Τι να τονε κάνουμε που τα λέει -και τα γράφει- καλά; Ευρωβουλευτή!
Παρακάτω, ακολουθεί ενα κείμενο του ευρωβουλευτή του Πασοκ Κρίτωνα Αρσένη γραμμένο για τον τουρισμό. Το κείμενο έχει δημοσιευθεί σε αρκετές εφημερίδες του κέντρου και της Περιφέρειας και νομίζω οτι αξίζει να το διαβάσετε. Ενδεχομένως να "αναπτερώσει το ηθικό σας" και να σας κάνει να δείτε τα πράγμτα πιο καθαρά.
Πώς να ξαναδώσουμε λάμψη στα διαμάντια του ελληνικού τουρισμού
Η πολιτική της αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης έχει δύο στάδια. Το πρώτο ήταν η αποφυγή της χρεοκοπίας. Το δεύτερο είναι αντιμετώπιση της ανεργίας και της ύφεσης.
Βασική βιομηχανία μας είναι ο τουρισμός. Υπολογίζεται ότι το 2009 συνέβαλε κατά 18,5% στην απασχόληση και 15,2% στο ΑΕΠ. Πρέπει να δούμε πως θα κάνουμε τη βαριά μας αυτή βιομηχανία ακόμη πιο ανταγωνιστική, ακόμη πιο κερδοφόρα αλλά και με ακόμη με ακόμη μεγαλύτερη συμβολή στην απασχόληση.
Το μαζικό μοντέλο τουρισμού που αναμφίβολα εξυπηρέτησε την Ελλάδα για πολλές δεκαετίες, βρίσκεται σε κρίση. Κάποτε κτίζαμε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια και αυτά γέμιζαν από την κάθε χρόνο μεγαλύτερη προσέλευση τουριστών. Περισσότερες κλίνες και δωμάτια σήμαινε καλύτερα εισοδήματα. Κτίσαμε όμως αρκετά. Πολλά από τα διαμάντια του ελληνικού τουρισμού έχουν θαμπώσει, έχουν χάσει ήδη μεγάλο ποσοστό της φυσιογνωμίας τους. Τα τοπία τους θυμίζουν χρονιά με τη χρονιά τα υπερδομημένα παράλια της Αττικής. Όλα αυτά έχουν επιπτώσεις. Ξενοδοχεία κλείνουν μαζικά στην Ρόδο, οι κατά κεφαλή ημέρες διαμονής και το τουριστικό εισόδημα μειώνεται στην Σαντορίνη, και αντίστοιχα στην Κρήτη, στη Κω και όλους τους σημαντικούς ελληνικούς τουριστικούς προορισμούς.
Κανένας δεν ταξιδεύει για να απολαύσει ένα στην ιδανική περίπτωση εξαιρετικό δωμάτιο. Ταξιδεύει για όλα τα άλλα. Ταξιδεύει για τη μοναδική εμπειρία που μπορεί να του δώσει κάθε τόπος. Θέλει να γευτεί, να αγγίξει, να ακούσει, να μυρίσει και να δει έναν τόπο. Τον γεύεται μέσα από τις τοπικές συνταγές και τα τοπικά προϊόντα, τον αγγίζει μέσα από την τοπική τέχνη και χειροτεχνία, μέσα από την τοπική αρχιτεκτονική, τον ακούει μέσα από την τοπική μουσική, μέσα από την ντοπιολαλιά, τον μυρίζει την άνοιξη στα μονοπάτια που περπατά, στις μυρωδιές της τοπικής κουζίνας, τον βλέπει στο τοπίο, στην πολιτιστική κληρονομιά, στη μοναδική φύση κάθε τόπου.
Για να προσφέρει ένας τόπος αυτές τις εμπειρίες, πρέπει να αναπτύξει μικρομεσαίες επιχειρήσεις με αλληλοσυμπληρωματικότητα. Επιχειρηματίες που παράγουν τα τοπικά προϊόντα που θα βρίσκει ο επισκέπτης στις μικρομεσαίες τουριστικές μονάδες οι οποίες θα αναπτύσσονται με σεβασμό στην τοπική αρχιτεκτονική και το περιβάλλον, σε τόπους με μεγάλες προστατευόμενες περιοχές όπου μικρές επιχειρήσεις θα αναπτύσσουν δραστηριότητες ξενάγησης, τόπους που θα επενδύουν στην προστασία της πολιτιστικής τους κληρονομιάς, με μικρές επιχειρήσεις που θα παράγουν τοπική τέχνη και χειροτεχνία, αλλά και άλλες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που θα στηρίζονται στην καινοτομία για να δημιουργήσουν προϊόντα ποιότητας. Τόπους όπου δυνατά σύμφωνα ποιότητας θα εγγυώνται ένα καλύτερο μέλλον όπου το τουριστικό εισόδημα θα είναι σταθερό και υψηλότερο και θα μοιράζεται σε περισσότερους δημιουργώντας απασχόληση και μια υγιή τοπική οικονομία.
Παρόμοια στην παραθεριστική κατοικία. Στόχος θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη της παραθεριστικής κατοικίας υψηλής ποιότητας μέσα από την αξιοποίηση του υφιστάμενου κτιριακού πλούτου της χώρας με αποκατάσταση και αναβίωση εγκαταλελειμμένων οικισμών, αναστηλώσεις σε υφιστάμενους παραδοσιακούς οικισμούς και αξιοποίηση υφιστάμενου κτιριακού δυναμικού. Η ανάπτυξη παραθεριστικού τουρισμού σε παλαιούς οικισμούς δρα συνεργατικά με την τουριστική ανάπτυξη και ενισχύει την αειφόρο ανάπτυξη. Επιτρέπει την ανάπτυξη τοπικών επαγγελμάτων υψηλής ειδίκευσης, αλλά και την κατά πολύ καλύτερη αναδιανομή εσόδων στις τοπικές κοινωνίες.
Στόχος μας θα πρέπει να είναι ο τουρισμός των δίκαιων τιμών.
Δίκαια τιμή σημαίνει, όταν πληρώνω για ένα προϊόν ή υπηρεσία, η εμπειρία που απολαμβάνω και η ωφέλεια που νιώθω να με κάνει να μην νιώθω την τσέπη μου πιο άδεια. Δίκαια τιμή σημαίνει αν ο παραγωγός του προϊόντος ή της υπηρεσίας εξασφαλίζει ένα αξιοβίωτο εισόδημα από αυτή του την ενασχόληση.
Αυτό είναι το μοντέλο τουρισμού που μπορεί να δώσει απαντήσεις στην ανεργία και την ύφεση. Αυτό το μοντέλο τουρισμού που σήμερα αντιπροσωπεύει το 3% του ελληνικού τουρισμού αλλά είναι το πιο γρήγορα αναπτυσσόμενο τμήμα του, θα θέλαμε να το δούμε να γίνεται γρήγορα κυρίαρχο φέρνοντας πλούτο στις τοπικές κοινωνίες, φέρνοντας υπερηφάνεια για όσα ξεχωρίζουν κάθε τόπο, φέρνοντας ελπίδα στη γενιά μου και στις γενιές που έρχονται.
Δε σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε τις υφιστάμενες επενδύσεις στον τουρισμό. Αλλά ούτε πρέπει να συνεχίσουμε να επενδύουμε στον μαζικό μη ποιοτικό τουρισμό. Το μέλλον ανήκει σε τουριστικές δραστηριότητες μικρής ή μεσαίας κλίμακας που στηρίζονται στην προστασία του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς.