Πολλές και για .. όλα τα γούστα είναι οι συναυλίες που θα γίνουν τις επόμενες μέρες στο νησί, επιγραμματικά έχουμε τις εξής
Απόψε, στις 22.00 στο Open Air Cinema "Kamari" στο Kαμάρι ο Τζόνυ Βαβούρας και οι μπάντα του οι Cadillacs θα παίξουν Αμερικάνικη ρόκ μουσική της δεκαετίας του ΄50.
Ενω την Κυριακή 9 του μήνα στο Open Air Cinema "Kamari" στο Kαμάρι θα παίξει το συγκρότημα "κίτρινα ποδήλατα" παλαιότερες αλλά και τις πρόσφατες επιτυχίες τους.
Τιμή εισόδου και στις δύο συναυλίες 5 ευρώ.
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
θα πραγματοποιηθεί -για πρώτη μάλιστα φορά!- στην αυλή της εκκλησίας της Επισκοπής Γωνιάς
με τίτλο :
" ΥΜΝΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ "
θα ακουστούν
ΥΜΝΟΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ:
( BACH - MOZART - SCHUBERT - PERGOLESI - MASCAGNI - CACCINI )
ΜΕ ΤΙΣ ΖΗΝΟΒΙΑ-ΜΑΡΙΑ ΖΑΦΕΙΡΙΑΔΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΟΥΣΣΟΥ
Η συναυλία θα γίνει το ΣΑΒΒΑΤΟ 08 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009, 21:00
ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΣΤΗ ΜΕΣΑ ΓΩΝΙΑ
την διοργάνωση ανέλαβαν το
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣ & ο
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΣΑΓΩΝΙΑΤΩΝ ΘΗΡΑΣ
Την Δευτέρα 10 Αυγούστου θα γίνει η μεγάλη συναυλία του Γιάννη Πλούταρχου στο πλαίσιο της πρώτης μεγάλης του περιοδείας στον χώρο της Santo Wines στον Πύργο.
Εισητήρια προπωλούνται στο οινοποιείο Santo Wines, ΕΚΟ Φύτρος στον Πύργο, Hondos center στα Φηρά, στο τουριστικό γραφείο Δακουτρός Travel, στο τουριστικό γραφείο Νομικός Travel, στο τουριστικό γραφείο Πέλικαν Travel, στο τουριστικό γραφείο ANKOR την Περίσα, στο τουριστικό γραφείο ACCORDO στον περίβολο, στο βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου στο καμάρι και στο Βαζαίος rent a car στην Οία.
Στις 12 Αυγούστου στον χώρο της Santo Wines θα παίξει ο Goran Bregovic
Ο συνθέτης που έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα στην Ελλάδα, τόσο μέσα από το συνθετικό του έργο (Καιρός των Τσιγγάνων, Undergound, Arizona Dream, Reine Margot, κ.ά.), όσο και από τις πολύ επιτυχημένες συνεργασίες του με καταξιωμένους Έλληνες Καλλιτέχνες (την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και τον Γιώργο Νταλάρα) ξεκινά στα τέλη Ιουλίου τις καλοκαιρινές του εμφανίσεις στην χώρα μας, στα πλαίσια μίας περιοδείας που περιλαμβάνει σταθμούς σε 12 Φεστιβάλ.
Μόλις πρόσφατα, o Goran Bregovic κυκλόφορησε το πρώτο μέρος από τo διπλό άλμπουμ του με τίτλο “ALKOHOL” και για άλλη μια φορά ξεκίνησε την διαδρομή του στα μεγάλα Φεστιβάλ του Πλανήτη, σε Αμερική, Καναδά και Ευρώπη.
Την τελευταία δεκαετία, o Goran Bregovic με την συνεχή παρουσία του στα διεθνή φεστιβάλ, κατόρθωσε να βάλει τα Βαλκάνια στον παγκόσμιο “χάρτη” και αυτή τη φορά για ευχάριστο λόγο: τη μουσική και τα τραγούδια με επίκεντρο τα χάλκινα πνευστά. Οι μουσικές του πια αποτελούν την βάση της “νέας μόδας” στα ευρωπαικά και αμερικάνικα κλάμπ, της μόδας που ονομάζεται “dj Balkan”. Ο χορός είναι δυνατός και τα χάλκινα “σπιντάρουν” πάνω στα πικάπ.
