Σε σημεία αιχμής αναδεικνύονται η τροπολογία του γραμματέα
της ΝΔ, Μανώλη Κεφαλογιάννη για τη δρομολόγηση «πλοίου ασφαλείας» κατά τη
διάρκεια των απεργιών της ΠΝΟ, (που έχει προκαλέσει και την απεργία της ΠΝΟ),
το άρθρο 19 για την υπό προϋποθέσεις υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας των
κατωτέρων πληρωμάτων στα ποντοπόρα πλοία και τα σκάφη αναψυχής, η μείωση των
οργανικών συνθέσεων των πλοίων στην ακτοπλοΐα και την Αδριατική τους χειμερινούς
μήνες, η μείωση της δρομολόγησης των ταχύπλοων από επτά μήνες σε τέσσερις,
καθώς και η δυνατότητα στις ακτοπλοϊκές εταιρείες να δρομολογούν δεύτερο πλοίο
στην ίδια γραμμή, μονάχα για δύο μήνες το χρόνο αντί του υποχρεωτικού δεκάμηνου
που ίσχυε ως σήμερα.
Τα παραπάνω μέτρα, μαζί με εκείνα της δημιουργίας των
λιμενικών δικτύων και της προώθησης της παραχώρησής τους σε ιδιώτες ή ανώνυμες
εταιρείες, συνιστούν για την κυβέρνηση, κινήσεις εκσυγχρονισμού, τόνωσης της
αγοράς εργασίας και εγκατάλειψης ενός παρωχημένου μοντέλου που ισχύει από το
1974.
Για την αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και κόμματα της
ελάσσονος αντιπολίτευσης απηχούν απλώς τις θέσεις του εφοπλιστικού κλάδου. Τη
θέση αυτή προέβαλλε ανοιχτά ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Δ.
Παπαδημούλης, επικαλούμενος την στάση του επικεφαλής της Ένωσης Ελλήνων
Εφοπλιστών, Θ. Βενιάμη, ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής.
