Η ταινία the kings of Mykonos προβάλλεται στους κινηματογράφους σε Αυστραλία, Ελλάδα και ΗΠΑ και πάει πολύ καλά, διασκεδάζει τον κόσμο που την βλέπει ενώ και στην πατρίδα μας τα σχόλια είναι θετικότατα, σημαντικό είναι δε το γεγονός ότι δεν ξεφύτρωσε κανένας περίεργος να πεί ότι «η ταινία προσβάλει την χώρα» (!!) με τα όσα περιγράφει….
Η υπόθεση πάντως αναφέρεται σε έναν ελληνοαυστραλό ο οποίος ενημερώνεται ότι κληρονόμησε μια παραλία μαζί με την ταβέρνα της σε ένα νησί στην ελλάδα, στην Μύκονο, όπου και πηγαίνει προκειμένου να κληρονομήσει την περιουσία του από τον αποθανόντα μπάρμπα του, μη γνωρίζοντας όμως την ελληνική πραγματικότητα και τις ισορροπίες που είχε διασφαλίσει ο μπάρμπας του (ο οποίος λες και ήθελε να τον τιμωρήσει!) για να δουλεύει το μαγαζί του.
Η ταινία περιγράφει με χιουμοριστικό τρόπο τις περιπέτειες του καλοπροαίρετου ελληνοαυστραλού στην ελλάδα και συκεκριμένα στην Μύκονο.
Ευτυχώς να λέτε που οι έλληνες έχουμε χιούμορ, κι από τα πρώτα βήματα του ελληνικού κινηματογράφου περιγράφαμε ή δεχόμασταν τις περιγραφές της πραγματικότητάς μας. Από την «θεία από το Σικάγο» με την εξαιρετική ιδέα της εντελώς Αμερικάνας! θείας που’χε βάλει σκοπό να παντρολογήσει τις ανιψιές της, κόρες του αυστηρού σε θέματα «ηθικής και τάξης» αδερφού της, και το «καλώς ήρθε το δολάριο» με τον Γιώργο Κωνσταντίνου στον ρόλο ενός σοβαρού ανθρώπου και καθηγητή Αγγλικών που μπροστά στην φτώχεια του και στην αναδουλειά, δέχεται να «ψήνει» Αμερικανούς ναύτες του 6ου (τότε) στόλου να πηγαίνουν να μπεκρουλιάζουν στα μπαράκια του Πειραιά, μέχρι τον αξέχαστο και … αξεπέραστο ίσα με σήμερα Κωνσταντάρα στον ρόλο του πολιτικού –βουλευτή «Μαυρογιαλούρου» που ανάθεμα κι αν ξέρει τα χωριά και την πραγματικότητα τα οποία επισκέπτεται για να βγάλει τους λόγους του και να τάξει λάγούς με πετραχείλια καθώς και ότι θα… εξαφανίσει (σσ αντί του εξασφαλίσει) τους κατοίκους τους….
Πάντοτε, εμείς οι έλληνες είχαμε ή δεχόμασταν με χιούμορ την πραγματικότητά μας, πόσο μάλλον σε δύσκολες εποχές, ο κακό είναι αμα το χάνουμε ...
Όσο για την διαφορά του τότε με το τώρα; Ουσιαστικά καμιά, η τέχνη πάντοτε εμπνέεται απο τα παράδοξα της καθημερινότητας, απλώς πλέον τα περιγράφουν και οι «ξένοι» και οι παραγωγές ονομάζονται διεθνείς...
Από την άλλη, ελάτε και στην θέση του πρωταγωνιστή και υποθέστε ότι σας παίρνουν τηλέφωνο και σας λένε ότι μόλις κληρονομήσατε μια παραλία στην …. Νιγηρία(!) (λέμε τώρα, καμιά σχέση με τα «κερδισμένα» που κυκλοφορούν εδώ κι αρκετά χρόνια στο διαδίκτυο που σου λένε συγχαρητήρια είστε ο 365ος επισκέπτης της σελίδας κι ως εκ τούτου κερδίσατε μια … παραλία!) και πάτε λοιπόν σε εκείνη τη χώρα προσπαθώντας να βρείτε την άκρη της … παραλίας! Κάτι τέτοιο λέει η ταινία, μονο που το λέει στα ελληνικά.