Έτσι και στο νέο του δίσκο, “σπιντάρει” ζωντανά και δίνει ένα άλλο τόνο και ρυθμό σε κομμάτια που ξέρουμε από το παρελθόν, αλλά και σε νέα. Πάντα με την μπάντα του για “Γάμους και Κηδείες” o Goran Bregovic υπόσχεται βραδιές που θα σας μείνουν αξέχαστες.
Στις 16 Αυγούστου θα πραγματοποιηθούν φέτος τα Ηφαίστεια, μια εκδήλωση θεσμός για το νησί, με την μεγάλη συναυλία της Άννας Βίσση. Κατα την διάρκεια της συναυλίας θα πραγματοποιηθεί η επίσης καθιερωμένη εικονική έκρηξη του Ηφαιστείου της Σαντορίνης με την ρίψη εκατοντάδων βεγγαλικών απο την Καλντέρα και το Ηφαίστειο.
Τα σημεία προπώλησης εισητηρίων είναι :
Φηρά : Βιβλιοπωλείο Νίκος Νομικός
Dakoutros Travel
Nomikos Travel
Kαμάρι : Βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου
Περίσσα : Ankor Travel
Πύργος : Santo Wines
Οι χορηγοί είναι:
Χορηγοί επικοινωνίας:
· Santorini Tv
· Santorini 106,4 FM
· Faros-Ant1 FM
Mεγάλοι Χορηγοί:
· Volcano View Villas
· Corona
· Mύθος
· Ιόλη
· Blue Star
· Dakoutros Travel
Xορηγοί:
· Kamari Tours
· Nomikos Travel
· Meridian Travel
· Aegean Airlines
· Hotel El Greco
· Hotel Santorini Image
· Hotel Santorini Palace
Σε οτι αφορά το φεστιβάλ του Μεγάρου Γκύζη, η επόμενη συναυλία θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 7/8/2009 στις 21.00 με την μουσική παράσταση “Ο γύρος του κόσμου σε ... οκτάβες” με την Ελένη & Σουζάνα Βουγιουκλή, δύο ταλαντούχες κοπέλες με ξεχωριστό «μέταλλο» φωνής η καθεμία, που τραγουδούν με τις αιθέριες φωνές τους, είτε σόλο είτε ντουέτο, αλλά και παίζουν πιάνο και κιθάρα. Τραγουδούν σε 20 γλώσσες και διαλέκτους από γκόσπελ, μπλουζ και fados έως τσιγγάνικα, παραδοσιακά ελληνόφωνα της Κ. Ιταλίας αλλά και Χατζιδάκι και Τσιτσάνη.
Ενω, την ΔΕΥΤΕΡΑ 10/8 & ΤΡΙΤΗ 11/8/2009, 8:30ΜΜ: ΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΘΙΑΣΟΣ ΣΚΙΩΝ
Στις 10 και 11 Αυγούστου ο Καραγκιόζης, η φωνή της αμφισβήτησης και της ανατροπής, προσγειώνεται στη σκηνή του Μεγάρου Γκύζη, όταν ο εξαιρετικός καραγκιοζοπαίχτης Άθως Δανέλλης (Αθηναϊκός Θίασος Σκιών) παίρνει τις φιγούρες του και ταξιδεύει μικρούς και μεγάλους μέσα από τις κλασικές κωμωδίες του Θεάτρου Σκιών. “Ο Καραγκιόζης Γραμματικός” (10/8) και “Τα ογδόντα δύο εντάλματα του Καραγκιόζη” (11/8)
το Μεγαρο Γκύζη μας ενημερώνει επίσης για την ακύρωση της συναυλίας της 13ης Αυγούστου με την Φ. Δάρρα και special guest τον Δ. Παπαδημητρίου, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Μεγάρου Γκύζη 2009. Στην ανακοίνωση αναφέρεται οτι η συναυλία ακυρώνεται, με τις ευθύνες της ακύρωσης να βαρύνουν αποκλειστικά τους καλλιτέχνες.
