι...
Πλήν όμως φέτος το κλίμα είναι διαφορετικό. Είναι γεγονός οτι οι περισσότεροι προσέρχονται και παρακολουθούν την παράσταση χωρίς κέφια...
(δεν θα βγεί να σκουπίσει κι ο Γιώργης στο τέλος να χουμε κάτι να γελάμε..)
Το κείμενο, φυσικά, είναι αφιερωμένο με μια αίσθηση γλυκερής (σαν να σε πιάνει λίγωμα) πικρίας εις ανάμνηση των παλαιών ένδοξων εποχών, καθώς και μια αίσθηση παρακμής, στους πασόκους, που τόσο ενδιαφέρον και όμορφες στιγμές έχουν προσδώσει στην ζωή και την καθημερινότητά μου με το να τους σατυρίζω και να γελάω με τα καμώματά τους, πόσο μάλλον εσχάτως, στις απεγνωσμένες προσπάθειές τους να να σώσουν την ελλάδα -που δημιούργησαν-.
Saturday, September 3rd, 2011
Υστερόγραφο. (9.9.2011)
λογική κι ευαισθησία....ή ο πρώτος και ο δεύτερος
Ο "Γιώργος", δίνει κάτι στους υπουργούς του (βλ. Λοβέρδος ο υπουργός των discount..) και την έχουνε δεί τόσο "αμερικάνικα"; Οτι δηλ, τι και ποιοί νομίζετε οτι είστε; Public servants είστε και υπηρετείτε το κράτος (κι οχι αυτό εσάς, όπως νομίζατε -πλιατσικολογόντας- τόσα χρόνια...)
Πλην του κ. Σκανδαλίδη που δεν μπορεί ο άνθρωπος να περάσει σε άλλη πνευματική κατάσταση, να την δεί κι αυτός Αμερικάνικα και να ξεχάσει τι έλεγε -και άκουγε- μέχρι χθές με στελέχη της ΔΔ και Αυτοδιοικητικούς περί υποστελέχωσης και υπαμοιβόμενων υπαλλήλων και να περάσει σε φάση "περισσεύουν πολλοί".. Στο κάτω κάτω ο άνθρωπος είναι ποιητής κι εχει ευαισθησίες...
Σε γενικές γραμμές κι' απ οτι βλέπουμε, οι σκληροπυρηνικοί και οι πολιτικοί καριέρας (που βγαίνουνε μιλάνε λαλάνε αναλαμβάνοντας το κόστος κλπ) στην πλειονότητά τους εντάσσονται στην πρώτη κατηγορία (κατηγορία Λοβέρδου).
Η δε δευτερη κατηγορία εμφανίζει μια σοβαρή ανομοιογένεια. Με κάποιους, που δεν μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν adjustment στο κλίμα της εποχής (οχι με την κακή την έννοια, δεν είναι "κακοί"άνθρωποι, απλά δεν μπορούν να συντονιστούν...) και με κάποιους άλλους που χάνουν προνόμια και ξεβολεύονται οπώτε δεν έχουν και κανένα λόγο να υποστηρίζουν τα ..."πί".
"Τρόικα - κακομοίρα" ή "της κακομοίρας"
Ένα επιθεωρησιακό κείμενο για γερούς (στο ού, ο τόνος..) αναγνώστες...
ή αλλιώς, το τέλος του Χάρυ Πότερ και του σοσιαλισμού, μόνο που αυτόν τον τίτλο τον έχει γράψει άλλος
Σύμφωνα με την σύνταξη, "κακομοίρα" είναι η δεύτερη που έμπλεξε με την πρώτη...
Κι επειδή είναι κρίμα και άδικο που ορισμένοι αναιδείς εσχάτως τους γιαουρτώνουν -σ.σ. τους πολιτικούς- (ενω μέχρι χθές που τις έτρωγαν εκείνοι τις αγελαδίτσες ήτανε καλά..) εμείς -που δεν ρίχνουμε γιαούρτια- μές την κάψα του φετινού καύσωνα που οι εν λόγο κύριοι δουλεύουνε πολύ για να σώσουνε την ελλάδα (σε αντίθεση με μας τους "προνομιούχους" που δουλεύουμε μπας και σώσουμε τα σπίτια μας..) τους αφιερώνουμε τα παρακάτω κείμενο για να τους ευχαριστήσουμε για τις προσπάθειες που καταβάλλουν ώστε να έχουμε σήμερα μια ισχυρή οικονομία για την οποία είμεθα όλοι περήφανοι.
Σύμφωνα δε με μια παλαιά λαϊκή παροιμία, "όποιος σκορπίζει ανέμους, θερίζει θύελλες" μόνο που στην περίπτωσή μας, όποιος σκόρπιζε δουλειές, θερίζει ανεργία...
Την ώρα λοιπόν που όλοι εμείς οι έλληνες βλέπουμε τους επιτρόπους (σ.σ. τους ευρωπαίους φυσικά...) να εισβάλουν στα υπουργεία και να κάνουνε κουμάντο (να προσπαθούνε να τα σώσουνε κι αυτά δηλαδή…) οι έλληνες πολιτικοί βλέπουν ο καθένας τα δικά του….
Αηδόνης Χρήστος, έβλεπε δυό συναδέλφους του που τσακωνόντουσαν στο καφενείο της βουλής και σκεφτότανε τι καλά που θα ήτανε να βρισκότανε σε ένα πιο ευχάριστο και σικ περιβάλλον, (είναι αυτό που λέμε καλό παιδί, κακές παρέες..) Επειδή δε εκπροσωπεί την περιοχή της Δράμας, δεν έχει κανέναν λόγο να μην βλέπει την κατάσταση δραματική... Ως υφυπουργός Υγείας συμμερίζεται τον πόνο και τα όνειρα του υπουργού του ενω στον ύπνο του βλέπει προμηθευτές να τον κυνηγούν με ανεξόφλητα τιμολόγια...
Αθανασιάδης Αλέκος, έβλεπε "δόξες" μέχρι που άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες ψιλές...εδω που τα λέμε, δικαιολογημένα. Δεν είναι και λίγο να σε βγάζουν όλα τα κανάλια και να σε παρακαλάνε οι δημοσιογράφοι να τους ανακοινώσεις και επίσημα οτι θα πεις "οχι" στο "μεσοπρόθεσμο", κι εσύ στο τέλος να λες ναι... Σύμφωνα με παραπολιτικούς και παραπλανητικούς κύκλους επρόκειτο για πολιτική ντρίμπλα των υπολοίπων βουλευτών ώστε κάποιος να φάει το ξύλο και να την γλιτώσουν εκείνοι. Πρόκειται για την γνωστή περίπτωση του "λαγού", μόνο που στο τέλος την πληρώνει ο ίδιος ο μπαγκς μπάνι... Βλέπει την ελλάδα να καταστρέφεται απο το μνημόνιο (μιας και δεν έχει πεισθεί για τα καλά του..) αλλά καλύτερα να σε γιαουρτώνουν οι απέξω παρά να σε περιφρονούνε οι απομέσα...
Αποστολάτος Βαίτσης, βλέπει πόσο αντιερωτική έχει καταντήσει η βουλή, πόσο έχουν χάσει όλοι εκεί μέσα την φαντασία και τον ερωτισμό τους και έτσι του 'ρχεται να βάλει τα κλάματα σε όποιον ώμο βρει.. Σίγουρα δεν ήταν έτσι όταν είχε πρωτοπάει, ήταν αλλιώς τα πράγματα.. Υπήρχε αισιοδοξία, ερωτισμός, μια αίσθηση αίγλης και εξουσίας..( η οποία ως γνωστό λειτουργεί και ως αφροδισιακό, σε κάποιους τουλάχιστο..) ενω τώρα; που διάθεση για βλέμματα γεμάτα υπονοούμενα με την πλατεία Συντάγματος γεμάτη απέξω... Πρέπει να είναι πολύ Τζέκιλ και Χάιντ κανείς για να ξεπερνάει τους απέξω και να κοιτάει τους απομέσα. Άμα δεν ήτανε τα λεφτά καλά, θα άλλαζε δουλειά και θα πήγαινε να κάνει διαλέξεις με θέμα "περί έρωτος και άλλων δαιμονίων" σε πανεπιστήμια και εξωραϊστικούς συλλόγους της επαρχίας.
Εσχάτως δε, καλο-κοιτάει κι ενα ωραιότατο ακίνητο με θέα την Πειραική...(!)
Αλευράς Νάσος διατηρεί την αισιοδοξία του.... αλλά αναλώνεται σε ευχάριστες ανακοινώσεις και εκδηλώσεις... μπορεί να φταίει και το νέφος της πόλης....Χαρακτηρίζεται απο τους αποκλεισμένους απο την κυβερνητική παρέα.. οπώτε βλέπει τα πράγματα από απόσταση…
Ανδρουλάκης Δημήτρης, βλέπει την έμπνευσή του να περιορίζεται και μιλάει για το "τέλος" (σιγά! απο την κούραση είναι..) όταν με το καλό όμως ξεκουραστεί, θα γράψει ακόμη καλύτερα και πιο φευγάτα βιβλία. Σχετικά με τον κ. Μίμη επειδή πολλάκις μας απευθύνεται τελευταία, νομίζω οτι αξίζει να του απευθυνθούμε κι εμείς εκτενώς.
Αλήθεια, το τελευταίο σύγγραμμα, αφού ήταν ουσιαστικά προσωπική επιστολή, γιατί δεν το απευθύνατε προσωπικώς στον πρωθυπουργό της Ελλάδος παρά το εκδώσατε; Εσείς λοιπόν, είστε είτε πολύ φιλόπονος με τον κόσμο προσπαθώντας να τον "αφυπνίσετε", είτε γυρεύετε τα "παλαμάκια", είτε είστε φιλοχρήματος(!) Αλλιώς δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε...
Υπάρχει βεβαίως βεβαίως και η αίσθηση του χρέους και η ανάγκη που μπορεί να αισθάνεται ένας άνθρωπος να επικοινωνήσει αυτά που σκέφτεται, πλήν όμως με κάτι τέτοια οι περισσότεροι δεν βγάζουν χρήματα αλλά βγαίνουν και ζημιωμένοι...
Κατά τα άλλα, γιατί κύριε Μίμη, δεν γράφετε κανα βιβλίο, απο τα παλιά όμως, γιατί οικονομολόγοι, έστω κι εκ του προχείρου, έχουμε γίνει όλοι ... Ασχολούμαστε δηλαδή με νούμερα. Δεν το "γυρνάτε" λίγο στο συναίσθημα μπας και σωθούμε... (άλλη λύση εγώ δεν βλέπω..)
Γιατί,
η εμμονή σας τα τελευταία (10 ολόκληρα και στρογγυλά..) χρόνια να λειτουργείτε και να γράφετε "ψυχαναγκαστικά σχεδόν για την προετοιμασία της σκέψης μας για την επικείμενη ακολουθία των σεισμικών δονήσεων της μεγάλης κρίσης, με το "Βαμπίρ και Κανίβαλοι" για την κατάρρευση των ασφαλιστικών συστημάτων, το" Θηλυκό Πόκερ" για την χρηματοπιστωτική κρίση, το "Λευκό Κοτσύφι" για τη μεγάλη κρίση, και με το "Ζητούνται Αλχημιστές" και το "Ε, Πρόεδρε" για θέματα ηγεσίας εν μέσω χρεοκοπίας,
εκτός απο την "άσκηση στην τέχνη του αγγελιοφόρου που εξαφανίζεται", δημιουργεί και μεγάλη κόπωση...
Κι επειδή κατά κανόνα η κούραση δεν βγάζει σε καλό, σας συστήνουμε εγκαίρως διακοπές και... αγρανάπαυση... Κανένα "τέλος" άλλωστε δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, εκτός απο μια βαθιά και υπόγεια μελαγχολία (για τους έχοντες μια στάλα μυαλό..) καθώς και ενα γενικότερο "κούρεμα", σε προσδοκίες, όνειρα κλπ.
