Σύμφωνα με την τοποθέτηση του περιφερειακού Συμβούλου
Νεκτάριου Σαντορινιού,
Αγαπητοί συνάδελφοι, βρισκόμαστε αισίως στον απολογισμό του
τρίτου έτους του νέου θεσμού της αιρετής Περιφέρειας. Ενός θεσμού που τουλάχιστον
διακηρυκτικά θα αποτελούσε μια τομή στον διοικητικό χάρτη της χώρας
δημιουργώντας ισχυρές δομές αυτοδιοίκησης σε επίπεδο Περιφέρειας. Λέγανε
χαρακτηριστικά ότι θα γίνουν 13 μικρές κυβερνήσεις με 13 μικρά κοινοβούλια.
Μετά από τρία χρόνια νιώθει κανένας μας ότι βρισκόμαστε σε μια μικρή βουλή; Ότι
ο Περιφερειάρχης είναι ένας μικρός κυβερνήτης; Τι βιώνουμε σήμερα συνάδελφοι;
Μια αυτοδιοίκηση που έχει γίνει διαχειριστής των εντολών του μνημονίου. Μια
αυτοδιοίκηση μόνο κατ’ όνομα και όχι στην ουσία της, υποχρεωτικούς
προϋπολογισμούς, υποχρεωτικά επιχειρησιακά σχέδια, υποχρεωτικό προγραμματικό
πλαίσιο. Καμία πρωτοβουλία, καμία αυτοτέλεια.
Δυστυχώς σήμερα αντιλαμβάνεστε κι εσείς αυτό που από τότε
εμείς είχαμε επισημάνει, ότι αυτές οι διαρθρωτικές αλλαγές στον διοικητικό
χάρτη της χώρας, όχι μόνο δεν θα αλλάξουν την αυτοδιοίκηση προς τα καλύτερο
αλλά θα την οδηγήσουν στη χρεοκοπία, πολιτική, κοινωνική και οικονομική.
Σήμερα, μετά από τρία χρόνια μνημονίου και τρία χρόνια αυτής
της περιφερειακής αρχής, τι έχουμε μπροστά μας; Πλήρη διάλυση της Υγείας στα
νησιά, πλήρη απομάκρυνση του κράτους και συνεπακόλουθα των αυτοδιοικητικών
θεσμών από τις βασικές υπηρεσίες προς τους νησιώτες. Οι ΔΟΥ κλείσανε στα
περισσότερα νησιά, τα κέντρα Υγείας κατασκευάστηκαν μεν, δεν λειτουργούν δε.
Και η Περιφέρεια πού ήταν σε όλα αυτά; Δεν λέει κανείς ότι είναι δική μας
αρμοδιότητα, αλλά αφορούν τους δικούς μας ανθρώπους, τους συμπολίτες μας, τους
νησιώτες. Ποια πράξη αντίστασης κάνατε; Πότε σταθήκατε μπροστάρηδες στους
αγώνες των νησιωτών; Με ψηφίσματα και με συζητήσεις σε κλειστά Υπουργικά
Γραφεία δεν λύνονται τα προβλήματα της απομόνωσης και της εγκατάλειψης των
νησιών.
Αναφέρει ο κ. Περιφερειάρχης ότι διεκδίκησε η Περιφερειακή
Αρχή επιπλέον αρμοδιότητες και αγωνίστηκε για την αναβάθμιση του θεσμού.
Ειλικρινά το πιστεύετε; Τη στιγμή που οι πόροι περικόπηκαν κατά 69% χωρίς να
ανοίξει ρουθούνι και τη στιγμή που ακόμη και η αρμοδιότητα σύνταξης του
προϋπολογισμού πέρασε ουσιαστικά στο παρατηρητήριο υποτέλειας της
Αυτοδιοίκησης;
Δυστυχώς τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν σήμερα τους
πολίτες ούτε μπορέσατε να τα αντιμετωπίσετε, ούτε και διεκδικήσατε τη λύση τους
ουσιαστικά. Το Περιφερειακό Συμβούλιο δεν αποτελεί ένα όργανο παραγωγής
πολιτικής, απέχει κατά πολύ από την επιθυμία όλων μας να αποτελέσει το όργανο
στρατηγικού σχεδιασμού της Περιφέρειας και πώς θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί
αυτό όταν οι πόροι που έχουμε δεν είναι εγγυημένοι. Μόλις πριν ένα χρόνο σαν
Περιφέρεια λάβαμε λιγότερο από το 30% των πόρων που είχαν προϋπολογιστεί λόγω
των μνημονίων.
