σώστε το βιβλιοπωλείο Atlantis στη Σαντορίνη!

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας “το Βήμα”

Η ασυνήθιστη ιστορία και τα προβλήματα ενός ιδιαίτερου καταστήματος στην Οία.

Η τελευταία φορά που πήγα στη Σαντορίνη ήταν το 1997. Τότε ήμουν σε μία ηλικία που το τελευταίο που με ενδιέφερε στις διακοπές ήταν να διαβάζω. Έκτοτε τα πράγματα έχουν αλλάξει. Έχω επισκεφτεί τις περισσότερες Κυκλάδες, πάντα με ένα βιβλίο στο χέρι. Κάθε φορά που πρόκειται να πάω διακοπές, έχω δύο βασικά άγχη: α) να είναι καλά τα βιβλία που θα έχω μαζί μου, και β) να μην ξεμείνω από διάβασμα. Δεν το πετυχαίνω πάντα. Δεν είχα ιδέα για το βιβλιοπωλείο Ατλαντίς.

Το 2004 δύο Αμερικανοί, ο Κρεγκ και ο Ολιβερ, άνοιξαν στην Οία της Σαντορίνης ένα βιβλιοπωλείο που ήθελαν να μοιάζει με το διάσημο Shakespeare&Company του Παρισιού. 

Το βιβλιοπωλείο στήθηκε εξ’ αρχής μόνο από αυτούς. Από το εμπόρευμα μέχρι τα ράφια. Με θέα το γνωστό τοπίο του Αιγαίου, η παρέα μεγάλωσε, ξένοι αλλά και Έλληνες εργάστηκαν κατά καιρούς στην Ατλαντίδα, διάβασαν, έκαναν μουσικές και λογοτεχνικές βραδιές και δείπνα, βραδιές θερινού κινηματογράφου, και οργάνωσαν δωρεές βιβλίων σε σχολεία της περιοχής.

Το Ατλαντίς είναι ενημερωμένο όσο και το προσωπικό του (διαβάζω σε αυτό το blog ότι σε κάποιον αρέσει ιδιαίτερα ο Καναδός συγγραφέας Robertson Davies ενώ ένας άλλος έχει αδυναμία στο Πάνο Καρνέζη), πράγμα σπάνιο για βιβλιοπωλείο σε τουριστική περιοχή (και τι περιοχή!).

Ψάχνοντας περισσότερα για το Ατλαντίς, ανακάλυψα ότι το 2005, σε ένα άρθρο του στην Guardian, ο Καναδός δημοσιογράφος και συγγραφέας Jeremy Mercer το είχε συμπεριλάβει στα 10 αγαπημένα του βιβλιοπωλεία ανά τον κόσμο (μάλιστα, δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά το Ατλαντίς βρίσκεται στο νούμερο 1).

Χαζεύοντας τις προάλλες στο Twitter το γκρουπ του The Guardian Books Staff, είδα ένα tweet που αναφερόταν στο Ατλαντίς. Ακολούθησα το link και διαπίστωσα ότι το βιβλιοπωλείο αυτό δε θα ανοίξει φέτος το καλοκαίρι λόγω οικονομικών δυσχερειών. Τόσο η κρίση όσο και τα ηλεκτρονικά βιβλία, αλλά και το γενικό κλίμα γύρω από το διάβασμα (που είναι, φυσικά, πολυτέλεια – μεγαλύτερη, καθώς φαίνεται, κι από τις διακοπές στην Οία), έφεραν το Ατλαντίς σε δύσκολη θέση.

Τα φέρνουν δύσκολα βόλτα, δεν μπορούν να ανακαινίσουν το χώρο και να προμηθευτούν το εμπόρευμα που χρειάζονται. Πήραν, λοιπόν, την τολμηρή απόφαση να ξεκινήσουν μια διαδικτυακή καμπάνια συγκέντρωσης χρημάτων προκειμένου να συγκεντρώσουν το ποσό που χρειάζονται για να συνεχίσουν. Το link για όσους ενδιαφέρονται να τους βοηθήσουν βρίσκεται εδώ, μαζί με πολύ περισσότερες πληροφορίες για τους ίδιους και το σκοπό τους.

Ξέρω, πολλοί σκέφτονται ζητήματα βιωσιμότητας, δεν είναι σίγουροι αν συμφωνούν, αν θέλουν ή αν πρέπει να βοηθήσουν. Τα σκέφτηκα όλα κι εγώ, τα συζήτησα με φίλους, και τελικά αποφάσισα να γράψω για το βιβλιοπωλείο Ατλαντίς. Το αν ο καθένας θα στείλει λεφτά είναι δικό του θέμα.

Προσωπικά δε θέλω να κλείσει το βιβλιοπωλείο Ατλαντίς. Καθόλου. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά το να μπορείς να βρεις καλά βιβλία σε ένα νησί χωρίς να ξεμένεις ποτέ είναι μια κάποια ανακούφιση. Ένα άγχος λιγότερο. Ή μάλλον δύο.