Μπορεί το προϊόν που παράγουν τα αμπέλια, το κρασί της Σαντορίνης, να είναι δημοφιλές και να χαίρει της εκτίμησης απο τους έμπειρους γευσιγνώστες αλλά και τους απλούς καταναλωτές στον τόπο του αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, πλήν όμως είναι μάλλον λίγοι όσοι γνωρίζουν την διαδικασία παραγωγής του διάσημου προϊόντος.
Βλέποντας μάλιστα τις συγκεκριμένες φωτογραφίες με την εικόνα και την κατάσταση των αμπελιών αυτήν την εποχή, απαιτείται αρκετή φαντασία για να συνειδητοποιήσει κανείς, οτι αυτές οι "κουλούρες" που είναι φτιαγμένες με τον κορμό και τα πιο γερά κλαδιά της κάθε αμπελιάς, σε λίγες ημέρες απο σήμερα θα έχουν κυριολεκτικά μεταμορφωθεί, γεμίζοντας φυλλώματα τα οποία θα προστατέψουν τον πολύτιμο καρπό απο τα καιρικά φαινόμενα.
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό των εργασιών που με σχολαστικότητα τηρούν κάθε χρόνο οι αμπελουργοί της Σαντορίνης, τα αμπέλια κλαδεύονται με τον ερχομό του φθινοπώρου, με τον κορμό και τα πιο γερά κλαδιά τους να πλέκονται σε σχήμα κουλούρας και τα μικρότερα απο αυτά -εφ όσον κριθεί οτι μπορούν να μείνουν στο φυτό- να δημιουργούν μικρούς κύκλους γύρω απο τον .. εαυτό τους. Παράλληλα με το κλάδεμα, οι αμπελουργοί καθαρίζουν απο τα αγριόχορτα την περιοχή γύρω απο το κάθε αμπέλι (αυτό κυρίως γίνεται για αισθητικούς λόγους) ενω σκάβουν μικρούς λάκκους γύρω απο την ρίζα του κάθε φυτού, ώστε αφενός να μην ακουμπάει στο έδαφος δημιουργώντας εστίες υγρασίας και αφ ετέρου το νερό απο τις -λίγες στην περιοχή- βροχές να συγκεντρώνεται σε αυτές τις λακκούβες παρέχοντας στο φυτό την απαραίτητη υγρασία που χρειάζεται για να αναπτυχθεί ολόκληρο τον χρόνο.
Αξίζει δε να σημειώσουμε οτι το αμπέλι της Σαντορίνης, όπως και όλες σχεδόν οι καλλιέργειες του νησιού, εκτός απο τις μελιτζάνες και ιδίως την άσπρη, δεν ποτίζεται, κι όλο το απαραίτητο νερό για την ανάπτυξή του το απορροφά απο την γή, ενω σε περιόδους ή και χρονιές ανομβρίας απο την υγρασία της ατμόσφαιρας. Η όλη αυτή διαδικασία επιτυγχάνεται κάθε χρόνο επιτυχώς, εξ αιτίας μιας μοναδικής ιδιαιτερότητας που έχει η Σαντορίνη, χάριν του "μικροκλίματός" της, που σημαίνει οτι η γή της αποτελείται απο μεγάλα στρώματα ελαφρόπετρας -ως αποτέλεσμα της έκρηξης του ηφαιστείου- που έχουν την ιδιότητα να συγκρατούν και να διατηρούν την υγρασία απο τις λίγες ετήσιες βροχές, δίνοντας στις καλλιέργειες το νερό που τους χρειάζεται.
Ο Μάρτης βρίσκει τα αμπέλια "γυμνά" ακόμη απο φυλλώματα με τους γεωργούς να ελέγχουν την ανάπτυξη και την "υγεία" των φυτών, να κόβουν τα κλαδάκια που περισσεύουν και να διατηρούν το αμπέλι καθαρό απο αγριόχορτα. Ο Απρίλης και ο Μάιος είναι οι μήνες που μεταμορφώνουν την αμπελιά, η οποία απο ενα κομμάτι κούτσουρο, μεταμορφώνεται σε ενα φουντωτό δεντράκι με πλούσιο φύλλωμα. Ακόμη και σε αυτήν την φάση όμως οι γεωργοί φροντίζουν ώστε να μεγάλα κλαριά με τα φύλλα να συνεχίσουν να δημιουργούν "κουλούρες" γύρω απο το φυτό ώστε να προστατέψουν τον πολύτιμο καρπό απο τον δυνατό ήλιο του καλοκαιριού.
Το "θειάφισμα" γίνεται κάθε Ιούνιο ή και Ιούλιο, μια δυό φορές δηλαδή τον χρόνο, ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε φυτού με σκοπό να μην αναπτυχθούν "μικρόβια" στο φύλλωμα του φυτού ή και στον κορμό του απο την υγρασία.
Η ωρίμανση και συγκομιδή του καρπού γίνεται κάθε χρόνο απο τα μέσα Αυγούστου μέχρι τα μέσα Σεπτεβρίου ανάλογα με την ποικιλία του σταφυλιού και την θέση του αμπελώνα (ορεινός, πεδινός, κοντά στην θάλασσα κλπ) και αμέσως μετά ξεκινά η διαδικασία της οινοποίησης.
Μέχρι στιγμής πάντως, κι όπως μας λένε οι γεωργοί του νησιού, ο καιρός φέτος ήταν -και προβλέπετε να συνεχίσει να είναι- ιδανικός κάτι που σημαίνει οτι τόσο η ποσότητα όσο και η ποιότητα των κρασιών της φετινής βεντέμας αναμένεται να είναι πολύ καλή.