Η συναυλία έγινε, αλλά αξίζει να το αναφέρουμε, εστω και ... κατόπιν εορτής, οτι το Θέρος στην Βλυχάδα, χθες Τρίτη φιλοξένησε τον Αλέξανδρο Χατζή.
Σύμφωνα με την πρόσκληση,
οι μουσικές παραστάσεις «ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ» είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας του Αλέξανδρου Χατζή με το γνωστό συγκρότημα «ΝΑΜΑΣΤΕ», που αποτελείται από το συνθέτη και ερμηνευτή Θάνο Κλεώπα, το Χρήστο Τσιγαρίδα (μπάσο), την Αναστασία Ζαχαριάδου (φλάουτο & κανονάκι) και τον Oscar Katsurin (ντράμς). Μαζί τους συμμετέχει και ο Τάκης Μπάρμπας (κρουστά ,κλαρίνο ).
Τα τραγούδια «ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ» αναφέρονται στα δρώμενα της ελληνικής καθώς και ξένης μουσικής σκηνής (Λ. Αμερικής, Ευρώπης και Αφρικής) διασκευασμένα με την ιδιαίτερα μεσογειακή και τσιγγάνικη αισθητική του σχήματος. Τραγούδια όπως τα «Στο πα και στο ξαναλέω», «Μία η άνοιξη», «Μες στου Αιγαίου», «Σα μαγεμένο», «Ο Καραγκιόζης», «Αεροπλάνο» παντρεύονται και ενσωματώνονται με Afro-Latin ρυθμούς των Manu Chao, Bob Marley, Buena Vista Social Club και πολλών άλλών.
Από τη μεριά του Αλέξανδρου Χατζή δε λείπει η αναφορά στα τραγούδια της κληρονομιάς του (Κ. Χατζή) όπου μαζί με τους «ΝΑΜΑΣΤΕ» αποκτούν μια φρέσκια και ανανεωμένη μορφή.
Τετάρτη, Αυγούστου 05, 2009
στην άκρη του γκρεμού. σκέπτομαι πάντοτε καλύτερα.
Μήπως εχει τύχει ν’ ακούσετε αυτό που λένε για τους Κεφαλλονίτες, οτι «έχουνε τρελαθεί από την ομορφιά του νησιού τους»; Αν ναι και η πρόταση δεν σας εκπλήσσει τότε θα ναι πιο εύκολο να δεχτείτε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να ισχύει και για την Σαντορίνη.
Πολλοί, μόνιμοι κάτοικοι, -απ’ αυτούς τους ευαίσθητους τους οχι εντελώς «εξοικειωμένους» με τον τόπο- αλλά και πολλοί «ξένοι» -άνθρωποι που γοητεύτηκαν από την ομορφιά του τοπίου και αποφάσισαν να μείνουν εδώ- είναι μερικοί από τους «τρελαμένους» της Σαντορίνης. Άνθρωποι ερωτευμένοι με το νησί.
Μέχρις εδώ όλα καλά γιατί ως γνωστό ο έρωτας είναι υπέροχο πράμα, κι άμα δε σε κάνει αυτοκαταστροφικό και ζηλιάρη (στην περίπτωσή μας σοβινιστή -χα χα θα μου πέσει η ουρά από τα γέλια!) σε εμπνέει να κάνεις υπέροχα πράματα για τα οποία μπορεί να είσαι περήφανος.
Υπάρχει όμως και μια άλλη περίπτωση τρελών της Σαντορίνης. Αυτών, που πάλι λόγο της ομορφιάς του νησιού, αλλά με τον τρόπο που μεταφράζουν την ομορφιά οι υπηρεσίες («ιδιαίτερου φυσικού κάλλους», «μοναδικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς», «μοναδικού χρώματος και κλίματος», μοναδικών(!!) αντικειμενικών αξιών ακινήτων –σχετικά με τον τρόπο που εκτιμάται η ομορφιά από τους οικονομικούς φωστήρες της φυλής μας κ.ο.κ….) τρελάθηκαν.
