Σοκ και δέος
ή το έλα να δεις
(τώρα αυτός μας μουτζώνει ή ιδέα μου είναι;)

Είδα χθές στα «Νεα» τα σχόλια της είδησης περί της «άρσεως της ασυλίας» (μη αγγίζετε δηλαδή) μερικών βουλευτών που ψηφίστηκε χθες και για μια ακόμη φορά συνειδητοποίησα οτι όντως ο κόσμος είναι θυμωμένος. Του πετάς μια ιδέα και πέφτει να σε φάει. Πώς λέγαμε παλιά, «πέσε πίτα να σε φάω», σε λίγο θα λέμε πέσε εκπρόσωπε να σε δαγκώσω... Άγρια πράματα....αυτά δεν είναι σχόλια, πολιτικό θρίλερ είναι σαν ταινία του Γαβρά (χρόνια του πολλά κιόλας) η «ομολογία» της παρακμής....

Κι επειδή το θέμα επικαιροποιήθηκε, εδώ, στο παρακάτω λίνκ δηλαδή, μπορούν να υπογράψουν όσοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στην συγκέντρωση υπογραφών περί της άρσεως της ασυλίας των Ελλήνων βουλευτών.   κλίκ εδω
 Ότι συμβαίνει δηλαδή σε άλλες προχωρημένες χώρες όπου το να κάνεις τον βουλευτή είναι μια ενδιαφέρουσα εργασία (κάνεις γνωριμίες, χαμογελάς, σου χαμογελούν, μου δίνετε το ντοσιέ δεσποινίς; ευχαριστώ, κλπ κλπ) όπως όλες οι άλλες δουλειές του κόσμου, κι αμα κάνεις καμιά βλακεία στη ζωή σου, πχ να πατήσεις καναν άνθρωπο με το αυτοκίνητό σου κλπ, κατηγορείσαι κανονικά, δεν την γλιτώνεις δηλαδή επειδή κάνεις την εργασία του βουλευτού. Αυτά κατα κανόνα ισχύουν σε χώρες που διέπονται απο σύγχρονες δημοκρατικές αντιλήψεις, σε αντίθεση με τα όσα ισχύουν σε πιο πρωτόγονου τύπου δημοκρατίες όπως αυτές των Λατινοαμερικάνικων χωρών, γνωστών και ως μπανανιών.

Η δε δική μας περίπτωση είναι κομμάτι διαφορετική και μπορεί να συγκριθεί με το δωδεκάθεο. Όπου έχουμε, 12 θεούς με υπερφυσικές δυνατότητες (κάνουν οτι θέλουν δηλαδή) με μπόλικα ανθρώπινα πάθη, οι οποίοι, όπωτε βαριόνται να παίζουν με τα τόξα τους και να μανουριάζουν μεταξύ τους, αποφασίζουν να παίξουν με τους απλούς θεοσεβούμενους ανθρώπους βάζοντας τους να τσακώνονται και να φασκελώνονται μεταξύ τους, την ώρα που εκείνοι κοιτούν απο ψηλά διασκεδάζοντας με τα ανθρώπινα πάθη και ξεμαλιάσματα πίνοντας τις τεκίλες και το νέκταρ τους και περνώντας την ώρα τους συζητόντας σχέδια και νομοσχέδια για τη Αργοναυτική εκστρατεία. Οι ίδιοι Θεοί, επειδή βαριόνται να ζουν στο κόσμο τους και επάνω στα συννεφάκια τους όλην την ώρα, καμμιά φορά κατεβαίνουν και συγχνωτίζονται με τον απλό λαό, πλήν όμως κατεβαίνουν μασκαρεμένοι, γιατί έτσι και τους πάρει χαμπάρι ο απλός λαός θα πέσει μεγάλη καζούρα ενω δεν αποκλείεται να αρχίσουν και οι ζητιανιές «πάρε με κι εμένα στο Όλυμπο να καθαρίζω σκίβαλα μην πιάσει φωτιά, πάρε με κι εμένα στο γραφείο Τύπου του Ολύμπου να στέλνω επιστολές σε άλλους θεούς άλλων χωρών κλπ» με αποτέλεσμα οι Θεοί που τα βαριόνται πολύ ολ αυτά, να μεταμφιέονται πχ σε κινέζους επιχειρηματίες για να περνούν απαρατήρητοι.

Οι ίδιοι θεοί -καθώς και οι 5,5 χιλιάδες υφιστάμενοί τους, ημίθεοι, νύμφες, νύμφοι, παράνυμφοι, παραδουλεύτρες, καθώς και κάτι αλλόκοτα πλάσματα που ήταν οι μισοί άνθρωποι οι μισοί ζώα- πληρώνονταν απο τον προυπολογισμό του Ολύμπου, ενω προκειμένου να γεμίζουν την κοιλιά τους ζητούσαν το 35-40% της σοδειάς ολόκληρης της επικράτειας στην οποία έκαναν κουμάντο καθώς και καθημερινές σφαγές (θυσίες τις λέγανε) ζώων για να χουνε να τρώνε (γιατί μπορεί ο Άγιος να θέλει το κερί του, αλλά οι αρχαίοι θεοί θέλανε μέρα παρά μέρα κοκορέτσια). Οι δε πιστοί τους τα ψήνανε κιόλας κι ετσι οι μάγκες οι θεοί την περνάγανε μια χαά με τα καλύτερα κρέατα, ψημμένα κιόλας.
(υπότιτλος παραγράφου: "Σουβλατζίδικο, οι Θεοί του Ολύμπου")

Κατα τα άλλα, ο κάθε Θεός του δωδεκαθέου είχε τα δικά του κουσούρια και βίτσια τα οποία έγραφε ο Τύπος της εποχής, τα κουτσομπολευανε στις λαικές αγορές και στα καφενεία και γενικά πολύ διασκέδαζε ο κοσμάκης της εποχής.
Ο Δίας πχ που ήτανε το αφεντικό της παρέας, αμα είχε βαριεστημάρες και τεμπέλιζε μεταμορφωνότανε σε τζόβενο και κατέβαινε κάτω στο λαό οχι για να τσεκάρει αν οι έμποροι και οι φιλοσοφικές σχολές (τα ΙΕΚ της εποχής) έκοβαν αποδείξεις, αλλά προκειμένου να ξεμοναχιάσει καμμιά αφελή παιδούλα (ναι μωρή, αλλά τα ήθελε κι εσένα ο πισινός σου τα φειμ στόρυ...). Κι ύστερα, όταν η παιδούλα γύριζε την πλάτη της να ντυθεί, ο Δίας μεταμορφονότανε σε βόδι, γούρλωνε τα μάτια της η κοπέλα «αι στο διαολο, σκεφτότανε, πίσω μου σ’εχω», να μην τα πολυλογούμε, μην τον είδατε Θεό. Κατόπιν βέβαια, απο θεός γινότανε θείοςο μπαρμπα-Δίας,  γιατί την λυπότανε την κακομοίρα την άμυαλη που είχε μείνει έγκυος (και σιγά μην ήτανε του Δία, αλλά ετσι βολευει την ιστορία) και της έστελνε εναν ημίθεο να την παντρεφτεί να μην φωνάζει ο πατέρας της.

Κάτι τέτοια έρχονται στο μυαλό μου όταν σκέφτομαι το 12θεό που μας μάθαιναν στο σχολείο -και νομίζω οτι τα ίδια πρέπει να λένε ακόμη-
Κάτι τέτοια έρχονται στο μυαλό μου όταν σκέφτομαι αυτά που μας λένε περί πολιτευματος και «θυσιών» του -αρχαίου- ελληνικού.....πόσο μάλλον όταν μας λένε περί ασυλίας, εγω σκέφτομαι τους Θεούς του Ολύμπου...

Το κείμενο, εχει κάτι το παλαιοντολιθικό στην γραφή του, μυρίζει λίγο κλεισούρα,
τα επόμενα πάντως θα θα χουν να κάνουν «με εμας», γιατί όλο μου λέτε «δεν γράφεις για μας, δεν γράφεις για μας....» κατα το «δεν σε νοιάζει για μας μόνο εσένα αγαπάς κι όλα πήγαν χαμένα ...» που λέει και το τραγούδι.

Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας είναι ο (δικός μας) ο Λευτέρη Βαζαίος!




ή κοριτσάρα μου για σένα όλα τα λεφτά.....
(αφιερωμένο στην εφορία)

ή ζήτω η -φορολογική- επανάσταση!

Όργιο φοροδιαφυγής αποκαλύπτουν, όπως φαίνεται, οι έλεγχοι της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί έχουν στα χέρια τους λίστες 8.000 φορολογούμενων με χρέη προς την Εφορία άνω των 200 χιλιάδων ευρώ. Την ίδια ώρα, μετά τον Τόλη Βοσκόπουλο, και άλλος καλλιτέχνης, ο Λευτέρης Βαζαίος, δεν υπέβαλλε φορολογικές δηλώσεις την τελευταία δεκαετία. Παράλληλα, νέα λίστα με τα ονόματα 300 μεγαλο-οφειλετών του Δημοσίου ετοιμάζεται να δημοσιοποιήσει το υπουργείο Οικονομικών. Μεταξύ αυτών βρίσκονται καλλιτέχνες, καθηγητές, δημοσιογράφοι αλλά και πολιτικοί. (την είδηση την τσεκάρετε εδω)

«Το υπουργείο Οικονομικών έχει οργανώσει τους μηχανισμούς, ώστε ακόμη και με αναγκαστικές εκτελέσεις να εισπράττονται οι φόροι», τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής

Οι οφειλέτες δηλαδή θα εκτελούνται. Αναγκαστικά.

