("We Have a Pope!") (ναι αλλά δεν το λέμε..)
Ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά θρίλερ της τελευταίας εικοσαετίας βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις ημέρες στην Σαντορίνη με έδρα καφέ-μεζεδοπωλείο της ορεινής περιοχής του Βουρβούλου καθώς και ψητοπωλείο της περιοχής του Εμπορείου.
Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες από το σοσιαλιστικό μπλόκ (αν και σοσιαλιστές..) η επίσημη ανακοίνωση του υποψηφίου δήμαρχου με την στήριξη του κινήματος θα γίνει στο ψητοπωλείο «ο γύρος -του θανάτου-» τα μεσάνυχτα της 5ης (προς 6η δηλαδή) του μηνός Οκτωβρίου, με την λήψη της απόφασης να σηματοδοτούν τα νέφη καπνού, από τα σουβλάκια, που θα ψήνονται για να διανεμηθούν στους συγκεντρωμένους πιστούς, φίλους του κινήματος, με την ανακοίνωση του ονόματος του υποψήφιου δημάρχου.
Σύμφωνα με το ιστορικό του εν λόγο θρίλερ τα στελέχη του σοσιαλιστικού κινήματος συνεδρίαζαν ακατάπαυστα (έκαναν διάλειμα μονον για καφέ και σουβλάκι) απο την 13.00 το μεσημέρι της 29ης Σεπτεβρίου μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της 6ης Οκτωβρίου μέχρις ότου καταλήξουν στην απόφασή τους. Με την ανακοίνωση του ονόματος που προέκυψε ύστερα απο την ολοκλήρωση των προβλεπόμενων διαδικασιών, το συγκεντρωμένο πλήθος αναφώνησε "ζήτω! ζήτω! ο νέος υποψήφιος" όντας υποψιασμένο οτι έτσι και δε έβγαινε ενα κάποιο φιρμάνι απο τα όργανα του κόμματος όλοι θα τους έπερναν στο ψιλό, οτι ούτε εναν υποψήφιο δήμαρχο δεν είχαν την δυνατότητα να διαμορφώσουν τόσα χρόνια...
Στις εξελίξεις (δεν) αναφέρθηκε με έκτακτο δελτίο του το CNN ενω αναφορές (δεν) έγιναν απο το BBC και το NBC...
Σύμφωνα με άλλες (πιο αξιόπιστες) πληροφορίες, οι διαδικασίες του τοπικού πασοκ φαίνεται οτι αναδεικνύουν την κ. Σοφία Κίτσου, για την θέση της επικεφαλής συνδιασμού, ενω ο κ. Αντώνης Σιγάλας φαίρεται να έχει αποχωρήσει απο τις διαδικασίες μετά και την απόφαση να ηγηθεί του ψηφοδελτίου η κ. Κίτσου, λές και δεν ήταν κάτι που "παιζόταν" φιφτι - φίφτι εξ αρχής. Εν συνεχεία ο κ. Σιγάλας φέρεται να αναχώρησε εσπευσμένα με προορισμό τον οικισμό του Εμπορείου που αποτελεί κατα παράδοση προπύργιό του, προκειμένου να σκεφθεί τις επόμενες κινήσεις του καθώς και το ενδεχόμενο αυτόνομης καθόδου του στις εκλογές, ή πάλι μπορεί να πάει να ενταχθεί στο ψηφοδέλτιο του κ. Μαχαιρίδη που θέλει να γίνει αιρετός Περιφερειάρχης.
Σύμφωνα με τα ίδια σενάρια (γιατί ποτέ μα ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις, οπώτε φαντάζεσαι..) ο κ. Χάλαρης δεν ήθελε να τον βάλει μπροστά το τοπικό πασόκ και να τον πάει για δήμαρχο, ενω εμφανίζεται να αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό το ενδεχόμενο συνεργασίας του με την Θηραική Πολιτεία (κι ενω τόσο θα ταίριαζε η σύμπραξη μεταξύ της Θηραικής Πολιτείας και του Πανθηραικού Οράματος...) χωρίς όμως να ξέρουμε γιατί και που στραβώνουν τα πράγματα...
Γενικώς πάντως γι αυτές τις εκλογές θα σχολιάζαμε οτι, καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια... (άσχετο, αλλά κάπως έπρεπε να κάνουμε επίλογο..)
Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο της Λίνας Γιανναρου σχετικά με το κλίμα των αυτοδιοικητικών εκλογών φιλοξένησε η Κυριακάτικη Καθημερινή υπο τον τίτλο "μεγαλύτερη πίεση για ρουσφέτια τώρα"
Η γειτόνισσα την πέτυχε έξω από το ασανσέρ. «Σας είπα ότι ο άντρας της κόρης μου κατεβαίνει υποψήφιος στις δημοτικές;», είπε δήθεν αυθόρμητα. «Να τον ψηφίσετε! Οχι για τίποτ’ άλλο, αλλά έτσι για να ’χουμε τα μέσα», πρόσθεσε κλείνοντας το μάτι με νόημα. Τι σόι «μέσα» χρειάζονται οι δημότες σε έναν «εύκρατο» δήμο των βορείων προαστίων, με λυμένα εν πολλοίς τα ζητήματα της καθημερινότητας, είναι ένα ερώτημα, αλλά σε κάθε περίπτωση, η στιχομυθία είναι ενδεικτική διαφόρων «παθογενειών» της ελληνικής κοινωνίας.
Οχι, το πολιτικό σύστημα δεν έχει πάψει να στηρίζεται στις πελατειακές σχέσεις. Ομως, εν καιρώ οικονομικής κρίσης, ακόμα κι αυτή η «παράδοση» κλονίζεται. Οπως μαρτυρούν στην «Κ» «βετεράνοι» των δημοτικών εκλογών, οι πολίτες από τη μία τους στρέφουν την πλάτη και από την άλλη προσέρχονται στα γραφεία τους με το ίδιο, επίμονο, αίτημα: «Δουλειά». «Ασχολούμαι με τα δημοτικά τα τελευταία 16 χρόνια. Τέτοιο κλίμα πρώτη φορά αντιμετωπίζω», λέει χαρακτηριστικά στην «Κ» δημοτική σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων η οποία θα είναι εκ νέου υποψήφια. «Είμαστε ένα μήνα πριν από τις εκλογές και δεν νιώθουμε ότι είμαστε σε προεκλογική περίοδο! Ο κόσμος μάς κοιτάζει αδιάφορα, μοιάζουν φοβισμένοι, αηδιασμένοι από τους πολιτικούς. Ταυτόχρονα, είναι απορροφημένοι από τη δύσκολη καθημερινότητά τους». Τόσο έντονο είναι το κλίμα απαξίωσης για το πολιτικό σύστημα, που οι υποψήφιοι δυσκολεύονται φέτος να βρουν εθελοντές για τις εκστρατείες τους, αλλά ακόμα και οικοδεσπότες για τις παραδοσιακές προεκλογικές «συνάξεις». «Ερχεστε για την ψήφο μας», μας λένε, «δεν σας έχουμε ανάγκη πια».
