Χθές ένα γνωστός μου είπε ότι «σε ακούω στο ραδιόφωνο και ξέρω τι κόμμα ψηφίζεις (συγχαρητήριοι κερδίσατε! που να με διόριζε και η κυβέρνηση!)
Η φράση δεν με ξάφνιασε. από παιδί είμαι Παναθηναϊκός ενώ στην ενήλικη ζωή μου τρείς φορές έχω ψηφίσει Πασοκ και μία Συνασπισμό ενώ τις υπόλοιπες φορές ήμουν άρρωστη και δεν πήγα να ψηφίσω. Την επόμενη φορά μπορεί να ψηφίσω Νέα Δημοκρατία, ή μπορεί να ξαναψηφίσω Πασόκ, ή μπορεί και Συνασπισμό.
Δεν νομίζω πια ότι είναι τόσο φοβερό να λες τι ψηφίζεις. Ούτε ενοχλείται, ούτε «επηρεάζεται» κανένας. Το μόνο πρόβλημα που μπορεί να προκύψει είναι να λες στον καθέναν ότι «τον ψήφισες» για να μην τον στεναχωρήσεις με αποτέλεσμα να μη σε παίρνει κανένας στα σοβαρά. Κατά τα άλλα όχι μόνο δεν είναι κακό, αλλά είναι καλό και υγειές να εκφράζει ο κόσμος τις πολιτικές του προτιμήσεις, να καταλαβαίνεις δηλαδή τι «καλό» έχει κάνει το κάθε κόμμα και συγκεντρώνει την προτίμηση του εκλογικού σώματος.
Κατά τα άλλα, αυτά περί «προπαγάνδας» τα πιστεύουν μόνο οι σκληροί κομματικοί του κάθε χώρου όπου όλα τα παίρνουν πολύ προσωπικά βλέποντας τριγύρω τους εχθρούς και αντιπάλους. Ο καθένας ψηφίζει με βάση τα προσωπικά του δεδομένα κι όλα τα υπόλοιπα είναι για τις εντυπώσεις.

Το θέμα όμως από ένα σημείο και μετά δεν είναι τι ψηφίζεις ή ακόμη και το πώς αντιπολιτεύεσαι ή κάνεις κριτική, αλλά το τι έχεις να προτείνεις. Τι θες, δηλαδή.
Τα ίδια ισχύουν και στα δικά μας, τα τοπικά, δεδομένα. Από ένα σημείο και μετά ξεπερνάς ότι σε θέλει αδιάφορο υποστηρικτή που «κάποιου» για αόριστους λόγους.
Αλλά επιλέγεις ,και το λες, αυτόν που κάτι έχει να σου πει. Να σου υποσχεθεί μια καλύτερη ζωή. Αυτόν που σου προτείνει λύσεις και δεν ανακυκλώνεται στο πως και το γιατί δεν γίνεται τούτο κι εκείνο.
Αυτόν που θα φτιάξει ειδικούς χώρους και θα λύσει το πρόβλημα φύλαξης και εκπαίδευσης των μωρών στις μαμάδες του νησιού.
Αυτόν που θα φτιάξει όμορφες παιδικές χαρές και θα περιποιηθεί τις παραλίες
Αυτόν που…. Θα μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα.

Κάποιοι μπορεί να πούν, «έχουμε δημοτικό παιδικό σταθμό» «έχουμε παιδικές χαρές»..
Έχουμε;…..


Αυτά σκέφτονται οι άνθρωποι στα γραφεία…

Το εντιτόριαλ του Φώτη Γεωργελέ στην Athens Voice
με «προκάλεσε» να γράψω το παραπάνω σχόλιο, διαφορετικά θα πέρναγα την κουβέντα του γνωστού στο ντούκου….



Άμα καμιά φορά γράψω κάτι καλό….

ε, τι να πεί κανείς για τις σταθερές αξίες….
δυό εντιτόριαλ του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου σε μια πρόταση

Η πτώση και η άνοδος





......................................