Το τέλος της πίστωσης(;)
ή ο κακός μας ο καιρός (μέρα που είναι σήμερα..)
ή, μεταξύ σοβαρού και αστείου…

Και λόγο της δουλειάς μου, πολλοί επαγγελματίες μου λένε τελευταία (και δεν μου “εκμυστηρεύονται”, όπως παλαιότερα) ότι δυσκολεύονται να διατηρήσουν την πίστωση που είχαν από τους προμηθευτές τους στο εξωτερικό. Σε πιο απλά ελληνικά, μου λένε, ότι εκεί που μπορούσαν να παραλάβουν εμπόρευμα και να το πληρώσουν σε ένα κάποιο χρονικό διάστημα ο καθένας ανάλογα με την περίπτωση -στην δικιά μας την περίπτωση (και) με το τέλος της σεζόν-, τώρα οι προμηθευτές “ψαλιδίζουν” την πίστωση αλλά και το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μέχρι την πληρωμή του τιμολογίου. Το γεγονός θα μπορούσε να περάσει στα ψιλά, ή να το κρατήσει ο καθένας “μυστικό” για τον εαυτό του, πλήν όμως όπως διαπιστώνω -κι εδώ είναι ο δημόσιος χαρακτήρας του θέματος- οτι έρχεται ως αποτέλεσμα της κακής οικονομικής κατάστασης της χώρας κι ακόμη περισσότερο της αρνητικής εικόνας που έχει δημιουργηθεί για την ελλάδα στο εξωτερικό (σσ γιατί μιλάμε πάντα για προμηθευτές από το εξωτερικό). Κι εδώ είναι που χρειάζεται παρέμβαση. Διότι εάν το πρόβλημα ήταν δικό μας ,εσωτερικό, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε -ή να ακούσουμε να μας λένε…- για αυτορύθμιση της αγοράς. Πλήν όμως εδώ το πρόβλημα είναι … επίκτητο. Και μετακυλύετε στο ελληνικό εμπόριο λόγο… κακών συνθηκών.
Σε απλά ελληνικά θέλω να πω το εξής. Ότι οι ξένοι προμηθευτές δεν ξύπνησαν
-στραβά- ένα πρωί αποφασίζοντας να μην εμπιστεύονται πλέον τους έλληνες πελάτες τους, αλλά, μάλλον βρήκαν την ευκαιρία λόγο των αρνητικών δημοσιευμάτων να εκμεταλλευτούν την κατάσταση πιέζοντας τους έλληνες επαγγελματίες. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις, απ ότι μαθαίνω, οι ξένοι προμηθευτές επικαλούνται ,ευθέως, δημοσιεύματα του Τύπου σχετικά με την κατάσταση στην Ελλάδα, προκειμένου να κάνουν τις δυσάρεστες ανακοινώσεις τους. Κι εδώ, θα το επαναλάβω, έγκειται κι ο δημόσιος χαρακτήρας του θέματος, διότι είναι κι ευθύνη της Πολιτείας να αναστρέψει το αρνητικό κλίμα και να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών στην ελλάδα.