Σχετικά με την ανακοίνωσή του ονόματός του ο κ. Βαζαίος δήλωσε σε μεσημεριανή εκπομπή οτι είναι καλλιτέχνης κι οτι η πνευματική εργασία είναι αδύνατο να υπολογιστεί με χρήματα. Εντύπωση πάντως προκάλεσε στο κοινό η αναφορά του στις αντίξοες συνθήκες του επαγγέλματός του, σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα, μιας και όπως είπε στη περίπτωσή του δεν κολλιούνται βαρεά και ανθυειγινά ένσημα παρόλο που εργάζεται ως επι το πλείστον νυχτερινό ωράριο, μεσα σε καπνούς, σπασμένα πιάτα και πεταμένα γαρύφαλλα τα οποία ετσι και δεν προσέξεις και τα πατήσεις υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να γλιστρίσεις και να πάθεις ατύχημα.

Στο θέμα αναφέρθηκε με ανακοίνωσή του ο κ. Βγενόπουλος που είπε οτι «αμα ήτανε εκείνος πρωθυπουργός θα απελαυνε όλους τους φοροφυγάδες», με αποτέλεσμα να άδειαζε η μισή Ελλάδα και η υπόλοιπη να έβρισκε πιο ευκολα δουλειές. Εναλλακτικά είπε οτι θα προσελάμβανε στις εταιρίες του τους φοροφυγάδες, πλήν όμως δεν θα τους πλήρωνε, αλλά θα δουλεύανε τζάμπα, εθελοντικά δηλαδή, μέχρι ποσού ίσου με αυτά που χρωστάνε στην εφορία. Οι δε τραγουδιστές, άμα δεν ήξεραν να κάνουν κάτι άλλο θα τραγουδούσαν ή θα έπαιζαν βιολί, προκειμένου να διασκεδάζουν και να εμψυχώνουν τους υπόλοιπους εργαζόμενους, ενω σχετικά με τους πολιτικούς είπε οτι επ ουδενί δεν θα τους έδινε διαχειριστικό ή επιτελικό ρόλο, αναλογιζόμενος την κατάσταση της ελλάδας, αλλά και γιατί δεν του αρέσει οι υπάλληλοί του να τον κλέβουν ασύστολα. Σχετικά με τους δημοσιογράφους, είπε οτι θα τους έβαζε τσεκαδόρους στις επιχειρήσεις ώστε να διατηρήσουν την φύση της εργασίας τους.

Είμαι (κι εγω) στάρ! είμαι (κι εγω) στάρ! στο νησί των στάρ...




Οι φωτογραφίες μου κοσμούν τα μπλόγκς όλου του κόσμου!


Είμαι μια διάσημη δημοσιογράφος (νοικοκυρά)!


Τουλάχιστο σε 100 μπορώ πολύ πρόχειρα να υπολογίσω τις φωτογραφίες που με εχουν (ρωτήσει πρώτα οφείλω να ομολογήσω) βγάλει αλλοδαποί τουρίστες επάνω στον ενθουσιασμό τους να φωτογραφήσουν το νησί. Μαζί με το νησί με ρωτάνε «να φωτογραφήσουμε κι εσάς» «why not» απαντώ εγω ευγενέστατα. Take your time, εδω είμαι δεν πάω πουθενά, μονο μια πόζα να πάρω». Σήμερα μάλιστα που περάσανε κάτι καναδοί και μου ζητήσανε να φωτογραφήσουνε την κόρη μου με φόντο κάτι γκρεμισμένα και τους είπα ευχαρίστως, μου δώανε μετά μια κονκάρδα με μια polar bear, που είναι πολύ όμορφη μες την άσπρη γούνα της... δροσιστική. . Εγω πάντως, τους ευχαρίστησα. Δεν έδωσα και τίποτα, μια φωτογραφία μονο. Άμα γίνω όμως διάσημη σκέφτηκα οτι θα μπορώ να πουλάω αυτές τις πόζες...

Πολλά πόρταλ σήμερα αναρωτιόνται εαν
Jolie-Pitt: θα αγοράσουν σπίτι στη Σαντορίνη; (κάντε εδω πάνω κλίκ να το διαβάσετε)

(εδω που τα λέμε, πιο πιθανό ακούγεται απο το να αγοράσουν σπίτι στα Καμμένα Βούρλα.., εκτός κι αν καίγονται να γειτονέψουν με τον Κούγια)

Σύμφωνα με πηγές, (συνεχίζουν τα πόρταλ) το ζευγάρι προσανατολίζεται στην Οία!
Πριν από λίγες ημέρες οι δυο τους, μαζί με τα παιδιά τους, ήρθαν στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην αγαπημένη τους Σαντορίνη για ένα σύντομο διάλειμμα από τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις. Σύμφωνα με ντόπιους που τους είδαν
(ο Κυρ Μήτσος πάντως μου το πιστοποίησε, οτι αμα δεν ήταν τα πιτσιρίκια και οι νταντάδες, ούτε που θα τους έπιανε το μάτι σου, κι αυτή η τζολί τσολί πως τη λένε, μικροσκοπική, μια σταλιά άνθρωπος είναι...)
το διάσημο ζευγάρι, φαίνεται να έχει ήδη βάλει μπρος τις διαδικασίες για αγορά σπιτιού στην Οία, το πιο ρομαντικό σημείο του νησιού. (εδω που τα λέμε, η παρέα εχει σημασία, γιατί και στο δικό μου που είναι υπόσκαφο, μια χαρά ρομαντζάρεις αμα θες)

Βέβαια προς το παρόν, ψάχνουν κάτι που να πληρεί τις προϋποθέσεις που θέτει μια πολύτεκνη οικογένεια, όπως για παράδειγμα να έχει τουλάχιστον 6 δωμάτια και 4 μπάνια! Η Angelina Jolie, είναι πολύ αυστηρή με το θέμα του χώρου και θέλει οπωσδήποτε ένα μεγάλο σπίτι για να μπορεί η οικογένεια να περνά άνετες διακοπές. (εμείς ευχόμαστε στην κυρία Αντζελίνα να βρεί το σπίτι που θέλει, αλλά να εχει το νού της γιτί αυτην την εποχή εκτός απο την ίδια είναι αυστηρή και η εφορία)

Μακάρι πάντως το ζευγάρι να αγοράσει σπίτι στην Οία, να κατεβαίνουνε να τρώνε σουβλάκια στου Φανούρη, να στέλνουνε τα παιδιά τους στο ίδιο σχολείο με το δικό μου παιδί, να μας τραβάνε όλους μαζί φωτογραφίες στις σχολικές εκδηλώσεις, να πηγαίνουμε για ψάρεμα κι όλα αυτά βέβαια την ώρα που θα μας κυνηγάνε οι παπαράτσι , κι εμείς θα κάνουμε οτι δεν θα θέλουμε και θα πιανόμαστε χεράκι χεράκι και θα τρέχουμε στα στενά σοκάκια του νησιού τυλιγμένες τις εσάρπες μας...

Απο την άλλη, σκέπτομαι, τέτοια οικειότητα και αγάπη στο νησί;
Μήπως η κυρία Τσολί μας έχει μπερδέψει με το Μαλάουι; Σε λίγο θα φευγουνε οι διάσημοι και θα μετράμε τα παιδιά μας (Καλλιόπη μέσα γρήγορα!) μη μας βουτήξουνε κανένα και φύγουνε και πούνε μετά οτι το βρήκανε εγκαταλειμένο σε κανα χωματόδρομο Μ’ αυτούς τους ξένους ποτέ δεν ξέρεις... ώρα είναι να γίνουμε πρώτο θέμα στο CNN. «Angelina Jolie accused for kidnapping child from Greek island …»

Μη χειρότερα....



Εδω εχουνε τρελαθεί τα ρολόγια... εμείς θα γλιτώναμε. Την ώρα της γής βαράει το ρολόι στο χωριό μου...

Σήμερα Πέμπτη 20 και αύριο Παρασκευή 21 Μαΐου 09.00 – 14.00 πραγματοποιείται στο δημοτικό σχολείο του Καρτεράδου η 10η έκθεση παιδικού βιβλίου με την συμμετοχή των συγγραφέων Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου, Φίλιππου Μανδηλαρά και Χρήστου Μπουλώτη.

Ενώ, απόψε στις 18.30 στο Μπελλώνειο Πολιτιστικό Κέντρο θα πραγματοποιηθούν ομιλίες των συγγραφέων και παρουσίαση των βιβλίων τους από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Καρτεράδου.

Την οργάνωση της εκδήλωσης ανέλαβε ο Σύλλογος διδασκόντων και ο Σύλλογος Γονέων του Δημοτικού Σχολείου και του Νηπιαγωγείου του Καρτεράδου, το βιβλιοπωλείο Νίκος Νομικός και οι εκδόσεις Πατάκη.

Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης οι μαθητές θα παρουσιάσουν ένα μουσικοχορευτικό σκετσάκι που έχουν προετοιμάσει με τις δασκάλες τους Κωνσταντίνα Σταυροπούλου και την μουσικό Αλίκη Σαρδελιάνου.

Κι επειδή .. μέρος από τις πρόβες των παιδιών στα τραγούδια που έχουν προετοιμάσει έγιναν στους χώρους του Ρ/Σ Σαντορίνη 106.4, εμείς μπορούμε να σας αποκαλύψουμε μια φωτογραφία!

Είμαι μια 33άρα αμαρτωλή!




ή γιατί ρε παιδιά; τι ήταν δανεικό; ποια ήταν τα ψέματα;


Η ζωή ήταν δική μας και -ελπίζω να- την ζήσαμε όσο καλύτερα γινόταν.
Γιατί τόση άρνηση και μετάνοια ; των -χαρούμενων, δημιουργικών, ζωντανών και γιορτινών- πραγμάτων που έχουμε ζήσει;

Μήπως αυτή η γενιά γερνάει; Μήπως γέρασε; Μήπως όπως κοροϊδεύαμε εμείς την «γενιά του Πολυτεχνείου» (που είχε πάθει αλτσχαιμερ κι όλο εκείνα θυμόνταν και αναπολούσε) ήρθε η ώρα να μας αμφισβητήσουν οι νεότεροι; Μήπως αυτή η άρνηση (δεν ήμουν εγώ, δεν ήμουν εγώ, δεν ήμουν εγώ) είναι σύμπτωμα της καινοφανούς κρίσης; Μήπως τελικά μεγαλώσαμε και γινόμαστε (γινόσαστε) comme il faut; Μήπως όλο αυτό δεν μου αρέσει καθόλου….

