Made in Santorini (πάντα είχαμε χιούμορ σε αυτό το νησί...)

απο επιγραφή σε αυτοκίνητο...

..

..........

...........

Συμπληρωματικό, για να μην αλλάξουμε το αρχικό...

Την συμμετοχή τους σε ακατάλληλες ταινίες πραδέχονται τελικά οι υπάλληλοι του εν λόγο πολεοδομικού γραφείου προκειμένου να δικαιολογήσουν τα ακίνητα και τις καταθέσεις τους.
Σύμφωνα με τις καταθέσεις τους, οι ταινίες στις οποίες εχουν πρωταγωνιστήσει είναι μεταξύ άλλων οι εξής: το βαθύ φαράγγι, δώσε λάδι κι έλα βράδυ, φως- νερό- σεξ-τηλέφωνο, 24ωρη εξυπηρέτηση, μπρος πίσω δρόμος, το αμαρτωλό οικόπεδο, βιτσιόζα οικοδομή, απόλαυση και παράδοση, παράδοση γενικώς, ο θεμέλιος λίθος, αγροτεμάχια με θέα, κλπ

υγ. Νο 2
εχει μεγάλη διαφορά το να έχει κανείς λεφτά επειδή είναι έξυπνος και εργατικός
απο το να εχει λεφτά επειδή εκμεταλευεται τη θέση του.

Ο έρωτας και ο βήχας δεν κρύβονται (σε αντίθεση με τα λεφτά που αμα θες τα καταχωνιάζεις μια χαρά)
ή «πρωταγωνιστές σε ακατάλληλες ταινίες υψηλόβαθμοι δημόσιοι λειτουργοί»

Ενα κείμενο εμπνευσμένο, γραμμένο και αφιερωμένο στο δράμα που ζούν όσοι έχουν πολλά λεφτά (μιλάμε για πολλά, απο δις και πάνω) αλλά δεν μπορούν να τα δείξουν με αποτέλεσμα να ζούν σαν διακονιαρέοι (κυριολεκτικά, δώσε και σε μένα μπάρμπα)

Το κείμενο είναι εμπνευσμένο απο την υπόθεση-δράμα που παρουσίασε χθές η εφημερίδα «Κοινή Γνώμη» των Κυκλάδων καθώς και το εν αθήναις τηλεοπτικό κανάλι «μέγκα» με πρωταγωνιστές έντιμους κρατικούς λειτουργούς.

Σύμφωνα με το δράμα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν παραπάνω απο 2 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ αλλά δυστυχώς δεν μπορούν να τα χαρούν με αποτέλεσμα να συμπεριφέρονται σαν τον γερο-σκρούτζ την πάπια, που η ικανοποιησή του ήταν να κάθεται πάνω στους σωρούς των χρημάτων του και να παρακολουθεί να αυγαταίνουν...
Σύμφωνα με το δράμα που αποκάλυψε η εφημερίδα, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μέγαρα (6 παρακαλώ) και πισίνες και αυτοκίνητα αλλά παρόλ αυτά, κάθονται σε ανήλιαγα γραφειάκια και διεκπεραιώνουν γραφειοκρατικές υποθέσεις , ενω ζορίνονται και σπάνε το κεφάλι τους να δημιουργήσουν προβλήματα απο εκει που δεν υπάρχουν (για να τα λύσουν στην συνέχεια ως απο μηχανής θεοί....)
Σύμφωνα με την ίδια υπόθεση οι πρωταγωνιστές του δράματος θα μπορούσαν να έχουν κότερα και κότες να τα στολίζουν και να τα βγάζουν και τα δυό μαζί βόλτα στις μαρίνες της Μυκόνου (που είναι και κοντά και γιατί να τρέχεις..) αντί αυτού όμως είχαν την υποχρέωση να βγάζουν βόλτα την πεθερά τους στην παραλία άλλου νησιού και να την ταίζουν γόπες για να τα της ανέβει το ιώδιο και να της κατέβει η χολιστερίνη.
Σύμφωνα με το ίδιο δράμα, οι άνθρωποι αυτοί είχαν την δυνατότητα να μπορούν να αγοράζουν αεροπορικά εισητήρια και να κανουν ταξίδια σε ολόκληρο τον κόσμο (όπως δηλαδή θέλουν να κάνουν πολλοί φυσιολογικοί άνθρωποι) αντί αυτού όμως εκείνοι καθόντουσαν στο ίδιο μέρος και πιθανότατα μετρούσαν ενα–ένα τα τετραγωνικά παλευοντας μπας και ανακαλύψουν κανένα παραπάνω (ώστε να μπορέσουν εν συνεχεία να τα συ-μαζέψουν)
Αν το καλοσκεφτεί πάντως κανείς, δεν μπορεί, «για τα γεράματα» δούλευαν αυτοί οι άνθρωποι και προφανώς με τέτοιο πλάνο θα τα καταφέρουν, μιας και κάποια στιγμή απαλαγμένοι απο τις υποχρεώσεις της «καθημερινότητας» θα μπορέσουν να απολαυσουν τους κόπους που μάζευαν μια ζωή (οι άλλοι...)

