Σάββατο, Αυγούστου 22, 2009



Δημόσιο Κτήμα
ή σε δουλειά να βρισκόμαστε…
(ή ακόμη χειρότερα, δουλειά δεν είχε ο διάολος και τράβαγε γραμμούλες….)

εναλλακτικά, τρελές γραμμές Νο…26
ή
άντε γραμμή σου, άντε γραμμή σου –που λέει κι ένα παλιό λαϊκό τραγούδι…

Αναδημοσίευση κειμένου από την εφημερίδα «κοινή γνώμη»
συνοδευόμενο απο σχόλια



Η υπόθεση του λεγόμενου Δημόσιου κτήματος ΑΒΚ 451 στη Σαντορίνη είναι πολύ πονεμένη. Ανέκυψε σχεδόν από το πουθενά πριν από 10 χρόνια και έκτοτε ταλαιπωρεί πολύ κόσμο. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση ενός Κύπριου, που είχε την ατυχία να αγοράσει ένα οικόπεδο στην επίμαχη περιοχή .
Είχα περιουσία στην Αμμόχωστο και μου την πήρε ο Αττίλας, αλλά δεν με πείραξε όσο αυτό.

Πέρα όμως από την τοπική διάσταση το ζήτημα αφορά ευρύτερα τη σχέση πολίτη – κράτους. Είναι προφανές πως η πολιτεία δεν μπορεί να τρέχει στα δικαστήρια προκειμένου να αποδείξει την κυριότητά της σε αμφισβητούμενες εκτάσεις.
Αυτή είναι δουλειά των διεκδικητών.

(Σχόλιο
η πολιτεία -σαφώς και- δεν τρέχει, τρέχουν όμως αυτοί που την εκπροσωπούν μπάς και επωφεληθούν…. απο κανα κοκαλάκι)

Τι γίνεται όμως όταν συντρέχουν ιδιαίτερες συνθήκες και ειδικοί λόγοι;
Όπως υποστηρίζουν διακεκριμένοι νομικοί, οι Κυκλάδες δεν υπήρξαν ποτέ δοριάλωτη περιοχή. Άρα καμία γαία δεν πέρασε στο σημερινό ελληνικό κράτος «δικαιώματι πολέμου» Κάτι που σημαίνει πως πλην των «αδέσποτων», των καταφανώς ανεπίδεκτων νομής και εξουσίας και των δωρηθεισών εκτάσεων, τίποτε άλλο δεν ανήκει αυτονόητα στο δημόσιο.

Αλλά ακόμη και σε εκτάσεις εμφανώς απόκρημνες υπάρχουν ιδιαιτερότητες.
Κατ αρχήν, η διάβρωση μετέτρεψε πολλές γαίες σε τέτοιες. Μια απλή ματιά στα κυκλαδονήσια αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Δεν θα υπήρχε λόγος να δαπανηθεί τόσος ανθρώπινος κόπος για τη δημιουργία του τεράστιου δικτύου αναβαθμίδων,αν δεν υπήρχε συνεχείς διάβρωση.
Αυτά θα ήταν λεπτομέρειες, που εύκολα θα επέλυνα τα αρμόδια όργανα ,αν δεν υπήρχε η γενικευμένη και ισοπεδωτική αντίληψη του κράτους, που με μια γραμμή
Στο χάρτη επιβάλει μια εξοντωτική διαδικασία για όλους. Αν το κράτος ήθελε να προασπίσει τα δικαιώματά του, υπήρχαν τρόποι. Ακόμη και η γραμμή στο χάρτη θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή, αν δε θύμιζε τον αυταρχικό τρόπο που τεμάχισαν τις αποικίες οι αποικιοκράτες, αγνοώντας ιστορία, παραδόσεις και φυλές.
Για να είναι σοβαρό ενα κράτος, πρέπει να τηρεί σοβαρές διαδικασίες. Θα μπορούσε να έχει συνταχτεί ένας λεπτομερής χάρτης, και αφού δοθεί το δικαίωμα υποβολής ενστάσεων να καταλήξει σε τελική οριοθέτηση της δημόσιας περιουσίας.
Αντί γι αυτό επιβλήθηκε μια προχειρότητα που γεννά αδικίες, ταλαιπωρεί τους πολίτες και τελικά ενθαρρύνει τους επίδοξους καταπατητές. Γιατί αυτοί καραδοκούν
Και εκμεταλλευόμενοι το αίσθημα οργής που εχει αναπτυχθεί στο νησί, βάζουν το δάχτυλο στο βάζο με το μέλι.


Βέβαια, πέραν των τρελών γραμμών ή όσων έχουν τρελάνει οι γραμμές,
όπου ως γνωστό όποιος πέρναγε από το νησί τράβαγε και τη δική του γραμμούλα σύμφωνα με το πώς αναγίγνωσκε εκείνος τα χρυσόβουλα και τα ασημόβουλα που έβρισκε στο διάβα του, έτσι, για να χουμε να τον θυμόμαστε,
υπάρχουν κι άλλοι πολλοί τρόποι να τρελάνει, αυτομάτως, κανείς πολλούς κατοίκους και επιχειρηματίες του νησιού μας, απλά και μόνον φωνάζοντάς τους ή ψιθυρίζοντάς τους χαμηλόφωνα «έρχεται στο ΣΔΟΕ» ή «έρχεται το ΙΚΑ» και τότε βλέπεις ,αυτομάτως, τον συνομιλητή σου να αλλάζει δέκα χρώματα, να τον λούζει κρύος ιδρώτας και γενικώς να χάνει την ηφαιστειακή γη κάτω από τα πόδια του….