Και ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω. Χαίρομαι πάντως που έζησα ο,τι έχω ζήσει.
Τα πιο όμορφα πράγματα που έχουμε κάνει και πρόκειται να κάνουμε είναι τα πιο αυθόρμητα, τα πιο απερίσκεπτα, τα πιο τρελά. Τα υπολογίσιμα και τα υπολογισμένα, τα απολύτως προγραμματισμένα, μην στεναχωριέστε, αποκλείεται να μας λείψουν…

Εγώ πάντως, δεν μετανιώνω για ότι έκανα, αλλά για ότι δεν έκανα. Και περιμένω να κάνω… και μεταξύ μας και τι δεν θα έδινα για να ξαναζούσα τις ιστορικές εκείνες εποχές. Όχι πως και τώρα δεν είναι καλύτερα παρά ποτέ, αλλά νομίζω ότι δεν έχω «γεράσει» και τόσο ώστε να κρίνω αυστηρά το παρελθόν μου κι αυτό της «σειράς» μου.
Με εκπλήσσει πάντως που τα πιο λαμπρά μυαλά και πένες των προηγούμενων χρόνων αρνούνται ότι έζησαν και ότι έγραψαν χαρακτηρίζοντάς τα «ψέματα και δανεικά». Κάποιος να υπερασπιστεί την τρέλα και τον αυθορμητισμό εκείνης της εποχής βρέ παιδιά! Ή μήπως να το πάμε από την αρχή;

Ελπίζω πάντως οι σημερινοί 20άρηδες να μην έρθουν σε 15 χρόνια να λένε με αναπολιστική διάθεση «τι κάναμε τότε, στην τρέλα της νεότητάς μας, μια κρίση ζήσαμε…»
Σε άλλο επίπεδο, ότι έγινε έγινε, και δεν «φταίμε» εμείς και τόσο πολύ… ήταν οι εποχές τέτοιες…. Ότι ήταν να γίνει έγινε δηλαδή και προχωράμε, χωρίς ενοχές και μετάνοιες (εκτός κι αν κάποιοι είναι πολύ ενοχικοί και θέλουν να νομίζουν ότι «φταίνε» για την κατάληξη των πραγμάτων και για τις "αψιλίες" της νέας γενιάς…!)
Η αλήθεια είναι οτι πάντα με ρεφενέ περνάγαμε καλύτερα...

Σύμφωνα με ανακοίνωση που λάβαμε πριν από λίγο Συνάντηση – Ημερίδα διοργανώνει 19-23 Μαΐου στην Θηρασιά και την Οία  η Ένωση Κυκλαδικού Τύπου σε συνεργασία με την Κοινότητα Οίας – Θηρασιάς με θέμα το σχέδιο «Καλλικράτης». 

Ομιλητές : Δημήτριος Μπάϊλας  Νομάρχης Κυκλάδων, Λάζαρος Θεόφιλος Αντινομάρχης Κυκλάδων, Στέφανος Λέπουρας, Έπαρχος Κέας, Θεόδ. – Γερ. Μαγγανιώτης Πρόεδρος  Κοιν. Κιμώλου,  Γιώργος Χάλαρης Πρόεδρος Κοινότητας Οίας- Θηρασίας.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα ,

            

Πρόγραμμα    Συνάντησης   –   ΗμερίδαςΤετάρτη, 19 Μαΐου:

15.30: Άφιξη στο λιμάνι του Αθηνιού. Μεταφορά στην Οία. Απόγευμα και δείπνο ελεύθερα.

Πέμπτη, 20 Μαΐου:

09.30 Αναχώρηση από ξενοδοχεία για ολοήμερη Εκδρομή – Ξενάγηση στη             Θήρα ( Περιήγηση – Επισκέψεις στα Φηρά: Έκθεση Τοιχογραφιών – Καθολική Συνοικία - Προϊστορικό Μουσείο – Ορθόδοξος Μητροπολιτικός Ναός, όπου συγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι).

12.00–16.00:  Ξενάγηση στο νότιο μέρος της Θήρας (Οινοποιείο SantoWines - Ακρωτήρι – Βλυχάδα - Περίσσα- Οινοποιείο Μπουτάρη). Υπόλοιπο  απόγευμα και δείπνο ελεύθερα.

Παρασκευή, 21 Μαϊου:

 08.00: Αναχώρηση από ξενοδοχεία, μεταφορά στο Αμμούδι και με πλοιάριο πέρασμα στη Θηρασία και με λεωφορείο μετάβαση στο Μανωλά και παρακολούθηση της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας.

11.00: Έναρξη Ημερίδας   –   Χαιρετισμοί.            

17.00 - 20.00:    Συνέχιση εργασιών Ημερίδας στο Πανηγυρόσπιτο Αγίου Γεωργίου Οίας. Συζήτηση - Λήξη Ημερίδας.

20.30:    Προσφερόμενο δείπνο.

Σάββατο, 22 Μαίου:

 Πρωινό ελεύθερο.

18.00 – 21.30:    Αναχώρηση από τα ξενοδοχεία. Μετάβαση στο Λαογραφικό Μουσείο Σαντορίνης Εμμ. Λιγνού, στο Κοντοχώρι. Παρακολούθηση του Αρχιερατικού Εσπερινού στο παρεκκλήσι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Μουσείο – Πανήγυρη –Δεξίωση.

Κυριακή 23, Μάιου:

08.00 -  14.00:   Εκκλησιασμός  – Περιήγηση στην Οία. Επίσκεψη στο Ναυτικό Μουσείο.

14.00: Αναχώρηση από τα ξενοδοχεία για το λιμάνι του Αθηνιού. Επιβίβαση. Αναχώρηση για Πειραιά.

Πολύ καλή προσέγγιση στο θέμα -της αλλαγής ηγεσίας στο υπουργείο Τουρισμού- ,απο σοβαρότατη πλευρά πάντοτε, κάνει στο τελευταίο του newsletter το portal «παρατητηρήριο». Με τίτλο «πάλι από την αρχή» αναφέρει οτι,

Η αποπομπή/παραίτηση της 'Aντζελας Γκερέκου από τη θέση της υφυπουργού Τουρισμού επαναφέρει στο προσκήνιο το μείζον ζήτημα του σχεδιασμού και της άσκησης της τουριστικής πολιτικής στην Ελλάδα. Ανεξάρτητα από το πρόσωπο ή το σχήμα που θα τη διαδεχθεί, γεγονός παραμένει ότι ξεκινάμε και πάλι από την αρχή. Μια νέα ομάδα συμβούλων θα χρειαστεί μερικούς μήνες για να κατανοήσει τις βασικές έννοιες των τουριστικών θεμάτων και στη συνέχεια (αν στο μεταξύ δε γίνει μια ακόμα αλλαγή πολιτικού προϊσταμένου) να αναλάβει την όποια δράση. Ο τουρισμός δεν έχει την πολυτέλεια να εξαρτάται από τους πολιτικούς. Χρειάζεται μακροχρόνιο πρόγραμμα ανάπτυξης και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν στο τιμόνι βρεθεί ηγεσία με πενταετή τουλάχιστον προοπτική. Τα πολιτικά κόμματα πρέπει να το κατανοήσουν και να συνεναίσουν σε πρόσωπο ή πρόσωπα κοινής αποδοχής που θα ηγηθούν της προσπάθειας.



Ενω, μιας και σοβαρέψαμε, αξίζει να σχολιάσουμε οτι με μεγάλη ανακούφιση διαβάζουμε απο το ίδιο newsletter οτι σημαντική άνοδος σημειώνεται στα συνέδρια που πραγματοποιούνται στην Ελλάδα το Μαϊο και τον Ιούνιο του 2010 σε σχέση με τα στοιχεία των περσινών αντίστοιχων μηνών, έτσι όπως αυτά καταγράφονται στο http://www.conferences.gr/  Πιο συγκεκριμένα, το Μάιο φέτος καταγράφηκαν συνολικά 164 συνέδρια (έναντι των 95 πέρσι) και τον Ιούνιο 89 (έναντι των 69 πέρσι). Το συγκεκριμένο δίμηνο παραμένει σταθερά ιδιαίτερα δημοφιλές στη διοργάνωση συνεδρίων και εκδηλώσεων αν λάβουμε υπόψη μας ότι το 2009 φιλοξένησε ποσοστό 32% των συνεδρίων ολόκληρης της χρονιάς ενώ για το 2010 το ποσοστό αναμένεται να αγγίξει το 30%. Το http://www.conferences.gr/  φιλοξενεί τον πιο πλήρη και αξιόπιστο κατάλογο συνεδρίων που γίνονται στην Ελλάδα.





Τρίτη και καλή παρατήρηση απο το ίδιο newsletter είναι αυτη για την διαχείρηση της on line κριτικής.

