Κι ένα ακόμη, σχετικά πρόσφατο κείμενο, που βρήκαμε στην
εφημερίδα “Καθημερινή” σχετικά με την Σαντορίνη, υπογράφει η Καρολίνα Ρικάκη έχειτίτλο “θησαυροί και έξω από την Καλντέρα” κι αναφέρεται στις πολλές και καλές
επιλογές και δυνατότητες διαμονής στο νησί, εκτός Καλντέρας…
Σύμφωνα με το άρθρο,
«Εχεις κανένα καλό ξενοδοχείο να μου συστήσεις για τη
Σαντορίνη;», με ρώτησε ένας φίλος και μετά πρόσθεσε γρήγορα, «αλλά δεν θέλω να
ξοδέψω μια περιουσία». Καλά ξενοδοχεία στη Σαντορίνη; Πανεύκολο. Υπάρχουν
πολλά. Αλλά το πράγμα περιπλέκεται όταν πρέπει να σκεφτείς τα ευρώ που θα
ξοδέψεις. Και ποιός δεν τα σκέφτεται αυτές τις μέρες; Φυσικά, αν πας στη
Σαντορίνη, το όνειρο περιλαμβάνει πολυτέλεια και ομορφιά στην Καλντέρα, με
πισίνα που χάνεται στον ορίζοντα, συναρπαστική θέα, ηλιοβασίλεμα...
Αλλά αν δεν θέλεις να ξοδέψεις τον μισό μισθό σου για
λίγες μέρες σε ένα ξενοδοχείο, πρέπει να συμβιβαστείς με κάτι άλλο.
Οι επιλογές είναι ανάμεσα σε κάτι λιγότερο συναρπαστικό,
με τα βασικά κομφόρ στην Καλντέρα ή απλώς να φύγεις τελείως από την Καλντέρα. Η
πρότασή μου είναι να πάρετε το ποτό σας την ώρα του ηλιοβασιλέματος στην
Καλντέρα και μετά να αφήσετε τα πλήθη και να μείνετε κάπου αλλού. Εχω
ανακαλύψει δύο υπέροχα μέρη, όπου μπορείτε να μείνετε σε υπόσκαφα σπίτια στο
στυλ της Καλντέρας (με όλη τη γοητεία της), με τη μόνη διαφορά ότι δεν θα είστε
στην Καλντέρα. Μεγάλο το κακό;
Μπορεί να είναι κακό για όσους είναι στον μήνα του
μέλιτος, αλλά και πάλι, υπάρχουν και σε αυτήν την περίπτωση ορισμένα
πλεονεκτήματα: άνετο πάρκινγκ, όχι τόσα σκαλοπάτια για να ανέβετε και όχι ορδές
τουριστών σε κάθε σημείο.
Η πιο πρόσφατη ανακάλυψή μου είναι ο Άγιος Αρτέμιος, ένας
σπάνιος συνδυασμός ξενοδοχείου με εκκλησία. Ανήκει στον Αρτέμιο Μπελλώνια και
στην Ελβετίδα γυναίκα του, Υβόν. Η εκκλησία χτίστηκε τον 15ο αιώνα από έναν
πρόγονο του Αρτέμιου. Αν και δεν διατηρεί ακριβώς την αρχική μορφή της, έχει
παραμείνει στην οικογένεια από τότε και σήμερα είναι μία από τις μεγαλύτερες
ιδιωτικές εκκλησίες στην Ελλάδα. Τα παλιά χρόνια, οι επισκέπτες προσκυνητές
περνούσαν τη νύχτα στα υπόσκαφα σπίτια, βαθιά μέσα στον ηφαιστειογενή βράχο,
ακριβώς από πίσω. Σήμερα, μπορείτε να κάνετε το ίδιο, αλλά με λίγο περισσότερη
άνεση από αυτήν που απολάμβαναν οι προσκυνητές και αντί να ψάλλετε ύμνους,
μπορείτε να βουτάτε σε μια μεγάλη πισίνα, να τσεκάρετε τα e-mail σας, να παίζετε
τένις, να βλέπετε ταινίες, να απολαμβάνετε το πλούσιο πρωινό και να ξαπλώνετε
στον ήλιο. Τα σπίτια είναι χτισμένα σε ένα καλόγουστο, μινιμαλιστικό ύφος: οι
τοίχοι, τα χτιστά κρεβάτια και οι καναπέδες είναι στο λευκό. Τα απαλά,
τσιμεντένια πατώματα δίνουν αίσθηση άνεσης και δροσιάς. Η επίπλωση είναι
παραδοσιακή. Οι μεγάλες σπηλιές είναι τώρα μία πολύ κυκλαδίτικη ευρύχωρη
αίθουσα πρωινού, με μοναστηριακή τραπεζαρία κι ένα αναπαυτικό καθιστικό. Το
περιβάλλον είναι πιο αγροτικό και οι παραλίες είναι κοντά και αν ταξιδεύετε με
μικρά παιδιά, θα απολαύσετε μία άπλα που κανένα ξενοδοχείο στην Καλντέρα δεν
μπορεί να προσφέρει.
Και μετά είναι το «Ηλιόφως», μία καταπληκτικά γοητευτική
αγκαλιά από μικρά σπίτια και αναστηλωμένες κατοικίες μέσα στον βράχο. Βρίσκεται
στη Φοινικιά, ένα αυθεντικό χωριουδάκι χωρίς αυτοκίνητα όπου η ζωή είναι ακόμη
απόλυτα γαλήνια, παρ’ ότι απέχει μόλις 15 λεπτά ποδαρόδρομο από το κέντρο της
Οίας. Τα σπίτια έχουν το απλό, ντόπιο στυλ, αλλά αναβαθμισμένα με καλλιτεχνικές
πινελιές. Η ιδιοκτήτρια, Σοφία Αδαμοπούλου, λατρεύει τα ταξίδια και έχει
συγκεντρώσει μια μεγάλη συλλογή από διάφορα ενθύμια και μικροπράγματα απ’ όλο
τον κόσμο. Με μία εκλεκτική μείξη επίπλων, αντικειμένων και έργων τέχνης, έχει
δώσει στα σπίτια της ένα ξεχωριστό, αλλά όχι υπερβολικό, εξωτικό τόνο.
