ή εγω καλά σου τα λεγα, μα τα βλεπες παράλογα...
(λεζάντα)
Κώστας Σημίτης : ήξερα οτι θα δικαιωθώ, αλλά δεν περίμενα να συμβεί τόσο νωρίς....
Και στα σούπερ μάρκετ πάντως, αλλά και σε μεγαλύτερες επιχειρήσεις, το ίδιο κάνουνε. Αλλάζουνε τα πόστα για να μην βαριόνται οι υπάλληλοι (και μεταξύ τους) Φεύγει δηλ. η Μαρία απο τα φρούτα και πάει στα απορρυπαντικά, φεύγει ο Ανδρέας από την διαχείριση και ανάπτυξη προσωπικού και πάει στο τμήμα μάρκετινγκ κ.ο.κ.
Κάπως έτσι, είδα εγώ τουλάχιστο, τον ανασχηματισμό του κ. Παπανδρέου (Junior) πήρε τον έναν απο το Υγείας και τον πήγε στο Ναυτιλίας, πήρε τον άλλον απο το Οικονομίας και τον πήγε στο Οικονομικών, πήρε και δυό επαρχιώτες και τους έκανε κυβέρνηση... κι ο κοσμάκης φχαριστήθηκε (και οι ίδιοι ακόμη περισσότερο, βεβαίως βεβαίως...)
Κατά τα άλλα, όντως ο κ. Γιώργος τα άλλαξε όλα! Έφερε (τους) πάνω κάτω. Κι όχι μόνο αυτό, σε λίγο και νεκρούς θα ανασταίνει αυτή η κυβέρνηση…
Δόξα το θεό πάντως, χαμο-γελάσαμε πάλι... λίγο το συνέδριο, λίγο ο ανασχηματισμός.... έσκασε το χειλάκι μας, ξεχαστήκαμε λιγάκι, πέτυχε τον στόχο της η κυβέρνηση…
Από ένα σημείο και μετά όμως, και παρά το «πολιτικό ρεπορτάζ», ο κόσμος ενδιαφέρεται για την δουλειά που γίνεται κι όχι για τα πρόσωπα (παλιά, καινούργια, φρέσκα, μπαγιάτικα, νέοι, γέροι και παιδιά που λέει κι ο λαός...) που αποτελούν την ομάδα…
Ε, βέβαια έχουν κυκλοφορήσει και τα σχετικά με τον ανασχηματισμό ανέκδοτα…
Με το καλύτερο να λέει ότι,
Σκεφτότανε ο Γιώργος Παπανδρέου τι να κάνει μπας και δουλέψει καλύτερα η κυβέρνησή του, σκεφτότανε.. σκεφτότανε.. στα ελληνικά και στα Αμερικάνικα, και του «κατεβαίνει» η φοβερή ιδέα να πάρει καινούργια παπούτσια στους Υπουργούς του για να φχαριστηθούν από το δώρο οι άνθρωποι, να δουλέψουν -να μπορούν να τρέξουν κιόλας- καλύτερα. Τους δίνει λοιπόν τα ολοκαίνουργια παπούτσια, τους πήρε κιόλας καλές μάρκες, ακριβές, κι αρχίζει να τους παρατηρεί, κι αυτούς και τον «λαό». Πλήν όμως δεν έβλεπε την βελτίωση που περίμενε. Κι έπεσε πάλι σε περισυλλογή. Τι να τους κάνει για να δουλέψουν περισσότερο και καλύτερα. Σκέφτηκε λοιπόν να τους αγοράσει και καινούργια ρούχα να βγάλουν από πάνω τους τα παλιομοδίτικα σοσιαλιστικά, να εκσυγχρονίσουν δηλαδή και το ντύσιμό τους, να φχαριστηθούν, να φτιάξει το κέφι τους, να αλλάξουν σκεπτικό και να αποδώσουν περισσότερο στην δουλειά τους ώστε να βγει από την κρίση ο «λαός». Τους δίνει λοιπόν τα ολοκαίνουργια ρούχα, ξετρελαίνονται από την χαρά τους οι υπουργοί(!) δείχνει ο ένας στον άλλον τι του «κληρώθηκε», «φιγουράριζαν» μεταξύ τους, φχαριστήθηκαν οι άνθρωποι, πλήν όμως, πάλι η δουλειά δεν προχωρούσε όπως έπρεπε και … ξαναέπεσε ο πρωθυπουργός σε βαθιά περισυλλογή…. Για να μην τα πολυλογούμε τους αγόρασε και καινούργια αυτοκίνητα, πέταξε τις παλιές τις Μερσέντες, τους πήρε διθέσια «κουρσάκια» να γκαζώνουν να το χαίρονται, εκσυγχρόνισε και την Βουλή, έβαλε προτζέκτορες, καινούργια μικροφωνική και ενδοεπικοινωνία, ασύρματες συνδέσεις, άλλαξε τις κουρτίνες και τα χαλιά, έβαλε πουά όπως στα καζίνο, αλλά πάλι δουλειά δε γινότανε.. ο λαός .. μια από τα ίδια την έβγαζε και χειρότερα...
Μες την βαθιά του την στεναχώρια, συναντάει μια μέρα την κυρά Καλλιόπη που σκούπιζε το κοινοβούλιο με μια σκούπα ηλεκτρική μεν, αλλά παλαιάς τεχνολογίας.
«Κυρά – Καλλιόπη» της λέει, «θα σου πάρω μια καλύτερη σκούπα να κάνεις την δουλειά σου πιο εύκολα, εδώ έδωσα τόσα και τόσα να φχαριστήσω τους υπουργούς μπας και δουλέψουν αποδοτικότερα, συμφωνείς;» Συμφώνησε η κυρά Καλλιόπη, έκανε την δουλειά της καλύτερα με την καινούργια σκούπα, την ξανασυναντάει ο πρωθυπουργός (που έχει επαφή με τον λαό..) και την ρωτάει πως τα πάει με την νέα σκούπα. «Καλά παιδάκι μου, τώρα τα χαλιά καθαρίζονται πιο ευκολα, ευχαριστώ» του απαντά η κυρά Καλλιόπη. Ικανοποιημένος αλλά και προβληματισμένος ο πρωθυπουργός την ρώτα, «Κυρά Καλλιόπη, χαίρομαι που σου αρέσει το δωράκι αλλά, δεν μου λες, γιατί στους Υπουργούς μου που πήρα τόσα και τόσα γκατζετάκια δεν δουλεύουν καλύτερα και ο κόσμος διαμαρτύρεται;» Και του απαντά η κυρά Καλλιόπη «κοίτα να δεις παιδί μου, εγώ εδώ μέσα μπήκα με βύσμα. προτού έρθω εδώ, δούλευα σε οίκο ανοχής, κι όταν οι πελάτες δεν ήταν ευχαριστημένοι, δεν αλλάζαμε τις κουρτίνες, αλλάζαμε το προσωπικό».
Όπως πιθανότατα να συμπεράνατε, το ανέκδοτο δεν στέκεται κριτικά απέναντι στις ανακατατάξεις των προσώπων….