Επειδή όμως κάθε τέλος είναι και μια νέα αρχή, εγώ σας προτείνω να γράψετε κάτι .. τρελά αισιόδοξο. Για την ισορροπία και για την δημιουργία προσδοκιών. Όχι τίποτε άλλο δηλαδή αλλά να μην κλαίμε την "τρόικα-μοίρα" όλην την ώρα…
Μπορείτε όμως να γράψετε για την "νέα βουλή" και την νέα γενιά βουλευτών που θα αμείβονται λιγότερο, θα είναι νεότεροι, σεμνότεροι, χωρίς έπαρση, πιο υπεύθυνοι, με επικαιροποιημένη αίσθηση ευθύνης καθώς και αρκετά δουλευταράδες (nine to five, που λένε και στην Αμερική..) Μπορείτε επίσης να γράψετε οτι η βουλή θα "δουλεύει" στα πρότυπα της google ή της Nokia, κι αν οι δικοί σας, σας .. τρελάνουν στο δούλεμα, να ξέρετε οτι είστε σε καλό δρόμο... Εάν το θέλετε, ναι, μπορείτε να το υπογράψετε και με Αμερικάνικο ψευδώνυμα, προς θεού όμως, να προσέξετε μην πάθετε καμιά "Τζουμακίαση" και τα βροντήξετε όλα χάμω και (μας) την κάνετε για κανα Λας Βέγκας.., όπου, εκεί να δείτε στοιχήματα, ρίσκο και ..κακό.. Απο την άλλη πάλι, μπορείτε να μην κάνετε και τίποτα, ή μπορείτε να πείτε στους δικούς σας να σας "παίζουνε" λιγάκι παραπάνω για να έχετε κάτι να κάνετε και να περνάτε με ενδιαφέρον την ώρα σας (ξεχάστε όμως για λίγο τον ρόλο του προφήτη, γιατί κανείς, τελικώς, δεν αρέσκεται να κάνει παρέα με προφήτες, πόσο μάλλον τούτη την εποχή..)
Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε τις νέες χρηματιστηριακές πλατφόρμες που κυκλοφορούν και μάλιστα free trial στο διαδίκτυο για να ανανεώσετε τις οικονομικές σας γνώσεις, να δείτε πόσο έχουνε προχωρήσει τα πράματα, κι άμα θέλετε ύστερα, γράφετε κι ενα βιβλίο για να μας πείτε τις εντυπώσεις σας..
Μέχρι τότε, εμείς θα την βγάζουμε σαν τους εν-οίκους της ταινίας underground, όπου τα χρόνια που γινόταν πόλεμος -οικονομικός στην περίπτωσή μας- εκείνοι ήταν κρυμμένοι, πλην όμως γλεντοκόπαγαν, στα λαγούμια τους (κάτι σαν "κάναβες" Σαντορινές δηλαδή...) για να βγουν έξω με το τέλος του πολέμου και να αντικρίσουν μιαν άλλη, μια νέα... Γιουγκοσλαβία... κομμένη όμως σε ενα σωρό κομμάτια...
Καλά ήμασταν τόσα χρόνια στον "κομμουνισμό" (όπως υποστηρίζει εις εκ των συντρόφων σας..) τώρα όμως που βγήκαμε στις ελεύθερες αγορές και μπλέξαμε με επαγγελματίες σπεκουλαδόρους (κι ενω εμείς νομίσαμε οτι αποκτήσαμε και .. ερείσματα!) να δούμε πως θα την βγάλουμε καθαρή...
ΥΓ καλά που έχει σοβαρό παρελθόν (λέμε τώρα..) και είναι πονόψυχος και χιουμορίστας(!), διαφορετικά κατα καιρούς δεν θα την είχε γλιτώσει την καζούρα τύπου "Λιακό.." (κι εκείνος βιβλία πουλάει, αλλά με εξωγήινους...)
Αποστολάκη Μιλένα, βλέπει κάτι ωραία συνολάκια πράντα, αλλά που να τα βάλεις τέτοια εποχή στο κοινοβούλιο; τώρα που τελείωσε η περίοδος της ακμής .. Κρίμα πάντως γιατί κάποιος πρέπει να ορίζετε trend setter.. κατα κανόνα όσοι δουλεύουν και παράγουν έργο εχουν ενα κάποιο δικαίωμα στην καλοπέραση... οπώτε θα έρθει και η ώρα της πράντα...
Βελόπουλος Κυριάκος βλέπει παντού κουκουλοφόρους που θέλουν να διαταράξουν το τρύπτυχο του "ελλάς - ελλήνων - ορθοδόξων". Τελευταία βλέπει και πολύ ίντερνετ γιατί τι άλλο να κάνεις αυτην την εποχή... Ο κ. Βελόπουλος έχει και γαμώ τα λήμματα στην "Frikipedia"! το οποίο αξίζει να τσεκάρετε ..
Βενιζέλος Ευάγγελος βλέπει το υπουργείο που του αναθέσανε και αναθεματίζει την ώρα...Αμ, δεν τα έβλεπε όμως αυτά την ώρα που έκανε κόνξες στον Γιώργο οπότε κι εκείνος αναγκάστηκε να του δώσει το οικονομίας να δεί την γλύκα... Μέχρι στιγμής πάντως καλά το πάει το τιμόνι. Το σύνθημα άλλωστε είναι "συναίνεση αν φάμε το ξύλο, θα το φάμε όλοι μαζί...."
Βόζενμπεργκ Ελίζα, βλέπει ταγιεράκια σανέλ, και καλά κάνει, γιατί άμα δεν τα αγοράσουνε κι οι βουλευτίνες πώς θα κινηθεί η οικονομία;
Βορίδης Μάκης, βλέπει παντού μετανάστες που παίρνουνε τις δουλειές των ελλήνων! Προς θεού (αυτό άλλωστε είναι και σύνθημα του κόμματος..) δεν τους τις δίνει κανένας, μονοι τους τις παίρνουνε....
Βούγιας Σπυρίδων, βλέπει (αισθάνεται δηλ) οτι είναι πιο όμορφος απο τον Κούγια γιατί με αυτόν συναγωνίζεται τα τελευταία χρόνια, πολλώ δε μάλλον που το γούστο και η αισθητική στις βορειοελλαδίτισες φοιτήτριες έχει βελτιωθεί και ο κ. καθηγητής δεν προκαλεί τις λιποθυμίες που προκαλούσε στο παρελθόν. Επι του παρόντος βλέπει ποσα πολλά έργα θα μπορούσε να έχει αποκτήσει η ελλάδα αμα δεν τρώγανε όλα τα λεφτά οι εργολάβοι (κι οχι μονο φυσικά..) σε 5-10 μεγαλοέργα...
Βουδούρης Οδυσσέας, βλέπει εθελοντές καθώς και απελπισμένους διαμαρτυρόμενους.. αλλά μπρος στο μνημόνιο τη'ναι ο πόνος.. Σε ώρες μεγάλης διαύγειας βλέπει οτι όπως έτρεχαν μέχρι σήμερα έλληνες εθελοντές σε διάφορες χώρες του κόσμου για να βοηθήσουνε τους αναξιοπαθούντες, έτσι σε λίγο θα τρέχουνε εκείνοι να βοηθήσουνε εμάς... Εμ, απο νεόπλουτοι σε νεόπτωχους δεν είναι κι εύκολη η μετάβαση...
Βρούτσης Ιωάννης, βλέπει οτι τα νούμερα της φορολογίας δεν βγαίνουν (κι όλη την ώρα στέλνει ανακοινώσεις...) 'Ωρες ώρες βλέπει τον εαυτό του στην θέση του υπ. οικονομικών αλλά μόνο όταν έχει κάτσει πολλές ώρες στον Ναξιώτικο ήλιο χωρίς ομπρέλα.... Καλά το βλέπει πάντως οτι το επόμενο διάστημα θα το φάει στο μέτρημα... (τρείς έντεκα, τρείς δώδεκα κ.ο.κ. ..)
Γερουλάνος Παύλος, Βλέπει οτι πάμε ολοταχώς για να γίνουμε το Μεξικό της Ευρώπης (σ.σ. φτηνός μαζικός τουρισμός για τον Νότο της ευρω.. ζώνης, αλλά και κάνας .. τραπεζίτης στην χάση και στην φέξη..) αλλά που να το πεί... επιμένει να στηρίζει το 5% του ποιοτικού τουρισμού της εγχώριας αγοράς, μπας και γλιτώσει το κράξιμο, ενω βλέπει οτι σε λίγο, και για συμπαράσταση, ο ένας ξενοδόχος θα επισκέπτεται τον άλλον στα καταλύματά του... Επίσης, βλέπει οτι υπάρχουν περιθώρια να το παλέψουμε, αλλά εξαντλείται στο "όπως ξέραμε" τρέχοντας σε (α)διάφορα συνέδρια και εκθέσεις με αμφίβολο αποτέλεσμα.... Στο κομμάτι του πολιτισμού, βλέπει τις απεργίες των ανθρώπων των τεχνών και απορεί "μα, ακόμη και οι καλλιτέχνες;...". Είναι δε στο τσακ να τους προτείνει το "γυρίσουνε" κι αυτοί στα μπουζούκια, πλήν όμως βλέπει οτι κι αυτά, περνάνε κρίση τελευταία... Τέλος, βλέπει οτι θα κάνουμε καιρό να ξαναζήσουμε (σ)τον μύθο μας....
Συμπληρωματικό.
Σχετικά με το άμεσα προωθούμενο νομοσχέδιο για την τουριστική κατοικία, βλέπει (και πολύ φοβάται) οτι αυτά που δεν έπαθε η κυβέρνηση απο τους ταξιτζήδες θα τα πάθει απο τους .. ρουματζήδες (αμα καταλάβουνε τι έχουνε να πάθουνε και τι τους περιμένει...) Γι αυτό, καλό είναι, οι δευτεροι να μην τα βάζουν με τους πρώτους γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να βρεθούν στην θέση τους, κλείνοντας τα ξενοδοχεία τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας στο επερχόμενο άνοιγμα του επαγγέλματος... Οπώτε, θα είναι οι πρώτοι που θα διαμαρτύρονται τότε οτι δεν θα έχουν κόσμο να μεταφέρουν με τα ταξί τους.... Μηδένα προ του τέλους.. κακάριζε, που λέει κι ο λαός...
Βλέπει επίσης (ε, οσο να ναι είναι έξυπνο παιδί..) οτι σε λίγο, όπως (ξε)έμειναν κάποιοι κάποτε με (ακριβοπληρωμένα ..) "χαρτιά" -σ.σ. μετοχές- στα χέρια, έτσι και σήμερα (ή αυριο..) θα μείνουν με ακριβοπληρωμένα ακίνητα στα χέρια...
Και τότε είναι που θα γίνει -εντελώς- της ανωμαλίας στην ελλάδα...
Γκερέκου Άντζελα, το μονο που θέλει να βλέπει είναι τον Τόλη να τραγουδά και να βγάζει κανα καλό μεροκάματο, όλα τα υπόλοιπα είναι παρακμιακά (για την Άντζελα..) Επίσης, βλέπει την Κέρκυρα και σκέπτεται τι καλά που παίρναγε εκεί πάνω, που ήτανε πρώτη στο χωριό, πρωτού κατέβει στο Σύνταγμα και γίνει τελευταία στην πόλη.... Αν δεν ήτανε καλά τα λεφτά σε αυτην την δουλειά (κι οχι τίποτε άλλο, ίσα για να σπουδάσει κανείς τα παιδιά του ...) ποιός θα είχε όρεξη να τον βρίζουνε και να τρώει γιαούρτια;..
Δένδιας Νικόλαος, βλέπει ίντριγκες εις βάρος του προέδρου του, κ. Σαμαρά και πολύ στεναχωριέται αλλά το θέμα είναι οτι δεν μπορεί να κάνει και τίποτα...
Ευθυμίου Πέτρος, τι να βλέπει και ο κ. Ευθυμίου.. περασμένα μεγαλεία -στην Γαλλία..- και θυμώντας τα να κλαίς....
