Δευτέρα, Απριλίου 06, 2009

Είπαμε, να είμαστε συνειδητοί καταναλωτές (εμείς του μέσου βαλαντίου) αλλά οχι εξυπνάκηδες, κομπλεξικοι ή φορτωμένοι με ταξικά σύνδρομα ...

ή αμάν πια με αυτην τη σαλάτα....


Για μια ακόμη φορά έμεινα εκπληκτη απο το πόσο ισοπεδωτικά μπορεί κανείς, και μάλιστα ορισμένα Μέσα Ενημέρωσης, να αντιμετωπίσει την Σαντορίνη, αναφορικά με τις τιμές των προιόντων και υπηρεσιών της.

Αφορμή για το κείμενο στέκονται ορισμένα πρόσφατα δημοσιευματα σχετικά με τις τιμές του φαγητού και των "καφέδων" που για μια ακόμη φορά εκθέτουν το νησί, αλλά πολύ περισσότερο -μιας και ο κόσμος κρίνει πια αυστηρά οτι ακούει και διαβάζει- τους συντάκτες των απόψεων αυτών.
Και, δεν εχει νόημα να αναμεταδώσουμε τις πηγές, εφημερίδες, site, ή blog που φιλοξενούν αυτες τις απόψεις, σημασία εχει πως οι περισσότεροι εχει τύχει να διαβάσουμε και να βρεθούμε αντιμέτωποι με δημοσιευματα που προσπαθούν να "αποδείξουν" οτι η Σαντορίνη είναι ακριβή (ακριβή για ποιόν άραγε;).

Με βάση λοιπόν τα κατα καιρούς αλλά και τα πρόσφατα δημοσιευματα, έχουμε να σημειώσουμε οτι για να εκφράσει κανείς άποψη, εάν θέλει να εμφανίζεται αξιόπιστος και σοβαρός στο αναγνωστικό κοινό του, καλό θα είναι πρωτού πει την -κάθε- μεγάλη κουβέντα, να έχει φάει μεγάλη μπουκιά, όπως λέει και σοφή λαϊκή ρήση…
Σε απλά ελληνικά, για να κρίνει -και να συγκρίνει- κανείς τις τιμές θα πρέπει να έχει … κριτήριο! Να έχει χορτάσει στη ζωή του και από «βρώμικα» αλλά και από «γκουρμέ».
Και να μην κρίνει με βάση την δική του τσέπη. Διότι εάν η δική του τσέπη σηκώνει φαγητό των 20 ευρώ, κάθε τι άλλο θα του φανεί ακριβό! Κι έτσι, με την -οικονομική- λογική του θα -προσπαθεί να- κόβει και να ράβει τον καθέναν στα μέτρα του. Συνίσταται πάντως, εκτός απο την χωριάτικη σαλάτα, να βουτάνε και λίγο την γλώσσα ή την πέννα στο μυαλό τους όσοι εκφράζουν την ισοπεδωτική άποψη οτι "η Σαντορίνη είναι ακριβή" ενω οφείλουν να γνωρίζουν οτι υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι -κι ευτυχώς κυκλοφορούν στην Σαντορίνη- έχουν να διαθέσουν τα χρήματα για να διασφαλίσουν την ποιότητα των διακοπών τους.

Και, καλό θα είναι να μην τους μπερδευουμε, κι αυτούς και τα πράγματα γενικώς μεταξύ τους με ισοπεδωτικές -ολοκληρωτικού μοντέλου- νοτροπίες.

Στην Σαντορίνη ,όπως και παντού άλλωστε, μπορεί να χορτάσει κανείς την πείνα του με ένα η ενάμιση ευρώ, όσο κάνει δηλαδή ένα σουβλάκι (και δεν εχω τίποτε με το σουβλάκι, δεν το υποτιμώ και δεν το θεωρώ υποδεέστερο, απλά τόσο εχει, τι να κάνουμε τώρα) αλλά και με 200 ευρώ και βάλε. Όπως μπορεί να διανυκτερευσει και με 20 αλλά και με 500 ευρώ.
Εξαρτάται απο το το τι επιλέγει κανείς. Απο το τι εχει την δυνατότητα να επιλέξει. Αυτό που δεν εχει κανείς το δικαίωμα να κάνει είναι να δυσφημίζει ενα τόπο και ακόμη χειρότερα (για τον ίδιο) να κόβει και να ράβει τα πράγματα στα μέτρα του.