Η χαρά του υδροχόου....

η χαρά του θεωρητικού δηλαδή..

Φανταστικά είναι τα κείμενα που γράφονται τελευταία για το «πέρασμα της ελληνικής κοινωνίας απο την κρίση» (πως λέμε το πέρασμα στην Ινδία...!). Δεν ξέρω αν η κρίση μας κάνει καλύτερους και ωριμότερους διανοούμενους πάντως φαίνεται οτι εχει σκοπό να μας κάνει στα σίγουρα!




Η δευτερη μεγάλη ιδέα..
Το τελευταίο τρίτο (απο την κομματικοποίηση και κάτω) είναι εξαιρετικό.


σωστό κι αυτό και προσοχή γιατί ενέχουν κίνδυνοι...
Μηδενισμός, η κατάρα..


Τελευταίο και καλό, μια απο τις πιο όμορφες ιδέες του διαδικτύου!
εκτός απο διανοούμενοι μπορούμε να γίνουμε και ....μάγειρες! (και με τα δυό μαζί, μπορούμε να γίνουμε δειπνοσοφιστές δηλαδή!)
Πρόκειται για μια πρόταση να αντιμετωπίσουμε την κρίση, να μαγειρευει σε κάθε παρέα ενας κάθε μέρα, και να τρώμε όλοι μαζί. Σήμερα πχ τρώμε στης Μαρίας, αυρίο στης Ελένης, μεθαυριο στου Γιώργου κ.ο.κ. Κι αυτό μια ιδέα. Πως λέμε, ντομάτες απ’τον κήπο μας;!


Α, και τώρα που είπα ντομάτες, ....
Τι είναι αυτό που οτι δεν είναι «καινούργιο», «σύγχρονο» και «πράσινο» το πληρώνεις;
Η οικωλογία....

και για να μην παρεξηγηθώ,

αυτη η οικολογία είναι αντίστοιχη εκείνης των τ(ρ)ελών αυτοκινήτων. Που αντί να σε ελαφραίνουνε που δεν εχεις λεφτά να αγοράσεις καινούργιο, σε βαράνε ακόμη περισσότερο που εχεις την σακαράκα και.... επιβαρύνεις το περιβάλλον....

δηλαδή και οικολόγος να είσαι, απο τους κανονικούς, που σέβονται το περιβάλλον, που δεν πετάνε σκουπίδια στο δρόμο, που αγαπάνε και προστατευουν να ζώα, που φυτευουν δεντρα απο μονοι τους αλλά κι αμα τους φωνάζει ο Σκάι!, που δεν διστάζουν να διαμαρτυρυθούν για περιπτώσεις μόλυνσης του περιβάλλοντος κλπ

σε βρίσκουν κάτι άλλοι οικολόγοι που σε κολάζουν και σου ζητάνε να βάλεις το χέρι στην τσέπη για να αποδείξεις την οικολογική σου συνείδηση...

βρέ μυστήρια πράματα....