Ζήση Ροδούλα, δεν ξέρουμε τι βλέπει η ίδια, εμείς πάντως την βλέπουμε να κλαίει και να οδύρεται και να φωνάζει "είμαι στόχος του Σύριζα, είμαι στόχος του Σύριζα, σώστε με!" Κι αναρωτιόμαστε, έχει πέσει κι ο Σύριζα τόσο χαμηλά;
Κακλαμάνης Απόστολος, βλέπει τα χάλια μας, αλλά τι να πεί ...βλέπει επίσης οτι οι μισοί βουλευτές του Πασοκ έπρεπε να είναι εκτός κοινοβουλίου (και να ασκούν ωραιότατα το επάγγελμά τους..) μιας και δεν έχουν πάρει χαμπάρι περί των στοιχημάτων της κυβέρνησης και που να βγούν να το εξηγήσουν και στους ψηφοφόρους τους.. που κάθονται όλη μέρα και διαβάζουν μπλόγκς και επιρρεάζονται...
Καμμένος Πάνος, βλέπει... καραβάκια στο Αιγαίο, καθώς και πόσο τον βλάπτει αισχάτως η ενασχόλησή του με την πολιτική, μιας και το επάγγελμα δεν έχει την "αίγλη" που είχε, καθώς και οτι περνάει πολλές χαμένες ώρες στην βουλή, που εαν τις αφιέρωνε στις επιχειρήσεις θα είχε αβγατίσει τα λεφτά του κατα πολύ περισσότερο...
Κανέλλη Γαρουφαλιά (Λιάνα) βλέπει πως ούτε με το ΚΚΕ την γλιτώνει κανείς την σήμερον ημέρα που... Η κ. Κανέλη αποτελεί το άλτερ ίγκο της Έλλης Στάη, με την διαφορά οτι απο ενα σημείο και μετά (ποιός ξέρει τι της συνέβει...) "στράβωσε" και δεν μπορούσε να λειτουργεί ως τσαχπίνα δημοσιογράφος..
Καστανίδης Χαράλαμπος, (ο Xari, που θα λένε και οι επίσκοποι - επίτροποι στα υπουργεία) ως υπουργός εσωτερικών τα βλέπει όλα εκ των έσω... βλέπει επίσης οτι εκεί μέσα εκκρεμεί μπόλικη δουλειά, με τις συνθήκες όμως να ευνοούν..
Κατσέλη Λούκα, τώρα τα βλέπει που της έλεγε ο Γεράσιμος να κάτσει σπίτι της ή στις τράπεζες και να αφήσει την πολιτική για τους άντρες...
Κουβέλης Φώτης, Βλέπει οτι άμα δεν είχε τσαντιστεί πολιτικά και φτιάξει την "δημοκρατική αριστερά" σιγά μην καθότανε να τρέχει καλοκαιριάτικα να πείσει τους έλληνες για τα δεινά που μας επιφυλάσσει το μνημόνιο. Μια χαρά εξοχικό έχει, κι ενα σωρό βιβλία αδιάβαστα, καθότανε και σπίτι του... Καταλαβαίνει όμως οτι όσοι επιμένουν αριστερά, αξίζουν τουλάχιστο ανάλογο σεβασμό με αυτόν που αποδίδεται στους σημερινούς "νομοπαρασκευαστές - γραφειοκράτες"...
Βλέπει για νέο σύνθημα του κόμματός του το "εσείς κρατάτε ομπρέλα κι εγώ σας βρέχω με ιδέες..."
Κουκουλόπουλος Πάρις, και η ... ωραία Αυτοδιοίκηση (!) Βλέπει τα περασμένα μεγαλεία των ΟΤΑ και θυμώντας τα σκέπτεται εάν άξιζαν τόσες θυσίες γι αυτό που κάνει σήμερα. Να προσπαθεί -ως υφυπουργός εσωτερικών- να δώσει να καταλάβουν οι αυτοδιοικητικοί οτι "τέρμα τα δίφραγκα" κι οτι απο δω και μπρός δουλειά και σοβαρότητα (καλά απο τα 35 μας με τις αναμνήσεις θα την βγάλουμε;...) Βλέπει επίσης οτι επειδή ήτανε "μαζεμένος" ο δικός του δήμος κι άλλοι 10 σε όλη την ελλάδα (επειδή προφανώς εκεί οι άνθρωποι είχανε σοβαρές πολιτικές φιλοδοξίες..) αυτό δεν σημαίνει οτι σε ολόκληρη την χώρα δεν γινότανε της ανωμαλίας... Βλέπει και τον Καλλικράτη, και για αρχαίος του φαίνεται μια χαρά...
Λαφαζάνης Παναγιώτης, βλέπει οτι την Αριστερά (του) δεν την θυμάται κανείς πια ούτε για να της ζητήσει συναίνεση.. Και γι αυτην την κατάσταση όμως δεν (της) φταίει ούτε η τρόικα, ούτε το μνημόνιο... Σε γενικές γραμμές το φαινόμενο είναι λυπηρό...
Λιάνης Γιώργος, ανεξάρτητος βουλευτής Φλώρινας, πρώην βουλευτής του σοσιαλιστικού κόμματος και μέχρι της πρόσφατης απόφασής του οτι διαφωνεί με το Μεσοπρόθεσμο. Εμείς πάντως μέχρι σήμερα για μεγάλο γλεντζέ τον γνωρίζαμε και οχι για μεγάλο οικονομολόγο...
Λοβέρδος Ανδρέας, βλέπει τα χάλια μας τα μαύρα, καθώς επίσης, στον ύπνο του, βλέπει γιατρούς και νοσηλεύτριες να τον κυνηγάνε με νυστέρια και ουροσυλλέκτες, καθώς επίσης και προμηθευτές με τιμολόγια... Τις ώρες που σπάνε και λίγο τα νευρά του γιατί είναι σοβαρός άνθρωπος (και δεν χαριεντίζεται με τις κάμερες..) και δεν έχει καλοπεράσει τόσο ώστε να ξεπερνάει τα δύσκολα ρίχνοντάς το στην πλάκα (σ.σ. την γνωστή και ως "τρελή") μας απειλεί οτι θα τα βροντίξει κάτω και θα φύγει, μετά όμως που του περνάνε τα νεύρα του, το ξανασκέπτεται και μένει.
Μανωλάκου Διαμάντω, βλέπει τις απεργίες να παρακμάζουν και σκέπτεται οτι γινόμαστε Θατσερική Αγγλία... σε θεωρητικό επίπεδο μπορεί να έχει και δίκιο, πλήν όμως, ποιός φταίει για όλ, αυτά;
Μητσοτάκης Κυριάκος, βλέπει οτι πάλι καλά που έχει οικογενειακό κομπόδεμα γιατί δύσκολα βγαίνει μεροκάματο την σήμερον ημέρα...
Μπακογιάννη Ντόρα, the explorer βλέπει υποστηρικτές. Με το κυάλι...
Μπατζελή Κατερίνα, βλέπει αγρότες και τρέχει... βλέπει επίσης τις Βρυξέλλες και σκέπτεται τι καλά που ήταν εκεί...
Μπεγλίτης Παναγιώτης, βλέπει στρατόπεδα. πλήν όμως αυτό το υπουργείο είναι άχαρο, δεν έχει κάμερες, φλάς, λάμψη, ταξίδια και δημοσιογράφους (τώρα που κόπηκαν και οι πρωινοί καφέδες..) κι ακόμη περισσότερο μεγάλες "αγορές", πόσο μάλλον αυτην την εποχή...
Νταλάρα Άννα, βλέπει τον Γιώργο (Νταλάρα) και σκέπτεται οτι καλύτερα να είχε γίνει εκείνος υφυπουργός κι εκείνη να τραγούδαγε.. family bussiness γενικώς ..
Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζα, Βλέπει την Χίλαρι και πάει να σκάσει απο το κακό της! "ποιά είναι πιο ψηλή; αυτή ή εγώ;.." Βλέπει επίσης οτι τα τελευταία τρία χρόνια ο κόσμος έχει αλλάξει (και για την ελλάδα...) κι αυτό δεν την ενοχλεί γιατί έχει παιδεία ευρωπαϊκή και γιατί όπως δουλεύει εκείνη έχει την απαίτηση να εργάζονται και οι υπόλοιποι, ακόμη και με το ζόρι βέβαια, αλλά δε βαριέσαι, άσε να υπάρχουν και μερικοί τέτοιοι πασόκοι για ποικιλία (ναι κυρία μου, αλλά κι η γυναίκα που κάθεται σπίτι της και μεγαλώνει παιδιά, εργασία κάνει..)
Ξυνίδης Σωκράτης, (το χει το πόστο φαίνεται να πηγαίνει εναλλάξ σε βουλευτές απο την επαρχία..) ως υφυπουργός ανταγωνιστικότητας, τα βλέπει όλα ανταγωνιστικά. “Competition first of all!” φέρεται να εκμυστηρεύεται σε στενούς του συνεργάτες, καθώς και στον περιπτερά της γειτονιάς του ο οποίος του παραπονιέται ότι ο κόσμος έχει ξεκινήσει και πάλι το “βερεσέ”…
Πάγκαλος Θεόδωρος, βλέπει σοσιαλισμό ή... τάνκς (μπορεί και να το χει το σόι του..) βλέπει επίσης και μια παραλία κι αναρωτιέται πότε θα έρθει η ώρα να καλμάρουν τα πράγματα μπας και πάρει μερικές μέρες day off, αλλά απ ότι φαίνεται το καθήκον θα τον έχει stand by, για πολύ καιρό ακόμα. Βλέπει επίσης τι γούστο που θα είχε να δήλωνε οτι, όσες γυναίκες μπορούν, να γυρίσουν σπίτια τους (σαν το ριάλιτι με τις "ελληνίδες νοικοκυρές-!- με φόντο την ... βουλή!) και να τις συντηρούν οι σύζυγοί τους γιατί αυτό είναι το νορμάλ μοντέλο, μην κοιτάτε που έχουν έρθει τα πάνω κάτω και κοντεύουμε σε λίγο να ταΐζουμε οι γυναίκες τους άντρες.. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος βλέπει οτι αυτό το μοντέλο θα μπορούσε να σώσει την ελλάδα. Οι γυναίκες να γυρίσουν σπίτια τους (όπως 50 χρόνια πρίν..) και να δουλεύουνε μόνο οι άντρες..
Παναγιωτόπουλος Πάνος ή Τουρκοφάγος, βλέπει οτι και που έφυγε απο την δημοσιογραφία δεν έχασε και τίποτα. Η δημοσιογραφία. Έτσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα, σημασία έχει να πέφτει ο μισθός. Κληθείς να σχολιάσει δημοσίευμα της Ολλανδικής “DE PERS” με τίτλο “Η Τουρκία κυνηγά Ελληνικές εκποιήσεις”, δήλωσε "αυτό θα γίνει πάνω απο το πτώμα της ΝΔ..."
Πανάρετος Γιάννης, βλέπει το πιο σκληρό κατεστημένο στα Πανεπιστήμια να περνιέται για πρωτοπορία....
Παπαμανώλης Γιώργος, βλέπει καραβάκια στο Αιγαίο καθώς και όσο περισσότερο μπορεί τους νησιώτες, για να μην του λένε μετά "δεν μας έβλεπες..". Καμμιά φορά θέλει να δεί υπουργούς να τους μεταφέρει "τις ανάγκες των Κυκλάδων" αλλά τελικώς δεν τους βλέπει γιατί υπηρεσιακά στελέχοι του λένε να τους τις στείλει με μέιλ....
Παπανδρέου Γιώργος (πρωθυπουργός), βλέπει τι καλά που θα ήτανε να άκουγε τον πατέρα του και να μην ανακατωνότανε με την διακυβέρνηση μιας μικρής χώρας, πόσο μάλλον που είναι ευαίσθητο παιδί και τα παίρνει όλα προσωπικά -ακόμη και την σωτηρία μικρών βαλκανικών χωρών..- κι αντί προσπαθεί να "σώσει" την ελλάδα να είχε ιδρύσει την επενδυτική "GAP trade" και να προσπαθούσε να πουλήσει την Ελλάδα όλη μαζί, μπας και σωνόταν μια και καλή...
Παπανδρέου Βάσω, βλέπει πολλούς οικονομολόγους τελευταία κι έχει επιρρεαστεί απο αυτά που της λένε οτι τα οικονομικά της κυβέρνησης δεν βγαίνουν ή, οτι βγαίνουν σε κακό. Βλέπει κιόλας οτι δεν την παίζουν οι νεότεροι κι είναι στις μαύρες της...