Για την ταινία ο Τύπος εχει γράψει οτι,
Η ταινία περιγράφει την ιστορία ενός Ελληνοαυστραλού, που κληρονομεί μια παραλία και μια ταβέρνα στην Μύκονο από έναν θείο τον οποίο δε γνώρισε ποτέ. Αγνοώντας την ελληνική νοοτροπία και κουβαλώντας την “αφέλεια” του μετανάστη, θα ταξιδέψει με τον κολλητό του στην Μύκονο. Εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπος με συγγενείς και τοπικούς παράγοντες, που όλοι θα προσπαθήσουν να τον εξαπατήσουν και να του βάλουν “τρικλοποδιές”. Έτσι θα ανακαλύψει πως μια δελεαστική κληρονομιά κρύβει πολλές παγίδες και πως η όμορφη Μύκονος δεν είναι ο παράδεισος που φανταζόταν…
Συντελεστές:
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πίτερ Ανδρικίδης
ΣΕΝΑΡΙΟ: Κρις Αναστασιάδης, Νικ Γιαννόπουλος
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ: Mark Wareham
ΣΚΗΝΙΚΑ: Adele Flere
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Jill Johanson
ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Νικ Γιαννόπουλος, Ζέτα Μακρυπούλια, Βινς Κολόσιμο,
Δημήτρης Σταρόβας, Μάνος Γαβράς, Γαλήνη-Μαρία Τσεβά
και οι Γιάννης Αναστασάκης, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Βασίλης Γκλάβρης, Απόστολος Ψυχράμης, Κοσμάς Παναγιωτίδης και Μανώλης Σορμαΐνης
ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ: Emile Sherman, Νικ Γιαννόπουλος
EXECUTIVE PRODUCERS: Iain Canning, Andrew Penney
ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΟΙ: Sally Ayre-Smith
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: SΕΕ-SAW Films, G.O. Films, ODEOΝ, ΑΝΩΣΗ,
ΔΙΑΝΟΜΗ: PARAMOUND FILMS (Αυστραλία), ODEON (Ελλάδα)
INTERNATIONAL SALES : ARCLIGHT
Στα γυρίσματα στην Ελλάδα συμμετείχαν περισσότερα απο 80 άτομα -Αυστραλοί και 'Έλληνες ηθοποιοί και τεχνικοί- τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν στην Μύκονο στα μεσα Οκτωβρίου ενω η ταινία στοίχησε 8 εκατομμύρια ευρώ (καλά δεν μας δείξανε και τις αποδείξεις, αλλά ετσι λένε...)
το χάσαμε το κορμί πατριώτη.... ή μην το πιείτε, λουστείτε....
Και την ώρα που η (ανταγωνιστική μας!) Μύκονος έχει βασιλιαδες, η Σαντορίνη εχει .... ανθρώπινους κλώνους (!) οι οποίοι μάλιστα εγκαταλείφθηκαν στην Καλντέρα!
Τα παραπάνω ανήκουν στην κινηματορφική φαντασία του συγγραφέα, σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή (τρία σε ένα, του ήρθε και πιο οικονομικό, μάλιστα ήταν να κάνει και τον δευτερο ανδρικό ρόλο αλλά την τελευταία στιγμή βρήκε εναν ξάδερφό του που ήταν εύκαιρος) της ταινίας D’Agostino - Something volcanic is erupting at the caldera! που εμπνευστηκε απο, και γυρίστηκε στην Σαντορίνη.
Πρόκειται για,
Μία ακόμα ταινία του Hollywood με επίκεντρο (ετσι λέει η ανακοίνωση) τη Σαντορίνη (εντελώς, απο καλντέρα και βάλε..) που θα προβληθεί στους κινηματογράφους των Ηνωμένων Πολιτειών στις 25 Ιουνίου του 2010. Πρόκειται για την 'D'Agostino - Something volcanic is erupting at the caldera!'
Με συγγραφέα, σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή τον Jorge Ameer και συμπρωταγωνιστές τους Keith Roenke, Torie Tyson, Michael Angels (Ανδρικόπουλος) και Angus Malcom, η ταινία είναι ένα δράμα με ίχνη επιστημονικής φαντασίας και υπαρξιακού προβληματισμού (φοβερή μίξη....)
Η υπόθεση...
Ένας ανθρώπινος κλώνος, ο D'Agostino (Michael Angels), κατασκευάζεται κατόπιν παραγγελίας ευκατάστατων ιδιωτών, με σκοπό να καλύψει ανάγκες μεταμόσχευσης. Στην συνέχεια και αφού του έχουν αφαιρέσει τα χρειαζούμενα όργανα (συκώτια, νεφρά, καρδιές, κλπ. μπλιάχ!) τον εγκαταλείπουν στην Σαντορίνη ως χαμένο φορτίο.