Το μυστικό, όπως λέει κι ένας φίλος, είναι να δείχνεις μισοκακόμοιρος, ούτως ώστε να σε λυπούνται κιόλας, να λένε «τον κακομοίρη» κλπ..
Διότι, όπως συμπληρώνει ο ίδιος φίλος, δεν γίνεται να πηγαίνεις με το χέρι απλωμένο και να κυκλοφορείς με πόρσε.
Κι εδω που τα λέμε, αυτό θα πεί αυταπάρνηση. Να μπορείς να περνάς καλά, κι αντ’ αυτού να κακομοιριάζεις.
Ευχή και κατάρα δηλαδή σ’αυτές τις περιπτώσεις να τυχαίνει «κακιά πεθερά» να τους πίνει το αίμα και να χαίρεται και κανα φράγκο.

Μια ενδιαφέρουσα πρόταση πάντως που έχουμε να κάνουμε σε αυτούς και παρόμοιους τραγικούς ανθρώπους που δουλεύουν μια ζωή αλλά δενμπορούν να απολαυσουν τους κόπους των προσπαθειών τους, είναι να παραδεχτούν οτι .... έχουν κάνει τις ψιλοαταξίες τους. Για παράδειγμα μπορούν να ισχυριστούν οτι τα κέρδη τους προέρχονται απο συμμετοχές σε «ακατάλληλες για ανηλίκους ταινίες» (κι άντε μετά ψάξε βρές) ή οτι εχουν προκύψει απο τυχερά παιχνίδια (κι επίσης ψάξε βρές..)

Υγ. αφιερωμένο στο κράτος και στα κόμματα που ανέχονται τέτοιες αδικίες, να υπάρχουν δηλ. άνθρωποι που δεν μπορούν να χαρούν τα λεφτά τους.
Εαν θέλετε περισσότερες πληροφορίες για τον τσιγκούνη πάπιο, μπορείτε να διαβάσετε εδω:

Στην ίδια εφημερίδα, μερικές ημέρες νωρίτερα, ο πρόεδρος της Κοινότητας της Οίας ζητούσε (και απαιτούσε) να “εξαιρεθεί” η Οία από τον Καλλικράτη και να διατηρήσει την αυτονομία της.
Το κείμενο αναφέρεται σε όλες τις κοινότητες στην Ελλάδα που ζητούν να διατηρήσουν τον διοικητικό χαρακτήρα που έχουν. Την αυτονομία τους.
Σύμφωνα με το κείμενο αλλά και τις δηλώσεις του προέδρου της κοινότητας,

Πέντε από τις έξι ιστορικές κοινότητες της χώρας ζητούν να εξαιρεθούν από τις συνενώσεις που προβλέπει ο «Καλλικράτης»

«Των Ελλήνων οι κοινότητες φτιάχνουν άλλους... γαλαξίες», δικούς τους και θέλουν να τους κρατήσουν άθικτους και αυτόνομους έξω από τις επικείμενες συνενώσεις του «Καλλικράτη».
Πρόκειται για το Εθνικό Δίκτυο Παράδοσης, Πολιτισμού και Κοινοτικού Βίου, που απαρτίζεται από έξι ιστορικές κοινότητες της χώρας, Οία (Σαντορίνη), Αμπελάκια (Λάρισα), Πάπιγκο (Ζαγοροχώρια), Πάνορμος (Τήνος), Νυμφαίο (Φλώρινα) και Μακρινίτσα (Πήλιο). Ωστόσο, πρόσφατα, η κοινότητα Μακρινίτσας επέλεξε να χαράξει τον δικό της δρόμο ζητώντας να συνενωθεί με τον δήμο Βόλου.

