Η (πικρή) ιστορία μιας χωματερής ...ή (σε αποκλειστικότητα πάντα...) οι αυθεντικοί διάλογοι μεταξύ ενός (τυχαίου) δήμαρχου και ενός (τυχαίου) δημότη (που δεν ξέρουμε αν είναι ψηφοφόρος του τυχαίου αυτού δήμαρχου...)
όπου Δ. = ο τυχαίος δήμαρχος και δ. = ο τυχαίος δημότης

δ.: Τι «χαμπάρια» κ. Δήμαρχε; Όλα καλά;
Δ.. :Καλά. Ας τα λέμε καλά. Εσύ;
δ. : καλά. Ας τα λέμε καλά. Αλλά, με την χωματερή, τι γίνεται με την χωματερή;
Δ.. : Καλά. Ας τα λέμε καλά...
δ. : Μόνο «καλά»; καλύτερα δεν εχει; Θα συνεχίσει «μοσχοβολάει» δηλαδή;
Δ.. : Προφανώς, για λίγο καιρό ακόμα...
δ. : Και στις 16 Ιουλίου που λένε οτι θα τις κλείσουνε;
Δ.. : Μακάρι. Να τις κλείσουνε μπας και μας λύσουνε το πρόβλημα.
δ. : Και γιατί δεν το λύνατε εσείς;
Δ.. :Δεν με αφήνανε.
δ. : Ποιός δεν σας άφηνε;
Δ.. : Το Προεδρικό.
δ. : Ποιό προεδρικό;
Δ.. :Διάταγμα.
Δ. : Τι είναι αυτό;
Δ.. :Ένα διάταγμα που λέει οτι δεν μπορούμε σε συγκεκριμένες περιοχές να κάνουμε ΧΥΤΑ.
δ. : Και γιατί δεν τον κάνατε σε άλλες;
Δ.. :Δεν υπάρχουνε άλλες.
δ. : Οπώτε;
Δ.. :Δεν εχει οπώτε, περιμένουμε.
δ. : Τι περιμένουμε;
Δ.. :Να αλλάξει το προεδρικό. Πως να στο εξηγήσω, να κάνει εξαιρέσεις και να μας αφήσει.
δ. : Και πότε θα γίνει αυτό;
Δ.. :Μπορεί, αμά τις κλείσουνε και δούνε κι αποειδούνε.
δ. : Λέτε;
Δ.. :Μπορεί.
δ. : Και μέχρι τότε;
Δ.. :Περιμένουμε.
δ. : Μόνο;
Δ.. :Και στέλνουμε επιστολές και τους ενημερώνουμε.
δ. : Και τι τους λέτε;
Δ.. : Συνέντευξη μου πέρνεις; Τους ενημερώνουμε οτι περιμένουμε να μας εγκρίνουνε τον χώρο για να εγκαταστήσουμε τα μηχανήματα.
δ. : Δηλαδή, λεφτά έχετε;
Δ.. :Λεφτά έχουμε, χώρο δεν έχουμε.
δ. : Δηλαδή, δεν έχετε καθυστερήσει τις διαδικασίες;
Δ.. :Οχι. Εγω λέω οτι οχι.
δ. : Δηλαδή έχετε λεφτά αλλά δεν έχετε χώρο;
Δ.. :Ναι. Εγω λέω οτι ναί.
δ. : Και μέχρι να βρεθεί ο χώρος;
Δ.. : Περιμένουμε.
δ. : Στο «περίμενε» δηλαδή;
Δ: Στο περίμενε...
δ: Κατα τα άλλα, καλά;
Δ: Καλά ας τα λέμε καλά.
δ: Να στε καλά Δήμαρχε, χάρηκα που τα είπαμε.
Δ: Κι εγω χάρηκα. Να σαι και σύ καλά. Κι όποτε θες, να περνάς να τα λέμε.

Η (πικρή) ιστορία μια Αιγαιοπελαγίτικης σταγόνας
ή (σε αποκλειστικότητα πάντα...) οι αυθεντικοί διάλογοι μεταξύ ενός (τυχαίου) δήμαρχου κι ενός (τυχαίου) δημότη (που δεν ξέρουμε αν είναι ψηφοφόρος του τυχαίου δήμαρχου...)
όπου Δ. = ο τυχαίος δήμαρχος και δ. = ο τυχαίος δημότης