Απο την άλλη πλευρά (αλλά στην ίδια ταινία..) ο Allan Dawson (Keith Roenke) εγκαταλείπει τη στατική και συμβατική του ζωή με αφορμή μία κληρονομιά της γιαγιάς του στη Σαντορίνη (τι στο καλό όλοι οι Αμερικάνοι έχουν πλούσιες γιαγιάδες που τα τινάζουν στην Σαντορίνη και τους αφήνουν δίπατα την Καλντέρα!) και βρίσκει στο D' Agostino τον καλύτερό του φίλο. (απο κεί να καταλάβεις κατάσταση στην οποία θα βρισκόταν για να τακιμιάσει με εναν πολυτραυματία...)
Δείτε την πάντως γιατί γυρίστηκε στο νησί μας (αλλά δεν το πολυλέμε κιόλας...)
Κι άλλη ταινία! Κι άλλη ταινία! Αγαπησιάρηκη αυτην τη φορά!
Άλλωστε κι απο τον τίτλο καταλαβαίνεις. Την ταινία την λένε «Santorini Blue» (αλλά δεν έχει σχέση με την Νέα Δημοκρατία, λίγο σε τσόντα μας ακούστηκε, αλλά μας διαβεβαίωσαν οτι η ταινία είναι σοβαρή...)
Η ταινία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Κοννέκτικατ στις 7 Μαίου. (κι έκτοτε η τύχη της αγνοείται...)
Η ταινία είναι γραμμένη σε σενάριο των Deirdre Lorenz και Matthew D. Panepinto, ο οποίος επίσης σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί (δεν μου το βγάζεις απο το μυαλό οτι αυτά γίνονται για οικονομικούς λόγους) είναι μία δραματική ιστορία ενός νεαρού ζευγαριού που ζει στη Νέα Υόρκη και βρίσκεται ξαφνικά να προσπαθεί να ξαναβρεί τη χαμένη του αγάπη στη Σαντορίνη. (να αγαπηθούν μεταξύ τους δηλαδή κι οχι ο καθένας να βρεί άλλον...)
Πλάνα από πολλά σημεία της Σαντορίνης προβάλλονται στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, δίνοντας στην ταινία και την πλοκή της ρομαντικό και συνάμα φυσικό σκηνικό.
Το 'Santorini Blue' προβάλετε στους κινηματογράφους των Ηνωμένων Πολιτειών από την 1η Ιουνίου του 2010. Να πάτε να το δείτε. Αν δεν έρθει στην Ελλάδα πεταχτείτε μεχρι την Νέα Υόρκη να το δείτε. Διαφορετικά, κατεβάστε το απο το ίντερνετ.
Περισσότερες πληροφορίες εδω http://www.tribunact.com/ , http://www.santorinibluethemovie.com/ , http://www.imdb.com/
Α, και παραλίγο να το ξεχάσω, πέραν όλων των άλλων η απόλυτη ελληνίδα στάρ Άννα Βίση γύρισε ενα βίντεο κλίπ της στην Σαντορίνη. Kαι συγκεκριμένα καλντέρα! Και συγκεκριμένα μέσα απο ενα ταχύπλοο. Και πιο συγκεκριμένα του τραγουδιού Leap Of Faith που το λέει με τον Dave Stewart, τον πρώην Eurhythmics, ο οποίος έχει πάρει μερικά κιλάκια και σε κάθε περίπτωση φαίνετε μεγαλύτερος της κ. Βίσση που είναι αξιοθάυμαστο το πως καταφέρνει να διατηρεί το σφρίγος και την νεότητά της παρά την πολύ δουλεια και τα πολλά ξενύχτια τα πολλά τελευταία χρόνια.
Το τραγούδι το λένε Leap Of Faith ενω αμα το προσέξετε καλά στο βάθος φαίνεται κι Μπαρμπα-Μπρίλιος ενα απο τα σκάφη της Ένωσης Λεμβούχων.
Κάποιοι τώρα για όλ αυτά θα πρέπει να είναι πολύ περίφανοι για να διαφημίζουν τα παραπάνω πρώτη μούρη, λες και είναι εκείνοι που κάνανε τα κονέ -για να γυριστούν οι παραπάνω ταινίες- όπως και να έχει πάντως τους συγχωρούμε γιατί είναι καλοί άνθρωποι και αναγνωρίζουν τα λάθη τους.
Σύμφωνα πάντως με άλλες πληροφορίες το ιδανικό σκηνικό για να γυριστούν «ταινίες πάθους» (ετσι τις λένε, οχι πως και οι υπόλοιπες δεν έχουν πάθος) έχουν βρεί στο νησί κορυφαίοι σκηνοθέτες του είδους. Και μπορεί μεν οι ταινίες αυτές να είναι γενικώς ελεεινές, αλλά πάνω στα κεσάτια, ας έρχεται και κανας επαγγελματίας...