Σε επιστολή των υπολοίπων πέντε κοινοτήτων προς τον υπουργό Εσωτερικών, Γ. Ραγκούση οι πρόεδροί τους επιζητούν να διατηρηθούν ως εμβληματικές Κοινότητες στη Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης επικαλούμενες τη βούληση των κατοίκων τους, το πλούσιο έργο που επιτέλεσαν στις διοικητικές τους περιφέρειες, τους οικονομικούς δείκτες και τα απολογιστικά τους στοιχεία, τη διοικητική τους επάρκεια και την πανελλήνια και ευρωπαϊκή αναγνώριση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων τους. «Η διακριτή μας ταυτότητα δεν πρέπει να νοθευτεί σε μεγαλύτερα διοικητικά σύνολα με άλλες αξιακές προτεραιότητες. Η χώρα έχει υποχρέωση να διαφυλάξει αυτούς τους τόπους βάσει του Συντάγματος και να διατηρήσει την διοικητική τους αυτονομία», επισημαίνουν στην επιστολή τους.

Σχετικά με την Οία,
Οία, βραβευμένη για τον οικισμό της. Μοναδικά στοιχεία, χρήζουν προστασίας.

Μπορεί να φημίζεται για το ηλιοβασίλεμά της, αλλά η κοινότητα της Οίας έχει πολλούς λόγους για να μην αφήσει όλα εκείνα τα στοιχεία που διαχρονικά την κάνουν ξεχωριστή να «δύσουν» λόγω των «καλλικρατικών» συνενώσεων.
«Η Οία, ναυτικός τόπος που εξελίχθηκε από τα τέλη του 17ου αιώνα σε μεγάλο καπετανοχώρι, έγινε Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης ήδη από το 1834. Επομένως διαθέτει μακρά ιστορία στον πολιτισμό αλλά και στην οικονομία, ενώ διακρίνεται για την αρχιτεκτονική της και τους αμπελώνες της. Αλλωστε, ο παραδοσιακός μας οικισμός έχει βραβευθεί για τη μοναδικότητα του» λέει στην «Κ» ο πρόεδρος της κοινότητας, Γιώργος Χάλαρης, και εξηγεί: «Γι’ αυτό και πρέπει στο νομοσχέδιο να προβλεφθεί ειδική προστασία, ώστε να μη συνενωθεί. Άλλωστε, στα σχεδόν 200 χρόνια της ως ΟΤΑ ήταν σχεδόν πάντοτε αυτόνομη κοινότητα, εκτός από μία δεκαετία, οπότε και ανήκε στα Φηρά».
Το ενδεχόμενο προσφυγής σε κάθε κατεύθυνση δεν απέκλεισε ο κ. Χάλαρης σε περίπτωση που προβλεφθεί αναγκαστική συνένωση. «Η Ελλάδα χρειάζεται ισχυρούς και λειτουργικούς δήμους. Ωστόσο, το πληθυσμιακό κριτήριο δεν θα έπρεπε να θεωρείται το κυρίαρχο ειδικά για τις νησιωτικές και ορεινές περιοχές της χώρας».
Ακλόνητη θέση της κοινότητας της Οίας είναι ότι έχει αποδείξει πως μπορεί να είναι αυτοδύναμη με αποτελεσματική και ορθολογική διαχείριση των χρημάτων από τοπικούς, εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους, με αποθεματικό για την υλοποίηση έργων με ίδιους πόρους.

Να απαγορευθεί η εκτός σχεδίου δόμηση ζητά (πάλι καλά που δεν απαιτεί...) με δήλωσή του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ο Δήμαρχος Θήρας.