Σε αυτήν την δεύτερη κατηγορία τρελών, όσων το πάθανε στην πορεία δηλαδή, εντάσσονται άνθρωποι οι οποίοι στην προσπάθεια τους να κάνουν κάτι καλό και όμορφο για τον εαυτό και τον τόπο τους το … πλήρωσαν τόσο άγρια που το φυσάνε και δεν κρυώνει. Είναι οι άνθρωποι που τρελαθήκανε από την αντιμετώπιση που είχαν από αρμόδιους στην προσπάθειά τους (οι πρώτοι, οι δεύτεροι δεν προσπαθούν απλά τρέχουν ένα γύρω με νόμους και μεζούρες) να φτιάξουν κάτι όμορφο στο σπίτι ή στη δουλειά τους.
Μου εχει τύχει από γνωστούς και μάλιστα από ανθρώπους που η γνωριμία μας εχει μεστώσει στο χρόνο, να ακούσω σοβαρά παράπονα σχετικά με την -μεροληπτικότατη- αντιμετώπιση που είχαν από φορείς και υπηρεσίες στην προσπάθεια τους να βελτιώσουν την περιουσία τους. Και μην πάει το μυαλό σας στο κακό και την "παρανομία".. Ούτως ή άλλως αυτή είναι λεπτή υπόθεση. Ούτε να πάει το μυαλό σας σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, γιατί λίγο έως πολύ, μια με το ένα και μια με το άλλο, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας στο νησί, πόσο μάλλον σε ακριβές περιοχές του, έχουν μετανιώσει την ώρα και τη στιγμή που τις … κληρονομούσαν ή αγόραζαν.
Οι ιστορίες, ατελείωτες….
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν δώσει ένα σωρό λεφτά και με το παραπάνω για να φτιάξουν το σπίτι ή την αυλή τους στους γκρεμούς του νησιού, για να δεχτούν στη συνέχεια απειλές ότι θα πρέπει να διορθώσουν ετούτο κι εκείνο γιατί…. yπάρχει πρόβλημα! Ιστορίες ανθρώπων που δεν έχουν πολλά λεφτά ή δεν έχουν τις τεράστιες περιουσίες που φαντάζονται κάποιοι(!) για να έχουν ένα σπίτι στο γκρεμό. Κι έχουν έρθει αντιμέτωποι -και μεροληπτικά- με απίστευτες ιστορίες. Άνθρωποι κυριολεκτικά κυνηγημένοι. Με την τελευταία ιστορία που άκουσα χθες από ένα από τους «ωραίους» ανθρώπους της «Θηραϊκής καλντέρας» να λέει πως δεν μπόρεσε να βγάζει κανα μεζεδάκι μαζί με το κρασί του, γιατί «αν πουλάς κι εσύ μεζεδάκια με τέτοια θέα, εμείς που δεν έχουμε θέα τι θα πουλήσουμε;;»
Και βέβαια είναι γνωστό ότι σε αυτόν τον τόπο υπάρχουνε δύο τρόποι να προχωρήσεις (χα χα λέμε τώρα). Ο πρώτος είναι να γίνεις καλύτερος, ο δεύτερος να μπλοκάρεις καναν άλλον…..
Και σε όλα αυτά έχουμε να προσθέσουμε όσους δεν έχουν τίποτε άλλο να προσθέσουν εκτός από ανόητα σχόλια (αλήθεια τα πιστεύουν ή τα λένε μπας και πιάσει η μπογιά τους) σχετικά με τον ρυθμό των κατασκευών της «Θηραϊκής καλντέρας». «Πολύ μοντέρνο είναι, δεν είναι παραδοσιακό» κ.κ.ο.
Καλά που το λέτε, του χρόνου να κρεμάσουμε τσολιαδάκια…..
