Τρίτη, Ιουνίου 15, 2010

Όχι άλλο Τσοχατζόπουλο...
ή,  απληστία αλλά σοσιαλιστική....
(ας πούμε κι εμείς μια κουβέντα, οχι πως έγινε και τίποτα δηλαδή…)

Το καταλάβαμε, το ξέραμε δηλαδή, οτι αυτός ο άνθρωπος τα τελευταία χρόνια όταν ο σοσιαλισμός (του) ξεθώριασε, ήθελε (έβλεπε μόνο) να πλουτίζει. Είχε και νέα γυναίκα που όσο να ναι τον ενθουσίαζε, δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος...

Κρίμα πάντως στις καταστάσεις που τον συντηρούσαν στην κατάστασή του...
Δεν είδα πάντως και κανέναν να στεναχωρηθεί που του είπαν να φύγει απο το Πασοκ. Ούτε κι ο ίδιος φαίνεται να σταναχωρέθηκε, εκτός κι αν βρεθεί κανένας περιπτεράς να τον φασκελώσει και να του πεί «ανάθεμα τον σοσιαλισμό σας, παλιοκερατάδες» οπώτε και ο κ. Άκης θα ντραπεί που κάποτε ήταν αγωνιστής για να καταλήξει στα γεράματα να τον λένε άπληστο. Πλήν όμως αυτό το σενάριο είναι απίθανο διότι ο κ. Άκης δεν πηγαίνει στο περίπτερο ούτε η κ. Βίκη αλλά στέλνουνε ειδικούς γι αυτήν τη δουλειά, οι οποίοι την δουλειά τους κάνουνε και δεν έχουνε καμία όρεξη να κακοκαρδίσουνε τα αφεντικά τους οπότε δεν τους λένε τίποτα. Οπώτε (τζίφος!) καταλήγουμε στο οτι οι δημοσιογράφοι αναγκάζονται να κάνουν την βρώμικη δουλειά και να τους πούν οτι «σαν πολλά δεν φαίνεται να χετε μαζέψει;»

Καλά λέει ενας φίλος να του στείλουμε προσφορά και να του προτείνουμε με ενα «συμβολικό ποσό» να του γράφουμε καλά λόγια για 10- 15 μέρες μέχρι να περάσει η μπόρα....και μετά πάλι βλέπουμε.. Δεν είναι κι άσχημη ιδέα...

Μου άρεσε πάντως το προ-χθεσινό «χιλιάρι» της «Ε». Τι μας λέγανε και τι έγινε.. είναι να μην είναι ρομαντικός κανείς, κι αμέσως δείχνει κατανόηση. Ναι, εκτός απο περιπτώσεις όπως η άνωθεν...
Αλλά κι αυτοί οι νεοδημοκράτες ... τι περίπτωση... που μίλησαν για επανίδρυση(!) και το μονο που έκαναν ήταν να ανακατατάξουν τα πράσινα με τα γαλάζια στελέχη ενω το δε κράτος δεν ανακατατάχτηκε αλλά πήρε αναβολή. Ο δε πρώην πρωθυπουργός αρκέστηκε να μιλήσει για «δύσκολες μέρες» 10 μέρες πρίν απο τις εκλογές σε κείνα τα απίθανα σόου (αλήθεια, ποιός μεγάλος εγκέφαλος τα σκέφτηκε;) όπου με στύλ κάτι ανάμεσα σε καθηγητή μαθηματικών και ράπερ εξηγούσε στο «ζωντανό κοινό» του οτι τα νούμερα δεν βγαίνουν.... αλλά δεν έκανε και τίποτα. Δεν προλάβαινε θα μου πείτε. Σωστά. Αλλά και νωρίτερα πάλι τίποτα δεν έκανε. Μονο συντηρούσε. Μπορεί και να μην ήθελε να χαλάσει τις καρδιές μας, ή να γίνει κακός. Γιατί και για να γίνεις κακός, θέλει τέχνη. Δεν μπορεί δηλαδή 5 χρόνια να δίνεις κι ύστερα να ξυπνήσεις ενα πρωί και να κάνεις τον κακό. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ούτε στα παραμύθια.

Κι αλοίμονο μην φτάσει κανείς στο σημείο να σκέπτεται «την δουλειά μου την έκανα» την -οικογενειακή- παράδοση την κράτησα, τους δικούς μας τους εξυπηρέτησα, τι άλλο να κάνω;....