Η “Καθημερινή” αναφέρετε στο θέμα των οικοδομικών αδειών που εκδίδονται κάθε χρόνο από τα αρμόδια πολεοδομικά γραφεία των νησιών (χαρακτηριστικά αναφέρει ότι στην Πάρο πέρσι εκδόθηκαν 500 άδειες, στη Σαντορίνη 300, στην Τζιά 250 κ.ο.κ.) σχολιάζοντας τα δραστικά μέτρα που αναμένονται κατά της εκτός σχεδίου
δόμησης στα νησιά Σύμφωνα με το κείμενο η εφαρμογή τους θα ξεκινήσει πιλοτικά άμεσα.

Στις δηλώσεις του ο δήμαρχος είπε ότι:
«Η δόμηση έξω από τα χωριά και τους οικισμούς κοστίζει πολύ στην Πολιτεία και την Αυτοδιοίκηση, που καλούνται να εξασφαλίσουν παροχές νερού και ηλεκτρικού, να φτιάξουν φωτισμό, να συλλέξουν τα απορρίμματα, να ανοίξουν δρόμους. Επιπλέον καταστρέφει το τοπίο, και αυτό σε περιοχές όπως η δική μας είναι μια τεράστια συνέπεια». Συμπληρώνοντας πως : «πιστεύω ότι η λύση θα ήταν να απαγορευτεί εντελώς η εκτός σχεδίου δόμηση και να δοθεί λύση στους οικισμούς, με την περιμετρική επέκτασή τους. Ας μη φοβάται η Πολιτεία το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος γιατί μακροπρόθεσμα όλοι θα αναγνωρίσουν το όφελος».


κρίμα που δεν είναι πρωταπριλιά …
σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν νομίζω ότι υπάρχει σοβαρός λόγος να αντιμετωπίσουμε -σοβαρά- το ζήτημα και να ανησυχούμε μιας και σε λίγο καιρό θα λυθεί από μόνο του, μιας και δεν θα έχει μείνει χώρος για να χτίσουμε…


Καλά θα κάνει πάντως και η καθημερινή, εκτός από το να κάνει σχόλια για τη δόμηση, να έρθει να φυτέψει κανα δεντράκι και σε μας… (!)
( σσ στο πλαίσιο της αναδάσωσης..)

Ο Μιχάλης και η ... Μιχαλού.
-Χρωστάτε.

-Δε χρωστάμε.
-Μα αφού χρωστάτε.
-Δε χρωστάμε
-Χρωστάτε σου λέω!
-Δε χρωστάμε!

Οι παραπάνω είναι οι αυθεντικοί διάλογοι μεταξύ του ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου Μιχάλη Λαγκαδά και του προέδρου της ΔΕΠΟΤΑΘ Χαράλαμπου Δαρζέντα. (οτι «χρωστάνε» υποστηρίζει ο πρώτος, οτι «δεν χρωστάνε» ο δευτερος)
Σύμφωνα με δημόσιες καταγγελίες του πρώτου, η επιχείρηση την οποία προύσταται ο δευτερος χρωστά στον Δήμο Θήρας 160.000 ευρώ.

Άμεση η σύγκριση της εικόνας της περιφοράς των επιταφίων σε Σαντορίνη και Σύρο στο χθεσινό (6.4) ρεπορτάζ της «Κοινής Γνώμης».
Εκεί με κουστούμια και κορδέλες, εδω με τζίν.
Είπαμε, να απλοποιούμε τα πράγματα αλλά οχι και τόσο πολύ...

Ικανοποιητική η συμμετοχή, σαφές το μήνυμα.
Βγάλτε το πλοίο απο την Καλντέρα
ή σε απλά ελληνικά, «ελάτε να το πάρετε»

Ίσως να είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της υπόθεσης που το σύνολο των φορέων και των εκπροσώπων του νησιού συμφωνούν σε ενα πράγμα και μιλάνε τόσο καθαρά γι αυτό. Για την απομάκρυνση του πλοίου απο τα νερά της Καλντέρας.
Πέρα και μακριά απο κάθε συναισθηματική προσέγγιση
(υπήρξαν και τέτοιες τις οποίες εντάσουμε πιά στην άγνοια και την ανωριμότητα που παρουσιάστηκε τον πρώτο καιρό στην διαχείρηση του θέματος)
αλλά πολύ περισότερο πέρα και μακριά απο λογής λογής (τολμάμε να πούμε...) έρευνες και μελέτες που εχουν παρουσιαστεί,
οι εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης και των φορέων καθώς και κάτοικοι του νησιού
ζήτησαν την άμεση απομάκρυνση του πλοίου απο την Καλντέρα,
με το μήνυμα να γίνεται σαφέστερο παρά ποτέ.