Και κάτι ακόμα
Μια, πάντως, από τις «μεγάλες κουβέντες» που άκουσα τελευταία είχε να κάνει με τους δημοσίους υπαλλήλους, κάποιους έστω από αυτούς. Σύμφωνα μ’ αυτήν, το κράτος «τους αφήνει εκτεθειμένους» (σς στην προσπάθειά του το κράτος μέσω των υπαλλήλων του να βάλει τάξη….) Σαφώς. Και σε κάθε περίπτωση που υπάλληλοι δέχονται εντολή υπηρεσιακού ή του πολιτικού τους προϊστάμενου για να προωθήσουν ή μη ,ανάλογα με την περίπτωση, το αίτημα ή την υπόθεση του κάθε ενδιαφερόμενου. (και φυσικά, είναι σαφές, ότι το «κατά περίπτωση», αυτομάτως αναιρεί την χρήση της λέξης «πολίτης» η οποία και υποδηλώνει την ισότητα)
Εν πάση περιπτώσει, σαφώς και υπάρχουν άνθρωποι, υπάλληλη του κράτους που εκτίθενται εκτελώντας -παράλογες σε πολλές περιπτώσεις- εντολές…
Ο Αύγουστος είναι μήνας ρομαντικός. Εμένα μου ανοίγει και την όρεξη….
Ένα γνωστός, λέει χαμογελώντας, «ποιος, αυτός είναι οικολόγος; αυτός βρέ καπνίζει τρία πακέτα τη μέρα και πετάει τα σκουπίδια του όπου βρει, ακου οικολόγος…..»
….μου άρεσε να το λέω. Μεταξύ αλήθειας και φίλου επιλέγω πάντοτε το φίλο.
Το έλεγα σαν πρόκληση, αλλά το σκεφτόμουν σοβαρά.
Για μένα η φιλία ήταν απόδειξη ότι υπάρχει κάτι πιο ισχυρό από την ιδεολογία, από τη θρησκεία, από το έθνος.
Στο μυθιστόρημα του Δουμά οι τέσσερις φίλοι βρίσκονται συχνά σε αντίθετα στρατόπεδα, αναγκασμένοι να χτυπηθούν μεταξύ τους. Αυτό όμως δε χαλάει τη φιλία τους. Δεν παύουν να αλληλοβοηθιούνται, κρυφά με πανουργία, χλευάζοντας ο καθένας την αλήθεια του στρατοπέδου του. Έβαλαν τη φιλία τους πάνω από την αλήθεια, από το σκοπό, από τις διαταγές ανωτέρων, πάνω από το βασιλιά, πάνω από τη βασίλισσα, πάνω από τα πάντα. ….
Πως γεννήθηκε η φιλία; Σίγουρα σαν συμμαχία μπροστά στις αντιξοότητες, συμμαχία χωρίς την οποία ο άνθρωπος θα ήταν άοπλος απέναντι στους εχθρούς του. αυτοί, (σς οι εχθροί) είναι πάντοτε αόρατοι και ανώνυμοι. Η δημόσια διοίκηση, οι νόμοι. Τι να σου κάνει ο φίλος όταν αποφασίζουν να χτίσουν αεροδρόμιο μπροστά στα παράθυρά σου; Αν σε βοηθήσει κανείς θα ναι πάλι αόρατος και ανώνυμος.
Περί φιλίας (ο τίτλος του θέματος είναι δικός μου)
Η ταυτότητα. Μίλαν Κούντερα. Σελ. 56.
Μήπως εχει τύχει ν’ ακούσετε αυτό που λένε για τους Κεφαλλονίτες, οτι «έχουνε τρελαθεί από την ομορφιά του νησιού τους»; Αν ναι και η πρόταση δεν σας εκπλήσσει τότε θα ναι πιο εύκολο να δεχτείτε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να ισχύει και για την Σαντορίνη.
Πολλοί, μόνιμοι κάτοικοι, -απ’ αυτούς τους ευαίσθητους τους οχι εντελώς «εξοικειωμένους» με τον τόπο- αλλά και πολλοί «ξένοι» -άνθρωποι που γοητεύτηκαν από την ομορφιά του τοπίου και αποφάσισαν να μείνουν εδώ- είναι μερικοί από τους «τρελαμένους» της Σαντορίνης. Άνθρωποι ερωτευμένοι με το νησί.
