Κατα καιρούς -πολιτικοποιημένοι- φίλοι με ρωτούν αν είδα την φτωχή εικόνα της Αμερικής στο Λας Βέγκας. Οχι. Ούτε άστεγους είδα, ούτε ζητιάνους, ούτε πεινασμένους, ούτε αλκοολικούς. Εδω δεν είμαι σίγουρη για το εάν είδα τζογαδόρους... γιατί, εδω που τα λέμε, πόσο να παίζει και να χάνει κανείς. Όλα έχουν κι ενα όριο. Στο Λας Βέγκας είδα πολλούς τουρίστες. Για την ακρίβεια πολλούς κοντούς και μαυριδερούς τουρίστες που μάλλον για Πακιστανοί μου φάνηκαν. Αφού, άνοιγε η πόρτα του ασανσέρ στα ξενοδοχεία, κι έβγαιναν απο μέσα καμμιά τριανταριά Πακιστανοί σύν τις γυναίκες και τα παιδάκια τους. Εγω δε με απορία τους παρατηρούσα να βγαίνουνε, και να βγαίνουνε και να βγαίνουνε και υπολόγιζα πότε θα τελειώσει το πακέτο. Ήμουν δε έτοιμη να τους φωνάξω «μουσάραφ, μουσάραφ» μπάς και δω πόσοι θα χαμογελάσουν με ενθουσιασμό...
Στο Λας βέγκας πάντως, φτώχεια και πείνα και ζητιανιά δεν είδα. Αρκετά κλειστά μαγαζιά είδα, και ορισμένους πωλητές που μου έλεγαν οτι οι πωλήσεις και οι τζίροι εχουν πέσει αισθητά. Επίσης είδα πολλά σπίτια κλειστά, απο τα οποία οι ιδιοκτήτες-δανειολήπτες «την είχαν κάνει» γιατί "στράβωσαν" που έπεσαν οι τιμές των σπιτιών τους κι αποφάσισαν να τα εγκαταλείψουν απ' το να πληρώνουν ενα σορό λεφτά σε δόσεις. Παρ όλα αυτά όμως, η πόλη συνεχίζει και χτίζεται και να επεκτείνεται προς όλες τις κατευθύνσεις, σαν να χορευει εναν τρελλό χορό και να μην ακούει κανέναν απο αυτούς που λένε οτι με τέτοιο ρυθμό θα πέσουν ακόμη περισσότερο οι τιμές σπιτιών και ενοικίων. Αυτό άλλωστε αποτελεί μια κατα κανόνα, σωστή θεωρία.
Και για να κλείσω όπως ξεκίνησα,
Οχι. Ούτε άστεγους είδα, ούτε ζητιάνους, ούτε πεινασμένους, ούτε αλκοολικούς.
Πολύ πιθανό γιατί αν δεν εχεις λεφτά σε αυτην την πόλη δεν σε αφήνουνε ζητιανευεις εξω απο το «Σίζαρς» (ούτε και πουθενά αλλού φυσικά) αλλά σε κάνουνε πακέτο και σε στέλνουνε απο κεί που ήρθες. Η πόλη ολόκληρη είναι τουριστική, φωταγωγημένη και στολισμένη, και δεν ανέχετε παραφωνίες στο λαμπερό σκηνικό της.
Με δυό λόγια, στο Λας Βέγκας οχι, αλλά αν βγείς ελαφρώς παραέξω, θα πάρει το μάτι σου οικισμούς απο τροχόσπιτα.
Στο Λας βέγκας πάντως, φτώχεια και πείνα και ζητιανιά δεν είδα. Αρκετά κλειστά μαγαζιά είδα, και ορισμένους πωλητές που μου έλεγαν οτι οι πωλήσεις και οι τζίροι εχουν πέσει αισθητά. Επίσης είδα πολλά σπίτια κλειστά, απο τα οποία οι ιδιοκτήτες-δανειολήπτες «την είχαν κάνει» γιατί "στράβωσαν" που έπεσαν οι τιμές των σπιτιών τους κι αποφάσισαν να τα εγκαταλείψουν απ' το να πληρώνουν ενα σορό λεφτά σε δόσεις. Παρ όλα αυτά όμως, η πόλη συνεχίζει και χτίζεται και να επεκτείνεται προς όλες τις κατευθύνσεις, σαν να χορευει εναν τρελλό χορό και να μην ακούει κανέναν απο αυτούς που λένε οτι με τέτοιο ρυθμό θα πέσουν ακόμη περισσότερο οι τιμές σπιτιών και ενοικίων. Αυτό άλλωστε αποτελεί μια κατα κανόνα, σωστή θεωρία.
Και για να κλείσω όπως ξεκίνησα,
Οχι. Ούτε άστεγους είδα, ούτε ζητιάνους, ούτε πεινασμένους, ούτε αλκοολικούς.
Πολύ πιθανό γιατί αν δεν εχεις λεφτά σε αυτην την πόλη δεν σε αφήνουνε ζητιανευεις εξω απο το «Σίζαρς» (ούτε και πουθενά αλλού φυσικά) αλλά σε κάνουνε πακέτο και σε στέλνουνε απο κεί που ήρθες. Η πόλη ολόκληρη είναι τουριστική, φωταγωγημένη και στολισμένη, και δεν ανέχετε παραφωνίες στο λαμπερό σκηνικό της.
Με δυό λόγια, στο Λας Βέγκας οχι, αλλά αν βγείς ελαφρώς παραέξω, θα πάρει το μάτι σου οικισμούς απο τροχόσπιτα.