Όντως όπως αναφέρετε και στον απολογισμό, το 2013 ήταν μια
ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά. Μια χρονιά που σημαδεύτηκε από επιπλέον ύφεση και
επιπλέον ανεργία και για τα νησιά μας. Σημαδεύτηκε και από μεγάλες καταστροφές.
Δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα χτίσουμε μια αντιπολιτευτική τακτική στα
αποκαΐδια και τις λάσπες της πλημμύρας, γι’ αυτό το λόγο άλλωστε και δεν
υψώσαμε τους αντιπολιτευτικούς τόνους εκείνες τις ημέρες. Όμως κανείς δεν
μπορεί να παραβλέψει το γεγονός ότι το γιοφύρι της Κρεμαστής έχει ξεπεράσει σε
φήμη και το γιοφύρι της Άρτας και ότι τα ρέματα δεν είχαν καθαριστεί.
Στον τομέα της ακτοπλοΐας, νομίζω ότι όλοι σήμερα έχουμε
αποδεχθεί ότι η κατάσταση πλέον έχει ξεπεράσει το όριο του τραγικού,
περιγράφεται μάλλον με την έννοια του ναυαγίου. Όπως αναφέρετε και στην
εισήγηση, είχαμε με ψήφισμά μας τοποθετηθεί στο θέμα και ιδιαίτερα στην
τελευταία παράγραφο αναφέραμε μεταξύ άλλων: «Προκειμένου να διασφαλιστούν οι
ελάχιστες έστω προϋποθέσεις για απρόσκοπτη και ποιοτική συγκοινωνία στα νησιά
μας, το Περιφερειακό Συμβούλιο, με την αρωγή και τη συνδρομή των
κοινοβουλευτικών εκπροσώπων των δύο νομών μας, Δωδεκανήσου και Κυκλάδων,
διατηρεί το δικαίωμα να υπερασπιστεί με κάθε πολιτική - αν κριθεί σκόπιμη, και
με κάθε πρόσφορη νομική διαδικασία, τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των
κατοίκων της Περιφέρειάς μας».
Αλήθεια ποιες νομικές, πολιτικές, αλλά κυριότερα ποιες
κινηματικές πρωτοβουλίες λάβαμε για να υλοποιήσουμε αυτή την παράγραφο του
ίδιου του ψηφίσματος μας;
Υπάρχει δυνατότητα χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ ενός δικού μας
δημόσιου ακτοπλοϊκού δικτύου; Ενός δικτύου που σε συνεργασία με τις
επιχειρήσεις και τους πολίτες του τόπου μας θα μπορούσε να βασιστεί σε μια
πρωτοπόρα εταιρεία λαϊκής βάσης; Αλήθεια μια τέτοια εταιρεία δεν θα μπορούσε να
στηριχθεί και να στηρίξει το ναυπηγείο της Σύρου; Κι αν αυτό είναι μακρόχρονο
και δύσκολο, γιατί δεν παρεμβαίνουμε σήμερα στα επιδοτούμενα δρομολόγια ώστε με
ένα σύστημα ανταποκρίσεων να μπορεί να διευκολυνθεί η μετακίνηση των νησιωτών;
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι λιμενικές υποδομές της
περιφέρειάς μας, ιδιαίτερα στα μεγάλα νησιά, έχουν μεταφερθεί στο ΤΑΙΠΕΔ για να
ξεπουληθούν. Τι κάναμε ως Περιφέρεια για να αποτρέψουμε αυτή την εξέλιξη; Δεν
θα έπρεπε να είχαμε συμπαρασταθεί στους Δήμους και τους πολίτες που προσέφυγαν
στο ΣτΕ;
Στον ευαίσθητο τομέα της Υγείας, που φυσικά δεν είναι
αρμοδιότητα της Περιφέρειας, ωστόσο αφορά εμάς και τους πολίτες αυτού του
τόπου, είχαμε στη Δωδεκάνησο το πλωτό «Δελφίνι της Ελπίδας», το οποίο
απαξιώθηκε λόγω ετών, όμως πρέπει αυτό το άκρως επιτυχημένο μοντέλο να το
επαναφέρουμε και στους δύο Νομούς με καινούργιο σκάφος και αντίστοιχες
υπηρεσίες. Ταυτόχρονα θα πρέπει να διεκδικήσουμε άμεσα στελέχωση των Κέντρων
Υγείας σε όλα τα νησιά. Η Υγεία δεν μπορεί και δεν πρέπει να μπαίνει σε κανένα
μνημονιακό κορσέ. Δεν μπορεί να έρχεται ο κ. Υπουργός και να μας κοροϊδεύει,
ενώ την επόμενη μέρα οι κάτοικοι του Καστελόριζου απευθύνονται στην Τουρκία για
να νοσηλευθούν. Δεν μπορεί να έρχεται εδώ και να μας ζητά και λεφτά για να
επισκευάσουμε το παλιό νοσοκομείο της Ρόδου.
