Σύμφωνα με ανακοίνωσή του,
Η 22η Γενική Συνέλευση του ΣΕΤΕ πιθανόν να υπήρξε
ιδιαίτερα διδακτική για χρήσιμα συμπεράσματα από τους καλεσμένους φορείς, αλλά
σίγουρα ανέδειξε ότι ανάμεσα στον κυβερνητικό ευδαιμονισμό του «success story»
και στην πραγματικότητα του Μνημονίου, όπως τη βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες
εργαζόμενοι και επαγγελματίες του τουρισμού, μεσολαβεί χάσμα.
Η υπουργός Τουρισμού αναφέρθηκε για άλλη μια φορά
στο «σχέδιο εθνικής στρατηγικής για τον τουρισμό», το οποίο κατέστρωσε με τον
πρωθυπουργό Α. Σαμαρά και περιλάμβανε τους στόχους της αύξησης του τουριστικού
εισοδήματος, της ενίσχυσης της απασχόλησης, της διασφάλισης της βιωσιμότητας
του τουριστικού προϊόντος και των τουριστικών προορισμών, της προστασίας του
φυσικού περιβάλλοντος και της διάχυσης των οικονομικών και κοινωνικών ωφελειών
του τουρισμού σε όλη την ελληνική κοινωνία.
Αν λοιπόν αυτοί ήταν οι στόχοι και οι άξονες του
στρατηγικού σχεδίου για τον τουρισμό της υπουργού, τότε είτε αναφέρεται σε
κάποιο στρατηγικό και πολιτικό σχέδιο κάποιας άλλης κυβέρνησης του μέλλοντος
είτε συνολικά απέτυχε στην υλοποίηση αυτού του στρατηγικού σχεδίου!
Η πραγματική απασχόληση έμεινε στάσιμη στατιστικά,
αλλά στη πραγματικότητα βίωσε συντριπτική ήττα από την επίσημη θεσμοθέτηση της
«μαύρης εργασίας – λάστιχο» που ονομάζεται voucher.
Η βιωσιμότητα του τουριστικού προϊόντος είναι υπό
διαρκή κίνδυνο όσο οι τουριστικοί προορισμοί καθίστανται όλο και πιο
κορεσμένοι, όσο οι τοπικές κοινωνίες επιβαρύνονται όλο και περισσότερο από τη
συγκέντρωση της τουριστικής δραστηριότητας και την υποβάθμιση των τουριστικών
πόρων.
Το φυσικό περιβάλλον απειλείται από τις συνδυασμένες
πολιτικές και θεσμικές παρεμβάσεις του υπουργείου Τουρισμού και του ΥΠΕΚΑ,
ιδιαίτερα μέσω των πρόσφατων νόμων και
του Ειδικού Χωροταξικού Σχεδίου για τον τουρισμό, που ευνοούν νέες παραβάσεις
και αυθαιρεσίες σε περιοχές NATURA, αρχαιολογικούς χώρους, δάση, κτλ.
Τέλος, όσο για την αύξηση του τουριστικού
εισοδήματος, αυτή επετεύχθη ακριβώς, χωρίς της διάχυση στις τοπικές κοινωνίες
και στις παραγωγικές δυνάμεις, οι οποίες συμπιέστηκαν ακόμα περισσότερο.
Από την άλλη, στη συνέλευση του ΣΕΤΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ
παρουσίασε, για άλλη μια φορά, τους βασικούς άξονες των προγραμματικών του
θέσεων για τον τουρισμό, κάλεσε τους παραγωγικούς φορείς σε συνεννόηση και
συσπείρωση, αποκάλυψε το σφοδρό πλήγμα που επέφερε το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο
στα μικρά και μεσαία στρώματα του κόσμου του τουρισμού (ενοικιαζόμενα δωμάτια,
τουριστικά λεωφορεία, κτλ.) και παρουσίασε ότι το κλίμα εν τέλει είναι ευνοϊκό
μόνο για τους μεγάλους επενδυτές, μόνο για τα μεγάλα ξενοδοχεία, μόνο για την
κρουαζιέρα και μόνο για τους μεγάλους διεθνείς τουριστικούς πράκτορες.
Ειλικρινά δεν γνωρίζουμε τι είναι χειρότερο: οι
παρεμβάσεις του υπουργείου να είναι ως συνήθως επιπόλαιου και εφήμερου
χαρακτήρα ή αποτελούν κομμάτι μιας μεσομακροπρόθεσμης στρατηγικής που θα
μετατρέψει τον «τουρισμό από την κοινωνία για την κοινωνία» σε «τουρισμό μόνο
για λίγους».
Καλούμε όλο τον κόσμο του τουρισμού, όλους τους
εργαζόμενους του Δημοσίου που πλήττονται από τη «μείωση των διοικητικών βαρών»,
όλους τους τοπικούς φορείς που θα βιώσουν τα αποτελέσματα της «μέγιστης δυνατής
απλούστευσης των διαδικασιών» και από όλη την κοινωνία που έχει χρηματοδοτήσει
αιματηρά την «ανάκαμψη του χρηματοπιστωτικού συστήματος» να μην επιτρέψει στην
κ. Κεφαλογιάννη και στον κ. Σαμαρά να ξαναχαιρετήσουν συλλογικές διαδικασίες
από τον ίδιο θεσμικό ρόλο.
