Σύμφωνα με μέρος της ομιλίας του βουλευτή Κυκλάδων κ. Συρμαλένιου
σε εκδήλωση της φιλανθρωπικής μη-κυβερνητικής οργάνωσης Caritas Ευρώπης και η
Κάριτας Ελλάς,
Τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τις συνέπειες της κρίσης και της
λιτότητας στην ελληνική κοινωνία, αλλά και τις προτάσεις του κόμματος για
διέξοδο από την κρίση παρουσίασε συνοπτικά ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος
Συρμαλένιος, μιλώντας σε εκδήλωσε που διοργάνωσε η Caritas Ευρώπης και η
Κάριτας Ελλάς, για την παρουσίαση της νέας έκθεση της φιλανθρωπικής
μη-κυβερνητικής οργάνωσης, στο πλαίσιο της παρακολούθησης της Ευρωπαϊκής κρίσης
και του ανθρώπινου τιμήματός της.
Ο Ν. Συρμαλένιος, ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «Τα
τελευταία χρόνια η χώρα μας, αλλά και οι λαοί του ευρωπαϊκού νότου και όχι
μόνο, υφίστανται τις συνέπειες των πολιτικών της αβάσταχτης λιτότητας, στο
όνομα της αντιμετώπισης του χρέους και της δημοσιονομικής προσαρμογής. Είναι
βέβαια γεγονός ότι η χώρα μας έπεσε στη δίνη της οξείας κρίσης του
χρηματιστηριακού καπιταλισμού που σε συνδυασμό με τις παρατεταμένες στρεβλώσεις
της ελληνικής οικονομίας που κατέστρεψαν την παραγωγική της βάση καθώς και την
προϊούσα διαφθορά του πολιτικού συστήματος και την παρεμβολή των σκανδάλων της
διαπλεκόμενης πολιτικής εξουσίας με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, οδήγησαν
την οικονομία στην πτώχευση και το πολιτικό σύστημα σε απαξίωση.
Με αφορμή αυτή τη διαπίστωση πολλοί εκφραστές του κυρίαρχου
συστήματος μας λένε ότι: και να μην είχαμε τα μνημόνια, έπρεπε να τα εφεύρουμε,
για να μπούμε σε τροχιά εξυγίανσης και κατά συνέπεια και ανάπτυξης. Θεωρούμε
ότι αυτή η αντίληψη, που αντιμετωπίζει την Ελλάδα ως χώρα που οφείλει να
βρίσκεται σε οιονεί επιτήρηση, είναι μεγάλο
λάθος και μας οδηγεί πάντα σε έναν ρόλο υποτελούς, που αποτελεί εξ
αντικειμένου το πεδίο εφαρμογής των πειραματικών επιλογών της παγκόσμιας
νεοφιλελεύθερης ελίτ.
Διότι, εν κατακλείδι, άλλο πράγμα η αναγκαιότητα
μεταρρυθμίσεων και μεγάλων τομών στην οικονομία, το κράτος και το πολιτικό
σύστημα και άλλο η άκριτη εφαρμογή ισοπεδωτικών περιοριστικών πολιτικών, που στοχεύουν στην ανακατανομή εξουσιών και
πλούτου εις βάρος της χώρας και της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Στο μεταξύ οι επιπτώσεις των μνημονίων στη χώρα μας, αλλά
και όπου εφαρμόστηκαν είναι εφιαλτικές:
Η ανεργία έφτασε στο 28% με επίσημα στοιχεία, στους νέους δε
ξεπέρασε το 60%, ενώ αυξήθηκαν δραματικά και οι μακροχρόνια άνεργοι.
Εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα μπήκαν σε καταστήματα, ενώ οι μικρομεσαίες
δέχονται καθημερινά καίριο πλήγμα. Πάνω από 250.000 νέοι άνθρωποι κατέφυγαν στο
εξωτερικό για μια καλύτερη τύχη. Περίπου 2.000.000 συμπολίτες μας ζουν κάτω από
το όριο της φτώχειας, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης «Ήλιος» του
υπουργείου Εργασίας 750 χιλιάδες συνταξιούχοι ζουν στο όριο της εξαθλίωσης με
μηνιαίες συντάξεις κάτω από 547 ευρώ. Το 17,9% των Ελλήνων δυσκολεύεται να
αγοράσει ακόμα και τα βασικά είδη διατροφής, όπως αποκαλύπτει η έκθεση του
ΟΟΣΑ. Οι ανασφάλιστοι φτάνουν τα 3.000.000, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δεν
μπορούν να καλύψουν τα έξοδα της ηλεκτροδότησης, ενώ τα κόκκινα δάνεια φτάνουν
στο δυσθεώρητο ύψος των 90 δισ. Οι αυτοκτονίες σημειώνουν ρεκόρ.
Το σχέδιο των δανειστών ως εντολοδόχων του νεοφιλελεύθερου
καπιταλισμού είναι αυτό που λέγεται εσωτερική υποτίμηση, μείωση του εργατικού
κόστους, διάλυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ξεπούλημα των στρατηγικών
τομέων της οικονομίας, συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους (δημόσια υγεία,
παιδεία, κοινωνική ασφάλιση), εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού
πλούτου, για να έλθουν οι όποιοι επενδυτές, οι κερδοσκόπου όπου γης να
επενδύσουν και να υπάρξει (υποτίθεται) ανάπτυξη. Αυτή η ανάπτυξη δεν μας αφορά,
αλλά και δεν είναι δυνατή με ένα μη βιώσιμο χρέος.
Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει συνοπτικά:
1.Σταμάτημα της ανθρωπιστικής κρίσης (κανένας άνθρωπος χωρίς
σπίτι, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς φάρμακα και γιατρό).
2.Κατάργηση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών τους
νόμων-ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση του χρέους με στόχο τη διαγραφή του μεγαλύτερου
μέρους του χρέους.
3.Δημόσιος έλεγχος του τραπεζικού συστήματος
4.Βαθειά φορολογική μεταρρύθμιση
5.Παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας
6.Αλλαγές στο πολιτικό σύστημα (νόμος περί ευθύνης υπουργών,
φραγμοί στη διαπλοκή της πολιτικής εξουσίας, νέο τοπίο στα ΜΜΕ κ.ά.).
Εμείς, παράλληλα με τον πολιτικό αγώνα, δίνουμε και τη μάχη
της αλληλεγγύης, ενισχύουμε τις δομές αλληλεγγύης (κοινωνικά ιατρεία,
φαρμακεία, παντοπωλεία κλπ), τις οποίες ενισχύουμε μηνιαία με το 20% της
βουλευτικής μας αποζημίωσης.
Θεωρούμε ότι σε αυτά τα ζητήματα της στήριξης του
ανθρωπιστικού έργου, αλλά και στη μάχη ενάντια στη λιτότητα στην Ελλάδα και
στην Ευρώπη, η Αριστερά πρέπει να συμμαχήσει με όλες τις πολιτικές και
κοινωνικές δυνάμεις που μάχονται γι αυτό το σκοπό. Από αυτή την άποψη,
θεωρείστε ότι είτε από κοινού, είτε παράλληλα, μπορούμε να βαδίσουμε σε αυτούς
τους κοινούς στόχους».
