Δευτέρα, Οκτωβρίου 25, 2010

σκέφτομαι και γράφω...

και τι φταίω εγω;  πάντα ετσι ήσουν εσύ!
ή που τα έμαθες εσύ αυτά τα λόγια;!

Η αλήθεια είναι οτι θα ήθελα να δώσω μια συνέχεια. Σε αυτό που πρίν απο λίγο καιρό χαρακτήρισα ως "πρόοδο" πλήν όμως δεν αποδεικνύεται και τόσο ποιοτική η στροφή όπως την χαρακτηρίχζει ο Τύπος... (αλίμονο, δεν την περίμενα για τέτοια!)
Η επισήμανσή μου λοιπόν (το περίφημο συμπέρασμα δηλαδή!)  σχετικά με τα -λίγα αλλά αξιόλογα- κείμενα που έχουν γραφτεί για την καινοφανή εξέλιξη της πολιτικής γλώσσας απο ξύλινης σε πιο λαική, είναι η εξής,
"free politicians!" όπερ μεθερμηνευόμενο, αφήστε τους πολιτικούς να εκφραστούν ελεύθερα (και μην εκπλήσεστε εσείς οι σοβαροί άνθρωποι που βλέπετε εναν Πάγκαλο να βρίζει -άσχημα- κι εναν Λοβέρδο να λέει οτι "την πατήσαμε" και "πιάσαμε πάτο"). Ας λείπουν καλύτερα οι εκπλήξεις μιας και φαίνεται πια οτι ο καθένας βρίσκει και τον -λεκτικό και φρασεολογικό- του δρόμο..
Πρίν απο λίγο καιρό και "άντερ σέρτεν σερκομστάνσεζ"  αισθανόμουν κι εγω μιαν κάποια έκπληξη. Μέχρι που "την είδα αλλιώς" και σκέφτηκα "γιούπι! οι άνθρωποι απελευθερώθηκαν!". Και δεν την θεωρώ αυτην επιτυχία του νεολαιίστικου κινήματος ή της γενιάς του blogger και του διαδικτύου.
Δεν θα το πάρω δηλ. και πάνω μου οτι απελευθέρωσα τα ένστικτα του ... Αλέκου και του Αλέξη(!), οι οποίοι ωσάν άλλοι ρομπέν των φτωχών μάχονται για τα δίκια του λαού χρησιμοποιώντας την γλώσσα του λαού. Δεν έχω τέτοια συμπλέγματα και δεν νομίζω οτι βόηθησα κανέναν να ... βρεί το δρόμο του!
Ειλικρινά, ορισμένοι πολιτικοί τελευταία μου θυμίζουν τον τρελό του χωριού που όλο και κάτι καινούργιο ανακαλύπτει και παίρνει τους δρόμους και φωνάζει. ή απο την άλλη, εναν πολύ σοβαρό κύριο που ζεί μια ζωή μετρημένη και τυπική μέχρι που κάποιο φοβερό γεγονός του καίει τις .. φλάντζες κι απο κεί που τον -ανα-γνώριζες καλοντυμένο και με το "καλημέρα σας κυρία μου τι κάνετε" τον βλέπεις (και δεν τον αναγνωρίζεις τον μπαγάσα!) με τζίν και μακό να σου φωνάζει "για χαρά ντάν και τα κουκιά .. μπαγλάν!" . Όσο να ναι, ένα πολιτισμικό σοκ το παθαίνεις στην αρχή... μέχρι που, (εδω ξεκινούν τα ωραία αγαπητέ μου!) ανακαλύπτεις ότι πάντοτε αυτός ο άνθρωπος έτσι ήταν, σε στύλ "γειά χαρά ντάν"(που δεν είναι κακό..) και που το έκρυβε φιλότιμα από τους γονείς(!) την οικογένεια, την δουλειά και τους φίλους προκειμένου να ..κάνει την δουλειά του, οπότε και για "ξεκάρφωμα" χρησιμοποιούσε την γνωστή ξύλινη γλώσσα της πολιτικής. Μέχρι που ήρθε ήρθε κι εκδηλώθηκε ο άνθρωπος... (ο άνθρωπος-αποκάλυψη δηλαδή που θα λεγε κι ενα φίλος σκηνοθέτης!)