Παπαρήγα Αλέκα, βλέπει το ιδεολογικό χάος που επικρατεί καθώς και τον οικονομικό κατήφορο που μας περιμένει, αλλά απο ενα σημείο και μετά (το ταμείο του ΚΚΕ να ναι καλά..) καλά να πάθουνε οι έλληνες γιατί τόσα χρόνια που τους έλεγε να ψηφίζουνε κουκουέ, αυτοί δεν την ακούγανε και πηγαίνανε και ψηφίζανε εναλλάξ καπιταλιστικές κυβερνήσεις. "Ηθελέσθα και παθέστα" λοιπόν, "οτι αξίζει στον κάθε λαό, αυτά παθαίνει..." σκέφτεται η κ. Αλέκα και πέφτει χωρίς τύψεις, νωρίς, το βράδυ για ύπνο...
Παυλόπουλος Προκόπης, βλέπει τι θα μπορούσε να χει κάνει και δεν έκανε. "Δεν μπορέσαμε κυρ Προκόπη..." μονολογεί τις ώρες που πίνει τον καφέ του στο καφενείο της βουλής....Εμείς πάντως, σκέπτεται, μέχρι και την τελευταία στιγμή, προσπαθούσαμε να συντηρήσουμε το κλίμα της ευμάρειας...
Παπουτσής Χρήστος, βλέπει τα περασμένα μεγαλεία, αλλά δεν κλαίει κιόλας γιατί είναι πεπειραμένος πολιτικός και με ευρωπαϊκή παιδεία, κι ήξερε απο καιρό οτι θα ξημερώνανε μαύρες μέρες...
Πεταλωτής Γιώργος, βλέπει οτι σε λίγα χρόνια θα γίνει πιο σοβαρός πολιτικός και δεν θα ανγκάζεται να σκαρφίζεται χίλιες δυό ατάκες για να λέει κάθε μέρα στους δημοσιογράφους.
Πετσάλνικος Φίλιππος, βλέπει μια βουλή στα όρια της παράκρουσης, αλλά τουλάχιστο κατανοεί το γιατί και κρατάει την ψυχραιμία του...
Πρωτόπαπας Χρήστος, βλέπει οτι το να αγοράζεις ελληνικά ομόλογα σήμερα είναι σαν να ποντάρεις οτι η ελλάδα θα κερδίσει το μουντιάλ, πλήν όμως ακόμη κι αν μετέχεις στην "Προοδευτικούλα" οφείλεις να στηρίζεις την ομάδα σου (αυτό είναι το κακό..) Σχετικώς με την οικονομία της Ελλάδος πάντως μπορεί και βλέπει οτι η υπόθεση εξελίσσεται στο "την πηδήξαμε και ψόφησε.."
Ραγκούσης Γιάννης, βλέπει οτι πολύ γρήγορα θα ξαναμπεί στην ζωή και στο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων το "γρηγορόσημο" μπας και κουνηθούν γιατί με τα λεφτά που παίρνουν πιά (και πού είσαι ακόμα...) δεν έχουν καμιά όρεξη να δουλέψουν (σ.σ. έχουν "μεξικανοποιηθεί..) και το έχουνε ρίξει στο "manana", στο άστο γι' αύριο δηλαδή... Γιατί, πρέπει να είναι πολύ καλοπροαίρετος κανείς για να πιστέψει οτι για 700 ευρώ ο έλληνας θα τρέχει πανικόβλητος. Εδω δεν έτρεχε για τα διπλά.. Αυτά, μάτια μου, εφαρμόζονται σε άλλους λαούς, που ήταν ανέκαθεν φτωχοί κι "ανερχόμενοι" κι οχι σε κονομημένους που ξαφνικά φτώχυναν. Οι δεύτεροι δεν θα δουλέψουνε (όσο new generation ή "της ανάγκης" παιδιά κι αν είναι) θα σε δουλέψουνε..
Ρέππας Δημήτρης, τα βλέπει όλα digital! βλέπει επίσης τον εαυτό του υπερυπουργό γιατί έτσι είναι με τους παλιούς, δεν πέρνουνε εύκολα χαμπάρι οτι όλοι έχουμε πέσει 5 "γαλόνια" κάτω. Οι "στρατηγοί" είναι μην τους θίξεις θέματα ιεραρχίας. Θέλουνε να συνταξιοδοτούνται με τον μεγαλύτερο βαθμό. Κι' άσε τους φαντάρους να κουρεύονται...
Ρήγας Παναγιώτης, βλέπει τις Κυκλάδες και σκέφτεται οτι μια χαρά είναι κι εδω, ευάερα, ευήλια και χαριτωμένα και .. γαμώ τα υπουργεία σας, που λένε.... Βλέπει επίσης οτι κάλλιο πρώτος στο χωριό, παρά στην πόλη και στην απέξω..
Σαμαράς Αντώνης, βλέπει τον εαυτό του στην θέση του "Γιώργου Παπανδρέου". Για την ώρα όμως στην αντιπολίτευση. Επειδή όμως είναι μεγάλος θαυμαστής του πρωθυπουργού και τον κάνει κάνει κόπυ - πέιστ (μα σε όλα...) πιστεύει οτι μια μέρα θα κατορθώσει να δεί και τον εαυτό του πρωθυπουργό.. Μέχρι τότε, περιμένει να κυβερνήσει μια πιο ευκολοκυβέρνητη, χωρίς φαντασία αλλά σε αφασία χώρα, γιατί εδω που τα λέμε δεν είναι κι ευκολη δουλειά να κυβερνάς την ελλάδα σήμερα...
Σηφουνάκης Νικόλαος, βλέπει οτι μας τα λεγε, αλλά μυαλό δε βάζαμε... "ρε καλοπερασάκηδες, έχετε γεμίσει την χώρα αυθαίρετα και ζητάτε και τα ρέστα;.." θα θελε να πεί, αλά τον "κρατάει" ο Βενιζέλος λέγοντάς του οτι ευτυχώς που είναι γεμάτη αυθαίρετα η χώρα γιατί έτσι και πληρώσουνε -για να τα σώσουνε- όσοι τα έχουνε θα σωθεί η οικονομία της ελλάδας...Επίσης, όταν ερωτεύεται, δεν βλέπει τίποτα (και ποιός τα .. τα αυθαίρετα...)
Σιούφας Δημήτρης, έβλεπε -κι αυτός- απο καιρό οτι το πάρτυ τελείωνε (κι ύστερα, ήρθαν οι μέλισσες...) αλλά στο τίμ που ανήκε και στην συγκεκριμένη συγκυρία, δεν μπορούσε να πεί και πολλά... Τώρα βλέπει τον κ. Αντώνη να τα "στυλώνει" στην συναίνεση και να μην του βγαίνει... αλλά μπορεί να φταίνε και οι ευρωπαίοι.. Έχει ωραία σελίδα στο ίντερνετ, αν μπερδεύεται λίγο κανείς με το μνημόνιο για την οικονομία και το μνημόσυνο για τον Έβερτ...
Σκανδαλίδης Κώστας, βλέπει οτι έτσι και δεν φτάναμε στο αμήν (στον πάτο δηλαδή) δεν θα άλλαζε τίποτε στην ελλάδα, αλλά δεν τον παίρνει και απο κάτω, γιατί και η μελαγχολία των ποιητών έχει τα όριά της... Δεν βλέπει την ώρα να επισκεφθεί την Σαντορίνη όπου αναμένεται να του γίνει ενθουσιώδης υποδοχή μετά και την πρωτοβουλία του να γίνει το τοπικό τοματάκι ..pop! Οι Θηραίοι, έχουν να το λένε "ας έρθει με το καλό και θα τον γεμίσουμε τοματάκια..."
Σπηλιωτόπουλος Άρης, βλέπει οτι κάποτε ήταν 15 χρόνια μπροστά απο την εποχή του, (καλά, τότε ζούσαμε στην εποχή που έμπαινε το life style στις ζωές μας, πρωτού "μας φάει το ίδιο το σύστημα" και γίνουμε οι μισοί βλαχομπαρόκ..) αλλά δεν του βγήκε και σε καλό.. Βλέπει επίσης οτι σε αυτην την ζωή, ή που πρέπει να κάνεις μεγάλο adjustment με την εποχή σου, ή που δεν πρέπει να το κάνεις καθόλου...
Στυλιανίδης Ευρυπίδης, βλέπει το Σύνταγμα γεμάτο διαδηλωτές και δεν μπορεί να καταλάβει γιατί.. Επίσης, δεν μπορεί να καταλάβει τι έγινε κι απο κεί που ο Καραμανλής κυβέρναγε "αέρα" και δεν τον έσκιαζε φοβέρα καμιά, τώρα δεν τον θυμάται κανένας, κι όλοι νοιάζονται, λέει, να "σώσουν την ελλάδα..."
Τζάκρη Θεοδώρα, βλέπει οτι το lifestyle δεν περνάει αυτην την εποχή στην Ελλάδα, κι οσο να ναι στεναχωριέται... επίσης, δεν βλέπει εαν είναι στην κυβέρνηση ή οχι και ζητά απο κάποιον να της πεί..
Τσίπρας Αλέξης, ή Αλέξ Βαλέσα.., τα βλέπει όλα χωρίς το μνημόνιο και σπάει το κεφάλι του να καταλάβει γιατί ενω τα λέει τόσο ωραία και επαναστατικά δεν τον ακούει κανένας ή εστω πολύ λίγοι (γιατί κονομίσαμε Αλέξη, γιατί χορτάσαμε την κοιλιά μας, παιδί μου...) Βαθιά μέσα του στεναχωριέται για τον δρόμο που τράβηξε γιατί ξέρει οτι ως επιχειρηματίας θα τα κατάφερνε καλύτερα... (φώναζες κι εσύ απο μικρός στα σχολεία, δεν καθόσουνα στην θέση σου...)
Τσόκλη Μάγια, βλέπει τον κόσμο, άνω κάτω... βλέπει επίσης την επόμενη εκπομπή της με τίτλο "οι βουλές του κυρίου" όπου θα παρουσιάζει το πως λειτουργούν οι "βουλές" σε άλλες χώρες, με αρχή την "βουλή της κορέας"..
Φλωρίδης Γιώργος, ούτε ο ίδιος δεν ξέρει πια τι βλέπει...τα είδε πάντως όλα αντιμνημονιακά, αλλά δεν του είπε και κανένας μπράβο.. ίσα ίσα οι δικοί του λένε "μωρέ τι έπαθε ο Γιώργης και .. ξέφυγε;.."
Χρυσοχοίδης Μιχάλης, την έχει δεί οτι τόσα χρόνια ζούσαμε σε "κομμουνιστικό καθεστώς". (ναι, γιατί τώρα που έγινε η περεσ-τροικα και μας παίζουνε οι αγορές τι καταλάβαμε;..) Δεν έχει κι άδικο, το θέμα είναι ποιός το αντιλαμβάνεται.. Ευτυχώς πάντως που έχει ενδιαφέρουσα καθημερινότητα διαφορετικά θα κινδύνευε να μελαγχολίσει..
Ψαριανός Γρηγόρης, βλέπει το Σύνταγμα γεμάτο δακρυγόνα, καθώς επίσης και τα ραδιόφωνα χωρίς "επαναστάτες" παρουσιαστές. Μεταξύ μας, μπορεί να το ευχαριστιέται κιόλας γιατί μπορεί να λέει οτι ήταν απο τους τελευταίους.... (επαναστάτες του Συντάγματος και του ραδιοφώνου...)
Χρηματοπιστωτικές εταιρίες, βλέπουν ενα κελεπούρι που το λένε "ελλάδα"
Τρίτη, 19 Ιουλίου 2011.
καλό καλοκαίρι.
........................................................................................................................................
επι των τρεχουσών πολιτικών εξελίξεων...
αναρτήθηκε στις, Πέμπτη, Ιούνιος 16, 2011, 16.24
Το "φάγανε" το Αμερικανάκι (οι δικοί του) ή οχι ακόμα;
οχι, γιατί, αν μέχρι σήμερα φεύγανε 5 (και μάλιστα ηχηρά..) απο την χώρα, την επομένη θα φεύγουνε 105....
