Ο Βουλευτής Κυκλάδων Παναγιώτης Ρήγας απέστειλε στην εφημερίδα «Κοινή Γνώμη» την παρακάτω επιστολή (την οποία μερικώς δημοσιεύουμε) σε απάντηση δημοσιεύματος.
Με άρθρο σας στην “Κοινή Γνώμη” στο φύλο της 27ης Σεπτεμβρίου με εμφανίζετε ως προδομένο και εκτεθειμένο από την κυβέρνηση και κατά συνέπεια ως κρυπτόμενο και κοινωνικά απομονωμένο. Θα ήταν βολικό για μένα, να “οχυρωθώ” πίσω από αυτή την δικαιολογία που μου προσφέρετε και να εκλάβω ως παρηγορητικά τα σχόλια σας, προκειμένου να τύχω της συμπόνιας των συμπολιτών μου για το “κακό” που μου έχει συμβεί.
Στην μέχρι σήμερα πολιτική μου διαδρομή δεν έχω μάθει να κρύβομαι ούτε να γυρίζω την πλάτη στα προβλήματα, αφήνοντας τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Σήμερα που η πατρίδα μας βρίσκεται στο κέντρο μιας πρωτοφανούς περιδίνησης και η εθνική καταστροφή μπορεί να προκύψει από μια στιγμή στην άλλη, θα θεωρούσα τον εαυτό μου δειλό και ρίψασπη αν επέλεγα την οδό της “ηρωικής εξόδου” .
Έχω κατ επανάληψη δηλώσει ότι τούτη την ώρα το πολιτικό κόστος και το προσωπικό μου πολιτικό μέλλον είναι το τελευταίο που με απασχολεί.
Είναι προτιμότερο να υφίσταμαι σήμερα κάθε μορφής επίθεση και να δέχομαι κάθε λογής κατηγορία και ύβρη για την ψήφιση των οδυνηρών μέτρων, από το να προσχωρήσω στο στρατόπεδο του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας συνεργώντας έτσι στην ολική καταστροφή της κοινωνίας και της χώρας.
Δυστυχώς, βιώνουμε με ευθύνη του κόμματος στο οποίο ανήκω την εποχή του αγοραίου λαϊκισμού όπου με περισσό θράσος, οι ένοχοι γίνονται κατήγοροι.
Οι δημαγωγοί χαϊδεύουν με υποσχέσεις τα αυτιά των απελπισμένων.
Οι εραστές του χάους, του μπάχαλου και της ανομίας ομνύουν στη Δημοκρατία.
Οι βολεμένοι κλαίνε για λογαριασμό των απόκληρων της ζωής και τα “λαμόγια” ποντάρουν στη χρεοκοπία για να διασφαλίσουν τα κλεμμένα.
Η στοιχειώδεις συνεννόηση έστω και για τα βασικά είναι απούσα.
Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία να διαχειριστεί την κρίση και οι εχθροί του κοινοβουλευτισμού βυσσοδομούν εναντίον των δημοκρατικών θεσμών.
Το πολιτικό μέλλον του καθενός μας δεν έχει καμία αξία σε μια Ελλάδα χωρίς μέλλον. Αυτή είναι η πεποίθηση μου και αυτό θα διακηρύττω προς πάσα κατεύθυνση με πάθος και χωρίς φόβο.
Με άρθρο σας στην “Κοινή Γνώμη” στο φύλο της 27ης Σεπτεμβρίου με εμφανίζετε ως προδομένο και εκτεθειμένο από την κυβέρνηση και κατά συνέπεια ως κρυπτόμενο και κοινωνικά απομονωμένο. Θα ήταν βολικό για μένα, να “οχυρωθώ” πίσω από αυτή την δικαιολογία που μου προσφέρετε και να εκλάβω ως παρηγορητικά τα σχόλια σας, προκειμένου να τύχω της συμπόνιας των συμπολιτών μου για το “κακό” που μου έχει συμβεί.
Στην μέχρι σήμερα πολιτική μου διαδρομή δεν έχω μάθει να κρύβομαι ούτε να γυρίζω την πλάτη στα προβλήματα, αφήνοντας τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Σήμερα που η πατρίδα μας βρίσκεται στο κέντρο μιας πρωτοφανούς περιδίνησης και η εθνική καταστροφή μπορεί να προκύψει από μια στιγμή στην άλλη, θα θεωρούσα τον εαυτό μου δειλό και ρίψασπη αν επέλεγα την οδό της “ηρωικής εξόδου” .
Έχω κατ επανάληψη δηλώσει ότι τούτη την ώρα το πολιτικό κόστος και το προσωπικό μου πολιτικό μέλλον είναι το τελευταίο που με απασχολεί.
Είναι προτιμότερο να υφίσταμαι σήμερα κάθε μορφής επίθεση και να δέχομαι κάθε λογής κατηγορία και ύβρη για την ψήφιση των οδυνηρών μέτρων, από το να προσχωρήσω στο στρατόπεδο του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας συνεργώντας έτσι στην ολική καταστροφή της κοινωνίας και της χώρας.
Δυστυχώς, βιώνουμε με ευθύνη του κόμματος στο οποίο ανήκω την εποχή του αγοραίου λαϊκισμού όπου με περισσό θράσος, οι ένοχοι γίνονται κατήγοροι.
Οι δημαγωγοί χαϊδεύουν με υποσχέσεις τα αυτιά των απελπισμένων.
Οι εραστές του χάους, του μπάχαλου και της ανομίας ομνύουν στη Δημοκρατία.
Οι βολεμένοι κλαίνε για λογαριασμό των απόκληρων της ζωής και τα “λαμόγια” ποντάρουν στη χρεοκοπία για να διασφαλίσουν τα κλεμμένα.
Η στοιχειώδεις συνεννόηση έστω και για τα βασικά είναι απούσα.
Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία να διαχειριστεί την κρίση και οι εχθροί του κοινοβουλευτισμού βυσσοδομούν εναντίον των δημοκρατικών θεσμών.
Το πολιτικό μέλλον του καθενός μας δεν έχει καμία αξία σε μια Ελλάδα χωρίς μέλλον. Αυτή είναι η πεποίθηση μου και αυτό θα διακηρύττω προς πάσα κατεύθυνση με πάθος και χωρίς φόβο.