εσύ κι ο .. γρύλος σου
Ειλικρινά τώρα, δεν πιστεύω οτι πρόκειται για τρικ των επικοινωνιολόγων που συμβουλεύουν τους πολιτικούς να λύνουν γραβάτες, να παίρνουν τα σακάκια στο ώμο και να κάνουν τα γνωστά αντιπαθητικά και ξεπερασμένα "κολπάκια" για να πείσουν τον "λαό" ότι αποτελούν κι εκείνοι έναν από αυτούς. Ούτε νομίζω οτι πρόκειται για συμβουλή των ίδιων ειδικών με στόχο να μιλάνε οι πολιτικοί "σεμνά, ταπεινά και απλά" γιατί ο λαός πεινάει και θα αγριέψει. Νομίζω πια ,πολύ απλά, οτι έχουμε φτάσει στο σημείο (μετά και την κρίση σε κάθε επίπεδο και με αφορμή την οικονομική..) να βρίσκει ο καθένας τα ένστικτά του μακριά απο τους αυστηρούς κανόνες της κάθε δουλειας. Ακόμη και οι πολιτικοί, πιθανότατα να σκέφτηκαν, "γιατί να ζοριζόμαστε να μιλάμε ξύλινα και να μην καταλαβαίνουμε ούτε εμείς οι ίδιοι τις λέμε και να μας κοροιδεύει κι ο λαός και να σπάει πλάκα;" στο εξής θα τα λέμε απλά, λιανά που λέει κι ο λαός, άλλωστε δεν έχουμε και τίποτε να κρύψουμε (απο την δημόσια περιουσία δηλαδή, γιατί τα άλλα...)
Και για να τελειώνουμε με αυτην την κουβέντα, ας λέει επιτέλους ο καθένας οτι θέλει (δημοκρατία έχουμε...)  να ξέρουμε δηλ.με ποιόν μιλάμε και με ποιόν έχουμε να κάνουμε. Ξυπνάς δηλαδή το πρωί και λές "καλημέρα σας κυρία μου, θέλετε ενα τσάι;" ή διαολοστέλνεις τον κόσμο όλο; οχι, γιατί αυτά τα πράματα εχουνε μεγάλη διαφορά...
Μεταξύ μας, περισσότερο απο τους πολιτικούς που βλέπω στη χάση και στη φέξη, με ενοχλεί η υπερβολική οικειότητα των ανθρώπων που συναντώ γύρω μου, κι όσο για τους πολιτικούς ... δεν πα΄να κουρεύονται (με κλίκ επάνω στο "κουρεύονται", ακούτε κι ενα απο τα διαχρονικώς αξιόλογα τραγούδια της νεότερης ιστορίας μας..)

Το παραπάνω αυθόρμητο κείμενο γράφτηκε με αφορμή ένα αξιοπρόσεκτο ρεπορτάζ που διάβασα και ειλικρινά μου άρεσε που κάποιοι προσέχουν τις διαφορές, πλήν όμως δεν τα βάφω και μαυρά που το το μισό κοινοβούλιο (και βάλε....) μιλάει την βαριά.. λαική (Τρίτες πρωί στην οδό Νάξου..όλα 100!) γλώσσα. Μακάρι το λαικό προφίλ να μην εξαντλούνταν στην φρασεολογία..

Θέλετε λοιπόν την αλήθεια αγαπητέ μου αναγνώστη; την αντέχετε;
Ναι, είναι κι αυτό.. Μερικοί διανοούμενοι απορούν. Τι πάθανε αυτοί -σσ οι πολιτικοί- και μιλάνε ετσι τελευταία;
Ειλικρινώς, έτσι που το λένε -σσ οι διανοούμενοι-  μοιάζει σαν να χάσανε εναν ενδιαφέροντα συνομιλητή ο οποίος τους απέριψε για μια πιο .. λαικής και ταπεινής καταγωγής συντροφιά..!
Μη νομίζεις, το βλέπω κι έτσι...
Απο την άλλη, οτι είναι σοβαρό, είναι απο την φύση του απλό..

Το κείμενο που μου.. άνοιξε δουλειές είναι το εξής,   "Η μετάλλαξη της φρασεολογίας των πολιτικών - Γιατί αλλάζουν το ύφος του λόγου τους αρχηγοί, υπουργοί και βουλευτές - Από την ξύλινη γλώσσα στον λαϊκισμό"  



Ελπίζω ο Πρωθυπουργός απόψε να μην ξεκινήσει λέγοντας " Τhank you, thank you ladies and gentlemen for coming here, responding my invitation, thank you for being here today and for your leadership in the cause of a more progressive America, soory! Greece i wanted to say..
My friends, we meet here today at a time where we find ourselves at a crossroads in Greece's history.

It's a time where you can go to any town hall or street corner or coffee shop and hear people express the same anxiety about the future; hear them convey the same uncertainty about the direction we're headed as a country. Whether it's the economic war or the crisis, or their health care, or their jobs, you hear people say that we've finally arrived at a moment where something must change.
These are Americans, sorry the Greeks!,  who still believe in an America where anything's possible...."

Kati mou leei pantos oti tiw omilies tou Greek Prime Minister kapou tiw exo xanakousei...
makari na einai tis fantasiasmou... alla kalou kakou tha to psaxo sto google apopse... !


θα πάρω τις ατάκες του Πρωθυπουργού, μου φαίνεται, και θα τις κάνω μπλουζάκι ή κονκάρδα!
έτσι κάνουνε στην Αμερική, βάζουνε δηλ. το μυαλό τους να δουλέψει, για να βγάλουνε κανα φράγκο, και το καλύτερο, δεν ενοχλείτε κανείς!
"GAP said .." δηλαδή και δε συμμαζευεται..!


Υ.Γ. (κι ευχαριστώ..) Μια καλή πένα, κυρία μου, πρέπει να συνοδεύεται κι από ένα γερό, ας πούμε καθαρό και ισορροπημένο- μυαλό. Ειδάλλως δεν μπορώ να σας δημιουργώ πάντοτε ιδανικές συνθήκες για να γράφετε τις όμορφες σκέψεις σας.   Άμα πρέπει να εργάζεσθε, πρέπει να μάθετε να το κάνετε καλά "άντερ ενι σερκομστάνσεζ" ....