έχετε απεργία; ετσι φαίνεται...

-έχετε απεργία;
-ναι, ετσι φαίνεται..
-κι είναι για πολλές μέρες;
-4
-πολλές είναι... έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο;
-δεν νομίζω, απ όσο ξέρω, όχι..
-πως τα "καταφέρατε";.....
- (είναι που μας είπε ο Πάγκαλος κοπρόσκυλα -τεμπελόσκυλα;- κι είπαμε να δούμε πώς αισθάνονται κι αυτά τα ζωντανά...)

εδω έχουν έρθει τα πάνω - κάτω (τα μέσα έξω, τα αριστερά δεξιά, τα σούρτα φέρτα.. άσχετο κ.οκ. ) αυτό σε ενόχλησε; άσε να λείψει και λίγο η ενημέρωση απο τον κόσμο, να νοιώσει τι είναι αυτό που του δίνουμε...

-δεν μπορώ να πώ οτι δεν έχεις δίκιο..

-(δυό αρνήσεις ίσον.... σύγχυση...) το ξέρω ..

Επίσης, η "αγρανάπαυση" των τελευταίων ημερών μας έδωσε τον χρόνο να δούμε το πολυσυζητημένο "Debtocracy, η χρεοκοπία". Πρόκειται για ένα online ντοκιμαντέρ για την κρίση χρέους στην Ελλάδα που έφτιαξαν οι δημοσιογράφοι Άρης Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη.

Πρόκειται για μια αξιόλογη δουλειά που βλέπεται εύκολα και με ενδιαφέρον και αποτελεί μια υγιέστατη έκφραση των νέων ανθρώπων της χώρας σε απάντηση της κατάστασης που ζούμε τους τελευταίους μήνες. Την βγάζουμε δεν την βγάζουμε δηλαδή, έχουν τα ταμεία να πληρώσουν συντάξεις ή δεν έχουν, πως μας αποκάλεσε ο Πάγκαλος σήμερα, τι μας είπε η Μέρκελ, αν δουλεύουν τα δημόσια νοσοκομεία ή κλείσανε κι αυτά κλπ...)
Όχι, οχι.. δεν είδα τα σχόλια ούτε τα "τουίτ" που ακολούθησαν την ταινία. (Σε λίγο, μου φαίνεται, θα παίρνει περισσότερη ώρα να διαβάζει κανείς τα σχόλια παρά να βλέπει την ταινία..) Είναι σαν να πηγαίνεις σινεμά και να κάθεσαι μετα στην είσοδο του κινηματογράφου να ακούς τι συζητά ο καθένας για την ταινία. Μάλιστα, βλέπω οτι κάποιοι έχουν εθιστεί τόσο πολύ που είναι ικανοί να κάθονται στην είσοδο απο το πρωί ίσα με το βράδυ.
Κανονικά, σε νοιάζει τι λέει αυτός που έχεις δίπλα σου, κι οχι τι θα σχολιάσει ο καθένας. (κρυφοκαρατζαφερικός είσαι; Βρούτε..!) Αν και θέλω να πιστεύω οτι τα σχόλια είναι ελευθερία κι όχι σύγχυση...
Εαν θέλετε, μπορείτε να το δείτε εδω:

Η μεγάλη πλάκα όμως -και το best of- είναι εδω
(έτσι μπράβο ανάποδα! η εκφώνηση είναι φανταστική, και ....όπως διάβασα και στο "αστείο", γραμμένο καμμιά 40 χρόνια πρίν, "η εποχή που πέρασε μου είναι πιο κοντινή απο την εποχή που κατα τα φαινόμενα πλησιάζει : μια εποχή γελοιοποίησης των πάντων, σκεπτικισμού και διάβρωσης, μια μικρόψυχη εποχή, με τον είρωνα διανοούμενο στο προσκήνιο, και ξοπίσω του την αγέλη μιας νεολαίας χωρίς ενθουσιασμό, χωρίς ιδεώδη, πρόθυμης ανα πάσα στιγμή να ζευγαρώσει η να σκοτώσει.." )