Επίτιμος δημότης Σαντορίνης ανακηρύχθηκε το Σάββατο 10 Μαρτίου στο Μπελλώνειο Πολιτιστικό Κέντρο στα Φηρά της Σαντορίνης ο Οιάτης στην καταγωγή επιχειρηματίας και ευεργέτης του νησιού, Αριστείδης Αλαφούζος.
Κατά την διάρκεια της τελετής που διήρκησε μισή ώρα, έγινε αναφορά στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου με την οποία πάρθηκε η απόφαση ανακήρυξης του κ. Αλαφούζου επίτιμου δημότη απο τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου και την γραμματέα του, Άρη Χλωρίδη και Μαρία Νομικού αντίστοιχα. Για την ζωή, το έργο και την προσφορά στην κοινωνία και την ιδιαίτερη πατρίδα του μίλησε ο αντιδήμαρχος Γιώργος Βαρβαρήγος ενώ την προσφώνηση του τιμώμενου έκανε ο δήμαρχος Σαντορίνης Νίκος Ζώρζος.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την απόδοση τραγουδιών απο την Χορωδία του "πολιτιστικού συλλόγου Βουρβούλου ο Άγιος Ευστράτιος" υπο την καθοδήγηση του Μανώλη Καφούρου.
Παρόντες στην τελετή η σύζυγός του Ελένη, ο γιος του Γιάννης καθώς και οι δημοσιογράφοι του ενημερωτικού συγκροτήματος της οικογένειας, Αλέξης Παπαχελάς και Ελένη Μπίστικα.
Στην ομιλία του ο αντιδήμαρχος Σαντορίνης Γιώργος Βαρβαρήγος αναφέρθηκε στην διαδρομή και την προσφορά του Αριστείδη Αλαφούζου στην τοπική κοινωνία, ενώ μέσα από αυτήν έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε ακόμη καλύτερα την ιστορία του τόπου αλλά και της οικογένειας.
Ο Σαντορινιός κ. Αριστείδης Αλαφούζος, γεννήθηκε στην Οία το 1924 από τον Ιωάννη και την Κυριακή. Είναι γόνος μιας από τις ισχυρότερες ναυτικές οικογένειες της Σαντορίνης που η ιστορία τους ξεκινά το 1823 την εποχή των ιστιοφόρων.
Ο Νικόλαος Αλαφούζος ήταν δημογέροντας, ενώ ο Αντώνιος Αλαφούζος ο επονομαζόμενος Αριστείδης διετέλεσε πρώτος Δήμαρχος Οίας. Μέλη της οικογένειας εγκαταστάθηκαν στην Οδησσό της Ρωσίας και στην Αζοφική, όπου μετέφεραν εμπορεύματα της Σαντορίνης, αλλά και από το υπόλοιπο Αιγαίο, στη Μαύρη Θάλασσα. Οι εποχές δεν ήταν πάντα ευημερείς, πέρασαν κρίσεις και από τα 12 ιστιοφόρα της περιόδου 1870- 1880 ο στόλος περιορίστηκε στα 6 ως το 1890, στα 4 το 1905 και σε 1 το 1914. Πρώτος επένδυσε σε ατμόπλοιο ο Σπυρίδων Αλαφούζος, εγκατεστημένος αρχικά στη Ρωσία, ήλθε στον Πειραιά το 1922, όπου το 1928 παντρεύτηκε την κόρη της Καδιώς Σιγάλα.
Τον 1925, η ισχυρή έκρηξη του ηφαιστείου ανάγκασε τον Αριστείδη και την οικογένειά του να φύγουν από το νησί και να εγκατασταθούν στον Πειραιά. Όμως η Οία παρέμεινε για πάντα το σπίτι του, άρρηκτα συνδεδεμένη με τις αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων και της ζωής του ολόκληρης.
Τον Οκτώβρη του 1940 ο πόλεμος έκλεισε τα σχολεία. Ο ίδιος ήταν 15 χρόνων και δεν υπήρξε τρόπος να συνεχίσει τη ναυτική παράδοση της οικογένειάς του. Από τον Πειραιά, μετακόμισαν στην Αθήνα. Το Δεκέμβρη του 1941, μέσα στην κατοχή, έμεινε ορφανός, καθώς απεβίωσε ο πατέρας του, πλοίαρχος Ιωάννης Αλαφούζος.
