αναφορά Συρμαλένιου για την μίσθωση νησίδων στις Κυκλάδες

Σύμφωνα με το κείμενο της αναφοράς του βουλευτή των Κυκλάδων του Συριζα Νίκου Συρμαλένιου σχετικά με την «μίσθωση νησίδων στις Κυκλάδες» αναφέρεται οτι,

Σε μακροχρόνια μίσθωση ελληνικών νησίδων προσανατολίζεται η κυβέρνηση, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις σε διεθνή ΜΜΕ του πρωθυπουργού και των εκπροσώπων του ΤΑΙΠΕΔ, αλλά και από δημοσιεύματα του εγχώριου τύπου.

Σύμφωνα με αυτά, το ΤΑΙΠΕΔ έχει εντοπίσει περίπου 40 νησιά, κατόπιν εξέτασης ενός καταλόγου 562 νησιών από τα 6.000 που βρίσκονται υπό ελληνική κυριαρχία, τα οποία μπορούν να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία υψηλού επιπέδου τουριστικών θερέτρων με ενοικίασή τους από 30 έως 50 χρόνια.

Στις νησίδες αυτές περιλαμβάνονται και 13 που ανήκουν διοικητικά στις Κυκλάδες, ενώ πρόσφατα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι στα προς μίσθωση νησιά περιλαμβάνεται και ο χώρος ιστορικής μνήμης της Μακρονήσου.

Από μια πρώτη παρατήρηση του προτεινόμενου προς μίσθωση χαρτοφυλακίου, προκύπτουν σοβαρά ερωτήματα σε σχέση με τον τρόπο επιλογής των νησίδων, τον οποίο χαρακτηρίζει προχειρότητα και έλλειψη μελέτης, αλλά και σε σχέση με το επιδιωκόμενο οικονομικό όφελος, το οποίο σε αρκετές περιπτώσεις είναι αμελητέο.

Όσον αφορά το ερώτημα περί προχειρότητας, αναφέρουμε ενδεικτικά και ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, τη βραχονησίδα Δρακονήσι, η οποία περιλαμβάνεται στον κατάλογο, χωρίς προηγούμενη μελέτη του Ειδικού Χωροταξικού της Τήνου. Παράλληλα, ορισμένες νησίδες περιλαμβάνονται στους υπό κήρυξη αρχαιολογικούς χώρους, τόσο λόγω επίγειου όσο και λόγω ενάλιου αρχαιολογικού πλούτου.

Επίσης, τα 11 από τα 13 νησιά των Κυκλάδων που περιλαμβάνονται στον κατάλογο ανήκουν στη Ζώνη Ειδικής Προστασίας για τη διατήρηση των Πουλιών του δικτύου ΝΑΤURA 2000. Συνεπώς, οποιαδήποτε δραστηριότητα στις νησίδες αυτές εμπίπτει στη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης.

Παράλληλα, οι περισσότερες νησίδες δεν μπορούν να αξιοποιηθούν για τουριστικές εγκαταστάσεις, είτε λόγω μεγέθους, είτε λόγω διαμόρφωσης (απόκρημνοι βράχοι, μικρό ύψος σε σχέση με τον θαλάσσιο ορίζοντα, πολύ μικρό μέγεθος νησίδας κ.ά.).

Η εγκατάσταση τουριστικών ή άλλων μεγάλων εγκαταστάσεων στις νησίδες, θα οδηγήσει στην ολοσχερή καταστροφή τους, λόγω της πολύ μικρής έκτασης των νησίδων και της απώλειας του βασικού τους οικολογικού χαρακτηριστικού το οποίο είναι η απουσία ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Όσον αφορά τέλος την σχεδιαζόμενη τουριστική αξιοποίηση της Μακρονήσου, εάν αληθεύουν τα σχετικά δημοσιεύματα, πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου καταπάτηση της Απόφασης του Υπουργείου Πολιτισμού, επί υπουργίας Μελίνας Μερκούρη, που χαρακτηρίζει το ολόκληρο το νησί, ως τόπο ιστορικής μνήμης.