Ωραία τα είπε, ο κ. Λουκάς Λιγνός εκπρόσωπος της Συντονιστικής.
«είμαστε εδω διότι αισθανόμαστε οτι αποτελούμε τον τελευταίο κάβο που κρατάει το ναυάγιο σε επαφή με την καθημερινότητα και την ζωή. Εκείνο τον κάβο που κανένας δεν έριξε πριν απο 3 χρόνια για να δέσει το πλοίο απο ενα βράχο κοντά στη στεριά και να μην το αφήσει να βυθιστεί στα βαθιά νερά της Καλντέρας μετά απο 14 ώρες. Πολιτεία και πλοιοκτήτρια εταιρία ολογόρησαν εκείνο το βράδυ και ελαφρά την καρδία το άφησαν να βουλιάξει.»
Ο Έπαρχος είπε οτι «η θέση μας είναι αταλάντευτη στο θέμα της ανέλκυσης», ενω ο Δήμαρχος είπε οτι «μετά και την απάντληση το σκάφος είναι έτοιμο να ανελκυστεί» και ζήτησε να ξεκινήσει άμεσα η μελέτη ανέλκυσης. «Αυτό το σκουπίδι που άφησαν εδω κάποιοι είναι υπόθεση δική τους και οχι δική μας» είπε ο πρόεδρος της κοινότητας της Οίας, ενω ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου αναφέρθηκε -με κριτική διάθεση- στις πρόσφατες εξαγγελίες του υπουργείου περιβάλλοντος.
Εκπρόσωποι όλων των κομμάτων έστειλαν μηνύματα συμπαράστασης ενω διαβάστηκαν οι επιστολές των τοπικών βουλευτών. Αναφορά έγινε στην ερώτηση που κατέθεσαν πρόσφατα βουλευτές του ΚΚΕ στην Βουλή, ρωτόντας το πότε θα ανελκυστεί το πλοίο.

Η εκδήλωση έκλεισε με την επιβίβαση των παρευρισκομένων σε πλοιάρια της Ένωσης Λεμβούχων, με την μετάβασή τους στην θαλάσια περιοχή του ναυαγίου και την τέλεση μνημοσύνου στην μνήμη του δύτη που έχασε τη ζωή του κατα την βιντεοσκόπηση του κουφαριού του πλοίου.


Μακάρι η εκδήλωση να μην επαναληφθεί «και του χρόνου» αλλά αντί αυτης να «γιορτάζουμε» την έναρξη των εργασιών ... (ανέλκυσης, βεβαίως βεβαίως...)


Μια ενδιαφέρουσα ερώτηση που άκουσα απο άνθρωπο που δεν συμμετείχε στην πρόσφατη κινητοποίηση, είναι η εξής.
«υπάρχει απόδειξη οτι το ναυάγιο μολύνει το περιβάλλον;»
«επίσημη;» θεώρησα οτι έπρεπε να ρωτήσω.
«επίσημη» πήρα την απάντηση
«επίσημα, τα νερά δεν εμφανίζονται επιβαρυμένα, πλήν όμως επίσημα παντα, υπάρχουν στοιχεία οτι το πλοίο το ίδιο και το φορτίο του έχουν ρυπογόνα και βλαπτικά στοιχεία. Κατα συνέπεια, ναί, μπορούν να μολύνουν.
«τότε να διαμαρτυρηθειτε»
«διαμαρτυρόμαστε...»

Πολλοί μου λένε τελευταία οτι "είδες; τσιμουδιά ο κόσμος. κόψανε μισθούς, κόψανε δώρα -και δωράκια- και δεν αντέδρασε κανείς..."
Έτσι φαίνεται (τουλάχιστο...)

