Ζήτω η επανάσταση Νο2
Αν φοβάσαι ,λέμε τώρα, θεωρητικά πάντοτε, οτι ο γείτονάς σου θα αποκτήσει εξουσία και επιρροή (λέμε τώρα οτι εκλέγετε κάπου κάπως στην αυτοδιοίκηση) κι επειδή φοβάσαι οτι θα εκμετλευτεί εις βάρος σου (ή υπέρ του) την θέση του,
είναι ποτέ δυνατό να τον ψηφίσεις; (εκείνον και την ομάδα του) ακόμη κι αν (σου) υπόχεται λαγούς με πετραχίλια.
Προφανώς όχι. Σκεπτόμενος πως «ποιός κουρεύεται για τους «λαγούς», την ώρα που απειλούνται τα συμφέροντά μου.»
Κι ως ένα βαθμό το σκεπτικό είναι λογικό και πολύ δύσκολα μπορεί να το αντιμετωπίσει η «κοινή» ή η «πολιτική» λογική.
Το ερώτημα ,θεωρητικό πάντοτε, τείνει να απαντήσει σε διαχρονικά ερωτήματα σχετικά με τα αποτελέσματα (απροσδόκητα σε κάποιες περιπτώσεις...) των εκλογών.
Διαφόρων εκλογών, σε κάθε επίπεδο.
Πάντως, όσο πιο ώριμη και ανεπτυγμένη είναι μια κοινωνία τόσο λιγότερο φοβικά και φοβισμένα εκφράζεται. Και μπορεί να ονειρευετι αντί να φοβάται....