Aυτό που αδυνατεί να κάνει το κράτος (καλά, εδω που φτάσαμε, οτι ήταν να κάνει το'κανε..) το ζητά ουσιαστικά απο τους πολίτες του. Για το Ελληνικό μιλάμε..
Δεν πάνε πολλές ώρες που κάπως, κάπου, άκουσα οτι εντέχνως το κράτος καλλιεργεί κλίμα εξόδου απο την χώρα των μεταναστών. Αυτό που δεν μπόρεσε δηλαδή να ελέγξει στην είσοδο και διαμονή τους, το ζητάει ουσιαστικά απο τους έλληνες πολίτες του.
Κι επειδή το κλίμα το συνομοσιολογικό δεν είναι το φόρτε μου, βλέπω τα πράγματα πιο απλά.
Αρκετοί οικονομικοί μετανάστες βλέπουν οτι δουλεύοντας πλέον στην Ελλάδα έρχονται "ίσα βάρκα ίσα γυαλό" και δεν περισσεύει "σάλιο" για αποταμίευση (αυτό είναι άλλωστε και το νόημα της παρουσίας τους εδω, πέρα απο την πρώτη ανάγκη της επιβίωσης) κι είναι πολύ πιθανό να αποφασίσουν να γυρίσουν στις πατρίδες τους, όπου μπορεί μεν να παίρνουν λιγότερα χρήματα αλλά θα έχουν και λιγότερα έξοδα. Λογικό; Λογικό. Πόσο μάλλον όταν μια χώρα φτωχαίνει (απο κει που ήτανε καβάλα στο άλογο) και δεν μπορεί να δώσει τα μεροκάματα και τα κέρδη που έδινε..
Οι δε Έλληνες, πως να αντιδράσουν; απο την στιγμή που όλο και περισσότεροι δυσκολεύονται να πληρώνουν υπαλλήλους και κοιτάζουν να βολεύονται στην δουλειά "αναμεταξύ τους". Κουνάνε το μαντίλι, κι αναλογίζονται τις περιόδους της καλής οικονομίας....
Το καινούργιο όμως είναι πως η έξοδος των αλλοδαπών με τα ίδια δικαιώματα (σε μεροκάματα, ένσημα, ασφάλιση, παροχές υγείας κλπ) μετατρέπεται σε είσοδο μεταναστών (ε, αφού τους αφήνουνε..) με ή και χωρίς καθόλου δικαιώματα. Κατάμαυρη -κυριολεκτικά..- δηλαδή εργασία, κρυφτούλι με τις Αρχές (δεν εργάζεται, περαστικός είναι) καθώς και μπόλικοι μετανάστες (πρόκειται για νέες αφίξεις..) που λειτουργούν εντελώς τυχοδιωκτικά, μιας και δεν έχουν σκοπό να ξεκινήσουν μια "νέα ζωή" στην Ελλάδα, ούτε να κάνουν οικογένειες, ούτε να μεγαλώσουν παιδιά, αλλά να εκμεταλλευτούν τις υφιστάμενες οικονομικές συνθήκες κι αύριο να κυνηγήσουν την επόμενη ευκαιρία του χάρτη.
Συνθήκες και συνήθειες εργασίας που διαμορφώνονται, που μόνον καλές δεν μπορεί να χαρακτηριστούν....
Όσο για την περιβόητη "τουριστική περίοδο" ποιός διαφωνεί οτι όλοι στο ίδιο (άντε παρόμοιο) καζάνι βράζουμε κι οτι οι -πολύ- καλές εποχές έχουν περάσει, έστω για τους συντριπτικά περισσότερους..
Με το ξεκίνημα της φετινής καλοκαιρινής περιόδου είναι εμφανές, σύμφωνα και με τα όσα μας λένε οι έμποροι του νησιού, οτι η αγοραστική δύναμη των επισκεπτών έχει μειωθεί αισθητά, το «επίπεδο» έχει πέσει όπως αναφέρουν κάποιο άλλοι, ενώ το στοίχημα μοιάζει φέτος περισσότερο παρά ποτέ να κρίνεται στις πιέσεις από τα πάγια έξοδα καθώς και αυτά που προκύπτουν.
Τέλος, επιχειρήματα του τύπου «φέτος θα έχουμε περισσότερο κόσμο λόγο των αναταραχών στην Μέση Ανατολή» φαίνεται ότι δεν κατορθώνουν να δημιουργήσουν κλίμα αισιοδοξίας. Λογικό είναι άλλωστε να σκεφτεί κανείς ότι ο επισκέπτης που πάει κατά που φυσάει «ο άνεμος της ειρήνης» κι όχι ο συνειδητός επισκέπτης, δεν είναι ο «καλός» επισκέπτης.