δ: νερό θα πιούμε;
Δ:γιατί, δεν πίνετε;
δ:με δόσεις, για να μην πω με το σταγονόμετρο
Δ:μπα πως κι ετσι;
δ: με κοροιδευετε; Δεν ξερετε οτι κάθε τρείς και λίγο ξεμένουμε απο νερό και περιμένουμε το βαπόρι να μας φέρει καινούργιο;
Δ: ναι αλλά δεν το πίνετε. Πίνετε μπουκάλια. Οπότε με το πόσιμο δεν υπάρχει πρόβλημα
δ:ναι, αλλά με το πρόβλημα του του μη πόσιμου τι θ γίνει;
Δ:κάνουμε υπομονή. Η νά κυβέρνηση που εχει οικολογικ΄ευαίσθητη υπουργό θα μας στείλει αφαλατώσεις
δ:πότε;
Δ:σύνομα λέει. Να μπεί και στο ίντερνετ να διαβουλευτείς αν θέλεις.
δ:τι να κάνω;
Δ:να κάνεις τσάτ, για το νερό, να περάσει η ώρα σου.
δ:δεν σας πιάνω...
Δ:παιδί μου, το θέμα χει τεθεί σε διαβούλευση το ίντερνετ.
δ:το νερό μου;
Δ:ναι, το νερό σου. Μπήκε στο τσάτ και το συζητάνε.
δ:ποιοί;
Δ:διάφοροι, διάφοροι που έχουνε γνώμη. Αμα θες μπές κι σεσύ να κάνεις τσάτ, να πείς την δικιά σου
δ:εγω θα πώ οτι δεν εχω νερό
Δ:να το πείς. Θα συγκινηθούν....
δ:και πότε θα τελειώσει η συζήτηση;
Δ:ανάλογα με τα κέφια. Χτές το βράδυ συζητούσαν 6 άτομα
δ:και μετά τη συζήτηση;
Δ:θα έρθουνε τα ΣΔΙΤ να κάνουνε αφαλατώσεις
δ:τι είναι πάλι αυτά;
Δ:αυτά είναι όταν δεν βάζει το κράτος τα λεφτά, αλλά συνεργάζεται με ιδιώτες που κάνουνε την επένδυση
δ:τόσο καλοί ιδιώτες
Δ:καλοί είναι, αλλά στην συνέχεια εκμεταλευονται την επένδυση
δ : θα το πουλάνε δηλαδή;
Δ:θα το πουλάνε βέβαια, τι θες να στο δίνουνε τζάμπα; Γιατί, το κράτος τζάμπα στο δίνει;
δ:οχι βέβαια..
Δ:ε, ετσι κι αυτοί, θα κάνουνε αφαλάτωση και θα πουλάνε το νερό
δ:καλή επιχείρηση ακούγετε..
Δ: γιατί σκέφτεσαι να την κάνεις εσύ;
δ:δεν θα ήταν κι άσχημη ιδέα... αλλά που ρευστό τέτοια εποχή...
Δ: δύσκολοι καιροί...
δ:και πότε υπολογίζετε να γίνει το έργο;
Δ:είπαμε, δεν ξέρουμε ακόμα...
δ:και αυριο πως θα κάνουμε μπάνιο, πως θα πλύνουμε τα πιάτα;
Δ:ούτε αυτό το ξέρω, γιατί δεν πάτε στη θάλασσα, εχει «ανοίξει» ο καιρός...
δ:δήμαρχε με κοροιδευεις;
Δ:καθόλου
δ:στη θάλασσα να πάτε
Δ:στη θάλασσα θα πάμε να πνιγούμε μου φαίνεται..
δ:μη λες τέτοια λόγια
Δ:σε λίγο θα σας φέρουνε νεράκι
δ:για να δούμε
Δ:υπομονή, υπομονή
Δ(το ίδιο θα σου πώ κι εγω όταν θα έρθεις να γυρέψεις ψήφους...)
Δ:τι είπες;
δ:τίποτα... για το νερό μουρμουρίζω...
Δ:λοιπόν καλά τα είπαμε, κι αμα εχεις καμια απορία, μπες στο τσάτ
δ:εντάξει, .. εντάξει..
Δ:πάντως να το ξέρεις, για το νερό δεν φταίω εγω..εμείς όποτε ήτανε η ώρα το παραγγέλναμε..
δ:εντάξει, εντάξει...
Δ:οχι εντάξει, να το ξέρεις, οτι δεν φταίμε εμείς..
δ:εντάξει δήμαρχε..
Δ:λοιπόν, χάρηκα που τα είπαμε, κι όποτε θες, να με πέρνεις τηλέφωνο να τα λέμε
δ:εντάξει δήμαρχε, εντάξει..