Αποδέκτες των μηνυμάτων ήταν και συνεχίζει να είναι είναι
η κτηνίατρος Μαργαρίτα Βάλβη, μέλη της Ένωσης Ζωοφίλων Σαντορίνης καθώς και
πολίτες που με τον τρόπο τους έχουν βοηθήσει κατά καιρούς τους επισκέπτες του
νησιού, που είδαν, τάισαν, χάιδεψαν και αγάπησαν ένα από τα αδεσποτάκια του
νησιού, αποφασίζοντας τελικά να το υιοθετήσουν και να το πάρουν μαζί τους στην
χώρα τους.
Τα πολλά τελευταία χρόνια οι περιπτώσεις επισκεπτών που
υιοθέτησαν ένα από τα αδεσποτάκια του νησιού είναι εκατοντάδες, ενώ πολλά είναι
και τα μέιλ που λαμβάνουν οι άνθρωποι στο νησί που τους βοήθησαν στην απόφασή
τους, στο ταξίδι της επιστροφής, να πάρουν μαζί τους τον τετράποδο φίλο που
τους έκανε συντροφιά στην Σαντορίνη κατά την διάρκεια των διακοπών τους.
Μια ενδεικτική περίπτωση (κάποια έπρεπε να
«χρησιμοποιήσουμε για να .. στηρίξουμε το θέμα μας..!) είναι της Heidi που
το 2007 υιοθέτησε το πρώτο της Σαντορινιό αδεσποτάκι, τον Lancelots (Billy) που
βλέπετε στην φωτογραφία και το 2009 επέστρεψε για να υιοθετήσει ένα ακόμη, για
να το προσφέρει ως δώρο στην μαμά της.
Οι υιοθεσίες αδέσποτών της Σαντορίνης είναι ένα θέμα που
έχει βαθιές ρίζες στο παρελθόν, τουλάχιστο κατά την διάρκεια της τελευταίας
20ετίας, με δεδομένη την μεγάλη τουριστική κίνηση του νησιού, αλλά και την
πληθώρα αδέσποτών σκυλιών, σε πολλές περιπτώσεις σκυλιών ράτσας ή «ακριβών»
στην γλώσσα του εμπορίου, τα οποία για κάποιους λόγους βρέθηκαν εκτός σπιτιού
και χωρίς ιδιοκτήτη. Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι και αυτή του Lancelots
(Billy) ο οποίος είναι ένα καθαρόαιμο σκυλί το οποίο εγκαταλείφθηκε στον δρόμο,
χωρίς να γνωρίζει τρόπους για να επιβιώσει μόνος του σε συνθήκες αγέλης ή ..
αδέσποτης διαβίωσης όπου η προσέγγιση των ανθρώπων και διαθεσιμότητα για ένα
χάδι, αποτελούν τρόπο επιβίωσης, στον
κύκλο του μηχανισμού «προσέγγιση - χάδι - μπουκιά από φαγητό..». Η αλήθεια
πάντως σχετικά με την ψυχολογία των ζώων και συγκεκριμένα τον σκυλιών, μακράν
απέχει από αυτές τις συμπεριφορές και την ψυχολογία…
Σύμφωνα πάντως με την Heidi, την ιδιοκτήτρια του Billy, εάν ο Billy αγοραζόταν στην χώρα της, θα επρόκειτο για ένα από τα πιο
ακριβά σκυλιά ράτσας. Όσο για την εμπειρία του στον δρόμο; αυτή προφανώς
διόρθωσε ακόμη πιο πολύ τον προϋπάρχοντα καλό χαρακτήρα του…
Σχετικά τώρα με το πώς «ακριβά» σκυλιά εγκαταλείπονται
στον δρόμο, η εξήγηση είναι μάλλον απλή. Κάποιοι τα εγκαταλείπουν ή γέννιουνται
από ιδιόκτητα σκυλιά με τους ιδιοκτήτες των «γονιών» να μην μπορούν να
αναλάβουν τις ευθύνες φροντίδας νέων, και πόσο μάλλον μωρών – ζώων τα οποία από
την γέννησή τους μαθαίνουν ή προσπαθούν να μάθουν να επιβιώνουν στον δρόμο.
Σχετικά με το παραπάνω φαινόμενο αυτό που στα σίγουρα
αξίζει να αναφέρουμε είναι πως τα προηγούμενα χρόνια, και κυρίως πρίν από μια
5ετία ή και 10ετία το φαινόμενο ήταν αρκετά έντονο, με ντόπιους αλλά και
επισκέπτες έλληνες και ξένους να εγκαταλείπουν ελαφρά την καρδία ένα τετράποδο
που ενδεχομένως να τους δημιουργούσε προβλήματα στις διακοπές. Άλλοι πάλι έχει τύχει
να ακούσω ότι σκέπτονταν ως εξής. Έφεραν σκοπίμως το ζώο μαζί τους στις
«διακοπές» στο νησί, ώστε «να το απελευθερώσουν σε ένα περιβάλλον ασφαλέστερο
από αυτό μιας μεγάλης πόλης..» θεωρώντας προφανώς ότι με αυτήν τους την απόφαση
θα ζούσε καλύτερα…. Ήταν κι αυτό μια νοοτροπία….
Σήμερα στην Σαντορίνη δραστηριοποιούνται 3 κτηνιατρεία τα
οποία προσφέρουν κάθε δυνατή βοήθεια σε όσους επιλέξουν να υιοθετήσουν ένα από
τα εναπομείναντα αδεσποτάκια της Σαντορίνης διαζώσης, ενώ η σελίδα της Ένωσης
Ζωοφίλων του νησιού αποτελεί τόπο συνάντησης και πληροφοριών όσων ενδιαφέρονται
να παραλάβουν ένα ζωάκι στο σπίτι τους, σε όποια χώρα του κόσμου κι αν μένουν.
Συνήθως, οι αποστολές πραγματοποιούνται προς την Γερμανία
καθώς και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες ενώ από την ανάλογη λίστα δεν λείπουν και οι
μακρινές Η.Π.Α.
