Το παρακάτω κείμενο απαγορεύται να το διαβάσουν όσοι αντιμετωπίζουν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα (κατάθλιψη, μανιοκατάθλιψη, τάσεις αυτοκτονίας κλπ) καθώς και όσοι αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα (χρωστάνε, τους κυνηγάνε, σκέπτονται να εξαφανιστούν κλπ).

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται να επιδείξουν γυναίκες που βρίσκονται σε εγκυμοσύνη και λοχεία και καλό θα είναι πρωτού το διαβάουν να συμβουλευτούν τον γιατρό τους.
Το κείμενο αντενδείκνυται αυστηρώς στα παιδιά και στις εφηβικές ψυχές.


Πολύς κόσμος, απο αυτούς που ασχολούνται ακόμη ή τους επιρρεάζει άμεσα η οικονομική κατάσταση της χώρας λένε και σχολιάζουν οτι η χθεσινή μέρα θα μείνει στην -ελληνική- ιστορία μιας και ύστερα απο κυοφορία (και τι κυοφορία...) μηνών τελικά αποφασίστηκε η ελλάδα να ζητήσει την «πολιτική στήριξη» του ΔΝΤ, ως την καλύτερη δυνατή λύση που υπήρχε στο υφιστάμενο -δρματικό- για την (χ)ώρα σκηνικό. Τόσο οι δημοσιογραφικές περιγραφές όσο και τα σχόλια πολλών αναγνωστών καθώς και πολλά ελληνικά ιστολόγια περιγράφουν σήμερα με τα μελανότερα χρώματα την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Ως χώρα. Γιατί σε ατομικό επίπεδο φαίνεται οτι τα πάμε καλύτερα.
Ως προς την «γενική κατάσταση»πάντως οφείλω να εκφράσω ορισμένες επιφυλάξεις, μιας και θεωρώ οτι η οικονομία είναι κάτι πολύ ρευστό, κι οτι απο την μια μέρα στην άλλη τα πράγματα αλλάζουν και στην περίπτωσή μας μονο προς το καλύτερο μπορούν να να αλλάξουν και αργά ή γρήγορα θα αλλάξουν. Οικονομικά. Κάπου θα βρεθούν λεφτά ή θα προκύψουν. Τα σπρέντ που κάνουν «σπρίντ» θα υποχωρήσουν. Αυτό που δεν πρόκειται να αλλάξει ή θα αργήσει πολύ, είναι τα πισωγυρίσματα που έγιναν, γίνονται και ακόμη περισότερο απαιτούνται (απο τους δανειστές μας) σε εργασιακά και μισθολογικά θέματα.
Η οικονιμία «γυρίζει», τα υπόλοιπα δύσκολα....

Με αφορμή πάντως τα παραπάνω, αποφάσισα σήμερα να μην σχολιάσω
-περισότερο(…)- την κατάσταση αλλά να αναφερθώ εμμέσως σε αυτην παρουσιάζοντας ενα ενδιαφέρον κείμενο που απλά έτυχε να πέσει στα χέρια μου, οχι οτι είναι το καλύτερο, αλλά τουλάχιστο περιγράφει με ακρίβεια «που βρισκόμαστε». Προέρχεται απο το βιβλίο «η νεοελληνική φαυλοκρατία» του Ευάγγελου Κοροβίνη που κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Αρμός.

Το βρίσκετε εδω

Πολύ ενδιαφέρον και το κείμενο του Δημήτρη Μητρόπουλου στα Σαββατιάτικα «Νέα» με τίτλο : «Εναλλακτικά Ελλάδα όπως Αργεντινή;»
Σχολιάζοντάς το μπορώ να πω σε όσους λένε, «το πασοκ κυβερνάει, κι εσείς πάλι κάνετε αντιπολίτευση;» οτι η κυβέρνηση αυτη είναι κλεγμένη -και μάλιστα αισχάτως- και με μεγάλη διαφορά και -προφανώς- συνεχίζει να εχει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού και να αποτελεί την καλύτερη υφιστάμενη λύση. Άλλωστε, βλέπουμε τι γίνεται και στην αξιωματική αντιπολίτευση, που πρόσφατα εξέλεξε νέο αρχηγό, κι όσο να ναι μέχρι να «ψηθεί» κι αυτός για να κυβερνήσει θα περάσει ενας κάποιος καιρός. Οπώτε το συμπέρασμα είναι πως όποιος και να κυβερνά, κάποιοι αναλαμβάνουν -νομοτελειακό κι αυτό- τον δύσκολο ρόλο της κριτικής.
Κι οτι αυτό κατα κανόνα τον κάνουν και όσοι δημοσιογράφοι δεν αποκαλούνται «παπαγαλάκια» όπου κι αυτοί -άνθρωποι είναι!- που αναλαμβάνουν το επίσης δύσκολο έργο να παρουσιάζουν οτι «όλα βαίνουν καλώς», και πολύ καλά κάνουν γιατί κάποιος θα πρέπει να δημιουργεί καλό και θετικό κλίμα.
Καθείς, λοιπόν, κι οι δυσκολίες του.....