Δυστυχώς, επί κατοχής, το σπίτι της οικογένειας στην Οία επιτάχθηκε από τις ιταλικές δυνάμεις, για στρατιωτική εγκατάσταση και υπέστη σημαντικές καταστροφές. Ακόμη και τα ξύλινα πατώματα ξηλώθηκαν και κάηκαν. Αργότερα ο τρομερός σεισμός του 1956 το κατέστρεψε ολοσχερώς μαζί με την Οία.
Η μητέρα του Κυριακή με την αδελφή του Ειρήνη είχαν εγκατασταθεί στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών. Ο Αριστείδης τελειώνοντας το Γυμνάσιο σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Παντρεύτηκε την εκλεκτή του Ελένη, που με απόλυτη αφοσίωση τον συντροφεύει σε όλη τη ζωή του, και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Γιάννη και τον Θεμιστοκλή.
Και ενώ ο κ. Αριστείδης Αλαφούζος ασκούσε με μεγάλη επιτυχία το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού, η αγάπη του για τη θάλασσα δεν άργησε να τον κερδίσει και να τον οδηγήσει το 1965 στην αγορά του πρώτου πλοίου, του «Αγία Κυριακή». Η πορεία της επιχειρηματικής του δραστηριότητας είναι ιδιαίτερα επιτυχής, με παγκόσμια αναγνώριση και σημαντικές τιμητικές διακρίσεις.
Στις 13 Δεκεμβρίου 2009 τιμήθηκε από τον Αυτοκράτορα της Ιαπωνίας Ακιχίτο με το Παράσημο του Τάγματος του Ανατέλλοντος Ηλίου, των Χρυσών Ακτίνων και Ροζέτας, δια χειρός του Πρέσβη της Ιαπωνίας, για τη συμβολή του στην ενδυνάμωση των ελληνο-ιαπωνικών οικονομικών δεσμών, κυρίως στον τομέα της ναυπηγικής βιομηχανίας και στην ενίσχυση των διμερών φιλικών σχέσεων διά της οδού των Μέσων Ενημέρωσης, με την εφημερίδα «Καθημερινή» και την αγγλόφωνη «Athens – Plus».
Όλα αυτά τα χρόνια, η ανεξάντλητη αγάπη του για την ιδιαίτερη πατρίδα του, τον κάνει να επιστρέφει σ’ αυτήν, κάθε φορά που θέλει να χαρεί έναν ξέγνοιαστο περίπατο στα ριμίδια της και να απολαύσει τις ομορφιές και τα αρώματα της Θηραϊκής γης.
Σε κάθε του ταξίδι, αδιάκοπα και ακούραστα, αφουγκράζεται τις ανάγκες του βασανισμένου τόπου και των ανθρώπων του. Με σιωπή, αξιοπρέπεια και σεβασμό στους συνανθρώπους-συμπατριώτες του, συμπαραστέκεται και ανταποκρίνεται στα αιτήματά τους.
Σήμερα, η ύπαρξη βασικών υποδομών και κοινωνικών υπηρεσιών θεωρείται αυτονόητη και πολλές φορές ξεχνούμε την πολύτιμη και πολύπλευρη συμβολή κάποιων ανθρώπων. Ο τόπος μας θα είχε καταφέρει πολύ λιγότερα πράγματα χωρίς αυτήν.
Παρόλο που γνωρίζω ότι η σεμνότητα του κ. Αλαφούζου δε μου το επιτρέπει, θεωρώ καθήκον να αναφερθώ ενδεικτικά στα έργα που έχει επιτελέσει για την ανάπτυξη των νησιών μας.
Το εργοστάσιο αφαλάτωσης θαλασσινού νερού που παράγει πόσιμο νερό, χαρακτηρίστηκε ως έργο πνοής για την Οία, έδωσε νέα ώθηση στην επιχειρηματική δραστηριότητα και ανακούφισε οικονομικά και πρακτικά την καθημερινότητα των νοικοκυριών του χωριού. Το 1992 έγινε η δωρεά από τον κ. Αλαφούζο της 1ης μονάδας αφαλάτωσης και το 1995 της 2ης.
Δωρεά του ήταν επίσης και ένα από τα πρώτα απορριμματοφόρα οχήματα της Κοινότητας Οίας.