Οι κριτικές του ταξιδιωτικού κοινού για ξενοδοχεία και υπηρεσίες μέσω του trip advisor και άλλων αντίστοιχων sites είναι πλέον κοινή πρακτική και επηρεάζουν πολύ σημαντικά τις επιλογές όλων εκείνων που τις αναζητούν. Πώς όμως διαχειρίζονται οι ξενοδόχοι τόσο τις καλές όσο και τις κακές κριτικές που τους αφορούν; Γιατί μόνο το 4% των κακών κριτικών απαντάται από εκείνους που τις δέχονται; Ποια είναι η σωστή μεταχείριση της κριτικής μέσω του διαδικτύου; Σύμφωνα με τους ειδικούς, κάθε ξενοδόχος οφείλει να παρακολουθεί και να αντιδρά άμεσα στις κριτικές που δέχεται, κυρίως σε εκείνες που αναφέρονται σε αδυναμίες, προβλήματα και ατυχείς στιγμές. Μια κακή κριτική η οποία παραμένει πολύ καιρό ή για πάντα αναπάντητη φανερώνει αδυναμία και κακά αντανακλαστικά. Αντίθετα, η άμεση, ευγενής, ειλικρινής και απολογητική -αν και εφόσον χρειάζεται- απάντηση από το διευθυντή ή άλλο αρμόδιο εκπρόσωπο της επιχείρησης μπορεί να είναι αυτή η οποία θα ανατρέψει το κακό κλίμα. Ας μην παραβλέπουμε όμως και τις θετικές κριτικές...Ένα δημόσιο ή προσωπικό ευχαριστήριο μήνυμα επιβάλεται και σε αυτή την περίπτωση.



Το μοναδικό σχόλιο -σε πρώτο πλυθηντικό- είναι πως,  καλό θα ναι να κοιτάζουμε πού και πού την σελίδα του trip advisor ή και άλλων αντίστοιχων site ώστε να ξέρουμε αν και τι γράφεται για μας αλλά και την περιοχή μας και να απαντάμε ανάλογα. Στην περίπτωση που δεν έχετε τον χρόνο, μην το αμελήσετε, ζητήστε να το κάνει για εσάς κάποιο φιλικό σας πρόσωπο ή ένας συνεργάτης σας ή μπορείτε να το αναθέσετε σε όσους διαχειρίζονται το site σας.

By far (που λέει κι η γιαγιά...)

Τουλάχιστο ως κακοπροαίρετες και κακιασμένες θα πρέπει να χαρακτηριστούν και να καταδικαστούν οι φήμες οτι θα ακολουθήσουν αποκαλύψεις και για άλλους τραγουδιστές συζύγους βουλευτών. (εδω που τα λέμε δεν είναι και λίγες οι περιπτώσεις, για σκεφτείτε το,  πως λέμε αμα λείπει ο γάτος χορευουν τα ποντίκια; στην περίπτωσή μας πολλοί σύζυγοι τραγουδούν)

Η σελίδα πάντως οφείλει να κρατήσει ισορροπίες και αποστάσεις απο αυτές τις φήμες, πάνω απ όλα γιατί όλοι οι τργουδιστές δεν είναι ίδιοι, ούτε ίσοι όμοιοι, κι είναι άλλο πράγμα να τραγουδάς στις (μεγάλες) πίστες για τους νεόπλουτους και τους καψούριδες κι άλλο να σκαρφαλώνεις στις σκαλωσιές και στις τσιμινιέρες και να τρέχεις στις διαμαρτυρίες να τραγουδάς για τον λαό..

Αδέρφια μου αλήτες σοσιαλιστές ...


Απολαυστικά (τουλάχιστο) είναι πολλά σχόλια και κείμενα σε μπλόγκς σχετικά με την απόφαση της παραίτησης της πρώην υπουργού Τουρισμού κ. Γκερέκου.


Εμείς όμως που ειδικευόμαστε στις αποκλειστικότητες εχουμε ακόμη μιά. Σύμφωνα με αποκλειστικές μας πληροφορίες, ο σύζυγος της υπουργού φέρεται να δήλωσε σε στενούς του συνεργάτες οτι «το προηγούμενο κόμμα που κυβερνούσε στην Ελλάδα ήταν καλύτερο, ούτε που με είχαν πειράξει καθόλου, ενω το κόμμα που κυβερνάει τώρα, το οποίο στηρίζει και η γυναίκα μου η σοσιαλίστρια, με κυνήγησε».

Εγω πάλι αρχίζω να ανησυχω. Πρώτα η Άντελα Δημητρίου, ύστερα η Άτζελα Γκερέκου, φοβάμαι μην τριτώσει το σερί..

Εν πάσει περιπτώσει...

Ο τίτλος του κειμένου είναι εμπνευσμένος απο το τραγούδι «Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά» που τραγούδησε το 1971 (που ήμουν αγέννητη...) ο Τόλης Βοσκόπουλος για τις ανάγκες της ομώνυμης ταινίας που σημείωσε πρωτοφανή εισπρακτική επιτυχία όταν προβλήθηκε για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες, αλλά δεν υπήρχε τότε ΣΔΟΕ να κυνηγάει τους καλλιτέχνες οπώτε κι εκείνοι έπερναν τα λεφτά και τα επένδυαν σε ακίνητα στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.

«Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά» τραγουδούσε σπαρακτικά τότε ο Τόλης Βοσκόπουλος και το αισθηματικό δράμα που εξιστορούσε την ιστορία και τα δεινά του τσιγγάνικου λαού, ράγιζε τις καρδιές και προκαλούσε παραλήρημα στο γυναικείο κοινό, γιατί όλες νόμιζαν οτι ήταν η τσιγγάνα για την καρδιά της οποίας τραγουδούσε ο Τόλης, πλήν όμως ως μεγάλος στάρ ο κ. Βοσκόπουλος συνεχίζει να προκαλεί πραλήρημα, με το τελευταίο μεγαλύτερο να ακολουθεί τις ανακοινώσεις οτι χρωστάει 5,5 εκατομμύρια ευρώ στην εφορία την ώρα που εμείς οι υπόλοιποι κοιτάμε να γλιτώσουμε κανα κατοστάρικο (ευρώ).

Έτσι λοιπόν, 4 δεκαετίες μετά, η εκπληκτική μουσική επένδυση της ταινίας επιστρέφει πιο επίκαιρη παρά ποτέ. Η επανακυκλοφορία του επικαιροποιημένου single θα κυκλοφορήσει σε ένα προσεγμένο CD που θα συνοδεύεται από ένθετο με πλούσιο φωτογραφικό και ενημερωτικό υλικό απο την ζωή και την (φορολογική) διαδρομή του καλλιτέχνη. Η μουσική φέρει την υπογραφή του μέντορα της κινηματογραφικής μουσικής στον τόπο μας, Κώστα Καπνίση, ενώ ο Τόλης Βοσκόπουλος που έχει γράψει και τους στοίχους θα αποδώσει με μια νέα συγκλονιστική ερμηνεία την τραγικότητα, την απελπισία και τη μοιραία κατάληξης μιας καταδικασμένης αγάπης. Πρόκειται για μια δοκιμασμένη στο χρόνο δισκογραφική δουλειά που αποκτά πλέον, συλλεκτικό και επίκαιρο χαρακτήρα και δεν πρέπει να χάσετε.

Παράλληλα, και σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της σελίδας μας, 39 χρόνια μετά την πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού ο κ. Βοσκόπουλος θα πραγματοποιήσει φέτος το καλοκαίρι διεθνή τουρνέ με τίτλο «αδέρφια μου αλήτες σοσιαλιστές» παραφράζοντας και επικαιροποιόντας τον τίτλο του δημοφιλούς τραγουδιού, τα έσοδα της οποίας θα παραχωρήσει στον νεοσύστατο σύλλογο εφοριόπληκτων, αφού προηγουμένως κρατήσει το νομιμο ποσοστό του.

Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο,


με θέμα τον «συσχετισμό της οικονομικής κρίσης και της αυτοκτονίας» μας έστειλε η Μονάδα Ψυχικής Υγείας ν.α. Κυκλάδων «κλίμακα». Το κείμενο υπογράφει ο Κωνσταντίνος Σκαρβέλης – Κλινικός Ψυχολόγος της μονάδας.

Σύμφωνα με το κείμενο, που αξίζει να διαβάσετε, υπάρχει σχέση μεταξύ των δύο καταστάσεων (των οικονομικών δυσκολιών και των ψυχικών ασθενειών) ενω σύμφωνα με τα στοιχεία έχουν αυξηθεί οι κλήσεις στην «Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία» λόγω οικονομικών προβλημάτων.

Συσχετισμοί οικονομικής κρίσης και αυτοκτονίας

To τελευταίο χρονικό διάστημα οι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα, και όχι μόνο, επιχειρούν μία ανάδειξη των «δραματικών» επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης στην ψυχική υγεία των πολιτών και, ειδικότερα, στην αύξηση, που αυτή επιφέρει, στις αυτοκτονίες. Ο συσχετισμός με τις αυτοκτονίες επιδημικών διαστάσεων κατά την περίοδο του κραχ της Νέας Υόρκης, είναι συχνός αν και, κατά ένα μεγάλο βαθμό, άτοπος.

Οι ιστορίες χρεωκοπημένων επιχειρηματιών που αυτοκτονούν πέφτοντας από ουρανοξύστες έρχονται να ενισχύσουν την εικόνα που έχουμε για το κραχ της Γουόλ Στριτ τον Οκτώβριο του 1929. Ωστόσο, η «επιδημία» αυτοκτονιών της εν λόγω περιόδου, όπως αυτή πολύ συχνά αναδεικνύεται, είναι, κατά ένα μεγάλο βαθμό, μύθος. Τα ποσοστά αυτοκτονιών στην Αμερική ήδη παρουσίαζαν σταθερές αυξητικές τάσεις από το 1925, και μόνο μία πολύ μικρού βαθμού αύξηση κατά τα έτη 1930 και 1931 μπορεί να αποδοθεί και στις συνέπειες της «Μεγάλης Κατάθλιψης» (Great Depression). O αριθμός των αυτοκτονιών τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο του 1929 στις Η.Π.Α. ήταν μικρότερος από αυτόν των άλλων μηνών. Ο μεγαλύτερος αριθμός αυτοκτονιών εκείνου του έτους σημειώθηκε τους θερινούς μήνες, όταν η χρηματιστηριακή αγορά είχε ιδιαιτέρως θετική εικόνα.

