Σε συνέχεια της προηγούμενης δημοσίευσης σχετικά με τις πρώτες -καταγεγραμμένες...- αντιδράσεις "κόντρα" στους σχεδιασμούς του Υπουργείου Παιδείας για τον "εκπαιδευτικό Καλλικράτη" στον οποίο περιλαμβάνονται συγχωνεύσεις ή και καταργήσεις σχολείων, αναρτούμε σήμερα την επιστολή που λάβαμε απο τον Σύλλογο Δασκάλων - Νηπιαγωγών Σύρου-Τήνου- Μυκόνου και της Α΄ ΕΛΜΕ Κυκλάδων σχετικά με το θέμα.
Η επιστολή δημοσιεύεται ολόκληρη μιας και παρουσιάζει επικαιροποιημένα στοιχεία, σε τοπικό επίπεδο, για την κατάσταση στον χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Αξίζει να πούμε οτι εγγράφως στο θέμα του "εκπαιδευτικού Καλλικράτη" έχουν αναφερθεί ο Περιφεριακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Ν. Αιγαίου κ. Ράπτης (ο οποίος αρχικά έκανε μια
-φιλότιμη- προσπάθεια να τον παρουσιάσει ως "καλό", πρωτού μυριστεί αντιδράσεις και τα γυρίσει τα πράματα στο "θα δούμε...") καθώς και ο πρόεδρος της ΤΕΔΚ Κυκλάδων Γιάννης Δεκαβάλλας που ναι πια πεπειραμένος και δεν του πήρε πολύν ώρα να βρεί πληροφορίες και να συντάξει μια επιστολή που να προειδοποιεί και να παρακαλά συνάμα, να μην ανακατώσει το υπ. Παιδεία περαιτέρω τα σχολεία των Κυκλάδων, αλλά να κοιτάξει αντ' αυτού να στείλει κανα φράγκο γιαί τα πράματα είναι σκούρα...
η ανακοίνωση
Η φετινή σχολική χρονιά αποδεικνύει στην πράξη τις συνέπειες της πολιτικής των περικοπών, της συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους και του Μνημονίου στο πεδίο του δημόσιου σχολείου. Η σχολική χρονιά ξεκίνησε με σημαντικές περικοπές στις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων μέσω των σχολικών επιτροπών και με μια δραματική μείωση των μόνιμων διορισμών κατά 50% (2.825 διορισμοί σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση), την ίδια στιγμή, που αυξήθηκε δραματικά ο αριθμός των συνταξιοδοτήσεων (11.000), λόγω των αντιασφαλιστικών μέτρων της κυβέρνησης. Το Υπουργείο Παιδείας, για να αντιμετωπίσει τα οξυμένα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική της αδιοριστίας και των περικοπών στην εκπαίδευση, προχώρησε σε συμπτύξεις τμημάτων, αυξάνοντας τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη, σε αντιπαιδαγωγικές μετακινήσεις μαθητών και σε εκτεταμένη χρήση ελαστικής απασχόλησης για τους εκπαιδευτικούς, με αποκλειστικό σκοπό να μειώσει το κόστος της εκπαίδευσης, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών/-τριών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.
Η έκδοση του νέου προϋπολογισμού για το 2011 σηματοδοτεί τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής και προδιαγράφει τη χειρότερη χρονιά για το δημόσιο σχολείο σε όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο. Η κυβέρνηση περικόπτει κατά 20% τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Παιδείας, ήτοι 1,25 δις ευρώ (6.283 δις έναντι 7.534 δις το 2010), υπερβαίνοντας κατά 600 εκατ. τις περικοπές που προέβλεπε και το ίδιο το Μνημόνιο. Σε συνδυασμό με τη μείωση των δαπανών κατά 500 εκατομμύρια στην τοπική αυτοδιοίκηση του «Καλλικράτη», δημιουργούνται, όπως εύκολα γίνεται κατανοητό, ανυπέρβλητα προβλήματα για την άμεση λειτουργία των σχολείων. Μια απλή ανάγνωση των αριθμών μάς οδηγεί στο αβίαστο συμπέρασμα πως η μείωση των διορισμών και η συνολική συρρίκνωση των δαπανών για την εκπαίδευση θα οδηγήσει στη δραματική υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου και στη αναπόφευκτη μετακύλιση του κόστους της δημόσιας εκπαίδευσης στους ίδιους τους γονείς.
Μέσα σε αυτό πλαίσιο της άγριας λιτότητας και των περικοπών, σχεδιάζεται από το Υπουργείο και τις αντίστοιχες περιφερειακές διοικήσεις, η συγχώνευση ακόμα και το κλείσιμο σχολικών μονάδων και η μεταφορά των παιδιών στα υπόλοιπα σχολεία. Η συρρίκνωση του σχολικού δικτύου που συμβαδίζει με αντίστοιχες προτάσεις για το κλείσιμο περιφερειακών πανεπιστημιακών τμημάτων αποτελεί μια σαφή επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση. Η συγχώνευση-κλείσιμο σχολικών μονάδων θα έχει ως συνέπεια την υποβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης, θα δημιουργήσει ανυπέρβλητα εμπόδια στη λειτουργία των υπόλοιπων σχολείων, θα αυξήσει δραματικά την αναλογία μαθητών – εκπαιδευτικού και θα κατακερματίσει τον ενιαίο χαρακτήρα της σχολικής ζωής.
Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής αποκτά μια ιδιαίτερη σημασία σε νησιωτικές περιοχές, όπως είναι οι Κυκλάδες. Η προοπτική της συρρίκνωσης του σχολικού δικτύου θα εντατικοποιήσει τις ενδοπεριφερειακές ανισότητες, οξύνοντας τα ήδη υπάρχοντα κοινωνικά, οικονομικά και μορφωτικά προβλήματα των νησιωτικών περιοχών. Μια πρώτη, μάλιστα, γεύση της πολιτικής των περικοπών στο χώρο της Παιδείας και στα νησιά μας είχαμε με την ακύρωση ή την υποβάθμιση σημαντικών εκπαιδευτικών θεσμών όπως η δωρεάν ενισχυτική διδασκαλία στα Γυμνάσια και τα Λύκεια, το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας (Σ.Δ.Ε.) ή, ακόμη, με την κατάργηση της δωρεάν μεταφοράς των μαθητών/-τριών των αθλητικών τμημάτων (Τ.Α.Δ.). Μια πολιτική που συνοδεύεται και από αντίστοιχες περικοπές και στον τομέα της υγείας. Έτσι, οι πολίτες των νησιωτικών περιοχών αναπόφευκτα θα βιώσουν με πολύ χειρότερους όρους τη συρρίκνωση των κοινωνικών αγαθών της υγείας και της παιδείας.
Θυμίζουμε, επίσης, πως οι συγκεκριμένοι σχεδιασμοί βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση και με την ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 101 του ελληνικού Συντάγματος, περί νησιωτικότητας, που επιτάσσει «τη διοίκηση και τον κοινό νομοθέτη … να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών περιοχών..». Πρόκειται, κατά συνέπεια, για ρυθμίσεις που είναι, όχι μόνο, καταφανώς κοινωνικά άδικες, αλλά κινούνται και στα όρια της αντισυνταγματικότητας. Από αυτή την άποψη, οι προτάσεις που κυκλοφορούν σε διοικητικό επίπεδο για το κλείσιμο-συγχώνευση, στη Σύρο, δύο δημοτικών σχολείων, ενός γυμνασίου και ενός λυκείου εκτιμούμε ότι αποτελούν ένα ακραίο μέτρο συρρίκνωσης των μορφωτικών δικαιωμάτων της τοπικής κοινωνίας και αποκαλύπτουν το ψευδεπίγραφο χαρακτήρα των κυβερνητικών συνθημάτων για το «νέο σχολείο» και για το « πρώτα ο μαθητής». Αποδεικνύεται στην πράξη ότι οι σχεδιασμοί του Υπουργείου για το «νέο σχολείο» οδηγούν, όχι μόνο στην απαξίωση του δημόσιου σχολείου, αλλά ακόμα και σε λουκέτα έξω από τις σχολικές μονάδες. Είναι, πράγματι, προκλητικό μερικές εβδομάδες μόνο μετά τις εκλογές και τις ποικίλες υποσχέσεις για «ανάπτυξη», μέσω της μεταρρύθμισης Καλλικράτη, νησιωτικές περιοχές, όπως η Σύρος, να βρίσκονται κάτω από την απειλή του κλεισίματος σχολικών μονάδων και της καταπάτησης του κοινωνικού δικαιώματος στη μόρφωση και στην εκπαίδευση. Οι ήδη αδικημένες νησιωτικές περιοχές, που θα έπρεπε να λαμβάνουν επιπρόσθετους πόρους για την υγεία και την εκπαίδευση, φαίνεται να βρίσκονται στο στόχαστρο της πολιτικής των περικοπών και του Μνημονίου.
Η υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου και ο αγώνας για να μην κλείσει ούτε ένα σχολείο δεν είναι υπόθεση μόνο του εκπαιδευτικού κόσμου. Είναι υπόθεση της κοινωνίας. Καλούμε, λοιπόν, όλους τους εργαζόμενους/-ες , τους γονείς, τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων και τις Ενώσεις Γονέων να υπερασπιστούν τη λειτουργία όλων των σχολείων και να ματαιώσουν στην πράξη κάθε προσπάθεια να συρρικνωθεί το σχολικό δίκτυο και να συγχωνευτούν ή και να κλείσουν σχολικές μονάδες. Καλούμε όλους τους αρμόδιους φορείς στη Σύρο και στα υπόλοιπα νησιά του νομού (δήμοι-νομαρχία) να τοποθετηθούν δημόσια, παίρνοντας σαφή θέση υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου και της λειτουργίας του.