Αγωνίστηκε με κάθε μέσο για την κατασκευή του Νέου Νοσοκομείου Θήρας, έργο ζωτικής σημασίας, που με τη λειτουργία του θα αναβαθμίζει τις ιατρικές υπηρεσίες προς τους κατοίκους και τους επισκέπτες των νησιών μας.
Αγωνίστηκε με κάθε τρόπο για την έγκριση και ολοκλήρωση του έργου στήριξης των πρανών της Καλντέρας στην περιοχή του Αμμουδιού. Με αμείωτο ενδιαφέρον συνεχίζονται οι πρωτοβουλίες του για το έργο στήριξης των πρανών της Καλντέρας στην περιοχή της Αρμένης.
Έχει συμβάλλει σημαντικά στην ανάδειξη του πολιτιστικού πλούτου των νησιών μας, με έμφαση στην πρόοδο των ανασκαφών του Ακρωτηρίου. Επίσης με την έκδοση των συγγραμμάτων: 1.Συλλογικό Έργο «Αργοναύτης Τιμητικός τόμος για τον καθηγητή Χρίστο Ντούμα». Έκδοση «Εφημερίδα Καθημερινή» Αθήνα 2003, και 2. «Οι αρχές της Αιγαιακής Προϊστορίας. Οι ανασκαφές στη Θήρα και τη Θηρασιά τον 19ο αιώνα», μια έκδοση της «Καθημερινής» με προοίμιο του καθηγητή Χρίστου Ντούμα και συγγραφέα την αρχαιολόγο Ίριδα Τζαχίλη.
Αμέριστη είναι η φροντίδα του και για τα θρησκευτικά μας μνημεία, όπως στην περίπτωση της ανακαίνισης της Ιεράς Μονής του Προφήτη Ηλία σε μια περίοδο που είχε εγκαταλειφτεί. Ανέλαβε τη συντήρηση των Ενοριακών Ιερών Ναών Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίου Δημητρίου στη Θηρασιά καθώς και του Ενοριακού Ιερού Ναού Παναγίας Ακαθίστου Ύμνου (Πλατσανής) στην Οία.
Ο Ιερός Ναός του Τιμίου Σταυρού που κοσμεί τον κεντρικό πεζόδρομο της Οίας ανηγέρθη με δαπάνες της οικογένειας Αλαφούζου και εορτάζεται με ευλάβεια από όλους τους Σαντορινιούς. Με λαμπρότητα πανηγυρίζει πάντοτε και ο Ιερός Ναός της Υπαπαντής του Σωτήρος (Μαρουλιανής), της οικογένειας Αλαφούζου, που βρίσκεται στη Φοινικιά της Οίας.
Πρόσφατα το Δημοτικό Σχολείο της Οίας εξοπλίστηκε με υπερσύγχρονα εποπτικά μέσα, διαδραστικούς πίνακες, που δώρισε η οικογένεια Αλαφούζου.
Η σχέση του κ. Αλαφούζου με τα παιδιά της Οίας και της Θηρασιάς δεν περιορίζεται εδώ. Η αγάπη με την οποία έχει περιβάλει όλα τα παιδιά που φοιτούν από τον Παιδικό Σταθμό έως και τις λυκειακές τάξεις της Οίας και της Θηρασιάς μπορεί να συγκριθεί μόνο με την αγάπη που έχει ένας παππούς για τα εγγόνια του. Σε κάθε γιορτή Χριστουγέννων τα παιδιά παίρνουν τα δώρα τους από τον κύριο Αλαφούζο. Και το καλοκαίρι αποχαιρετούν το σχολείο και αρχίζουν τις ξένοιαστες μέρες των διακοπών τους με ένα δροσερό γλύκισμα – κέρασμα.
Αγαπητέ κ. Αλαφούζο σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας για όλα αυτά που με περίσσευμα αγάπης έχετε προσφέρει στον τόπο μας και τους ανθρώπους του και ευχόμαστε ο Θεός να χαρίζει πάντοτε υγεία σε σας και την οικογένειά σας.
Τις ευχαριστίες του στην Δημοτική Αρχή και στον κόσμο του νησιού εξέφρασε ο κ. Αλαφούζος αναφέροντας ότι,
Κατά την διάρκεια της τελετής που διήρκησε μισή ώρα, έγινε αναφορά στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου με την οποία πάρθηκε η απόφαση ανακήρυξης του κ. Αλαφούζου επίτιμου δημότη απο τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου και την γραμματέα του, Άρη Χλωρίδη και Μαρία Νομικού αντίστοιχα. Για την ζωή, το έργο και την προσφορά στην κοινωνία και την ιδιαίτερη πατρίδα του μίλησε ο αντιδήμαρχος Γιώργος Βαρβαρήγος ενώ την προσφώνηση του τιμώμενου έκανε ο δήμαρχος Σαντορίνης Νίκος Ζώρζος.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την απόδοση τραγουδιών απο την Χορωδία του "πολιτιστικού συλλόγου Βουρβούλου ο Άγιος Ευστράτιος" υπο την καθοδήγηση του Μανώλη Καφούρου.
Παρόντες στην τελετή η σύζυγός του Ελένη, ο γιος του Γιάννης καθώς και οι δημοσιογράφοι του ενημερωτικού συγκροτήματος της οικογένειας, Αλέξης Παπαχελάς και Ελένη Μπίστικα.
Η στιγμή ετούτη είναι απότοκη της συγκίνησης και του
θαυμασμού για την σπουδαία προσφορά στον τόπο μας του τιμώμενού μας κ.
Αριστείδη Αλαφούζου, του οποίου ο λόγος κάθε φορά που τον συναντώ μου
δημιουργεί αισθήματα που μόνο τα λόγια ενός ευαίσθητου και σοφού ανθρώπου
μπορούν να δημιουργήσουν. Μιας και, ο λόγος του επιφανούς συμπατριώτη μας,
είναι λόγος μοναδικού ενδιαφέροντος, λόγος ανεπιτήδευτος και πηγαίος, λόγος
ερωτικός για τη μικρή μας πατρίδα.
Οι σύντομες συναντήσεις που είχα μαζί του, αποτέλεσαν για
εμένα ξεχωριστή εμπειρία, μιας και μέσα απο αυτές, ανακάλυπτα το μέγεθος του
ανθρώπου, που οχι μόνο πέτυχε στην πολύχρονη διαδρομή του στους τομείς που
επέλεξε να εργαστεί, ούτε γιατί ανήκει στους ισχυρούς, διακεκριμένους και
τιμημένους, αλλά γιατί η ισχύς και η επιτυχία του δεν επηρέασαν διόλου εκείνη
την πτυχή του χαρακτήρα που διατηρεί τη δροσιά και αναδίδει αυτό που ονομάζουμε
αγάπη, που δεν φυλακίζεται, δεν συγκρατείται γιατί ανθίζει στο λόγο, γιατί
υγραίνει τα μάτια, γιατί κερδίζει τις καρδιές.
Σήμερα, η χώρα μας βρίσκεται στην πιο
δύσκολη καμπή μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα συνεπακόλουθά του. Και τούτη
τη δύσκολη εποχή, συχνά γίνεται λόγος για την κοινωνική συνοχή και την
αλληλεγγύη. Συχνά πλέον, προβάλλεται η συλλογικότητα ως ανάγκη έναντι της
ατομικότητας που δείχνει ως αντίληψη να υποχωρεί. Σε αυτήν τη συγκυρία, τα
βιώματα καθώς και οι καθημερινές επιλογές του κ. Αλαφούζου, που είμαι βέβαιος
πως έχουν περάσει και στους διαδόχους του, εκφράζονται με το σύνθημα «Όλοι μαζί
μπορούμε». Σύνθημα το οποίο καλεί, σήμερα, τους έλληνες πολίτες να
ευαισθητοποιηθούν και να δείξουν την αλληλεγγύη τους στους πιο αδύναμους της
κοινωνίας μας.
Η προσφορά για την οικογένεια Αλαφούζου είναι χαρά, και η
ανθρωπιά ένα πέταγμα από την καθημερινή αποτελμάτωση.
Η δυσκολία στους ανθρώπους, αλήθεια από πολύ παλιά γνωστή,
είναι να αναγνωρίζεται η αξία τους από την ιδιαίτερη κοινωνία τους. Αυτή η
αλήθεια είναι που σημάνθηκε με τη διατύπωση «ουδείς προφήτης στον τόπο του». Η
μεγάλη επιτυχία του Αριστείδη Αλαφούζου έγκειται στο ότι εξαιρέθηκε απ΄ αυτήν
την αλήθεια και από πολύ νωρίς η ιδιαίτερη κοινωνία του τον αγκάλιασε με την
προσήλωση και την ανυπόκριτη αγάπη μητέρας. Εμάς, ως αρχή του τόπου, αυτή η
πραγματικότητα μας αναπαύει και διευκολύνει την έκφραση και της δικής μας
εκτίμησης και την απόδοση της πρέπουσας τιμής.