ή, ζούνε χωρίς "αντάρες" οι πασόκοι;
Η αλήθεια είναι οτι στην Ελλάδα δύσκολα μπορεί να αλλάξει κανείς τα πράγματα. Γιατί, ακόμη και σε μια Ελλάδα που έχει χρεοκοπήσει (το κρύβει πιά κανείς; μηπως δεν πρέπει να το λέμε; μήπως δεν ζούμε με δανεικά;) το να λές στον άλλον "πρέπει να δουλέψεις μια ώρα παραπάνω, με τα ίδια χρήματα, γιατί δεν μπορώ να προσλάβω έναν άνθρωπο, έναν εργαζόμενο, ακόμη", σηκώνει θύελλες...
Οι αλλαγές στην Ελλάδα δεν είναι ,και δεν ήταν ποτέ, "στοίχημα" μιας χρονιάς, ακόμη κι' αν του φωνάζουνε στο αφτί του κόσμου "χρεοκοπήσαμε βρέ! πάρτε το χαμπάρι" ο κόσμος επιμένει τα λέει τα δικά του και ρομποτικά να θέλει, και να εχει την τάση, εδω που τα λέμε να κάνει αυτό που ήξερε.
Οι αλλαγές είναι στοίχημα μεγαλύτερης διάρκειας. Ελαφρώς παλαιότερα, τις "καλές εποχές", θα λέγαμε "μπορεί και δεκαετίας", μονο που πια δεν υπάρχει αυτη η χρονική πολυτέλεια κι οι αλλαγές θα πρέπει να γίνουν πολύ γρηγορότερα, σε κανα δυό χρόνια καθώς φαίνεται, μπας και μπορέσουμε να πάμε παρακάτω. Σε καλύτερες ημέρες, γιατί, το να επιστρέψουμε στο παλαιό "πάρτυ" μοιάζει μάλλον απίθανο. Και ποιός το θέλει πια, εδω που τα λέμε....
Απο την άλλη τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Υπάρχουν ενα σωρό δείκτες και ζητήματα, ακόμη και αλλότριες εμμονές (αυτοί οι έλληνες που.. είναι έτσι και είναι αλλιώς, όπως υποστηρίζουν θορυβωδώς αρκετοί ξένοι..) που δεν είναι εύκολο να ξεπεραστούν. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι τα πράγματα ευκολα, για τον οποιονδήποτε, και τον κυβερνώμενο και αυτόν που κυβερνάει, σε μια χώρα που την μια ημέρα πετούσε στα σύννεφα θεωρώντας οτι τίποτε δεν την σκιάζει κι ακόμη χειρότερα οτι οι "κρίσεις" είναι μονον γι άλλους ή και για τα χαζοαμερικανάκια, και την επομένη αναγκάστηκε να προσγειωθεί πολύ ανώμαλα.. Απολύτως αναμενόμενο να υπάρχουν και αναταράξεις και τραυματισμοί...
Το να "ξαναπετάξει" η χώρα μετά απο τέτοιο στραπάτσο θέλει τον χρόνο του, κι όσο πιο λίγος αυτός ο χρόνος, τόσο καλύτερα.
Όλα θέλουν τον χρόνο τους.. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Πάγκαλο, ο οποίος έχει πιάσει το νόημα, και δεν έχει κανένα πρόβλημα να λειτουργεί ως κυματοθραύστης του πρωθυπουργού. Σου λέει καλύτερα εμένα, που δεν παίρνω και πολύ χαμπάρι, παρά τον Γιώργη, κι όχι για προσωπικούς λόγους, αλλά για απολύτως θεσμικούς.. Ο Πάγκαλος λοιπόν που όταν είπε το περίφημο "όλοι τα φάγαμε" πέσανε .. όλοι να τονε φάνε ζωντανό, για να καταλάβουνε στην συνέχεια σιγά σιγά, (πολύ λαου λαου αυτοί και πασόκοι.. και οχι μονο) οτι δεν έχει και φοβερό άδικο ο άνθρωπος, κι οτι κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα. Γι αυτό κι όταν προ ημερών είπε οτι "αμα υπάρχει κανας έντιμος έλληνας, να του κάνουμε άγαλμα στην πλατεία Συντάγματος" δεν μίλησε κανένας. Να μιλήσει σοβαρά δηλαδή και να διαφωνήσει. Όχι με τον Πάγκαλο, μακάρι να ήταν μ' αυτόν, αλλά με ολόκληρο το σύστημα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην Ελλάδα μας έχει οδηγήσει στην διαφθορά. Τα ποσοστά άλλωστε που διαβάζαμε τόσα χρόνια, τα 70άρια και 80άρια τοις εκατό, είμαστε εμείς, εγω κι εσύ, που για να κάνουμε την δουλίτσα μας δίναμε και κανα φράγκο ενα γύρω για να ξεμπερδεύουμε. Εμείς λίγα, οι "μεγάλοι" πολλά, και η μίζα και το "δούλεμα" πηγαίνανε σύννεφο... (διότι σου 'λεγε κι ο μικρός, έχεις εσύ, βγάζεις, έχεις προφανώς τον τρόπο σου, δώσε τώρα κανα φράγκο και σε μένα γιατί αυτός είναι ο .. δικός μου ο τρόπος...)
Το "σύστημα" ευθύνεται λοιπόν κι αυτό τείνει να αναγνωρίζεται και στους μικρούς τόπους όπου για τα "σκουπίδια και τις λακκούβες" δεν φταίει ο κάθε δήμαρχος, ποιός "στραβός" δηλαδή δεν θέλει το φώς του και την καρέκλα του (καλά, πόσους πρέπει να "φάει" κανείς για να το καταλάβει;..) αλλά αυτό καθαυτό το σύστημα...
Anyway, που θα σκεφτόταν και στα νιάτα του ο Πρωθυπουργός μας, this is Greece, αυτή είναι η Ελλάδα και να τηνε τώρα που χρεοκόπησε, τρώει τις σάρκες της και όποιον βρίσκει μπροστά της...
Και για να κλείσουμε με τον Πάγκαλο, πολλοί αναρωτιόνταν το τελευταίο διάστημα (παλαιάς κοπής νοοτροπία..) "μα γιατί ο Παπανδρέου δεν τον διώχνει με αυτά που λέει και μας προσβάλει;" Μα είναι απλό, γιατί λέει την αλήθεια, ή, μεγάλο μέρος της, και γιατί φαίνεται οτι είναι απο τους λίγους που έχουν καταλάβει τι συμβαίνει και στηρίζει τον πρωθυπουργό του στο έργο του.
Σε οτι αφορά την τρέχουσα κατάσταση, αυτό που με προβληματίζει πιο πολύ απ όλα, είναι το γεγονός οτι πολύς κόσμος συνδέει το "μεσοπρόθεσμο" με την συνέχιση της λειτουργίας της υφιστάμενης κυβέρνησης. Νομίζω όμως οτι τα πράγματα είναι αρκετά ξεκάθαρα. Άλλο το "μεσοπρόθεσμο" το οποίο δεν διαβάζετε όπως έχουμε πεί και χρειάζεται τουλάχιστο να γραφτεί απο την αρχή, κι άλλο ο "Γιώργης" κι η κυβέρνησή του. Ας αλλάξουμε ενα "πρόγραμμα" που δεν δουλεύει σωστά, είναι ανάγκη να κλείσουμε το μαγαζί και να πέσουμε στην ανεργία; Γιατί, απο προγράμματα, να φαν' κι οι κότες...
Κατα τα άλλα, όλοι φαίνεται οτι νικούν με τις τρέχουσες εξελίξεις και κάνουν το "κομμάτι τους". Και η κατάσταση εκτονώνεται, και το μαγαζί θα μείνει καθώς φαίνεται στον Γιώργο, για να το δουλέψει με αυτούς που έχουν την εμπιστοσύνη του, το απέδειξαν, και το αξίζουν. Το να τσαντίζεται δε κανείς και να λέει και μια κουβέντα παραπάνω (έλληνες είμαστε) δεν μεταφράζεται στο οτι "πάει και τελείωσε, τα σπάμε και χωρίζουμε" απο την κυβέρνηση. Μην κοιτάτε που ετσι μεταφράστηκε απο κάποιους στο κομμάτι της ενημέρωσης. Μπορεί η ίντριγκα να είναι και στην φύση της δουλειάς..
Στο κάτω κάτω, οι φουρτούνες είναι πια στο DNA των πασόκων, τόσο που τείνω να πιστέψω οτι χωρίς αυτές η ζωή τους δεν θα είχε ενδιαφέρον, και δεν θα φίλιωναν αν δεν τα σπάγανε πρώτα..
Και οι διαμαρτυρόμενοι σημείωσαν μια πολύ μεγάλη νίκη και μας έβγαλαν όλους μας ασπροπρόσωπους, διαφορετικά θα είμασταν και πολύ... μαλθακός λαός, άσε δε που πέτυχαν και το φοβερό, να.. απογαλακτιστούν απο κόμματα και καναπέδες, να δείξουν την δύναμή τους, να δηλώσουν οτι θα είναι και πάλι και μάλιστα "με την μία!" έξω στον δρόμο εαν δουν οτι κάτι πάει στραβά, ενω "τρόμαξαν" και λίγο τους πολιτικούς που τους χρειαζότανε γιατί νομίζανε οτι ήτανε οι γ.. (αυτό που έκανε ο Στρός Καν..!) και δέρνω της παρέας (!).. Σε όσους διαμαρτύρονται αξίζουν τα .. χίλια συγχαρητήρια γι αυτό που κάνουν μιας συνεχίζουν να αποτελούν την συνείδηση του λαού μας..
Και η αξιωματική αντιπολίτευση, έκανε το καθήκον της, μέτρησε τις δυνάμεις της τόσο εντός της επικράτειας όσο και στο εξωτερικό, με απολύτως μετρήσιμα αποτελέσματα και στις δυό περιπτώσεις, με τον Αντώνη Σαμαρά να δείχνει οτι με μεγάλη επιτυχία γνωρίζει να ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες και να πετάει και το .. γάντι.
Τα δε κόμματα της Αριστεράς κι αυτά κερδισμένα, εμφανίζονται να έχουν αυξήσει τα ποσοστά και την επιρροή τους κάτι που είναι βέβαιο οτι θα αποτυπωθεί στις όποιες επόμενες εκλογές, μιας και τα υψηλα ποσοστά καθώς και ο μηχανικός τρόπος με τον οποίο ψηφίζαμε μέχρι σήμερα δείχνει οτι έχει ξεπεράσει τα όριά του.
Y.Γ. Μακάρι, τα πράγματα να ήταν αλλιώς. Αλλά, δεν είναι..
Αναρτήθηκε στις, Πέμπτη, Ιούνιος 16, 2011, 16.24
-είμαι θυμωμένη..
-θα σου περάσει...
-ναι, αλλά με το δίκιο μου..
-έχεις κι εσύ το δικό σου...
'Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.
ή, εγώ καλά σου τα λεγα, μα, τα βλεπες παράλογα...
Για σήμερα Τετάρτη 1η Ιουνίου, 8η συνεχόμενη ημέρα των διαμαρτυριών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο των "αγανακτισμένων πολιτών", ορίστηκε το νέο ραντεβού όσων συμμετέχουν στις διαμαρτυρίες στην Σαντορίνη, προκειμένου μάλιστα να κινηθούν διαδικασίες για ώστε να οριστεί συντονιστική επιτροπή.
Αρχικά το ραντεβού είχε οριστεί για το απόγευμα της Τρίτης 31 Μαίου πλήν όμως επανοριστικοποιήθηκε για σήμερα Τετάρτη 1η Ιουνίου στις 7 το απόγευμα στον χώρο μπροστά απο την ΔΟΥ Σαντορίνης.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση που δημιουργήθηκε γι αυτόν τον λόγο στο facebook διαβάζουμε οτι,
Σήμερα 1η Ιουνίου (19.00-22.00) θα γίνει συνέλευση στο γνωστό σημείο προκειμένου να οριστεί συντονιστική επιτροπή .
Αυτό γίνεται στο πλαίσιο της αυτοοργάνωσης κάθε πλατείας .Αμέσως μετά θα υπογράψουμε το ''Ψήφισμα της Λαϊκής Συνέλευσης της Πλατείας Συντάγματος, ενώ θα τοποθετηθεί κουτί αιτημάτων.
