ή δρυός πεσούσης και τα γνωστά…
Θέλω να πω το έργο μου! Θέλω να πω το έργο μου! (τι έργο είναι αυτό που λέγεται και δεν φαίνεται, πρώτη φορά βλέπω..)
Άλλοι πάλι μου λένε ότι εκτός των «έργων» η φετινή προεκλογική περίοδος στερείται και .. οραμάτων! Κι η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε τα οράματα του παρελθόντος… Προφανώς δεν μπορούμε να τα θρέψουμε πιά….
Προεκλογικό Νο3 ή «όλοι φίλοι»
Ζήτω οι -ήσυχες φέτος- εκλογές! (ωριμότητα να το πείς; βαριεστιμάρα-!- να το πείς; όπως κι αν το δεις και πείς, φέτος δεν είχαμε αντιπαραθέσεις. Ούτε έντονες ούτε χλιαρές. Ένα πράγμα «όλοι φίλοι» που επαναλαμβάνει (μα όλην την ώρα πια!) και η κόρη μου όπως δηλαδή έχει ακούσει στο σχολείο. Όλοι φίλοι…. Βέβαια υπάρχει κι αυτό που λέει «φίλοι – φίλοι το σταφύλι….» και τελειώνει σε καριοφίλι, αλλά ελπίζουμε ότι θα το αποφύγουμε..
Η συνέχεια, απ ότι καταλαβαίνω, αναμένεται να δοθεί στην βουλή, συγνώμη, λάθος ρεπορτάζ! στο δημοτικό συμβούλιο ήθελα να πω…)
Προεκλογικό Νο4 ή φίλοι στις .. φάπες! (και στις αρπαχτές..)
Φίλη, (στο πλαίσιο του «όλοι φίλοι» κι αυτό..!) μου έλεγε πρόσφατα τις περιπέτειές της ,αρκετά χρόνια πριν, στην προσπάθεια της να μοιράσει εκλογικό "υλικό" ψηφοδέλτια, αφισούλες και προγράμματα δηλαδή για τον πατέρα φίλου της που κατέβαινε υποψήφιος στο Υπόλοιπο (άκου υπόλοιπο! μου θυμίζει κάτι απο υπόλειμμα!) Αττικής. Και το χειρότερο, όπως μου έλεγε, ότι, «εγώ αυτόν τον άνθρωπο (σ.σ. το υποψήφιο) δεν τον ήξερα. δεν τον είχα ούτε ακουστά!». Μια μέρα λέει ένας φίλος στην παρέα «ο πατέρας μου κατεβαίνει υποψήφιος, θέ(λε)τε να πάμε να του μοιράσουμε ψηφοδέλτια; Νεαρή κι εγώ τότε δεν το πολυσκέφτηκα, ούτε για λεφτά -φυσικά- συζητήσαμε, πού τέτοια λόγια εκείνη την εποχή, είχαμε την εντύπωση ότι βοηθώντας τον υποψήφιο, μπορεί να μας βοήθαγε κι εκείνος άμα έβγαινε, οπότε το κάναμε με μια δώσει σκοπιμότητας..
Αλλά που.. ο υποψήφιος τελικά δε βγήκε (σιγά μη έβγαινε..) αλλά αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ, έλεγε η φίλη, είναι το τι άκουσα στην προσπάθεια να «μοιράσω τα χαρτιά». Άλλοι μας βρίζανε, άλλοι μας κλείνανε τις πόρτες, άλλοι μας πέταγαν χαρτιά άλλων υποψηφίων λέγοντάς μας «πάρτε τα κι αυτά» και μιλάμε για γειτονιές και περιοχές φτωχές… μην το συζητάς η εμπειρία μου ήταν πικρή.., αλλά είπαμε τότε ήμουν μικρή… Ευτυχώς που πέρασαν γενιές και γενιές από τότε (σ.σ. και πολιτικές, από την εποχή των «αυριανιστών, περάσαμε στην εποχή των «εκσυγχρονιστών» και ακολούθως στην εποχή των ..Αμερικανιστών!) και εξελίχθηκαν τα πράγματα και πλέον είμαι στέλεχος σε εταιρία μάρκετινγκ και μας καλούνε να διαμορφώνουμε και να προβάλλουμε (όχι στο ποδαράτο) το προφίλ και τα χαρακτηριστικά των υποψηφίων. Αλλά εκείνη την εμπειρία δεν θα την ξεχάσω ποτέ…
εκλογικό Νο5 ή τυχαίο; δεν νομίζω.... Άρα (που λέει κι η διαφήμιση) 106 και 4. 106 απο την μια πλευρά και οι 4 απο την άλλη.
Τυχαίο; Δε νομίζω ....!