Με ιδιαίτερη συγκίνηση απονέμω εκ μέρους των απανταχού
Σαντορινιών, Θηραίων και Θηρασιωτών, τα αναμνηστικά για την ανακήρυξη του κ.
Αριστείδη Αλαφούζου σε επίτιμο Δημότη Θήρας.
Στην ομιλία του ο αντιδήμαρχος Σαντορίνης Γιώργος Βαρβαρήγος αναφέρθηκε στην διαδρομή και την προσφορά του Αριστείδη Αλαφούζου στην τοπική κοινωνία, ενώ μέσα από αυτήν έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε ακόμη καλύτερα την ιστορία του τόπου αλλά και της οικογένειας.
Ο Σαντορινιός κ. Αριστείδης Αλαφούζος, γεννήθηκε στην Οία το 1924 από τον Ιωάννη και την Κυριακή. Είναι γόνος μιας από τις ισχυρότερες ναυτικές οικογένειες της Σαντορίνης που η ιστορία τους ξεκινά το 1823 την εποχή των ιστιοφόρων.
Ο Νικόλαος Αλαφούζος ήταν δημογέροντας, ενώ ο Αντώνιος Αλαφούζος ο επονομαζόμενος Αριστείδης διετέλεσε πρώτος Δήμαρχος Οίας. Μέλη της οικογένειας εγκαταστάθηκαν στην Οδησσό της Ρωσίας και στην Αζοφική, όπου μετέφεραν εμπορεύματα της Σαντορίνης, αλλά και από το υπόλοιπο Αιγαίο, στη Μαύρη Θάλασσα. Οι εποχές δεν ήταν πάντα ευημερείς, πέρασαν κρίσεις και από τα 12 ιστιοφόρα της περιόδου 1870- 1880 ο στόλος περιορίστηκε στα 6 ως το 1890, στα 4 το 1905 και σε 1 το 1914. Πρώτος επένδυσε σε ατμόπλοιο ο Σπυρίδων Αλαφούζος, εγκατεστημένος αρχικά στη Ρωσία, ήλθε στον Πειραιά το 1922, όπου το 1928 παντρεύτηκε την κόρη της Καδιώς Σιγάλα.
Τον 1925, η ισχυρή έκρηξη του ηφαιστείου ανάγκασε τον Αριστείδη και την οικογένειά του να φύγουν από το νησί και να εγκατασταθούν στον Πειραιά. Όμως η Οία παρέμεινε για πάντα το σπίτι του, άρρηκτα συνδεδεμένη με τις αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων και της ζωής του ολόκληρης.
Τον Οκτώβρη του 1940 ο πόλεμος έκλεισε τα σχολεία. Ο ίδιος ήταν 15 χρόνων και δεν υπήρξε τρόπος να συνεχίσει τη ναυτική παράδοση της οικογένειάς του. Από τον Πειραιά, μετακόμισαν στην Αθήνα. Το Δεκέμβρη του 1941, μέσα στην κατοχή, έμεινε ορφανός, καθώς απεβίωσε ο πατέρας του, πλοίαρχος Ιωάννης Αλαφούζος.
Δυστυχώς, επί κατοχής, το σπίτι της οικογένειας στην Οία επιτάχθηκε από τις ιταλικές δυνάμεις, για στρατιωτική εγκατάσταση και υπέστη σημαντικές καταστροφές. Ακόμη και τα ξύλινα πατώματα ξηλώθηκαν και κάηκαν. Αργότερα ο τρομερός σεισμός του 1956 το κατέστρεψε ολοσχερώς μαζί με την Οία.
Η μητέρα του Κυριακή με την αδελφή του Ειρήνη είχαν εγκατασταθεί στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών. Ο Αριστείδης τελειώνοντας το Γυμνάσιο σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Παντρεύτηκε την εκλεκτή του Ελένη, που με απόλυτη αφοσίωση τον συντροφεύει σε όλη τη ζωή του, και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Γιάννη και τον Θεμιστοκλή.
