Έγγραφη διαμαρτυρία στον ενδεχόμενο -πολύ πιθανό μετά και τις τελευταίες εξελίξεις και τους σχεδιασμούς για τον "εκπαιδευτικό Καλλικράτη"- κατάργησης σχολικών μονάδων μας έρχεται απο την Άνω Σύρο. Συγκεκριμένα απο τον Σύλλογο Γονέων του Δημοτικού-Νηπιαγωγείου Άνω Σύρου.
Και μπορεί η συγκεκριμένη περίπτωση να μην αφορά άμεσα την δική μας περιοχή, πλήν όμως και με αφορμή, την δημοσιεύουμε με την ελπίδα να εισακουστεί η γνώμη των γονιών της περιοχής καθώς και να μην δούμε "μπαράζ" ανάλογων διαμαρτυριών στις Κυκλάδες.
Για του λόγου το αληθές πάντως, ο Διευθυντής Περιφερειακής Εκπαίδευσης Ν. Αιγαίου κ. Ράπτης μετά και τις αρχικές του δηλώσεις "παρουσίασης" του εκπαιδευτικού Καλλικράτη στις Κυκλάδες και τις άμεσες αντιδράσεις που υπήρξαν, εμφανίστηκε μετριοπαθέστερος και πιο συγκρατημένος αναγνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητες του Νομού.
Σύμφωνα με την επιστολή,
Με μεγάλη μας θλίψη διαβάσαμε στην «Κοινή Γνώμη», οτι ο Περιφερειακός Δ/ντής Εκπαίδευσης Νοτίου Αιγαίου κ. Νικόλαος Ράπτης πρότεινε την αναγκαιότητα συγχώνευσης, αλλά και κατάργησης σχολικών μονάδων αναφερόμενος συχνά στο Σχολείο μας ως παράδειγμα, χρησιμοποιώντας σαν επιχείρημα, την δυναμικότητα των 50-60 μαθητών του.
Επειδή σε αυτή την δύσκολη οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική συγκυρία που διανύει η Χώρα μας δεν έχουμε την δύναμη να ανεχτούμε και άλλο τσαλαπάτημα της ψυχολογίας και αξιοπρέπειάς μας, θέλουμε αρχικά για την αποκατάσταση του ορθού, να τονίσουμε ότι η δυναμικότητα του Σχολείου μας είναι 107 μαθητές (το διπλάσιο σχεδόν, από την «εκτίμηση» του κ. Ράπτη) και συγκεκριμένα 82 μαθητές για το Δημοτικό και 25 για το Νηπιαγωγείο που συμπεριλαμβάνεται στο σχολικό συγκρότημα της Άνω Σύρου.
Και στην συνέχεια να θέσουμε τα ερωτήματα:
Αλήθεια κύριε Ράπτη, η εμπειρία σας στο εκπαιδευτικό χώρο και οι γνώσεις σας, σας κάνουν να πιστεύετε ότι ο ικανοποιητικός αριθμός μαθητών είναι 25 με 30 παιδιά ανά τάξη; Την ίδια άποψη έχουν και οι Συνάδελφοί σας, που λειτουργούν μέσα σε αυτές;
Γιατί μιλάτε για κατάργηση και συγχώνευση σχολείων και δεν κάνετε το αυτονόητο, δηλαδή να εξετάσετε από μηδενική βάση τα όρια των σχολείων και να κατανείμετε εκ νέου τους μαθητές, ανάλογα με τις αυξομειώσεις της παρουσίας παιδιών που παρουσιάζουν οι οικισμοί και οι περιοχές τους;
Και επιτέλους, μπορεί να είμαστε ένοχοι που δεν διεκδικούμε την αύξηση των κονδυλίων για την Εκπαίδευση, αλλά μην νομίζετε ότι θα ανεχτούμε τα σχέδια υποβάθμισής της.