Η λογική δηλαδή του «τι Σάμος τι Κρήτη» δεν είναι αυτή που ευνοεί τον καλό τουρισμό…
Δεν πάνε πολλές ώρες που κάπως, κάπου, άκουσα οτι εντέχνως το κράτος καλλιεργεί κλίμα εξόδου απο την χώρα των μεταναστών. Αυτό που δεν μπόρεσε δηλαδή να ελέγξει στην είσοδο και διαμονή τους, το ζητάει ουσιαστικά απο τους έλληνες πολίτες του.
Κι επειδή το κλίμα το συνομοσιολογικό δεν είναι το φόρτε μου, βλέπω τα πράγματα πιο απλά.
Αρκετοί οικονομικοί μετανάστες βλέπουν οτι δουλεύοντας πλέον στην Ελλάδα έρχονται "ίσα βάρκα ίσα γυαλό" και δεν περισσεύει "σάλιο" για αποταμίευση (αυτό είναι άλλωστε και το νόημα της παρουσίας τους εδω, πέρα απο την πρώτη ανάγκη της επιβίωσης) κι είναι πολύ πιθανό να αποφασίσουν να γυρίσουν στις πατρίδες τους, όπου μπορεί μεν να παίρνουν λιγότερα χρήματα αλλά θα έχουν και λιγότερα έξοδα. Λογικό; Λογικό. Πόσο μάλλον όταν μια χώρα φτωχαίνει (απο κει που ήτανε καβάλα στο άλογο) και δεν μπορεί να δώσει τα μεροκάματα και τα κέρδη που έδινε..
Οι δε Έλληνες, πως να αντιδράσουν; απο την στιγμή που όλο και περισσότεροι δυσκολεύονται να πληρώνουν υπαλλήλους και κοιτάζουν να βολεύονται στην δουλειά "αναμεταξύ τους". Κουνάνε το μαντίλι, κι αναλογίζονται τις περιόδους της καλής οικονομίας....
Το καινούργιο όμως είναι πως η έξοδος των αλλοδαπών με τα ίδια δικαιώματα (σε μεροκάματα, ένσημα, ασφάλιση, παροχές υγείας κλπ) μετατρέπεται σε είσοδο μεταναστών (ε, αφού τους αφήνουνε..) με ή και χωρίς καθόλου δικαιώματα. Κατάμαυρη -κυριολεκτικά..- δηλαδή εργασία, κρυφτούλι με τις Αρχές (δεν εργάζεται, περαστικός είναι) καθώς και μπόλικοι μετανάστες (πρόκειται για νέες αφίξεις..) που λειτουργούν εντελώς τυχοδιωκτικά, μιας και δεν έχουν σκοπό να ξεκινήσουν μια "νέα ζωή" στην Ελλάδα, ούτε να κάνουν οικογένειες, ούτε να μεγαλώσουν παιδιά, αλλά να εκμεταλλευτούν τις υφιστάμενες οικονομικές συνθήκες κι αύριο να κυνηγήσουν την επόμενη ευκαιρία του χάρτη.
Συνθήκες και συνήθειες εργασίας που διαμορφώνονται, που μόνον καλές δεν μπορεί να χαρακτηριστούν....
Όσο για την περιβόητη "τουριστική περίοδο" ποιός διαφωνεί οτι όλοι στο ίδιο (άντε παρόμοιο) καζάνι βράζουμε κι οτι οι -πολύ- καλές εποχές έχουν περάσει, έστω για τους συντριπτικά περισσότερους..
Με το ξεκίνημα της φετινής καλοκαιρινής περιόδου είναι εμφανές, σύμφωνα και με τα όσα μας λένε οι έμποροι του νησιού, οτι η αγοραστική δύναμη των επισκεπτών έχει μειωθεί αισθητά, το «επίπεδο» έχει πέσει όπως αναφέρουν κάποιο άλλοι, ενώ το στοίχημα μοιάζει φέτος περισσότερο παρά ποτέ να κρίνεται στις πιέσεις από τα πάγια έξοδα καθώς και αυτά που προκύπτουν.
Τέλος, επιχειρήματα του τύπου «φέτος θα έχουμε περισσότερο κόσμο λόγο των αναταραχών στην Μέση Ανατολή» φαίνεται ότι δεν κατορθώνουν να δημιουργήσουν κλίμα αισιοδοξίας. Λογικό είναι άλλωστε να σκεφτεί κανείς ότι ο επισκέπτης που πάει κατά που φυσάει «ο άνεμος της ειρήνης» κι όχι ο συνειδητός επισκέπτης, δεν είναι ο «καλός» επισκέπτης.
Η λογική δηλαδή του «τι Σάμος τι Κρήτη» δεν είναι αυτή που ευνοεί τον καλό τουρισμό…