Μέχρις εδώ όλα καλά γιατί ως γνωστό ο έρωτας είναι υπέροχο πράμα, κι άμα δε σε κάνει αυτοκαταστροφικό και ζηλιάρη (στην περίπτωσή μας σοβινιστή -χα χα θα μου πέσει η ουρά από τα γέλια!) σε εμπνέει να κάνεις υπέροχα πράματα για τα οποία μπορεί να είσαι περήφανος.
Υπάρχει όμως και μια άλλη περίπτωση τρελών της Σαντορίνης. Αυτών, που πάλι λόγο της ομορφιάς του νησιού, αλλά με τον τρόπο που μεταφράζουν την ομορφιά οι υπηρεσίες («ιδιαίτερου φυσικού κάλλους», «μοναδικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς», «μοναδικού χρώματος και κλίματος», μοναδικών(!!) αντικειμενικών αξιών ακινήτων –σχετικά με τον τρόπο που εκτιμάται η ομορφιά από τους οικονομικούς φωστήρες της φυλής μας κ.ο.κ….) τρελάθηκαν.
Σε αυτήν την δεύτερη κατηγορία τρελών, όσων το πάθανε στην πορεία δηλαδή, εντάσσονται άνθρωποι οι οποίοι στην προσπάθεια τους να κάνουν κάτι καλό και όμορφο για τον εαυτό και τον τόπο τους το … πλήρωσαν τόσο άγρια που το φυσάνε και δεν κρυώνει. Είναι οι άνθρωποι που τρελαθήκανε από την αντιμετώπιση που είχαν από αρμόδιους στην προσπάθειά τους (οι πρώτοι, οι δεύτεροι δεν προσπαθούν απλά τρέχουν ένα γύρω με νόμους και μεζούρες) να φτιάξουν κάτι όμορφο στο σπίτι ή στη δουλειά τους.
Μου εχει τύχει από γνωστούς και μάλιστα από ανθρώπους που η γνωριμία μας εχει μεστώσει στο χρόνο, να ακούσω σοβαρά παράπονα σχετικά με την -μεροληπτικότατη- αντιμετώπιση που είχαν από φορείς και υπηρεσίες στην προσπάθεια τους να βελτιώσουν την περιουσία τους. Και μην πάει το μυαλό σας στο κακό και την "παρανομία".. Ούτως ή άλλως αυτή είναι λεπτή υπόθεση. Ούτε να πάει το μυαλό σας σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, γιατί λίγο έως πολύ, μια με το ένα και μια με το άλλο, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας στο νησί, πόσο μάλλον σε ακριβές περιοχές του, έχουν μετανιώσει την ώρα και τη στιγμή που τις … κληρονομούσαν ή αγόραζαν.
Οι ιστορίες, ατελείωτες….
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν δώσει ένα σωρό λεφτά και με το παραπάνω για να φτιάξουν το σπίτι ή την αυλή τους στους γκρεμούς του νησιού, για να δεχτούν στη συνέχεια απειλές ότι θα πρέπει να διορθώσουν ετούτο κι εκείνο γιατί…. yπάρχει πρόβλημα! Ιστορίες ανθρώπων που δεν έχουν πολλά λεφτά ή δεν έχουν τις τεράστιες περιουσίες που φαντάζονται κάποιοι(!) για να έχουν ένα σπίτι στο γκρεμό. Κι έχουν έρθει αντιμέτωποι -και μεροληπτικά- με απίστευτες ιστορίες. Άνθρωποι κυριολεκτικά κυνηγημένοι. Με την τελευταία ιστορία που άκουσα χθες από ένα από τους «ωραίους» ανθρώπους της «Θηραϊκής καλντέρας» να λέει πως δεν μπόρεσε να βγάζει κανα μεζεδάκι μαζί με το κρασί του, γιατί «αν πουλάς κι εσύ μεζεδάκια με τέτοια θέα, εμείς που δεν έχουμε θέα τι θα πουλήσουμε;;»
Και βέβαια είναι γνωστό ότι σε αυτόν τον τόπο υπάρχουνε δύο τρόποι να προχωρήσεις (χα χα λέμε τώρα). Ο πρώτος είναι να γίνεις καλύτερος, ο δεύτερος να μπλοκάρεις καναν άλλον…..
