Με σημαντικές ελλείψεις λειτουργεί ο αρχαιολογικός χώρος
του Ακρωτηρίου Σαντορίνης όπως άλλωστε διαπιστώνουν και οι περισσότεροι έλληνες
και ξένοι επισκέπτες του.
Τα -δικαιολογημένα- παράπονα εστιάζονται στο οτι οι
προθήκες παραμένουν κενές προκαλώντας σοβαρότατα ερωτηματικά και απορίες ως
προς τα "αντανακλαστικά" και την ετοιμότητα, του ελληνικού δημοσίου
και με δεδομένο οτι εδω και αρκετούς μήνες και απο πολλές πλευρές ασκούνταν
πιέσεις ώστε ο χώρος να ανοίξει και να δεχτεί επισκέπτες το καλοκαίρι του 2012.
Οπότε, προφανώς και δεν επρόκειτο για μιαν απόφαση που "αιφνιδίασε"
τις αρμόδιες αρχαιολογικές υπηρεσίες και φορείς...
Σε οτι δε αφορά τις πρόσφατες επισκέψεις και τα "μίνι
εγκαίνια" απο πλευράς της πολιτικής
ηγεσίας του Υπ. Πολιτισμού σε συνδυασμό με το εν λόγο γεγονός, αξίζει να πούμε
πως σύμφωναμε τα όσα μας είπε ο υφυπουργός κ. Αλιβιζάτος, την αρμοδιότητα για
το "γέμισμα" των προθηκών την έχει η "αρχαιολογική
εταιρία".
Αξίζει επίσης να πούμε οτι αποδέκτης αρνητικών σχολίων για
το γεγονός έγινε απο πλευράς μερικών απο τους πρώτους επισκέπτες του χώρου, και
ο υπουργός πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος κατα την διάρκεια της ξενάγησής του
στις 12.4.2012. Σύμφωνα με τα παράπονα
των ελλήνων επισκεπτών "δυστυχώς, στην Ελλάδα, όλες οι δουλειές
γίνονται... μισές" και πως ακόμη και την ώρα που «καλούνται υπουργοί»,
υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις, όπως αυτη που βλέπουμε σήμερα, με τον υπουργό να
ξεναγείται ανάμεσα σε αδειανές προθήκες..."
Όσο για την αντίδραση του υπουργού; Μας εξέπληξε κι αυτή,
ή... κυρίως αυτή, θα λέγαμε... μιας και φάνηκε προς στιγμή να χάνει την καλή του
διάθεση και ψυχραιμία, απαντώντας στους "διαμαρτυρόμενους" πως
"πρόκειται για γεγονός του οποίου δεν έχει την ευθύνη, καθώς και οτι (τα
γνωστά..) "γίνονται προσπάθειες ώστε πολύ σύντομα να δουλέψει ολοκληρωμένα…" (και
που «άνοιξε», πάλι καλά να λέμε, δηλαδή..)
και ο κλήρος "πέφτει" στον δήμο… (την ώρα που το κράτος γυρεύει .."επενδυτές"..!)
ή, ένα βήμα πιο μπροστά….
Σε οτι δε αφορά τον τρόπο με τον οποίο ήδη λειτουργεί ο
χώρος, εδω ισχύει το ... όπως το δεί κανείς. Κάποιοι, θα μπορούσαν να μιλήσουν
για "εποικοδομητική συνεργασία μεταξύ των Αρχών" (βλ. κράτος -
αυτοδιοίκηση) σε οτι αφορά την κάλυψη των αναγκών του σε προσωπικό, ενω, άλλοι
πάλι, θα μπορούσαν να κάνουν λόγο για το "γνωστό ελληνικό -δαιμόνιο-
δημόσιο" που κινείται απελπιστικά αργά, δείχνοντας να θεωρεί οτι "μπερδεύοντας" τα πράγματα, τα
καταφέρνει κιόλας....
Οι δε, "τσιγκούνηδες" (ή και ρεαλιστές....) θα
μπορούσαν να κάνουν λόγο για ενα νέο μοντέλο λειτουργίας του ευρύτερου δημόσιου τομέα (σ.σ. ναι, αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας...!) ο οποίος θα μπορούσε να δουλέψει πιο .. "άνετα", με την βοήθεια εθελοντών. Μια ιδέα
δηλαδή στο .. κλίμα της εποχής και στην φιλοσοφία του "προσφέρω εθελοντικά
χρόνο για τον τόπο μου με άμεσα και έμμεσα οφέλη τόσο για το σύνολο όσο και για
εμένα" όπως συμβαίνει σε πολλές πόλεις και περιοχές διεθνώς, στο πλαίσιο
του εθελοντισμού και του «προσφέρω».
Όσο δε για την «παράκληση» προς τον υφυπουργό, αξιόλογου
επιχειρηματία του νησιού, να δουλέψουν στον χώρο άνθρωποι με προϋποθέσεις και
προσόντα και, «να μιλάνε» όπως χαρακτηριστικά είπε «μία ή και δύο ξένες
γλώσσες..» το αίτημα προς το παρόν μάλλον κινείται στην σφαίρα
του…υπερρεαλισμού(!), μιας κι απ ότι φαίνεται, «στο μεταξύ μας και με το
φιλότιμο» θα λειτουργήσει φέτος ο αρχαιολογικός χώρος του Ακρωτηρίου, με
μεγάλες όμως πιθανότητες να δουλέψει πολύ καλύτερα από ότι με τους -γνωστούς- κανόνες του δημοσίου με τους οποίους
λειτουργούσε, όπως κι όλοι οι υπόλοιποι δηλαδή αρχαιολογικοί χώροι, στο
παρελθόν… Μιας και ως γνωστό, πολύ καλύτερα δουλεύει ή προσφέρει τον χρόνο του
κανείς όταν του αρέσει αυτό που κάνει, παρά όταν λειτουργεί στην λογική του
«ωραρίου», του «ρολογιού» ή και των
«εκκρεμών συμβάσεων». Σε κάθε περίπτωση είδομεν, ή, ιδού ο χώρος ιδού και το ..
«στοίχημα»…
and the winner is
Σε απλά ελληνικά, είναι ο Δήμος της Σαντορίνης που
καλείται να λειτουργήσει φέτος τον αρχαιολογικό χώρο του Ακρωτηρίου μιας και το
ελληνικό δημόσιο αδυνατεί να προσλάβει προσωπικό. Όσο για την «ιδέα» της δημιουργίας
"ομάδων εθελοντών", θα
μπορούσε να υπάρξει μια πολύ ενδιαφέρουσα λύση, την οποία μπορεί να εξετάσει η δημοτική αρχή, σε συνεργασία με την τοπική
κοινότητα ή και επιχειρηματίες του νησιού. Συν Αθηνά και χείρα κινεί δηλαδή και ... μη χειρότερα...
