Πέμπτη, Μαΐου 06, 2010

Πως έγινε χθές (και τι μέρα ..ποιός να περίμενε οτι αντί για απεργία οι έλληνες δημοσιογράφοι θα έκαναν τηλεμαραθώνιες περιγραφές) και έπεσα επάνω σε σχόλια του αναγνωστών του ευρωπαϊκού Τύπου για την οικονομία στην ελλάδα.
Κι εδω που τα λέμε, άμα τα διαβάζεις στα ελληνικά τα σχόλια, το «καταπίνεις» κάπως, λες μόνοι μας τα λέμε μόνοι μας τα ακούμε (πάγια ελληνική λογική..) ενώ άμα διαβάζεις για τα χαΐρια μας στα αγγλικά ή στα ρώσικα, όσο να ναι σου έρχεται κάπως....
Πάντως, λίγο καιρό νωρίτερα τα ίδια λέγανε και οι Αμερικάνοι για την δικιά τους τη χώρα, οπότε, δεν είναι ανάγκη να γίνουμε «Αργεντίνοι», μπορούμε να γίνουμε και Αμερικάνοι (ναι, ναι πρόκειται για την χώρα με το μέχρι πρότινος «γόητρο και την παγκόσμια υπεροχή»)
Γενικώς και πιο σοβαρά, μπορούμε να γίνουμε και να είμαστε οτι θέλουμε, εξαρτάται απο ποιά θέση και με τις σκεπτικό μιλάει ο καθένας.

This is going to be a hard pill for many Greeks to swallow, including politicians.
i must say it's sad, in some ways, to see Greece on its knees... some might say this is the beginning of the end for nations “ imperialism” ... i don't know if this is a good thing or not... but the reality is that Greece is on a slow downward spiral... even Europe is not taking Greece seriously... The Greek influence is short lived and i don't think is coming back any time soon... afterall what does Greece stands for?? Free market capitalism?? i think not.. even the Greek government is view as corrupt by its own people... i don't know if i like the idea of the International Monetary Fund (IMF) being the next superpower survivor, but reality sucks sometimes... the question is... how to profit from this new reality?



Κρίμα πάντως που αντί σήμερα να κάνουμε τα «τυπικά» και να μιλάμε για μια μεγάλη ειρηνική πορεία, είμαστε στεναχωρημένοι με τα όσα έκαναν 2; 3; 5; άμυαλοι άνθρωποι…. (τι πιο βαρύ απ’ το να πεις κάποιον άμυαλο;)
Κρίμα πάντως που αντί σήμερα να κάνουμε  διαγωνισμό φωτογραφίας για το καλύτερο χθεσινό «ενστανέ» με την καλύτερη ιδέα στην διαμαρτυρία, κοιτάμε τα καμμένα. Γενικώς κρίμα που δεν μπορούμε να είμαστε πιο χαρούμενοι…..

Κρίμα που στην ελλάδα ο κόσμος που διαμαρτύρεται και βγαίνει στο δρόμο για μια μέρα και δεν πηγαίνει στην δουλειά του και χάνει και το μεροκάματό του, δεν μπορεί να πάρει μαζί του και τα παιδιά του να τους δείξει -να τους περάσει το μήνυμα- ότι άμα αισθάνεσαι πιεσμένος από την εξουσία και σου «κόβουν» λεφτά και σε υποχρεώνουν σε αυξήσεις, δεν πηγαίνεις στη δουλειά σου, δεν κάνεις δηλαδή αυτό που πρέπει για μια μέρα, και βγαίνεις στο δρόμο μαζί με άλλους ανθρώπους και διαμαρτύρεσαι. Κι ότι όσο πιο πολλοί άνθρωποι, τόσο πιο ισχυρό το μήνυμα. Κρίμα που δεν λειτουργεί έτσι στην Ελλάδα. Εδώ. Κρίμα γιατί άμα λειτουργούσε αλλιώς, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα και αποτελεσματικότερα. Αντί αυτού άμα σκεφτείς να πάρεις το παιδί σου μαζί σε μια τέτοια διαμαρτυρία θα σε πούνε τρελό, γιατί έτσι (δυστυχώς) λειτουργούν τα πράγματα. .. Δυστυχώς και ως εκ τούτου αντί η συμμετοχή να είναι αυθόρμητη ,και ουσιαστική, πολλοί σκέπτονται -με αυτά που βλέπουν- ποιος μας καλεί, γιατί μας καλεί, ποιος «επωφελείται», γιατί να τον «ενισχύσουμε» κλπ, πράματα δηλαδή που κανονικά καμιά σχέση δεν έχουν με την διαμαρτυρία…. Αλλά κι αυτές οι σκέψεις προφανώς είναι συνέπεια της νοοτροπίας μας…. των συνδρόμων που μας κατατρέχουν ίσως…
κρίμα…. Γιατί θα τις ήθελα πιο χαρούμενες, με μεγαλύτερη φαντασία τις διαμαρτυρίες . και με περισσότερα παιδιά. Κανονικά παιδιά. Όχι τα «δικά μας» και τα «δικά σας παιδιά».

Στην Σύρο ήταν όμορφη η διαμαρτυρία. Με πολύ κόσμο και τα περισσότερα καταστήματα (όχι μόνο εμπορικά αλλά και υγειονομικού ενδιαφέροντος) κλειστά ύστερα από απόφαση των συλλόγων τους. Και με παιδιά. (σσ από τις φωτογραφίες που δημοσιεύει σήμερα η «κοινή γνώμη» είδα ότι πολλοί κρατούσαν από το χέρι τα παιδάκια τους, όσοι δε είχαν πιο μικρά παιδάκια τα είχαν σε καρότσι. επίσης ένας κύριος φόραγε μια κίτρινη μπλούζα και είχε κολλήσει επάνω ένα «πωλητήριο» αλλά. δεν κατάλαβα τι ήθελε να πεί…… τι είναι προς πώληση δηλαδή;…!)

Τέλος, ωραία τα λένε οι δημοσιογράφοι... βγάζουν την σοβαρή -και όμορφη- «αριστερά» που κρύβουν μέσα τους. Κι όταν λέω «αριστερά», εννοώ αυτήν την ευρύτερη έννοια που σε θέλει να διαμαρτύρεσαι αλλά όμορφα.
Κι ο απλός κόσμος να λέει ότι,
Έλα μωρέ τώρα, τι δουλειά εχουνε οι δολοφόνοι (και οι «προβοκάτορες» που θα έλεγαν και οι αριστεροί!) με τους ανθρώπους που βγήκαν στον δρόμο να διαμαρτυρηθούν για τα λεφτά που τους κόψανε. Απο κει και πέρα με τους πολιτικούς είναι γνωστή η «δουλειά». Όλοι καταδικάζουν, αλλά μετά φταίει ο ένας στον άλλο.


η φωτογραφία εχει λεζάντα "φοίνικες, αλλά μασκαρεμένοι" εξυπηρετούν άλλους σκοπούς δηλαδή....