Για την κρίση δεν μιλάμε μόνο, την ζούμε.

Μόνο λίγες δεν είναι οι φορές που ακούμε τις τελευταίες μέρες για απολύσεις εργαζομένων, για περικοπή ωρών και ημερών εργασίας και γενικότερα για αλλαγές στον τρόπο εργασίας των εργαζόμενων στην Σαντορίνη.

Λόγο της φυσιογνωμίας του νησιού, της εποχικότητας δηλαδή των επιχειρήσεων, η πλειονότητα των κατοίκων της Σαντορίνης γνωρίζει τον χρυσό εμπορικό κανόνα που θέλει τις επιχειρήσεις να χρησιμοποιούν το προσωπικό που οριακά καλύπτει τις κατά καιρούς ανάγκες τους.

Όμως, τις τελευταίες μέρες έχουμε γίνει γνώστες περιστατικών όπου μόνιμοι κάτοικοι του νησιού έχουν απολυθεί από τις δουλειές τους, στις οποίες εργαζόντουσαν καθ’όλη την διάρκεια του χρόνου και μάλιστα όπως πληροφορηθήκαμε ύστερα από πολλά χρόνια εργασίας.

Δυστυχώς, σε κάθε περίπτωση η απάντηση από πλευράς επιχείρησης έχει να κάνει με την "κρίση". Άλλωστε, απενοχοποιημένα πια, οι επιχειρήσεις μικρές και μεγάλες με αφορμή την κρίση βρίσκουν το περιθώριο να προχωρήσουν σε ανακατατάξεις στις οποίες σε κάθε άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσαν να προχωρήσουν.

Μέχρι στιγμής και σε τοπικό επίπεδο, από πλευράς παρατάξεων της Αριστεράς δεν έχει υπάρξει τοποθέτηση στο φαινόμενο, κάτι που σίγουρα θα βοηθούσε στο να κατανοήσουμε και να διαχειριστούμε καλύτερα ,από την πλευρά στην οποία ανήκει ο καθένας, την κατάσταση.