Περιμένουμε εσάς και τις ιδέες σας ! Συνεχίζουμε !!!! γιατί είμαστε ακόμα ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ !!!
Η λέξη Αγανακτισμένοι δεν θέλει με τίποτα να υποκινήσει ή να υποδείξει τον τρόπο. Απεναντίας, δηλώσαμε από την αρχή ότι θέλουμε να βρεθούμε ειρηνικά και αυθόρμητα. Χωρίς σχέδιο και πλάνο. Μόνο να δηλώσουμε την ειρηνική διαμαρτυρία μας. Δηλαδή μια ειρηνική και αυθόρμητη σύναξη.
Στόχος μας είναι να κατεβούμε με τα παιδιά μας, να γνωριστούμε με κάποιους, να συναντήσουμε φίλους και γνωστούς. Με αφορμή αυτό που όλοι ζούμε.
Χωρίς σημαίες και πλακάτ, χωρίς κόμματα και οργανώσεις. Αυθόρμητα.
Η συμμετοχή στην Σαντορίνη δεν είναι μεγάλη, αλλά αυτό δεν εκπλήσσει μιας και ως γνωστό η κοινωνία του νησιού είναι κλειστή, κάτι που μάλιστα αποτελεί ενα απο τα κύρια και πλέον αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά της (ως αποτέλεσμα πολλών, και οικονομικών, παραγόντων που έχουν αναλυθεί πολλάκις στο παρελθόν) ενώ επιπλέον η Σαντορίνη έχει αποτελέσει ενα απο τα πλέον καλά οργανωμένα σε επίπεδο πολιτικών κομμάτων νησιά. Παρά την έντονη παρουσία και οργάνωση των κομμάτων της Αριστεράς και ιδιαίτερα του ΚΚΕ, η παρουσία ανθρώπων που συμμετέχουν στις διαμαρτυρίες απο αυτές τις παρατάξεις είναι περιορισμένη. Ενδεχομένως, και λόγο του βασικού μηνύματος των διαμαρτυριών σε κεντρικό επίπεδο που είναι "πέρα απο τα κόμματα", σύνθημα το οποίο, σε πρώτο άκουσμα τουλάχιστο, δημιουργεί κάποιες αναστολές ως προς την συμμετοχή ανθρώπων που είχαν οργανωθεί στο παρελθόν ή είναι οργανωμένοι σε κάποιο κόμμα. Ενδεχομένως δε, κάποιοι άνθρωποι να μην έχουν συνηθίσει να διαμαρτύρονται χωρίς κομματική πρόσκληση είτε να μην έχουν αποστασιοποιηθεί τόσο όσο να αισθάνονται άνετα να εκδηλώσουν αυτήν την συμμετοχή στην διαμαρτυρία, χωρίς να θεωρηθεί πολιτική ή κομματική απόκλιση.
Στις διαμαρτυρίες συμμετέχουν κυρίως νέοι άνθρωποι, οι περισσότεροι μέτοικοι στο νησί, ενώ δεν είναι και λίγοι οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας που όντας πολιτικοποιημένοι, περνούν απο το σημείο των διαμαρτυριών, ενημερώνονται και εύχονται σε όσους κινητοποιούνται καλή συνέχεια.
Παράλληλα και σε οτι αφορά την Σαντορίνη η συγκεκριμένη περίοδος δεν ευνοεί την συμμετοχή σε εκδηλώσεις, πόσο μάλλον αυτού του χαρακτήρα, εξ αιτίας του φόρτου εργασίας λόγο της τουριστικής περιόδου.
Αρχικά, θα ήθελα να πώ το εξής. Οτι τα συγχαρητήρια ανήκουν στην κυβέρνηση.
Στην κυβέρνηση που έκανε τα όνειρά μας πραγματικότητα....!
Γιατί, πότε άλλοτε και πως αλλιώς θα βλέπαμε τόσο κόσμο να κατεβαίνει και να διαμαρτύρεται στον δρόμο χωρίς κομματική πρόσκληση;
Πως αλλιώς όλα όσα λέγονταν και γράφονταν για δεκαετίες στον Τύπο σχετικά με τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες του κράτους θα γινόντουσαν "μήνυμα" απο τόσο κόσμο και θα ακούγονταν δυνατά; ...
Μάλλον οχι αλλιώς... Οπώτε, τα συγχαρητήρια αξίζει να αποδοθούν στο κυβερνητικό τίμ.
Στο θέμα τώρα των διαμαρτυριών κρίνω ότι πολύ απλά τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να εξελιχθούν αλλιώς. Δεν θα ήταν δηλαδή λογικό να ζούμε τέτοιες αλλαγές στην ελληνική κοινωνία και υποβάθμιση των εργασιακών συνθηκών, και κανένας να μην διαμαρτύρεται. Κι αν το καταλάβουν αυτό και οι πολιτικοί, οι οποίοι σημειωτέον έχουν συνηθίσει μια ο ένας μια ο άλλος να γκρινιάζουν για την απέναντι “αντιλαϊκή πολιτική” -μέχρι να γίνουν κυβέρνηση και να είναι εκείνοι που θα δέχονται τις γκρίνιες για τις επιλογές τους..- τόσο καλύτερο για εκείνους. Δεν είναι δηλαδή σωστό να δραματικοποιούνται οι καταστάσεις. Πρόκειται δηλαδή για κάτι το μάλλον αναμενόμενο.
Το νομοτελειακό. Ο κόσμος χάνει δικαιώματα, φωνάζει, και του φταίνε αυτοί που του τα κόβουνε.
Αν το θέλετε κι έτσι, πάντα τα ίδια γίνονταν, απλά τώρα τα κάνουμε εμείς.
Σε ότι αφορά τώρα τα .. ακριβά αυτοκίνητα των βουλευτών, ε, εδώ νομίζω ότι δεν θα πάθαιναν και τίποτε οι εκπρόσωποι του έθνους μας εάν περιόριζαν και λίγο τα κυβικά τους. Όχι τίποτε άλλο δηλαδή, αλλά για μην προκαλούνε αυτήν την εποχή από την μια τον κόσμο κι από την άλλη για να υποστηρίξουν καλύτερα το έργο που παλεύει να φέρει εις πέρας κυβέρνηση. Εκτός κι αν έχουν .. μουλαρώσει κι αυτοί και σου λένε “δεν κατεβαίνουμε από τις μερσέντες μας!” τόσο κόπο κάνουμε για να τις αποκτήσουμε, έχουμε παρατήσει σοβαρές δουλειές και καριέρες (..!) για να τρέχουμε γύρω γύρω να ζητιανεύουμε κάθε τρείς και λίγο ψήφους απο τους αστούς και τους χωριάτες κι εκείνοι να μας κοροϊδεύουνε -ενίοτε μας φασκελώνουνε από πίσω μας-και να μην μας υπολήπτονται καθόλου! τελευταία δε, μας έχουνε φλομώσει στην καζούρα ενώ φοβόμαστε να βγούμε από την βουλή! ε, να μην έχουμε κι εμείς την μερσέντες μας;…. Μεταξύ μας πάντως, εγώ βλέπω ότι αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν να χάνουν την φοβερή αίγλη και επιρροή τους και τους έχει ψιλοπιάσει πανικός..
Το παίρνουν το “μήνυμα” και οι κινηματίες, και τόσο προχωρούν παραπέρα…
Η ψυχολογία του "λαού" -!- κι όσων θέλουν να του ηγηθούν!
ή, εχω γράψει "μανιφέστο" και θέλω να γίνω αρχηγός! (τρίτη πόρτα δεξιά με το χαρτάκι σας..)
Τώρα, πέρα απο τις διαμαρτυρίες και το καινούργιο για τα ελληνικά δεδομένα κίνημά των “αγανακτισμένων πολιτών”, αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η όρεξη ορισμένων να ηγηθούν αυτών των ανθρώπων!
Σου λέει, σαν πολλοί να μαζεύονται εδώ πέρα, για να πάμε να γίνουμε αρχηγοί!
Πλήν όμως οι διαμαρτυρόμενοι δείχνουν ότι γνωρίζουν να οργανώνονται πολύ καλά και δεν μοιάζει να έχουν την όρεξη να εκλέξουν αρχηγούς!
Ακούστηκε όμως κι αυτό "εμένα διάβασαν και βγήκαν οι άνθρωποι στον δρόμο". Συγνώμη κιόλας αλλά, ας μην ήταν οι περικοπές των μισθών, οι περιδινήσεις της ελληνικής οικονομίας και οι αυξανόμενες απαιτήσεις της τρόικας και θα βλέπαμε εάν ξυπνούσαν οι έλληνες με τα … αναγνώσματα. Συγνώμη κιόλας (νο2..) αλλά εδω πρόκειται για μέγα "καπέλωμα" του έργου της κυβέρνησης!
Πέραν τούτου, δεν το βρίσκω και τόσο κομψό να προσπαθούν κάποιοι να επωφεληθούν της κατάστασης και να εξελιχθούν σε κινηματίες ηγέτες (!) Κάτι τέτοιο, νομίζω, οτι δεν θα το ανεχτεί (γελάει κιόλας..) ούτε ο “ξυπνημένος λαός”, ούτε το "σηκώνουν" οι καταστάσεις. Πέραν τούτου, και πιο σοβαρά. Τους ηγέτες, πόσο μάλλον σε τέτοιες αυθόρμητες καταστάσεις τους επιλέγει το κοινό τους και δεν αυτοανακηρύσσονται από μόνοι τους..
Τετάρτη, 1η Ιουνίου 2011
the day after..
Δεν μας ανήκει τίποτα ..
ή, ο διάλογος της συναίνεσης.
-μα τι κάνετε;!
-κι εσείς τι κάνατε...
Σκληρός σήμερα ο Τύπος, πρωτόγνωρα τα κυρίως θέματα, με την απορία να εστιάζεται στο ποιο θα είναι το επόμενο βήμα ή στάδιο. Το μετά το “διατίθενται” δηλαδή…
Αυτό που μοιάζει καλό “σιγουράκι” -κατ εμέ- για το επόμενο διάστημα πάντως, περισσότερο από τις όποιες “ενστάσεις” είναι ότι θα παρακολουθούμε με έκπληξη και απορίες ενδεχομένως, το τι δίνουμε, σε ποιους, πόσο, τι ενδιαφέρον υπάρχει (για τα προς διάθεση) και εάν υπάρχει..
Στο μεσοδιάστημα έχουμε όλον τον χρόνο να αναφερόμαστε στα περασμένα μεγαλεία, ενδεχομένως να ρίχνουμε και κανα δάκρυ (!) και στα διάφορα “χρονικά” όπως για παράδειγμα από το "λεφτά υπάρχουν" στο δυστυχώς "πτωχεύσαμε".
Άλλα μου λεν τα χείλη σου, άλλα ακούν τα αφτιά μου…
Πλήν όμως κι επειδή είναι πολύ παρεξηγημένος ο πρωθυπουργός, προφανώς άλλα εννοούσε με το λεφτά υπάρχουν, άλλα θέλαμε ή νομίζαμε ότι καταλαβαίναμε εμείς. Ότι θα έβρισκε κανα θησαυρό, ότι θα ανακάλυπτε την σπηλιά του Αλί Μπαμπά και τέτοια πράγματα, τα οποία όμως μόνο στα παραμύθια συμβαίνουν και σε όσους έχουν όρεξη για τέτοια..
Όρεξη καμιά δεν έχει από την άλλη κι ο πολύς κόσμος για μετά πτώχευσης προφητείες του ύφους “τα λέγαμε” “τα βλέπαμε” κλπ. Το θέμα όμως δεν είναι τι βλέπει κανείς, αλλά τι κάνει, και ως γνωστό κάθε πράγμα στον καιρό του, κι όταν όλοι λένε “ναι” είναι κομμάτι δύσκολο να λέει κανείς “όχι”..
Η φράση πάντως "χάος παραλάβαμε" μοιάζει -ξανά!- επίκαιρη..
