Οι πολιτικοί μας δεν μιλάνε πιά ξύλινα!
(μιλάνε την γλώσσα του…. σώματος! – ..σσ κι όχι του κόμματος…-

εναλλακτικός τίτλος,

δεν ξέρουμε (πια) τι λέμε...

Μα καλά, ποιος λέει, ακόμα, ότι οι πολιτικοί (μας..) μιλάνε «ξύλινη γλώσσα»;
Βλέπεις π.χ. τον Γιώργο Παπανδρέου και μας τα λέει χωρίς ενδοιασμούς στα Αγγλικά, χωρίς αυτό να ξενίζει κανέναν. Το παίρνουμε δηλαδή φυσιολογικά.
Ο Πρωθυπουργός μας μας τα λέει στα Αγγλικά, so what;…
Μετά, βλέπεις π.χ. τον υπουργό οικονομικών (Γιώργης κι αυτός) κύριο Παπακωνσταντίνου να μας τα λέει στα Γαλλικά.
(και τι ωραία Γαλλικά,… ετσι σου έρχεται να τον ηχογραφήσεις και να τον βλέπεις και να τον ξαναβλέπεις να στα λέει και να στα ξαναλέει…διότι, τι ωραία που είναι τα οικονομικά στα γαλλικά…, τα γαλλικά στα οικονομικά …. και δε συμμαζεύεται…)
Και μας τα λέει κι αυτός χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς αυτό να ξενίζει κανέναν. Το παίρνουμε δηλαδή φυσιολογικά. Ο Υπουργός μας μας τα λέει στα Γαλλικά, il n'y a rien de grave....
Ύστερα (και δεν υπάρχει ύστερα…) βλέπεις (Σάββατο πρωί 19.12 στην ΝΕΤ) τον Μίμη Ανδρουλάκη να λέει στην δημοσιογράφο ότι άμα πιει μπόλικες ρακές θα κάνει καλό σεξ -όχι απαραιτήτως μαζί του- (αλήθεια, τι πίνει και δεν μας δίνει!) κι ότι τα οικονομικά… μεγέθη… της χώρας είναι ,λέει, αλλόκοτα, γιατί ενώ είμαστε χρεοκοπημένοι ούτε το ξέρουμε ούτε το καταλαβαίνουμε (καλό αυτό..) κι ότι γενικώς η οικονομία είναι ότι φάμε ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο…. οπισθοδρομικός νους μας…
Πάντως, όπως και να έχει, χαίρομαι για την πρόοδο του κυρίου Μίμη διότι πάντα αυτά σκεφτότανε αλλά δεν μας τα έλεγε (μας τα έγραφε όμως) διότι δεν ήτανε ακόμη απελευθερωμένος και συμπεριφερότανε λίγο κομπλεξικά. Κάποιοι τον λένε διανοούμενο. Άλλοι πάλι ότι ανακάλυψε (κυριολεκτικά) το… Μι στην νιοστή σε προχωρημένη ηλικία και λάλησε…
Κι ύστερα σου λέει ότι οι πολιτικοί (μας) μιλάνε ξύλινη γλώσσα... Αμ, αυτή δεν είναι ξύλινη, η γλώσσα του .. σώματος είναι…. (κι όχι του κόμματος, όπως είπαμε και στον τίτλο)

Πάλι καλά που υπάρχουν και οι αγροτοσυνδικαλιστές (βλέπε πχ αυτούς που ανεβαίνουνε και φωνάζουνε στα τρακτέρ στην Λάρισα) που μιλάνε τη γλώσσα του λαού, διαφορετικά έτσι όπως πάμε θα χαιρετιόμαστε μεταξύ μας στα Γαλλικά.
μπονζούρ. κομάν σα βά μεσιέ;
σα βα, σα βα μπιέν μαντάμ…

Άσε που ενέχει και ο κίνδυνος να γίνουμε σαν την Ντόρα και να λέμε τις πιτζάμες «πιζζζάμεςςς» (με χοντρό και τραβηγμένο σσσσσσ....)