Υπάρχουν όμως όσοι διαμαρτύρονται...
Έντονο είναι γενικά το πολιτικό σκηνικό στην Σύρο, η δημοτική αρχή εμφανίζει σημάδια κόπωσης (αν και περνάει τις προτάσεις της) οι ταξιτζήδες τράβηξαν χειρόφρανο μετα και την διαφωνία τους με την δημοτική αρχή, ενω δεν είναι και λίγοι όσοι τάσσονται υπέρ της διενέργειας τοπικών δημοψησμάτων για τον «Καλλικράτη» ενώ κάποιοι άλλοι επικαλούμενοι ιστορικούς -αλλά και συναισθηματικούς- λόγους υποστηρίζουν οτι η ονομασία «Ερμούπολη» θα πρέπει να υπάρχει στον νέο κι ενιαίο Δήμο...

Ανυποχώρητοι είναι πάντως οι Συριανοί ταξιτζήδες.
Το παν και τό καναν και τράβηξαν χειρόφρενο στα αυτοκίνητά τους κατα τη διάρκεια των γιορτών. Μεταξύ άλλων (βλ. κυκλοφοριακά μέτρα) διαφωνούν με την απόφαση της δημοτικής αρχής να λειτουργεί δωρεάν δημοτική συγκοινωνία, πόσο μάλλον σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Η δημοτική αρχή πάντως εμφανίζεται αποφασισμένη να συνεχίσει να λειτουργεί ως εχει την δημοτική συγκοινωνία. Άλλωστε εχει την έγγραφη στήριξη και πολλών ,και ηλικιωμένων, πολιτών.

«Εκτός νομικου πλαισίου και αυθαίρετους» χαρακτηρίζει το Υπουργείο Εσωτερικών όσους θέτουν θέμα τοπικών δημοψηφισμάτων για τον Καλλικράτη (τον θέλουμε ή δεν το θέλουμε δηλαδή)
«Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα» απαντά το υπουργείο κόβοντας το βήχα όσων είχαν υπόψη να αναρωτηθούν...

θα δρομολογηθούν τα υδροπλάνα; ένα πολύ ενδιαφέρον -και διαφωτιστικό- κείμενο δημοσίευσε τις προηγοηγούμενες μέρες η εφημερίδα "ελευθεροτυπία" σχετικά με την κινητικότητα που υπάρχει και πάλι στο θέμα της δρομολόγησης υδροπλάνων στην Ελλάδα.
αξίζει να το διαβάσετε, το κείμενο μας θυμίζει το ιστορικό της υπόθεσης ενω μας ενημερώνει για τις νεότερες εξελίξεις

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4567623&ml=1

Χρόνια πολλά και του χρόνου.

Στο θέμα μας,

ή μπλοκαριμένοι Αθηναίοι στον Αθηνιό...


φωτό : «Οι πιστοί περιμένουν να παραλάβουν το άγιο φως, και τους συγγενείς τους. (αν και αυτό ήθελε ορίτζιναλ φωτογραφία..)




Το χειρότερό μου όταν ήμουν μικρή ήταν η επιστροφή στο σχολείο. Απο διακοπές. Απ όλες τις διακοπές. Χριστουγένων, Πάσχα, καλοκαιρινές, καμμιά φορά και τα Σαββατοκύριακα. Το ακόμη χειρότερο, όταν οι δάσκαλοι μας έβαζαν να περιγράψουμε πως περάσαμε τις μέρες που δεν πηγαίναμε σχολείο. Λες και το σχολείο ήταν ο «ομφαλός» της παιδικής μας ηλικίας. Εν πάσει περιπτώσει, πάντοτε δίσταζα να περιγράψω το «πως πέρασα» μιας και ποτέ δεν θεωρούσα οτι αυτά που ζώ είναι τόσο συγκλονιστικά που αξίζει να τα διαβάσουν κι άλλοι (οπώτε, γιατί να τα γράψω;) Έτσι λοιπόν, για να κάνω το κείμενο πιο ενδιαφέρον έγραφα οτι μου συνέβαιναν φανταστικά πράγματα, οτι ταξίδευα σε άλλες χώρες, οτι συναντούσα ανθρώπους απο άλλους πλανήτες, οτι μπορούσα να πετάω, να μετακινώ και να εξαφανίζω αντικείμενα, κι άλλα τέτοια φανταστικά, τα οποία όπως διαπίστωνα είχαν φοβερή επίδραση στην περιέργεια των άλλων παιδιών.
Οπώτε οι Πασχαλινές εκθέσεις δεν περιελάμβαναν λεπτομέρειες για το πως σουβλήσαμε το αρνί κι αν τσουγκρίσαμε μπόλικα κόκκινα αυγά.
Πραγματικότητα και φαντασία έμπλεκαν δηλαδή...


