Τι ψηφήσαμε και γιατί,
τι θα ψηφίσουμε και γιατί, ποιοι πολιτικοί μας αρέσουν και γιατί (και να η
λίστα με τα ονόματα..), ποιοι δεν μας αρέσουν και γιατί (άλλη πάλι λίστα με
ονόματα..), ποια κόμματα μας αρέσουν και γιατί, τι δουλειά κάνουμε, αν κάνουμε,
και … γιατί..
Χθές πάντως, κι
απαντώντας στις -παραπάνω- ερωτήσεις κυρίας που με κάλεσε για να της τις
απαντήσω για λογαριασμό εταιρίας δημοσκόπησης, με πιάσανε τα .. γέλια. Και
κυρίως για τον τρόπο που με ρωτούσε. Ουδέτερα, τυπικά και κοφτά. Τι ψηφίσατε;
Τι θα ψηφίσετε; Γιατί; Πως σας φαίνεται αυτός; Εκείνος; Ο άλλος; κλπ.. Τόσο
κοφτά δε, που η διαδικασία μου έφερε στο μυαλό κάτι σαν .. ανάκριση! ή σαν ..
κατάθεση και στα γρήγορα των πολιτικών (μου) πεποιθήσεων!
Εδώ που τα λέμε, δεν
είναι κι ευκολο -να το πεις; ή έστω καθημερινή διαδικασία- να σε παίρνει κανείς
τηλέφωνο και να σε ρωτάει, και μάλιστα “στα γρήγορα”, τι ψήφισες, τι θα
ψηφίσεις και γιατί… Όσο να ναι ξαφνιάζεσαι. Αναρωτιέσαι κι εσύ ο ίδιος δηλαδή,
ως δείγμα! Ποιος είμαι; τι έκανα; (και γιατί..) τι κάνω; (και γιατί..) τι θα
κάνω (και γιατί..) ποιοι μου αρέσουν; (πόσο, και γιατί..) ποιοί δεν μου αρέσουν
(πόσο και γιατί..) κ.ο.κ.
Οι δημοσκοπήσεις αυτού
του περιεχομένου δηλαδή, πέρα από το χρήσιμο των απαντήσεων για αυτούς που τις
κάνουν και προκειμένου να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, αποτελούν κι ένα είδος
“καθρέφτη” γι αυτόν που καλείται να τις απαντήσει….
Ή, αν το θέλετε
αποτελούν ένα είδος .. πολιτικής ψυχανάλυσης και “στα γρήγορα”.
Τόσο πολύ, που
κλείνοντας το τηλέφωνο, (ενδέχεται και να..) το ξανασκέφτεσαι. Τι είπα, τι
δήλωσα, και γιατί; Είναι όντως έτσι τα πράγματα με μένα, και γιατί; Αυτά όντως
έκανα, πρόκειται να κάνω, και γιατί… Σε θέτουν δηλαδή, και λίγο παραπάνω αν το
σκεφτείς, ενώπιων των ευθυνών και των υποχρεώσεών σου ως πολίτη….
Χθές, και κάπου προς το
τέλος των ερωτήσεων, με πιάσανε τα γέλια. Σκέφτηκα και ρώτησα, έχει πολύ ακόμα;
(δρόμο Παπαστρούμφ…) με αποτέλεσμα να “επηρεάσω” και την ευγενική κυρία που με
ρωτούσε και να γελάμε παρέα…
Η έρευνα, τελικά,
ολοκληρώθηκε, κι απ ότι φάνηκε, έκανε και στις .. δυό μας καλό!
Μπορεί και να είναι αυτό
που λένε, εργασία και χαρά!
Α, εν τω μεταξύ, ξέχασα
και την .. κορυφαία ερώτηση σχετικά με το σε ποιον πολιτικό “χώρο” αισθανόμαστε
ότι ανήκουμε….
Η ερώτηση είχε ως εξής :
που αισθάνεστε ότι ανήκετε; στην δεξιά; στην αριστερά; στο κέντρο; στην
κεντροδεξιά; στην κεντροαριστερά; (πόσο light και ευπροσάρμοστος
δηλαδή άνθρωπος αισθάνεστε ότι είστε πολιτικά…) στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο;
αλλού; ή πουθενά;
Σας παρακαλώ, επειδή μου
τα είπατε γρήγορα και μπερδεύτηκα και αποπροσανατολίστηκα, σας παρακαλώ, μήπως
μπορείτε να μου τα ξαναπείτε, αργά αργά και καθαρά, μπας και καταλάβω που βρίσκομαι;
απάντησα στην ευγενική κυρία.
Βεβαίως, να σας τα ξαναπώ,
μου απάντησε εκείνη, κι ενώ ήταν έτοιμη να μου αναφέρει τους .. χώρους από την
αρχή, την διέκοψα για να την ενημερώσω καθώς και να την διευκολύνω, λέγοντάς της,
μην κουράζεστε, ξέρω (νομίζω τουλάχιστο..) που βρίσκομαι, εδώ, και της δηλώνω που, πλήν όμως,
για τους υπόλοιπους δεν γνωρίζω που (θεωρούν ότι…) βρίσκονται….
Συμπερασματικά πάντως,
νομίζω ότι ήταν η πιο … μπερδευτική ερώτηση, εάν όχι η πιο ξεπερασμένη…
