Πέμπτη, Οκτωβρίου 15, 2015

Γ. Χατζημάρκος από τις Βρυξέλλες: «Δεν είναι θέμα αλληλεγγύης η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού» - ομιλία του Περιφερειάρχη σε εκδήλωση της CPMR για το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Π.Ν.Α.,

«Με ενοχλεί και με προσβάλει η χρήση του όρου “αλληλεγγύη”, γιατί με κάνει να αισθάνομαι επαίτης, για ένα ζήτημα που δεν αποτελεί δομικό θέμα της δικής μου Περιφέρειας, σε ένα χώρο που δεν μου έχει αναγνωρίσει ακόμη ότι είμαι μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας».
Η φράση αυτή του Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου, προκάλεσε αίσθηση  στην διάρκεια  εκδήλωσης  «Migration: An Active Role for Regions and Cities» ( Μετανάστευση: Ένας Ενεργός Ρόλος για Περιφέρειες και Πόλεις), που έγινε το απόγευμα της Τετάρτης στις Βρυξέλλες,  στο κτήριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  και στην οποία ήταν μεταξύ των κεντρικών ομιλητών.

Η εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο του θεσμού «OPEN DAYS - Ευρωπαϊκή εβδομάδα των περιφερειών και των πόλεων για την μετανάστευση» που διοργανώθηκε για 13η φορά φέτος,  από την CPMR  (Διάσκεψη των Παράκτιων Περιφερειών της Ευρώπης), με την συμμετοχή εκπροσώπων Περιφερειών που αντιμετωπίζουν κατά κύριο λόγο το μεταναστευτικό πρόβλημα, όπως η Σικελία, η Καλαβρία, η Καταλονία και άλλες.

Ο Περιφερειάρχης, παρουσίασε  ποσοτικά και συγκριτικά στοιχεία που αφορούν τις μεταναστευτικές ροές στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και ζήτησε να υπάρξει ουσιαστική βοήθεια της Περιφέρειας  από πλευράς της Ευρώπης  για την διαχείριση του προβλήματος , όχι όμως υπό την μορφή «αλληλεγγύης», που παραπέμπει σε επαιτεία, αλλά ως  κομμάτι της κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής, για ένα μείζον ευρωπαϊκό πρόβλημα.
«Με ενοχλεί προσωπικά πάρα πολύ η χρήση του όρου solidarity (αλληλεγγύη) από πλευράς της Ευρώπης. Με ενοχλεί γιατί με κάνει να αισθάνομαι επαίτης σε ένα χώρο που δεν μου έχει αναγνωρίσει ακόμη ότι είμαι μέλος αυτής της ευρωπαϊκής  οικογένειας. Οι Περιφέρειες της Ευρώπης οι οποίες δέχονται τις μεταναστευτικές ροές δεν ζητούν βοήθεια δίκην επαίτη. Το να σταθείς δίπλα σε μια περιοχή η οποία έχει ένα πρόβλημα, μπορείς να το κάνεις, μπορείς και να μην το κάνεις. Αυτό, ναι,  είναι αλληλεγγύη. Το να αναγνωρίσεις όμως  ότι είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα, άρα δεν είναι πρόβλημα μόνο του άλλου, τότε δεν είναι θέμα αλληλεγγύης.  Απαιτείται να  χτίσεις μια πολιτική δική σου. Όταν χτίζεις κάτι δικό σου, δεν χρειάζεται αλληλεγγύη για να το κάνεις» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Χατζημάρκος και πρόσθεσε:  
«Δεν πρόκειται για ένα δομικό πρόβλημα αυτών των Περιφερειών Αυτοί οι οποίοι περνούν τη θάλασσα του Αιγαίου, περνούν τα ελληνικά σύνορα. Το όνειρό τους δεν είναι να ζήσουν στην Ελλάδα με τα τόσα δημοσιονομικά προβλήματα.  Θέλουν να πάνε στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Ποιανού πρόβλημα είναι αυτό; Αυτού που τους υποδέχεται; Θα το δεχτώ μέχρι ενός σημείου. Αλλά δεν πρόκειται να δεχτώ ότι  εγώ φταίω γιατί μετακινούνται πληθυσμοί για πρώτη φορά μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε τέτοιο μέγεθος, με τέτοια ένταση και σε αυτή την έκταση. Δεν φταίω εγώ για το πρόβλημα, δεν είναι δομικό, εσωτερικό πρόβλημα της δικής μου Περιφέρειας και των δικών μου νησιών και – ξαναλέω – δεν είμαι επαίτης, ούτε στις Βρυξέλλες, ούτε στην πρωτεύουσα της δικής μου χώρας, στην Αθήνα,  για να ζητάω ελεημοσύνη».

Αναφερόμενος  δε στην οικονομική βοήθεια που πρέπει να δοθεί στις Περιφέρειες για το μεταναστευτικό, ο Περιφερειάρχης ξεκαθάρισε ότι η συζήτηση γίνεται για  επιπλέον πόρους και όχι για κονδύλια από τα υφιστάμενα περιφερειακά προγράμματα.
«Θα είναι εξαιρετικά υποκριτικό να πει κάποια στιγμή η Ευρώπη, ή και κράτος μέλος ακόμη, ότι μια Περιφέρεια η οποία έχει να διαχειριστεί το  πρόβλημα των μεταναστευτικών ροών, έχει στο περιφερειακό της πρόγραμμα κατανεμημένους πόρους και μπορεί παίρνοντας από αυτούς να διαχειριστεί και αυτό το πρόβλημα» ανέφερε και προειδοποίησε: « Να ξέρετε ότι  αυτό δεν πρόκειται να το δεχτώ»


Καταλήγοντας, κάλεσε την Ευρώπη στα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και κοντά στις ιδρυτικές αρχές και αξίες της , όσον αφορά το προσφυγικό ζήτημα, παρά τις διαφορετικές φωνές που υπαγορεύονται από τις εθνικές ατζέντες ορισμένων χωρών, τονίζοντας πως  «εμείς δεν μπορούμε να πάψουμε να είμαστε ο χώρος ο οποίος γέννησε το φως. Αναφέρομαι στην Ευρώπη. Και θα προστατεύσουμε αυτό ακριβώς: ότι εδώ γεννήθηκε το φως και αυτή η οικογένεια, η ευρωπαϊκή οικογένεια, ιδρύθηκε για να προστατεύσει αυτό το φως».