Με την επιστολή που ακολουθεί ο πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Ν. Αιγαίου Γιώργος Γκούφας αποχαιρετά τον Ιάκωβο Καμπανέλη, τον "συμπατριώτη" όπως τον χαρακτηρίζει μιας και η καταγωγή του ήταν απο την Νάξο.
Το κείμενο αναφέρει οτι,
Είχαμε τη Δωρεά Θεού εμείς οι Ναξιώτες, να γεννηθεί στην γη μας , ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, ο εστεμμένος Ποιητής και Μέγας Θεατρικός Συγγραφέας της Σύγχρονης Ελλάδας.
Παιδικά χρόνια δύσκολα, ζωή βασανισμένη, μεγάλωσε και θέριεψε και κατέκτησε τον κόσμο όλο, με το ελεύθερο πνεύμα του, το ήθος, την αξιοπρέπεια, την ευγένεια, τα βαθειά δημοκρατικά του αισθήματα, τον ασυμβίβαστο χαρακτήρα του, το πάθος του, την μεγαλοσύνη και μεγαλοψυχία του, το αξεπέραστο και απαράμιλλο συγγραφικό και ποιητικό του έργο.
Μοναδικός λειτουργός των Ελληνικών Γραμμάτων, Θρύλος στην Ιστορία της Τέχνης, ακούραστος Εργάτης του Πολιτισμού, ξεχωριστός Φίλος, Ανεκτίμητος Σύντροφος, εκπληκτικός Πατέρας και ένας υπέροχος Παππούς.
Φωτεινή παρουσία στους μίζερους καιρούς μας, θαυμαστός Υμνογράφος του Ουμανισμού, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης αγάπησε την Ελλάδα πολύ, αγάπησε τη Νάξο περισσότερο.
Σπάνια περίπτωση πνευματικού Ανθρώπου που έτυχε της ευρύτερης αποδοχής όλων των ομότεχνών του και όχι μόνο, και τιμήθηκε όσο λίγοι στην ζωή , εντός και εκτός συνόρων.
Δύσκολα αποχαιρετάς έναν Δάσκαλο τέτοιου μεγέθους και συγχρόνως τόσο σεμνό και διακριτικό Άνθρωπο. Γιατί όπως έλεγε και ο Σεφέρης «…… όταν αραιώνουν οι τάξεις, χαμηλώνουν οι φωνές…»
Το κείμενο αναφέρει οτι,
Είχαμε τη Δωρεά Θεού εμείς οι Ναξιώτες, να γεννηθεί στην γη μας , ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, ο εστεμμένος Ποιητής και Μέγας Θεατρικός Συγγραφέας της Σύγχρονης Ελλάδας.
Παιδικά χρόνια δύσκολα, ζωή βασανισμένη, μεγάλωσε και θέριεψε και κατέκτησε τον κόσμο όλο, με το ελεύθερο πνεύμα του, το ήθος, την αξιοπρέπεια, την ευγένεια, τα βαθειά δημοκρατικά του αισθήματα, τον ασυμβίβαστο χαρακτήρα του, το πάθος του, την μεγαλοσύνη και μεγαλοψυχία του, το αξεπέραστο και απαράμιλλο συγγραφικό και ποιητικό του έργο.
Μοναδικός λειτουργός των Ελληνικών Γραμμάτων, Θρύλος στην Ιστορία της Τέχνης, ακούραστος Εργάτης του Πολιτισμού, ξεχωριστός Φίλος, Ανεκτίμητος Σύντροφος, εκπληκτικός Πατέρας και ένας υπέροχος Παππούς.
Φωτεινή παρουσία στους μίζερους καιρούς μας, θαυμαστός Υμνογράφος του Ουμανισμού, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης αγάπησε την Ελλάδα πολύ, αγάπησε τη Νάξο περισσότερο.
Σπάνια περίπτωση πνευματικού Ανθρώπου που έτυχε της ευρύτερης αποδοχής όλων των ομότεχνών του και όχι μόνο, και τιμήθηκε όσο λίγοι στην ζωή , εντός και εκτός συνόρων.
Δύσκολα αποχαιρετάς έναν Δάσκαλο τέτοιου μεγέθους και συγχρόνως τόσο σεμνό και διακριτικό Άνθρωπο. Γιατί όπως έλεγε και ο Σεφέρης «…… όταν αραιώνουν οι τάξεις, χαμηλώνουν οι φωνές…»
