Αυτά, κατά την γνώμη μας,
ήταν τα συμπεράσματα της πολύ όμορφης και ενδιαφέρουσας συζήτησης που
διοργάνωσε και φιλοξένησε το μεσημεράκι του Σαββάτου 15 Σεπτεβρίου, το
εστιατόριο Σελήνη στον Πύργο της Σαντορίνης με βασικούς προσκεκλημένους –
ομιλητές, ανθρώπους που έχουμε εκτιμήσει για τις γνώσεις τους, το στυλ τους, και
τις πληροφορίες σχετικά με το φαγητό και τις γεύσεις που μας έχουν μεταδώσει
και μας έχουν συντροφέψει πολλά και όμορφα μεσημέρια μέσω των κειμένων τους. Tον
γνωστό από την υπογραφή του ως «Επίκουρος» σε περιοδικά του ομίλου της «Ελευθεροτυπίας»
Αλβέρτο Αρούχ, την καλή μαγείρισσα, δημοσιογράφο και συγγραφέα με αντικείμενο
την μαγειρική και τις γεύσεις, Θάλεια Τσιχλάκη, την μεταφράστρια και
επιμελήτρια κειμένων γαστρονομίας Νατάσα Μοράκη, καθώς και τον γνωστό από την πρωτοβουλία
του να διοργανώσει την Santorini Biennale
2012, Κίκο Παπαδόπουλο.
Το θέμα της συζήτησης
και του πεδίου για ελεύθερη σκέψη και προβληματισμό, ήταν «η μαγειρική ως
τέχνη» ενώ αποδέκτες της πρόσκλησης ήταν εστιάτορες και chef
με έδρα την Σαντορίνη.
«Αποδόμηση, σουρεαλισμός
, χιούμορ , συμβολισμοί…» ήταν μερικές από τις λέξεις – έννοιες που με μεγάλη
άνεση χρησιμοποίησε στην πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία του ο Αλβέρτος Αρούχ,
προσεγγίζοντας για μια ακόμη φορά με πολύ ενδιαφέροντα τρόπο ένα από τα αγαπημένα
του θέματα, τις γεύσεις της κουζίνας σε συνδιασμό με την τέχνη. Και, πως η μια συμπορεύεται
με την άλλη, δημιουργώντας ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα!
Από την ομιλία του κ. Αρούχ,
παρέλασαν, μάγειροι, καλλιτέχνες, φιλόσοφοι, συγγραφείς, ποιητές, chef,
εύκολες και δύσκολες στην προσέγγισή τους προσωπικότητες,
εστιατόρια και κουζίνες
εγχώριες και διεθνείς, .. άνθρωποι, τόποι και γεύσεις αναφέρθηκαν με τρόπο
μοναδικό και με στόχο οι μάγειροι να εμπνευστούν ακόμη καλύτερες δημιουργίες κι
όσο για μας εμάς του υπόλοιπους, τους αποδέκτες των προτάσεών τους, να μην διστάζουμε
να δοκιμάζουμε με ενθουσιασμό νέα πιάτα, έχοντας υπόψη ότι η μαγειρική,
παραδοσιακή ή δημιουργική, είναι τέχνη!
Όπως άλλωστε ανέφερε ο
κ. Αρούχ, «η μαγειρική είναι τέχνη, και η παιδεία στο φαγητό, αποκτιέται..». Το
πώς, βέβαια, είναι θέμα προσωπικό, κι εναπόκειται στην … όρεξη καθώς και στην
διάθεση για δοκιμές, του καθενός!
Η κουζίνα είναι τέχνη κι
όποιος θέλει, (και) μπορεί να την βλέπει έτσι!
Άπαντες οι συμμετέχοντες
κατέληξαν στο παραπάνω «απλό» συμπέρασμα, κρίνοντας δε πως πρόκειται για τέχνη εφήμερη
-σε ότι αφορά αυτό καθαυτό το αντικείμενο της- πλήν όμως διαχρονική, μιας και οι
γεύσεις και οι ουρανίσκοι μας έχουν γερή μνήμη. Ποιός άλλωστε θα μπορούσε να
πεί ότι δεν θυμάται με συγκίνηση γεύσεις αγαπημένες, φτιαγμένες και
προσφερμένες από χέρια αγαπημένα, ή τις γνωστές και ως γεύσεις και μαγειρικές
της μαμάς;..
Το φαγητό είναι τέχνη,
απεφάνθησαν, λοιπόν, οι ειδικοί, κι εμείς δεν έχουμε κανέναν λόγο να διαφωνήσουμε….
Μάλιστα, τώρα που το σκέπτομαι,
είναι τέχνη και μάλιστα από αυτές που μπορούμε να απολαμβάνουμε όλες μας τις αισθήσεις. Να αγγίξουμε, να μυρίσουμε, να δοκιμάσουμε, ακόμη και να
ακούσουμε. Ποιος άλλωστε δεν έχει τους δικούς του αγαπημένους ήχους της
κουζίνας; Είτε πρόκειται για δυό ταπεινά αυγά «μάτια» που τηγανίζονται σε ένα
υπαίθριο «γκαζάκι – τηγάνι», ή ενός κελύφους οστρακοειδούς που σπάει για να
αποκαλύψει το ζουμερό περιεχόμενό του…
Με το τέλος των ομιλιών,
δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι γευστικές δοκιμές εντυπωσιακών στην παρουσίαση
και στις γεύσεις τους πιάτων που είχαν ετοιμάσει οι σεφ του «Σελήνη» με την
καθοδήγηση και την επιμέλεια του ιδιοκτήτη του, βραβευμένου μάγειρα και επιχειρηματία,
Γιώργου Χατζηγιαννάκη…