Το παρακάτω περιστατικό όμως, δεν είναι καθόλου μα καθόλου φανταστικό.
Ξημερώματα Μ. Παρασκευής 00.10 κατεβαίνω στον Αθηνιό για να παραλάβω έναν άνθρωπο. (γυρευω άνθρωπο, γυρευω άνθρωπο που τραγουδάει και η Μοσχολιού...)


Στις πρωτες στροφές είναι όλα οκ. το μυαλό μου δεν πάει στο κακό.
Για να ανακαλύψω οτι στις 3 τελευταίες ο δρόμος εχει μπλοκάρει εντελώς κι οτι ολόλκληρο το λιμάνι είναι «φρα(ι)καρισμένο». «Ωχ» σκέφτομαι, «την πάτησα απόψε»
πλήν όμως δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά, βλέπεις δεν το είχα προβλέψει, οπότε ανγκαστικά έπρεπε να περιμένω. Περίμενα και σκεφτόμουν δηλαδή... πόσες φορές έχουμε όλοι μας αναφερθεί στο θέμα (και πόσες πρόκειται να αναφερθούμε ακόμα..) χωρίς να το χουμε λύσει.
Απο την άλλη, ο δρόμος και η προβλήτα είναι όπως είναι και τις δύσκολες μέρες του χρόνου μπλοκάρει. Είναι η λογική που λέει «δεν τα ξέρεις; υπομονή..»
Οπότε, πας πάσο....
Πλήν όμως ξέρεις οτι αυτη δεν είναι κατάσταση κι οτι λύσεις εχουν προταθεί...


Και για να τελειώνουμε με την -πασχαλινή- ιστορία, στο λιμάνι έμεινα μία ώρα και ένα τέταρτο. Εγω όπως και πολλοί άλλοι δηλαδή...

Πάσχα στην Σαντορίνη επέλεξε γνωστή δημοσιογράφος
(ή, όλοι έχουμε δικαίωμα στο τζέτ σετ...)


Η διάσημη δημοσιογράφος Δέσποινα Αλεφραγκή ο σύντροφός της και η κόρη τους Καλλιόπη θα περάσουν τις διακοπές του Πάσχα, σε έναν από τους αγαπημένους τους προορισμούς. Την Σαντορίνη. Ο σύντροφος της δημοσιογράφου έφτασε το βράδυ της Μ. Πέμπτης στην Σαντορίνη ακτοπλοικώς -όπως και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι με αποτέλεσμα να φρακάρει το λιμάνι του Αθηνιού και να θυμίζει μέρες Αυγούστου-.

Η οικογένεια επισκέπτεται πολύ συχνά το νησί του «Ανέμου και του Έρωτα» αφού πολλοί καλοί τους φίλοι μένουν (όπως και οι ίδιοι..) εκεί.
Η δημοσιογράφος, που έχει περάσει ουκ ολίγες σημαντικές μέρες, όπως Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, του Αγίου Σώστη, γενέθλια, επετείους, της Οσίας Θέκλας κλπ μακριά από την οικογένειά της λόγο επαγγελματικών υποχρεώσεων (μεταμεσονύκτια συμβούλια καθώς και πάρτυ) είναι εξαιρετικά ευτυχισμένη που φέτος, θα καταφέρει να περάσει το Πάσχα μαζί με την αγαπημένη της οικογένεια.
Η δημοσιογράφος είχε μεγάλη ανάγκη για ξεκούραση, αφού το πρόγραμμά της είναι εξαιρετικά φορτωμένο.

Μάλιστα, το προηγούμενο σαββατοκύριακο, λόγο επαγγελματικων υποχερώσεων, βρέθηκε στην Ανάφη, όπου πήρε μια εντυπωσιακή συνέντευξη για τους Θηραίους φαν της, και όχι μόνο, και επέστρεψε άρον άρον για να είναι παρούσα στις προετοιμασίες της οικογένειας για την παραλία του Καμαρίου.
Άλλωστε, η διάσημη δημοσιογράφος, έχει αποδείξει πολλές φορές πως πάνω απ’ όλα βάζει την οικογένεια (η πατρίδα και η θρησκεία έπονται δηλαδή..)