Κι ως γνωστό, άμα δεν έχεις, πουλάς, ή αναγκάζεσαι να πουλήσεις, (όπως “από ανέκαθεν” γνώριζε ότι συμβαίνει η ιδιωτική αγορά..) με το επίφοβο πλέον να είναι το “όσο όσο” και το “όπως όπως” …
Oτι θέλει ο λαός.. (σοσιαλισμό έχουμε, τώρα το τι λέει ο κ. Χρυσοχοίδης περί… περεστρόικας-!- μας κάνει μάλλον να χαμογελάμε...)
Όσο για το .. ακόμη πιο επίφοβο; Να παρακαλάει την κυβέρνηση ο λαός να... δώσει..!
Τρίτη 25.5.2011
συμπληρωματικό.
καμαρούλα μια σταλιά, 2Χ3....(ναι αλλά σε καλό ξενοδοχείο..)
ή «ευχαριστούμε τους Αμερικάνους….»
Κι οχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά να το διασκεδάσουμε και λίγο, μας έχουν μαυρίσει την ψυχή αυτοί οι άνθρωποι ενα χρόνο τώρα, κι όλο και τραβάνε το σχοινί παραπάνω (άκου "διακομματική συναίνεση"! μα αυτό δεν είναι κομμάτι ολοκληρωτικό; - αλλά άμα σε κρατάνε στην ζωή με τα λεφτά τους, σε κάνουνε κι οτι θέλουνε, σε δουλεύουνε και ψιλό γαζί... ...) ας αστειευτούμε κι εμείς λίγο μαζί τους...
Πόσο θα κρατήσει άλλωστε αυτή η ιστορία με τον Καν; μερικές μέρες; άντε καναν μήνα και μετά, πάπαλα, που λέει κι ο ελληνικός λαός.. Το ΔΝΤ θα βρεί άλλον επικεφαλής κι ο κ. Καν θα πάει σπίτι του με περιορισμένη διάθεση να παίζει σκληροπυρηνικά παιχνίδια έρωτα και εξουσίας, το πολύ πολύ να εισπράττει και κανα απαξιωτικό βλέμμα απο την συμβία του (ποιά ήμουνα και που με κατάντησες βρέ αλητάμπουρα..) κι αυτό είναι όλο.
Σε αντίθεσή με μας, που καθώς φαίνεται, το ζόρι, το οικονομικό, θα το τραβάμε για χρόνια. Πόσο μάλλον που όσο περνάει ο καιρός φαίνεται οτι δεν φταίμε εξ ολοκλήρου εμείς οι "καλοπερασάκηδες" Έλληνες που φάγαμε τα λεφτά, αλλά και όσοι διαπραγματεύονται το ελλειμματικό μας ταμείο σήμερα...
Εν πάσει περιπτώσει, κι επειδή έχουμε "πήξει" στα οικονομικά τελευταία, πάμε με λίγο ακόμη Κάν...
Σωστό κι αυτό..
Τι θα είχε γίνει σε αντίστοιχη περίπτωση στην Ελλάδα;
Κατά πρώτων η καμαριέρα θα ήταν πολύ πιθανό να την είχε κάνει "ταράτσα", ενω, σε αντίθετη περίπτωση, όχι μόνο δεν θα πιάναμε τον παραβάτη στο "φτερό" κυριολεκτικά αλλά θα παρακαλάγαμε να ξεκουμπιστεί γρήγορα το αεροπλάνο, να πάει ο όποιος θύτης στην ευχή του θεού, για να καθόμαστε ύστερα με την ησυχία μας να συζητάμε το πώς και το γιατί "μας έφυγε μέσα απο τα χέρια!"...
Οι δε Αμερικάνοι απο την άλλη, έμπειροι και ισχυροί (τόσο όσο να μπορούν να παίζουν τέτοια παιχνίδια) την είδανε "λαχείο". "Βρέ καλώς το κελεπούρι" σκεφτήκανε, για να κάνουμε λίγο παιχνίδι -και καλαμπούρι- με την Ευρώπη και τους προέδρους της, γιατί με τους δικούς μας το έχουμε εξαντλήσει το θέμα... "Europe time" σκεφτήκανε οι Αμερικάνοι και το κάνανε..
Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις για την Ελλάδα θα είναι καλές, μιας και γλιτώσαμε απο τον επίβουλο κ. Καν ("ψευτρούλης" ή και μυθομανής δεν ξέρουμε αν είναι, γιατί μαρτυριάρης ήτανε, λες και δεν είχε άλλες δουλειές να κάνει απο το να επιχειρήσει να "κρεμάσει" τον έλληνα πρωθυπουργό..) αλλά καθώς φαίνεται γλιτώσαμε και απο τα χειρότερα!...Για φανταστείτε δηλαδή να μας είχε κουβαλήσει 5-6 "ατυχήσασες" στην Ελλάδα (να σας στείλω στο Ελλάντα κυρία μου να ξεχαστείτε; εκεί είναι φιλόξενοι άνθρωποι και θα περάσετε καλά..) να μας λέγανε διάφορα τρελά οι κυρίες -εντελώς- για την οικονομία μας, κι εμείς να τρέχαμε...
Κανονικά, αυριο είναι που θα έπρεπε να βγει κάποιος στην βουλή και να ευχαριστήσει τους Αμερικάνους (...!) (σ.σ. που τονε μαζέψανε..)
Πάμε και σε δυό σενάρια και με αυτά νομίζω, οτι "καλύπτουμε" κάπως το θέμα του κ. Καν, γιατί, πέρα απο την αρχική έκπληξη σίγουρα υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά θέματα να συζητάμε..
Σενάριο Νο1 - αυτό που βγήκε...
-θα σε ξεφωνήσω...
-ρε δεν πα να κόψεις το λαιμό σου, ή, σιγά τα αίματα
-τώρα θα δείς.. (η συνέχεια επι της οθόνης..)
Σενάριο Νο2 - αυτό που θα μπορούσε να έχει συμβεί..
-θα σε ξεφωνήσω...
-ε, όχι να φτάσουμε και μέχρι εκεί...
-θα σε ξεφωνήσω...!
-τι θα λέγατε να σας έστελνα ειδική απεσταλμένη στο Ελλάντα, -στο πλαίσιο της τρόικας..- να κάνετε οτι τους ελέγχετε κι εκείνοι να σας κάνουνε και τεμενάδες;
-sounds good... κι απο λεφτά πως πάμε;
-ε, με το αζημίωτο φυσικά, το ΔΝΤ να ναι καλά και οι ανεκτικοί έλληνες, θα έρχομαι κι εγω που και πού να συναντιόμαστε, κι όλα θα είναι μια χαρά..
- αν είναι ετσι....
Τρίτη, Μάιος 17, 2011
Ένα σύντομο σχόλιο επι της γενικότερης περιρρέουσας ατμόσφαιρας..Νο 2
για όλα φταίνε οι γκόμενες, οι πρώην, κι οι επόμενες..
ποιός π.. ποιόν;
ή, ιδού η Αμερική, ιδού και το πήδημα..
σχόλιο επι της τρέχουσας, μονοθεματικής σχεδόν και πανευρωπαικής επικαιρότητας... (με τάσεις να αποκτήσει και διεθνή διάσταση..)
Αμέρικα - Αμέρικα..
και καλά όλα τα υπόλοιπα, σχετικά με την σεξουαλικότητα του κ. Καν (έχουμε να δούμε και να ακούσουμε... μπόλικα καθώς φαίνεται, είναι κι η ιστορία με την Ελλάδα και το ΔΝΤ και το θέμα, όσο να ναι, αποκτά για την χώρα ενα ιδιαίτερο ενδιαφέρον..) αυτό όμως με την Αμερικούλα που το πάς;
Που σου λέει, "και τι νομίζεις οτι είναι εδω κύριε; που νομίζεις οτι βρίσκεσαι; και ποιός νομίζεις οτι είσαι; επειδή αλωνίζεις και πηδάς (σ.σ. οικονομικά..) -σ-την Ευρώπη, τα ίδια νομίζεις οτι μπορείς να κάνεις κι εδω; εδω είναι Αμερική και τα πηδήματα πληρώνονται. Εμείς "φάγαμε" κοτζάμ πρόεδρο και τονε κάναμε ρόμπα (φουστάνι δηλαδή και μάλιστα κατεψυγμένο) και του την "λέγαμε" 6 μήνες που πήδηξε (καλά, αυτός, πήδηξε και δεν πήδηξε, δεν ήταν και τόσο φανατικός ή κουρασμένος εκείνη την μέρα...) τη Λεβίνσκι, εσύ τι νόμιζες, sir; οτι έτσι θα την έβγαζες "λάδι"; αυτά, να πας να τα κάνεις στην Ευρώπη, τους λαούς σου και στις "βλάχες", κι εκεί που σου περνάνε, εμάς δεν μας ξέρεις -φαίνεται- καλά, εδω είναι Αμέρικα, δεν είναι παίξε (και πήδηξε..) γέλασε..
Βρέ τον κακομοίρη..
Σύμφωνα με πληροφορίες στο "τζάμπα" ήθελε να την βγάλει ο παππούς. Ούτε μια θέση στο Δ.Ν.Τ. να της υποσχεθεί, ούτε μια θέση "ειδικής απεσταλμένης για την Ελλάδα" να έρχεται η γυναίκα να παίζει -με την πάρτη μας- μαζί με τους τροικανούς, να την ακούμε κι εμείς (σαν χαιβάνια) και να την φοβόμαστε και να της κάνουμε και τεμενάδες... τίποτε, στο "τζάμπα" ήθελα να την βγάλει ο παπούς... ήξερε απο το ΔΝΤ βλέπεις...
δεν άκουσα; πως είπατε; ορίστε; συγνώμη κύριε, ποιός είστε; (μεγάλη λαική επιτυχία της δεκαετίας του '80..)
τι είπατε; τι θα συνέβαινε στην Ελλάδα σε αντίστοιχη περίπτωση και καταγελία; (οι ελληνίδες αγάπη μου είναι έξυπνες, θα το διαπραγματευόντουσαν διαφορετικά το θέμα...) ε, οχι κιόλας οτι θα έπερνε τέτοια διάσταση το θέμα.. σιγά μη και δεν ξέρουμε που βρισκόμαστε, στα "ψιλά" θα πέρναγε η υπόθεση, άντε να κάναμε και λίγη πλάκα, κι αυτό ήτανε .. το πολύ πολύ να τον αναβαθμίζαμε κιόλας..!
Υ.Γ. Νο1
Καν ή δεν κάν; ή not bad...
Τώρα, το εαν "καλοστέκεται" ο παπούς, δεν μας το είπε κανένας, και δεν μοιάζει να ενδιαφέρει, εδω που τα λέμε..
Υ.Γ. Νο2. για να καταλάβω, με τον κ. Κάν, τι θα γίνει στην συνέχεια; θα τον κρατήσουνε οι Αμερικάνοι; ή θα (μας) τον στείλουνε πίσω;
Υ.Γ. Νο3. Οι πληροφορίες, (αξιόπιστες πάντα..) σύμφωνα με τις οποίες το σκηνικό με την καμαριέρα του το έστησαν Έλληνες(!!) ομογενείς Νεουορκέζοι (!) για να τον εκδικηθούν για όσα τραβάει η χώρα μας με την πάρτη του, διερευνώνται...
Υ.Γ. Νο4 Εδω (σ.σ. στην Ελλάδα) δεν έχουμε να φάμε (με τον περί ού ο λόγος που μπλέξαμε..) μας ... πρωί - πρωί και τα δελτία ειδήσεων...
Δευτέρα, Μάιος 16, 2011
Ένα σύντομο σχόλιο επι της γενικότερης περιρρέουσας ατμόσφαιρας..
Εμένα δεν μου φταίει ο «Γιώργος» (ας χρησιμοποιήσουμε κι έναν ενικό, δεν χάλασε ο κόσμος, ας πούμε ότι απλοποιεί τα πράγματα..). Πόσο δε μάλλον που τον θεωρώ προσωπικά έντιμο και καλών προθέσεων άνθρωπο ο οποίος κλήθηκε να διαχειριστεί μια πολύ δύσκολη εως αδιέξοδη κατάσταση. Και με σοβαρό ενδεχόμενο, όπως κι άλλες φορές εχω πεί, οι εταίροι μας, να μας την είχαν «στημένη» κι όπως περίμεναν υπομονετικά τόσα χρόνια να σκάσει το βαρελότο των greekonomics έτσι να περιμένουν και τώρα για το συμφέρον τους.
