Στη πράξη όμως πρόκειται για την εκχώρηση των υπηρεσιών, των
πηγών και των υδάτινων αποθεμάτων των νησιών στην ΕΥΔΑΠ. Οι συμβάσεις αυτές θα
προβλέπουν: α) χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων μέσω
συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, β) μέριμνα του ελληνικού δημοσίου για τη
δέσμευση δαπανών από προγράμματα, γ) ο συμβαλλόμενος ΟΤΑ θα εκχωρήσει προς την
ΕΥΔΑΠ Νήσων τα πάσης φύσεως τέλη σχετικά με την ύδρευση και την αποχέτευση δ)
το ύψος των εκάστοτε τελών θα προσδιορίζεται με τον επιχειρησιακό σχεδιασμό και
των προβλέψεων κόστους-οφέλους και θα υπόκειται στον έλεγχο του δημοτικού
συμβουλίου.
Αν η ΕΥΔΑΠ παρέμενε σε δημόσιο έλεγχο αυτή η συνεργασία
δεν θα ήταν επιζήμια για τις τοπικές κοινωνίες, καθώς όμως είναι στο πρώτο
«πακέτο» αποκρατικοποιήσεων (ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας) που
προωθείται μπορούμε πολύ εύκολα να συμπεράνουμε τις θα σημάνει για τις ζωές μας
αυτό. Πανάκριβο νερό και αμφίβολης ποιότητας αφού πάντα θα υπεισέρχεται το θέμα
κόστους. Άλλωστε η διεθνής εμπειρία αυτό έχει αποδείξει: ότι δηλαδή όπου
επιχειρήθηκαν αποκρατικοποιήσεις των οργανισμών ύδρευσης, η κατάσταση έγινε
τραγική. Ειδικότερα στη Σύρο που το νερό παράγεται από μονάδες αφαλάτωσης, το
γεγονός αυτό θα εκτοξεύσει στα ύψη τη τιμή του νερού, που σημειωτέον είναι ήδη
υψηλή.
Σαν ΤΕ Συριζα Σύρου με την από 9-11-2012 ανακοίνωση είχαμε
εγκαίρως επισημάνει το τι θα προκαλέσει η λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά
κριτήρια της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης, καταλήγοντας ότι: «ότι η πρόσβαση
στα κοινωνικά αγαθά και τους φυσικούς πόρους καθώς και η συμμετοχή στη λήψη
αποφάσεων για τη διαχείριση τους είναι δικαίωμα για όλους και όλες, η
διαχείριση του φυσικού-κοινωνικού αγαθού που είναι το νερό, δεν μπορεί παρά να
είναι στα χέρια της κοινωνίας, μέσα από σωστά δομημένες αυτοδιοικητικές δομές,
κάτω από δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο».
Η “ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων” δεν μπορεί να
συνεπάγεται ούτε προϋποθέτει σε καμία περίπτωση ξεπούλημα στα ιδιωτικά
συμφέροντα.
Δεδομένου ότι η πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά και τους
φυσικούς πόρους καθώς και η συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων για τη διαχείριση τους
είναι δικαίωμα για όλους και όλες, η διαχείριση του φυσικού-κοινωνικού αγαθού
που είναι το νερό, δεν μπορεί παρά να είναι στα χέρια της κοινωνίας, μέσα από
σωστά δομημένες αυτοδιοικητικές δομές, κάτω από δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο.
Το επόμενο διάστημα θα εργαστούμε συστηματικά, μαζί με
όλους τους ενεργούς κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς για να συμβάλλουμε στη
δημιουργία και ανάπτυξη μαζικών πρωτοβουλιών, ενός ενωτικού μετώπου υπεράσπισης
του νερού σαν δημόσιο και κοινωνικό αγαθό. Φορείς πολιτών, συνδικαλιστικές
οργανώσεις, η αυτοδιοίκηση και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και κινήσεις θα
πρέπει να δώσουν το επόμενο διάστημα μια μεγάλη μάχη για τη μη-ιδιωτικοποίηση
των εταιριών ύδρευσης και την αναζήτηση προοδευτικών και ριζοσπαστικών απαντήσεων
στα ζητήματα διαχείρισης του νερού.