Και ενώ ο κ. Αριστείδης Αλαφούζος ασκούσε με μεγάλη επιτυχία το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού, η αγάπη του για τη θάλασσα δεν άργησε να τον κερδίσει και να τον οδηγήσει το 1965 στην αγορά του πρώτου πλοίου, του «Αγία Κυριακή». Η πορεία της επιχειρηματικής του δραστηριότητας είναι ιδιαίτερα επιτυχής, με παγκόσμια αναγνώριση και σημαντικές τιμητικές διακρίσεις.
Στις 13 Δεκεμβρίου 2009 τιμήθηκε από τον Αυτοκράτορα της Ιαπωνίας Ακιχίτο με το Παράσημο του Τάγματος του Ανατέλλοντος Ηλίου, των Χρυσών Ακτίνων και Ροζέτας, δια χειρός του Πρέσβη της Ιαπωνίας, για τη συμβολή του στην ενδυνάμωση των ελληνο-ιαπωνικών οικονομικών δεσμών, κυρίως στον τομέα της ναυπηγικής βιομηχανίας και στην ενίσχυση των διμερών φιλικών σχέσεων διά της οδού των Μέσων Ενημέρωσης, με την εφημερίδα «Καθημερινή» και την αγγλόφωνη «Athens – Plus».
Όλα αυτά τα χρόνια, η ανεξάντλητη αγάπη του για την ιδιαίτερη πατρίδα του, τον κάνει να επιστρέφει σ’ αυτήν, κάθε φορά που θέλει να χαρεί έναν ξέγνοιαστο περίπατο στα ριμίδια της και να απολαύσει τις ομορφιές και τα αρώματα της Θηραϊκής γης.
Σε κάθε του ταξίδι, αδιάκοπα και ακούραστα, αφουγκράζεται τις ανάγκες του βασανισμένου τόπου και των ανθρώπων του. Με σιωπή, αξιοπρέπεια και σεβασμό στους συνανθρώπους-συμπατριώτες του, συμπαραστέκεται και ανταποκρίνεται στα αιτήματά τους.
Σήμερα, η ύπαρξη βασικών υποδομών και κοινωνικών υπηρεσιών θεωρείται αυτονόητη και πολλές φορές ξεχνούμε την πολύτιμη και πολύπλευρη συμβολή κάποιων ανθρώπων. Ο τόπος μας θα είχε καταφέρει πολύ λιγότερα πράγματα χωρίς αυτήν.
Παρόλο που γνωρίζω ότι η σεμνότητα του κ. Αλαφούζου δε μου το επιτρέπει, θεωρώ καθήκον να αναφερθώ ενδεικτικά στα έργα που έχει επιτελέσει για την ανάπτυξη των νησιών μας.
Το εργοστάσιο αφαλάτωσης θαλασσινού νερού που παράγει πόσιμο νερό, χαρακτηρίστηκε ως έργο πνοής για την Οία, έδωσε νέα ώθηση στην επιχειρηματική δραστηριότητα και ανακούφισε οικονομικά και πρακτικά την καθημερινότητα των νοικοκυριών του χωριού. Το 1992 έγινε η δωρεά από τον κ. Αλαφούζο της 1ης μονάδας αφαλάτωσης και το 1995 της 2ης.
Δωρεά του ήταν επίσης και ένα από τα πρώτα απορριμματοφόρα οχήματα της Κοινότητας Οίας.
Αγωνίστηκε με κάθε μέσο για την κατασκευή του Νέου Νοσοκομείου Θήρας, έργο ζωτικής σημασίας, που με τη λειτουργία του θα αναβαθμίζει τις ιατρικές υπηρεσίες προς τους κατοίκους και τους επισκέπτες των νησιών μας.
Αγωνίστηκε με κάθε τρόπο για την έγκριση και ολοκλήρωση του έργου στήριξης των πρανών της Καλντέρας στην περιοχή του Αμμουδιού. Με αμείωτο ενδιαφέρον συνεχίζονται οι πρωτοβουλίες του για το έργο στήριξης των πρανών της Καλντέρας στην περιοχή της Αρμένης.