Βέβαια, ο μύθος ενισχύθηκε από κάποιες πολύ καλά «διαφημισμένες» «θεαματικές» αυτοκτονίες εκείνης της περιόδου. Ωστόσο, αν θεωρηθεί ότι στις Η.Π.Α. το κραχ οδήγησε σε χιλιάδες αυτοκτονίες, αντίστοιχα, στην Ευρώπη, οι επιπτώσεις της κρίσης οδήγησαν στην άνοδο του ναζισμού. Στη Γερμανία, οι άνεργοι το Γενάρη του 1933 έφταναν τους 6.013.000 προσφέροντας στο Χίτλερ ένα ακαταμάχητο προεκλογικό όπλο. Στην Ασία η κρίση, πλήττοντας ιδιαιτέρως την Ιαπωνία, οδήγησε στην εισβολή του στρατού στη Μαντζουρία και στην ανάδειξη των στρατοκρατών του Τόκιο και του Χιροχίτο.

Ποια λοιπόν η σχέση οικονομικής κρίσης και αυτοκτονίας; Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιεί ότι η οικονομική κρίση και η ανασφάλεια που αυτή προκαλεί, μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών, οι οποίες συνήθως εμφανίζονται συχνότερα σε ανέργους απ’ ότι σε εργαζόμενους. Πράγματι, το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει αυξηθεί ο αριθμός των κλήσεων στη Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία από άτομα που βιώνουν οικονομικά αδιέξοδα, ανεργία ή εργασιακή ανασφάλεια.

Υπάρχει ένας ισχυρός δεσμός μεταξύ της ανεργίας, της οικονομίας γενικότερα και της ψυχικής υγείας. Ένας κοινός «φαύλος κύκλος δυσκολιών» μπορεί να αρχίσει με την απώλεια θέσεων εργασίας, η οποία είναι ένας παράγοντας που οδηγεί σε κατάθλιψη μέσω των οικονομικών δυσχερειών και της απώλειας του προσωπικού ελέγχου. Στην πραγματικότητα, αυτός ο «φαύλος κύκλος» οδηγεί σε επιπτώσεις οικονομικού και κοινωνικού χαρακτήρα, σε επιπτώσεις στη σωματική υγεία και στην ψυχική. Η πιο συχνή επίπτωση, αναφορικά με την ψυχική υγεία, είναι η κατάθλιψη, η οποία αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο αυτοκτονίας. Ωστόσο, αυτές οι δυνητικές διασυνδέσεις, αυτός ο δυνητικός «φαύλος κύκλος» αφορά ευάλωτα άτομα, μέσω περίπλοκων αλληλεπιδράσεων πολλών παραγόντων, ένας εκ των οποίων είναι η οικονομική κατάσταση.

Παρά το γεγονός ότι η ανεργία σχετίζεται με σχετικά υψηλά ποσοστά αυτοκτονικότητας, πολλά άτομα μπορεί να πλήττονται από αυτήν λόγω προβλημάτων ψυχικής υγείας ή/και εξάρτησης από ουσίες, κ.λπ., παράγοντες οι οποίοι, μεμονωμένα σχετίζονται με υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονικότητας. Παράλληλα, η ανεργία και οικονομικές δυσχέρειες σχετίζονται με την κατάθλιψη, τη χρήση ουσιών, τα προβλήματα στην οικογένεια, παράγοντες οι οποίοι, επίσης μεμονωμένα σχετίζονται με την αυτοκτονικότητα.

Η ανεργία μπορεί να επιφέρει μεγαλύτερη κοινωνική ευαλωτότητα, δηλαδή μικρότερο βαθμό κοινωνικής ένταξης του ατόμου, δεδομένης της εργασιακής του κατάστασης. Η αναγκαιότητα της εγκαθίδρυσης και διατήρησης ισχυρών δεσμών κοινωνικής αλληλεγγύης, οι οποίοι θα λειτουργήσουν ως ένα προστατευτικό δίκτυο στα ευάλωτα μέλη της κοινωνίας, αναδεικνύεται ως εξόχως σημαντική.

Έτσι λοιπόν, η οικονομική κατάσταση ενός ατόμου, εφόσον αυτή είναι αρνητική, δεν είναι ικανή να προκαλέσει μία αυτοκτονία, εφόσον δε συντρέχουν και άλλοι παράγοντες ευαλωτότητας.

Στη σημείο αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικός ο ρόλος τόσο των ΜΜΕ, στην αναπαραγωγή σχετικών ειδήσεων όσο και του συνόλου της κοινωνίας στην πρόληψη του φαινομένου. Στην Ιρλανδία και στην Ισπανία, χώρες που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερως σημαντικά οικονομικά προβλήματα και τα ποσοστά ανεργίας είναι υψηλά, τυπώθηκαν περισσότερα από 500.000 φυλλάδια, σε μια προσπάθεια να αποτραπούν οι αυτοκτονίες ατόμων, που θα πυροδοτούνταν από την οικονομική ύφεση.

Στην Ελλάδα, δεδομένων των οικονομικών συνθηκών, καθίσταται περισσότερο αναγκαία από ποτέ η κατάρτιση μίας ολοκληρωμένης πολιτικής πρόληψης των αυτοκτονιών. Κάποιοι από τους βασικούς άξονες αυτής είναι:

Η προώθηση της έγκαιρης διάγνωσης, εκτίμησης, θεραπείας και παραπομπής για ειδική φροντίδα των ατόμων σε κίνδυνο εμφάνισης αυτοκτονικής συμπεριφοράς
Μείωση της διαθεσιμότητας, προσβασιμότητας αλλά και της ελκυστικότητας των θανατηφόρων μέσων αυτοκτονίας.
Δράσεις καταπολέμησης του στίγματος
Η ενίσχυση των πολιτικών κοινωνικής ένταξης ως άμεσα συνδεδεμένων με μία πολιτική πρόληψης της αυτοκτονίας
Ηλεκτρονικές υπηρεσίες και υπηρεσίες νέας τεχνολογίας (e-mental health)
Οι ερευνητικές διαδικασίες και η ανάπτυξη εργαλείων καταγραφής τόσο των αυτοκτονιών όσο και των αποπειρών
Η διεξαγωγή ψυχολογικών αυτοψιών

Υπηρεσίες υποστήριξης και αποκατάστασης ατόμων που επιβαρύνονται από την αυτοκτονία ή την αυτοκτονική συμπεριφορά οικείου προσώπου
Ειδικό πρωτόκολλο δημοσιοποίησης αυτοκτονιών .

Γραμμή Παρέμβασης (24ωρη λειτουργία): 801-801-99-99 ή 1018
Για τη Νάξο: 22850-26982 ή 6944865075
Για την Αμοργό: 22850-71840 ή 6944865075
Για την Ίο: 22860-91279 ή 69448075
Για τη Σαντορίνη: 22860-25961 ή 6944865075

Και μονο διαβάζοντας τα ονόματα, θέλεις να τα γνωρίσεις!




Η Ένωση Ζοωφίλων Θήρας προσπαθεί να βρεί καλές οικογένειες για 21 πανέμορφα σκυλάκια. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείται να επικοινωνήστε στο 6974321784

Εμείς ανεβάζουμε τα χαρακτηριστικά των διαθέσιμων σκύλων, προκειμένου να τα διαβάσετε, να το σκεφτείτε και να αποφασίσετε εαν υπάρχει κάποια περίπτωση που να ταιριάζει στο γούστο και στις ανάγκες σας.

ΑΓΗΣ – ΑΡΣΕΝΙΚΟ – ΗΜΙΑΙΜΟ ΛΑΜΠΡΑΝΤΟΡ
ΑΣΑ – ΘΗΛΥΚΟ-ΛΥΚΟΣΚΥΛΟ/ΧΑΣΚΙ
ΜΠΑΛΤΖΑΚ – ΑΡΣΕΝΙΚΟ – ΟΛΟΛΕΥΚΟ ΗΜΙΑΙΜΟ ΠΙΤ ΜΠΟΥΛ
ΜΠΟΛΤ – ΑΡΣΕΝΙΚΟ – ΗΜΙΑΙΜΟ ΛΑΜΠΡΑΝΤΟΡ
ΚΡΟΚΥ – ΑΡΣΕΝΙΚΟ -ΚΟΚΕΡΑΚΙ
ΔΟΜΙΝΙΚΗ & ΒΕΑΤΡΙΚΗ - ΘΗΛΥΚΑ – ΜΙΚΡΟΣΩΜΑ ΜΟΥΛΑΡΟΣΚΥΛΑ
ΝΤΟΛΗ – ΘΗΛΥΚΟ –ΠΟΙΝΤΕΡ
ΤΖΙΝΤΖΕΡ – ΘΗΛΥΚΟ – ΠΟΙΝΤΕΡ
ΠΟΚΙΤΟ- ΑΡΣΕΝΙΚΟ – ΠΟΙΝΤΕΡ
ΡΟΜΕΟ- ΑΡΣΕΝΙΚΟ – ΠΟΙΝΤΕΡ
ΤΖΙΠΣΗ – ΘΗΛΥΚΟ- ΜΙΚΡΟΣΩΜΟ ΜΟΥΛΑΡΟΣΚΥΛΟ
ΤΖΕΣΙΚΑ – ΘΗΛΥΚΟ- ΜΙΚΡΟΣΩΜΟ ΜΟΥΛΑΡΟΣΚΥΛΟ
ΛΑΙΔΗ – ΘΗΛΥΚΟ – ΗΜΙΑΙΜΟ ΣΕΤΤΕΡ
ΠΟΠΗ – ΘΗΛΥΚΟ – ΗΜΙΑΙΜΟ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΝΟ ΛΥΚΟΣΚΥΛΟ
ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ – ΑΡΣΕΝΙΚΟ – ΗΜΙΑΙΜΟ
ΣΟΥΖΑΝΝΑ – ΘΗΛΥΚΟ ΚΟΥΤΑΒΙ – ΗΜΙΑΙΜΟ
ΦΛΟΥΦΛΗΣ – ΑΡΣΕΝΙΚΟ – ΚΑΝΙΣ ΓΚΡΙΦΟΝ
ΠΙΚΟΛΙΝΑ- ΘΗΛΥΚΟ – ΤΣΙΟΥΑΟΥΑ

Πλούσιο, εκτενές απο κάθε άποψη (και σε χρόνο και σε γκάμα επιλογών) επίκαιρο, με καινούργια σχήματα και δουλειές, αλλά, ακριβό στις τιμές των εισητηρίων του το φετινό Φεστιβάλ Πέτρας.

