ή χρόνο -και χώρο...- έχουμε, λεφτά δεν έχουμε...
ή Mind the Gap.ναι, αλλά οχι στις στις γενιές, στις τσέπες...
Ποιό πρόγραμμα "βοήθεια στο σπίτι" (και σύνταξη στο σπίτι ...) θα ζητάνε σε λίγο οι πιτσιρικάδες απο τους παππούδες τους προκειμένου να τα βγάλουν πέρα. Δεν πα να ναι στα 90 (μπράβο γονίδια...) ο παππούς; θα του λές ελα δω παππούλη μη χάσουμε τη σύνταξη...
Πάρτε για παράδειγμα την δικιά μου την γιαγιά, 85 "πατημένα", με την κατοχή ξυπνάει με τον βασιλιά και την Φρειδερίκη κοιμάται (πάντα μια γερμανίδα ευθυνόταν για τις συμφορές αυτής της χώρας....) ιστορία μου αμαρτία μου δηλαδή, και γενικώς κατάσταση που και στα καλά σου να είσαι, κάποια στιγμή στην δίνει και σου έρχεται να την στείλεις απο κεί που ήρθε τη γιαγιά... (κι άμα της φωνάξεις, παραπονιέται, γιατί οι ηλικιωμένοι είναι σαν τα παιδιά, τους πέρνει το παράπονο...) Γενικώς το σκηνικό είναι σαν τον παππού στο σήριαλ "εγκλήματα" αλλά στο θηλυκό του.... Αλλά, τολμάς να το κάνεις; Δεν τολμάς γιατί -σε τέτοιες αποφράδες εποχές που ακόμη και οι πριγκίπισσες μελαγχολούν-... σκέφτεσαι την σύνταξη. Μιας και η γιαγιά/παπούς πάνε πακέτο με την σύνταξή τους. "Τhe pension" που λένε κι οι Αμερικάνοι και... γράφουνε και μερικοί ξενοδόχοι αντί για "pansion" (!!) ωσάν... προφήτες μιας και σε λίγο οι 55πλάς θα ταξιδεύουνε περισσότερο....) One pansion for the pensioners! δηλαδή...
"Γιαγιά, να πάμε στην τράπεζα αυριο να πάρουμε τα λεφτά, θέλουνε να σε δούνε οτι ζείς.."
"Να πάμε παιδάκι μου, καλός ο Παπανδρέου, μας έδωσε συντάξεις απο κεί που δεν παίρναμε τίποτα...." (κολλημένη η γιαγιά στο 84 αλλά τι να της πείς, και να της πείς θα καταλάβει; όλο το πρωί Αυτιά βλέπει και πάλι δεν καταλαβαίνει οτι ζεί στην χώρα με το 1.5 εκατομμύριο ανέργους...)
Δεν θα το ξεχάσω ποτέ, Παρασκευές της δεκαετίας του 80, λίγο μετά της 8 το βράδυ, εγω με την ανακούφιση της "αγρανάπαυσης" της επόμενης ημέρας και ορεξάτη να δω την "Μαντάμ Σουσού" που την έπαιζε το ενα κρατικό κανάλι, κι απο την άλλη η γιαγιά ορεξάτη να δεί "τη Βουλή" που την δείχνανε την ίδια ώρα.
"σε παρακαλώ γιαγιούλα μου, αυτό είναι πιο ωραίο..."
"άσε να δούμε λιγάκι που τσακώνονται και μετά το γυρίζουμε..."
"ναι, αλλά θα τελειώσει...."
"δεν θα τελειώσει, κάτσε να δούμε αυτούς που φωνάζουνε, γούστο τους κάνω ετσι που τα λένε..."
Εγω να στεναχωριέμαι για την "Μαντάμ Σουσού" που δεν τον άντεχε άλλο τον "Μπίθουλα" και τον "Παναγιωτάκη" και τις ζαργάνες του (μεγάλος ο Ψαθάς....) κι απο την άλλη η γιαγια να την "βρίσκει" με αυτούς που τσακωνόντουσαν στην Βουλή....
Επίλογος.
Την βλέπω την δουλειά. Σε λίγο οι συνταξιούχοι θα είναι "θησαυρός"....