Φωτό: μια απο τις χαρακτηριστικές φωτογραφίες που τράβηξε η δημοσιογράφος κατα την διάρκεια της επίσκεψή της στον παραδοσιακό οικισμό της Οίας.

Το κείμενο είναι εμπνευσμένο απο μια διασκευή του εξαιρετικού παραμυθιού

Η πιο όμορφη -και χαρούμενη- ευχετήρια κάρτα -κατα τη γνώμη μου- ήρθε απο το ΚΕΤΑ.
Ορίστε!

• Δύο στα δύο (τουλάχιστο με επίσημα Δελτία Τύπου, γιατί στο μιλητό πήραμε πολλές ευχές)
  Ο κ. Ρήγας μας ευχήθηκε,
  Ο γιορτασμός της Ανάστασης του Θεανθρώπου καθιστά επίκαιρα τα πανανθρώπινα μηνύματα της ειρήνης, της αγάπης, της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης και ξαναγεννά την ελπίδα και την αισιοδοξία στις καρδιές όλων μας.
  
  Το θείο δράμα που κορυφώνεται με την σταύρωση του Θεανθρώπου και το λυτρωτικό μήνυμα της ανάστασης που ακολουθεί, ενισχύουν την πεποίθησή μας, πως τα αδιέξοδα που δημιουργούνται στην ζωή μας μπορούν να αρθούν και μια νέα πορεία ανάστασης και αναδημιουργίας να ξεκινήσει.
  
  Εύχομαι σε όλες τις Κυκλαδίτισσες και τους Κυκλαδίτες, τα μηνύματα που εκπορεύονται από αυτή τη μεγάλη γιορτή, να δώσουν σε όλους μας τη δύναμη να εργαστούμε για να διασφαλίσουμε όλα αυτά που πετύχαμε τόσα χρόνια στον τόπο μας και να αγωνιστούμε –από όποιο μετερίζι βρίσκεται ο καθένας- για την πρόοδο και την ανάπτυξη των νησιών μας και της πατρίδας μας γενικότερα.
  
  Η Ανάσταση Του Θεανθρώπου να γεμίσει τις καρδιές μας δύναμη για να αγωνιστούμε για μια δικαιότερη και καλύτερη κοινωνία.
  Σε όλους στέλνω τις πιο εγκάρδιες ευχές μου για υγεία, ευτυχία, δημιουργικότητα, προκοπή και προπάντων ειρήνη σε όλο τον κόσμο.
  
  
  Ο κ. Βρούτσης μας ευχήθηκε,
  Εύχομαι από καρδιάς το φως της Ανάστασης να φέρει σε όλες και όλους το μήνυμα της Αγάπης, της Ειρήνης και της Αισιοδοξίας. Η Ανάσταση του θεανθρώπου ας είναι φάρος έμπνευσης και ψυχικής ανάτασης για όλους.
  Ας ανθίσει στις καρδιές όλων μας η περηφάνια και η ελπίδα.
  Χρόνια Πολλά και Καλή Ανάσταση για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
  
  
  
  Άσχετο, αλλά τώρα πιά ξέρω. Δεν εχω καμμιά απορία για την κάρτα που μας
  έστειλε φέτος τις γιορτές (τα χριστούγεννα) ο κ. Ρήγας. Το ξυπόλητο παιδάκι που ζητιάνευε δηλαδή. Προφανώς κάτι γνώριζε... (οτι θα έρθουνε δύσκολες μέρες, κι οτι .....θα κινδυνέψουμε να βγούμε στη ζητιανιά!)
  για περισότερες πληροφορίες βλ. αναρτήσεις Ιανουαρίου....
  
  
  Ένα καλοντυμμένο κορίτσι που καθαρίζει αυγά και πετάει τα τσόφλια στο πάτωμα δείχνει στη φωτογραφία η κάρτα που μας έστειλε ο Έπαρχος Θήρας (προφανώς εχει και αυτή σημειολογικό περιεχόμενο) ενώ παραμέσα γράφει οτι «στο τέλος του Γολγοθά μας περιμένει η Ανάσταση». Εδω, θα συμφωνήσουμε....