Το οποίο, δεν μείωσε τις τιμές του σε σχέση με πέρσυ, το αντίθετο μάλιστα, έχει μονον 1 δωρεάν παράσταση (για παιδιά) ενω δεν κατάλαβα με ποιά κριτήρια γίνεται η κοστολόγηση του εισητηρίου της κάθε παράστασης. Οι αρχαίες κωμωδίες και τραγωδίες πχ κοστολογούνται στα 22 ευρώ το άτομο, ενω οι συναυλίες στα "παίζουν" σε 20 και 18 ευρώ.

με αφορμή την διεθνή επικαιρότητα...
ή "τα γιαούρτια" Νο2 ....


Και για να εξηγιόμαστε,
δεν μου φταίνε περισότερο οι πολιτικοί, σε διεθνές επίπεδο, απ' όσο όσοι τους θέλουν και τους επιλέγουν ως «καλά παιδιά» για να κάνουν την δουλειά τους.

Σύμφωνοι. Οι εταιρίες δίνουν δουλειές κι ενδεχομένως να τις εκτιμάει πιο πολύ ο κόσμος απο τους πολιτικούς που πλέον δεν διορίζουν, αλλά μοιράζουν τις δουλειές στις εταιρίες. Πλήν όμως χωρίς ισχυρή και σοβαρή πολιτική (με ήτα) που πάμε (καπετάνιο); Που μας πάει η πολιτική-λοβοτομή που επιχειρείται τελευταία; (δεν ξέρω, εμένα για να χαιρετάω με στείλανε....)
Οι παραπάνω προτασούλες είναι γραμμένες με αφορμή την στάση κάποιων Αμερικανών πολιτικών στο θέμα της μόλυνσης με πετρέλαιο του κόλπου του Μεξικού (που δεν είναι μονο πρόβλημα του Μεξικού γιατί λερώνει κι αμερικάνικες περιοχές).  Είπαν λοιπόν (κάτι είναι κι αυτό...) οτι δεν πρόκειται να δώσουν νέες άδειες εξόριξης που ζητάνε οι εταιρίες καθώς κι οτι θα κάνουν την νομοθεσία αυστηρότερη.
Απο την άλλη, οι επιστήμονες κάνουν λόγο για την ανάγκη «στροφής σε ανανεώσιμες μορφές ενέργειας».

Φυσικά και χρειάζεται ισχυρή πολιτική και άνθρωποι που να ξέρουν να θέτουν όρια -και να προστατεύουν και τους κοινωνικά ασθενέστερους- (αν δεν είναι αυτός ο ρόλος της πολιτικής ποιός είναι;) διαφορετικά, θα «διώχναμε» τους πολιτικούς και θα βάζαμε τους προέδρους των εταιριών να μοιράζονται τις δουλειές και τα κέρδη, κι εμείς αντί να τρέχουμε να ψηφίζουμε κάθε 4 χρόνια να πηγαίνουμε να παρακολουθούμε τις αρχαιρεσίες των διαφόρων διοικητικών συμβουλίων..

με αφορμή την εγχώρια επικαιρότητα. (ωχ, σοβαρεύουμε τώρα...) 

Γιατί άραγε ο κόσμος, που είναι πάντοτε σοφός, δηλώνει οτι αισθάνεται απογοητευμένος απο το πολιτικό σύστημα, τους συνδικαλιστές και τους δημοσιογράφους; (ίσως απο τους τελευταίους λιγότερο) Μα γιατί περίμενε να τον υπερασπιστούν. Αυτός δεν είναι ο ρόλος της πολιτικής; Να θέτει όρους, να ρυθμίζει τις συνθήκες στην κάθε χώρα και να προστατεύει τους ασθενέστερους. Αλλιώς,  είπαμε τι θα μπορούσε να ισχύει. Καλούμε τους προέδρους των εταιριών κλπ...
Λογικό δεν είναι στην περίπτωση που ο κόσμος αισθάνεται οτι του γυρίσανε την πλάτη να την γυρίζει κι εκείνος;  Προς τι λοιπόν οι φιλοσοφικές απορίες και οι α-πορίες γενικώς;...


Ειλικρινά έκανα το σταυρό μου με το προχθεσινό ρεπορτάζ στην εφημερίδα "τα Νέα" σύμφωνα με το οποίο συστηματικά κάποιοι εγκαταλείπουν ηλικιωμένους ανθρώπους στον δρόμο. Αυτό το "συστηματικά" με παραξένεψε λίγο και με έβαλε σε σκέψεις οτι μπορεί να μην τους θέλουν πια ιδρύματα(;) ή νοσηλευτήρια(;) ή ποιός ξέρει τι; επειδή πιθανότατα δεν καλύπτονται οικονομικά απο τις συντάξεις των ηλικιωμένων...   τραγικά πράγματα.. κι εδω είναι μια ακόμη περίπτωση που σκέφτηκα τον ρόλο του κράτους σε μια κοινωνία που  κανονικά οφείλει να μεριμνά για τους ασθενέστερους...
πέραν τούτου και σε πιο πρακτικό επίπεδο, έχουν αγριέψει τελευταία τα πράγματα, κι αυτό το θέμα χρειάζεται έρευνα.. οχι μονο δηλ. να "περισυλλέγουν" τους έρμους αυτούς ανθρώπους οι αρχές..

Επίσης, με φοβίζει το γεγονός οτι τον θυμό πολλών πολιτών απέναντι σε πολλούς πολιτικούς, κάποιοι προσπαθούν να τον χρησιμοποιήσουν προκειμένου να αναδείξουν την υπεροχή των επιχειρηματιών.
κι όπως λέγαμε σήμερα με εναν φίλο, τον πολιτικό τον βλέπεις, τον βρίζεις εν ανάγκη, τον φασκελώνεις κιόλας, τον αισθάνεσαι όπως και να εχει κοντά σου, δίπλα σου, έρχεται και σε βρίσκει, σου ζητάει την ψήφο σου, του κάνεις νάζια, του λές "ψήφο θέλετε κύριε" (και σκέφτεσαι, ψήφο θέλεις βρε!..) έχεις δηλαδή όσο να ναι μια υποχρέωση απέναντί του, και σου εχει κι εκείνος, οπώτε εχεις ενα θάρρος παραπάνω να του ζητάς να κάνει πράγματα για σένα. είναι η δουλειά του τέτοια.
απο τον επιχειρηματία-μάνατζερ τι θα ζητήσεις; που δεν θα σου χρωστάει και τίποτα (αλλά μάλλον το αντίθετο θα συμβαίνει...)
συνεπώς, και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, οι προσπάθειες θα πρέπει να σκοπεύουν στην βελτίωση της πολιτικής κι οχι στην "κατάργησή" της.

Το ΠΑΜΕ φταίει για όλα!
ή
«ελευθεροτυπία» η εφημερίδα που γκρέμισε τον «Γκερεκισμό» ....


Παραιτήθηκε η υφυπουργός Πολιτισμού Αντζελα Γκερέκου


Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της σελίδας μας, πράκτορες του ΚΚΕ που υποδύονταν τους δημοσιογράφους ήταν όσοι είχαν παρεισφρύσει στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» και υπέγραψαν το άρθρο σύμφωνα με το οποίο ο σύζυγος της υπουργού κ. Γκερέκου, τραγουδιστής κ. Βοσκόπουλος οφείλει στο ελληνικό δημόσιο 5,5 εκ. ευρώ, αποκάλυψη η οποία οδήγησε τελικά στην παραίτηση της υπουργού.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες η πρώην υπουργός μετά απο πολύωρη σύσκεψη με τους συνεργάτες της -στην οποία την παρακαλούσαν να μην παραιτηθεί γιατί που θα βρούν άλλη υπουργό να τους πέρνει μαζί της στα ταξίδια- η υπουργός ανακοίνωσε την παραίτησή της λέγοντας πως ο άντρας της βγάζει αρκετά λεφτά για να την ζεί κι οτι δεν είναι ανάγκη να τρέχει όλη μέρα με τις γόβες στις εκθέσεις για να διαφημίζει την ελλάδα και τον μύθο της κι οτι στο εξής θα ακολουθεί τον σύζυγό της στις μεγάλες συναυλίες του στο εξωτερικό.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες η κυβέρνηση εχει ξεκινήσει εναν αγώνα δρόμου προκειμένου να καλύψει άμεσα το κενό της αποχώρησης της κ. Γκερέκου, ώστε να μην χαθεί πολύτιμος χρόνος πόσο μάλλον αυτην την εποχή που βρισκόμαστε στην έναρξη της τουριστικής σεζόν και ο τουρίστας αγωνιά να ξέρει ποιός προύσταται του ελληνικού μύθου...
Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, προκειμένου η μετάβαση στην νέα ηγεσία να είναι ομαλή, κυβερνητικοί παράγοντες προσανατολίζονται στην εξεύρεση ενός Άγγελου ή μιας Αγγελικής ώστε  να μην μπερδευτούν και οι ξένοι που είχαν συνηθίσει το όνομα. Μεταξύ των υποψηφίων ακούγονται τα ονόματα του Άγγελου Πυριόχου, της Αγγελικής Νικολούλη, της Αγγελικής Δαλιάνη και του Άγγελου Αντωνόπουλου που εχει υπάρξει κι εκείνος πολιτικοποιημένος ηθοποιός, ενω σύμφωνα με εισήγηση του ΓΓ του υπουργείου Τουρισμού κ. Πουσαίου εχει προταθεί το όνομα του Άγγελου Ρούσσου που εκτός της συνωνυμίας είναι και Κυκλαδίτης!

