Για το κείμενο που ακολουθεί αξίζει ενας σύντομος πρόλογος παράλληλα με τις ευχαριστίες μου προς στην συντάκτριά του που το «μοιράζετε» μαζί μας. Ξεκινώντας απο το δεύτερο οφείλω να ευχαριστήσω την κυρία Τερέζα Κοκκαλάκη,
γνωστή μας στην Σαντορίνη απο την μέχρι πρότινος και για περισσότερα απο 25 χρόνια ιδιότητά της ως υπεύθυνης των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Μεγάρου Γκύζη στα Φηρά, ενω σχετικά με το πρώτο, πρέπει να πώ οτι είναι πολύ μεγάλη η χαρά και η ικανοποίησή μου καθώς και η αίσθηση του καθήκοντος όταν καλούμαι σε αυτήν την σελίδα να δημοσιεύσω κείμενα ανθρώπων που χαίρουν της εκτίμησης της κοινωνίας στην οποία εχουν λειτουργήσει. Κι ακόμη περισσότερο, όταν αυτοί οι άνθρωποι με την πάροδο των χρόνων, παρά τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουμε όλοι καθημερινά και μακριά απο ενα μέρος του κλίματος της εποχής που μας προτρέπει στην αδιαφορία, επιμένουν να διατηρούν το ενδιαφέρον και τη αγωνία τους για τα κοινά. Πόσο μάλλον για θέματα που απασχολούν -αλλά και θυμώνουν- τους νέους. Γιατί, τείνει να γίνει όλο και πιο δύσκολο να κατανοήσουμε τους νέους και να ψάξουμε να βρούμε τους λόγους που τους φοβίζουν και τους ανησυχούν.. Οι σκέψεις της κ. Κοκκαλάκη ,θα τολμούσα να πω, διακατέχονται απο την αίσθηση του δικαίου, την αγωνία για ενα καλύτερο μέλλον για την χώρα, αλλά και την «έγνοια» για την γενιά.


Το κείμενο της κ. Τερέζας Κοκκαλάκη με ημερομηνία «μεσάνυχτα 8ης Μαίου 2010» γράφτηκε με αφορμή τα πρόσφατα δυσάρεστα γεγονότα στην πρωτεύουσα. 


Αγαπητοί φίλοι,

Βλέποντας στην τηλεόραση τα θλιβερά γεγονότα της 5ης Μαίου 2010 κατα τη διάρκεια της μεγαλύτερης διαμαρτυρίας για τα νέα οικονομικά μέτρα(με 3 αθώα θύματα που καηκαν ζωντανά) , αναλογίστηκα με τι τρόπο θα μπορούσαν να αντιδράσουν αυτοί που πιστευουν στο Θεό και στην προστασία του σε ώρα κινδύνου;

Ίσως μια ομαδική επίκληση στο Θεό (μακριά απο κομματικές παρατάξεις και σκοπιμότητες). Τώρα που όλοι βιώνουμε τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση επιθυμούμε άμεσα τη θεική του παρέμβαση. Να μας φωτίσει να δούμε με αντικειμενικότητα γιατί φτάσαμε σε αυτό το πρωτοφανές οικονομικό αδιέξοδο.

Θα πρέπει να να αναγνωρίσουμε οτι :

Εκτός απο τους κυβερνώντες που πρόδωσαν τον Ελληνικό λαό και κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα και έδωσαν το κακό παράδειγμα σε εναν ευάλωτο και επιπόλαιο λαό να ακολουθήσει αυτό το κακό παράδειγμα και να ζεί εδω και 25 χρόνια μια εικονική πραγματικότητα, πιστέψαμε οτι είμαστε τόσο πλούσιοι που να μπορούμε να επιδεικνύουμε με τη σπατάλη μας τα πλούτη μας χωρίς ίχνος ντροπής και έτσι γίναμε συνένοχοι στην παρανομία!

Πως είναι δυνατόν ενας τόσο ωραίος τόπος, που τυχαίνει να εχει την μεγαλύτερη ιστορική κληρονομιά παγκοσμίως, να μην παράγει τίποτα, να εξευτελίζεται καθημερινά και να περιμένει τα επόμενα δανεικά για την επίβίωσή του στην εντατική; Διότι τα τελευταία χρόνια το μόνο που παράγει αυτός ο τόπος είναι πρωτοφανή σκάνδαλα!

Αναρωτιέμαι ακόμα γιατί οι Έλληνες όταν μεταναστεύουν και φεύγουν απο την Ελλάδα;, μπαίνουν στο σύστημα της χώρας που τους φιλοξενεί, πειθαρχούν και μεγαλουργούν;

Μήπως το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να συνεργαστεί η πολιτεία με το λαό για μια ριζική αλλαγή του συστήματος που υπονομεύει το μέλλον μας;

Η πρότασή μου

Να αναγνωρίσουμε οτι έχουμε όλοι ευθύνη για την σημερινή κατρακύλα και να προσπαθήσουμε να επανατοποθετήσουμε την αξία της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη.

Δεν παίρνει αναβολή. Είναι η τελευταία ευκαιρία που μας δίνεται!

Να αλλάξουμε νοοτροπία για να δείξουμε οτι μπορούν να μας ξαναεμπιστευτούν, αφού επι τέλους αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και επιθυμούμε να αλλάξουμε τρόπο ζωής!

Επίσης κάθε πολίτης να παροτρύνει τους γύρω του για μια νέα πνευματική αλλαγή! Να βγάλουμε όλοι τον καλό μας εαυτό, τα πολλά μας προτερήματα, το ενδιαφέρον για τον διπλανό μας που εχει ανάγκη και να παύσουμε να μετράμε τις αξίες μόνο με το χρήμα!

Να δώσουμε και να πάρουμε έμπρακτη αγάπη, όλοι μαζί ενωμένοι και αποφασισμένοι να σωθεί η Ελλάδα!

Και το κυριότερο:

Να ξαναδώσουμε όραμα και ελπίδα στους νέους ανθρώπους που μας κοιτάζουν σαστισμένοι και απορημένοι αφού αυτοί καλούνται να πληρώσουν τα σφάλματα και τις επιπόλαιες επιλογές μας!

Λέμε στους νέους να κάνουν παιδιά, όμως θα πρέπει να τους ενημερώσουμε οτι κάθε παιδί που γεννιέται σήμερα χρωστάει στο σύστημα 40.000 ευρώ!

Ακόμα θα ήθελα να πώ στους συμπατριώτες μου οτι δεν είναι εξυπνάδα να μην πληρώνουμε τους φόρους που μας αναλογούν σύμφωνα με τα εισοδήματά μας. Στα Σκανδιναβικά κράτη που η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια και ο πολιτισμός λειτουργούν υποδειγματικά, οι πολίτες καταβάλλουν το 45-50% των εισοδημάτων του στο κράτος.

Καλή φώτιση σε όλους μας.

Τερέζα Κοκκαλάκη


Υ.Γ. Ίσως σαν πρώτο βήμα θα πρέπει να δώσουμε τον οβολό μας για το δημόσιο χρέος στην τράπεζα της Ελλάδας. Για να παύσουμε να υπονομεύουμε το μέλλον των επόμενων γενεών με τα θανατηφόρα επιτόκια που επωμιστήκαμε για να επιβιώσουμε.