ή Mind the Gap.ναι, αλλά οχι στις στις γενιές, στις τσέπες...
Ποιό πρόγραμμα "βοήθεια στο σπίτι" (και σύνταξη στο σπίτι ...) θα ζητάνε σε λίγο οι πιτσιρικάδες απο τους παππούδες τους προκειμένου να τα βγάλουν πέρα. Δεν πα να ναι στα 90 (μπράβο γονίδια...) ο παππούς; θα του λές ελα δω παππούλη μη χάσουμε τη σύνταξη...
Πάρτε για παράδειγμα την δικιά μου την γιαγιά, 85 "πατημένα", με την κατοχή ξυπνάει με τον βασιλιά και την Φρειδερίκη κοιμάται (πάντα μια γερμανίδα ευθυνόταν για τις συμφορές αυτής της χώρας....) ιστορία μου αμαρτία μου δηλαδή, και γενικώς κατάσταση που και στα καλά σου να είσαι, κάποια στιγμή στην δίνει και σου έρχεται να την στείλεις απο κεί που ήρθε τη γιαγιά... (κι άμα της φωνάξεις, παραπονιέται, γιατί οι ηλικιωμένοι είναι σαν τα παιδιά, τους πέρνει το παράπονο...) Γενικώς το σκηνικό είναι σαν τον παππού στο σήριαλ "εγκλήματα" αλλά στο θηλυκό του.... Αλλά, τολμάς να το κάνεις; Δεν τολμάς γιατί -σε τέτοιες αποφράδες εποχές που ακόμη και οι πριγκίπισσες μελαγχολούν-... σκέφτεσαι την σύνταξη. Μιας και η γιαγιά/παπούς πάνε πακέτο με την σύνταξή τους. "Τhe pension" που λένε κι οι Αμερικάνοι και... γράφουνε και μερικοί ξενοδόχοι αντί για "pansion" (!!) ωσάν... προφήτες μιας και σε λίγο οι 55πλάς θα ταξιδεύουνε περισσότερο....) One pansion for the pensioners! δηλαδή...
"Γιαγιά, να πάμε στην τράπεζα αυριο να πάρουμε τα λεφτά, θέλουνε να σε δούνε οτι ζείς.."
"Να πάμε παιδάκι μου, καλός ο Παπανδρέου, μας έδωσε συντάξεις απο κεί που δεν παίρναμε τίποτα...." (κολλημένη η γιαγιά στο 84 αλλά τι να της πείς, και να της πείς θα καταλάβει; όλο το πρωί Αυτιά βλέπει και πάλι δεν καταλαβαίνει οτι ζεί στην χώρα με το 1.5 εκατομμύριο ανέργους...)
Δεν θα το ξεχάσω ποτέ, Παρασκευές της δεκαετίας του 80, λίγο μετά της 8 το βράδυ, εγω με την ανακούφιση της "αγρανάπαυσης" της επόμενης ημέρας και ορεξάτη να δω την "Μαντάμ Σουσού" που την έπαιζε το ενα κρατικό κανάλι, κι απο την άλλη η γιαγιά ορεξάτη να δεί "τη Βουλή" που την δείχνανε την ίδια ώρα.
"σε παρακαλώ γιαγιούλα μου, αυτό είναι πιο ωραίο..."
"άσε να δούμε λιγάκι που τσακώνονται και μετά το γυρίζουμε..."
"ναι, αλλά θα τελειώσει...."
"δεν θα τελειώσει, κάτσε να δούμε αυτούς που φωνάζουνε, γούστο τους κάνω ετσι που τα λένε..."
Εγω να στεναχωριέμαι για την "Μαντάμ Σουσού" που δεν τον άντεχε άλλο τον "Μπίθουλα" και τον "Παναγιωτάκη" και τις ζαργάνες του (μεγάλος ο Ψαθάς....) κι απο την άλλη η γιαγια να την "βρίσκει" με αυτούς που τσακωνόντουσαν στην Βουλή....
Επίλογος.
Την βλέπω την δουλειά. Σε λίγο οι συνταξιούχοι θα είναι "θησαυρός"....