Περισσότερο, μου φταίνε οι απόψεις και οι γνώμες που δυστυχώς υπερισχύουν, «περνάνε» στην σημερινή κυβέρνηση, σύμφωνα με τις οποίες (ας) «την πληρώνει» ο λαός, οι πολλοί δηλαδή.. Οι πρωθυπουργοί, είναι λογικό να σκεφτεί κανείς, ότι εντίμως, δίνουν αλλού κι αλλιώς τα στοιχήματα και τις μάχες τους, σε αντίθεση με τα διάφορα (εγχώρια κι αυτά) κέντρα εξουσίας που καθώς φαίνεται εφαρμόζουν τους πειραματισμούς τους στην εγχώρια κοινωνία.
Με τα ίδια επιχειρήματα δεν θα πρέπει να μου φταίει ούτε και ο κ. Καραμανλής (ενδεχομένως κι άπαντες οι έλληνες θητευσαντες πρωθυπουργοί..) αλλά οι «συνθήκες» στις οποίες λειτούργησαν και όσοι τις δημιούργησαν και τις συντήρησαν, πλήν όμως, του καταλογίζω μεγαλύτερο μερίδιο ευθυνών με δεδομένο ότι την περίοδο ευθύνης του (σε απλά ελληνικά) «δεν κουνήθηκε φύλλο», λές και δεν ξέραμε σε τι «σόι» δρόμο βαδίζαμε κι ότι (από πού να ξεκινήσει κανείς..) παράγαμε -με τα χίλια προβλήματα ότι παράγαμε- και είχαμε δημιουργήσει πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις, ή ότι τα δημόσια οικονομικά ήταν «μπάτε σκύλοι αλέστε» κι ότι κάποια στιγμή το ταμείο θα στέρευε (δεν έχουμε και καμμιά μηχανή που να κόβει χρήματα, την ώρα που δύο δίνανε, διακόσιοι ζητάγανε..).
Αντί αυτού, χάθηκε πολύτιμος χρόνος, στον οποίο πολλά πράγματα θα μπορούσαν να είχαν μπει, σιγά σιγά, και με τον χρόνο που απαιτείται για τις αλλαγές, σε καλύτερη θέση. Αλλά απ ότι φάνηκε, οι συμβουλές και οι γνώμες που υπερίσχυσαν ήταν «αφήστε τα πράγματα όπως είναι, ας αναλάβει ο επόμενος..»
Σήμερα, απ ότι φαίνεται, το πυροτέχνημα «έσκασε» στα χέρια των εχόντων την ευθύνη για την λειτουργία της χώρας. Αυτό είναι γεγονός και καλό θα είναι να τους κρίνουμε όχι γι αυτό καθαυτό το «συμβάν» αλλά για το πώς έχουν σκοπό να διαχειριστούν την κατάσταση.
Χωρίς αυτό να δίνει γενικό συγχωροχάρτι στην κυβέρνηση και τις επιλογές της (αν ήταν ετσι δεν θα κάναμε εμείς, τουλάχιστο, την δουλειά μας, που κατά κανόνα είναι της .. γκρίνιας)
Σάββατο, Μάιος 14, 2011
Τετάρτη, Μάρτιος 23, 2011
(το "έχουμε και λέμε") σχετικά με την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Σύρο
http://exoumekaileme.blogspot.com/2011/03/blog-post_5551.html
Τρίτη, Μάρτιος 15, 2011
(να) ποιός έφταιξε για την κρίση...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2011/03/blog-post_2093.html
Τρίτη, Μάρτιος 15, 2011
οι επενδύσεις στην Ελλάδα και γιατί δεν γίνανε..
http://exoumekaileme.blogspot.com/2011/03/blog-post_3648.html
Παρασκευή, Μάρτιος 11, 2011
εκτός Σαντορινιάς επικαιρότητας, αλλά, επίκαιρο κι αυτό..
http://exoumekaileme.blogspot.com/2011/03/blog-post_6186.html
Τετάρτη, Μάρτιος 09, 2011
ένα κείμενο για όσους δεν εξελέγησαν σε αυτές τις εκλογές
http://exoumekaileme.blogspot.com/2011/03/blog-post_5966.html
Τετάρτη, Φεβρουάριος 23, 2011
ενας Αμερικάνος κι ενας Βέλγος (πρέσβεις όμως ..) στην Ρόδο
http://exoumekaileme.blogspot.com/2011/02/blog-post_7432.html
Παρασκευή, Ιανουάριος 14, 2011
ταξιδιωτικό! ταξιδιωτικο! (αλλά ακριβό..)
http://exoumekaileme.blogspot.com/2011/01/blog-post_884.html
Παρασκευή, Ιανουάριος 14, 2011
ταξιδιωτικό! ταξιδιωτικό! και νόστιμο!
http://exoumekaileme.blogspot.com/2011/01/blog-post_3444.html
Τετάρτη, Ιανουάριος 05, 2011
ατμόσφαιρα μεσοπολέμου στην Ευρώπη
http://exoumekaileme.blogspot.com/2011/01/blog-post_1334.html
Τετάρτη, Δεκέμβριος 29, 2010
o καλός ο δημοσιογράφος...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/12/o.html
στις Σάββατο, Δεκέμβριος 25, 2010
Μεγάλη, συγκλονιστική -και γιορτινή- αποκάλυψη! Ο Π. Ρήγας ήξερε! (οτι θα πεινάσουμε...)
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/12/blog-post_3800.html
Κυριακή, Νοέμβριος 28, 2010
τέρμα τα δίφραγκα. βούρ στο κομπιούτερ...ή η ιστορία μιας εφημερίδας ..
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/blog-post_28.html
Δευτέρα, Νοέμβριος 29, 2010
Κυριακάτικο, τελευταίο..!
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/blog-post_29.html
Δευτέρα, Νοέμβριος 29, 2010
για το fαcebook...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/fecebook.html
Δευτέρα, Νοέμβριος 29, 2010
keep them busy...ή Κυριακάτικα, συνέχεια..
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/keep-them-busy.html
Κυριακή, Νοέμβριος 28, 2010
Κυριακάτικο and that's it!
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/and-thats-it.html
Κυριακή, Νοέμβριος 28, 2010
Κυριακάτικο, one more.. ή Κυριακή, γιορτή και σχόλη...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/one-more.html
Σάββατο, Νοέμβριος 27, 2010
γιατί να βλάψει; η εξωστρέφεια.. ή μουσικό κουτί! - Σάββατο σήμερα!
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010_11_21_archive.html
Τρίτη, Νοέμβριος 23, 2010
η ζωή είναι αγώνας, αλλά εσείς (μας) την παρακάνετε...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/blog-post_23.html
Πέμπτη, Νοέμβριος 18, 2010
Νίκος όπως Γιώργος..
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/blog-post_2689.html
Πέμπτη, Νοέμβριος 18, 2010
αφού τα ξέρεις γιατί δεν τα λές... (τα λέω!)
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/blog-post_4074.html
Τετάρτη, Νοέμβριος 17, 2010
υπηρεσίες και βουνά ...(μ' αεροπλάνα και βαπόρια..)
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/2-2-4.html
Κυριακή, Νοέμβριος 14, 2010
περίπτερο με θέα το πέλαγο...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/blog-post_14.html
Τετάρτη, Νοέμβριος 10, 2010
Συμπαράσταση λαέ...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/blog-post_7602.html
Τρίτη, Νοέμβριος 09, 2010
μετεκλογικό - ευτυχώς την γλιτώσαμε....
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/blog-post_1139.html
Πέμπτη, Νοέμβριος 04, 2010
προεκλογικών συνέχεια - τυχαίο; δε νομίζω...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/blog-post_04.html
Τρίτη, Νοέμβριος 02, 2010
άλλαξέ τα όλα (άμα μπορείς..!)
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/11/blog-post_3798.html
Παρασκευή, Οκτώβριος 29, 2010
δουλευεις; δουλευω! ποιόν;
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/10/blog-post_29.html
Τετάρτη, Οκτώβριος 27, 2010
kings of Mykonos και μη χειρότερα..
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/10/kings-of-mykonos.html
Δευτέρα, Οκτώβριος 25, 2010
σκέφτομαι και γράφω...ή και τι φταίω εγω; πάντα ετσι ήσουν εσύ!
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/10/blog-post_25.html
Πέμπτη, Οκτώβριος 14, 2010
Lady Gaga – Santorini. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα…
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/10/lady-gaga-santorini.html
Τρίτη, Οκτώβριος 12, 2010
Αυτές τις ειδήσεις δεν θα τις ξεχάσω ποτέ. Μα ποτέ.
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/10/blog-post_12.html
Παρασκευή, Οκτώβριος 08, 2010
Χωρικός (με την αυτοδιοικητική την έννοια..)
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/10/blog-post_3396.html
Δευτέρα, Οκτώβριος 04, 2010
στο τοπικό Πασοκ γυρευουν Άγιο (τρέχα γύρευε δηλαδή..)
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/10/habemus-papam.html
Τρίτη, Σεπτέμβριος 28, 2010
όλα γίνονται κι όλα δεν γίνονται...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/09/blog-post_28.html
Πέμπτη, Σεπτέμβριος 23, 2010
Συμπληρωματικό και επίκαιρο του προηγούμενου κειμένου…. ή, κούνια που μας κούναγε….
Τώρα, φταίω εγώ που το συνδυάζω; …
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/09/blog-post_562.html
Πέμπτη, Σεπτέμβριος 23, 2010
πάλι "νούμερο" θα μας κάνουνε Νο2...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/09/2_8532.html
Τετάρτη, Σεπτέμβριος 22, 2010
κι οτι μας ενώνει είναι αυτό που δεν θα γίνει ποτέ...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/09/s.html
Πέμπτη, Σεπτέμβριος 16, 2010
μου κάνει πλάκα κι ο θεός ...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/09/blog-post_931.html
Δευτέρα, Σεπτέμβριος 13, 2010
Μια (άλλη) μικρή Ελλάδα ή Μια κατάσταση-επανάσταση
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/09/blog-post_2914.html
Δευτέρα, Σεπτέμβριος 13, 2010
Ελλάδα, μια χώρα στα πρόθυρα της μελαγχολίας.... (ε, νισάφι πιά με την χρεοκοπία...)
ή ή που θα τον πηδήσουμε ή που θα ... μας πηδήσει ο χειμώνας τούτος ...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/09/blog-post_13.html
Πέμπτη, Σεπτέμβριος 09, 2010
Ζήτω η ανανέωση! (για τον ανασχηματισμό -έστω και με καθυστέρηση- είναι γραμμένο αυτό…)
ή εγω καλά σου τα λεγα, μα τα βλεπες παράλογα...
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/09/blog-post_09.html
Τετάρτη, Σεπτέμβριος 08, 2010
Κινούμενη άμμος ή πολύ προχωρημένη η περιοχή μας….
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/09/blog-post_08.html
Τρίτη, Σεπτέμβριος 07, 2010
«Ανακατωμένος ο ερχόμενος»
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/09/blog-post_4165.html
Παρασκευή, Αύγουστος 27, 2010
Anna Tsaskarakarian, Μελλοντολόγος, χοιρομάντης, αστρολόγος, απο την Γεωργία
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/08/anna-tsaskarakarian.html
Τρίτη, Αύγουστος 10, 2010
Καλό το malibu και η lagouna, αλλά καθώς φαίνεται έχει και το Αιγαίο
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/08/malibu-lagouna.html
Παρασκευή, Αύγουστος 06, 2010
Έρχονται εκλογές ή λόγια της πλώρης...
Εναλλακτικοί τίτλοι, A Few Tender Words from the Period of Adjustment
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/08/blog-post_06.html
Τρίτη, Ιούλιος 27, 2010
Στις 7 Νοεμβρίου … ή είναι μακρύς ο δρόμος για τις εκλογές….
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/07/7.html
Πέμπτη, Ιούλιος 15, 2010
Είμαι πλούσια Νο 1
http://exoumekaileme.blogspot.com/2010/07/1-7.html