Έχει συμβάλλει σημαντικά στην ανάδειξη του πολιτιστικού πλούτου των νησιών μας, με έμφαση στην πρόοδο των ανασκαφών του Ακρωτηρίου. Επίσης με την έκδοση των συγγραμμάτων: 1.Συλλογικό Έργο «Αργοναύτης Τιμητικός τόμος για τον καθηγητή Χρίστο Ντούμα». Έκδοση «Εφημερίδα Καθημερινή» Αθήνα 2003, και 2. «Οι αρχές της Αιγαιακής Προϊστορίας. Οι ανασκαφές στη Θήρα και τη Θηρασιά τον 19ο αιώνα», μια έκδοση της «Καθημερινής» με προοίμιο του καθηγητή Χρίστου Ντούμα και συγγραφέα την αρχαιολόγο Ίριδα Τζαχίλη.
Αμέριστη είναι η φροντίδα του και για τα θρησκευτικά μας μνημεία, όπως στην περίπτωση της ανακαίνισης της Ιεράς Μονής του Προφήτη Ηλία σε μια περίοδο που είχε εγκαταλειφτεί. Ανέλαβε τη συντήρηση των Ενοριακών Ιερών Ναών Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίου Δημητρίου στη Θηρασιά καθώς και του Ενοριακού Ιερού Ναού Παναγίας Ακαθίστου Ύμνου (Πλατσανής) στην Οία.
Ο Ιερός Ναός του Τιμίου Σταυρού που κοσμεί τον κεντρικό πεζόδρομο της Οίας ανηγέρθη με δαπάνες της οικογένειας Αλαφούζου και εορτάζεται με ευλάβεια από όλους τους Σαντορινιούς. Με λαμπρότητα πανηγυρίζει πάντοτε και ο Ιερός Ναός της Υπαπαντής του Σωτήρος (Μαρουλιανής), της οικογένειας Αλαφούζου, που βρίσκεται στη Φοινικιά της Οίας.
Πρόσφατα το Δημοτικό Σχολείο της Οίας εξοπλίστηκε με υπερσύγχρονα εποπτικά μέσα, διαδραστικούς πίνακες, που δώρισε η οικογένεια Αλαφούζου.
Η σχέση του κ. Αλαφούζου με τα παιδιά της Οίας και της Θηρασιάς δεν περιορίζεται εδώ. Η αγάπη με την οποία έχει περιβάλει όλα τα παιδιά που φοιτούν από τον Παιδικό Σταθμό έως και τις λυκειακές τάξεις της Οίας και της Θηρασιάς μπορεί να συγκριθεί μόνο με την αγάπη που έχει ένας παππούς για τα εγγόνια του. Σε κάθε γιορτή Χριστουγέννων τα παιδιά παίρνουν τα δώρα τους από τον κύριο Αλαφούζο. Και το καλοκαίρι αποχαιρετούν το σχολείο και αρχίζουν τις ξένοιαστες μέρες των διακοπών τους με ένα δροσερό γλύκισμα – κέρασμα.
Αγαπητέ κ. Αλαφούζο σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας για όλα αυτά που με περίσσευμα αγάπης έχετε προσφέρει στον τόπο μας και τους ανθρώπους του και ευχόμαστε ο Θεός να χαρίζει πάντοτε υγεία σε σας και την οικογένειά σας.
Τις ευχαριστίες του στην Δημοτική Αρχή και στον κόσμο του νησιού εξέφρασε ο κ. Αλαφούζος αναφέροντας ότι,
«Είναι μεγάλη τιμή για μένα και θα το θυμάμαι, θα το φέρω
μαζί μου σ’ όλη μου τη ζωή» είπε, ευχαριστώντας λιτά και ανθρώπινα και
ουσιαστικά, ο Oιάτης Aριστείδης Aλαφούζος. «Εγώ, τώρα, κάθε μέρα που
περνάει, σκέπτομαι, σκεπτόμαστε τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό το νησί.
Πράγματι, έχει πολλές ανάγκες. Εγώ, σας το έχω δηλώσει, είμαι διατεθειμένος να
συνεισφέρω σε πολλά έργα, ιδίαις δαπάναις, όσο μπορώ. Eύχομαι να είμαστε όλοι
καλά και να μπορέσουμε για πολύ καιρό να διατηρήσουμε αυτή τη σχέση. Eλπίζω και
οι διάδοχοί μου, και η οικογένειά μου να τη συνεχίσουν. Eυχαριστώ πολύ».