Heidi Bowerle
«πανηγύρια»


Κυκλοφόρησε η τελευταία δουλειά της Heidi Bowerle με τίτλο "πανηγύρια"


Πρόκειται για ενα βιβλίο γραμμένο απο μια Γερμανίδα, μόνιμη σχεδόν κάτοικο και σταθερή φίλη της Σαντορίνης τα τελευταία 40 χρόνια, στα οποία έχει μελετήσει σε βάθος την ιστορία και την κουλτούρα του νησιού.

Στο βιβλίο της «πανηγύρια» η Heidi Bowerle αναφέρεται σε μια περίοδο 30 ετών, ξεκινώντας απο το 1977 και κλείνοντας το 2007, κατα την διάρκεια των οποίων περιγράφει, μέσα απο την ματιά του πρωταγωνιστή-αφηγητή Τουσνέλδου, τα ήθη και τα έθιμα των σημαντικότερων θρησκευτικών γιορτών του τόπου.

Το βιβλίο αποτελεί ενα είδος προσωπικού ημερολογίου του ήρωα Τουσνέλδου, ενός κουποπόνηρου καταφερτζή, ο οποίος με τον μοναδικό του τρόπο περιγράφει τις εμπειρίες του απο τις επισκέψεις του στα πανηγύρια των περισσότερων εκκλησιών των χωριών του νησιού.

Τα «πανηγύρια» περιλαμβάνουν πλούσια εικονογράφηση μιας και η αφήγηση της κάθε γιορτής συνοδεύεται κι απο ενα χαρακτηριστικό σκίτσο σχεδιασμένο με το πενάκι της συγγραφέα.

Η συλλογή των αφηγήσεων αποτελεί εναν χρήσιμο και διαχρονικό οδηγό για τις γιορτές κι τα ήθη του τόπου.



Το βιβλίο κυκλοφορεί σε δύο γλώσσες, στα Γερμανικά και στα Ελληνικά, ενω τις επόμενες ημέρες αναμένεται να κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία. Μέχρι τότε, όσοι το θέλουν να το προμηθευτούν μπορούν να στείλουν μήνυμα και σε αυτην την σελίδα.

Για το κείμενο που ακολουθεί αξίζει ενας σύντομος πρόλογος παράλληλα με τις ευχαριστίες μου προς στην συντάκτριά του που το «μοιράζετε» μαζί μας. Ξεκινώντας απο το δεύτερο οφείλω να ευχαριστήσω την κυρία Τερέζα Κοκκαλάκη,
γνωστή μας στην Σαντορίνη απο την μέχρι πρότινος και για περισσότερα απο 25 χρόνια ιδιότητά της ως υπεύθυνης των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Μεγάρου Γκύζη στα Φηρά, ενω σχετικά με το πρώτο, πρέπει να πώ οτι είναι πολύ μεγάλη η χαρά και η ικανοποίησή μου καθώς και η αίσθηση του καθήκοντος όταν καλούμαι σε αυτήν την σελίδα να δημοσιεύσω κείμενα ανθρώπων που χαίρουν της εκτίμησης της κοινωνίας στην οποία εχουν λειτουργήσει. Κι ακόμη περισσότερο, όταν αυτοί οι άνθρωποι με την πάροδο των χρόνων, παρά τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουμε όλοι καθημερινά και μακριά απο ενα μέρος του κλίματος της εποχής που μας προτρέπει στην αδιαφορία, επιμένουν να διατηρούν το ενδιαφέρον και τη αγωνία τους για τα κοινά. Πόσο μάλλον για θέματα που απασχολούν -αλλά και θυμώνουν- τους νέους. Γιατί, τείνει να γίνει όλο και πιο δύσκολο να κατανοήσουμε τους νέους και να ψάξουμε να βρούμε τους λόγους που τους φοβίζουν και τους ανησυχούν.. Οι σκέψεις της κ. Κοκκαλάκη ,θα τολμούσα να πω, διακατέχονται απο την αίσθηση του δικαίου, την αγωνία για ενα καλύτερο μέλλον για την χώρα, αλλά και την «έγνοια» για την γενιά.


Το κείμενο της κ. Τερέζας Κοκκαλάκη με ημερομηνία «μεσάνυχτα 8ης Μαίου 2010» γράφτηκε με αφορμή τα πρόσφατα δυσάρεστα γεγονότα στην πρωτεύουσα. 


Αγαπητοί φίλοι,

Βλέποντας στην τηλεόραση τα θλιβερά γεγονότα της 5ης Μαίου 2010 κατα τη διάρκεια της μεγαλύτερης διαμαρτυρίας για τα νέα οικονομικά μέτρα(με 3 αθώα θύματα που καηκαν ζωντανά) , αναλογίστηκα με τι τρόπο θα μπορούσαν να αντιδράσουν αυτοί που πιστευουν στο Θεό και στην προστασία του σε ώρα κινδύνου;

Ίσως μια ομαδική επίκληση στο Θεό (μακριά απο κομματικές παρατάξεις και σκοπιμότητες). Τώρα που όλοι βιώνουμε τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση επιθυμούμε άμεσα τη θεική του παρέμβαση. Να μας φωτίσει να δούμε με αντικειμενικότητα γιατί φτάσαμε σε αυτό το πρωτοφανές οικονομικό αδιέξοδο.

Θα πρέπει να να αναγνωρίσουμε οτι :

Εκτός απο τους κυβερνώντες που πρόδωσαν τον Ελληνικό λαό και κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα και έδωσαν το κακό παράδειγμα σε εναν ευάλωτο και επιπόλαιο λαό να ακολουθήσει αυτό το κακό παράδειγμα και να ζεί εδω και 25 χρόνια μια εικονική πραγματικότητα, πιστέψαμε οτι είμαστε τόσο πλούσιοι που να μπορούμε να επιδεικνύουμε με τη σπατάλη μας τα πλούτη μας χωρίς ίχνος ντροπής και έτσι γίναμε συνένοχοι στην παρανομία!

Πως είναι δυνατόν ενας τόσο ωραίος τόπος, που τυχαίνει να εχει την μεγαλύτερη ιστορική κληρονομιά παγκοσμίως, να μην παράγει τίποτα, να εξευτελίζεται καθημερινά και να περιμένει τα επόμενα δανεικά για την επίβίωσή του στην εντατική; Διότι τα τελευταία χρόνια το μόνο που παράγει αυτός ο τόπος είναι πρωτοφανή σκάνδαλα!

Αναρωτιέμαι ακόμα γιατί οι Έλληνες όταν μεταναστεύουν και φεύγουν απο την Ελλάδα;, μπαίνουν στο σύστημα της χώρας που τους φιλοξενεί, πειθαρχούν και μεγαλουργούν;

Μήπως το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να συνεργαστεί η πολιτεία με το λαό για μια ριζική αλλαγή του συστήματος που υπονομεύει το μέλλον μας;

Η πρότασή μου

Να αναγνωρίσουμε οτι έχουμε όλοι ευθύνη για την σημερινή κατρακύλα και να προσπαθήσουμε να επανατοποθετήσουμε την αξία της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη.

Δεν παίρνει αναβολή. Είναι η τελευταία ευκαιρία που μας δίνεται!

Να αλλάξουμε νοοτροπία για να δείξουμε οτι μπορούν να μας ξαναεμπιστευτούν, αφού επι τέλους αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και επιθυμούμε να αλλάξουμε τρόπο ζωής!

Επίσης κάθε πολίτης να παροτρύνει τους γύρω του για μια νέα πνευματική αλλαγή! Να βγάλουμε όλοι τον καλό μας εαυτό, τα πολλά μας προτερήματα, το ενδιαφέρον για τον διπλανό μας που εχει ανάγκη και να παύσουμε να μετράμε τις αξίες μόνο με το χρήμα!

Να δώσουμε και να πάρουμε έμπρακτη αγάπη, όλοι μαζί ενωμένοι και αποφασισμένοι να σωθεί η Ελλάδα!

Και το κυριότερο:

Να ξαναδώσουμε όραμα και ελπίδα στους νέους ανθρώπους που μας κοιτάζουν σαστισμένοι και απορημένοι αφού αυτοί καλούνται να πληρώσουν τα σφάλματα και τις επιπόλαιες επιλογές μας!

Λέμε στους νέους να κάνουν παιδιά, όμως θα πρέπει να τους ενημερώσουμε οτι κάθε παιδί που γεννιέται σήμερα χρωστάει στο σύστημα 40.000 ευρώ!

Ακόμα θα ήθελα να πώ στους συμπατριώτες μου οτι δεν είναι εξυπνάδα να μην πληρώνουμε τους φόρους που μας αναλογούν σύμφωνα με τα εισοδήματά μας. Στα Σκανδιναβικά κράτη που η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια και ο πολιτισμός λειτουργούν υποδειγματικά, οι πολίτες καταβάλλουν το 45-50% των εισοδημάτων του στο κράτος.

Καλή φώτιση σε όλους μας.

Τερέζα Κοκκαλάκη


Υ.Γ. Ίσως σαν πρώτο βήμα θα πρέπει να δώσουμε τον οβολό μας για το δημόσιο χρέος στην τράπεζα της Ελλάδας. Για να παύσουμε να υπονομεύουμε το μέλλον των επόμενων γενεών με τα θανατηφόρα επιτόκια που επωμιστήκαμε για να επιβιώσουμε.

Το Σωματείο Τουριστικών Καταλυμάτων της Σαντορίνης «η Ατλαντίδα» ενημερώνει τα μέλη του και όλους τους ενδιαφερόμενους ότι,


η διαδικασία δήλωσης τιμών συνεχίζετε κάθε Τρίτη και Πέμπτη 18:30 - 20:30 μέχρι και 31 Μαΐου οπότε και εκπνέει η προθεσμία. Παρακαλούμε να προσέλθετε στο γραφείο του σωματείου για την έγκαιρη δήλωση των τιμών των δωματίων και των διαμερισμάτων σας. Όσοι από τους συναδέλφους έχουν δηλώσει τιμές για την τρέχουσα seazon να αγνοήσουν το μήνυμα. Τηλέφωνο επικοινωνίας 2286022854 (ώρες γραφείου). Υπεύθυνος Γραφείου: Λιναρδόπουλος Γιώργος. Κινητό 6944847314.

