Ποιός είπε οτι εχω πρόβλημα με τα γιαούρτια;ή δεν τρελάθηκε.... (ακόμα)
ή όποιος εκτίθεται, αυτά «τραβάει» .....
(σήμερα θα γράψω καλά λόγια για τον κ. Βγενόπουλο γιατί εχω σκοπό να του απευθυνθώ προσωπικώς για μια δωρεά που θα μπορούσε να μας κάνει)
Εδω που τα λέμε, και σήμερα που την είδα σε επανάληψη την συνέντευξη του Βγενόπουλου στους «νέους φακέλους», βρίσκω πολλά «δίκια» σ’ αυτά που λέει, και πρώτ απ' όλα που ξεκαθαρίζει οτι δεν εχει καμιά όρεξη να τρέχει να παρακαλεί τον καθέναν να τον ψηφίσει. (και τι θα τους έλεγε άλλωστε, ψηφίστε με να σας διορίσω στη εταιρία μου;!) Γιατί όπως είπε είναι 40 χρόνια επιχειρηματίας και πουλάει προιόντα (ναι ρε παιδιά, και γιαούρτια, πως κολλήσατε ετσι με δαυτα!) και οχι ψήφους. Και δεν εχει καμια διάθεση να πουλήσει.
Αυτός, τον πρωθυπουργό (και το μοντέλο του) εξυπηρετεί (χάρη του κάνει δηλαδή) υποστηρίζοντας οτι πρέπει να γίνουν άμεσα οι απαραίτητες αλλαγές διαφορετικά η χώρα πάει για ... χόρτα στο Φάληρο. Κι επειδή αυτά τα πράματα δεν μπορούνε να τα λένε ούτε οι υπουργοί ούτε οι δύσμοιροι οι βουλευτές -που σε λίγο δεν θα τολμάνε να βγούνε απο τη βουλή γιατί δεν θα τους ακούει κανένας- κάποιος σοβαρός, με αξιοπιστία και κύρος άνθρωπος θα πρέπει να τα πεί. Και ο Βγενόπουλος ευκαίρισε. Και γιατί να μη βοηθήσει τον Γιώργο στο κάτω κάτω; Εγω θα τα βάλω με τους υπουργούς και θα τους πώ «αδύναμους» και ποιός θα μου δώσει σημασία; Ενω ο Βγαινόπουλος ως άλλος kill-Bill «καθαρίζει». Κι απ' οτι φαίνετε τα πάει μια χαρά. Σου λέει εγω δωρίζω -δεν διορίζω!- κι αυτοί δε θέλουνε. Και τους ονοματίζει κιόλας. Σου λέει μετά οτι «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» και δένει το γλυκό. Και σου λέει και το εξής φοβερότερο και σε αποτελειώνει. Οτι τα δικά μου τα στελέχη είναι καλύτερα απο τους υπουργούς του Γιώργου, γιατί εγω στο κάτω κάτω τους διάλεξα (τους «αρίστους») ενω εκείνος τους φορτώθηκε (τους «α-χ-ρίστους»)
Πιο παλιά σε κρίσιμες πολιτικές περιόδους τους πολιτικούς στήριζαν οι χιουμορίστες δημοσιογράφοι που πλάκα στην πλάκα τις κατάπινε ο κόσμος τις «κρίσεις».
Άλλες πάλι φορές όταν περνάγαμε κρίση ταυτότητας ή αναζητούσαμε την «πχιότητα», τότε επικαλούνταν άνθρωποι «των γραμμάτων και των τεχνών».
Στην παρούσα όμως φάση, της -βαθιάς- οικονομικής κρίσης, χρειάζονται πιο αποτελεσματικές λύσεις, οπωτε και κλήθηκαν οι επιχειρηματίες.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου (πάντα)
Καμμιά αφαλάτωση δεν κάνετε δώρο στη Θηρασιά που δεν εχει νερό να πιεί; «εκεί μας καταντήσανε οι πολιτικοί που μας κυβερνάνε, κύριε Βγενόπουλέ μου» κι εμείς θα πίνουμε
-κυριολεκτικά- νερό στο όνομά σας. θα σας γράψει και ο τοπικός Τύπος κύριε Βγενόπουλέ μου...
Θα παρακαλούσα τέλος τον κ. Βγενόπουλο, μην μου κάνει μηνυση γιατί δεν εχω να του δώσω αυτά που θα μου ζητήσει ...
