για μια ελπίδα ζούμε...
ή, η αμφισβήτηση είναι βαθύτερη απ όσο νομίζουν κάποιοι...
«Τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς» λέει μια -σοφή- παροιμία, το είπα κι εγώ χθές σχολιάζοντας την στάση των βουλευτών της κυβέρνησης σχετικά με το ασφαλιστικό, για να πάρω την ακόμη πιο σοφή απάντηση «εξαρτάται γιατί τον πλένεις. για να τον καθαρίσεις ή για να τον ασπρίσεις;» Αν τον πλένεις δηλαδή για να τον ασπρίσεις, όντως χαλάς το σαπούνι σου και χαλάς και την μέρα σου, γιατί ο αράπης δεν ασπρίζει -όσο κι αν τον βουρτσίσεις μέχρι να τον γδάρεις- μαύρος γεννήθηκε και μαύρος θα πεθάνει.
«Dead man walking» λένε σήμερα -και γράφουν- για τον Ανδρέα Λοβέρδο πολλοί συνάδελφοι αλλά και “απλοί” άνθρωποι που δεν έχουν δηλαδή ένσημα από την δημοσιογραφία, σε ότι αφορά το πολιτικό του μέλλον (για να μην παρεξηγηθούμε) και δεν έχουν κι άδικο. Καθώς φαίνεται θα ζοριστεί στις επόμενες εκλογές (κι ήταν πρώτος στην περιφέρειά του…)
Καλά, με την κ. Κανέλλη έχετε «κολλήσει»; (που τσακώθηκε με τους δημοσιογράφους του Άλτερ; -εδώ που τα λέμε, ξεπέρασε τα όριά της και τους καταπρόσβαλε τους ανθρώπους-). Από την άλλη, γι αυτό δεν την κάλεσαν; Λόγο του οξύθυμου χαρακτήρα της καθώς και για τια ατάκες της. Μόνο που ξέφυγαν λιγάκι τα πράγματα.. Η συζήτηση πάντως έγινε για το ασφαλιστικό, εγώ όμως έχω ένα καλύτερο, απολαυστικότερο βιντεάκι επί του θέματος, λίγο παλιό, αλλά με εξίσου καλές ατάκες… ειλικρινείς και διαχρονικές.
Συμπληρωματικό για την ελληνική πραγματικότητα. Η παραπάνω φράση είναι «κομμάτι» αλληγορική, θέλει όμως να πεί οτι είναι πολύ πιο ευκολο, σχεδόν νομοτελειακό να προσεγγίζεις στις απόψεις του πρώτου ζώντας στην ελλάδα και λειτουργόντας με τους νομους της εγχώριας κουλτούρας -και αγοράς- παρά του δευτερου που εχει ζήσει -και δουλέψει- χρόνια στο εξωτερικό, και -συνεχίζει να- φέρνει κάτι το αλλιώτικο στην πραγματικότητά μας.
Διότι, είναι άλλο να γράφεις για να ικανοποιείς συγκεκριμένο ακροατήριο κι άλλο να γράφεις γιατί επιμένουν να σε εκπλήσσουν τα πράγματα στην ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό.
Όπως και να το κάνουμε, σημασία στο κάθε τι έχει πως το βλέπεις. Η εμπειρία του εξωτερικού πάντως είναι πολύ μεγάλη υπόθεση.
Βλέπεις για παράδειγμα 10 (λέμε τώρα, είναι περισσότεροι) ανθρώπους να σταματάνε ενα πλοίο διότι έχουνε ορισμένα αιτήματα. Τι σκέπτεσαι; Α) απάντηση : quelle banalite! Μα είναι δυνατό! 10 μαντραχαλάδες να διακόπτουν τις συγκοινωνίες; Β) απάντηση: οι άνθρωποι έχουν σοβαρά αιτήματα και η κυβέρνηση ... «παζαρεύει» με τους κινέζους!
Κάθε πράγμα εξαρτάται απο το πως -και απο που, κυρίως απο που- το βλέπεις...
Σήμερα για παράδειγμα πήγα επίσκεψη για δουλειά στο εργοστάσιο της Santo Wines στον Μονόλιθο όπου για λίγες μέρες κάθε χρόνο γίνεται η παραλαβή και επεξεργασία της ντοματούλας της Σαντορίνης για να παραχθούν πολύ ωραία και νόστιμα προιόντα, όπως ο «κλασικός» και γνώριμος πελτές διπλής απόσταξης στο τσίγκινο τενεκεδάκι του, ο καινούργιος βραβευμένος και πολλά υποσχόμενος πελτές 3πλής απόσταξης στα γυάλινα βαζάκια, τα ολόκληρα ή και τεμαχισμένα αποφλιωμένα τοματάκια που είναι συσκευασμένα στα τενεκεδάκια τους κ.α.
Εκεί λοιπόν μπορείς να δείς 2 πράγματα -ή και πολύ περισσότερα-.
Πολλούς ανθρώπους να δουλευουν σε εναν εντυπωσιακό χώρο (αμα τον βλέπεις για πρώτη φορά σου κάνει εντύπωση) και να επεξεργάζονται ενα ιδιαίτερο προιόν για πολύ λίγες μέρες κάθε χρόνο,
Ενω, άλλος πάλι μπορεί να δεί «γερασμένα» μηχανήματα και ερημικό περιβάλλον... (η θάλλασα εκεί πάντως δίνει σχεδόν πάντα ωραία κύματα..)
Αυτό δεν το ρωτήσαμε, αλλά φαντάζομαι οτι στο παρελθόν θα έχουν επισκεφθεί τον χώρο σχολεία για να δούν τα παιδιά την όμορφη δουλίτσα που γίνεται εκεί και αφορά σε ενα τοπικό προιόν.
Οι πολλές επόμενες αναρτήσεις θα έχουν αποκλειστικά τοπικό, «Θηραικό», κι ενδεχομένως χιουμοριστικό χαρακτήρα.
πολύ αστείο... σε λίγο οι εφημερίδες, μετά τα σιντί και τα κουπόνια για σούπερ μάρκετ θα μοιράζουν και ... ένσημα (να γελάσω ειρωνικά ή να το αφήσω για μετά..;!)
καλή Κυριακή.