Νέο διοικητικό Συμβούλιο απέκτησε μετά τις πρόσφατες εκλογές της η Συνομοσπονδία Επιχειρηματιών Ενοικιαζόμενων Δωματίων – Διαμερισμάτων Ελλάδας.

Έφορος Οργανωτικού εκλέχθηκε ο Πρόεδρος της Κυκλαδικής Ομοσπονδίας Τουριστικών Καταλυμάτων, κ.Αντώνης Καρατάσος. Ο ιδρυτής και επι σειρά ετών Πρόεδρος της ΣΕΕΔΔΕ κ. Στέλιος Πολυκράτης, απεσύρθη και δεν έθεσε υποψηφιότητα.

Το νέο ΔΣ εχει ως εξης, Πρόεδρος Μπρεντάνος Κωνσταντίνος, Αντιπρόεδρος Τοκούζης Παναγιώτης, Γενικός Γραμματέας Ψαρογιάννης Αστέριος, Ειδικός Γραμματέας Τσιόλης Διονύσιος, Έφορος Οργανωτικού Καρατάσος Αντώνιος

κυριακάτικη έκδοση ..                                                      

Φαγωθήκατε... “Κάποιος να πάει φυλακή, κάποιος να πάει φυλακή». Ας πάει λοιπόν, μονο μην πάει κανας φουκαράς για να πείτε μετά οτι «εμείς κάναμε τη δουλειά μας επιβάλαμε την τάξη κι εχει ο θεός». Επίσης, αυτό το «παραδειγματικά» δεν το καταλαβαίνω. Τι παει να πεί «παραδειγματικά»; θα πάει δηλαδή φυλακή κάποιος που φταίει λιγότερο απο κάποιον άλλον, για να παραδειγματιστεί ο ισχυρότερος-που δεν μπορούν να τον πιάσουν- και να κόψει τις απ-ληστείες;

Συγνώμη που δεν το ανέφερα... το λησμόνησα... εκτός απο τους 3 βουλευτές του κυβερνόντος κόμματος, είναι και ο κ. Παναγιωτακόπουλος που διαφωνεί με τις κυβερνητικές αποφάσεις και γι αυτόν το λόγο περιοδεύει στην Ελλάδα προσπαθόντας να οργανώσει τους «αριστερούς πασόκους» (υπάρχουν και τέτοιοι αλλά πρέπει να τους εντοπίσεις, κάποιοι τους ψεκάζουν με ενα ειδικό υγρό, κι αν αλλάξουν χρώμα σημαίνει οτι είναι «αριστεροί πασόκοι...). Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, οι θέσεις του έχουν υπολογίσημη απήχηση στα καφενεία. (εδω που τα λέμε όποιον και να ρωτήσεις αυτην την εποχή σου λέει ναι....)

γίνε λίγο απατεώνας, μπορείς. μην τα περιμένεις όλα απο το κράτος....

Για ξανασκεφτείτε το σοβαρά και απαντήστε μας σοβαρά. Θα το πάρει ο κόσμος το ΕΚΑΣ ναι ή οχι;

Τι το θέλατε και υποσχόσασταν 700 ευρώ στον κοσμάκη και τώρα δεν ξέρετε εαν μπορείτε να δώσετε την δευτερη δόση;

Πόσο πιο «σοβαρά» να το εκφράσει κανείς; Φιλοσοφία θέλει οτι για να περιμένει μια οικογένεια 350 ευρώ παει να πεί οτι τα χρειάζεται; (ούτε το 1/3 απο φακελάκι για να γεννήσεις παιδί δεν είναι αυτά τα λεφτά. αλλά λέμε τώρα..)

«Στην έκτακτη ανάγκη καλείς όλους να συνεισφέρουν» επιμένει ο υπουργός. Ναι αλλά προφανώς οχι αυτούς που περιμένουν το δευτερο μισό των 700 ευρώ...

Η χαρά του οικονομολόγου...

Επίσης απο τα οικονομικά που ξέρω, ο αποπληθωρισμός -που είναι μια πολύ επίπονη διαδικασία- σημαίνει μείωση μισθών και τιμών. Το υπουργείο όμως επέβαλε το πρώτο και περιμένει αυτορύθμιση για το δευτερο, για να κατακάτσει δηλ. ο κουρνιαχτός και να ισορροπήσουν οι τιμές απο μόνες τους. Κι ενω λένε οι έμποροι οτι αυτά τα πράματα δε γίνονται απο μονα τους και πρέπει να παρθούν μέτρα για τα νοίκια και για για τους φόρους κλπ, οι υπευθυνοι επιμένουν στην αυτορύθμιση των αγορών και στην αυξηση του ανταγωνισμού. Σωστά, να ανταγωνιστούμε περισσότερο, να φαγωθούμε μεταξύ μας κι όποιος αντέξει, κερδίζει. Ωραία η παρέμβαση των υπευθύνων...

«με το χέρι την τσέπη».., συγνώμη! «στην καρδιά»! ήθελα να πω...

Οχι, οχι δεν ανησυχώ και δεν με προβληματίζει καθόλου που ορισμένοι οργισμένοι νέοι φωνάζουν εξω απο τη βουλή ενω προσπαθούν να μπουν και μέσα να φωνάξ ουν και να ρίξουν και καμια ψιλή στους εκλεγμένους. Πιο πολύ ανυσυχώ και προβληματίζομαι με όσους τους βλέπουν (τους νέους) ως «θύματα μιας πολύπλευρης συστηματικής διαδικτυακής, ραδιοφωνικής και έντυπης αντικοινοβουλευτικής προπαγάνδας». -Μπά, απο πότε; Και μήπως άραγε δεν υπάρχουν κοινοβουλευτικοί παράγοντες που συντηρούν με πράξεις αυτην τη θεωρία;-

Και άραγε, τόσα χρόνια που οι κοινοβουλευτικοί τρομοκρατούσαν τον λαό με την ξύλινη γλώσα τους; Και τα «σαλονάτα» ελληνικά τους; (τα θυμάστε αυτά;) και το στύλ «γνωριζόμαστε;» με το οποίο αντιμετώπιζαν τον κόσμο, αυτό δεν ήταν τρομοκρατία; Δεν ήταν βία; Οι κομματικές νεολαίες που σε πολλές περιπτώσεις έπερναν κι έδιναν πτυχία δεν ήταν «προπαγανδίστριες»(!) και βίαιες; Η συστηματική αναξιοκρατία δεν είναι βία; Μόνο αυτοί που κρατάνε σημαίες εξω απο την Βουλή -και θέλουν να τις κρατήσουν και μέσα- είναι βία; (δεν μου τα λετε καλά....)

Αυτά τα πράγματα αν τα λέγαμε δημόσια λίγα χρόνια νωρίτερα, θα είμασταν σε γενική καραντίνα και «ελευθεροι πολιορκιμένοι» σήμερα όμως αποτελούν ψύχραιμες παραδοχές. Αυτό δεν αποτελεί πρόοδο; Εκτός κι αν κάποιους τους ανησυχεί, οπώτε μπορείτε να το λέτε όπως θέλετε... ακόμη και βία! Σε πιο απλά ελληνικά, ας «ταλαιπωρηθούνε» και λίγο οι κοινοβουλευτικοί να φτιάξουνε χαρακτήρα, γιατί πολλοί άνετοι την είχαν δεί τόσα χρόνια...

Το άκουσα κι αυτό..

«Γιατί» λέει « οι νέοι κατηγορούν τους πολιτικούς» (ποιούς θέλατε να κατηγορήσουν; το αφεντικό της Φορντ;...) γιατί δεν τους διορίζουν όπως διόρισαν τους προγόνους τους..

Αφαιρετικό αλλά βάσιμο...

Με ποιούς είναι λέει οργισμένος ο κόσμος;

Με τα πολιτικά κόμματα, τους δημοσιογράφους και τους συνδικαλιστές.

Όλοι μια οικογένεια δηλαδή είμαστε..

Χωρίς πλάκα. Οι δημοσιογράφοι φταίνε όλοι; Χλωρά-ξερά δηλαδή μαζί; Εγω πειράζει να διαφωνίσω και να πώ οτι σέβομαι τους συναδέλφους μου και αναγνωρίζω την σημαντική και σοβαρή δουλειά τους; Κι οτι δεν θα ξεχάσω ποτέ ρεπορτάζ, σοβαρές προσεγγίσεις δηλαδή που μιλάνε στην καρδιά του κοινού, για ανθρώπους και παιδιά που έχουν ανάγκες; Δεν είναι μονο 2-3 που σας την «σπάνε» σε αυτην τη δουλειά και κάτι τέτοιες ανακοινώσεις θέλουν προσοχή...

Αυτό κι αν είναι σωστό...

Διάβασα οτι,

«Συζητούσα τις προάλλες στο εξωτερικό με έναν παλιό συμμαθητή μου, χρηματιστή τώρα, κάπως αποκομμένο από τα ελληνικά πράγματα, και του εξηγούσα πως οι έλληνες διανοούμενοι βλέπουν τη σημερινή στιγμή ευνοϊκή για εκσυγχρονισμό.

Η αντίδρασή του ήταν άμεση. «Μα το ΔΝΤ δεν ήλθε για να σας μεταρρυθμίσει. Ηλθε για να εξασφαλίσει την αποπληρωμή των δανείων».

Η καθαρή ματιά του αουτσάιντερ.. οι δε -έλληνες- πολιτικοί μπορούν να το βλέπουν με τον δικό τους τρόπο...

κι ενα παρόμοιο και πολύ σύντομο εδω