τόσο πολύ που σου κόβει την όρεξη να γράφεις κείμενα (και να δοκιμάζεις την πένα σου...)
ή κόψε μούρη και βγάλε συμπέρασμα
ή ας μου κόψει κι εμένα κανένας κανα τσέκ, κι ας ψάχνομαι μετά....
(θα του αφιερώσω μιαν ανώνυμη συγκινητική ευχαριστήρια επιστολή... )
ή Ελλάς - Ελλήνων - Χορηγών
ή Tasos Mantelis is sponsored by Siemens
ή κουμπάροι Α.Ε.
Τα παιδιά του πάντως τα σπούδασε σε καλά σχολεία στην Αμερική (κατα τα άλλα εξω οι Αμερικάνοι) το καθήκον του το έκανε κι απο κεί και πέρα σκασίλα του. Αυτό άλλωστε καταλαβαίνω “κόβοντας μούρη” απο τις φωτογραφίες όπου είδα τον εν λόγο «κύριο» άνετο και χαμογελαστό, σκεπτόμενο προφανώς τα παραπάνω. Οτι καλά την βόλεψε και πέρα βρέχει. Τι μπορεί να του συμβεί άλλωστε, το πολύ πολύ να του απαγορέψουν την έξοδο απο την χώρα (κι εδω καλά είναι) και να τον επιπλήξει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος...
Και οι πολιτικοί κάνουν λόγο για «κυνική ομολογία»...
Ο κ. Σημίτης θλίβεται. Κι εγω. Εγω να δείς δηλαδή....
Ο κ. Σημίτης αναφέρεται στο έργο της κυβέρνησής του και δεν θέλει να του το «αμαυρώνουν». Κι εγω το ίδιο. Σκέπτομαι την δουλειά μου, κι αυτην πολλών νέων της γενιάς μου που τους την αμαυρώσατε με υποτίμηση...
Ο δε επικεφαλής της αντιπολιτεύσεως λέει οτι «αμαυρώθηκε η σχέση πολίτη – πολιτικού (κόσμου) και υπονομευθηκε η κοινωνική συνοχή»
Κι εγω το ίδιο λέω κι εγω. Υπονομευσατε την κοινωνική συνοχή και κοιτάει ο ένας πως να την πέσει στον άλλον.
Κόρακας κοράκου μάτι βγάζει; δε βγάζει...
Το κακό δεν κόβεται απο μονο του. Άμα δεν φωνάξω εγω κι άλλοι 50 (λέμε τώρα) δεν βλέπω να χουν κανα λόγο οι πολιτικοί να κόψουν τα προνόμιά τους και να σοβαρέψει η κατάσταση (και να «σωθεί και το πολιτικό της σύστημα» τώρα που «σώθηκε η οικονομία»...) Σε αυτην τη χώρα οι πολιτικοί έχουν προνόμια (θεών του Ολύμπου όπως περιέγραψα σε ενα πρόσφατο κειμενάκι) τα οποία δεν εχουν καμιά πρόθεση να περιορίσουν και τα οποία μεταβιβάζονται απο γενιά σε γενιά. Ορισμένοι μάλιστα, σκληροπυρινικοί, τα μεταβιβάζουν στα παιδιά τους γιατί δεν τα λυπoύνται και τα ρίχνουν στην εγχώρια αρένα. Αυτην την δουλειά έμαθαν, αυτην τους διδάσκουν. Προφανώς σκέπτονται «εμπάτε κι εσείς κι οτι προλάβεται...»
Το κακό δεν κόβεται απο μονο του. Άμα δεν θυμώσει και δεν αντιδράσει ο κοσμάκης, κανένας εκεί μέσα δεν πρόκειται και δεν μπορεί να τα βάλει με τον διπλανό του. Γι αυτό οι πολιτικοί που υποστηρίζουν τα περί «κάθαρσης» θα πρέπει να σέβονται τον κοσμάκη που μια ζωή παλευει μπας κι αλλάξει κάτι. Δύσκολο να το υποστηρίξει κανείς ,εδω που τα λέμε, απο την στιγμή που έρχεται σε αντιπαράθεση με τα «κεκτημένα» του.
Δες το κι ετσι...
Δεν είναι αστείο, να βλέπεις τους ίδιους πολιτικούς που έχουν μάθει τον Γερμανό οτι για να κάνει την δουλειά του θα πρέπει να λαδώσει, να ρίξει χρήμα στην Ελλάδα, να ενοχλούνται όταν ο Γερμανός λέει -καθαρά πιά- οτι η Ελλάδα είναι διεφθρμένη χώρα κι οτι «για να κάνεις την δουλειά σου ,εκεί κάτω, πρέπει να δώσεις».
Εδω ταιριάζει το χθεσινό που μου στείλατε, το λίνκ εδω, για το πώς μας βλέπουν οι «ξένοι» και το χειρότερο είναι οτι δεν μπορούμε να αντιδράσουμε και να πούμε «μας δυσφημίζετε, δεν είναι ετσι...» Δυστυχώς, πρώτοι απ όλους οι πολιτικοί έδωσαν το κακό παράδειγμα. Τι περιμένεις να πουν κι οι ξένοι...
why not
Αλήθεια, εάν τελικά τα χρήματα εντοπιστούν (γιατί προφανώς οι λογαρισμοί θα βρεθούν άδειοι) θα ήταν μια ωραία ιδέα να τα βαζατε στα άλλα ταμεία, αυτά που έχουν ανοιχτεί για την σωτηρία της Ελλάδας. θα ήταν μια ωραία συμβολική κίνηση... "Απο την τσέπη του Τάσου για την σωτηρία της Ελλάδας" .. πολύ θα συγκινούνταν οι ευρωπαίοι με κάτι τέτοια....
Τώρα ακούω οτι στις 18 Ιουνίου δήλωσε οτι θα παραιτηθεί ο Φινλανδός πρωθυπουργός διότι φέρεται αναμεμειγμένος σε σκάνδαλο. Για φαντάσου πως κυβερνάνε και κυβερνιούνται σε κείνη τη χώρα για να παραιτείται ο πρωθυπουργός, να μπαίνει άλλος στην θέση του και η ζωή να συνεχίζεται ήρεμα και ομαλά.
Άσχετο, αλλά στην 75η θέση βρίσκεται η Αθήνα σε οτι αφορά τη ποιότητα ζωής των κατοίκων της. «Ετσι την κάνανε οι πολιτικοί την πόλη» λένε οι κάτοικοί της και δεν έχουν κι άδικο. Κι απο την άλλη δεν μπορείς να μην σκέφτεσαι οτι αν σε ολόκληρο τον κόσμο έχει υποτιμηθεί η αγορά ακινήτων, πόσο μάλλον όμορφων σπιτιών σε όμορφα περιβάλλοντα, τι να σκεφτείς μετά για την τσιμεντούπολη της πρωτευουσας; και πως να την κοστολογήσεις την υποτίμηση;... Απλά, προσπαθείς να βλέπεις τα πράγματα με αισιοδοξία...
