Το έψαχνα το έλυνα κι αφού το ξεδιέλυνα το λάθος το σωστό….
ή το χειρουργείο πέτυχε ο ασθενής απεβίωσε....
(τα συμπεράσματα της κρίσης)

Την απόλαυσα στο Σαββατιάτικο φύλλο την πένα της Έλενας Ακρίτα, ειδικά το κομμάτι με την φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας σε σχέση με την κρίση (μου βγήκε δηλαδή ένα κάπoιο περί δικαίου αίσθημα) πλην όμως, και σε ότι αφορά τα υπόλοιπα, μου βγήκε ένα άλλο αίσθημα, αυτό της μελαγχολίας εξ αιτίας της δυσάρεστης οικονομικής συγκυρίας και των -επώδυνων- μέτρων …
Ειλικρινά δεν (θα) μπορώ για πολύ ακόμη να ακούω για δαυτα. Να πάμε και στην επόμενη μέρα. Την ψυχρολουσία την πήραμε. Ας πάμε τώρα και παρακάτω.
(άσε δε που έχω και μια απίθανη ελπίδα ότι από τον δοκιμαστικό σωλήνα θα βγούμε όλοι καλύτεροι. Πιο προσγειωμένοι και πιο ψύχραιμοι, τουλάχιστον)





Την ίδια μέρα,
Με απορία έβλεπα ορισμένους Πασόκους -κυβερνητικούς αλλά και πιο απλούς- ελαφρώς μουδιασμένους εξ αιτίας της κακής οικονομικής συγκυρίας και κατ επέκταση των μέτρων. Και αναγνωρίζω οτι είναι -και φαίνονται- σαν κατεψυγμένοι βακαλάοι (!) λόγο του οτι η κυβέρνηση αναγκάστηκε να πάρει τα μέτρα, κι εκείνοι επειδή είναι σοβαροί άνθρωποι αισθάνονται -μερικώς- υπεύθυνοι και υπόλογοι στον ελληνικό λαό.
Πλήν όμως, δεν καταλαβαίνω πως και δεν έχουν ακόμη “ξεπαγώσει” ξεκαθαρίζοντας οτι στην φουρτούνα που βρεθήκαμε, με τα απανωτά κύματα που μας χτυπούν, με τα υπόγεια ρεύματα που ταλανίζουν την βαρκούλα και με τα θαλασσοδάνεια που έχουμε σε εκκρεμότητα, ο καπετάνιος και το πλήρωμα κάνουν ότι καλύτερο μπορούν (σε ορισμένες περιπτώσεις κάνουν και … τον μούτσο, γιατί άντε τώρα να τα βάλεις με νηολόγους και νηογνώμονες, βρίσκεις άκρη; δε βρίσκεις…)

Κατανοώ, είναι δύσκολο να στηρίξεις την κυβέρνηση όταν εχεις απέναντί σου
-εξαγριωμένα- συνδικάτα. Πλήν όμως ενας σοβαρός -σοσιαλιστής(!)-αυτήν την εποχή αυτό το μήνυμα οφείλει να περάσει.
Από την άλλη δε αν δεν πολιτικοποιήσουν οι πολιτικοί τα πράγματα, ποιοι θα το κάνουν; οι καπετάνιοι; σαφώς και όχι…

Θα περίμενα πάντως ορισμένους κυβερνητικούς να υποστηρίξουν σθεναρότερα την προσωπικότητα και τις πρωτοβουλίες του Γιώργου Παπανδρέου προς αποτροπή των χειρότερων …κι από την άλλη να ζητήσουν να μας πουν τι έκαναν κι οι προηγούμενοι που οδήγαγαν το βαπόρι 5 χρόνια. (ε, δεν μπορεί να φταίει μόνο ο σημερινός πρωθυπουργός που …διακονεύει -διεθνώς- πολιτική στήριξη… )
Από την άλλη -πολύ- καλά κάνουν οι συνδικαλιστές που φωνάζουν και διαμαρτύρονται. Κι εγω παιδιά μαζί σας είμαι. Αλλά να ξέρουμε και που βρισκόμαστε.




σημείωση ενός ανθρώπου που του αρέσουνε και τα αστεία….
Με την ομάδα του μπορεί κι έχει κάθε δικαίωμα να τα βάζει ο πρωθυπουργός. Αλίμονο όμως αν τα βάλουμε τώρα και με τον Τύπο κι ακόμη χειρότερα με όσους με χιούμορ περιγράφουν την κατάσταση στην οποία έχουμε …περιπέσει.
Το χιούμορ άλλωστε εκτονώνει. Και ειλικρινά δεν θα ήθελα να δω δυνατές πένες και φωνές να … φοβούνται τις …”κυρώσεις” και να τα πέρνουν όλα στα σοβαρά…. Άλλωστε, ας κάνει επιτέλους ο καθένας την δουλειά του!
Και τι θέλω να πω μ αυτό; Κατανοώ τον πρωθυπουργό που -μαθαίνω ότι- είναι εκνευρισμένος με την εικόνα που έχει δημιουργηθεί και τον θέλει να “γυρίζει για δανεικά” (εδώ που τα λέμε με τέτοιες πιέσεις και ταξίδια λογικό είναι να “του την έχει δώσει”) από την άλλη όμως απολαμβάνω περισσότερο παρά ποτέ (ειδικά σε τέτοιες ζόρικες εποχές) όσους περιγράφουν με άνεση και χιούμορ τις περιπέτειές μας…



Φαντάσου να μην είχε -ή να το έχανε- το χιούμορ του κι ο κ. Λοβέρδος και να μας τα έλεγε αυστηρά και “βλοσυρά”…. ζήτω που καήκαμε…


Τι άλλο φαντάστηκα το Σαββατοκύριακο;

Ότι θα πρέπει να είναι «εύκολη εποχή» για τους βουλευτές...
Όποιος τους γυρέψει χάρη (από την πιο ρουτινιάρικη μέχρι την πιο απίθανη) θα μπορούν να του λένε «τι λες ρε φίλε, τρελός είσαι; δε βλέπεις τι γίνεται; ο σώσων εαυτό σωθείτω...»

Παιδιά, το κράτος αντιμετωπίζει δυσκολίες.
Αλλού να πάτε να γυρέψετε κανα φράγκο.





Αυτό, δεν το φαντάστηκα, το έζησα.
Τελικά, είμαστε λαός με δημοφιλή ιστορία. Τον Μπόμπ τον σφουγγαράκη έβλεπα και αυτοί οι τύποι έχουνε δημιουργήσει ολόκληρα επεισόδια βασισμένα στην ελληνική ιστορία! Συγκεκριμένα πριν από λίγο έβλεπα ένα με τον θεό της θάλασσας τον Ποσειδώνα ο οποίος συνεργάζεται στην κουζίνα με τον Μπόμπ (!)
Που θέλω να καταλήξω; έχουμε ιστορία. Οι άνθρωποι ξέρουνε για μας.
Για να μη θυμηθώ τους χολιγουντιανούς Ηρακλή και Ζίνα (αλήθεια, δικαιώματα ζητήσαμε;)