Και σε όλα αυτά έχουμε να προσθέσουμε όσους δεν έχουν τίποτε άλλο να προσθέσουν εκτός από ανόητα σχόλια (αλήθεια τα πιστεύουν ή τα λένε μπας και πιάσει η μπογιά τους) σχετικά με τον ρυθμό των κατασκευών της «Θηραϊκής καλντέρας». «Πολύ μοντέρνο είναι, δεν είναι παραδοσιακό» κ.κ.ο.
Καλά που το λέτε, του χρόνου να κρεμάσουμε τσολιαδάκια…..
Και κάτι ακόμα
Μια, πάντως, από τις «μεγάλες κουβέντες» που άκουσα τελευταία είχε να κάνει με τους δημοσίους υπαλλήλους, κάποιους έστω από αυτούς. Σύμφωνα μ’ αυτήν, το κράτος «τους αφήνει εκτεθειμένους» (σς στην προσπάθειά του το κράτος μέσω των υπαλλήλων του να βάλει τάξη….) Σαφώς. Και σε κάθε περίπτωση που υπάλληλοι δέχονται εντολή υπηρεσιακού ή του πολιτικού τους προϊστάμενου για να προωθήσουν ή μη ,ανάλογα με την περίπτωση, το αίτημα ή την υπόθεση του κάθε ενδιαφερόμενου. (και φυσικά, είναι σαφές, ότι το «κατά περίπτωση», αυτομάτως αναιρεί την χρήση της λέξης «πολίτης» η οποία και υποδηλώνει την ισότητα)
Εν πάση περιπτώσει, σαφώς και υπάρχουν άνθρωποι, υπάλληλη του κράτους που εκτίθενται εκτελώντας -παράλογες σε πολλές περιπτώσεις- εντολές…
Ο Αύγουστος είναι μήνας ρομαντικός. Εμένα μου ανοίγει και την όρεξη….
Ένα γνωστός, λέει χαμογελώντας, «ποιος, αυτός είναι οικολόγος; αυτός βρέ καπνίζει τρία πακέτα τη μέρα και πετάει τα σκουπίδια του όπου βρει, ακου οικολόγος…..»
….μου άρεσε να το λέω. Μεταξύ αλήθειας και φίλου επιλέγω πάντοτε το φίλο.
Το έλεγα σαν πρόκληση, αλλά το σκεφτόμουν σοβαρά.
Για μένα η φιλία ήταν απόδειξη ότι υπάρχει κάτι πιο ισχυρό από την ιδεολογία, από τη θρησκεία, από το έθνος.
Στο μυθιστόρημα του Δουμά οι τέσσερις φίλοι βρίσκονται συχνά σε αντίθετα στρατόπεδα, αναγκασμένοι να χτυπηθούν μεταξύ τους. Αυτό όμως δε χαλάει τη φιλία τους. Δεν παύουν να αλληλοβοηθιούνται, κρυφά με πανουργία, χλευάζοντας ο καθένας την αλήθεια του στρατοπέδου του. Έβαλαν τη φιλία τους πάνω από την αλήθεια, από το σκοπό, από τις διαταγές ανωτέρων, πάνω από το βασιλιά, πάνω από τη βασίλισσα, πάνω από τα πάντα. ….
Πως γεννήθηκε η φιλία; Σίγουρα σαν συμμαχία μπροστά στις αντιξοότητες, συμμαχία χωρίς την οποία ο άνθρωπος θα ήταν άοπλος απέναντι στους εχθρούς του. αυτοί, (σς οι εχθροί) είναι πάντοτε αόρατοι και ανώνυμοι. Η δημόσια διοίκηση, οι νόμοι. Τι να σου κάνει ο φίλος όταν αποφασίζουν να χτίσουν αεροδρόμιο μπροστά στα παράθυρά σου; Αν σε βοηθήσει κανείς θα ναι πάλι αόρατος και ανώνυμος.
Περί φιλίας (ο τίτλος του θέματος είναι δικός μου)
Η ταυτότητα. Μίλαν Κούντερα. Σελ. 56.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)