Στον τομέα της Κοινωνικής Πολιτικής δε χρειαζόμαστε κανένα
Υπουργείο για να μας παραχωρήσει αρμοδιότητες σε αυτό τον τομέα. Πολιτική
βούληση χρειαζόμαστε. Η οργάνωση κοινωνικής κουζίνας, κοινωνικών φαρμακείων και
ιατρείων και κοινωνικών φροντηστηρίων ακόμα, δεν χρειάζονται θεσμική
κατοχύρωση, χρειάζονται κινηματική δράση και κινητοποίηση των δυνάμεων της
κοινωνίας μας.
Στον τομέα της ανεργίας και ιδιαίτερα των νέων, καλές και
φιλότιμες οι δράσεις επαγγελματικής κατάρτισης, όμως με μαθήματα δεν
δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Το έχουμε πει πολλές φορές, το μοντέλο
ανάπτυξης της Περιφέρειας είναι στρεβλό, οφείλουμε να αναδιαρθρώσουμε αυτό το
μοντέλο με αλλαγή προσανατολισμού προς τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα,
αλλά και με διαφοροποίηση του τουριστικού προϊόντος. Δυστυχώς, ελάχιστα είδαμε
σε αυτή την περίοδο προς αυτή την κατεύθυνση. Θεωρούμε πως η αλλαγή αυτού του
μοντέλου θα δημιουργήσει επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους νέους και
ταυτόχρονα θα αυξήσει τις διαθέσιμες θέσεις εργασίας.
Δύο λόγια για τον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Δυστυχώς κι
εγώ πέφτω στην παγίδα, να ασχοληθώ με όλα τα άλλα πριν και τελευταία με αυτούς
τους δύο σημαντικότατους τομείς. Αυτή τη χρονιά βοηθήσαμε ως περιφέρεια στη
διοργάνωση αρκετών εκδηλώσεων. Όμως αυτό που λείπει είναι η στρατηγική
ανάπτυξης αυτών των τομέων. Με το να χρηματοδοτούμε δράσεις ασύνδετες μεταξύ
τους και ορισμένες φορές αμφιβόλου ποιότητας, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα
τη διοργάνωση NO LIMITS στην Μεσαιωνική Τάφρο, δεν αναπτύσσουμε ούτε τον
πολιτισμό, ούτε τον αθλητισμό. Οφείλουμε σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς
της Περιφέρειας να υλοποιήσουμε ένα στρατηγικό σχέδιο ενίσχυσης του πολιτισμού
και του αθλητισμού στην περιοχή μας, στο οποίο θα δεσμευτούμε και θα
κατευθύνουμε όλους τους πόρους.
Η φετινή χρονιά είναι η χρονιά της αλλαγής της Περιφερειακής
Αρχής, είναι η χρονιά που πρέπει όλοι οι πολίτες να αποφασίσουν δημοκρατικά το
πώς θα πορευθεί η Περιφέρεια για τα επόμενα πέντε χρόνια. Είμαι σίγουρος ότι οι
πολίτες στη μεγάλη τους πλειοψηφία θα επιλέξουν την ανατροπή του πολιτικού
σκηνικού και των κατεστημένων αντιλήψεων και στην περιοχή μας. Ο αέρας της
ανατροπής θα γίνει και στην περιοχή μας αέρας νησιωτικής ανατροπής.
